Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "libertinism" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Filozofia i koniunktura
Philosophy and "Conjecture"
Autorzy:
Negri, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012376.pdf
Data publikacji:
2016-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Descartes
conjuncture
Renaissance
memory
libertinism
God
bourgeoisie
Kartezjusz
oddzielenie
koniunktura
renesans
pamięć
libertynizm
Bóg
burżuazja
Opis:
W tekście, na który składają się dwie pierwsze części drugiego rozdziału książki Descartes politico, Antonio Negri definiuje zmianę dokonującą się w myśli Kartezjusza u progu lat 30. XVII wieku. Kluczowa dla analiz Negriego kategoria oddzielenia ujęta zostaje w ścisłym związku z załamaniem koniunktury gospodarczej i głębokim kryzysem projektu renesansowego. Negri stara się uchwycić moment narodzin barokowego Kartezjusza i wskazuje na dynamiczne napięcie między filozofią kartezjańską tego okresu a światopoglądem libertyńskim. To właśnie niejednoznaczna relacja z libertynizmem, stanowiącym odpowiedź na upadek renesansowych nadziei i aspiracji, stanowi, wedle Negriego, punkt wyjścia dla kartezjańskich poszukiwań sposobu przezwyciężenia kryzysu.
In the text, which consists of the first two parts of the second chapter of Descartes Politico, Antonio Negri defines the change in the thought of René Descartes which took place at the end of the third decade of the 17th century. A crucial category in Descartes’ thought –conjuncture — is connected closely with the economic downturn and deep crisis of the Renaissance project. Negri tries to capture the moment of birth of the “baroque” Descartes and points to a dynamic tension between Descartes’ philosophy (at that particular moment) and a libertine worldview. This ambiguous relation with libertinism (which is the answer to the decline of Renaissance hopes and aspirations) is, according to Negri, the starting point for the Cartesian search for a way to overcome the crisis.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 104-123
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Piła” Bolesława Leśmiana – w stronę transu i transgresji
Bolesław Leśmian’s „Piła” (The Saw): towards trans and transgression
Autorzy:
Hejman, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682640.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Leśmian
The Saw
transgression
libertinism
revolution
body
somatics
„Piła”
transgresja
libertynizm
rewolucja
ciało
Opis:
Transgression engages psychosomatically: the corporeal experience of pain and pleasure provoked by self-preservation constraints paves the way for experiences detached from the senses and reason. Violation of barriers violates the man; beyond that lays the impossible, which in the well-known Leśmian’s ballad Piła is transposed as disintegration and dispersion of the body experiencing cruel delight. The article is an attempt at refreshed reading of this ballad; it suggests taking into account a sadistic context which is considered atypical of research into Leśmian. In this poem the inspiration of folk beliefs permeates with the modernist experience of the revolution. The similarity of carnal intercourse to a scene of spectacular torture makes it possible to treat this ballad as an important voice in the issue of distinction between sexuality aimed at progeny, and eroticism leading to barren and unuseful pleasure. The paper focuses on the characteristics of libertine features of Leśmian’s poetics, the indication of potential sources of the woman-saw image, the importance of exclamations of ballad lovers, the issue of rhythm and the symbolism of fragmented body.
Transgresja angażuje psychosomatycznie: cielesne doznanie bólu i rozkoszy, sprowokowane przez samozachowawcze ograniczenia, toruje drogę doświadczeniom oderwanym od zmysłów i rozumu. Naruszenie barier narusza człowieka; potem jest niemożliwe, którego transpozycją w znanej balladzie Leśmiana – Piła – jest dezintegracja i dyspersja ciała, doznającego okrutnej rozkoszy. Artykuł stanowi próbę odświeżonej lektury tej ballady, proponuje uwzględnienie w interpretacji – nietypowego dla badań nad Leśmianem – sadycznego kontekstu. W Pile inspiracja wierzeniowością ludową, na którą wskazywał już Jacek Trznadel, przenika się z modernistycznie przepracowanym doświadczeniem rewolucji. Tematyzowane w utworze podobieństwo cielesnego obcowania do sceny widowiskowej tortury umożliwia potraktowanie tej ballady jako ważnego głosu w kwestii rozróżnienia między seksualnością, której celem jest progenitura, a erotyzmem, zmierzającym do rozkoszy bezpłodnej i nieużytecznej. Artykuł skupia się na charakterystyce libertyńskich rysów poetyki Leśmiana, wskazaniu potencjalnych źródeł obrazu kobiety-piły, znaczeniu eksklamacji balladowych kochanków, zagadnieniu rytmu oraz symbolice ciała pokawałkowanego.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 147-162
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gołębnik przejrzał na oczy. Ludowy spisek w siedemnastowiecznej Italii
The Dovecote Has Opened Its Eyes: Popular Conspiracy in Seventeenth-Century Italy
Autorzy:
Ginzburg, Carlo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012298.pdf
Data publikacji:
2016-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Costantino Saccardino
heresy
libertinism
people's history
herezje
libertynizm
historia ludowa
Opis:
Bohaterem eseju Carlo Ginzburga jest siedemnastowieczny błazen i gorzelnik Costantino Saccardino, parający się również sztuką medyczną. Oskarżony wspólnie z towarzyszami o potajemne skalanie odchodami miejskich świętych obrazów, Saccardino głosił, że religia – przede wszystkim zaś pojęcie piekła – stanowi czystą fikcję, a pierwsi ludzie nie zostali stworzeni przez Boga, lecz zrodzili się z błota. Ginzburg zwraca uwagę na pokrewieństwo łączące heretyckie poglądy Saccardina – naznaczone świadomością kryzysu oraz oczekiwaniem politycznej, religijnej i kulturowej rewolucji – z rozpoznaniami Galileusza, Bacona, Campanelli, Różokrzyżowców, nawet Kartezjusza. Zarazem jednak wrażliwość Saccardina jest wrażliwością zawodowego komedianta – nie wielkiego intelektualisty – i to właśnie czyni ten przypadek niezwykłym. Sprawa Saccardina, obeznanego, jak wykazuje Ginzburg, z literaturą libertyńską, zarazem zaś bezwzględnie odrzucającego elitaryzm libertynów, pokazuje, że w tym okresie związki między kulturą wysoką i kulturą klas podporządkowanych mogły obejmować okrężną wymianę, zapośredniczoną przez różne, niekiedy przeciwstawne kody.
The hero of this essay by Calro Ginzburg is XVII-th century clown and distiller Costantino Saccardino, who also was active in the field of medical art. Accused together with his companions of secretly defiling city saint painting with excrements, Saccardino preached that religion – particularly its approach towards hell – was pure fiction and that first people were not created by God but were born out of mud. Ginzburg draws attention to the affinity between Saccardino’s heretical views (marked by the awareness of crisis and the anticipation of political, religious and cultural revolution) and the diagnoses made by Galileo, Bacon, Campanella, Rosicrusarians or even Descartes. At the same time Sccardino’s sensibility is that of a professional comedian – not a great intellectual – and this is what makes his case exceptional. The case of Saccardino, who – as is demontrated by Ginzburg – had a good knowledge of libertine literature while rejecting libertine elitism, shows that in this period the relations between the high culture and the culture of the subordinated classes could include an exchange that went through a detour, mediated in various, sometimes opposing codes.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 217-229
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego mądry nie zawsze wie najlepiej? Obrona głupich Wojciecha Miera
Why the wise not always knows the best? „Defense of the fools” of Wojciech Mier
Autorzy:
Kocela, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039083.pdf
Data publikacji:
2018-07-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Wojciech Mier
poezja
Oświecenie
głupota
pochwała
libertynizm
poetry
stupidity
praise
libertinism
the Enlightenment
Opis:
Artykuł został poświęcony analizie wiersza Wojciecha Miera Obrona głupich. W centrum zainteresowania znalazło się pojęcie głupoty, które od zawsze budziło szereg kontrowersji. Tekst nie koncentruje się jednak wyłącznie na przywołaniu definicji samego terminu, ale konfrontuje go z poglądami samego poety i jego indywidualnym podejściem do kwestii szczęścia. Prowadzone rozważania dotyczą również miejsca głupoty w kulturze epoki Oświecenia – wieku triumfu rozumu i czasu znaczących odkryć w różnych dziedzinach nauki, jej bliskości z pojęciem szaleństwa, a także postrzegania obu zjawisk i ich przejawów przez społeczeństwo.
The article was devoted to the analysis of Wojciech Mier’s poem Defense of the fools. The concept of stupidity, which has always aroused a lot of controversy, became the center of attention. The text, however, does not focus only on recalling the definition of the term itself, but confronts it with the views of the poet himself and his individual approach to the question of happiness. Conducted considerations also concern the place of stupidity in the culture of the Enlightenment – the age of triumph of reason and the time of significant discoveries in various fields of science, it’s closeness to the notion of madness, as well as the perception of both phenomena and their manifestations by society.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 22, 3; 81-96
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quête de soi, quête du sens : alchimie et roman comique à la première personne dans Le Page disgracié et L’Autre Monde
Quest for Self, Quest for Meaning: Alchemy and First Person Novel in Le Page disgracié and L’Autre Monde
Autorzy:
Gauthier, Patricia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2020939.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
Tristan
Cyrano
alchemy
illusion
sense
libertinism
Opis:
The Other World and Le Page disgracié (The Disgraced Page) occupy a singular place in the luxuriant seventeenth-century novel landscape on account of their first-person writing. In a process quite akin to the formative novel, the experiences of the “I” are stages in the construction of a meaning that is elaborated in the course of adventures rather than set as a goal to be reached. Meaning remains elusive, never predetermined, ravelled and unravelled as it is along with the episodes experienced by the narrator, regardless of whether those episodes are conveyed by the imagination of Cyrano or by the memory of Tristan’s experiences. No matter whether we are dealing with the most unbridled fantasies or autobiographical narrative, the route followed by the “I” is not oriented towards a goal that would make sense. Both texts call for alchemy, but the narrators do not make the quest for the philosopher’s stone the guiding thread of their narrative. Alchemy, described as a deception in Tristan and as an approach among others to the mysteries of the world in Cyrano, is presented as the touchstone of a possible decoding of the world, as the reign of illusion and, therefore, of the impossibility even to fix meaning. A pie-in-the-sky quest for meaning leading to a goal that does not exist (the two texts are abruptly interrupted), the formative novel finds a possible hermeneutic opening in the form of libertinism that forces one to play with meaning. Both works put sensual pleasure at the heart of the adventures lived by the characters and this rehabilitation of sensuality could offer itself as the key to a libertine strategy.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 255-263
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Boski Markiz”, czyli destruktor idei oświecenia
D.A.F. de Sade: “Divine Marquis” or demolisher of the ideas of Enlightment
Autorzy:
Jaskólski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926008.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Markiz de Sade
history of political doctrines
Jean Jaques Rousseasu
social teory
the rule of equality
libertinism
historia doktryn politycznych
Jean Jaques Rousseau
teoria społeczna
zasada równości
libertynizm
Opis:
The paper provides a brief outline of the major elements that made up the foundations for the political thought of Marquis D. A. F. de Sade. The author of the paper believes that these elements have not been sufficiently presented in the Polish historiography of political doctrines. The Marquis, being deeply anchored in the Enlightenment ideas and stylistics, was simultaneously the thinker who questioned a remarkable number of elements of these ideas. What he challenged were in particular: the previous descriptions of nature, natural state, location and status of the human being, social contract and the concept of State and law. By questioning these concepts he indirectly challenged also the major articles of the Declaration of Rights of Man and Citizen. His political concepts are detectable in most of his literary production and therefore the author of the paper treats what is detectable as a certain whole which perhaps is not fully consistent of morality and law, both those of ancien régime as well as those promoted by too idealistic concepts of the pre-revolutionary era. An interesting example of the originality of his way of political thinking was his attempt to present to the reader the two extremely different socio-constitutional models – that of classical Utopia and that of Anti-utopia – as included in one literary production. The essay is concluded with a brief attempt at the summarizing and assessing of the discussed concepts as viewed against our present-day reception of de Sade’s production and his location in the history of political thought.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 3; 223-240
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od "Theophrastus Redivivus" do Du Maraisa. Źródła laickości w podziemnej filozofii radykalnego Oświecenia we Francji
From 'Theophrastus Redivivus' to Du Marais. Origin of Secularization in the Underground Philosophy of Radical Enlightenment in France
Autorzy:
Budzanowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844539.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
manuscrits philosophiques clandestins
philosophie clandestine
libertynizm
francuskie oświecenie radykalne
laickość
libertinism
French Radical Enlightenment
secularism
Opis:
Artykuł przedstawia źródła koncepcji antyreligijnych we francuskiej literaturze filozoficznej radykalnego oświecenia podążając za symbolicznymi, tajnymi manuskryptami m.in: Theophrastus Redivivus, Le Militaire philosophe, Lettre d’Hypocrate à Damagatte, La vie de Mahomed, Le traite sur les trois imposteurs, La Moysade oraz Le Philosophe, by ukazać radykalizm podejścia do religii i wiary mało znanych francuskich libertynów, przedstawicieli tzw. philosophie clandestin: Fontenelle’a, Malebranche’a, Yves de Vallone’a, Delaube’a, R. Challe’a, H. de Boulanvilliers, Du Maraisa. Okrycia dotyczące francuskich podziemnych manuskryptów filozoficznych budzą zainteresowanie badaczy zmieniając ideowy obraz Oświecenia. Okazuje się bowiem, jak niebagatelny i do tej pory nierozpoznany wkład, wnieśli ci undergroundowi myśliciele, zakresem i radykalizmem swoich koncepcji, w nieodległą epokę encyklopedyzmu i rewolucji 1789. Libertyńskie teorie zrodzone w reakcji na monarchiczny i klerykalny absolutyzm kryją kontekstualną, antysystemową wyrazistość polityczną. Tajni filozofowie traktując religię jako ludzki zamysł służący podporządkowaniu społeczeństwa politycznym partykularyzmom, wywiedli swoje przekonania z poszukiwań zrozumienia całej ludzkiej religijności lub z potrzeb artykułowania uniwersalności religii naturalnej. Nawiązując do podziemnego impulsu antyreligijnego, ich ideowi kontynuatorzy - osiemnastowieczni akademicy i encyklopedyści, nie sformułowali koncepcji przyznania szerokiej tolerancji religijnej lecz wykreowali teorie, które w kolejnym stuleciu stały się historią konfliktu dwóch wizji Francji prowadząc do usunięcie religijności ze sfery publicznej (laïcité). W artykule opisano formującą się koncepcję laickości w radykalnym, podziemnym ruchu oświeceniowym nawiązując do odłożonych w czasie konsekwencji tego zjawiska, gdy postrzegana jako politycznie niebezpieczna idea ta powróciła do politycznych debat dopiero w drugiej połowie XIX wieku będąc historią konfliktu dwóch wizji państwa, by ostatecznie na mocy ustawy 1905r. stać się la loi fondatrice republikańskiej Francji konstytuując świecką postawę francuskiego społeczeństwa porewolucyjnego i model rozdziału instytucji publicznych od kościołów, w którym państwo nie ingeruje w religię obywatela, a kościoły w funkcjonowanie państwa.
The article describes the sources of anti-religious conceptions in French philosophical literature of Radical Enlightenment, based on secret symbolic manuscripts: Theophrastus Redivivus, Le Militaire philosophe, Lettre d'Hypocrate à Damagatte, La vie de Mahomed, Le traite sur les trois imposteurs, La Moysade and Le Philosophe, and aims to explore the radical approach to religion and faith of the following little-known French libertine thinkers, who were representatives of the so-called philosophie clandestine: B. Fontenelle, N. Malebranche, Y. de Vallone, Delaube, R. Challe, H. de Boulainvilliers. Discoveries related to French underground philosophical manuscripts attract the interest of researchers, changing the ideological picture of the Enlightenment. As it appears, underground thinkers – through the scope and radicalism of their ideas – made a so far unrecognized contribution to the not-so-distant age of encyclopaedism and the French Revolution. The libertine theories born in reaction to monarchical and clerical absolutism conceal contextual political and anti-Christian explicitness. Therefore, analyses of the approach to religion and faith expressed in underground philosophical texts allow us to classify them as anti-systemic. Undoubtedly, a great number of observations and recommendations of the secret philosophers was related to the search for understanding the entirety of human religiosity or to the need to articulate the universality of natural religion. However, French ideological continuators of the underground amateur philosophers, including eighteenth-century academics and encyclopaedists who referred to the underground anti-religious impulse, did not postulate introducing broadly-understood religious tolerance; on the contrary, they formulated theories that enabled the gradual removal of religiosity from the public sphere (laïcité). The article presents the idea of secularism in the radical underground Enlightenment movement and refers to the delayed consequences of said phenomenon, when this idea, considered politically dangerous, reappeared in political debates in the second half of the 19th century, and eventually became la loi fondatrice of the republican France under the 1905 law.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 4(29); 18-32
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady literackiego portretu i interpersonalnych relacji Wojciecha Miera zapisane w poezji dedykowanej zapomnianemu literatowi doby stanisławowskiej
Wojciech Mier’s profi le, forgott en poet of Enlightenment, and his interpersonal relationships emerging from poetry dedicated to or mentioning him
Autorzy:
Kadzidło, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460130.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Wojciech Mier
Stanisław Kostka Potocki
Stanisław Trembecki
Ignacy Potocki
Wincenty Dunin
rokoko
libertynizm
korespondencja literacka
poezja okolicznościowa
Stanislaw Kostka Potocki
Trembecki Stanislaw Ignacy Potocki, Vincent Dunin
Rococo, libertinism
literary correspondence
poetry commemorative
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie portretu Wojciecha Miera wyłaniającego się z poezji jemu dedykowanych, b ądź zawierających wzmianki o nim. Analizie zostały poddane wiersze Stanisława Kostki Potockiego, Ignacego Potockiego, Wincentego Dunina, Stanisława Trembeckiego oraz poezja anonimowa doby Oświecenia. Zaakcentowane zostały poglądy poetów na umiejętności literackie starościca buskiego, jego talent oraz wybory estetyczne, jakich dokonywał w swoich poezjach. Poruszony został również obraz filozoficznych przekonań W. Miera, jaki został utrwalony w omówionych utworach, ze szczególnym uwzględnieniem rysu libertyńsko-epikurejskiego jego światopoglądu.
Article’s aim is to present Wojciech Mier’s profi le emerging from poetry dedicated to or mentioning him. Analysed were poems of Stanisław Kostka Potocki, Ignacy Potocki, Wincent Dunin, Stanisław Trembecki and anonymous poetry of Enlightment. Stressed were poets’ views on literary skills of Busko’s starosta’s son, his talent, aesthetic choices made in his poetry. Mentioned were also Mier’s philosophical beliefs perpetuated in elaborated works with particular consideration of libertine-epicureic feature of his world-view.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 320-327
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany tradycji zen na Zachodzie. Agnieszka Kozyra. Neo-zen? Filozofia zen a racjonalizm, libertynizm i hedonizm. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Wydział Orientalistyczny, Katedra Japonistyki, 2019, 308 ss.
Transformations of the Zen Tradition in the West. Agnieszka Kozyra. Neo-zen? Filozofia zen a racjonalizm, libertynizm i hedonizm [Neo-zen? Zen Philosophy and Rationalism, Libertinism and Hedonism], Warsaw 2019
Autorzy:
Roszyk, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232719.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 1; 589-590
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies