Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mniejszości religijne" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Grupy etniczne i mniejszości religijne w Indiach. Jedność wielości w konflikcie i współpracy
Autorzy:
Tokarski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506370.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2011, 1; 9-26
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimierz Urban, Mniejszości religijne w Polsce po II wojnie światowej. Szkice i materiały, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków 2012, ss. 341
Autorzy:
Zieliński, Tadeusz Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401207.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 345-348
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Freedom of Religious Expression of Religious Minorities in Pandemic Georgia
Wolność wyrażania przekonań religijnych przez mniejszości religijne w czasie pandemii w Gruzji
Autorzy:
Baramidze, Luka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22181060.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
exception
religious minorities
human rights
pandemic
Georgia
secular religion
mniejszości religijne
wyjątek
prawa człowieka
pandemia
Gruzja
religia państwowa
Opis:
W niniejszym artykule podjęto próbę określenia kategorii wyjątku w dyskursie na temat wolności wyrażania przekonań przez mniejszości religijne, a także nazwanie grup wyznaniowych jako dominujące i niedominujące. Warto zauważyć, że rzecznik praw obywatelskich Gruzji kilkakrotnie wymienia słowo „wyjątek” w swoim raporcie z 2020 r. Zakładanie czegoś jako wyjątku nie oznacza tylko, że jedna grupa otrzymuje przywilej nad inną i naruszona jest zasada równości. Dokonanie wyjątku od ograniczeń nałożonych przez pandemię w ogóle, w szczególności oznacza stworzenie sytuacji, w której rząd wykracza poza porządek prawny zagrażając suwerenności prawa. Z drugiej strony nie ulega wątpliwości, że nawet w stanie sanitarno-epidemiologicznym praworządność powinna być przestrzegana i trzeba jej chronić.
This article presents an attempt to focus on the category of exception in the discourse on freedom of expression of religious minorities in addition to naming religious groups as dominant and non-dominant ones. It is noteworthy that the ombudsman of Georgia mentions the word “exception” several times in her 2020 report. Assuming something as an exception does not only mean that one group is given a privilege over another one and the principle of equality is violated. Making an exception to the restrictions imposed by the pandemic in general and in particular means creating a situation in which the government goes beyond the legal order endangering the sovereignty of law. On the other hand, it is without a doubt that even in a sanitary-epidemiological state, the rule of law must act and it is necessary to protect it.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2021, 16, 18 (1); 7-16
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura narodowościowo-wyznaniowa Polski
Autorzy:
Sobczyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650554.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
struktura narodowościowa Polski
mniejszości narodowe
mniejszości religijne
geografia polityczna
Opis:
W artykule rozważana jest kwestia zróżnicowania wyznaniowego społeczeństwa polskiego ujęta na tle struktury narodowościowej Polski. Kwestionowane są przy tym, funcjonujące w świadomości społecznej stereotypy, wiążące przynależność do grupy narodowościowej z konkretnym, jakoby immanentnym temu etnosowi wyznaniem. Ukazano także nowe dla naszej tradycji nurty wyznaniowe, powoli znajdujące swe miejsce w naszym społeczeństwie. Badania problematyki mniejszości religijnych i narodowych w naszym kraju, z racji braku wiarygodnych statystyk, od lat już muszą się opierać na szacunkach i analizach badań o charakterze przyczynkowym.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica; 2000, 3
1508-1117
2353-4826
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje wyznawców islamu w Polsce (analiza socjologiczna)
History of islam followers in Poland (sociological analysis)
Autorzy:
Kopczewski, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810902.pdf
Data publikacji:
2019-12-12
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
islam
Mahomet
Tatarzy
mniejszości religijne
Muhammad
religious minority communities
Opis:
Słowo „islam”, wprowadzone przez Mahometa dla określenia nauczanej przez niego religii oznacza „poddanie się Bogu”. Chociaż początki islamu sięgają nauk Mahometa w jego rodzinnym mieście Mekce, to główne zasady wiary opracowane zostały później, po przeniesieniu się Mahometa do Medyny w roku 622. Mahomet był jednocześnie iderem politycznym i przywódca państwowym. Jego sukcesorzy – kalifowie – kierowali państwem w taki sposób, że religia mogła umacniać się wewnątrz państwa i rozprzestrzeniać się poza jego granice. Islam zakłada jedność religii i państwa. Stanowi jednocześnie religię, kodeks honorowy, styl życia i zbiór praw, koncepcję ludzkiego życia i funkcjonowania państwa. Koran zawiera pojęcie wolnej woli jednostki ludzkiej, lecz koraniczna koncepcja Boga implikuje nie tylko Jego wszechobecność, lecz także permanentną interferencję w każdej dziedzinie ludzkiej aktywności, co wyklucza rolę przypadku i wydaje się podważać zasadę wolnej woli i szansę swobody. Islam jest integralną, totalną i wszechogarniającą religią. Co więcej, prawie wszystkie kraje, w których dominuje ludność muzułmańska, chronią swoją religię przed wpływem innych społeczności religijnych. Duże znaczenie ma również doktryna, że Muzułmanie, przejmując nowoczesną wiedzę i naukę z Zachodu, postrzegają to jako ostateczny wkład w budowanie cywilizacji światowej. Przywiązanie do islamu to nie tylko przestrzeganie zasad kultu religijnego i pewien styl życia, ale także określone miejsce jednostki w społeczności muzułmańskiej, respektowanie prawa koranicznego, nakazy etniczne i moralne. Islam stał się potężny, dlatego że integruje rozproszone plemiona w społeczności objętej wspólnym prawem. Islam nadal odgrywa ważną rolę nie tylko w kategoriach religii, lecz także ideologii i polityki. Historyczne początki islamu mają znaczący wpływ na jego fenomen, który gromadzi pod zielonym sztandarem proroka Mahometa wielomilionowe rzesze wyznawców, także w Polsce.
The word „Islam” finally taken by Muhammad to determine the faith as taught by him, means submission to God. Although the origins of Islam date back to Muhammad’s teachings in his hometown of Mecca, the main principles of faith have been developed later, after Muhammad moved to Medina, which took place in 622 AD. Muhammad was at the same time the religious leader and head of state. His successors – the caliphs – were to drive the state in such a way that religion could be strengthened within the state and spread beyond its borders. Islam assumes the unity of religion and state. It is at the same time a religion, code of honor, lifestyle, and a set of rights; it is the concept of human life and functioning of the state. The Qur’an contains the notion of free will of human individuals, but the Qur’anic concept of God implies not only His omnipresence, but also the permanent interference in any human activity, which excludes the role of chance and seems to undermine the principle of free will and free choice. Islam is the integral, total, all-encompassing religion. What’s more, almost all countries with dominant Muslim population, protect this religion from the influence of other religions and religious communities. Of high importance is also the doctrine that Muslims by taking over the modern knowledge and science from the West, perceive it as a result of their past contribution to the development of world civilization. Devotion to Islam is not only about fulfillment of orders of worship, it is also about the observance of certain principles as well as specific unit location within the Muslim community, respect for Qur’anic laws, precepts of ethics and moral patterns. Islam became a powerful force that integrates the scattered tribes in the community governed by common law. Islam has played and still plays an important role not only in terms of religion, but also the ideology and politics. The entire historical origins of Islam have a significant impact on its phenomenon, which assembles under the green banner of the Prophet Muhammad multimillion masses of his followers, also in Poland.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2012, 9, 9; 149-168
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Jedząc kebaba..." Zwierzęta i zwierzęcość a islamofobia.
Autorzy:
Szczygielska, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013161.pdf
Data publikacji:
2018-10-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ubój rytualny
halal
prawa zwierząt
islamofobia
mniejszości religijne
humanitaryzm
Opis:
Niniejszy artykuł zawiera przegląd głównych wątków konfliktu między obrońcami praw zwierząt a mniejszościami etnicznymi i religijnymi w kontekście sporu o obój rytualny i produkcje mięsa halal w Europie. Proponuję analizę tej debaty oraz jej islamofobicznych aspektów z perspektywy studiów nad zwierzętami i teorii postkolonialnej. Z jednej strony, postantropocentryczna optyka umożliwia krytykę „humanitarności” uboju zwierząt w ramach przemysłowej produkcji mięsa w nowoczesności, a z drugiej, teoria postkolonialna wskazuje na wykorzystywanie pojęć „zwierzęcości” i „zezwierzęcenia” w urasowionej hierarchii władzy. Połączenie tych perspektyw destabilizuje jednoznaczną polaryzację w ramach dyskusji na temat uboju rytualnego, toczonej pomiędzy aktywistami na rzecz praw zwierząt i obrońcami praw religijnych, tym samym przesuwając ciężar analizy na krytykę wzajemnie wzmacniających się systemów opresji, które uprzedmiatawiają zwierzęta i dehumanizują marginalizowane grupy etniczne.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 26, 4; 238-248
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbudowa prawosławnej sieci parafialnej na Łemkowszczyźnie po 1956 roku jako element wielokulturowości regionu
Rebirth of the Orthodox Church in the Lemko Region after 1956 as a part of the multicultural regioni
Autorzy:
Dudra, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965722.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Lemkos
Orthodoxy
religious minorities
Łemkowie
Łemkowszczyzna
prawosławie
mniejszości religijne
Opis:
As a result of the post-war resettlement (1944–1946) to the areas of the Ukrainian SSR , then to the so-called recovered territories, as part of the „Vistula Action” (1947), the area of Orthodox Lemkos’ religious life ceased to exist. Most historic temples with their equipment were destroyed. The Orthodox property was plundered. The process of restoration of the Orthodox parish network began after 1956. Its result was the establishment of Rzeszów Deanery already in 1959. The revival of the parish structures encountered numerous difficulties. Among the most important should be mentioned unfavorable position of local religious authorities, poor conditions of the temples, the lack of clergy. However, by the end of the 60s it had been possible to create a network of parish temples, which in general satisfied the religious needs of the faithful. The key moment for the development and stabilization of the religious life was the erection of Przemysl – Nowy Sacz Diocese in 1983. Following the democratic changes taking place in Poland after 1989, Orthodox Church began a new period in its operations. In addition to the integration, because of the emerging opportunities, in a wider range it could fulfill its culture-creating role and become an important element of the multicultural region.
W wyniku powojennych przesiedleń (1944–1946) na tereny USRR, a następnie na Ziemie Odzyskane w ramach akcji „Wisła” (1947 r.) życie religijne prawosławnych Łemków na obszarze Łemkowszczyzny przestało istnieć. W większości zabytkowe świątynie wraz z wyposażeniem uległy zniszczeniu. Mienie cerkiewne zostało rozgrabione. Proces odbudowy prawosławnej sieci parafialnej rozpoczął się po 1956 r. Jego efektem było powołanie już w 1959 r. dekanatu rzeszowskiego. Odradzanie się struktury parafialnej napotykało liczne utrudnienia. Wśród najważniejszych należy wymienić nieprzychylne stanowisko lokalnych władz wyznaniowych, zły stan przekazywanych świątyń, brak duchowieństwa. Jednak do końca lat 60. XX w. udało się stworzyć sieć parafialną, która zaspokajała potrzeby religijne wiernych. Kluczowym momentem dla rozwoju i stabilizacji życia religijnego było erygowanie w 1983 r. diecezji przemysko-nowosądeckiej. W wyniku przemian demokratycznych dokonujących się w Polsce po 1989 r. Cerkiew prawosławna rozpoczęła nowy okres w swojej działalności. Poza elementami integracyjnymi, ze względu na pojawiające się możliwości, mogła w szerszym zakresie wypełniać swoją funkcję kulturotwórczą i stawać się istotnym elementem wielokulturowości regionu.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2014, 3; 307-320
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Mackiewicz i sekty
Józef Mackiewicz and Sects
Autorzy:
Pełczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179266.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Eastern Borderlands
religious minoirities
protestantism
Kresy Wschodnie
mniejszości religijne
protestantyzm
Opis:
Artykuł jest poświęcony pewnej części, wczesnej, reporterskiej twórczości Józefa Mackiewicza. W reportażach napisanych pod koniec lat trzydziestych, przedstawił on protestanckie mniejszości religijne, bujnie rozwijące się wówczas na wschodzie Polski, lecz nie cieszące się pozytywną opinia władz i ludności otaczającej. Mackiewicz stwierdził, że wszystkie zarzuty stawiane owym sektom, są niesłuszne. Uważa on ponadto, że mogą one pozytywnie wpłynąć na stosunki społeczne. Reportaże Mackiewicza o sektach to odosobniony przykład zainteresowania tym tematem w ówczesnej Polsce.
The article is dedicated to a part of early reportage work of Józef Mackiewicz. In the reportages written at the end of 1930s, he presented Protestant religious minorities which back then flourished in eastern part of Poland, but which did not have a positive opinion among the authorities and other peoples. Mackiewicz stated that all the accusations towards those sects were groundless. He also claimed that they can positively influence social relations. Mackiewicz’s reportages on sects was an isolated case of interest in this topic in Poland of those times. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 327-332
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władze wojskowe, cywilne i kościelne a problem cerkwi prawosławnych w II Rzeczypospolitej – studium na przykładzie świątyń Suwałk, Łomży i Augustowa
Autorzy:
Zubowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608786.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
II Rzeczpospolita
mniejszości religijne
Kościół prawosławny
Suwałki
Łomża
Augustów
Second Polish Republic
religious minorities
Orthodox Church
Opis:
W artykule przedstawiono politykę władz wojskowych, cywilnych i kościelnych w okresie II Rzeczypospolitej w stosunku do cerkwi prawosławnych, wzniesionych za czasów zaboru rosyjskiego przede wszystkim z myślą o rosyjskim wojsku i administracji. Na przykładzie świątyń w Suwałkach, Augustowie i Łomży starano się sprecyzować pewne schematy postępowania z prawosławnym dziedzictwem (opuszczonym przez władze rosyjskie w trakcie I wojny światowej), charakterystyczne dla obszaru całego Królestwa Polskiego.The article presents the policy of military, civil and Church authorities of the Second Polish Republic towards the Orthodox churches constructed in the Russian partition, mainly for Russian officials and army. An attempt was made to identify, on the example of Orthodox Church buildings at Suwałki, Augustów and Łomża, certain patterns of actions towards the Orthodox Church heritage (abandoned by the Russian authorities during World War I), characteristic of the whole Kingdom of Poland.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 4
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MUZEA, MIGRACJE I ZRÓŻNICOWANIE KULTUROWE – ZALECENIA DLA MUZEÓW
MUSEUMS, MIGRATION AND CULTURAL DIVERSITY – RECOMMENDATIONS FOR MUSEUM WORK
Autorzy:
Margherita, Sani,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433618.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
muzea
migracje
zróżnicowanie kulturowe
mniejszości narodowe
mniejszości etniczne
mniejszości religijne
museums
migrations
cultural diversity
national minorities
ethnical minorities
religious minorities
Opis:
The role of museums in society has expanded significantly in the last decades: from temples of knowledge to forums for debate and discussion, from repositories of objects to people-centred institutions with social responsibilities and functions. This shift reflects an ongoing trend to democratise museums and make them more accessible to wider audiences and responsive to the public’s changing needs, in particular the interests of local communities, whose composition has changed in recent years to include migrants and people of different ethnic backgrounds. With annual migration flows to the EU as a whole projected to increase from about 1 043 000 people in 2010 to 1 332 500 by 2020, the question of how cultural institutions can contribute to effective integration and dialogue has become more relevant than ever. Funders and society at large expect museums to play their part in facilitating the integration and peaceful coexistence of newcomers, with financial resources being made available, also at the EU level, to support them in this effort. Many questions can be raised as to whether it is right and appropriate to charge museums with these responsibilities and whether this would push the boundaries of their work too far and give the social function an exceedingly prominent role over the traditional conservation and educational tasks museums already fulfil. But this discussion seems to be already obsolete in the light of the growing body of evidence on good practices available at the European level. This essay aims to illustrate some of them, as well as to discuss some underpinning theoretical issues and methodological approaches.
W ostatnich dekadach nastąpił znaczący wzrost roli muzeów w społeczeństwie – od świątyń wiedzy do forum debat i dyskusji, od repozytorium obiektów do społecznie odpowiedzialnej instytucji skoncentrowanej na ludziach. Zmiana ta odzwierciedla utrzymujący się trend demokratyzacji muzeów i chęć sprawienia by były bardziej dostępne dla szerszej grupy odbiorców oraz by odpowiadały zmieniającym się potrzebom i zainteresowaniom ich publiczności, w szczególności tej lokalnej, której struktura zmieniła się w ostatnich latach ze względu na imigrantów i osoby różnego pochodzenia etnicznego. Z rocznymi przepływami migracyjnymi do Unii Europejskiej (UE) i ich szacowanym wzrostem z ok. 1 043 000 osób w 2010 r. do 1 332 500 w 2020 r., kwestia sposobu w jaki instytucje kulturalne mogą wpłynąć na efektywną integrację i dialog stała się problematyczna. Instytucje finansujące i w dużej mierze również społeczeństwo oczekują od muzeów pełnienia roli wspierającej integrację i pokojowe współistnienie nowych przybyszów. W tym celu udostępnia się im, również na poziomie finansowania z UE, odpowiednie fundusze by wspomóc ich w tych wysiłkach. Można postawić wiele pytań odnośnie słuszności obciążania muzeów taką odpowiedzialnością. Można zastanowić się nad tym, czy takie działanie znacznie przekracza granice zakresu ich funkcjonowania a przyznanie funkcji społecznej nadaje zbyt znaczącą rolę w porównaniu z tradycyjnymi zadaniami jakie wypełniają muzea, takimi jak konserwacja obiektów czy funkcja edukacyjna. Dyskusja ta wydaje się jednak być już zdezaktualizowana w świetle rosnącej liczby przykładów na stosowanie dobrych praktyk, dostępnych na poziomie europejskim. Niniejszy artykuł dokonuje próby przedstawienia niektórych z nich oraz omówienia niektórych podstawowych kwestii teoretycznych i podejść metodologicznych.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 84-92
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brytyjskie grupy wyznaniowe w Gdańsku w XVII – XVIII (XIX) wieku
British religious groups in Gdańsk in the 17th-18th (19th) centuries
Autorzy:
Kościelak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147337.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Prusy Królewskie
koegzystencja międzywyznaniowa
mniejszości religijne
mieszczaństwo
Gdańsk
Royal Prussia
British Isles
Scots
interfaith coexistence
religious minorities
middle class
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia religijne aspekty funkcjonowania w Gdańsku społeczności emigrantów z Wysp Brytyjskich, przede wszystkim Szkotów. O zaopatrzenie swoich potrzeb religijnych zabiegali oni już w średniowieczu, o czym świadczy istnienie kaplic i ołtarzy w niektórych z gdańskich kościołów. Po sukcesie reformacji osiedlali się w Gdańsku przede wszystkim szkoccy prezbiterianie. Do ich posługi sprowadzono duchownych z kraju macierzystego. Zarówno prezbiteriańscy duchowni jak i zamożna szkocka elita kupiecka tego wyznania zdominowała pozyskany w 1707 r. obiekt sakralny, tzw. Kościół Angielski. Tylko część zamieszkałych w Gdańsku prezbiterian identyfikowała się jednakże z tym obiektem – zgodnie z prawnymi ustaleniami, mającym charakter świątyni „etnicznej” – symultanicznej z anglikanami. Większość Szkotów – zawierając związki familijne – wtapiała się powoli w społeczność miasta nad Motławą, korzystając z innych obiektów kalwińskich. Obok prezbiterian oraz śladowo występujących tu anglikanów i katolików próbowali osiedlić się w Gdańsku również angielscy radykałowie, chiliaści i kwakrzy, ale nieprzychylne im ustawodawstwo miejskie oraz akcje prewencyjne skutecznie uniemożliwiły ten transfer.
The article presents religious aspects of the functioning of the emigrant community from the British Isles in Gdańsk, especially the Scots. They strove for their religious needs from the Middle Ages, as evidenced by the existence of chapels and altars in some of Gdansk’s churches. After the success of the Reformation, mainly Scottish Presbyterians settled in Gdańsk. Clergy from their home country were brought to their service. Both Presbyterian clergy and the wealthy Scottish merchant elite (also Presbyterian) dominated the religious object obtained in 1707, the so-called English Church. However, only some of the Presbyterians living in Gdańsk identified with this object, which in accordance with legal arrangements was having the character of an „ethnic” temple simultaneous with Anglicans. Most Scots slowly merged into the community of Gdańsk by creating family relationships was usingother Calvinist objects. In addition to Presbyterians and few Anglicans and Catholics also English radicals like Chiliasts and Quakers tried to settle in Gdańsk but unfavourable citylegislation and preventive actions effectively prevented this transfer.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 27-46
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka edukacyjna Turcji wobec mniejszości religijnych i językowych
Educational policy of Turkey towards religious and language minorities
Autorzy:
Rabczuk, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956353.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
mniejszości religijne i językowe
Traktat z Lozanny
polityka edukacyjna
asymilacja
religious and linguistic minorities
diversity
Treaty of Lausanne
educational policy
assimilation
Opis:
Autor wskazuje, że w Turcji asymilacyjną, ultranacjonalistyczną politykę edukacyjną wobec mniejszości religijnych i etnicznych determinuje szereg czynników, m.in.: restrykcyjne interpretowanie przez Turcję postanowień Traktatu z Lozanny z 1923 roku, tj. uznanie wyłącznie za mniejszości religijne wspólnot należących do Kościoła obrządku greckiego i ormiańskiego oraz Żydów, z wyłączeniem jakichkolwiek muzułmańskich mniejszości religijnych; specyficznie rozumiana zasada laickości państwa, nakładająca na szkoły obowiązek prowadzenia lekcji „kultury religijnej i etyki”, które w praktyce sprowadzają się do nauki islamu obrządku sunnickiego i budzą protest alawitów; konstytucyjna zasada, zgodnie z którą w placówkach kształcenia i nauczania obywatele tureccy mogą być nauczani jedynie języka tureckiego jako języka ojczystego, skutkiem czego tylko tzw. mniejszości uznane w Traktacie z Lozanny mają prawo zakładania szkół prywatnych z ojczystym językiem nauczania, podczas gdy mniejszości językowe muzułmańskie mają tylko prawo organizowania w weekendy i w czasie wakacji lekcji „różnych języków i dialektów używanych przez obywateli tureckich w życiu rodzinnym”. Tak więc, np. Kurdowie stanowiący około 15% ludności Turcji nie mają możliwości kultywowania swojego języka. Autor wymienia przykłady pozytywnych zmian władz tureckich w stosunku do mniejszości językowych i religijnych, upatrując ich źródeł w dążeniu Turcji do członkostwa w Unii Europejskiej oraz w tendencji Turcji do doceniania wieloetniczności i wielokulturowości imperium osmańskiego.
According to the author, in Turkey, the assimilation, ultranationalist educational policy against religious and ethnic minorities is determined by a number of factors: the restrictive interpretation by Turkish authorities of the provisions of the Treaty of Lausanne, i.e. only some citizens of Turkey belonging to non-Muslim minorities fall within the scope of the term “minority”; a peculiar understanding of the principle of secular state imposing a duty on schools to conduct lessons of “religious culture and ethics”, which in practice boils down to the teachings of Sunni Islam. What raises an objection of the religious community of Alawites is the constitutional principle that no language other than Turkish shall be taught as the mother tongue to Turkish citizens at any institution of training or education. The effect is that only the so-called “minorities recognized” by the Treaty of Lausanne have the right to establish private schools educating in the native language, while the Muslim minority has only the right to organize at weekends and during school holidays lessons “of different languages and dialects used by Turkish citizens in their family life.” Thus, the Kurds, who represent around 15% of Turkey’s population, are unable to cultivate their language. The author cites examples of positive changes of Turkish authorities in relation to linguistic and religious minorities, seeing their source in Turkey’s aspirations to the EU membership and in the recent tendency to the appreciation of multi-ethnicity and multiculturalism of the Ottoman Empire.Keywords: religious and linguistic minorities, diversity, Treaty of Lausanne, educational policy, assimilationTranslated by Wiktor Rabczuk
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2017, 7, 2; 98-110
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Prawosławnego Autokefalicznego Apostolskiego Kościoła Gruzińskiego w konfliktach na Kaukazie Południowym
Autorzy:
Król-Mazur, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653630.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Gruzja
Prawosławny Autokefaliczny Apostolski Kościół Gruziński
Katolikos (Patriarcha)
konflikty religijne
konflikty etnoreligijne
konflikty społeczne
mniejszości narodowe
mniejszości religijne
mniejszości seksualne
relacje Kościół-państwo
Opis:
Artykuł ma za zadanie przybliżyć kwestie związane z obecnością chrześcijaństwa na terenach Gruzji oraz pokazać jak wielką rolę odgrywa Prawosławny Autokefaliczny Kościół Gruziński w dziejach narodu gruzińskiego. Tożsamość narodowa Gruzinów jest bowiem mocno związana z chrześcijaństwem i odrębnymi strukturami kościelnymi, co w istotny sposób wpływa na relacje ze społecznościami niegruzińskimi (Gruzja jest na Kaukazie Południowym krajem o największym odsetku mniejszości etnicznych), zamieszkującymi od pokoleń Gruzję i posługującymi się tamtejszym językiem, lecz traktowanymi jako „obce” ze względu na „niegruzińskie” wyznanie. Zapewnienie przez nowe władze (po odzyskaniu niepodległości przez Gruzję w 1991 r.) Prawosławnemu Autokefalicznemu Apostolskiemu Kościołowi Gruzińskiemu wyjątkowej roli w państwie poprzez stosowne ustawodawstwo przyczyniło się w dużym stopniu do wzrostu napięć społecznych i do zaognienia relacji z mniejszościami narodowymi i wyznaniowymi. Miało także swoje przełożenie na relacje Gruzji z najbliższymi sąsiadami. Te właśnie aspekty są szczegółowo omawiane przez autorkę w prezentowanym tekście. Autorka pokazuje, jak w wyniku specyficznych relacji, jakie wytworzyły się w Gruzji pomiędzy Kościołem a Państwem, religia poddana została instrumentalizacji i wykorzystana do osiągnięcia bieżących celów politycznych. Konkluzją jest stwierdzenie, że religia w Gruzji inspiruje podmioty nacjonalistyczne i wspiera nacjonalizm.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 51, 2
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies