Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "odbudowa wsi" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Przyczynek do sprawnego działania organów administracji państwowej Drugiej Rzeczypospolitej (odbudowa wsi podkrakowskich po wybuchu składu amunicji w 1927 r.) .
    Autorzy:
    Małecki, Jan M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/436309.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Druga Rzeczpospolita
    roboty publiczne
    Kraków–Witkowice
    Opis:
    In  the middle of the middle 19th cemtury, Cracow belonged to the Wustian Empire and was transformed intoa stronghold. Th ecity was encircled by forts at the back of witch military warehouses were created. On 5 June 1927, a catastrophic explosion occccurred in the gunpowdder and ammunition warehouse that was localed on the northern outskirts of Cracow's outlying village Witkowice. The explosion killed two pepole, however, hundreds were injured and immense material losses were caused in a extensive area of some of Cracow's districts and numerous nearby villages. The most damaged were Górka Narodowa and Witkowice with the hospital for children suffering from trachoma located right next to the warehouse. Help was immediately brought to the injured. Reconstruction of the damaged buildings (1794 altogether) was delegated to the Regional Direction of Public Works in Cracow. The repairs of the damaged residential and utility buildings were financed by the government. The buildings that couldbe no longer used were rebuilt according to a single design preserving their area.  The whole action was carried out so efficiently that reconstruction of the village was finished at the beginning of September. Well-designed pavilions were built in the place of wooden barracs that constituted the hispital. the little patients could return in it already in December. Only finishing works had to be carried out. A new chapel was completed in 1929, and a new administrative building in 1932.
    Źródło:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2013, 14; 135-142
    2450-4475
    Pojawia się w:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Planistyczno-architektoniczna historia doświadczalnej wsi Piaseczno koło Warki
    The Planning and Architectural History of Piaseczno: The Experimental Village near Warka
    Autorzy:
    Piwowarska, Klaudia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30134856.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Politechnika Warszawska, Wydział Architektury
    Tematy:
    budownictwo wiejskie
    budynki inwentarskie
    odbudowa wsi
    zagospodarowanie przestrzenne wsi
    planowanie terenów wiejskich
    budownictwo mieszkaniowe
    Franciszek Piaścik
    Stefan Tworkowski
    rural construction
    livestock buildings
    village reconstruction
    rural spatial development
    residential building construction
    Opis:
    Tuż po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku cały kraj zmagał się z problemami w każdej dziedzinie życia społecznego. Dla architektów najpilniejszym zagadnieniem była odbudowa kraju, w tym również wsi. Powstawały różne koncepcje jak do tego tematu podejść kompleksowo. Jedną z nich była idea wsi doświadczalnej, której twórcą był Stanisław Tworkowski. Jego celem było wybranie miejscowości zniszczonej przez wojnę i odbudowa jej w sposób całościowy, w krótkim czasie, z poszanowaniem polskich tradycji, a także z użyciem nowoczesnych materiałów. Jednak najważniejszymi założeniami tego eksperymentu było zdobycie doświadczeń, stworzenie wzorca wsi oraz możliwość implikacji tego typu rozwiązań w całej Polsce. Pomysł ten ziścił się przy wsparciu ówczesnego Ministra Odbudowy w postaci doświadczalnej miejscowości Piaseczno pod Warką. Odbudowa całej wsi była ewenementem w skali kraju, w którym udział wzięli znani polscy architekci, niezajmujący się jednak wcześniej tematyką wiejską. Każdy projektant stworzył indywidualny projekt, który później posłużył jako wytyczna do sporządzenia całościowego planu nowego osiedla. Oprócz architektów do pracy nad odbudową Piaseczna włączono wielu inżynierów, planistów oraz mierniczych, którzy wspólnie stworzyli kompletny projekt wsi wyposażonej w urządzenia komunalne, drogi, zieleń i budynki społeczne. W fazie projektowej eksperymentu ważnym głosem było zdanie mieszkańców, którzy przyczynili się m.in. do wyboru projektu rozplanowania siedlisk. Ambitne plany i założenia zostały zweryfikowane przez trudną sytuację ekonomiczną kraju. Nie wszystkie pomysły doczekały się realizacji, jednak warto zauważyć, że już same projekty stanowią wartość dydaktyczną ze względu na nowatorskie rozwiązania techniczne oraz użycie niekonwencjonalnych materiałów budowlanych, co w dużej mierze wynikało z niedoboru standardowych budulców. Pomysł unifikacji elementów konstrukcyjnych połączono z tradycyjną w wyrazie estetycznym architekturą, mającą wpisywać się w otoczenie sadów i pól. W ocenie, której dokonał Tworkowski po dwudziestu latach, plan ten powiódł się i mimo wielu mankamentów i niedociągnięć, wynikających z ograniczonego czasu realizacji założenia oraz problemów finansowych i niedostatku materiałów budowlanych, powstała spójna architektonicznie wieś. Po latach badania nad Piasecznem przeprowadzono również na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz w Instytucie Badań Budownictwa – co spełniało założenie o dydaktycznej funkcji eksperymentów. Po blisko 80 latach od ukończenia prac nad Piasecznem po raz kolejny podjęto badania nad wsią. W wyniku wizji lokalnej autorka sporządziła badanie struktury zabudowy z zaznaczeniem oryginalnych, przebudowanych i nowych zabudowań wraz z opisem zachowanych obiektów oraz analizą rozplanowania osiedla.
    Immediately following the end of military operations in 1945, the whole of the country grappled with problems encompassing jest about every aspect of social life. In the case of architects, the most pressing matter was the rebuilding of the country, including rural areas. Various concepts emerged as to how to approach this problem in a comprehensive manner. One of them was the concept of an experimental village. Its author was Stanisław Tworkowski. His premise assumed the selection of a location destroyed by the war and its complete rebuilding over a short period of time, respecting Polish tradition as well as using modern materials. However, the most important assumption of this experiment was the amassing of experience and the creation of a model village with the potential for implementing it as a solution throughout the whole of Poland. This idea came to fruition with the support of the then Ministry of Reconstruction in the form of the experimental location of Piaseczno near Warka. The reconstruction of an entire village was thoroughly unique on a national scale. Well–known Polish architects, albeit architects previously not involved in rural subject matter, took part. Each designer developed an individual design that later served as a guide for the development of an all–encompassing plan for the new settlement. In addition to architects working on the reconstruction of Piaseczno, several engineers, planners, and surveyors were also brought in. Together, they created a complete design for the village, including the provisions of municipal facilities, roads, vegetation, and community buildings. The views of the inhabitants were important in the design phase of the experiment. Among other things, they played a role in selecting the design for the planned settlement. The ambitious plans and assumption were verified by the difficult economic situation of the country. Not all ideas were implemented. However, worth noting is the fact that just the designs themselves are of educational value due to their novel technical solutions and the use of unconventional building materials. This, to a great extent, was the result of the unattainability of standard construction materials. The idea was to unify structural elements in combination with a traditional architectural aesthetic that fit in with surroundings consisting of orchards and fields. Having made an assessment of the plan after twenty years, Tworkowski decided that it was a success in spite of many flaws and shortcomings stemming from the rapid execution of the complex as well as financial difficulties and an insufficiency of building materials. What was created was an architecturally cohesive village. After years of research on Piaseczno, including by the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology and the IBB Institute for Building Research, this served to meet the educational functions of the experiment. After nearly eighty years as of completion of work on Piaseczno, research was again carried out on the village. Thanks to a visit to the site, the author conducted a study of the built structures, identifying the original, remodeled, and new buildings, inclusive of a description of the surviving buildings as well as an analysis of the layout of the settlement.
    Źródło:
    Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce; 2023, 6; 201-246
    2657-5795
    2956-591X
    Pojawia się w:
    Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odbudowa powojenna wsi województwa krakowskiego w świetle archiwalnych źródeł Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego
    Reconstruction of the postwar village in the province of Cracow basis on the Regional Planning Management’s archival documents
    Autorzy:
    Buchowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/60069.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
    Tematy:
    Polska
    okres powojenny
    woj.krakowskie
    wies
    odbudowa
    Regionalna Dyrekcja Planowania Przestrzennego
    Opis:
    W pracy przedstawiono rolę Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego, funkcjonującej w Krakowie na terenie województwa krakowskiego w okresie 1946-1949, w odbudowie powojennej wsi. Zaprezentowano strukturę oraz główne działania Regionalnej Dyrekcji Planowania Przestrzennego jakie były podejmowane w celu prawidłowego przestrzennego zagospodarowania wsi. Pokazano program prac Dyrekcji, obejmujący opracowanie planu regionalnego województwa krakowskiego, planów miejscowych miast i wsi oraz konieczność przeprowadzenia scaleń oraz parcelacji gruntów na terenie niektórych powiatów.
    Elaboration presents the role of the Regional Planning Management, functioning in Cracow in the province of Cracow during the period 1946-1949, in the postwar reconstruction of the village. It presents structure and main activities of the Regional Planning Management that took place in order to create proper zoning of the village. Elaboration also shows work program of the Management, including development of the regional plan of Cracow province, plans of local towns and villages and the need of parceling and merging of land in some counties.
    Źródło:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2011, 01
    1732-5587
    Pojawia się w:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zabezpieczenie materialne białoruskiej wsi w okresie powojennym (druga połowa lat 40. – początek lat 50. XX wieku)
    Autorzy:
    Sumko, Alena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624798.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Belarus, post-war reconstruction, agriculture, collective farm, illegal economic activity
    Białoruś, powojenna odbudowa, rolnictwo, kołchoz, nielegalna działalność gospodarcza
    Беларусь, пасляваеннае аднаўленне, сельская гаспадарка, колхоз, нелегальная эканамічная дзейнасць
    Opis:
    The stabilisation of the Belarusian village in the period of post-war renewal had its own peculiarities. Very clearly they were manifested in the example of Northern Belarus, where coexisted areas with different types of socio-economic structure and, accordingly, with different levels of well-being of the population, which was characterised by different mentalities. The revival of agriculture in the Eastern regions of Northern Belarus took place on the basis of the collective farm state system. In the Western regions in the post-war period, individual farms prevailed, which provided the bulk of agricultural production. The search for material resources for life by the rural population in different areas of the region revealed an intra-ethnic division into ‘Westerners’ and ‘Easterners’ with a wide range of mutual socio-cultural stereotypes formulated in the memories of local residents about the post-war years. Archival data and oral history materials indicate that during this period a major role in the search for funds for the life of the peasants was played by private farms both in the Eastern and Western regions. However, if it was the main source of income for individual farmers, the peasants in collective state farms were forced to combine the processing of personal plots with work on the farm, the payment for which was not a factor in stimulating agriculture and usually was minimal. The lack of material stimulation caused the desire to minimise labour participation on the collective farm. The materials of oral history represent the cruel reality of the post-war period during which atypical forms of economic and commercial activities of the villagers arose or became relevant: in addition to traditional occupations, illegal forms of commercial entrepreneurship developed, which often had a criminal nature. A special manifestation of the illegal economic activity of Belarusian villagers was home brewing, which became widespread because it was an effective way to change agricultural products into ‘real money’ and thus brought the necessary financial means to upgrade their own economy
    W okresie powojennym proces stabilizacji na białoruskiej wsi posiadał cechy, które były szczególnie zauważalne w północnej części kraju, gdzie współistniały regiony zróżnicowane społecznie i ekonomicznie, a – co za tym idzie – charakteryzujące się różnym poziomem życia oraz odmienną mentalnością mieszkańców. We wschodnich rejonach północnej Białorusi odradzanie się gospodarki wiejskiej odbywało się w systemie kołchozów i sowchozów, w rejonach zachodnich przeważały gospodarstwa jednoosobowe. Odmienne sposoby pozyskiwania przez ludność wiejską środków utrzymania doprowadziły do podziału na „tych z zachodu” oraz „tych ze wschodu”, a także – w konsekwencji – do powstania dużej liczby utrwalonych we wspomnieniach miejscowej ludności stereotypów. Dane archiwalne oraz przekazy ustne świadczą o tym, że w badanym okresie zarówno w rejonach wschodnich, jak i zachodnich pozyskiwano środki do życia przede wszystkim dzięki pracy we własnych gospodarstwach. Jednakże o ile rolnicy indywidualni pracowali wyłącznie na swój rachunek, o tyle chłopi zatrudnieni w kołchozach byli zmuszeni do dodatkowego wysiłku, za który otrzymywali niewielkie wynagrodzenie. Brak motywacji finansowej wpływał na niską jakość ich działań. Przekazy ustne świadczą o brutalizacji powojennej rzeczywistości, kiedy to powstawały i rozkwitały nielegalne (a często także kryminalne) formy działalności gospodarczej, do których należy zaliczyć m.in. pędzenie bimbru jako efektywny sposób wymiany produkcji rolnej na „żywą gotówkę”.
    Стабілізацыя беларускай вёскі ў перыяд пасляваеннага аднаўлення мела свае асаблівасці. Вельмі выразна яны прасочваюцца на прыкладзе Паўночнай Беларусі, дзе суіснавалі раёны з рознымі тыпамі сацыяльна-эканамічнага ўкладу і, адпаведна, розным узроўнем дабрабыту насельніцтва, якое характарызавалася адрознай ментальнасцю. Аднаўленне сельскай гаспадаркі ва ўсходніх раёнах Паўночнай Беларусі праходзіла на аснове калгасна-саўгаснай сістэмы. У заходніх раёнах у паваенны час пераважалі аднаасобныя гаспадаркі, якія і забяспечвалі асноўны аб’ём сельскагаспадарчай вытворчасці. Здабыванне матэрыяльных сродкаў для жыцця вясковым насельніцтвам у розных раёнах гэтага рэгіёна выяўляла ўнутрыэтнічны падзел на “заходнікаў” і “ўсходнікаў” з шырокім спектрам узаемных сацыякультурных стэрэатыпаў, сфармуляваных ва ўспамінах мясцовых жыхароў пра паваенныя гады.Архіўныя дадзеныя і матэрыялы вуснай гісторыі сведчаць пра тое, што ў гэты перыяд асноўную ролю ў пошуках сродкаў для жыцця сялян адыграла асабістая гаспадарка, прычым як ва ўсходніх, так і ў заходніх раёнах. Аднак, калі для аднаасобнікаў, яна была асноўнай крыніцай забяспечанасці, то сяляне-калгаснікі вымушаны былі спалучаць апрацоўку прысядзібнай гаспадаркі з працай у калгасе, аплата за якую не з’яўлялася фактарам стымулявання сялянскай працы і была вельмі мізэрнай. Адсутнасць матэрыяльнай матывацыі выклікла імкненне мінімалізаваць працоўны ўдзел у калектыўнай гаспадарцы. Матэрыялы вуснай гісторыі прадстаўляюць жорсткую рэальнасць пасляваенных гадоў, у якія ўзніклі або сталі актуальнымінетыповыя формы эканамічнай і гандлёвай дзейнасці сялян: сярод традыцыйных зяняткаў развіваліся і нелегальныя формы гандлёвага прадпрымальніцтва, якія часта мелі крымінальны характар. Адмысловай праявай нелегальнага гаспадарчага занятка беларускіх сялян з’яўлялася самагонаварэнне, якое стала масавым, паколькі ўяўляла сабой эфектыўны спосаб замены сельскагаспадарчай прадукцыі ў “жывыя грошы”.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2019, 13
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zabytkowe świątynie a problematyka konserwatorska na przykładzie sanktuarium maryjnego w Starej Wsi i cerkwi w Baligrodzie w woj. podkarpackim
    Conservation issues related to sacral monuments with reference to St. Mary of the Assumption’s Sanctuary in Stara Wieś and the Orthodox Church in Baligród (in the Podkarpackie Region)
    Autorzy:
    Gosztyła, M.
    Huk, T.
    Siwek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217834.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    architektura sakralna
    restauracja
    odnowa
    odbudowa
    diagnoza zawilgocenia
    metodyka
    sacral architecture
    restoration
    renovation
    reconstruction
    diagnosing dampness
    methodology
    Opis:
    Problematyka opracowania programu prac restauratorskich w zabytkach sakralnych w wielu przypadkach objęta jest znacznym stopniem trudności, gdyż większość inwestorów nie jest zainteresowana wykonywaniem badań struktur murów i tynków. Obserwacje prowadzone od kilku lat pokazują, że zarówno projektanci (konserwatorzy), inwestorzy, jak i wykonawcy przyjmują projekty restauracji murów i tynków w oparciu o fragmentaryczne rozpoznanie obiektów. Decyzje podjęte na tym etapie warunkują udaną bądź wadliwą realizację późniejszych prac konserwatorskich. W ostatnim czasie wielu producentów oferuje wyspecjalizowane serie produktów służących do tynkowania zabytkowych fasad. Spotykamy się również z przypadkami restauracji przy użyciu tradycyjnych (historycznych), mniej zaawansowanych technologii. Autorzy omawiają przeprowadzone badania na przykładzie restauracji cerkwi w Baligrodzie oraz sanktuarium w Starej Wsi. Dzięki porównaniu dwóch odmiennych, historycznych obiektów sakralnych możliwe było określenie i zestawienie czynników warunkujących dobór optymalnej technologii prac konserwatorskich.
    Preparing a restoration programme for sacral monuments is difficult in many cases because investors are typically not interested in carrying out structural research of walls and plaster. Over the past few years, it has been observed that planners (conservators), investors and contractors choose conservation methods based on only a fragmentary investigation of the buildings to be restored. Yet decisions made at this planning stage determine to a large degree whether subsequent restoration work is successful or not. In recent times, numerous specialised products for plastering historic façades have become available. There are examples also of monument restoration projects making use of traditional (historical) and less advanced technology. The authors present research on restoration methods with reference to the Orthodox Church in Baligród and St. Mary of the Assumption’s Sanctuary in Stara Wieś. Comparison of these two different historical sacral monuments enabled investigation of the factors critical to selecting the most appropriate technological solution for restoration work.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2014, 37; 54-63
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies