Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "armia polska" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 63
Tytuł:
Kara śmierci w Polskich Siłach Zbrojnych na obszarze ZSRR oraz Bliskim i Środkowym Wschodzie w latach 1941-1944
Autorzy:
Roguski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811883.pdf
Data publikacji:
2020-04-05
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
dyscyplina wojskowa
Armia Polska na Wschodzie
kara śmierci
Opis:
W przeszłości kara śmierci stanowiła jeden z najważniejszych elementów prawa wojskowego. Pełniła funkcję dyscyplinującą i retrybutywną za popełnione przestępstwo lub jako narzędzie odstraszania od popełnienia czynu zabronionego. Stosowano ją również w Polskich Siłach Zbrojnych w ZSRR, a także w Armii Polskiej na Wschodzie. W odróżnieniu od innych polskich formacji wojskowych zorganizowanych w Wielkiej Brytanii czy na Bliskim i Środkowym Wschodzie, w szeregach Wojska Polskiego w ZSRR kara ta była nadużywana, a wręcz stosowana z naruszeniem prawa. Orzekano ją zarówno za poważne przestępstwa godzące w żołnierski obowiązek, jak i za przestępstwa pospolite, które z dzisiejszej perspektywy nie są uważane za przestępstwa ciężkie. Stanowiła narzędzie utrzymania dyscypliny, w sytuacji gdy każde poważne naruszenie przez stacjonujących w ZSRR polskich żołnierzy prawa na szkodę Rosjan mogło negatywnie wpłynąć na kruchy sojusz polsko-radziecki. Częstotliwość orzekania przez sądy Armii Polskiej na Wschodzie kary śmierci znacznie spadła po ewakuacji polskich oddziałów ze Związku Radzieckiego na Bliski i Środkowy Wschód.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2018, 15, 15; 271-288
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Generał brygady Jerzy Dobrodzicki (1884–1934) i jego rodzina
The brigade general Jerzy Dobrodzicki (1884-1934) and his family
Brigadegeneral Jerzy Dobrodzicki (1884–
 1934) und seine Familie
Général de brigade Jerzy Dobrodzicki (1884–
 1934) et sa famille
Генерал бригады Ежы Добродзицки (1884–
 1934) и его семья
Autorzy:
Kozłowska, Aleksandra Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22895163.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
generał Jerzy Dobrodzicki
armia polska
I wojna światowa
Opis:
Jerzy Dobrodzicki, born December 14, 1884 in Wadowice, was an Austrian infantry officer, then a brigade general of the Polish Army. In 1905 he joined the Austro-Hungary army. He was a member of the Association for Active Struggle (Związek Walki Czynnej). In 1911 he made contact with the Riflemen’s Associa-tion (Związek Strzelecki) as a combat training instructor. In the World War I he fought on the Russian front as the company and then the battalion commander. In January 1917 he joined the Polnische Wehrmacht. After the „refusal to swear” allegiance to Austria-Hungary and Germany crisis of Polish soldiers in July 1917, J. Dobrodzicki returned to the ranks of the Austrian 20th infantry regiment, which went to the Italian front at the Piava river. He took the lead of the „Freedom” Organisation which coordinated Poles who served in the Austro-Hungary Army. As politically suspect he was pulled from the front to Bochnia near Cracow. After the end of the World War I he was promoted to the rank of major and appointed to organize the 2nd Highlander Riflemen Regiment. During the Polish-Soviet War he commanded the 5th infantry regiment. During the battle of Borodzianka (May 12, 1920) he was seriously wounded and taken to a hospital. During the period November 20, 1920 – September 14, 1921 he commanded the 1st Infantry Brigade. In the years 1921–1926 he was the commander of the 1st Highlander Riflemen Regiment in Nowy Sącz, then the commander of the divisional infantry in the18th Infantry Division in Łomża. In 1929 J. Dobrodzicki was promoted to the rank of brigadier general and appointed commander of the II Corps District (Okręg Korpusu) in Lublin. He died in Warsaw on November 15, 1934 and was buried in Powązki Cemetery. His wife, Zofia Dobrodzicka lived in Warsaw and went through the horror of the Warsaw Uprising in 1944. She died in 1970. During the World War II the general’s only son, Jerzy Andrzej Dobrodzicki, served in the Polish Navy, the branch of the Polish Armed Forces in the West. After the war he lived in Great Britain and moved to Canada in 1949. He died in Ottawa in 2001. His son Andrzej lives with his family Grażyna and Adam in Canada.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2012, 11, 2; 101-126
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podziemie w zbrojne w Polsce w latach 1944–1948 (geneza i historyczne refleksje)
Autorzy:
Jerzy, Przybylski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902080.pdf
Data publikacji:
2020-03-24
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
podziemne zbrojne
Polska w latach 1944–1948
Polskie Państwo Podziemne
Armia Polska w ZSRR
gen. Władysław Anders
Opis:
The article is an element of ordering knowledge of the armed under-ground existing and operating in Poland in 1944–1948. It includes the genesis of the uprising, as well as an outline of the history of the Polish Underground State and the Polish Army in the USSR, which was com-manded by Gen. Władysław Anders. It also contains a condensed de-scription of the post-war underground operation in Poland and its divi-sions. It presents the causes of individual events that affected the devel-opment or abandonment of political and armed underground activities, as well as crimes and crimes committed at that time by both opposing parties (armed forces and state security forces).
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2018, XV; 199-216
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pułkownik Stanisław Jan Karolus - zapomniany żołnierz z Oświęcimia
Colonel Stanisław Jan Karolus – forgotten soldier from Oświęcim
Autorzy:
Leśniak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458323.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
Armia Polska
I Wojna Światowa
kampania wrześniowa 1939 r.
kampania francuska 1940 r.
polska emigracja w Szwajcarii
Opis:
This article presents the history of Stanisław Karolus. He was born in Oświęcim in 1898 and the whole his life was connected with army. He served in Polish Legions and Austrian Army during the First World War. After 1918 he joined the new Polish Army as an officer. A few years he was also a soldier in 12 Infantry Regiment in Wadowice. In the rank of major he was in charge of a battalion in Polish Campaign 1939 and French Campaign 1940. The rest of life he spent on emigration in Great Britain and Switzerland. Author presents and quotes a lot of Stanislaw Karolus’ correspondence, especially from the period of First World War and with Maria Mościcka. In the majority author made use of the documents from his own archive, Archive in Polish Museum in Rapperswill, Archive in Jasna Gora.
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2016, 19; 112 - 136
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sądy wojenne w Ludowym Wojsku Polskim (1943–1945)
Polish People’s Army Courts-martial in 1943–1945
Autorzy:
Kania, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621680.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
armia polska, sądy wojenne, wojskowe prawo karne, kara śmierci, dezercja
Polish army, courts-martrial, system of military justice, desertion, capital punishment
Opis:
Since its inception the communist forces’ system of military justice had constituted a part of the system of subordinating entire front-line units to the communist rule, and the advancing Sovietisation of the Polish People’s Army. The Soviet communists had their own experience in the fields of enforcing obedience and wide-scale infiltration, including that of the armed forces. Red Army, SMERSH and NKVD officers detached to the PPA and the security apparatus involved, introduced Soviet-inspired police terror and disciplinary tactics in the army, temporarily making use of pre-war symbolism and cynically referring to the tradition of the Second Polish Republic. The judicial practice of courts-martial was aimed at preparing the Polish army and war-weary population to accept the communist ideology, and for clearing the military of those discontented with post-Yalta reality.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 1; 233-252
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między 17 republiką a Polską lubelską. O źródłach wojskowego prawa karnego 1943-1945
Between the 17th Republic and Lublin Poland. On the Sources of Military Criminal Law 1943-1945
Autorzy:
Lityński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200873.pdf
Data publikacji:
2022-07-04
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
II wojna światowa
armia polska w ZSRR
kodeksy karne wojskowe
World War II
Polish army in the USSR
military penal codes
Opis:
Przed wybuchem wojny w 1939 r. wojskowe prawo karne było w Polsce bardzo dobrze skodyfikowane. Komuniści „polscy” w ZSRR w 1943 r. chcieli, by Polska stała się republiką Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Stalin w 1943 r. utworzył w ZSRR armię polską, która nie podlegała legalnemu rządowi polskiemu. Była podporządkowana tylko Stalinowi. Dowódcą tej armii Stalin uczynił Zygmunta Berlinga. Komuniści „polscy” w ZSRR odrzucili polskie wojskowe prawo karne. W 1943 r. w armii polskiej w ZSRR Zygmunt Berling stworzył nowe wojskowe prawo karne. Wzory były sowieckie. Pracowali nad tym oficerowie sowieccy. Było to absolutnie nielegalne. Toteż w 1944 r. ponownie przystąpiono do prac kodyfikacyjnych. Prace kodyfikacyjne dały efekt w postaci dwóch kodyfikacji wojskowych z 23 września 1944 r. (kodeks karny materialny oraz ustrój sądów i prokuratury) oraz z 23 czerwca 1945 r. (kodeks wojskowego postępowania karnego). Autor oparł swój artykuł na oryginalnych dokumentach z lat 1943-1944.
Before the outbreak of war in 1939, military criminal law was very well codified in Poland. The “Polish” Communists in the USSR in 1943 wanted Poland to become a republic of the Union of Soviet Socialist Republics. Stalin in 1943 created a Polish army in the USSR which was not subject to the legal Polish government. It was subordinate only to Stalin. Stalin made Zygmunt Berling commander of this army. The “Polish” Communists in the USSR rejected Polish military criminal law. In 1943, in the Polish army in the USSR, Zygmunt Berling created a new military criminal law. The models were Soviet. Soviet officers worked on it. It was absolutely illegal. Therefore, in 1944, the codification work was restarted. The codification work resulted in two military codifications of 23 September 1944 (substantive criminal code and the system of courts and prosecutor’s office) and of 23 June 1945 (the code of military criminal procedure). The author based his article on original documents from 1943-1944.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 1(XXII); 61-73
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy niepolskiej narodowości a formowanie się Armii Polskiej w ZSRR – wybrane dokumenty z archiwum ambasadora Stanisława Kota
Poles of non-Polish nationality and the formation of the Polish Army in the USSR – selected documents from the archive of Ambassador Stanisław Kot
Autorzy:
Masternak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177352.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Instytut im. gen. Władysława Andersa
Tematy:
Władysław Anders
Stanisław Kot
Polish Army in the USSR
national minorities
Jews
Belarusians
Armia Polska w ZSRR
mniejszości narodowe
Żydzi
Białorusini
Opis:
W Bibliotece Uniwersyteckiej KUL znajdują się kopie dokumentów związanych z formowaniem się Armii Polskiej w ZSRR. Fascynujące są szczególnie te, które ilustrują walkę władz politycznych i wojskowych o obywateli polskich nieposiadających polskiego pochodzenia. Po dwóch latach sowieckiej okupacji ludzie ci doskonale zdawali sobie sprawę z tego, czym jest Rosja Sowiecka i masowo wyrażali chęć wstępowania do Armii Polskiej. Ze względu na sowieckie prowokacje i nieposzanowanie przez ZSRR prawa międzynarodowego nie wszystkim udało się pomóc.
In the KUL University Library there are copies of documents related to the formation of the Polish Army in the USSR. Fascinating are especially those, which illustrate the struggle of political and military authorities for Polish citizens of non-Polish origin. After two years of Soviet occupation, these people were perfectly aware of what the Soviet Russia was and they massively expressed their willingness to join the Polish Army. Due to Soviet provocations and the USSR’s disregard for international law, not everyone was helped. 
Źródło:
Polonia Inter Gentes; 2021, 2; 41-57
2719-8871
2956-3224
Pojawia się w:
Polonia Inter Gentes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agentura sowiecka w Armii Polskiej w ZSRR (wrzesień 1941 – sierpień 1942)
Soviet Agents in the Polish Army in the USSR (September 1941 – August 1942)
Autorzy:
Jaczyński, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234857.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Władysław Anders
Armia Polska w ZSRR
agenci Międzynarodówki Komunistycznej
radzieccy oficerowie łącznikowi
Polish Army in the USSR
Communist International agents
Soviet liaison officers
Opis:
Artykuł przedstawia działalność agentury sowieckiej w Armii Polskiej organizowanej na terytorium ZSRR. Armia Polska w ZSRR była penetrowana nie tylko przez konfidentów NKWD, ale też przez skierowanych w jej szeregi agentów Komitetu Wykonawczego Międzynarodówki Komunistycznej (Kominternu). Agenci mieli za zadanie zdobywanie informacji o wewnętrznych stosunkach w polskich dowództwach i oddziałach i panujących w nich nastrojach antyradzieckich. Funkcje wywiadowcze pełnili też radzieccy oficerowie łącznikowi.
The article presents the activity of the Soviet spy network within the Polish Army organised in the USSR. The Polish Army in the USSR was penetrated not only by NKVD secret agents but also by the Executive Committee of the Communist International (Comintern) agents sent to the army. The agents were to collect information about internal relations in Polish commands and troops and about anti-Soviet feelings among soldiers. Soviet liaison officers also performed intelligence tasks.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2023, 55, 1; 53-76
0419-8824
2451-1323
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starcie pod Tykocinem 21 maja 1831 roku. Epizod z dziejów wyprawy na Korpus Gwardii wielkiego księcia Michała w powstaniu listopadowym
Battle of Tykocin on May 21, 1831. An episode from the history of the expedition to the Guard Corps of Grand Duke Michael in the November Uprising
Autorzy:
Zdrojewski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168311.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
armia polska
Jan Skrzynecki
Karl Bistrom
Korpus Gwardii
powstanie listopadowe
Tykocin
wojna 1831r.
Polish army
Guard Corps
November
Uprising
war of 1831.
Opis:
Artykuł omawia walki pod Tykocinem 21 maja 1831 roku. Było to jedno z wielu starć w trakcie całej operacji polskiej, która utrwaliła się w historiografii jako „wyprawa na gwardię”. Jej zasadniczym celem miało być rozbicie Korpusu Gwardii, dowodzonego przez wielkiego księcia Michała i tym samym podanie pomocnej dłoni walczącej Litwie. W wyniku nieporozumień i sporów w sztabie polskim, przede wszystkim między naczelnym wodzem, generałem Janem Skrzyneckim i jego kwatermistrzem, gen. Ignacym Prądzyńskim, nie doszło do walnej bitwy. Zaprzepaszczono tym samym szansę na rozbicie rosyjskich sił, które rozpoczęły odwrót w kierunku Białegostoku. Wciąż jednak kontynuowano ofensywę. Po forsownym marszu polskie oddziały 20 maja starły się z tylną strażą Korpusu Gwardii dowodzoną przez gen. Karla Bistroma pod Rutkami, a następnego dnia pod Tykocinem, gdzie początkowe walki w mieście przeniosły się na groblę i mosty na Narwi. Drobiazgowe opisy zawarte w polskich pamiętnikach i rosyjskich historiach pułkowych pozwoliły na analizę poszczególnych etapów zmagań i przeprowadzenie badań nad aspektem taktycznym starcia i jego znaczeniu operacyjnym.
The article discusses the fights at Tykocin on May 21, 1831. It was one of the many encounters during the entire Polish operation, which was recorded in historiography as "an expedition to the guard". Its main goal was to break up the Guard Corps, commanded by Grand Duke Michael, and give a helping hand to the fighting Lithuania. As a result of misunderstandings and disputes in the Polish General Headquarters, mainly between the commander-in-chief, General Jan Skrzynecki and his quartermaster, General Ignacy Prądzyński, no battle took place. The chance to break up the Russian forces, which had started the retreat towards Białystok, was lost. However, the offensive continued. After the forceful march, the Polish troops on May 20 fought with the rearguard of the Guard Corps, commanded by General Karl Bistrom near Rutki, and the next day near Tykocin, where the initial fighting in the city moved to the dike and bridges on the Narew River. Detailed descriptions in Polish diaries and Russian regimental histories allowed for research on the tactical aspect of the clash and its operational significance.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2022, zeszyt, XXXVI; 91-109
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Los obywateli polskich po 17 września 1939 r. i okoliczności powstania Armii Polskiej w ZSRR
The lot of Polish citizens after September 17, 1939 and the circumstances of the formation of the Polish Army in the USSR
Autorzy:
Ossowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037897.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
II wojna światowa
17 września
ZSRR
Armia Polska
Władysław Anders
deportacje
terror
Armia Czerwona
amnestia
World War II
September 17
USSR
the Polish Army
deportations
the Red Army
amnesty
Opis:
The events that occurred on September 17 were extremely tragic, especially for Polish civilian population. After the defeat in September, a lot of Polish soldiers retreating to Hungary and Romania were taken captive. The reason behind their sad plight was the fact that, although captives, they were not entitled to prisoner-of-war status. They were grouped in camps built particularly for that purpose. Three of the camps were given a special status and the Polish captives detained there were murdered in spring 1940. After their invasion on the Second Republic of Poland, the Soviets started to consistently implement the previously sketched plan to exterminate the Polish nation. Due to mass arrests and deportations, hundreds of thousands of Poles, including women, children and elderly people, were taken to the wild backwoods regions of the USSR and left without any protection whatsoever. The flower of our nation was forced to hard labour, such as railway construction or deforestation of some Siberian areas. That tragic situation did not change until the summer of 1941, when the London-based Polish government, after long and stormy negotiations, signed an agreement with the Soviet government. By virtue of Sikorski-Majski agreement, masses of Polish citizens were granted amnesty and a Polish army was to be formed in the USSR. After announcement of the amnesty decree, Poles from the furthest recesses of the USSR started their southward journey to meet their “brothers”. Władysław Anders, general and commander of the Polish Army, had to face a number of difficulties in order to provide his soldiers with relatively good living conditions. The army was short of virtually everything, especially as it also gave shelter to civilians, who wanted to escape death. Therefore, it was an army composed of down-at-heel, rugged human skeletons. Thanks to their persistence and the feeling of great injustice, however, they became highly skilled soldiers and the Polish Army in the USSR was exceptionally vital and resilient.
Artykuł traktuje o tragicznej sytuacji w jakiej znaleźli się polscy obywatele po agresji sowieckiej na Polskę 17 września 1939 r. Opisane zostały stosowane przez Sowietów metody terroru. Deportacje i aresztowania dotknęły ogromną ilość ludzi, niemal z każdej klasy społecznej. Po aresztowaniu następowały brutalne śledztwa, po ich zakończeniu Polaków wysyłano do łagrów. Tam wyniszczano ich przez ciężką pracę i brak jedzenia. Nakreślenie tych zagadnień pomaga uwypuklić znaczenie powstania Armii Polskiej na terenie ZSRR. Stanowiła ona bowiem nie tylko siłę wojenną, ale była ratunkiem dla niemal zamęczonej ludności polskiej. Przy powstającej armii gromadziła się bowiem ludność w nadziei, że w ten sposób unikną śmierci z głodu i zimna. Artykuł ma więc za zadanie podkreślić znaczenie Armii Andersa, pracy jej oficerów, dzięki której niemal 115 tys. ludzi udało się opuścić Związek Radziecki.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2011, 15; 97-112
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Documents related to the Caucasus during the Second World War in the archive of the Polish Institute and Sikorski Museum in London
Autorzy:
Adamczewski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957998.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Kaukaz
Polska
II wojna światowa
Armia Polska
Winston Churchill
Władysław Sikorski
rząd polski na uchodźstwie
caucasus
poland
world war ii
polish army
winston churchill
władysław sikorski
polish government-in-exile
Opis:
Artykuł prezentuje dokumenty przechowywane w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie dotyczące Kaukazu w czasach II wojny światowej. Materiał ten niewątpliwie zainteresuje badaczy zajmujących się dziejami Armii Polskiej w ZSRR. Nasuwa się wniosek, że Kaukaz dla polskich polityków był etapem przejściowym w procesie przechodzenia wojska polskiego spod dowództwa sowieckiego pod brytyjskie.
The article presents documents from the Polish Institute and Sikorski Museum in London about the Caucasus during the Second World War. The presented material can be of interest to those exploring the history of the Polish Army in the USSR. It can be concluded that the Caucasus in the minds of Polish policymakers was to be a transitional stage in the process of bringing Polish troops out of the Soviet command and under the command of the British.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dywizjony artylerii ciężkiej jako element wzmocnienia siły ogniowej polskiej dywizji piechoty w końcu lat trzydziestych XX wieku
Heavy Artillery Battalions as an Element of Strengthening the Firepower of the Polish Infantry Division at the End of the 1930s
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46190339.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
heavy artillery
Polish Army during the Second Polish Republic
organization of artillery
heavy artillery battalions
artyleria ciężka
armia polska w okresie II Rzeczypospolitej
organizacja artylerii
dywizjony artylerii ciężkiej
Opis:
Artykuł omawia proces rozbudowy artylerii ciężkiej w polskich dywizjach piechoty pod koniec lat trzydziestych XX w. Zmierzał on do wzmocnienia siły ogniowej związków taktycznych piechoty, których możliwości bojowe zaczęły zmniejszać się w porównaniu do podobnych dywizji w innych armiach europejskich. W ramach tego procesu zaczęto od 1937 r. formować dywizjony artylerii ciężkiej dla dywizji piechoty. Jednak, z uwagi na trudności finansowe i sprzętowe, do 1939 r. zdołano utworzyć takie dywizjony jedynie dla siedmiu spośród trzydziestu dywizji piechoty. Dodatkowo dywizjony te miały nie trzy, lecz dwie baterie mające po trzy działa. Tym samym, dywizjony artylerii ciężkiej posiadały łącznie jedynie po sześć dział, a nie dwanaście, jak etatowe dywizjony artylerii. W dywizjach piechoty, w których sformowano dywizjony artylerii ciężkiej, utworzono także stanowiska dowódców Artylerii Dywizyjnej, jako zalążki sztabów artylerii na szczeblu taktycznym. Jednak formowanie wspomnianych dywizjonów oparto na bazie istniejących pułków artylerii ciężkiej, co zmniejszało ich stany kadrowe oraz możliwości mobilizacyjne. Tym samym, utworzenie dywizjonów artylerii ciężkiej dla dywizji piechoty było niewątpliwie wzmocnieniem zdolności bojowych samych dywizji, lecz w skali całej artylerii nie skutkowało znaczącym wzmocnieniem polskiej armii.
The article discusses the process of developing heavy artillery in Polish infantry divisions at the end of the 1930s. At the time, the intention was to strengthen the firepower of infantry tactical units, whose combat capabilities began to decline compared to similar divisions in other European armies. As part of this process, the formation of heavy artillery battalions for infantry divisions began in 1937. However, due to financial and equipment difficulties, until 1939 such battalions were created for only seven out of thirty infantry divisions. In addition, these battalions had not three, but two batteries with three guns each. Thus, the heavy artillery battalion had only six guns in total, and not twelve, like the regular artillery battalions. In infantry divisions where heavy artillery divisions were formed, positions of Divisional Artillery Commanders were also created as the nucleus of artillery headquarters at the tactical level. However, the formation of the aforementioned squadrons was based on the existing heavy artillery regiments, which reduced their staffing status and mobilization possibilities. Thus, while the creation of heavy artillery battalions for infantry divisions did undoubtedly strengthen the combat capabilities of the divisions themselves, on the scale of the entire artillery it did not significantly strengthen the Polish army as a whole.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2023, 114; 169-185
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewakuacja Polaków z Archangielska i Murmańska w 1919 roku
Autorzy:
Turek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963215.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wojsko polskie w Rosji
Gdańsk
Armia Polska we Francji
Batalion Murmański
reemigracja
historia polityczna Polski
Polish army in Russia
Polish Army in France
Murmansk Battalion
reemigration
political history of Poland
Opis:
In the three shipwrecked transports by sea in 1919, Polish soldiers and civilian refugees from Archangelsk and Murmansk - ships “Stephen”, „Caritza” and „Helena” were evacuated at least 1093 people, including 369 officers and privates. Considering that Poles left the area of northern Russia also in small groups or individually, it can be estimated that the total number of Poles evacuated in 1919 from that region exceeded 1.5 thousand. people. For comparison, evacuation by sea to Gdansk Poles from the Far East in 1920 - ships „Gweneth”, „Yaroslavl”, „Voronezh” and „Brandenburg” - covered a total of nearly 3.2 thousand. people, including 1744 officers and privates. Despite the difficulties arising from the limitation of Polish laws, the port of Gdansk in 1919-1920 was the most convenient place for receiving ships with Poles returning to the country. The dimensions of the described phenomenon are evidenced by data concerning the period from August 1919 to April 12, 1920 - in Gdańsk, 9,981 persons returning by ship to Poland were admitted at that time. Although another ship „Helena” with Polish soldiers evacuated from Arkhangelsk finished their flight not in Gdansk but in Szczecin, however, in 1920, the above-mentioned, four organized sea transports with reemigrants from the Far East came to Gdańsk. After the end of the First World War, Gdańsk fulfilled - to a limited extent - the role of the Polish „window to the world”, although it is worth noting that the implementation of the return of Polish soldiers from distant parts by the city being subject to a sharp Polish-German dispute was not used by the Polish authorities to strengthen de facto Polish position in the Baltic Sea port.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2018, 6; 59-70
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół dezercji Żydów z Armii Polskiej na Wschodzie i konfliktu w Palestynie. Sprawa zajść w kibucach Chulda i Ramat ha-Kowesz w 1943 r.
About the Desertion of Jews from the Polish Army in the East and the Conflict in Palestine. The Case of the Incidents in Hulda and Ramat HaKovesh Kibbutzim in 1943
Autorzy:
Pietrzak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233758.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
II wojna światowa
Palestyna
stosunki polsko-żydowskie
stosunki brytyjsko-żydowskie
dezercje
Armia Polska na Wschodzie
Second World War
Palestine
Polish-Jewish relations
British-Jewish relations
desertions
Polish Army in the East
Opis:
Artykuł dotyczy wydarzeń, które miały miejsce w mandatowej Palestynie jesienią 1943 r. Podczas brytyjskich akcji wymierzonych w żydowskie organizacje zbrojne w dwóch kibucach doszło do gwałtownych starć z osadnikami i aresztowań, co wywołało z kolei burzliwe protesty społeczności żydowskiej. Analiza autora ogniskuje się wokół związków tych wydarzeń z relacjami polsko-żydowskimi, zwłaszcza w kontekście sprawy dezercji Żydów z Armii Polskiej na Wschodzie dowodzonej przez gen. Władysława Andersa.
The article deals with events that occurred in Mandatory Palestine in the autumn of 1943. During British operations against Jewish armed organisations in two kibbutzim, there were violent clashes with settlers and arrests, which in turn provoked strong protests from the Jewish people. The author’s analysis focuses on the connections between these events and Polish-Jewish relations, particularly in the context of the case of the desertion of Jews from the Polish Army in the East commanded by General Władysław Anders.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 3; 69-84
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Konkurencja” dla Związku Walki Zbrojnej? Relacje Tajnej Armii Polskiej z ZWZ i misja por. Zygmunta K. Nowakowskiego
„Competition” for the Union of Armed Struggle? Relations between the Secret Polish Army and UAS and the mission of lieutenant Zygmunt K. Nowakowski
„Конкуренция” для Союза Вооружённой Борьбы. Отношения Тайной Польской Армии с СВБ и миссия поручика Зигмунта К. Новаковского
Autorzy:
Gałęzowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1921452.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Tajna Armia Polska
Związek Walki Zbrojnej
Jan H. Włodarkiewicz
Zygmunt K. Nowakowski
Secret Polish Army
Union of Armed Struggle
Тайна Польская Армия
Союз Вооружённой Борьбы
Ян Х. Влодаркевич
Зигмунд К. Новаковский
Opis:
Prezentowany artykuł dotyczy zagadnienia związanego z kształtowaniem się konspiracji wojskowej w tej części Polski, która po wrześniu 1939 r. znalazła się pod okupacją niemiecką. Jego treść koncentruje się wokół problemu relacji Tajnej Armii Polskiej i Związku Walki Zbrojnej. Założona przez mjr. Jana H. Włodarkiewicza TAP (do jej najwybitniejszych oficerów należał Witold Pilecki) była jedną z niewielu organizacji konspiracyjnych, powstałych na początku okupacji, które spełniały kryteria pozwalające zaliczyć ją do wojskowych. Za taką była też uznawana przez dowództwo Służby Zwycięstwu Polski i ZWZ, które dążyło do scalenia jej z własnymi strukturami. Spotkało się to z oporem komendanta TAP, który planował nie tylko kontynuowanie samodzielnej działalności, lecz także uczynienie własnej organizacji ośrodkiem kierowniczym podziemnej siły zbrojnej. Jednym z dowodów usiłowania realizacji tego celu była nieudana misja adiutanta mjr. Włodarkiewicza – por. Zygmunta K. Nowakowskiego. Działania mjr. Włodarkiewicza nie przyniosły zamierzonego efektu, a TAP z czasem została scalona z ZWZ.
This article concerns an issue connected with the forming of military conspiracy in the part of Poland that, after September 1939 found itself under the German occupation. It is focused on the problem of the relation between the Secret Polish Army (SPA) and the Union of Armed Struggle (UAS). The SPA, which was established by major Jan H. Włodarkiewicz and one of whose most outstanding officers was Witold Pilecki, was one of few underground organizations created at the beginning of the occupation that fulfilled the criteria allowing to recognize them as military ones. It was recognized as such by the command of Polish Victory Service and Union of Armed Struggle, which aspired to merge it with its own structures. This intention met with the resistance of the SPA’s commander, who planned not only to continue the independent activity but also to turn his organization into the leading center of the polish underground armed forces. One of the evidences of this aspiration was the unsuccessful mission of major Włodarkiewicz’s adjutant – lieutenant Zygmunt K. Nowakowski. Major Włodarkiewicz’s activity did not bring about the intended effect and with time SPA was merged with UAS.
Представленная статья касается вопроса, связанного с возникновением подпольной военной организации в той части Польши, которая после сентября 1939 г. оказалась под немецкой оккупацией. Её содержание сконцентрировано вокруг проблемы взаимоотношений Тайной Польской Армии (ТПА) и Союза Вооружённой Борьбы (СВБ). Основанная майором Яном Х. Влодаркевичем ТПА (к самым выдающимся офицерам которой принадлежал Витольд Пилецкий) была одной из немногих подпольных организаций, возникших в начале оккупации, соответствовавших критериям, по которым её можно было отнести к военным. Таковой её признавало и руководство Службы Победы Польши и СВБ, которые старались объединить её с собственными структурами. Это встретило сопротивление коменданта ТПА, который планировал не только продолжить самостоятельную деятельность, но и превратить свою организацию в главный центр подпольных вооруженных сил. Одним из доказательств попытки реализации этой цели была неудавшаяся миссия адъютанта майора Влодаркевича – поручика Зигмунда К. Новаковского. Действия майора Влодаркевича не принесли желаемого эффекта, а ТПА со временем объединилось с СВБ.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 4 (258); 47-72
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 63

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies