Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "concerto" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Concerto ripienona wybranych przykładach Conceri a Più Istrumenti op. 3 Carla Tessariniego
Concerto ripieno on the basis of Concerti a Più Istrumenti op. 3 by Carlo Tessarini
Autorzy:
Roman, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513878.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
concerto ripieno
18th century
instrumental music
Carlo Tessarini
baroque concerto
Opis:
Many composers created instrumental concerto in the 18th century, but only a few of them are well known. The group of these authors, whose output is forgotten, includes Carlo Tessarini (before 1690, after 1766). There is a piece of information about his life – most of it is derived from title pages of his works. Tessarini was active both as a composer and as a violinist, first in Italy and then in France, England, the Netherlands, although he returned to the Urbino Cathedral during his later lifetime. His output is completely instrumental, about 90 of his works represent concertos. Since the time when the concerto had been one of the most popular instrumental genres, there were many classifications (for instance J. Mattheson, J.J. Quantz). Plenty of them took unclear criteria, therefore the division is vague, however they can give advice on the contemporary performance practice. The aim of this study is to present analyses of four of Tessarini’s concertos (no. 5–8) from Concerti a Piu Istrumenti op. 3. The author wants to present composer’s style and technique touching issues such as texture, stucture, harmony, melody, rhythm and scoring, and by these means show traits of concerto ripieno model.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 4(27); 4-31
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concerto for Piano and Orchestra by Henryk Wars: Discovering a Masterpiece
Autorzy:
Żebrowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473818.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Musica Iagiellonica
Tematy:
piano concerto form, Richard Addinsell, Henryk Wars
Opis:
Henryk Wars has been long known for many film soundtracks and countless hit songs composed in Poland during the inter-war period and in the United States in the 1950s and the 1960s. But he was also a classically trained composer who left a substantial legacy of finely crafted, large-scale orchestral works. They were written soon after he settled in California in 1947, and quite a few years before he had a chance to redefine himself as a film composer in Hollywood. During his early years in America Wars devoted most of his passion and energy to completing among others such large scale works as Symphony No. 1 (1948–1949), Piano Concerto (1950), City Sketches – Orchestral Suite (1951/1969–1974), and Sonatina for Orchestra. Aim of this study is to present Wars’s Piano Concerto – a skillfully designed one-movement work completed in 1950, with a strongly neo-romantic character, sparkling virtuoso solo part, and richly-scored orchestral accompaniment. The author of the study analyzes in detail the formal layout of the work, indicates the composer’s inspirations (mostly Schumann and Addinsell, also Chopin, Gershwin and Rachmaninov) and shows that using the traditional sonata allegro layout, Wars effectively introduces several very attractive melodic ideas and skillfully shapes them in into a successful one-movement formal design. Wars’s one-movement Piano Concerto is an excellent addition to the repertoire of shorter works for piano and orchestra. Whilst it offers some technical challenges for the performers, it is also a very effective work that easily finds favor with the audiences.
Źródło:
Musica Iagellonica; 2018, 9; 101-126
1233-9679
2545-0360
Pojawia się w:
Musica Iagellonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Concerto symphonique pour le piano” [op. 9] Teodora Leszetyckiego w kontekście warsztatu wirtuozowskiego kompozytora
Theodor Leschetizky’s 'Concerto Symphonique pour le piano', Op. 9 in the Context of the Composer’s Virtuosic Playing Technique
Autorzy:
Bogula, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328338.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
autograf
koncert fortepianowy
koncert symfoniczny
wirtuozeria
wirtuoz
wirtuozowska kadencja
muzyka fortepianowa
Teodor Leszetycki
Theodor Leschetizky
autograph manuscript
piano concerto
symphonic concerto
virtuosity
virtuoso
virtuosic cadenza
piano music
Opis:
Teodor Leszetycki (1830–1915), urodzony w Łańcucie, wykształcony w Wiedniu pod kierunkiem Carla Czernego i Simona Sechtera, znany jest dzisiaj głównie jako wybitny pedagog fortepianu. Swoją muzyczną działalność rozpoczynał jednak przede wszystkim jako pianista oraz kompozytor. Osiągał sukcesy wirtuozowskie, a jego twórczość muzyczna zyskiwała uznanie krytyki. Podobnie jak wielu dziewiętnastowiecznych pianistów, Leszetycki sięgnął po gatunek koncertu fortepianowego i pragnął zapewne być wykonawcą solowych partii tego, jak i innych skomponowanych przez siebie utworów. Analiza wczesnej działalności artystycznej Leszetyckiego i jego młodzieńczego dorobku pozwala dowieść, że osiągał on sukcesy kompozytorskie i wirtuozowskie. Owe sukcesy kompozytora ilustrują artykuły prasowe z lat 40, 50, i 60-tych XIX wieku, a także pierwsze biografie twórcy spisane jeszcze za jego życia. W artykule zaprezentowane zostało jednoczęściowe dzieło Leszetyckiego, prawdopodobnie nigdy przez niego nie wykonany Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre c-moll [op. 9] i autograf tejże kompozycji ze zbiorów Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). Niniejsze rozważania prowadzą do odpowiedzi na pytanie dlaczego utwór prawdopodobnie nigdy nie trafił do repertuaru koncertowego samego twórcy lub kogoś z grona jego wybitnych uczniów, a jego premiera odbyła się dopiero w XXI wieku, tj. w 1977 r. w Stanach Zjednoczonych.
Theodor Leschetizky (1830–1915), born in Łańcut, a pupil of Carl Czerny and Simon Sechter in Vienna, is known today primarily as an eminent piano teacher, but he began his musical career first and foremost as a pianist and composer. He notched up successes as a virtuoso, and his own music won critical acclaim. Like many other nineteenth-century pianists, Leschetizky wrote piano concertos, most likely with himself in mind as the performer of the solo parts. Analysis of Leschetizky’s early output and artistic activity, as described in press articles from the 1840s, 50s and 60s and in his early biographies (written during his lifetime), proves that he was successful both as a composer and a virtuoso. This article is devoted to Leschetizky’s one-movement Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre in C minor, Op. 9, which he probably never performed, and to the autograph manuscript of this work, now held in the Library of Congress in Washington (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). I investigate why this piece probably never entered the concert repertoire of its composer or any of his eminent pupils, and was only given its first performance in the twentieth century – in 1977, in the US.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 20-39
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzrost i kwitnienie heterozyjnych odmian cyklamenu perskiego (Cyclamen persicum Moll.) z grupy Concerto w zależności od terminu uprawy
Autorzy:
Szczepaniak, S.
Czuchaj, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11347118.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
kwitnienie
wzrost roslin
cyklamen perski
cyklameny grupy Concerto
rosliny ozdobne
terminy upraw
Concerto cultivar
Persian cyclamen
cultivation term
flowering
plant growth
ornamental plant
Opis:
W badaniach zastosowano dwa terminy uprawy: wczesny i późny. Uprawę w terminie wczesnym rozpoczęto w 19 tygodniu, a w terminie późnym w 31 tygodniu 2001 i 2002 roku. Wybrano odmianę ‘Apollo F₁’, którą oceniano w każdym roku badań oraz odmiany: ‘Leila F₁’ w 2001 roku, ‘Lucia F₁’ i ‘Papageno F₁’ w 2002 roku. Rośliny sadzone do doniczek w terminie wczesnym (w 19 tygodniu roku) były nieznacznie wyższe, tworzyły więcej liści i miały większe bulwy od roślin, których upraw rozpoczęto w terminie późnym (w 31 tygodniu). We wczesnym terminie uprawy cyklameny zakwitły od 1 do 2 tygodni wcześniej, ale rozwój kwiatów na roślinie był o 2–5 dni dłuższy niż w terminie późnym.
Two cultivation terms were used: an early and a late one. The early cultivation began in the 19th week, the late one in the 31st week of both 2001 and 2002 years. Four cultivars were tested in the experiment: ‘Apollo F₁’, which was evaluated in each year, ‘Leila F₁’ evaluated in 2001, ‘Lucia F₁’ and ‘Papageno F₁’ evaluated in 2002. The plants planted into pots in the early term (19th week of the year) were insignificantly higher, they created more leaves and had bigger bulbs than the plants cultivated in the late term (31st week). Cyclamens in early term of cultivation flowered 1–2 weeks earlier, but flower development was longer about 2–5 days than in later term.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2003, 02, 2; 131-136
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetical Mottos in Tartini’s Concertos – the Latest Concordances and Questions
Autorzy:
Wilk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473816.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Musica Iagiellonica
Tematy:
Tartini, concerto, mottos, literary concordances, musical quotations
Opis:
In 27 of his concertos Tartini used 39 poetical mottos taken mostly from opera or cantata librettos. Up to now there have been discovered text concordances for 20 mottos, but not all of them can be established with one-hundred percent certainty. This article adds 16 new concordances, discusses probable functions of the mottos and the nature of the sources from which the composer drew them, as well as the varying degrees of certainty regarding these convergences. The author formulate a hypothesis, that the source of Tartini’s literary quotations could be some anthology of arias from operas and cantatas in his possession. Apart from poetic quotations the article compares also the musical layer of some parts of Tartini’s concertos which carry incipits of arias by various authors with the originals, finding examples of subtle similarities. The author postulate to undertake in the future a detailed and wide-ranging research into musical quotations in Tartini’s concertos.
Źródło:
Musica Iagellonica; 2018, 9; 81-99
1233-9679
2545-0360
Pojawia się w:
Musica Iagellonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leone Leoni as a Forgotten Composer of the Early Baroque Era
Autorzy:
Różańska, Róża
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514128.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Leone Leoni
small-scale concerto
madrigal
early Baroque
Opis:
The article is a pioneer attempt in Polish literature to develop a syn¬thetic resume and the characteristics of the work of the Italian Baroque composer Leone Leoni. Leoni was highly valued in his time; also, he is said to be one of the creators of dramma per musica genre, and his religious compositions served as model examples of counterpoint for many centuries. The first part of the text presents the state of research concerning the life and work of the artist; then, the second part contains his biography. The last part discusses Leoni’s works. Finally, the rank of his output is regarded.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 1(32) Eng; 57-75
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncert fortepianowy d-moll op. 60 „Słowiański” Feliksa Nowowiejskiego w świetle twórczości fortepianowej kompozytora
Feliks Nowowiejski’s Piano Concerto „Slavic” in d minor op. 60 in light of the composer’s piano works
Autorzy:
Renat, Maryla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454028.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
muzyka polska XX wieku
koncert fortepianowy
Feliks Nowowiejski
Nowowiejski
20th century Polish music
piano concerto
Opis:
Artykuł przybliża mało znane, niepublikowane dzieło z ostatnich lat twórczości wybitnego pol- skiego kompozytora Feliksa Nowowiejskiego. Omówienie tego utworu poprzedzają paragrafy przedstawiające wyniki dotychczasowych badań nad całą twórczością fortepianową tego kompo- zytora. Charakterystyka muzyki fortepianowej uwzględnia jej trzy etapy, ustalone przez pionier- skie badania Hermenegildy Ratajczak, przeprowadzone w latach 70. XX wieku. Konkluzje ba- daczki zostały uzupełnione komentarzami wykonawczyni pierwszego nagrania płytowego komple- tu dzieł fortepianowych Nowowiejskiego autorstwa Magdaleny Adamek-Kurgan oraz jej wnio- skami z badań nad twórczością fortepianową kompozytora, a także wynikami badań Ilony Dulisz, prowadzonymi nad juweniliami kompozytora, a także wynikami analiz własnych autorki artykułu, dokonanych głównie na podstawie źródeł rękopiśmiennych. Uwzględniono też literaturę porów- nawczą o charakterze kontekstowym. Zasadnicza treść dotycząca największego dzieła fortepianowego Nowowiejskiego przedstawio- na jest w trzech paragrafach. Odnosi się ona architektoniki, języka dźwiękowego, faktury i instru- mentacji Koncertu, ze wskazaniem na ogólną stylistykę oraz cechy indywidualne. Rozważania analityczne są ilustrowane przykładami nutowymi, kopiowanymi z autografu dzieła. Z badań wynika wniosek końcowy: Koncert fortepianowy d-moll „Słowiański” op. 60 Feliksa Nowowiej- skiego prezentuje syntezę doświadczeń twórczych w dziale twórczości fortepianowej kompozyto- ra. W sensie ideowym wyraża patriotyczną postawę twórcy i realizację jego założenia wspólnoty słowiańskiej, podaną językiem muzyki.
This article introduces the little-known unpublished work of the last years’ creative life of the outstanding Polish composer Feliks Nowowiejski. The presentation of this composition is preced- ed by a presentation of the state of the studies made to date on all the piano works of this artist. The characterization of the piano music takes into account its three stages, defined by Hermenegilda Ratajczak’s pioneering research, conducted in the 1970s. The conclusions of this researcher were supplemented by the commentary by the performer Magdalena Adamek-Kurgan, coming from the first record of Nowowiejski's complete piano works and by her conclusions drawn from the studies on the composer's piano work, as well as the results of Ilona Dulisz’s research on the composer’s juvenile works and the results of the research by the author of the article herself did mainly on the basis of manuscript sources. Comparative literature of a contextu- al nature has also been analysed. The main part of the article focuses on Nowowiejski’s greatest piano work and is presented in three chapters. They concern architecture, sound language, texture and instrumentation of the Concerto, and focus on the general style and individual characteristics. Analytical considerations are illustrated with musical examples copied from the autograph of the work. The conclusion of the study is as follows: Piano Concerto „Slavic” in d minor op. 60 by Feliks Nowowiejski consti- tutes the synthesis of the composer's creative experiences. It expresses a patriotic attitude of the creator and implements his idea of a Slavic community, conveyed by the language of music.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2016, 11; 9-39
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół „I koncertu fortepianowego h-moll” op. 79 Raoula Koczalskiego. Geneza i źródła
Concerning Raoul Koczalski’s ‘Piano Concerto in B Minor’ No. 1, Op. 79. Sources and Origin
Autorzy:
Bogula-Gniazdowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24298360.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Raoul Koczalski
koncert fortepianowy
źródła
autograf
rękopis
Koncert fortepianowy h-moll op. 79
wirtuoz
muzyka XIX wieku
muzyka fortepianowa
piano concerto
sources
autograph
manuscript
piano music
Piano Concerto in B Minor, Op. 79
virtuoso
nineteenth-century music
Opis:
Raoul Koczalski, polski pianista i kompozytor, uczeń Karola Mikulego (wychowanka samego Chopina), zasłynął przede wszystkim jako wirtuoz fortepianu, znakomity wykonawca dzieł Fryderyka Chopina. Mniej znany jest dzisiaj jego dorobek kompozytorski. Tymczasem Koczalski jest autorem bogatej twórczości, obejmującej dzieła różnych gatunków, w tym twórczość fortepianową, symfoniczną, a nawet operową. Jest także autorem aż 6 koncertów fortepianowych, z których najmniej wiadomo było dotąd o jego pierwszym dziele w tym gatunku, Koncercie fortepianowym h-moll op. 79. Artykuł stanowi prezentację praktycznie pomijanego dotąd w omówieniach na temat twórczości Raoula Koczalskiego, nigdy niepublikowanego I koncertu fortepianowego h-moll op. 79. Zawiera krótkie przedstawienie genezy dzieła w dorobku pianisty i kompozytora, refleksję nad rozwojem jego twórczości kompozytorskiej w kontekście stosunkowo krótkotrwałej edukacji artystycznej, w końcu opisuje mało znane, a niezwykle bogate materiały źródłowe tej kompozycji znajdujących się w zbiorach Staatliches Institut für Musikforschung w Berlinie. Na podstawie tych źródeł umiejscawia koncert w dorobku kompozytorskim Koczalskiego oraz umożliwia jego datowanie.
Polish pianist-composer Raoul Koczalski, a pupil of Karol Mikuli (who was taught by Fryderyk Chopin), was renowned first and foremost as a piano virtuoso, an excellent interpreter of the works of Chopin. His rich output as a composer is less widely known today, though he wrote compositions in many genres, including piano, symphonic and even operatic works. He composed as many as six piano concertos, the first of which, the Piano Concerto in B minor, Op. 79, is the least known. This article presents Koczalski’s unpublished opus 79, hitherto practically ignored in discussions of his oeuvre. A brief outline of this work’s origins within Koczalski’s output as a pianist and composer is followed by reflection on the development of his compositional work in the context of his relatively short musical education, and the article concludes with a description of the little-known but abundant source materials of this composition held in Berlin’s Staatliches Institut für Musikforschung. Those sources make it possible to date the Concerto and place it within Koczalski’s oeuvre.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 4; 38-52
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sketch for a portrait of Kalkbrenner and Chopin
Autorzy:
Jasińska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780113.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Friedrich Kalkbrenner
Fryderyk Chopin
piano
virtuosity
style brillant
variations
piano concerto
piano playing method
Opis:
In this article, the author sketches a portrait of Kalkbrenner and Chopin against the background of musical practice during the 1830s. On the basis of sources, including Chopin’s correspondence and the opinions of his contemporaries and of Chopin scholars, an attempt is made to distinguish characteristic features of the two composers in their mutual relations. Their contacts are outlined, as well as their artistic activities, with particular emphasis on Chopin’s first concert in Paris and the role of pianistic virtuosity linked with the style brillant. Attention is drawn to the properties of the Pleyel piano which Kalkbrenner and Chopin both preferred and to the differing playing aesthetics and artistic images of the two composer-virtuosos. Chosen for the purposes of stylistic comparison are their methods of piano playing, with the accent on the schematic nature of Kalkbrenner’s “finger technique”, whilst most crucial for Chopin was to bring out the beautiful quality of the sound. In the closing remarks, it is stated that the two musicians, in their pianistic, compositional and pedagogic activities, represented the distinct antithesis of one another and two different schools. Prominent in the portrait of Kalkbrenner are distinct connections with the convention of the style brillant, whilst the portrait of Chopin, who broke through those conventions, is marked by features more profound and individualised.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2010, 9; 83-100
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duels in Sound: Pietro Antonio Locatelli vs Jean-Marie Leclair
Autorzy:
Chamczyk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176100.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Pietro Antonio Locatelli
Jean-Marie Leclair
violin music
musical duels
violin concerto
Opis:
The tradition of musical duels harkens back to the days of ancient Greece. One of the earliest examples of musical rivalry is the myth of Marsyas and Apollo, which ends tragically for the satyr. Without doubt, the tournaments of the ancients served as an inspiration for later generations of musicians. In each epoch they took a different form, tailored to the current norms and customs. In the sixteenth century the singing contests of the Meistersingers became extremely popular. With the development of instrumental music in the seventeenth century, duels, in which the main subject of the dispute was the superiority of one of the performers in terms of interpretation and mastery of playing a given instrument, were increasingly growing in importance. The eighteenth century, in which public concert life flourished and demand for virtuoso instrumentalists consequently grew, brought a genuine boom in musical duels. During that era, musical duels were not only confrontations between individual musicians or their patrons, but also important contributions to the exchange of experiences between artists,the spread of musical novelties and dissemination of the works themselves. Additionally, such ‘battles’ symbolised a confrontation of musical styles, in particular the Italian and the French one. Jean-Marie Leclair, known as the French Corelli, is considered by many researchers as the founder of the French violin school. Pietro Antonio Locatelli, an heir to the legacy of Arcangelo Corelli, is justifiably considered as the Paganini of the eighteenth century. Despite shared roots in the Italian violin school, their music differs in both form and expression. At first glance, Locatelli’s typically Italian music goes far beyond the previously accepted norms as far as demands placed on the violinists are concerned, whereas Leclair’s French music bears the mark of Antonio Vivaldi’s models set in the latter’s violin concertos. We know that the first confrontation of the violinists took place on 22 December 1728 at Kassel court. Some authors speculate that it was not the only meeting of these two musicians. The surviving accounts suggest that both of them stirred strong emotions among the audiences with their playing. Despite their enormous importance for the development of violin music, both composers remain underrated. This article briefly outlines the history of musical duels and sheds light on the practice of violin performances in the first half of the eighteenth century. Additionally, I have attempted a comparative analysis of selected violin concerts, namely: Locatelli’s Violin Concerto in G major Op. 3 No. 9 and Violin Concerto in A minor Op. 7 No. 5 by Jean-Marie Leclair. These two come from a similar period in the work of both composers and are close in time of composition to the famous duel.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47) ENG; 69-102
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza – poszukiwanie oryginalnego brzmienia
Andrzej Nikodemowicz Piano Concerto no. 2 – Search for the Original Sound
Autorzy:
Nidecka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453986.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Andrzej Nikodemowicz,
II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza,
polska twórczość kompozytorska pierwszej dekady XXI w., liryzm
ekspresja
Andrzej Nikodemowicz' Piano Concerto no.2,
Polish composers’ works in the first decade of the 21st century,
lyricism
expression
Opis:
The piano concertos by the Polish composer Andrzej Nikodemowicz (1925–2017) belong to the late and mature period of his creativity. The Piano Concerto no. 2 discussed in this article was composed in 2002 and is in fact the first autonomous concerto composed for the piano by this artist, as his Piano Concerto no.1 (1994) is a modification of his own Violin Concerto written in 1973. The piece was being conceived with a sense of stability and full creative freedom. Living in Poland, in Lublin since 1980, the composer no longer felt the psychological pressure that he had been experiencing during his stay in Lviv. Due to the regime ruling there, most of the works created in Lviv had no chance of being performed. As far as the structure is considered, in the Piano Concerto No. 2, the composer abandoned the classical three-movement structure and the symmetrical arrangement, which he had favoured in many of his compositions, in favour of the constrasting parts form. The Piano Concerto No. 2 makes apparent the overlapping of two trends connected with the rules of shaping musical material. One of them is a tradition with neo-romantic roots, expressive and lyrical, but undergoing a significant transformation of its own vision, the other uses the energy of the rhythm and the percussive properties of the piano. The composer uses a strongly dissonant 12-tone sound material and complex rhythmic divisions, complementary rhythms, thus creating a dense sound structure. Ultimately, they contain a recognizable stylistic idiom, the essence of which is lyricism and expression. It is the result of a permanent variability and diversity and the application of development at the microform stage. The major aim of the compositional technique is to achieve a sublime sound. The development factor is one of the main features of Andrzej Nikodemowicz’ style.
Koncerty fortepianowe polskiego kompozytora Andrzeja Nikodemowicza (1925–2017) należą do późnego, dojrzałego okresu jego twórczości. Omówiony w niniejszym artykule II Koncert fortepianowy powstał w roku 2002 i jest de facto pierwszym autonomicznym koncertem skomponowanym na fortepian przez tego twórcę, ponieważ jego I Koncert fortepianowy (1994) jest przeróbką własnego Koncertu skrzypcowego z roku 1973. Utwór rodził się w poczuciu stabilizacji i pełnej wolności twórczej. Kompo- zytor, mieszkając od 1980 roku w Polsce, w Lublinie, nie odczuwał już presji psychicznej, która towa- rzyszyła mu wcześniej, kiedy przebywał we Lwowie. Ze względu na panujący tam system polityczny większość dzieł, jakie powstały we Lwowie, nie miała żadnych szans na wykonanie. W zakresie formalnym w II Koncercie fortepianowym kompozytor zrezygnował z klasycznej formy trzyczęściowej i preferowanego w wielu swoich kompozycjach układu symetrycznego na rzecz formy szeregowej. II Koncert fortepianowy uwidacznia nakładanie się dwóch tendencji związanych z zasadą kształtowania materiału muzycznego. Jedną z nich jest tradycja o korzeniach neoromantycznych, ekspresywno-liryczna, ale poddana znacznej transformacji własnej wizji, druga wykorzystuje energetykę rytmu i perkusyjne walory fortepianu. Kompozytor operuje silnie dysonującym 12-tonowym materiałem dźwiękowym oraz skomplikowanymi podziałami rytmicznymi, rytmami uzupełniającymi, tworzącymi gęstą strukturę dźwiękową. Ostatecznie zawierają one rozpoznawalny idiom stylistyczny, którego istotą jest liryzm i ekspresja. Jest on wynikiem permanentnej zmienności i różnorodności oraz zastosowania rozwoju na etapie mikroformy. Celem nadrzędnym techniki kompozytorskiej jest uzyskanie wysublimowanego brzmienia. Czynnik rozwojowy jest jedną z głównych cech stylu Andrzeja Nikodemowicza.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2017, 12; 83-100
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kadencje Wandy Landowskiej do Koncertu fortepianowego d-moll KV 466 W.A. Mozarta w perspektywie porównawczej
Wanda Landowska’s cadenzas for W.A. Mozart’s Piano concerto in d minor KV 466 from a comparative perspective
Autorzy:
BABULEWICZ, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454005.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Wolfgang Amadeusz Mozart
Wanda Landowska
koncert fortepianowy
kadencje do koncertów fortepianowych
Wolfgang Amadeusz. Mozart
piano concerto
cadenzas in piano concertos
Opis:
Wanda Landowska, wybitna interpretatorka muzyki dawnej, pedagog, w młodości swą przyszłość wiązała z karierą kompozytorską. Na dorobek artystki składają się utwory fortepianowe i pieśni, spora liczba dzieł kameralnych oraz kadencje do szeregu koncertów, które osobiście wykonywała. Wanda Landowska skomponowała kadencje do koncertów na instrumenty klawiszowe trzech kompozytorów: G.F. Haendla, J. Haydna i W.A. Mozarta. Nie są to kompozycje o charakterze popisowym – należą one do odmiany nazywanej w piśmiennictwie niemieckim „kadencją dokomponowaną”. Każda z nich to rodzaj erudycyjnego komentarza na temat stylu danego koncertu. Kadencje te są zaawansowane pod względem użycia technik kompozytorskich, a w szczególności – bliskiej Landowskiej – sztuki kontrapunktu. Zdradzają też głęboką wiedzę historycznomuzyczną klawesynistki oraz jej rozeznanie w środkach kompozytorskich z różnych okresów, choć jednocześnie pozostają zasadniczo zgodne stylistycznie z kompozycjami, do których powstawały. Celem niniejszego szkicu jest zaprezentowanie typowych strategii Landowskiej jako autorki kadencji na przykładzie kadencji do I oraz III części Koncertu fortepianowego d-moll KV 466 W.A. Mozarta. Wybór ten związany jest z jednej strony z faktem, że kadencje te ukazują w sposób reprezentatywny najważniejsze elementy kompozytorskiego metiér artystki, z drugiej zaś z tym, że analizując je, dysponujemy szerokim spektrum porównawczym – Koncert d-moll cieszył się bowiem szczególnie dużym powodzeniem wśród kompozytorów, jeśli chodzi o pisanie kadencji. Analiza porównawcza korpusu źródeł ilustrujących temat umożliwiła ukazanie podobieństw i różnic w odczytaniu Mozartowskiego arcydzieła przez Landowską i przez innych twórców.
Wanda Landowska, who is an outstanding interpreter of early music and educator, intended in her youth to be a composer. She composed piano pieces and songs, a fair number of chamber music pieces and cadenzas for several concertos that she herself performed. Among her cadenzas there are compositions for keyboard concertos of three composers: G.F. Haendel, J. Haydn and W.A. Mozart. They are not examples of virtuoso pieces, but rather belong to the subgenre of cadenza called hinzukomponiert in the German literature. Each of them is a kind of Landowska’s erudite commentary on the style of the original work. What distinguishes them is the presence of advanced compositional techniques, in particular - the counterpoint (the composer’s favorite one). They show the author’s deep knowledge of the history of music and her good understanding of compositional techniques from different periods. At the same time they are substantially in line with the compositions to which they were created. The aim of this article is to present typical strategies of the composer, using as an example cadenzas for only one concerto – Mozart’s Piano concerto in d minor KV 466 (1st and 3rd movement). This choice is associated on the one hand with the fact that they present a variety of elements typical of Landowska’s compositional métier, on the other – many other composers have written cadenzas for this piano masterpiece, which gives us a broad range of comparisons. Thus there is a great opportunity to compare Landowska’s interpretation with the work of others and to show the similarities and differences.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2015, 10; 11-28
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leone Leoni – zapomniany kompozytor wczesnego baroku
Leone Leoni as a forgotten composer of the Early Baroque era
Autorzy:
Różańska, Różą
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514106.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Leone Leoni,
small-scale concerto,
madrigal,
early Baroque
Opis:
The article is a pioneer attempt in Polish literature to develop a syn¬thetic resume and the characteristics of the work of the Italian Baroque composer Leone Leoni. Leoni was highly valued in his time; also, he is said to be one of the creators of dramma per musica genre, and his religious compositions served as model examples of counterpoint for many centuries. The first part of the text presents the state of research concerning the life and work of the artist; then, the second part con¬tains his biography. The last part discusses Leoni’s works. Finally, the rank of his output is regarded.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 1(32); 57-77
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Attempt to Reconstruct the Original Lyrics of the Concerto Mutetta super Nicolai Solemnia by Franciszek Lilius1
Autorzy:
Bebak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514038.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Sacred music
contrafactum
reconstruction
Franciszek Lilius
Wrocław
Opis:
Franciszek Lilius was one of the most prominent composers of the 17 th‐century Poland, a pedagogue and a choirmaster of Kraków’s Cathedral between 1630 and 1657. The majority of the sources containing his compositions were created after the composer’s death. Many of them are incomplete. Owing to these two facts, we do not know the original version of the compositions mentioned by Lilius. One of the examples is the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia preserved in Staatsbibliothek in Berlin as a German contrafactum with the text “Kompt lasst uns betrachten”. The composition may havebeen performed during services at the Protestant church of St. Mary Magdalene in Wrocław. The text was probably modified and adapted to Evangelical requirements in this place. However, originally the work must have been intended to be performed in the Catholic church during the feast of St. Nicholas (the 6 th of December), as it is suggested not only by its original name—Mutetta super Nicolai Solemnia, but also by the pre‑compositional material used in it. This material comprises, on the one hand, the one‑voice hymn Nicolai solemnia preserved in e.g. the cantional of Stanisław Serafin Jagodyński from 1639 and the cantional of Literary Archconfraternity in Warsaw from 1668, and on the other hand—its four‑voice setting preserved in the Sandomierz and Wawel sources. If the copyist had not written original Latin title in his manuscript, we would not know what kind of Latin text was previously used by composer. Only this information made it possible to recreate the lost Catholic version of the concerto. The main aim of the article is an attempt to reconstruct the original lyrics of the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia and to analyze different problems connected with it.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 2(33) Eng; 4-23
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polski epizod w działalności artystycznej pianisty i kompozytora Josepha Woelfla
Polish episode in artistic activity and output of pianist and composer Joseph Woelfl
Autorzy:
Bogula, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514073.pdf
Data publikacji:
2015-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Joseph Woelfl
Michał Kleofas Ogiński
polonaise
piano concerto
pianist
Opis:
Joseph Woelfl, an Austrian pianist and composer, was born on 24th December 1773 in Salzburg, where he began his musical education. In 1790 he left his hometown for Vienna, most probably following Wolfgang Amadeus Mozart. He can't have stayed there long as in 1791 he was admitted for service at Prince Michał Kleofas Ogiński's estate, where he spent about fifteen months. Prince Ogiński is remembered in the history of music mainly as the master of the stylised polonaise. The short cooperation with Woelfl bore fruit in their artistic activities, as Prince Ogiński created his first stylised polonaises during that time. Similarly, Woelfl was inspired by Polish surroundings. During his stay in Warsaw he created Polonaise, which became part of his sonata, marked as Fw 7 by Margit Haider-Dechant in the Joseph Woelfl. Verzeichnis seiner Werke, which was probably performed during a public concert in the capital of the Polish-Lithuanian Commonwealth in 1792. The Polish dance must have made a great impression on the Austrian composer, as Polonaise in the form of a rondo reappeared in his musical output in the third movement of Piano Concerto No.1 op. 20, published in Paris nearly ten years later. Neither Joseph Woelfl nor above mentioned Piano Concerto op. 20 are currently popular in Poland. Thus, I would like to have a closer look at the piece, paying particular attention of the third movement Rondo a la Polonaise and at the same time referring to the mutual inspirations of the Austrian and Prince Michał Kleofas Ogiński.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 2(25); 4-14
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies