Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Soviet intelligence" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Intelligence infiltration of the Polish Ministry of Foreign Affairs by Soviet intelligence
Sowiecka infiltracja wywiadowcza polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Autorzy:
Świerczek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501649.pdf
Data publikacji:
2019-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
II World War
Ministry of Foreign Affairs
infiltration
INO GUGB NKVD
Soviet intelligence
modus operandi
II wojna światowa
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
infiltracja
INO GUGB NKWD
wywiad sowiecki
Opis:
Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.
Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 258-279
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sowiecka infiltracja wywiadowcza polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Intelligence infiltration of the Polish Ministry of Foreign Affairs by Soviet intelligence
Autorzy:
Świerczek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501922.pdf
Data publikacji:
2019-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
II wojna światowa
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
infiltracja
INO GUGB NKWD
wywiad sowiecki
modus operandi
II World War
Ministry of Foreign Affairs
infiltration
INO GUGB NKVD
Soviet intelligence
Opis:
Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.
Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 42-67
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Aspects of the Cooperation between the Hungarian and Soviet Intelligence Services
Wybrane aspekty współpracy między węgierskimi a sowieckimi służbami wywiadowczymi
Autorzy:
Baráth, Magdolna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24987961.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
secret services
Intelligence
Ivan Serov
cooperation
Hungary
Soviet Union
KGB
tajne służby
wywiad
Iwan Sierow
współpraca
Węgry
ZSRR
Opis:
In the spring of 1950, the Soviet government forbade intelligence work against the so-called people’s democratic countries. Simultaneously, on 17 April 1950, the Politburo of the CPSU decided to create links between the intelligence services of the Soviet Union and the socialist countries in order to help them in the intelligence against the Western states and “Tito’s clique” and to create Soviet political intelligence representation in these countries. In Hungary the ways and methods of the cooperation were worked out in May 1950 and the first group of Soviet advisors also arrived. In the first period the cooperation meant the exchange of intelligence information, later it included also advice on structural and technical questions, using the intelligence opportunities of the partners, and joint actions.
Wiosną 1950 r. rząd sowiecki zakazał prowadzenia działań wywiadowczych wobec tzw. krajów demokracji ludowej. Równocześnie, 17 kwietnia 1950 r. Biuro Polityczne KPZR postanowiło nawiązać kontakty między służbami wywiadowczymi ZSRR i krajów socjalistycznych, aby je wspierać w działaniach wywiadowczych przeciw krajom zachodnim i "klice" Josifa Tito oraz stworzyć w tych krajach przedstawicielstwo polityczne wywiadu sowieckiego. Na Węgrzech metody i sposoby współpracy wypracowano w maju 1950 r., kiedy to przybyła na Węgry również pierwsza grupa sowieckich doradców. W początkowym okresie współpraca dotyczyła wymiany informacji wywiadowczych, później objęła także doradztwo w kwestiach strukturalnych i technicznych, korzystanie z możliwości wywiadowczych partnerów oraz wspólne działania.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2020, 18; 431-446
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teodor Duracz (1883–1943). Szkic do portretu
Teodor Duracz (1883–1943). Sketch for a portrait
Autorzy:
Ruzik, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488097.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Komunistyczna Partia Polski
wywiad sowiecki
Międzynarodówka Komunistyczna
Communist Party of Poland
Soviet intelligence
The Comintern
Opis:
The theme of the article is Teodor Duracz, one of the activists of the Communist Party of Poland and the Polish Workers Party (PWP). Born in 1883, in Charków, in 1905 he joined the Polish Socialist Party (PPS), after the break-up in 1906, belonged to the PPS-Left. Since 1918, residing in Warsaw. Related Polish Communist Party (KPP), being an lawyer of education defended the Polish communist activists before the courts and collaborated with Soviet intelligence. In the years 1922–1937 he was general counsel of the dealership USSR in Warsaw. He has also collaborated with International Organization for Aid Revolutionists (MOPR) created by the III International Socialist (The Comintern). In 1941, he was an activist of the Communist underground groups "Proletarian". In 1942, he was one of the organizers of the Polish Workers Party (PWP ). At the end of this year, was the head of the group leading the internal investigation into the circumstances of the murder of Marceli Nowotko, Secretary PWP. In 1943, arrested by the Germans in Warsaw, died at Pawiak as a result of torture used against him during the investigation.
Źródło:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2013, 2; 65-77
2299-890X
Pojawia się w:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Covert action vs akiwnyje mieoprijatija : rywalizacja CIA i KGB w aspekcie tajnych operacji wywiadu w okresie zimnej wojny
Covert action vs akiwnyje mieoprijatija: a comparison of CIA and KGB operations during the cold war
Autorzy:
Kamiński, Mariusz Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2201526.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
tajna operacja
wywiad radziecki
wywiad amerykański
zimna wojna
CIA
KGB
covert action
Soviet intelligence
American intelligence
Cold War
Opis:
W artykule przestawiono zmagania amerykańskiej Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA) i radzieckiego Komitet Bezpieczeństwa Państwowego (KGB) w aspekcie pozainformacyjnych operacji wywiadowczych w czasie zimnej wojny. Działanie te określane w Stanach Zjednoczonych jako „covert action”, a w Związku Radzieckim jako „akiwnyje mieoprijatija” polegały m.in. na wywieraniu wpływu na sytuację polityczną, ekonomiczną lub militarną innych państw, np. poprzez inspirowanie zamachów stanu, akcje paramilitarne, zabójstwa, szkolenie i finansowanie zbrojnych oddziałów, czy też stosowanie „czarnej” propagandy. Tajne operacje były skutecznym narzędziem w rękach CIA i KGA, mieszczącym się pomiędzy tradycyjną dyplomacją a otwartym konfliktem zbrojnym, choć jednocześnie były niezgodne z prawem międzynarodowym. Porównanie metod działania obu organizacji wywiadowczych w okresie zimnej wojny wskazuje, że stosowały one dość podobne środki w operacjach zagranicznych, natomiast istotnie różniły się, co do realizacji tajnych operacji w polityce wewnętrznej państwa.
The article presents the struggles of the Central Intelligence Agency (CIA) and the Committee for State Security (KGB) in the aspect of clandestine intelligence operations during the Cold War. These activities were referred to as "covert action" (in the United States) and "akiwnyje mieoprijatija" (in the Soviet Union). They meant operations prepared by intelligence services with the purpose of influencing political, economic or military conditions abroad, e.g. by inspiring coups, paramilitary actions, attempted assassination, training and financing armed units, or using "black" propaganda. Covert action were an effective tool in the hands of the CIA and the KGA. On the one hand, there were a little more potent than traditional diplomacy and a little less offensive than the overt use of military force. On the other hand, they were illegal under international law. A comparison of the methods of operation of both intelligence organizations during the Cold War shows that they used quite similar means in foreign operations, but significantly differed in the implementation of covert action in the internal policy of the state.
Źródło:
Wiedza Obronna; 2022, 2; 155--172
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna hybrydowa jako strategia polityczna. Próba analizy historycznej na przykładzie działań ZSRS wobec II RP.
Hybrid war as a political strategy. An attempt of historical study on the example of USSR activities towards the II Republic of Poland.
Autorzy:
Świerczek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501779.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
wojna hybrydowa,
Związek Sowiecki,
sowieckie służby wywiadowcze,
operacje dezinformacyjno-wywrotowe,
Komunistyczna Partia Robotnicza Polski,
destabilizacja II RP.
hybrid warfare,
Soviet Union,
soviet intelligence,
disinformation-subversive
operations,
Communist Party of Poland,
state destabilization.
Opis:
Autor, analizując w artykule genezę wojny hybrydowej, stwierdza, że jej założenia teoretyczne zostały wypracowane przez rosyjskie służby specjalne na początku lat 20. XX w. Sowieci dążyli do zdestabilizowania sytuacji w II RP, aby stało się możliwe przejęcie władzy przez partię komunistyczną sterowaną bezpośrednio z Moskwy. Wojna hybrydowa w tym ujęciu jest traktowana jako instrument sowieckiej (a później rosyjskiej) polityki. W przypadku tego typu wojny czynnik militarny ma znaczenie jedynie pomocnicze – jej głównym celem jest osiągnięcie strategicznego celu politycznego za sprawą działań dezinformacyjno-wywrotowych wymienionych w opracowaniu.
In the article the author analyzes the genesis of a hybrid warfare and argues that its theoretical assumptions were developed by the Soviet secret service at the beginning of the 1920s in order to destabilize the situation in Poland to a degree which would enable the Polish Communist Party controlled directly from Moscow to take over the power in the coutry. The hybrid warfare in this sense is considered as an instrument of the Soviet (and later Russian) foreign policy. In this kind of warfare the military factor plays only an auxiliary role, aiming – along with a variety of disinformation-subversive activities – to achieve the strategic political objectives.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 16
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja: J. Widacki, A. Szuba-Boroń, Sprawy o szpiegostwo przed sądami wileńskimi w okresie II RP. Przyczynek do historii zmagań polskiego wywiadu i kontrwywiadu z wywiadem sowieckim i litewskim, Kraków 2020, s. 208
Review: J. Widacki, A. Szuba-Boroń, Sprawy o szpiegostwo przed sądami wileńskimi w okresie II RP. Przyczynek do historii zmagań polskiego wywiadu i kontrwywiadu z wywiadem sowieckim i litewskim [Espionage Cases Before the Vilnius Courts During the Second Polish Republic. A Contribution to the History of the Struggle of Polish Intelligence and Counterintelligence with Soviet and Lithuanian Intelligence], Kraków 2020
Autorzy:
Hoc, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954723.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
espionage in criminal law Second Polish Republic
Lithuanian espionage
Soviet intelligence
Lithuanian intelligence
intelligence KOP (Border Protection Corps)
szpiegostwo w prawie karnym II RP
szpiegostwo litewskie
wywiad sowiecki
wywiad litewski
wywiad KOP (Korpusu Ochrony Pogranicza)
Opis:
Problematyka badawcza, którą zainteresował się J. Widacki i A. Szuba-Boroń, nie była dotąd przedmiotem zainteresowań naukowych. J. Widacki podczas sprawowania misji dyplomatycznej w Wilnie kontynuował swoje zainteresowania naukowe, docierając do akt spraw o szpiegostwo z okresu międzywojennego. Natomiast A. Szuba-Boroń, badając m.in. akta spraw o szpiegostwo, zajęła się prozą Sergiusza Piaseckiego, pisarza i byłego szpiega. Obraz pogranicza, a w nim walka wywiadów sowieckiego, litewskiego oraz polskiego kontrwywiadu to niewątpliwie interesujące tło do badań. Autorzy zdają sobie sprawę z ograniczeń badawczych, nie dotarli bowiem do spraw sądzonych w innych sądach okręgowych znajdujących się na terenie ówczesnej Rzeczypospolitej. Realnie oceniają, że wyszukanie, a także przebadanie wszystkich spraw karnych o szpiegostwo toczonych przed sądami II Rzeczypospolitej nie wydaje się dziś możliwe. Podjęty trud badawczy zasługuje na podkreślenie.
As so far, the research issues that J. Widacki and A. Szuba-Boroń became interested in have not been the subject of scientific interests. During the diplomatic mission in Vilnius, J. Widacki continued his scientific interests, reaching the files of espionage cases dated from the interwar period. On the other hand, A. Szuba-Boroń examined, inter alia, the files of espionage cases, dealing with the prose of Sergiusz Piasecki, the writer and former spy. The picture of a border, and in it the struggle of Soviet, Lithuanian and Polish intelligence services is undoubtedly an interesting background for research. The authors are aware of the research limitations, as they did not reach the cases tried in other Regional Courts, located in the territory of the then – Republic of Poland. They realistically estimate that finding and examining all of the criminal espionage cases pending before the courts of the Second Polish Republic seem to be impossible today. The undertaken research efforts are worth to be emphasized.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2021, 20, 1; 345-354
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W cieniu zbrodni katyńskiej. Polscy jeńcy wojenni ocalali z obozów specjalnych NKWD w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie
Autorzy:
Jaczyński, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811307.pdf
Data publikacji:
2019-12-11
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
polscy jeńcy wojenni
zbrodnia katyńska
obozy specjalne NKWD dla jeńców wojennych
kryteria selekcji jeńców wojennych
sowiecki wywiad i kontrwywiad
Polish war prisoners
the Katyń crime
NKVD special camps for
war prisoners
selection criteria of war prisoners
Soviet intelligence and counterintelligence
Opis:
Nasza wiedza o zbrodni katyńskiej jest już spora, to jednak jeszcze wiele spraw budzi wątpliwości i wymaga wyjaśnienia. Jedną z takich kwestii jest wyselekcjonowanie nielicznej grupy jeńców z trzech obozów specjalnych z Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa, którzy ocaleli z zagłady katyńskiej. Badacze problematyki katyńskiej, którzy ze zrozumiałych względów wiele miejsca i uwagi w swych dociekaniach poświęcali genezie zbrodni, rekonstrukcji przebiegu wydarzeń i losom zamordowanych, na marginesie pozostawiali kwestię ocalałych. Nie trzeba było tym samym szukać odpowiedzi na nader kłopotliwe i trudne pytanie: dlaczego nieliczni polscy jeńcy wojenni uratowali się od zagłady. Jakie były kryteria, wedle których trzyosobowe gremium, tzw. „centralna trójka” NKWD, zdecydowało o zachowaniu przy życiu niespełna 400 jeńców z obozów specjalnych. Do połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku była to zapewne jedna z największych tajemnic zbrodni katyńskiej. Udostępnione wówczas dokumenty sowieckie dotyczące niespełna czterystu osób, które nie znalazły się listach śmierci, przynajmniej częściowo wyjaśniają one zagadkę ich ocalenia. Wśród badaczy problematyki katyńskiej przeważa pogląd, że jednym z głównych kryterium tej selekcji stanowiła, przydatność uratowanych dla realizacji wojskowych i politycznych celów państwa radzieckiego.
Although we have already gained a great deal of information about the Katyń crime, still many issues raise doubts and require further explanation. One of such matters is the selection of a small group of prisoners from three special camps, i.e. Kozielsk, Starobielsk and Ostaszkow, and their survival from the Katyń massacre. For obvious reasons, the historians researching the Katyń crime have devoted most of their attention to the genesis of the crime, reconstruction of the course of events and life stories of the executed, while the issue of the saved has been treated rather marginally. By adopting such an approach the researchers have avoided a rather difficult and troublesome question of why a small number of Polish prisoners of war (i.e. around 400) was salvaged and what the criteria of such a selection made by the so called “the central three” of NKVD were. Undoubtedly, until the 1990s this issue remained as one of the greatest mysteries of the Katyń massacre. At that time the soviet documents pertaining to the plight of those 400 prisoners who had not found themselves on the death list were revealed and at least partially they shed some light on this historical riddle. Among the Katyń crime researchers there prevails an opinion that one of the main criteria of the selection was usefulness of some of the prisoners for fulfilment of the Soviet state’s military and political goals.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2017, 14, 14; 129-146
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki: Marek Świerczek. (2020). Największa klęska polskiego wywiadu. Sowiecka operacja dezinformacyjna „Trust” 1921 – 1927. Warszawa: Wydawnictwo Fronda, ss. 432.
Book Review: Marek Świerczek. (2020). The Biggest Failure of Polish Intelligence. Soviet Disinformation Operation "Trust" 1921 - 1927. Warsaw: Fronda Publishing House, pp. 432.
Autorzy:
Kraj, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139671.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2020, 14, 2; 285-290
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jerzy Niezbrzycki (Ryszard Wraga) and the Polish Intelligence in the Soviet Union in the 1930s
Jerzy Niezbrzycki (Ryszard Wraga) i polski wywiad na Związek Sowiecki w latach trzydziestych XX w.
Ежи Незбжицкий (Рышард Врага) и польская разведка в отношении Советского Союза в 30-е годы XX века
Autorzy:
Kuromiya, Hiroaki
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925479.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Jerzy Niezbrzycki (Ryszard Wraga)
wywiad
dezinformacja
Polska
Związek Sowiecki
Łotwa
intelligence
disinformation
Polska
the Soviet Union
Latvia
Ежи Незбжицкий (Рышард Врага)
разведка
дезинформация
Польша
Советский Союз
Латвия
Opis:
Jerzy Niezbrzycki (born 1901/2 – died 1968) was a key figure in Polish intelligence circles during the Second Polish Republic. Initially serving in Kyiv (Kijów) from 1928 to 1929, he went on to lead the “East” section of the Second Department (Dwójka) of the Polish Army General Staff until 1939, which dealt with the Soviet Union. After WWII, he chose to stay abroad (in the United Kingdom, France, and the United States), where he continued to analyze Soviet affairs, publishing under the pen name of Ryszard Wraga. Later, Niezbrzycki began writing recollections of his life in English. His unfinished memoirs, now housed in New York’s Józef Piłsudski Institute of America, are reproduced partially in this essay. They have not been widely circulated or examined. The memoirs afford an interesting and unique insight into the anti-Soviet Polish Intelligence operatives who worked under tremendous constraints during the interwar period. Niezbrzycki’s memoirs also suggest that even after the infamous debacle of Operation “Trust” in 1927, some of the most experienced foreign intelligence operatives like Niezbrzycki were further misled by elaborate Soviet disinformation, as seen in the events leading up to the assassination of Sergei Kirov in December 1934 in Leningrad.
Jerzy Niezbrzycki (ur. 1901/2 – zm. 1968) był kluczową postacią polskiego wywiadu okresu II Rzeczypospolitej. Początkowo służył w Kijowie (od 1928 do 1929 r.), a w latach 1932–1939 kierował referatem „Wschód” Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego. Po wojnie zdecydował się pozostać za granicą (w Wielkiej Brytanii, Francji, Stanach Zjednoczonych), gdzie zajmował się analizą spraw sowieckich, publikując pod pseudonimem Ryszard Wraga. Pod koniec życia Niezbrzycki zaczął spisywać w języku angielskim wspomnienia ze swojego życia. Fragment jego niedokończonych pamiętników, znajdujących się obecnie w nowojorskim Instytucie Józefa Piłsudskiego w Ameryce, autor zdecydował się opublikować w niniejszym artykule. Nie były one wcześniej szeroko znane ani badane. Wspomnienia te dostarczają ciekawego i niepowtarzalnego wglądu w działalność polskiego wywiadu przeciwsowieckiego działającego w okresie międzywojennym. Wspomnienia Niezbrzyckiego sugerują również, że nawet po niesławnej katastrofie, jaką była dla państw „kapitalistycznych” operacja „Trust” w 1927 r., najbardziej doświadczeni zagraniczni agenci wywiadu, tacy jak Niezbrzycki, byli nadal metodycznie wprowadzani w błąd przez skomplikowaną sowiecką działalność dezinformacyjną, co widać szczególnie we fragmencie wspomnień Niezbyrzckiego dotyczącym wydarzeń rozgrywających się wokół zabójstwa Siergieja Kirowa w grudniu 1934 r.
Ежи Незбжицкий (род. в феврале 1901, умер в 1968 г.) был ключевой фигурой в польской разведке во время Второй Речи Посполитой. Первоначально он служил в Киеве (с 1928 по 1929 год), а в 1932–1939 годах возглавлял отдел “Восток” Второго управления Генерального штаба Войска Польского. После войны он решил остаться за границей (в Великобритании, Франции, США), где занимался анализом советских дел, издавался под псевдонимом Рышард Врага. Ближе к концу жизни Незбжицкий начал записывать свои мемуары на английском языке. В данной статье автор решил опубликовать отрывок из его незаконченных дневников, находящихся в настоящее время в Институте Юзефа Пилсудского в Нью-Йорке. Они не были ранее ни широко известны, ни исследованы. Эти воспоминания дают любопытное и уникальное представление о деятельности польской антисоветской разведки, действовавшей в межвоенный период. Мемуары Незбжицкого также намекают на то, что даже после печально известной катастрофы, какой стала для „капиталистических” государств операция „Trust” в 1927 году, наиболее опытные агенты внешней разведки, такие как Незбжицкий, по-прежнему систематически вводились в заблуждение сложной советской дезинформационной деятельностью, что особенно заметно во фрагменте воспоминаний, касающихся событий вокруг убийства Сергея Кирова в декабре 1934 года.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 190-207
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polski wywiad i kontrwywiad wojskowy w latach 1918-1939 wobec Związku Sowieckiego. Charakterystyka działalności zawarta w dokumentach Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego
Polish military intelligence and counterintelligence activities against the Soviet Union 1918-1939: a description of operations from the files of the main directorate of information of the Polish army
Autorzy:
Machniak, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546967.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Intelligence
counterintelligence
Soviet Russia.
wywiad
kontrwywiad
Związek Sowiecki
Opis:
Polish military intelligence and counterintelligence was formed after the First World War. Its task was to protect the Polish army and defense industry. Polish state authorities made efforts to create an intelligence and counterintelligence service on the basis of idealistic people. Its development and operation in the years 1918-1939 were associated with Polish foreign policy. One of the main interests of these services was the activity of Soviet intelligence and counterintelligence agencies. These services conducted aggressive operations on Polish territory. This resulted in the eastern region was a priority in the activities of the intelligence and counter-intelligence services. However, it involved a lot of manpower and resources. It adversely affected the protection of the Polish against the activities of the security services of Germany. Polish security services in the years 1918-1939 uncovered illegal communist underground movements within the country. The communist movement in Poland was inspired by the Soviet secret service and constituted one of the main threats to national security. After World War II the activities of Polish military intelligence and counterintelligence became the subject of scrutiny by the communist military counterintelligence, which operated in Poland in 1945-1956. This formation was created on the model of the Soviet security services operating before World War II and adopting similar working methods. The soldiers involved in Polish military intelligence and counter-intelligence in the years 1918-1939 were exposed and subjected to brutal repression by the communist counterintelligence. They were seen as one of the main enemies of the Polish communist state.
Polski wywiad i kontrwywiad wojskowy formował się po zakończeniu I wojny światowej. Jego zadaniem była ochrona polskiej armii oraz przemysłu zbrojeniowego. Władze państwa polskiego podjęły starania, aby tworzyć wywiad i kontrwywiad w oparciu o ludzi ideowych. Jego rozwój i działalność ulegały zmianom w latach 1918-1939 i były związane z polską polityką zagraniczną. Jednym z głównych zainteresowań tych służb była działalność sowieckiego wywiadu i kontrwywiadu. Służby te prowadziły agresywne działania na terenie Polski. Powodowało to, że kierunek wschodni był priorytetem w działaniach wywiadu i kontrwywiadu. Angażował jednak dużo sił i środków. Wpływało to negatywnie na ochronę Polski przed działalnością służb Niemiec.Polskie służby w latach 1918-1939 rozpracowywały również nielegalne podziemie komunistyczne w kraju. Ruch komunistyczny w Polsce był inspirowany przez sowieckie służby i stanowił jedno z głównych zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa. Po II wojnie światowej działalność polskiego wywiadu i kontrwywiadu wojskowego była przedmiotem analizy ze strony komunistycznego kontrwywiadu wojskowego, który działał w Polsce w latach 1945-1956. Formacja ta utworzona została na wzór sowieckich służb specjalnych działających przed II wojną światową i stosująca podobne metody pracy. Żołnierze związani z polskim wywiadem i kontrwywiadem wojskowym w latach 1918-1939 poddani zostali rozpracowaniu i brutalnym represjom ze strony komunistycznego kontrwywiadu. Postrzegani byli jako jeden z głównych wrogów dla komunistycznej Polski.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 2, 1; 27-43
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Jałty do Poczdamu. Służby specjalne ZSRR a powstanie Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej
From Yalta to Potsdam. Soviet Special Services and the Establishment of the Provisional Government of National Unity in Poland (TRJN)
Autorzy:
Tebinka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24988107.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Polish question
intelligence
security service
Provisional Government of National Unity
Yalta Conference
diplomacy
sprawa polska
służby specjalne
Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej
konferencja jałtańska
dyplomacja
Opis:
Sprawa polska była jedną z głównych przyczyn sporów w końcowej fazie II wojny światowej między ZSRR a Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią. Od konferencji jałtańskiej do końca czerwca 1945 r. skład rządu polskiego absorbował uwagę Wielkiej Trójki. Spory w tej kwestii były jedną z pierwszych oznak rozpadu koalicji mocarstw zachodnich i ZSRR. Przez cały ten czas toczyła się nierówna gra służb specjalnych ZSRR z brytyjskimi i amerykańskimi odpowiednikami. Wywiad radziecki skutecznie spenetrował służby dyplomatyczne USA i Wielkiej Brytanii. O sukcesie Stalina nie zdecydowały jednak informacje wywiadowcze przekazywane przede wszystkim przez Donalda Macleana, Guya Burgessa i Kima Philby’ego, lecz zajęcie terytorium Polski przez Armię Czerwoną i ustanowienie na nim komunistycznego rządu wspieranego przez radziecki aparat bezpieczeństwa. Wielka Brytania i Stany Zjednoczone miały ograniczone możliwości wpływania na sytuację w Polsce. Nie znajdowała się ona w strefie ich żywotnych interesów, podobnie jak reszta Europy Wschodniej. Mocarstwa anglosaskie popełniły jeszcze przed 1945 r. wiele błędów dyplomatycznych, które ułatwiły ZSRR włączenie Polski do swojej strefy wpływów na ponad cztery dekady.
The Polish question was one of the main reasons of disputes between the Soviet Union and Western Powers, the United States and Great Britain, in the final phase of World War II. The problem of which government should exercise power in Poland had absorbed the attention of the Big Three since the Yalta Conference (4–11 February 1945) to the end of June 1945 and became one of the first signs of the collapse of the coalition of Western Powers and the Soviet Union. Throughout this time, British and American intelligence services played an unequal game with the Soviet security apparatus. Soviet intelligence successfully penetrated the US and UK diplomatic services. The decisive factor in Stalin’s success, however, was not intelligence, which came mainly from agents such as Donald Maclean, Guy Burgess and Kim Philby, but the fact that the territory of Poland was seized by the Red Army and the Communist government was established there, supported by the Soviet security apparatus. Great Britain and the United States had limited possibilities to influence the situation in Poland. This country, like the rest of Eastern Europe, was not in area of their strategic interests. Moreover, the Anglo-Saxon Powers made before 1945 a number of diplomatic mistakes that made it easier for the Soviet Union to include Poland in the Communist sphere of influence for over four decades.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2020, 18; 459-480
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca służb wywiadowczych PRL i Związku Sowieckiego jako element relacji dwustronnych KGB z MSW (1956–1990)
Cooperation between the intelligence services of the Polish People’s Republic and the Soviet Union as an element of bilateral relations between the KGB and the Ministry of the Interior (1956–1990)
Autorzy:
Bagieński, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33955313.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
intelligence
civilian intelligence
Ministry of the Interior
Department I of the Ministry of the Interior
Security Service
KGB
First Main Directorate of the KGB
the Union of Soviet Socialist Republics
the Cold War
wywiad
wywiad cywilny
MSW
Departament I MSW
Służba Bezpieczeństwa PRL
I Zarząd Główny KGB
Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich
zimna wojna
Opis:
Przez cały okres PRL organy bezpieczeństwa w Polsce znajdowały się pod wpływem i nadzorem Związku Sowieckiego. Na początku 1957 r. uzgodniono, że w Warszawie zostanie powołana Grupa Łącznikowa KGB, która od wczesnych lat siedemdziesiątych nosiła nazwę Przedstawicielstwo KGB przy MSW PRL. Jej zadaniem było koordynowanie współpracy między organami bezpieczeństwa obu krajów. Kierunki współdziałania pomiędzy MSW a KGB były ustalane podczas dwustronnych narad, które naprzemiennie odbywały się w Warszawie i Moskwie. Z inicjatywy strony sowieckiej zwoływano również cykliczne konferencje służb wywiadowczych państw bloku. Po 1956 r., mimo zmiany sytuacji politycznej, służby sowieckie wywierały wpływ na kierunek działań MSW. Jedną z najważniejszych dziedzin współpracy była działalność wywiadowcza. Departament I MSW współpracował z I Głównym Zarządem KGB na wielu polach. Podstawą współpracy była wymiana danych operacyjnych, informacji i niektórych uzyskanych dokumentów. Dotyczyły one przede wszystkim tematyki politycznej i gospodarczej. Ważną dziedziną współpracy był również wywiad naukowo-techniczny oraz tzw. operacje aktywne. Organy bezpieczeństwa PRL nie były traktowane przez KGB jako równorzędny partner. Bardzo często były zmuszone dawać więcej, niż otrzymywały w zamian. Współdziałanie z sowieckim wywiadem ustało w pierwszym kwartale 1990 r. na skutek zmiany wektorów polityki zagranicznej państwa.
Throughout the communist period, the security authorities in Poland were under the influence and supervision of the Soviet Union. At the beginning of 1957, it was agreed to set up a KGB Liaison Group in Warsaw, which, from the early 1970s, was called the KGB Representation to the Interior Ministry of the Polish People’s Republic. Its task was to coordinate cooperation between the security authorities of the two countries. The course of interaction between the Ministry of the Interior and the KGB was established during bilateral meetings, which took place alternately in Warsaw and Moscow. Periodic conferences of the intelligence services of the bloc socialist countries were also convened on the initiative of the Soviet side. After 1956, despite the change in the political situation, the Soviet services continued to exert influence on the direction of the activities taken by the Ministry of the Interior. One of the most important areas of cooperation was in intelligence activities. The Department I of the Ministry of the Interior cooperated with the First Main Directorate of the KGB in many fields. The basis of cooperation was the exchange of operational data, information and certain obtained documents. These mainly concerned political and economic subjects. Scientific and technical intelligence as well as so-called active operations were also important areas of cooperation. The security authorities of the Polish People’s Republic were not treated as an equal partner by the KGB. Very often they were forced to give more than they received in return. Cooperation with Soviet intelligence ceased in the first quarter of 1990 as a result of the change in the state’s foreign policy directions.
Źródło:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2023, 21; 15-38
1733-6996
Pojawia się w:
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Soviet mapping of Poland - a brief overview
Autorzy:
Kent, Alexander J.
Davis, Martin
Davies, John
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137059.pdf
Data publikacji:
2019-02-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
Tematy:
Soviet topographic maps
Cold War
geospatial intelligence
Warsaw
cartography
Opis:
The Soviet military mapping project was the most comprehensive cartographic endeavour of the twentieth century. The resulting maps have been commercially available to the West since at least 1993, when a Latvian business rfist oefred Soviet plans of Western cities for sale at the 16th International Cartographic Conference in Cologne, Germany. Covering the globe at a range of scales, Soviet military maps provide a fascinating - if disconcerting - view of familiar territory with a striking aesthetic. But they also provide a substantial untapped geospatial resource, often with an unparalleled level of topographic detail. This paper gives an overview of the Soviet global military mapping programme and its coverage of Poland, including the 1:25,000-scale city plan of Warsaw (printed in 1981). By illustrating the extensive topographic symbology employed at various scales of mapping, it suggests how these maps may oefr scope for regional studies and how their cartographic language can provide some solutions for addressing the ongoing challenges of mapping the globe.
Źródło:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development; 2019, 23, 1; 5-15
0867-6046
2084-6118
Pojawia się w:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Радянська агресія в Афганістані (1979–1989 рр.) і американсько-пакистанські відносини
Soviet Aggression in Afghanistan (1979–1989) and American – Pakistan Relanions
Autorzy:
Ковальков, О.Л.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676891.pdf
Data publikacji:
2022-11-08
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Афганістан
Міжвідомча розвідка
Пакистан
радянська агресія
США
Центральне розвідувальне управління
Afghanistan
Interagency Intelligence
Pakistan
Soviet aggression
USA
Central Intelligence Agency
Opis:
У статті на підставі переважно американських і пакистанських документів і мемуарної літератури досліджено вплив агресії СРСР в Афганістані в 1979–1989 рр. на відносини між США і Пакистаном. Радянська інтервенція в Афганістан зумовила погіршення радянсько-американських відносин, згортання «розрядки» і загострення «холодної війни». Одним із проявів цього стала підтримка Сполученими Штатами афганської опозиції. США потребували союзників у цій політиці, одним з яких став Пакистан. Він був затиснутий між окупованим радянськими військами Афганістаном і недружньою Індією, тож потребував надійних союзників. До того ж у Пакистані розмістилися штаб-квартири афганських опозиційних партій, знайшли притулок майже 3 млн. біженців і були облаштовані табори підготовки моджахедів. США і Пакистан були зацікавлені у співпраці. Доведено зумовленість зміни формату американсько-пакистанських відносин громадянською війною в Афганістані та залученням у неї СРСР на боці правлячої Народно-Демократичної Партії Афганістану. З’ясовано, що відносини між США і Пакистаном у     1980-і рр. розвивались у двох напрямках: офіційному і прихованому. Під впливом афганської кризи США поступилися своїми принципами. Попри диктаторський режим і порушення умов ядерного нерозповсюдження США значно розширили військово-технічну й економічну допомогу Пакистану. Це значно посилило обороноздатність країни і посилило позиції режиму М. Зіяуль-Хака. Пакистан перетворився на одного з головних союзників США у регіоні загалом і в їх підтримці опозиції в афганській кризі зокрема. Важливою була таємна співпраця Центрального розвідувального управління США і пакистанської Міжвідомчої розвідки з фінансування і постачання військового майна афганським моджахедам, надання їм розвідувальних даних, сприяння у виготовленні та поширенні пропагандистських матеріалів тощо. Це мало помітний вплив на перебіг Афганської війни, значно посилило здатність моджахедів протистояти радянським військам і збільшило згубні наслідки афганської авантюри для СРСР. Після виведення радянських військ з Афганістану Пакистан втратив для США стратегічне значення, більшість програм американсько-пакистанського співробітництва були згорнуті.
The impact of the Soviet aggression in Afghanistan in 1979–1989 on US–Pakistan relations on the basis of predominantly American-Pakistani documents and memoirs has been examined in the article. Soviet intervention in Afghanistan led to the deterioration of Soviet-American relations, the curtailment of “détente” and the escalation of the Cold War. One manifestation of this was the United States’ full support for the Afghan opposition. The USA needed Pakistan as allies in this policy but it was sandwiched between Soviet-occupied Afghanistan and unfriendly India, so it needed reliable allies. In addition, the Afghan opposition parties’ headquarters, Mujahedeen training camps were located in Pakistan with almost 3 million settled refugees. The USA and Pakistan were mutually interested in close cooperation. The conditionality of changing the format of US-Pakistani relations by the civil war in Afghanistan and the involvement of the USSR on the side of the ruling People’s Democratic Party of Afghanistan have been proved. The relations between the USA and Pakistan in the 1980s developed in two directions: official and covert but under the Afghan crisis influence the United States gave in to its principles. Despite the dictatorial regime, violation of the conditions of nuclear non-proliferation the USA has significantly expanded its military-technical and economic assistance to Pakistan. This significantly strengthened the country's defense capabilities and position of M. Ziyaul-Haq’s regime and Pakistan has become in general one of the main allies of the USA in their support of the Afghan crisis opposition. The secret cooperation between the CIA and the Pakistani Interagency Intelligence in financing and supplying military property to the Afghan Mujahedeen, providing them with intelligence, assisting in the production and dissemination of propaganda materials was important. This had a marked effect on the Afghan war outbreak, greatly strengthened the Mujahedeen’s ability to resist Soviet troops, and significantly increased the disastrous consequences of the Afghan adventure for the USSR. After the Soviet troops’ withdrawal from Afghanistan, Pakistan lost strategic importance to the USA, and most programs of US-Pakistani cooperation were curtailed.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2022, 18; 128-143
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies