Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "efficacy of treatment" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Zakażenie Helicobacter pylori. Diagnostyka i leczenie
Helicobacter pylori infection. Diagnosis and treatment
Autorzy:
Dryla, Przemysław
Gil, Jerzy
Wojtuń, Stanisław
Korszun, Karolina
Kasińska, Ewa
Mackiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033698.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Helicobacter pylori
diagnosis
efficacy of treatment
eradication
infection
helicobacter pylori
zakażenie
diagnostyka
eradykacja
skuteczność leczenia
Opis:
Helicobacter pylori infection is common. The World Health Organization estimates that about 70% of people in developing countries and 30% in developed countries are infected with this bacterium. The infection spreads through personal contacts via an oral-oral, gastro-oral and faecal-oral route of transmission. Helicobacter pylori infection is asymptomatic in 80–90% of cases. Both invasive and non-invasive methods are used in the diagnosis of this infection. The choice of the method depends on the current clinical condition and the necessity to perform endoscopy of the upper gastrointestinal tract. Since the incidence and prevalence of Helicobacter pylori infection are high, H. pylori detection tests should be performed only when eradication therapy is planned. According to the guidelines of the Working Group of the Polish Society of Gastroenterology, eradication treatment involves a multidrug therapy with proton pump inhibitors, antibiotics and bismuth citrate. All of these drugs should be used for a period of 10–14 days. Clarithromycin should not be used as the first choice treatment because of increasing resistance in Poland. A breath test is an optimal way to evaluate the effectiveness of the antibacterial therapy but is rarely performed due to high price and low availability. Serology tests are available and cheap, but are not suitable to assess the efficacy of eradication. Helicobacter pylori antigen detection in stool is therefore important in the diagnosis. The test is not very expensive, available and characterised by very high sensitivity and specificity of up to 90%.
Zakażenie Helicobacter pylori jest powszechne. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że zainfekowanych tą bakterią jest około 70% ludzi w krajach rozwijających się i około 30% w krajach rozwiniętych. Zakażenie szerzy się przez kontakty międzyludzkie. Dochodzi do niego na drodze: oralno-oralnej, gastro-oralnej oraz fekalno-oralnej. W 80–90% przypadków infekcja H. pylori ma charakter bezobjawowy. W diagnostyce zakażenia tym drobnoustrojem stosuje się metody inwazyjne i nieinwazyjne. Wybór metody uwarunkowany jest aktualną sytuacją kliniczną oraz koniecznością wykonania badania endoskopowego górnego odcinka przewodu pokarmowego. Wobec znacznego rozpowszechnienia i dużej częstości rozpoznawania zakażenia H. pylori testy na obecność tej bakterii należy wykonywać tylko w sytuacji, gdy planowane jest włączenie odpowiedniego schematu leczenia eradykacyjnego. Zgodnie z wytycznymi Grupy Roboczej Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii w leczeniu eradykacyjnym stosuje się schematy wielolekowe uwzględniające inhibitory pompy protonowej, antybiotyki i cytrynian bizmutu. Wszystkie wymienione leki powinny być stosowane przez okres 10–14 dni. Z uwagi na narastającą w Polsce oporność na klarytromycynę antybiotyk ten nie powinien być wykorzystywany w leczeniu pierwszego wyboru. Optymalną ocenę skuteczności terapii przeciwbakteryjnej przeprowadza się na podstawie testu oddechowego, lecz z powodu ceny i dość trudnej dostępności nie jest to podstawowe narzędzie diagnostyczne. Z kolei dostępne dość szeroko i niezbyt drogie testy serologiczne nie nadają się do oceny skuteczności eradykacji. Na uwagę zasługuje więc oznaczanie antygenu H. pylori w kale, będące niezbyt drogim badaniem, dostępnym, charakteryzującym się wysoką czułością i swoistością, sięgającymi 90%.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 68-74
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficacy of surgical treatment in patients with post-traumatic facial nerve palsy
Autorzy:
Marszał, Joanna
Bartochowska, Anna
Gawęcki, Wojciech
Wierzbicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397290.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
craniofacial injury
facial nerve decompression
facial nerve palsy
temporal bone fracture
Opis:
Introduction: The most common mechanism of post-traumatic facial nerve palsy are road accidents and falls. Treatment schemes as well as proper timing of surgery are still controversial. Aim: The aim of the study was the evaluation of the effects of surgical treatment in patients with post-traumatic facial nerve palsy. Treatment results were correlated with epidemiological factors, mechanism of injury, level of nerve damage, time of surgery and its extent. Material and methods: 9 patients with facial nerve palsy after head trauma were analyzed. In all patients complete paresis of the VII nerve occurred immediately after the injury. In 5 patients the nerve was damaged in the course of the longitudinal fracture of the temporal bone, in 3 as a result of its transverse fracture while in one woman there was no evident fracture line. In all cases, surgical treatment was performed between 4 days and 13 weeks after the trauma. In all cases transmastoid approach was used. Edema lesions of the nerve dominated in 6 patients, in two cases a bone fragment was noted along its course, in one person nerve was disrupted but primary reconstruction was not possible – the man was excluded from further analysis. The results of treatment were assessed by House-Brackmann (HB) scale 12 months after the procedure. Results: Very good (HBI) or good (HBII) recovery of facial nerve function was achieved in 2 and 4 out of 8 patients respectively. Surgical timing, the extent of surgery, patient’s age, mechanism of injury and level of nerve damage had no effect on the final outcome. Conclusions: The management of post-traumatic facial nerve palsy should be individual. The commonly accepted recommendation on surgical treatment is to undertake it in patients with immediate-onset and complete paralysis. Patients who, due to their severe general condition, cannot undergo early facial nerve decompression may benefit from delayed treatment for up to 3 months after the injury.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 4; 1-6
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impedance cardiography – optimization and efficacy evaluation of antihypertensive treatment
Autorzy:
Panasiuk-Kamińska, Katarzyna
Szeliga-Król, Jolanta
Jaroszyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552604.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
hypertension
impedance cardiography
EBM.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2016, 3; 321-324
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficacy of mebendazole in treatment of selected parasitoses - a retrospective study
Autorzy:
Jeske, J
Kamerys, J.
Ochęcka-Szymańska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148534.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Echinococcus granulosus
parasite
mebendazole
human disease
patient
Ancylostoma duodenale
treatment
Trichiuris trichiura
Ascaris lumbricoides
Enterobius vermicularis
Opis:
The efficacy of mebendazole was evaluated as a result of six-year experience in the treatment of patients of Outpatients Clinic and Clinic of Infectious, Parasitic and Tropical Diseases in Łódź. The treatment covered 6132 subjects infected with: Ascaris lumbricoides, Ancylostoma duodenale, Trichiuris trichiura, Enterobius vermicularis and Echinococcus granulosus. Nematode infections were diagnosed by coproscopic methods whereas echinococcosis with serologie tests and ultrasonographic examination of abdominal cavity. Mebendazole was administered in the dose of 200 mg per day: for 3 days in ascariasis, for 5 days in A. duodenale, T. trichiura and mixed infections. In enterobiosis was applied a pulsation therapy: 200 mg a day for 3 days, a week of break (three subsequent cycles). In echinococcosis the drug was administered in the daily dose of 600 mg for 30 days. Follow-up examinations were carried out 30, 60, 120 and 160 days after the treatment. In the case of inetfectiveness of the first course, the treatment was repeated. The efficacy of the therapy was as follows: ascariasis 97.1%, A. duodenale infection 100%, trichuriasis 92.1%, enterobiosis 93.3%, mixed infections 95.3%, echinococcosis 77.2%. No side effects were observed.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2000, 46, 1; 127-139
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficacy of mebendazole in treatment of selected parasitoses - a retrospective study
Autorzy:
Jeske, J
Kamerys, J.
Ochecka-Szymanska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836598.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Echinococcus granulosus
parasite
mebendazole
human disease
patient
Ancylostoma duodenale
treatment
Trichiuris trichiura
Ascaris lumbricoides
Enterobius vermicularis
Opis:
The efficacy of mebendazole was evaluated as a result of six-year experience in the treatment of patients of Outpatients Clinic and Clinic of Infectious, Parasitic and Tropical Diseases in Łódź. The treatment covered 6132 subjects infected with: Ascaris lumbricoides, Ancylostoma duodenale, Trichiuris trichiura, Enterobius vermicularis and Echinococcus granulosus. Nematode infections were diagnosed by coproscopic methods whereas echinococcosis with serologie tests and ultrasonographic examination of abdominal cavity. Mebendazole was administered in the dose of 200 mg per day: for 3 days in ascariasis, for 5 days in A. duodenale, T. trichiura and mixed infections. In enterobiosis was applied a pulsation therapy: 200 mg a day for 3 days, a week of break (three subsequent cycles). In echinococcosis the drug was administered in the daily dose of 600 mg for 30 days. Follow-up examinations were carried out 30, 60, 120 and 160 days after the treatment. In the case of inetfectiveness of the first course, the treatment was repeated. The efficacy of the therapy was as follows: ascariasis 97.1%, A. duodenale infection 100%, trichuriasis 92.1%, enterobiosis 93.3%, mixed infections 95.3%, echinococcosis 77.2%. No side effects were observed.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2000, 46, 1
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficacy of diadynamic treatment in patients with lumbosacral pain
Efekty wykorzystania prądów diadynamicznych w leczeniu pacjentów z bólami odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa
Autorzy:
Zwolińska, Jolanta
Rząsa, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798772.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
lower back pain syndrome
physiotherapy
low frequency pulsed current
diadynamic current
zespół bólowy dolnego odcinka kręgosłupa
fi zjoterapia
prąd impulsowy o niskiej częstotliwości
prądy diadynamiczne
Opis:
Low back pain occurs in the vast majority of people during their lives, i.e. 45- 85%. Most often, they are working people aged 30 to 60, who have no evidence of any abnormalities apart from overload-degenerative lesions within the spine. Applied treatment methods include physiotherapy. The kinesitherapy programme is complemented with electrotherapy (medium and low frequency currents). Diadynamic currents exhibit analgesic, myorelaxant and hyperemic effects. The aim of the study is to assess the effectiveness of diadynamic currents in the treatment of patients with pain in the lumbosacral segment. The study was carried out at a rehabilitation clinic. The patients enrolled in the study were diagnosed with the lower back pain syndrome. On the basis of their medical referrals, two examination groups were formed consisting of 30 patients each. In both groups (A and B), individual exercises and classical massages were applied. In group B, the same programme was supplemented with the application of diadynamic currents. The patients’ condition evaluation was based on lumbar spine segmental mobility assessment and pain intensity using VAS. The examination was carried out before starting the treatment and directly after its completion, as well as 3 months after the therapy was finished. Significantly greater range of anterior flexion was reported in both groups in the second and third test. In both groups, the increase of ROM extension was statistically significant only during the period between tests I and II. No statistically significant differences in range of flexion, extension or in pain scores (VAS) were observed between the two groups during the initial or final test. No significant differences between the groups within the scope of the therapy effects were observed, although mean changes obtained by the treatment were greater in group B. Both in group A and B, the average variations in parameters between tests I and II were greater, in comparison to the mean variations between tests I and III. Additional application of diadynamic currents to exercise and massage does not increase the effect of therapy in patients with lumbosacral pain. Zwolińska J., Rząsa K. Efficacy of diadynamic treatment in patients with lumbosacral pain. Med Rehabil 2016; 20(3): 21-30. DOI: 10.5604/01.3001.0009.5011
Wstęp: Dolegliwości bólowe dolnego odcinka kręgosłupa odczuwa w ciągu życia duża część społeczeństwa, to jest od 45 do 85% populacji osób dorosłych. Najczęściej są to osoby w wieku produkcyjnym pomiędzy 30. a 60. rokiem życia, u których nie stwierdza się żadnych zaburzeń z wyjątkiem zmian przeciążeniowo-zwyrodnieniowych kręgosłupa. W leczeniu wykorzystywane są metody fizjoterapeutyczne. Kinezyterapia uzupełniana jest elektroterapią z zastosowaniem prądów średniej i niskiej częstotliwości. Prądy diadynamiczne wykazują działanie przeciwbólowe, miorelaksacyjne i przekrwienne. Cel pracy: Celem niniejszej pracy było uzyskanie wiedzy na temat skuteczności prądów diadynamicznych w leczeniu pacjentów z bólami odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Materiał i metodyka: Badania przeprowadzono w gabinecie rehabilitacji z udziałem pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem bólowym kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego. W zależności od skierowania lekarskiego utworzono dwie grupy badane, liczące po 30 osób każda. W obu grupach (A i B) zastosowano ćwiczenia indywidualne i masaż klasyczny. W grupie B identyczny program uzupełniony był dodatkowo o aplikację prądów diadynamicznych. Oceny postępów leczenia dokonano przeprowadzając pomiar zakresu ruchu odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa oraz pomiar nasilenia bólu według skali VAS. Badanie przeprowadzano przed rozpoczęciem leczenia i bezpośrednio po jego zakończeniu oraz po upływie 3 miesięcy od zakończenia terapii. Wyniki: W obu badanych grupach odnotowano istotnie statystycznie większy zakres zgięcia w przód w badaniu drugim i trzecim. W obu grupach wzrost zakresu ruchu wyprostu był istotny statystycznie tylko w okresie pomiędzy badaniem I i II. Pomiędzy grupami nie wykazano istotnych statystycznie różnic dotyczących zmian zakresu zgięcia do przodu, zmian zakresu wyprostu i zmian nasilenia bólu (VAS) pomiędzy badaniem wstępnym i końcowym. Uzyskane w wyniku leczenia średnie zmiany wszystkich parametrów były większe w grupie B. Nie wykazano jednak istotnych statystycznie różnic pomiędzy grupami w zakresie efektów terapii, chociaż uzyskane w wyniku leczenia zmiany były większe w grupie B. Zarówno w grupie A, jak i grupie B średnie zmiany parametrów pomiędzy badaniem I i II, były większe w porównaniu do średnich zmian pomiędzy badaniem I i III. Wniosek: Dodanie prądów diadynamicznych do ćwiczeń fizycznych i masażu leczniczego nie zwiększa efektów terapii u pacjentów z bólami lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2016, 20(3); 21-30
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urosepsa w przebiegu kamicy układu moczowego - skuteczność leczenia farmakologicznego wspomaganego drenażem zewnętrznym miedniczkowo-moczowodowo-cewkowym
Urosepsis and urolithiasis - efficacy of pharmacological treatment and emergency drainage
Autorzy:
Szmigielska, A.
Krzemien, G.
Roszkowska-Blaim, M.
Dudek-Warchol, T.
Warchol, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3838.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2013, 19(48), 1
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedomoga konwergencji: skuteczność niechirurgicznych metod leczenia w różnych grupach wiekowych
Convergence insufficiency: efficacy of non-surgical treatment in patients of different ages
Autorzy:
Zielonka, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928228.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
astenopia
heteroforia
niedomoga konwergencji
pryzmaty
terapia widzenia
Opis:
Niedomoga konwergencji to powszechne zaburzenie widzenia obuocznego, którego występowanie w populacji szacuje się na 5%. Choć zostało opisane po raz pierwszy przez Albrechta von Graefego już w 1855 r., to dopiero niedawno pojawiły się wyniki badań z grupą kontrolną nad skutecznością różnych metod terapeutycznych. Celem pracy jest przedstawienie aktualnych poglądów na zachowawcze leczenie pacjentów z niedomogą konwergencji w różnych grupach wiekowych.
The convergence insufficiency is a common binocular vision disorder, which occurrence is evaluated for about 5% of population. Though it was described for the first time by Albrecht von Graefe in 1855, only recently have the controlled studies results on different treatment methods effectiveness come to light. This article aims to present recent ideas about convergence insufficiency non-surgical treatment that is intended for patients in all ages.
Źródło:
OphthaTherapy; 2016, 3, 1; 61-66
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena skuteczności Banminthu w leczeniu glistnicy i kapilariozy ptaków
The evaluation of Banminths efficacy in the treatment of ascaridiosis and capillariosis in birds
Ocenka ehffektivnosti preparata Banmith v lechenii askaridoza i kapilljaroza u ptic
Autorzy:
Latała, A.
Mazurkiewicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152723.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1987, 33, 3; 377-382
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perianal abscess and fistula-in-ano in children – evaluation of treatment efficacy. Is it possible to avoid recurrence?
Autorzy:
Bałaż, Katarzyna
Trypens, Agata
Polnik, Dariusz
Pankowska-Woźniak, Katarzyna
Kaliciński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391785.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
fistula-in-ano
fistulotomy
perianal abscess
Opis:
Introduction: Perianal abscess and fistula-in-ano are common findings in infants and children. The perianal abscess is usually a manifestation of a fistula-in-ano. Experience of our center indicates general lack of knowledge of the origin of the abscess and therefore, it is usually treated by incision and drainage, which leads to repeated recurrences. Aim: We aimed to present the optimal management of fistula-in-ano and perianal abscess in order to reduce or even eliminate the risk of recurrence. Material and methods: The retrospective study included 24 infants with perianal abscess treated at our center between 2013 and 2015. Patients were divided into two groups: group I (50%) was primary treated in our center, while group II had undergone prior surgical interventions in other hospitals. Fistula-in-ano was intraoperatively identified in all patients (100%) and fistulotomy was performed. Results: No fecal incontinence or recurrence of perianal abscess were observed in any of our patients. In group II, the disorder was associated with severe inflammation, some patients underwent an additional surgical intervention, such as incision and drainage of an extensive buttock’s abscess; patients required longer antibiotic therapy and prolonged hospitalization. Conclusion: Minimally invasive approach (sitz baths, antibiotic therapy, puncture or incision and drainage of the abscess) appears tempting due to its simplicity and lack of need for general anesthesia, but it is associated with a high recurrence rate. Fistulotomy and fistulectomy, which are slightly more invasive procedures, significantly reduce the recurrence rate of fistulain- ano and perianal abscess.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 29-33
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The efficacy of mud pack treatment on ailments related to gonarthrosis
Wpływ terapii z zastosowaniem okładów borowinowych na dolegliwości związane z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego
Autorzy:
Mika, Anna
Dąbal, Ewa
Mika, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935833.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
osteoarthrosis
Knee
mud-pack
therapy
choroba zwyrodnieniowa
Staw kolanowy
borowina
leczenie
Opis:
Background: The aim of this study was to evaluate whether mud pack application as a supplementary treatment to physiotherapy and therapy with physical agents allow to achieve better outcome than physiotherapy and therapy with physical agents alone in patients suffering from gonarthrosis.Methods: Twenty patients aged 49 to 70 at II and III stage of gonarthrosis were divided into experimental and control groups each comprising 10 patients. The experimental group was treated by mud pack, exercises and therapy with physical agents, whereas the control group only by exercises and therapy with physical agents. The following parameters were evaluated in all patients before and two weeks after the therapy: range of motion in the knee, leg circumference, self-assessment of disease severity (using WOMAC questionnaire), and pain level (using VAS scale).Results: We observed that joint stiffness (assessed using WOMAC questionnaire) decreased significantly only in the experimental group (p<0.05). Significant decrease in pain level assessed by means of VAS scale was noticed in both groups (p<0.05). After the therapy, a significant improvement in knee flexion (p<0.05) was observed only in the control group.Conclusion: Both treatment modalities had similar effects on pain severity. Reduction of joints stiffness observed 2 weeks following the treatment may suggest that mud pack may be used as a supplementary component in the therapy of osteoarthrosis.
Cel: Celem niniejszej pracy było ustalenie czy zastosowanie okładów borowinowych jako elementu uzupełniającego kinezyterapię i fizykoterapię pozwoli uzyskać lepszy efekt terapeutyczny u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych niż zastosowanie leczenia opartego tylko na kinezyterapii i fizykoterapii. Materiał i metoda: Badaniami objęto 20 kobiet w wieku 49-70 lat, u których stwierdzono II° i III° (wg klasyfikacji Seyfrieda) choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Wszystkich badanych losowo podzielono na dwie grupy: badaną (n=10) i kontrolną (n=10). W grupie badanej zastosowano: okłady borowinowe, kinezyterapię i fizykoterapię, a w kontrolnej tylko kinezyterapię i fizykoterapię. Pacjentów badano dwukrotnie: bezpośrednio przed rozpoczęciem leczenia i po 2 tygodniach w ostatnim dniu zabiegów. U każdego z badanych przeprowadzono pomiar: zakresu ruchomości w stawie kolanowym i obwodu kończyny, ocenę stopnia dolegliwości wynikających z choroby zwyrodnieniowej przy użyciu kwestionariusza WOMAC, oraz pomiar stopnia intensywności odczuwania bólu za pomocą skali VAS. Wyniki: Stwierdzono, iż odczuwana przez pacjentów sztywność w stawie (badana przy pomocy kwestionariusza WOMAC) statystycznie istotnie zmniejszyła się tylko w grupie badanej (p<0.05). Zauważono, iż w obu grupach po zastosowanej terapii nastąpiło statystycznie istotne zmniejszenie poziomu bólu (p<0.05), ocenianego za pomocą skali VAS. Po 2 tygodniach terapii statystycznie istotny przyrost w zakresie zgięcia (p<0.05) zaobserwowano tylko w grupie kontrolnej. Wnioski: Zarówno leczenie oparte tylko na kinezyterapii i fizykoterapii jak i model uzupełniony o okłady borowinowe wykazuje zbliżone działanie przeciwbólowe. Obserwowane po 2 tygodniach zabiegów obniżenie sztywności stawowej pozwala sugerować, że borowina może być włączona jako element uzupełniający terapię choroby zwyrodnieniowej stawów.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(1); 57-66
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clinical, endoscopic and histopathological evaluation of the efficacy of budesonide in the treatment of inflammatory bowel disease in dogs
Autorzy:
Rychlik, A.
Kolodziejska-Sawerska, A.
Nowicki, M.
Szweda, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30824.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
This study evaluates the efficacy of budesonide in the treatment of inflammatory bowel disease (IBD) in dogs based on the results of clinical, endoscopic and histopathological examinations. The severity of clinical symptoms was assessed based on CIBDAI scores, and macroscopic and histopathological changes were described in accordance with the recommendations of the WSAVA Gastrointestinal Standardization Group for 2008. The results of the experiment revealed that budesonide does not offer effective treatment for canine IBD. The tested drug failed to alleviate the clinical symptoms of disease, lower CIBDAI scores, or improve the macroscopic appearance of intestinal mucosa. The effectiveness of budesonide was most highly evaluated in the histopathological picture of duodenal, jejunal and colonic mucosa.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2016, 19, 1
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fumaran dimetylu – nowy lek w terapii stwardnienia rozsianego
Dimethyl fumarate – a new drug in multiple sclerosis therapy
Autorzy:
Stępień, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030330.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dimethyl fumarate
efficacy and safety of the treatment
fumaran dimetylu
multiple sclerosis
skuteczność i bezpieczeństwo leczenia
stwardnienie rozsiane
Opis:
Multiple sclerosis is a disorder of the nervous system affecting over 500,000 Europeans. It affects three times as many women as men, with the diagnosis typically occurring in patients aged in their 20s and 30s, and is more prevalent in Northern Europe. In recent years progress has been observed in the therapy of patients with this disease. At present there are ten medicines on the market which reduce the annualised relapse rate and progression of disability. Dimethyl fumarate is a new oral drug which significantly reduces the risk of multiple sclerosis relapse, slows the progression of disability and decreases the number of new magnetic resonance imaging demyelinating lesions. In comparison with the first-line medicines used so far such as interferon beta-1b, interferon beta-1a and glatiramer acetate, dimethyl fumarate is characterised with a higher clinical and radiological efficacy. In clinical trials it showed over 56% reduction of the relapse rate, 76% reduction of the number of new/growing T2-weighted lesions as well as stopping the progression of disability. At the same time, dimethyl fumarate has a good safety profile. During the clinical trials a small proportion of patients reported adverse reactions. Similarly to second-line drugs, dimethyl fumarate requires blood lymphocyte level monitoring. In the DEFINE and CONFIRM studies the total number of lymphocytes in patients treated with dimethyl fumarate decreased by 30% after one year and subsequently remained at a consistent level within the norm. In the majority of patients (76%) no lymphopenia was observed over the first 12 months of therapy. Only a small proportion of patients (2%) experienced severe lymphopenia for 6 months or longer. To date two cases of progressive multifocal encephalopathy were reported in patients treated with dimethyl fumarate who had chronic lymphopenia. This medicine is an attractive option for patients treated with first-line drugs.
Stwardnienie rozsiane jest chorobą układu nerwowego, na którą cierpi ponad 500 tys. Europejczyków. Występuje trzykrotnie częściej wśród kobiet niż wśród mężczyzn, głównie u osób w drugiej i trzeciej dekadzie życia, częściej w północnych krajach kontynentu. W ostatnich latach odnotowano postęp w terapii stwardnienia rozsianego. Obecnie na rynku jest dziesięć preparatów zmniejszających roczny wskaźnik rzutów i progresję niepełnosprawności. Fumaran dimetylu to nowy lek stosowany doustnie, który zmniejsza ryzyko wystąpienia rzutu choroby, spowalnia postęp niepełnosprawności i zmniejsza liczbę nowych ognisk demielinizacyjnych widocznych w rezonansie magnetycznym. W porównaniu z dotychczas stosowanymi lekami pierwszego wyboru, takimi jak interferon beta-1b i beta-1a czy octan glatirameru, fumaran dimetylu cechuje się wyższą skutecznością kliniczną i radiologiczną. W badaniach klinicznych wykazywał ponad 56-procentową redukcję wskaźnika rzutów, 76-procentową redukcję liczby nowych/powiększających się zmian w obrazie T2-zależnym oraz zahamowanie postępu niepełnosprawności. Jednocześnie lek ma dobry profil bezpieczeństwa: niewielki odsetek pacjentów zgłaszał objawy niepożądane. Podobnie jak w przypadku leków stosowanych w drugiej linii, terapia wymaga kontroli poziomu limfocytów we krwi. W badaniach DEFINE i CONFIRM całkowita liczba limfocytów u osób leczonych fumaranem dimetylu zmniejszała się o około 30% po roku kuracji, a potem pozostawała na stałym poziomie, w granicach normy. U większości chorych (76%) nie obserwowano limfopenii w pierwszych 12 miesiącach terapii. Zaledwie u 2% leczonych wystąpiła ciężka limfopenia utrzymująca się przez 6 miesięcy lub dłużej. Dotychczas opisano dwa przypadki postępującej wieloogniskowej encefalopatii u pacjentów przyjmujących lek z przewlekłą limfopenią. Fumaran dimetylu stanowi atrakcyjną opcję dla chorych otrzymujących leki pierwszej linii.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 3; 139-143
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The evaluation of the efficacy and toxicity of targeted treatment in non-small cell lung cancer patients – single centre experience
Autorzy:
Kardas, Joanna
Buraczewska, Agnieszka
Chrom, Paweł
Waśko-Grabowska, Anna
Młot, Beata
Szczylik, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/773534.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
endothelial growth factor receptor
non-small cell lung cancer
tyrosine kinase inhibitor
Opis:
Introduction: Tyrosine kinase inhibitors (TKI) are the standard of treatment in patients with advanced non-small cell lung cancer (NSCLC) with EGFR (endothelial growth factor receptor) gene activating mutation. Objective: The evaluation of the efficacy and toxicity of TKI drugs in NSCLC patients treated in single centre. Material and methods: NSCLC patients treated with TKI (gefitinib, erlotynib, afatinib) between 2012– 2016 were retrospectively analysed. We evaluated: overall response rate (ORR) which is the sum of complete responses (CR) and partial remissions (PR), progression free survival (PFS), overall survival (OS) and adverse events (AE) according to CTCAE (Common Terminology Criteria for Adverse Events) scale. Results: The study group were 16 patients ORR was 50% (CR: 1, PR: 7). Median PFS and OS was 8,7 and 22,9 months respectively. Adverse events observed mainly in stage 1 and 2 were related to hyponatraemia, hyperbilirubinemia, skin toxicity and mucositis. There was one death reported due to infectious complications. Conclusion: The efficacy and toxicity of TKI in study group were found to be similar to those described in the literature.
Źródło:
OncoReview; 2017, 7, 2; 92-97
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The estimate of efficacy of some anthelminthics in the treatment of gastrointestinal nematodes in milking goats
Autorzy:
Michalski, M.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840255.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
parasite
goat
sheep
cattle
anthelminthic drug
gastrointestinal nematode
drug
Nematoda
specific metabolism
nematode
benzimidazole group
milking goat
Źródło:
Annals of Parasitology; 1998, 44, 3
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies