Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "doktryna wojenna" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Wojna i doktryna wojenna w myśli wojskowej lat 1921-1939
War and military doctrine in the years 1921-1939
Autorzy:
Pilżys, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348287.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
wojna
doktryna wojenna
myśl wojskowa 1921-1939
war
war doctrine
military thought of 1921-1939
Opis:
Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r. i zakończenie wojny o granice w 1921 r. stawiało przed kierownictwem państwa i wojska dziejowe zadania odbudowy i obrony państwa i narodu po 123 letniej niewoli. Geopolityczne położenie państwa między dwoma nieprzyjaznymi mocarstwami (Niemcy i Rosja) stwarzały dodatkowe problemy poszukiwania sojuszników z państwami o podobnych zagrożeniach co Polska. W tak skomplikowanej sytuacji problem stworzenia jednolitej doktryny obronnej niepodległości był zadaniem najważniejszym do rozwiązania przez kierownicze gremia państwa polskiego. Na opracowanie doktryny rzutowały opracowania teoretyków wojskowych, którzy w oparciu o doświadczenia głównie I wojny światowej, rozwój techniki tworzyli wizje kolejnej wojny. W przyszłym konflikcie zbrojnym o charakterze totalnym wielką rolę w rozstrzygających bitwach przypisywano lotnictwu i wojskom pancernym. Podobne poglądy prezentowali polscy teoretycy wojskowi w odniesieniu do polskiej doktryny wojennej, istnieje wiele przesłanek, iż nie została do końca ujednolicona i sprecyzowana. Okazała się w obliczu wojny przestarzała i nie odpowiadająca wymogom ówczesnego pola walki. Generalnie jej założenia, iż przyszła wojna będzie koalicyjna, manewrowa, długotrwała i totalna były słuszne. Jednak zignorowano czynnik materiałowy i techniczny przy nadmiernej preferencji czynnika moralnego polskiego żołnierza, który miał w założeniu rekompensować przewagę w technicznych broniach. Również konfrontacja potencjału wojennego Niemiec i Związku Radzieckiego z siłami zbrojnym Polski wypadła wysoce dla nas niekorzystnie a wynik wojny przy braku interwencji państw zachodnich był z góry przesądzony. Słabość militarna Polski miała swoje korzenie w ogólnym niedorozwoju gospodarczym kraju, słabo rozbudowanym przemyśle i braku środków inwestycyjnych. To rzutowało na zacofanie techniczne - również na konserwatyzm doktrynalny.
Theoretical military thought from the interwar period pointed towards the issues of war and war doctrines many times. The views of the nature of future war developed in the context of real conditions, formed after World War I. Many interpretations of war and military doctrine were developed, including their objectives. The main goal was to leave the idea of positional warfare. It has been suggested that future war would be maneuvering, coalitional and total. Among military theorists, and not only, the opinion prevailed that the effectiveness of military doctrine, and also the effectiveness of war, will depend on the organization of armed forces. This means the principles and methods to change the forms of living and material forces of the nation into national defense. The war was not anymore among the armed forces but it became the war of the nations. It was important to find ways and methods to defend the nation, using not only armed forces, but also all the areas of life of the nation. It would mainly depend on the cooperation between civilian and military authorities.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2012, 2; 206-219
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DOKTRYNA WOJENNA FEDERACJI ROSYJSKIEJ W XX I XXI WIEKU. CELE – ZADANIA – KIERUNKI DZIAŁANIA
MILITARY DOCTRINE OF THE RUSSIAN FEDERATION IN THE TWENTY AND THE TWENTY-FIRST CENTURY. GOALS – TASKS – COURSE OF ACTIONS
Autorzy:
Malendowski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642280.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Federation
war doctrine
Federacja Rosyjska
doktryna wojenna
Opis:
The collapse of the USSR as a subject of international law and a significant geopolitical entity ultimately put an end to the Cold War and the bipolar system of international relations. The Russian Federation, as international successor and continuator of the Soviet Union, was downgraded to the position of a second-rate empire and faced the objective necessity of developing new principles for its security policy and war doctrine. The hitherto coalition-based Soviet war doctrine became invalid. In the concepts of foreign policy and other official documents developed from the early 1990s to 2010 the role of Russia was presented as that of a global power with global interests. The significance of the Russian military potential was emphasized, including nuclear weapons, as a significant element in the international balance of power. At the same time, Russia asserted its right to use weapons of mass destruction in case of danger to the security of the state. Further war doctrines expanded the catalogue of possible threats, including territorial claims made against Russia, local conflicts in the vicinity of its borders and the external borders of the Commonwealth of Independent States. Particular attention was given to military blocs and alliances. The content of the war doctrines confirms the grand aspirations of Russia as a state taking an active part in the construction of a new international order. In practice, however, Russia has abandoned a reactive policy in favor of concrete actions, applying means that infringe the fundamental principles and norms of international law.
Upadek ZSRR, jako podmiotu prawa międzynarodowego i ważnego bytu geopolitycznego, doprowadził do ostatecznego zakończenia zimnej wojny i demontażu dwubiegunowego systemu stosunków międzynarodowych. Federacja Rosyjska jako prawno-międzynarodowy sukcesor i kontynuator Związku Radzieckiego, zdegradowana do rangi mocarstwa drugiej kategorii, znalazła się w obliczu obiektywnej konieczności opracowania nowych zasad polityki bezpieczeństwa i doktryny wojennej. Straciła aktualność dotychczasowa, koalicyjna radziecka doktryna wojenna. W rezultacie, już w nowej sytuacji geopolitycznej i geostrategicznej, przygotowano koncepcje bezpieczeństwa narodowego oraz kolejne doktryny wojenne (1993 r., 2000 r., 2010 r., 2014 r., 2015 r.). Zarówno w koncepcjach polityki zagranicznej, jak i w innych oficjalnych dokumentach opracowanych od początku ostatniej dekady XX wieku, do 2010 r., wskazywano na rolę Rosji jako mocarstwa światowego, posiadającego globalne interesy. Podkreślano także znaczenie rosyjskiego potencjału wojskowego, w tym broni jądrowej, jako istotnego elementu międzynarodowego układu sił. Jednocześnie zawarowano sobie prawo do użycia broni masowego rażenia w razie zagrożenia bezpieczeństwa państwa. W kolejnych doktrynach wojennych poszerzano katalog zagrożeń, o roszczenia terytorialne wobec Rosji, konflikty lokalne w pobliżu jej granic i zewnętrznych granic Wspólnoty Niepodległych Państw. Szczególną uwagę zwracano na bloki i sojusze wojskowe. Ich powiększanie i przybliżanie do granic Rosji traktowano, jako nadzwyczajne niebezpieczeństwo. Czynnikiem, który mógłby je umocnić, był system tworzony przez Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Początkowo zakładano, że w dającej się przewidzieć przyszłości nie ma groźby agresji na szerszą skalę. Podkreślano również, że Rosja nie traktuje a priori żadnego państwa jako przeciwnika. Dlatego też deklarując gotowość do odparcia siłą napaści zewnętrznej, nie wskazywano na potencjalnego agresora. Dopiero w doktrynie wojennej z 2010 r., jednoznacznie wskazano na najważniejsze zagrożenie zewnętrzne bezpieczeństwa Rosji. Odniesiono je do NATO podkreślając, że dąży ono do przyznania sobie globalnych funkcji, z naruszeniem prawa międzynarodowego oraz przybliżenia swojej infrastruktury wojskowej do granic Federacji Rosyjskiej. W związku z tym, w kategoriach zagrożenia potraktowano poszerzenia NATO o państwa Europy Środkowo-Wschodniej oraz amerykańskie plany budowy tarczy antyrakietowej w tym regionie. Rosja zastrzegła sobie prawo do użycia broni jądrowej w odpowiedzi na agresję z zastosowaniem broni jądrowej i innych rodzajów broni masowego rażenia oraz w przypadku agresji konwencjonalnej, gdy zagrożone będzie istnienie państwa. Z drugiej strony, eksponując nadrzędne znaczenie prawa międzynarodowego, deklarowała wolę zapewniania bezpieczeństwa całej społeczności międzynarodowej, z poszanowaniem postanowień Karty NZ. Treść doktryn wojennych stanowi potwierdzenie mocarstwowych aspiracji Rosji, jako państwa biorącego aktywny udział w budowie nowego ładu międzynarodowego. Natomiast w praktyce Rosja odchodząc od polityki reaktywnej do konkretnych działań, stosuje środki naruszające podstawowe zasady i normy prawa międzynarodowego.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2017, 10; 55-94
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egipskie przygotowania do forsowania Kanału Sueskiego podczas wojny Jom Kippur
Egyptian preparations for crossing the Suez Canal during the Yom Kippur War
Autorzy:
Przybyło, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46178384.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojna Jom Kippur
wojna październikowa
armia egipska
strategia
doktryna wojenna
Yom Kippur War
October War
Egyptian army
strategy
military doctrine
Opis:
W artykule omówiono egipskie przygotowania do wojny z Izraelem w 1973 r. obejmujące planowanie wojenne, zmianę doktryny, osłonę kontrwywiadowczą oraz ćwiczenia niezbędne do forsowania Kanału Sueskiego. Egipski plan sprawdził się w początkowej fazie działań militarnych całkowicie, to jeden z rzadkich przykładów wyjątkowo udanego procesu przygotowań wojennych.
The article discusses Egyptian preparations for a war with Israel in 1973, including war planning, complete doctrine change, counterintelligence preparations, and exercises for crossing the Suez Canal. The Egyptian war plan worked perfectly well in the early stages of the war. This is one of the rare examples of exceptionally successful preparation for war.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 419-438
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role and significance of Russian doctrinal documents, with particular focus on information security doctrines from 2000 and 2016
Autorzy:
Dryblak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957981.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Russkiy Mir
sowietologia
USSR
Russian Federation military doctrine
information doctrine
disinformation
zsrr
doktryna wojenna federacji rosyjskiej
doktryna informacyjna
dezinformacja
strategia informacyjna
rosyjska narracja polityczna
russkiy mir
Opis:
Autor artykułu stawia sobie za zadnie przeanalizowanie roli rosyjskich dokumentów doktrynalnych oraz ich wartości dla analizy polityki rosyjskiej. Podkreśla ciągłość sowieckiej i rosyjskiej myśli wojskowej, która znajduje odzwierciedlenie m.in. w sposobie formułowania i używania przez Rosję dokumentów doktrynalnych. Na przykładzie wspomnianych dokumentów podkreśla on ofensywny charakter działań Kremla, który pod pretekstem obrony rosyjskiej tożsamości realizuje starą politykę imperialną.
The author of the article undertakes the task of examining the role of Russian doctrinal documents and their value for the analysis of Russian politics. He underlines the continuity of the Soviet and Russian military thought, reflected also in the way Russia formulates and uses doctrinal documents. Using the example of these documents, he emphasises the offensive character of Kremlin’s actions, which under the pretext of defending Russian identity implements the old imperial policy.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niektóre aspekty prawne i polityczne kryzysu ukraińskiego i jego wpływ na bezpieczeństwo międzynarodowe
Some political and legal aspects of Ukrainian crisis and its impact on international security
Autorzy:
Czaja, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556982.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
rosyjska interwencja I aneksja Krymu
Ukraiński Euromajdan
ewolucja rosyjskiej polityki bezpieczeństwa
rosyjska doktryna wojenna – doktryna Putina
skutki polityki rosyjskiej dla bezpieczeństwa
zachód wobec rosyjskiego wyzwania.
Russian – Ukrainian conflict
Russian crawling intervention
Crimea annexation,
Hybrid war
Russian strategy and Putin doctrine
Ukrainian crisis impact on security.
Opis:
Rosyjska interwencja na Ukrainie, aneksja Krymu i prowadzona wojna hybrydowa mają ogromny wpływ na stosunki międzynarodowe i bezpieczeństwo. Jest to pierwszy przypadek w XXI wieku, gdy na oczach świata, państwo- jednocześnie mocarstwo nuklearne – dokonuje agresji na drugie i anektuje część jego terytorium, będąc jednocześnie gwarantem jego suwerenności i integralności terytorialnej. Agresja Rosji wobec Ukrainy, prowadzona wojna hybrydowa, a także różne formy wojny propagandowo-psychologicznej, zwróconej także wobec Zachodu, mają rosnący wpływ na stosunki polityczno-wojskowe w świecie, komplikują i zakłócają stosunki gospodarcze, zbliżają świat do nowej zimnej wojny. Towarzyszą temu zmiany w doktrynie wojennej Rosji, w tym obniżanie progu i groźby użycia broni nuklearnej. Ta nowa doktryna Rosji, nazywana już doktryną Putina, na pewno doprowadzi do zmian w doktrynach strategicznych NATO, UE i poszczególnych krajów zachodnich. Zmiany takie, podkreślające rosnące zagrożenie ze strony Rosji, już nastąpiły w nowej Strategii Bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych. Kryzys na Ukrainie i konflikt z Rosją ma jednak szersze uwarunkowania. Wynikają one ze słabości samej Ukrainy, braku determinacji w budowaniu własnej państwowości i efektywnej gospodarki, z wszechogarniającej korupcji i innych patologii występujących w tym kraju. Nie bez winy jest także Zachód, a zwłaszcza Stany Zjednoczone, nie stroniące jako jedyne supermocarstwo po upadku ZSRR, od jednostronnych działań, często łamiących zasady współżycia i prawa międzynarodowego. Autor analizuje wiele aspektów i uwarunkowań kryzysu ukraińskiego oraz polityki Rosji, wpływu na politykę międzynarodową, a zwłaszcza na bezpieczeństwo międzynarodowe, także w kontekście Polski.
Russian intervention in Ukraine and Crimea annexation has already big impact on international security. It is the first case in 21st century when the state – global nuclear power, is committing aggression on the territory of the other state being in the same time guarantor of its territorial integrity. From over one year the world is eyewitness of something which could be called creeping intervention in atmosphere of dezinformation and psychological war, reminding the time of clashes between nazism and communism. The author is analyzing facts which followed up the so called Euro-Maidan, its political and legal aspects as well the reaction of Russia on that, annexation of Crimea including. The subject of analyze is also behavior and position of USA and EU on Ukrainian crisis. The most important part of article is analyze of evolution of Russian foreign and security policy and its war doctrine which is being already called Putin doctrine. Russian intervention in Ukraine is actually recognized as the biggest threat to international security and challenge for international order bringing the world back to cold war.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2015, 1; 27-42
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśl polityczna Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów w drugiej połowie lat trzydziestych w świetle nowych dokumentów
Political Thought of the Organization of Ukrainian Nationalists in the Second Half of the 1930s in the Light of New Documents
Политическая мысль Организации украинских националистов (ОУН) во второй половине 30-х гг. в свете новых документов
Autorzy:
Wojnar, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235000.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
myśl polityczna
ukraiński nacjonalizm
imperializm
doktryna wojenna
Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów
Żydzi
Mychajło Kołodzinski
Mychajło Sełeszko
political thought
Ukrainian nationalism
imperialism
military doctrine
Organization of Ukrainian Nationalists
Jews
Mykhailo Kolodzinsky
Mykhailo Seleshko
Opis:
Artykuł opiera się na wcześniej nieznanych źródłach ze spuścizny Mykoły Kapustianskiego i Mychajła Sełeszki z Archiwum Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów w Kijowie. Na podstawie tych dokumentów dokonałem analizy myśli politycznej OUN w drugiej połowie lat trzydziestych w trzech związanych ze sobą obszarach tematycznych. Po pierwsze, opisałem stosunek ukraińskich nacjonalistów do Żydów, po drugie, dokonałem analizy myśli Mychajła Kołodzinskiego, po trzecie zaś, poświęciłem swoją uwagę problemowi orientacji politycznej OUN w przeddzień II wojny światowej.
The article is based on previously unknown sources from the legacy of Mykola Kapustiansky and Mykhailo Seleshko from the Archive of the Organization of Ukrainian Nationalists in Kyiv. Based on these documents, I analysed the political thought of the OUN in the second half of the 1930s in three related thematic areas. First, I described the attitude of Ukrainian nationalists towards Jews. Secondly, I analysed the thought of Mykhailo Kolodzinsky, and thirdly, I devoted my attention to the problem of the political orientation of the OUN on the eve of World War II.
Статья создавалась на основе источникового анализа ранее неиспользовавшихся документов из наследия Николая Капустянского и Михайлы Селешко из Архива Организации украинских националистов в Киеве. Текст описывает формирование политической мысли ОУН в трех тематических областях, являющихся предметом интенсивной дискуссии ученых. Во-первых, анализируя переписку Селешко, я показываю, что отношение старшего поколения деятелей ОУН к евреям накануне Второй мировой войны особенно не отличалось радикализмом от взглядов молодых деятелей из Краевой экзекутивы ОУН. Во-вторых, «новые документы» дополняют наши знания о политико-военной концепции M. Колодинского. Я показываю, что его концепция националистского восстания была впервые представлена в труде Партизанская война (1937), но тогда еще Колодинский открещивался от требования соединить восстание с этническими чистками в отношении поляков и евреев. И наконец я показываю, что хотя основная политическая ориентация украинских националистов накануне Второй мировой войны предполагала сотрудничество ОУН с Третьим рейхом, то существуют также документы, свидетельствующие о попытках заинтересовать британцев украинским вопросом. Эти выводы, в некоторой степени, отличаются от существующих, из-за чего необходимы дальнейшее изучение источников в исследованиях политической мысли ОУН во второй половине 1930-х гг.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 2; 95-115
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wojny Jom Kippur na tworzenie amerykańskiej doktryny wojennej w latach 1973–1982
The Impact of the Yom Kippur War on the American Military Doctrine in the Period of 1973–1982
Autorzy:
Przybyło, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477257.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
wojna Jom Kippur
wojny izraelsko-arabskie
doktryna wojenna
strategia
aktywna obrona
bitwa powietrzno-lądowa
William E. DePuy
Donn A. Starry
Yom Kippur War
Arab-Israeli wars
military doctrine
military strategy
active defense
AirLand Battle
William E. DuPuy
Opis:
Autor zajmuje się wpływem czwartej wojny izraelsko-arabskiej, która wybuchła w październiku 1973 r., na amerykańską doktrynę wojenną. Armia amerykańska znajdowała się wtedy w procesie transformacji po porażce odniesionej w Wietnamie i przechodzenia na ochotniczy zaciąg do wojska. Wojna Jom Kippur była analizowana z każdego możliwego punktu widzenia przez liczne amerykańskie zespoły badawcze odwiedzające Izrael, których członkami byli również wysokiej rangi generałowie. Wojna izraelsko-arabska nie mogła się zdarzyć w lepszym momencie dla US Army, ponieważ stała się usprawiedliwieniem nie tylko dla radykalnych reform doktrynalnych, ale również dla przeforsowania wielkich funduszy na uzbrojenie. Ponieważ wytworzenie nowych typów uzbrojenia jest procesem niezwykle czasochłonnym, dopiero druga iteracja doktrynalna, tj. bitwa powietrzno-lądowa, w pełni uwzględniała wnioski z analizy wojny Jom Kippur.
In this article, the author discusses the impact of the fourth Arab-Israeli war, which took place in October 1973, on American military doctrine. At that time, the US Army was in the transformation period after the defeat in Vietnam as well as in the proces of establishing an all-volunteer army. The Yom Kippur War was analysed from every possible angle by numerous American research teams, including top-tier generals, during their visits in Israel. The Arab-Israel conflict happened in the right time for the US Army, enabling it to proceed with radical doctrinal reform as well as a procurement programme. Due to the time consuming process of creating new military equipment, only second iteration of the US Army doctrine, i.e. AirLand Battle, fully implemented the conclusions stemming from the Yom Kippur War.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2019, 34; 411-425
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doktryna Królewskiej Australijskiej Marynarki Wojennej
Doctrine of the Royal Australian Navy
Autorzy:
Szubrycht, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/222345.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Tematy:
doktryna
doktryna morska
Królewska Australijska Marynarka Wojenna
Opis:
W artykule przedstawiono i poddano analizie obowiązującą od 2001 roku doktrynę morską Królewskiej Australijskiej Marynarki Wojennej. Może ona stanowić cenny materiał źródłowy podczas prac nad polską doktryną morską, ponieważ mimo pewnych różnic wynikających z odmiennych uwarunkowań geograficznych i polityczno-militarnych, zauważa się wiele zbieżności w sposobie postrzegania problematyki bezpieczeństwa. Ponadto dokument ten cechuje się dużą kompatybilnością z dokumentami obowiązującymi w Sojuszu Północnoatlantyckim.
The paper presents analyze of most important aspects of Australian maritime doctrine, which was published in 2000. The analyze shows that this doctrine can be an interesting sources for countries, which want to prepare their national maritime doctrine.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2008, R. 49 nr 1 (172), 1 (172); 129-142
0860-889X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka wojenna i wódz na przykładzie poglądów płk. Stanisława Roli Arciszewskiego
The art of war and military leader on the example of the views of colonel Stanisław Rola Arciszewski
Autorzy:
Bugajski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076706.pdf
Data publikacji:
2021-09-10
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Stanisław Teofil Rola Arciszewski
military art
military doctrine
command
historical studies
sztuka wojenna
doktryna
dowodzenie
studia historyczne
Opis:
Dzieło pułkownika Stanisława Teofila Roli Arciszewskiego jest tłem i inspiracją do wybiórczej oceny polskiej sztuki wojennej oraz próbą sformułowania na tej podstawie wymagań wobec tych, którzy mogliby tę sztukę w wojennej potrzebie praktykować (wodza, dowódców). Książka „Sztuka dowodzenia na zachodzie Europy” jest wartościowym tworem intelektu trochę zapomnianego oficera, owocem jego doświadczeń i samodzielnych studiów historycznych nad sztuką wojenną, doktrynami wojennymi oraz dowodzeniem podczas wojny. Przenikliwe, i często ponadczasowe, spostrzeżenia zachowują współcześnie aktualność. Od 1989 r., pomimo dużej liczby wydawanych książek z zakresu obronności, prawdopodobnie nie powstało dzieło o porównywalnej jakości.
The work of Colonel Stanisław Teofil Rola Arciszewski (Sztuka dowodzenia na zachodzie Europy [The Art of Command in Western Europe], first published by Główna Księgarnia Wojskowa, Warsaw 1934) is a pretext for a selective evaluation of the Polish art of war, and an attempt to formulate, on this basis, requirements for those who could practice this art in war need (chief, commanders). The book is a valuable creation of the intellect of a slightly forgotten officer, it is the fruit of his experience and independent historical studies on the art of war, war doctrines and command during the war. Since 1989, despite a large number of books in the field of defense, probably no work of comparable quality has been created.
Źródło:
Colloquium; 2021, 13, 3; 5-20
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategia użycia norweskiej marynarki wojennej a wyzwania Dalekiej Północy
The Strategy Use of the Royal Norwegian Navy and the Challenges in the High North
Autorzy:
Rdzanek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141055.pdf
Data publikacji:
2019-12-23
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Nowegia
Daleka Północ
norweska marynarska wojenna
siły morskie
doktryna
Norway
High North
Norwegian Navy
naval forces
doctrine
Opis:
Zmiany geostrategiczne w regionie Dalekiej Północnej wymusiły na Norwegii rozbudowę potencjału morskiego, umożliwiającego ochronę norweskich interesów w tej części świata. Rozwój norweskiej marynarki wojennej prowadzony jest od początku lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku w sposób przemyślany, systematyczny i konsekwentny zarazem. Składa się na niego nie tylko pozyskanie nowych rodzajów systemów walki morskiej, ale przede wszystkim głęboka redefinicja norweskiej doktryny morskiej w odniesieniu do obszarów arktycznych. W efekcie prowadzonych działań Norwegia posiada dziś jedne z najbardziej skutecznych w Europie instrumentów projekcji siły morskiej.
The purpose of this article is to show the evolution of the Norwegian Navy and the Norwegian maritime doctrine in the context of the protection of state’s interests in the Arctic region. The growing political and economical competition in this region of the world has forced Norway to expand naval power projection capabilities in the far North. What is important, Norwegian security policy is set in the context of highly realistic thinking.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2014, 8, 1; 94-106
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies