Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "intramedullary nailing" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
The influence of the degradation process on the PLA/TCP locking bolt thread strength as a part of intramedullary locking nail system
Autorzy:
Gryń, K.
Szaraniec, B.
Ziąbka, M.
Morawska-Chochół, A.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285252.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
degradation
intramedullary nailing
bioresorbable materials
Opis:
Intramedullary nailing has received increased attention for the treatment of distal femoral fractures. There are many types of nailing systems commonly used. Among them there is locked intramedullary nailing, which combines closed nailing with a special locking piece (bolt), which expands distal part of a nail and anchoring it when a central screw is tightened. Compared to other interlocking nail systems it is very effective and not so invasive way of fractured long bone treatment. However, it is not perfect and has one major disadvantage related to material (metal) and necessity of removing all parts of the system after the bone is recovered. The biggest issue is connected with the locking piece removal. That is why there was a need to find a material for this piece which is biodegradable and strong enough to maintain its mechanical function at the same time. Poly-L-lactide (PLA) is nowadays one of the most used bioabsorbable materials. Unfortunately, this polymer may not meet some application requirements due to inadequate mechanical properties and its degradation characteristics. One of the easiest ways to overcome these obstacles is to introduce an inorganic phase into the polymer matrix to create a composite. In this article a production method of a biodegradable composite (PLA/TCP, 90/10) locking piece of an interlocking intramedullary nail called "OLIVE" and the influence of degradation process in simulated physiological conditions (H2O, PBS) on its mechanical properties is shown. Main stress was placed on the inner thread strength to discover how it changes with time. A special device for mechanical testing machine imitating working conditions was fabricated. 148 Based on SEM observations, pH and electric conductivity monitoring after 14 days no degradation was found. However, mechanical testing shown, that after incubation for such period of time the material was more ductile. Instead of cracking, what was observed for not incubated samples, they changed their shape during the testing process. Nevertheless, it didn't radically influence on the inner thread strength and didn't change mechanical function of the olive. No inner thread destruction was discovered contrary to a metallic screws which in all cases were broken. Preliminary results indicate that proposed composite and an implant made of this material might be used as a locking piece in a locked intramedullary nailing system.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 148
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitation in lower extremity fractures treated with intramedullary nailing
Postępowanie rehabilitacyjne w złamaniach kończyn dolnych leczonych metodą gwoździowania śródszpikowego
Autorzy:
Brudnicki, Jarosław
Kubicz-Chachurska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963062.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Lower extremities
fractures
intramedullary nailing
coordination
kończyny dolne
złamania
gwoździowanie śródszpikowe
koordynacja
Opis:
This paper presents a model of rehabilitation of patients with lower extremities’ fractures treated with intramedullary nailing in the Orthopaedics and Traumatology of the Motion System Clinic of Collegium Medicum UJ. Intramedullary nailing is one of the main methods of fracture fixation. The evolution of this method has caused an increased number of indications for its application especially in the lower extremity. Regardless of the method of fracture fixation, every fracture has some important consequences for a patient as a result of the accompanying soft tissues injuries, gait due to weight bearing limitations etc. A general consideration of intramedullary nailing is presented in this paper as well as the methods of rehabilitation which are in use in patients after fixation of lower extremity fractures with intramedullary nails. The important points of rehabilitation after intramedullary nailing of proximal femur fractures, femoral shaft and tibial shaft fractures, which are a standard indications for a fixation with intramedullary nails, were discussed, especially the problem of the decision making concerning weight bearing. Special emphasis was placed on the importance of exercises improving motional coordination. Individual programs of rehabilitation designed on the base of the presented assumptions and clinical observations have led to final outcomes satisfying both patients and the team of surgeons and physiotherapists.
Artykuł przedstawia model postępowania rehabilitacyjnego u pacjentów ze złamaniami kończyn dolnych leczonych metodą gwoździowania śródszpikowego, stosowany w Klinice Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Collegium Medicum UJ. Gwoździowanie śródszpikowe jest jedną z podstawowych metod zespoleń kostnych. Jej ewolucja spowodowała znaczne rozszerzenie wskazań do jej stosowania, zwłaszcza w kończynie dolnej. Bez względu na metodę leczenia, kaŜde złamanie ma pewne konsekwencje dla pacjenta związane z towarzyszącym urazem tkanek miękkich czy zmianą chodu w wyniku ograniczeń obciążania kończyny. Obok ogólnych założeń stosowania zespoleń śródszpikowych w obrębie kończyny dolnej, w niniejszej pracy przedstawiono metody rehabilitacji pacjentów po zespoleniach śródszpikowych złamań kończyn dolnych. Omówiono istotne założenia rehabilitacji po zespoleniach śródszpikowych złamań bliższego końca kości udowej oraz złamań trzonu uda i piszczeli ze szczególnym uwzględnieniem podejmowania decyzji odnośnie obciążania kończyny. Szczególny nacisk połoŜono na znaczenie w postępowaniu usprawniającym ćwiczeń poprawiających koordynację ruchową. Programy rehabilitacji indywidualnie dobrane w oparciu o przedstawione założenia i obserwacje kliniczne są niezbędnym uzupełnieniem procedur operacyjnych i prowadzą do wyników leczenia satysfakcjonujących tak pacjentów jak i zespół lekarzy i fizjoterapeutów.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2011, 15(2); 21-27
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Current perspective on medical management, orthopedic treatment, and the use of the Ilizarov method in children with X-linked hypophosphatemic rickets
Współczesne spojrzenie na leczenie krzywicy hipofosfatemicznej sprzężonej z chromosomem X, ze szczególnym uwzględnieniem użycia aparatu Ilizarova
Autorzy:
Kasprzak, Paweł
Wilk, Bartłomiej
Łęgosz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339052.pdf
Data publikacji:
2024-03-19
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
X-linked hypophosphatemic rickets
hemiepiphysiodesis
Ilizarov frame
intramedullary nailing
Krzywica hipofosfatemiczna sprzężona z chromosomem X
hemiepifizjodeza
aparat Ilizarova
gwóźdź śródszpikowy
Opis:
Hypophosphatemic rickets encompasses a group of rare metabolic diseases that cause lower limb bowing and growth impairment. The mainstay of its management rests in frequent dosages of oral phosphate salts and active vitamin D derivatives. Recent developments in therapy reduced severe pathology progression. However, there remains a substantial number of patients suffering from persisting or recurring deformities. Treatment of those resistant to conventional therapy is the domain of orthopedic surgery. Although multiple recommended approaches exist, no single method has been proven superior to others. In this article, the authors review the effectiveness of several surgical techniques, with a focus on the Ilizarov frame. The method allows for a noninvasive and accurate correction but is technically demanding and imposes a prolonged treatment period. Modern alterations of both the procedure and the original construct aim to improve patient compliance while maintaining the same healing index. Nevertheless, research carried out on small groups of patients and the utilization of different assessment tools for each technique hinders the determination of standardized guidelines. The choice of a given method boils down to an individual approach and strongly depends on the surgeon’s experience and preferences.
Krzywica hipofosfatemiczna stanowi heterogenną grupę rzadkich chorób metabolicznych, powodujących patologiczne zmiany w kościach kończyn dolnych oraz zaburzenia wzrostu. Podstawa jej leczenia opiera się na częstym doustnym podawaniu związków fosforanowych oraz pochodnych aktywnej witaminy D. Ostatni rozwój w postępowaniu wpłynął na zmniejszenie liczby przypadków progresji choroby do ciężkich zmian w układzie kostnym. Jednakże, odsetek pacjentów cierpiących z powodu utrzymujących się lub nawracających deformacji kostnych pozostaje znaczący. Leczenie opornych na konwencjonalną terapię pozostaje w domenie chirurgii ortopedycznej. Pomimo szeregu rekomendowanych technik operacyjnych, do tej pory żadna nie okazała się definitywnie nadrzędna wobec pozostałych. W tym artykule autorzy przygotowali przegląd skuteczności poszczególnych metod, z uwzględnieniem zastosowania aparatu Ilizarova. Użycie tej metody zapewnia mało inwazyjną i precyzyjną korekcję, lecz jej zastosowanie jest wymagające technicznie oraz narzuca długi czas leczenia. Współczesne modyfikacje zarówno procedury operacyjnej jak i samego aparatu dążą do poprawienia tolerancji pacjentów dla aparatu, przy zachowaniu tego samego efektu leczenia. Badania przeprowadzone na małych grupach pacjentów i wykorzystanie różnych narzędzi oceny dla każdej techniki utrudniają wytyczenie standardów postępowania. Wybór danej metody sprowadza się do indywidualnego podejścia do pacjenta, w zestawieniu z doświadczeniem i osobistymi preferencjami chirurga.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2024, 89, 1; 19-25
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the incidence of complications during the treatment of diaphyseal forearm fractures using elastic intramedullary nailing in children
Ocena częstości występowania powikłań podczas leczenia złamań trzonów kości przedramienia elastycznymi prętami śródszpikowymi u dzieci
Autorzy:
Wilczyński, Michał
Matuszewski, Łukasz
Ciszewski, Andrzej
Stec, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191548.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
diaphyseal forearm fracture
cast
TEN
complications
złamanie przedramienia
opatrunek gipsowy
powikłania
Opis:
Introduction. Diaphyseal forearm fractures constitute the second most numerous group of injuries to the locomotor system in children, right after the injuries of the distal part of forearm bones. Most often, diaphyseal forearm fractures in children occur through an indirect mechanism. In the treatment of diaphyseal forearm fractures in children, the aim is to achieve union, correct length and axis of both forearm bones. Diaphyseal forearm fractures can be treated non-surgically, using a cast, and surgically. In children, the most frequently used surgical method is closed reposition and intramedullary stabilization with the use of TEN nailing. During treatment, possible complications must be taken into account. Objective. The objective of the study is to analyse the most common late complications of diaphyseal forearm fractures in children in relation to the treatment method. Materials and methods. The study included 126 children aged 5-17 (mean age 11.4) hospitalized due to diaphyseal forearm fractures at the Department of Children’s Orthopaedics and Rehabilitation of the Medical University of Lublin between 2015-2021. All patients were qualified for closed osteosynthesis and stabilization using elastic intramedullary nailing according to the Metaizeau technique. The analysis covered the type and incidence of complications up to six months after removing the fixation, in relation to the method of surgical treatment. Results. The analysed group of patients at developmental age consisted of 126 patients, 26 girls and 100 boys. All children were qualified for surgical treatment using elastic intramedullary stabilization according to Metaizeau. Of all the patients, 120 patients experienced no complications, 5 patients experienced refractures, and 1 patient had delayed union. Non-union was not observed when using this method, and refracture turned out to be the most common complication. Complications of surgical treatment in one patient were treated non-surgically, and five patients were qualified for intramedullary restabilization. Every twentieth child developed a form of complication. Conclusions. Surgical treatment of diaphyseal forearm fractures using the Metaizeau technique in children carries a very low rate of complications.
Wstęp. Złamania trzonów kości przedramienia stanowią drugą pod względem liczebności grupę obrażeń narządu ruchu u dzieci, zaraz po urazach ich części dalszej. Najczęściej do złamań trzonów kości przedramienia u dzieci dochodzi w mechanizmie pośrednim. W leczeniu złamań trzonów kości przedramienia u dzieci dąży się do uzyskania zrostu, prawidłowej długości i osi obu kości przedramienia. Złamania trzonów kości przedramienia leczyć można bezoperacyjnie w opatrunku gipsowym, jak i operacyjnie. U dzieci najczęściej stosowaną metodą operacyjną jest zamknięta repozycja oraz stabilizacja śródszpikowa przy pomocy prętów TEN. W trakcie leczenia nie należy zapominać o możliwych powikłaniach. Cel. Celem pracy jest analiza najczęściej występujących późnych powikłań złamań trzonów obu kości przedramienia u dzieci w odniesieniu do metody leczenia. Materiał i metody. Badaniem objęto 126 dzieci w wieku 5-17 lat (średnia wieku 11,4 lat), hospitalizowanych z powodu złamania trzonów obu kości przedramienia w Klinice Ortopedii i Rehabilitacji Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie w latach 2015-2021. Wszystkich pacjentów zakwalifikowano do zabiegu zamkniętej osteosyntezy oraz stabilizacji odłamów elastycznymi prętami śródszpikowymi wg metody Metaizeau. Analiza objęła rodzaj oraz częstość występowania powikłań do 6 miesięcy od usunięcia zespolenia, w odniesieniu do metody leczenia operacyjnego. Wyniki. Analizowaną grupę pacjentów w wieku rozwojowym utworzyło 126 pacjentów, 26 dziewczynek oraz 100 chłopców. Wszystkie dzieci zakwalifikowano do leczenia operacyjnego poprzez elastyczną stabilizację śródszpikową wg Metaizeau. Spośród wszystkich pacjentów u 120 nie odnotowano żadnych powikłań, ponownego złamania doznało 5 pacjentów, u 1 osoby odnotowano opóźniony zrost. Braku zrostu w przypadku tej metody nie stwierdzono.Najczęstszym powikłaniem leczenia okazała się refraktura. Powikłania leczenia operacyjnego u 1 pacjenta zaopatrzono w sposób bezoperacyjny, natomiast 5 zakwalifikowano do ponownej stabilizacji śródszpikowej. Jakakolwiek forma powikłania leczenia wystąpiła u co dwudziestego dziecka. Wnioski. Operacyjne leczenie złamania trzonów kości przedramienia wg Metaizeau u dzieci niesie za sobą bardzo niski odsetek powikłań.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 2; 53-56
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elastic-stable intramedullary nailing for radial neck fractures in children: clinical and radiological outcomes and risks for poor prognosis
Kliniczne i radiologiczne wyniki leczenia złamań szyjki kości promieniowej u dzieci za pomocą stabilizacji elastycznymi gwoździami śródszpikowymi oraz czynniki wpływające na niekorzystny wynik
Autorzy:
Maciejewski, Michał
Janusz, Piotr
Dudkiewicz, Michalina
Klincewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12677425.pdf
Data publikacji:
2023-09-20
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
radial neck fractures
children
Mayo Elbow Performance Score
Elastic-Stable Intramedullary Nailing
złamania szyjki promieniowej
dzieci
ESIN
stabilizacja elastycznymi gwoździami wewnątrzszpikowymi
TEN
gwoździe elastyczne tytanowe
Opis:
Introduction. Radial neck fractures in children are rare and account for 1-3% of all childhood trauma. Severe displacement of the fracture can lead to a higher incidence of complications, such as limited range of motion (ROM), pain, instability, neurovascular trauma, premature physeal closure, cubitus valgus, radial head overgrowth, avascular necrosis and improper ossification. The treatment outcome depends on the injury type, treatment method and presence of complications. Aim. The purpose of the study was to assess the outcome of patients treated with elastic-stable intramedullary nailing (ESIN) regarding different radial head angulations and to search for risk factors of a poor outcome. Materials and methods. Twenty-six consecutive patients treated between October 2020, and March 2022, due to radial neck fracture were included in the study. Closed reduction and ESIN fixation were performed. If failed, A K-wire assisted reduction or open reduction was performed. A radiological evaluation was performed pre- and post surgery and at the last follow-up. At the last follow-up visit, the elbow range of motion (ROM) was measured and the Mayo Elbow Performance Score (MEPS) was established. The follow-up was after 25 months. Results. The angulation before surgery was 42.4° and the next day after surgery was 6.9°, p = 0.0001. Further correction was observed and at the last follow-up it was 2.5°, p = 0.001. We found no complications besides one skin irritation by an implant and 2 reduced ROM. The MEPS was 97.7. The difference in MEPS between Judet IVB (angulation before surgery> 80°) 92.5 and other patients 98.6 was significant, p = 0.04674. There was no significant difference in MEPS, ROM, between patients immobilized in a plater cast versus in a sling, Conclusions. Closed reduction with the use of ESIN can be considered a safe procedure with a low rate of complications. Patients with an angulation >80° revealed worse functional effects. Cast immobilization did not reveal a negative or a positive impact on the treatment result.
Wstęp. Złamania szyjki promieniowej u dzieci są obrażeniami rzadkimi i stanowią 1-3% wszystkich złamań u pacjentów w tym wieku. Złamania przemieszczone mogą prowadzić do większego ryzyka powikłań, takich jak ograniczony zakres ruchu, ból, niestabilność, uszkodzenia naczyniowo-nerwowe, przedwczesne zamknięcie chrząstki wzrostowej, odchylenie łokciowe, nadmierny wzrost głowy promieniowej, martwica pourazowa i nieprawidłowe kostnienie. Wynik leczenia zależy od rodzaju urazu, metody leczenia i obecności powikłań. Cel. Celem badania była ocena wyników leczenia pacjentów przy użyciu elastycznych gwoździ śródszpikowych (ESIN) w zależności od stopnia zagięcia odłamów oraz określenie czynników wpływających na niekorzystny wynik. Materiał i metody. Do badania włączono dwudziestu sześciu kolejnych pacjentów leczonych w okresie od października 2020 do marca 2022 z powodu złamania szyjki kości promieniowej. Przeprowadzono zamknięte nastawienie oraz stabilizację ESIN. W przypadku niepowodzenia, wykonano nastawienie przy pomocy drutów Kirshnera lub nastawienie otwarte. Ocena radiologiczna została przeprowadzona przed, po operacji i podczas ostatniej wizyty kontrolnej. Podczas ostatniej wizyty kontrolnej zmierzono zakres ruchu łokcia (ROM) oraz oceniono wynik za pomocą skali Mayo Elbow Performance Score (MEPS). Czas obserwacji wynosił 25 miesięcy. Wyniki. Kąt przedoperacyjny kąt zagięcia odłamów wynosił średnio 42,4°, a po operacji 6,9°, p = 0,0001. Obserwowano dalszą, spontaniczną poprawę i podczas ostatniej wizyty kontrolnej wynosił 2,5°, p = 0,001. Nie stwierdzono powikłań poza jednym podrażnieniem skóry spowodowanym implantem oraz dwoma przypadkami ograniczonego ROM. Wartość MEPS wyniosła 97,7. Różnica w MEPS między pacjentami z kątem zagięcia złamania >80° (Judet IVB) 92,5, a pozostałymi pacjentami 98,6 była istotna statystycznie, p = 0,04674. Nie stwierdzono istotnej różnicy w MEPS ani ROM między pacjentami, u których zastosowano unieruchomienie w gipsie, a pacjentami, u których stosowano wyłącznie temblak. Wnioski. Zamknięta repozycja z użyciem elastycznych gwoździ śródszpikowych może być uważana za bezpieczny zabieg o niskim ryzyku powikłań. Pacjenci z kątem zagięcia >80⁰ mieli gorsze efekty funkcjonalne. Pooperacyjne unieruchomienie w opatrunku gipsowym nie miało negatywnego ani pozytywnego wpływu na wynik leczenia.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 3; 115-119
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies