Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "niedzwiedzie" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Niedźwiedzie ikony narodowe
    Buddy bears as national icons
    Autorzy:
    Faryno, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012090.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Opis:
    While huge herds of painted fiberglass cows of Cow Parades […] represent cows as such, they are different everywhere and show artistic inventions of mainly local artists, the bears of international action United Buddy Bears […] are not bears at all, even the Russian or German ones. Of course, their figures are bear-shaped and they look like huge bears (2,2 m tall), but all of them are similar and they stay the same during their travel round the world […]. First of all I analyse circle structure and alphabetical order of the Buddy Bears action, which depends on the urban conditions […]. The meaning of alphabetical order one can notice only knowing the names of the countries in other languages and seeing radical disagreement between this order and his/her geographical mental map − then it sounds according to the main idea of the action United Buddy Bears: ‘each of places and each of neighbours are equal’. […] Nevertheless, some important questions remain open. How do we (as foreign public) recognize and identify painted images? Do we understand them properly (against the pressure of our native language, culture and experience)? Do the visual proposals become for us the icons of that country and, eventually, do we memorize them without a helping camera?
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2009, 57, (2); 67-91
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania nad niedźwiedziami plioceńskimi
    Studies on Pliocene bears
    Issledowanija pliocenovykh medvedejj
    Autorzy:
    Ryziewicz, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945759.pdf
    Data publikacji:
    1969
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    paleontologia
    pliocen
    niedzwiedzie
    czaszka
    Ursus wenzensis
    uzebienie
    zuchwa
    analiza porownawcza
    Ursus arctos
    Ursus ruscinensis
    Ursus brevirhinus
    Ursus boeckhi
    Opis:
    W pracy przedstawiono opis czaszki Ursus wenzensis Stach i porównano ją z czaszkami U. arctos L., U. (Thalarctos) maritimus Phipps i U. etruscus Cuv. Zbadano rozwój żuchw i ich uzębienia u osobników młodocianych i porównano je z żuchwami osobników dorosłych i ich uzębieniem. Przeanalizowano uzębienie U. wenzensis Stach i U. boeckhi Schlosser i porównano je z uzębieniem innych niedźwiedzi kopalnych (U. ruscinensis Deperet, U. arvernensis Cr. & J., U. etruscus Cuv., U. (Plionarctos) stehlini Kretzoi) oraz współczesnych (U. (Helarctos) malayanus Raffles i in.). W rezultacie tych badań autor doszedł do wniosku, że U. boeckhi Schlosser i U. ruscinensis Deperet są najpierwotniejszymi przedstawicielami plioceńskich niedźwiedzi rodzaju Ursus. Pochodzą one przypuszczalnie od wspólnego przodka, którym prawdopodobnie był Ursavus brevirhinus Hofmann, wykazują jednak różne kierunki zmienności, mimo że znajdują się na jednakowym szczeblu ewolucyjnym. Potomkiem U. boeckhi Schlosser jest przypuszczalnie U. wenzensis Stach, który spośród niedźwiedzi współczesnych pod względem uzębienia nawiązuje najbardziej do U. (Helarctos) malayanus Raff1es. U. wenzensis Stach znajduje się na tym samym szczeblu ewolucyjnym, co U. etruscus Cuv. czy U. arvernensis Cr. & J., lecz gatunki te realizują inne kierunki rozwojowe.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1969, 14, 2; 199-243
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Byki, psy i niedźwiedzie na angielskiej arenie. Walki zwierząt i ich znaczenie w okresie wczesnonowożytnym
    Bulls, bears and dogs in the English ring: animal baiting and its modern meaning
    Autorzy:
    Rutkowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545328.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Opis:
    Baiting animals played a very important role in the early modern English culture, which is confirmed by contemporary sources, especially accounts of foreigners surprised by Englishmen's fondness of such shows. Animal sports had a special status of royal entertainment but they were loved, in fact, by people from all sections of the English society. Numerous bears, bulls and dogs were made to fight in the purpose-built amphitheatres or improvised one-off arenas. Their spectacular struggles always evoked very strong emotions in the audience, offered them the opportunity to gamble, and promoted particularly valiant animals that thus became well-known champions and celebrities. The English spectators' positive attitude towards, and care for, fighting animals followed from their preoccupation and fascination with combat as such. It was also associated with their great respect for those that possessed features indispensable in champions and good fighters, paradoxically irrespective of whether they were humans or animals. Special admiration was reserved for English fighting dogs, which was, at least partly, linked with the Englishmen's national pride and sense of their collective identity.
    Źródło:
    Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2014, 2; 133-147
    2353-4699
    Pojawia się w:
    Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An arctomorph carnivoran skull from the Phosphorites du Quercy and the origin of procyonids
    Czaszka arktomorfa z fosforytow Quercy a pochodzenie szopowatych
    Autorzy:
    Wolsan, M
    Lange-Badre, B
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21618.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Mustelidae
    fauna kopalna
    oligocen
    zeby trzonowe
    skamienialosci
    Pseudobassaris
    czaszki
    ssaki drapiezne
    zloza fosforytow
    Procyonidae
    arktomorfy
    miocen
    szopowate
    niedzwiedzie
    Francja
    pandy
    Arctomorpha
    paleontologia
    lasicowate
    fosforyty Quercy
    Ailuridae
    morfologia zwierzat
    Opis:
    The size and morphological characteristics of a skull of an arctomorph carnivoran mammal from Mouillac (old collection of the Phosphorites du Quercy, of unknown age) in France closely match those of the holotype of the earliest known procyonid Pseudobassaris riggsi and another skull referred to this species, both from old collections of the Phosphorites du Quercy (Caylus and Mouillac), probably earliest Late Oligocene in age. The skull is more primitive in morphology than those of Pseudobassaris riggsi and every other known procyonid, approaching a hypothetical primitive procyonid morphotype. The only, but methodologically fundamental, departure from this morphotype is the lack of the procyonid suprameatal fossa, which is the crucial synapomorphy of the family Procyonidae. To explain the phylogenetic and taxonomic status of the arctomorph represented by the skull, three competing hypotheses are put forward. Hypothesis A, which considers the arctomorph as an individual of Pseudobassaris riggsi, assumes that the procyonid suprameatal fossa first appeared in a common ancestor of Pseudobassaris and other procyonids but was still of variable occurence within Pseudobassaris riggsi. Hypothesis B, which proposes the arctomorph as a member of a new Pseudobassaris species ancestral to Pseudobassaris riggsi, concludes that the procyonid suprameatal fossa arose in Pseudobassaris riggsi and in the Procyonidae independently, excluding Pseudobassaris from the procyonids. Hypothesis C, which recognizes the arctomorph as a representative of a new species of a new genus of the paraphyletic procyonid stem group, presumes that the procyonid suprameatal fossa originated in a common ancestor of Pseudobassaris and other procyonids after the new genus had become detached from the ancestral stock of the Procyonidae.
    Arctomorpha stanowią monofiletyczną grupę ssaków drapieżnych odznaczających się dwiema synapomorfiami: obecnością fossa suprameatale w uchu środkowym oraz brakiem trzeciego górnego zęba trzonowego. Grupa ta obejmuje nadrodzinę niedźwiedzi i dużych pand (Ursoidea), płetwonogie (Pinnipedia) oraz Musteloidea. Te ostatnie odróżniają się od pozostałych Arctomorpha synapomorficznym brakiem trzeciego dolnego zęba trzonowego i reprezentowane są współczesnie przez trzy rodziny: małe pandy (Ailuridae), łasicowate (Mustelidae) i szopowate (Procyonidae). Synapomorfią szopowatych, która odróżnia je od wszystkich innych Arctomorpha, jest w szczególny sposób powiększona fossa suprameatale. Zwiększenie jej objętości u szopowatych było wynikiem znacznego wpuklenia się kości łuskowej, najpierw ku górze, a potem także odśrodkowo, toteż ściana wewnętrzna i zewnętrzna fossa suprameatale są mniej więcej tak samo wysokie, a także ściana zewnętrzna jest prostopadła do powierzchni brzusznej stropu przewodu słuchowego zewnętrznego lub w ten strop zagłębiona ponad jego powierzchnią brzuszną. Chociaż naturalny zasięg szopowatych ogranicza się obecnie do Ameryki Północnej i Południowej, to jednak najwcześniejsi i najprymitywniejsi przedstawiciele tej rodziny znani są z dolnej części górnego oligocenu (rodzaj Pseudobassaris) oraz z dolnego miocenu (rodzaje Angustictis i Broiliana) Europy, co sugeruje, że Procyonidae wyodrębniły się z prymitywnych Musteloidea w oligocenie na kontynencie eurazjatyckim. Opisana w tej pracy czaszka przedstawiciela Arctomorpha (Fig. 1-4, Tab. 1) pochodzi ze starej kolekcji z górnopaleogeńskich złóż fosforytów w południowej Francji (Phosphorites du Quercy). Jej porównanie z czaszkami arktomorfów znanych z fosforytów Quercy wykazało duże podobieństwo do Pseudobassaris riggsi (Tab. 2-3), będącego najwcześniejszym znanym szopowatym. Pod względem cech morfologicznych, czaszka ta jest prymitywniejsza zarówno od dostępnych okazów Pseudobassaris riggsi, jak i wszystkich innych znanych szopowatych, nieomal odpowiadając hipotetycznemu prymitywnemu morfotypowi rodziny Procyonidae. Jedyną - lecz pod względem metodologicznym zasadniczą - różnicą w stosunku do tego morfotypu jest brak w opisanej czaszce synapomorfii rodziny szopowatych. W jej miejscu występuje plezjomorficznie płytka fossa suprameatale pryrnitywnych Arctomorpha. Aby ustalić pozycję filogenetyczną i status taksonomiczny arktomorfa reprezentowanego przez opisaną czaszkę, wysunięto trzy współzawodniczące hipotezy (Fig. 5). Zgodnie z hipotezą A (Fig. 5A), która traktuje tego arktomorfa jako osobnika gatunku Pseudobassaris riggsi, głęboka fossa suprameatale szopowatych pojawiła się wprawdzie po raz pierwszy u wspólnego przodka rodzaju Pseudobassaris i innych Procyonidae, lecz była jeszcze cechą zmienną w obrębie Pseudobassaris riggsi. Hipoteza B (Fig. 5B), według której dyskutowany arktomorf reprezentuje nowy gatunek rodzaju Pseudobassaris, bedący gatunkiem macierzystym dla Pseudobassaris riggsi, sugeruje, że powiększona fossa suprameatale powstała niezależnie u Pseudobassaris riggsi i szopowatych, wyłączając w ten sposób rodzaj Pseudobassaris z rodziny Procyonidae. Hipoteza C (Fig. 5C), która uznaje omawianego arktomorfa za przedstawiciela nowego gatunku nowego rodzaju parafiletycznej grupy wyjściowej dla Procyonidae, zakłada, że głęboka fossa suprameatale szopowatych jest odziedziczona przez rodzaj Pseudobassaris i pozostałe Procyonidae po ich wspólnym przodku, który zaistniał w linii prowadzącej do szopowatych po oddzieleniu się od niej tego rodzaju, chyba że rodzaj ten jest parafiletyczny.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 3; 277-298
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies