Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Marszałek, Józef." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Sprawozdanie z ogólnopolskiej konferencji naukowej pt. W 100-lecie bitwy pod Kostiuchnówką. Marszałek Józef Piłsudski – Droga do Niepodległej, Bełchatów, 27–28 października 2016 roku
Autorzy:
Waingertner, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689463.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
-
Opis:
-
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2016, 15, 2
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z ogólnopolskiej konferencji naukowej pt. „W 100-lecie bitwy pod Kostiuchnówką. Marszałek Józef Piłsudski – Droga do Niepodległej”, Bełchatów, 27–28 X 2016 r.
Autorzy:
Rogut, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608601.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 2
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marszałek Józef Piłsudski i pułkownik Ignacy Matuszewski. Kilka refleksji o wzajemnych relacjach
Marshal Józef Piłsudski and Colonel Ignacy Matuszewski. A Few Reflections on their Relationship
Autorzy:
Wołos, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156698.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Józef Piłsudski
Ignacy Matuszewski
polska elita polityczna 1918–1939
Józef Piłsudski (1867–1935)
Ignacy Matuszewski (1891–1946)
Polish political elites 1918–1939
Opis:
Ignacy Matuszewski zadeklarował się jako zwolennik obozu politycznego Józefa Piłsudskiego stosunkowo późno, bo dopiero na przełomie 1917 i 1918 r. Szybko awansował w formalnej i nieformalnej hierarchii tegoż obozu. Już w grudniu 1918 r. został oficerem wywiadu, a nieco ponad półtora roku później – w lipcu 1920 r. – szefem wywiadu. Tym samym stał się jednym z najbliższych współpracowników Piłsudskiego w czasie wojny polsko-sowieckiej, zyskując kredyt zaufania na przyszłość. Po odzyskaniu władzy przez Piłsudskiego w wyniku zamachu stanu w maju 1926 r. Matuszewski pracował na odpowiedzialnych stanowiskach w dyplomacji. W latach 1929–1931 był kierownikiem Ministerstwa Skarbu. Jego współpraca z Marszałkiem układała się dobrze, mimo trwającego wielkiego kryzysu gospodarczego. Jednak wiosną 1931 r. Piłsudski nakazał usunąć Matuszewskiego z rządu i odmówił mu jakiejkolwiek możliwości pracy w dyplomacji. Przyczyny tej zmiany stanowiska nie są do końca jasne. Zapewne były one spowodowane nie tyle ograniczeniem przez Matuszewskiego budżetu dla wojska, ile uczynieniem tego pod nieobecność Piłsudskiego i bez jego zgody. W opinii Marszałka było to złamanie zasad obowiązujących w jego obozie władzy i najwyższy wyraz nielojalności. Mimo to Matuszewski pozostał wierny ideałom Piłsudskiego do końca życia.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 452-475
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kawaleria na uroczystościach pogrzebowych Marszałka Józefa Piłsudskiego w 1935 roku
Cavalry at the funeral ceremony of Marshal Jozef Pilsudski in 1935
Autorzy:
Wojciechowski, Jerzy S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26469970.pdf
Data publikacji:
2023-12-05
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Marszałek Józef Piłsudski
generał Orlicz-Dreszer
generał Wieniawa-Długoszowski
Warszawa
Kraków
marshal Józef Piłsudski
general Orlicz-Dreszer
general Wieniawa-Długoszowski
Warsaw
Krakow
Opis:
12 maja 1935 roku w Warszawie zmarł Marszałek Józef Piłsudski. Naczelne władze państwowe postanowiły zorganizować jego pogrzeb na koszt państwa, a uczestniczyć w nim miały delegacje wszystkich rodzajów wojska. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Warszawie i Krakowie. Na dowódcę konduktu wyznaczono gen. Gustawa Orlicz-Dreszera. Kawaleria wystawiła poczty sztandarowe wszystkich pułków i szwadrony honorowe. W ostatniej defiladzie przed trumną Marszałka kawalerią dowodził gen. Bolesław Wieniawa-Długoszowski.
On May 12, 1935, marshal Piłsudski died in Warsaw. In view of his supreme state authorities ordered a funeral to be organized at the expense of the state and delegations of all types of the army were to participate in it. Funeral ceremonies took place in Warsaw and Krakow. General Gustaw Orlicz-Dreszer was appointed the commander of the procession. The cavalery participating in this ceremony displayed the banners of all regiments and squadrons of honor. The last parade in front the marshal’s coffin was commanded by general Bolesław Wieniawa-Długoszowski.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2023, 1, 19; 7-32
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórcy Niepodległej - żołnierze, politycy, uczeni, artyści, pisarze, ……
Founders of Independent - soldiers, politicians, scientists, artists, writers, ......
Autorzy:
Sobieszczak-Marciniak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/214554.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Chemii i Techniki Jądrowej
Tematy:
Niepodległość
uczeni
Polska
naród
walka
poeci
Marszałek Józef Piłsudski
twórcy
J. I. Paderewski
pasja
Polacy
wizja
Independence
scientists
Polska
nation
fight
poets
Marshal Jozef Pilsudski
the creators
I. Paderewski
passion
the Poles
the vision
Opis:
W 2018 r. obchodzimy w Polsce 100 rocznicę odzyskania Niepodległości. To bardzo ważna rocznica, zważywszy na fakt, że od wywalczenia Niepodległości do chwili obecnej minęło 100 lat, a ową Niepodległością Rzeczypospolita cieszyła się tylko 21 lat, o sto dwa lata mniej niż czas, kiedy kraj znajdował się pod zaborami. Dziwnie plotą i układają się te daty i rocznice. Po II wojnie światowej znowu przez prawie 50 lat żyliśmy w ojczyźnie, której nie można nazwać wolną. W tym roku 17 września minęło 25 lat od opuszczenia Polski przez ostatniego radzieckiego żołnierza. Ta data jest symboliczna, bo znowu nawiązuje do dnia utraty niepodległości od wschodniej granicy w 1939 r. W 1995 r. prezydent Lech Wałęsa w Polskim Radiu mówił, że ten fakt uważa za jedno z najważniejszych osiągnięć swojej prezydentury. Kiedy przeanalizuje się dokładnie te wszystkie daty, rocznice, okresy wolności i niewoli, okaże się że licząc od daty pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej, Polska i Polacy dłużej byli w niewoli niż żyli jako wolni ludzie i obywatele wolnego państwa. A jednak jesteśmy wolni, jako obywatele, jako kraj, jako społeczeństwo; tylko potrafimy z tej wolności korzystać, czy wiemy jak dźwigać odpowiedzialność za tę wolność. Czy umiemy być dumni z siebie, zachowując szacunek dla innych? To pytania pewnie dla kolejnych pokoleń. Dobrze byłoby jednak aby chciały one i umiały je sobie postawić… Niepodległość zdobyli nie tylko żołnierze. Oni walczyli w kolejnych powstaniach, w I wojnie światowej, w Legionach u boku Marszałka Józefa Piłsudskiego. Walczyli i ginęli śmiercią bohaterską. Niepodległość stała się jednak faktem nie tylko dzięki nim. To przez lata zaborów poeci, pisarze, malarze, kompozytorzy, uczeni budowali świadomość narodu podzielonego między Rosję, Prusy i Austrię. Narodu, któremu próbowano narzucić obce języki, prawo, obyczaje; narodu, którego przedstawicielom nadawano obce obywatelstwo, czyniąc z nich wbrew ich woli – Rosjanami, Niemcami i Austriakami, wcielając do obcych armii i wysyłając na front na walkę w obcej dla nich sprawie. Szacunek dla tradycji, historii, bohaterów narodowych kultywowane w rodzinach, a podsycane przez wiersze, patriotyczne pieśni, literaturę, opowieści historyczne pozwoliły zachować tożsamość narodową. Przyczyniła się także do tego niewątpliwa duma z osiągnięć naukowych Polaków pracujących także za granicą. Dokonujących odkryć naukowych i wynalazków, które przedarły się także do świadomości mieszkańców innych krajów. Działalność uczonych poza granicami podzielonej na zabory Polski, ich życiorysy, często bardzo skomplikowane losy stanowiły powód do opowiadania polskiej historii.
In 2018, we celebrate in Poland, 100 anniversary of independence. Is a very important anniversary, in view of the fact that from the fight of independence to the present it has been 100 years, and that Independence was lost, and was only 21 years old, with one hundred and two years less than the time when the country was occupied. Weird plotą and arranged these dates and anniversaries. After World War II again for nearly 50 years we lived in the country, which can not be called free. This year, the 17 September it’s been 25 years since leaving the Polish by the last Soviet soldier. This date is symbolic because, again refers to the loss of independence of the eastern boundary of the in 1939 r. In 1995, President Lech Walesa in Polish Radio said that this fact is considered one of the most important achievements of his presidency. When these dates, all carefully analyzes the anniversaries, periods of freedom and captivity, proves that from the date of the first partition of Poland, Poland and Poles longer were in captivity than to live as a free people and citizens of the free State. And yet we are free, as citizens, as a country, as a society; only we can do with this freedom of use, if we know how to bear responsibility for this freedom. If we can be proud of each other, while maintaining respect for others? This question probably for generations. It would be good, however, to they and were able to put them ... Independence won not only the soldiers. They fought in the subsequent uprisings, in the Polish legions in World War I, alongside Marshal Józef Piłsudski. They fought and died the death of a hero. Independence has become a fact, however, not only thanks to them. It’s over the years, the partitions of poets, writers, painters, composers, scholars have built awareness of the nation divided between Russia, Prussia and Austria. The nation, which tried to impose foreign languages, law, customs; the nation, which the representatives of the awarded foreign citizenship making them against their will-the Russians, Germans and Austrians, as the alien army and sending to the front to fight in a foreign for them. Respect for the traditions, history, national heroes cultivated in families, and fueled by rows, patriotic songs, literature, historical stories have helped to preserve national identity. Contributed to the unquestionable pride of scientific achievements of Poles working abroad. Carrying out the scientific discoveries and inventions that also their awareness of residents of other countries. The activities of scholars outside the Polish partitions, their resumes, often very complex fate were the reason for the stories of Polish history.
Źródło:
Postępy Techniki Jądrowej; 2018, 4; 3-9
0551-6846
Pojawia się w:
Postępy Techniki Jądrowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Byłeś dla nas posągiem ze stali...” – Józef Piłsudski: żałoba i pamięć na łamach czasopisma „Płomyk” (1935–1936)
„You Were a Statue of Steel for Us...” – Józef Piłsudski: Mourning and Memory in the Pages of the “Płomyk” Magazine (1935–1936)
Autorzy:
Zaborski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146958.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Marszałek Józef Piłsudski
dwudziestolecie międzywojenne
tygodnik „Płomyk”
czasopisma dla dzieci
prasa polska
Marshal Józef Piłsudski
interwar period of the 20th century
children’s weekly “Płomyk”
children’s magazines
Polish press in the 20th century
Opis:
Nieśmiertelny wódz narodu, miły komendant, oswobodziciel, najlepszy syn Polski, ukochany dziadek. W ten sposób – między innymi – gazety opisywały Józefa Piłsudskiego po jego śmierci. Podkreślały, że niezłomnie walczył o wolność Polski, wyrwał ją z kajdan niewoli, a potem bronił jej granic, chroniąc Polaków przed wrogiem. Jak w połowie lat 30. XX w. pisały o tym czasopisma adresowane do dzieci i młodzieży? Autor szuka odpowiedzi na to pytanie, analizując kolejne wydania ukazującego się w tamtym czasie tygodnika „Płomyk”. Sprawdza, jaki obraz żałoby wyłania się z artykułów zamieszczonych w tym czasopiśmie. Bada, jak budowano, podtrzymywano i pielęgnowano pamięć o marszałku. Analizuje m.in. wiersze, opowiadania, wzmianki, listy przysyłane do redakcji oraz odpowiedzi redakcji na otrzymywaną korespondencję. W ten sposób próbuje zrekonstruować emocje, na które reagowali lub które próbowali wywołać autorzy tekstów publikowanych w „Płomyku”.
The immortal leader of the nation, the kind commander, the liberator, Poland’s finest son, and finally, beloved grandfather. This is how, inter alia, the newspapers described Józef Piłsudski after his death. The press emphasised that he had fought steadfastly for the freedom of Poland, freed the country from the shackles of slavery and then defended its borders, protecting Poles from their enemy. How the magazines addressed to children and adolescents wrote about it in the middle of the 1930s? The author looks for an answer to this question by analysing the successive issues of the weekly “Płomyk” magazine. He checks what picture of mourning emerges from the articles published in the magazine. He studies how the memory of the Marshal was built, maintained and cared for. The author of the article analyses, inter alia, poems, stories, mentions and letters sent to the magazine and the staff’s responses to the received correspondence. In this way, he tries to reconstruct the emotions, to which the authors of the papers published in “Płomyk” are responding or trying to evoke.
Źródło:
Historia i Polityka; 2022, 39 (46); 9-28
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Fiszer: Unia Europejska a Polska – dziś i jutro, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2002
Józef Fiszer: The European Union and Poland – today and tomorrow, The Adam Marszałek Publishers, Toruń 2002
Autorzy:
Centkowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513540.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2004, 1; 273-274 (2)
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbigniew Girzyński, Jarosław Kłaczkow (red.), Józef Piłsudski. Człowiek – Żołnierz – Polityk, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2021, ss. 449
Autorzy:
Wyszczelski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/9218872.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 1(37); 175-182
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Tymanowski, Rola i znaczenie Republiki Białoruś we współczesnej Europie, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2017, ss. 245.
Autorzy:
Czachor, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/620487.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Recenzja
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2019, 3; 218-221
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Karp (ok. 1567–1637), marszałek wołkowyski – rys biograficzny
Józef Karp (app. 1567–1637), Wolkowysk Marshall – a biographical profile
Иосиф Карп (ок. 1567–1637), маршал волковысский – биографический очерк
Autorzy:
Karp, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952229.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Иосиф Карп
XVII в.
Подлясье
Гродненский район
Волковысский район
маршал волковысский
józef karp
xvii w.
podlasie
powiat grodzieński
powiat wołkowyski
marszałek wołkowyski
17th century
grodno county
wolkowysk
county
wolkowysk starost
Opis:
The article is a biography of Józef Karp, a significant figure among residents of Podlasie as well as Grodno and Wolkowysk Counties, where he owned land and worked as a businessman and politician even though he actually made a career as a civil servant in the second half of his life only in theWolkowysk County. He was born in app. 1567 in the Orthodox family as a son of Ivan Karp and Katarzyna Fiodorówna Wahanowska Karp, Nowodworce Starosts (District Heads). He inherited from his parents Brzozowa in Podlasie and Kwasówka in the Grodno County. He was married twice: first to Elżbieta Kurzeniecka and next to Katarzyna Górnicka, Tykocin Starost and a widow first married to Piotr Grajewski, podsędek (sub-judge) in a local court of Bransk. Before 1590 Józef Karp converted into Catholicism. He took part in the Polish-Swedish War of 1626–1629. On 24 July, 1629 in Malbork he was granted Wolkowysk Marshal status. He was MP for a special sejm on 13–28 November, 1629 in Warsaw. He died between 15 July and 16 September 1637 and was buried in a church in Brzozowa. He started younger kinship in the Karp family, so called Podlasie-Belarusian kinship. The article is based on archive resources stored in Polish, Lithuanian, Russian and Belorussian archives.
Статья является биографией Иосифа Карпа – значимой особы среди жителей Подлясья, а также Гродненского и Волковысского районов, где находились его земельные владения, где он занимался частными делами и политикой, хотя свою служебную карьеру построил во второй половине жизни только в Волковысском районе. Родился он около 1567 года в православной семье. От своих родителей – Ивана Карпа и Екатерины Федоровны Вахановской-Карп, старост Новодворских, он унаследовал Подлясские местности – Бжозову и Квасувку, находящиеся в Гродненском районе. Был дважды женат: сначала на Әльжбете Куженецкой, а позже на Катажине Гурницкой – дочери старосты Тыкоцина, овдовевшей после смерти мужа Петра Граевского, бывшего судебного служащего в городе Браньске. До 1590 г. Иосиф Карп перешел на католическую веру. Принимая участие в польско-шведской войне 1626–1629 годах, 24 июля 1629 г. в Мальборке был удостоен звания маршала Волковысского и отправлен в качестве посла на парламентское заседание, состоявшееся 13–28 ноября 1629 г. в Варшаве. Точная дата смерти Иосифа Карпа неизвестна. Скончался он в период от 15 июля до 16 сентября 1637 г. Похоронен в костеле в Бжозовой. С него началась младшая, так называемая подлясско-белорусская линия семьи Карпов. Статья основана на польских, литовских, русских и белорусских архивных материалах.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2016, 24
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Baniak, Obowiązkowe i nadobowiązkowe praktyki religijne dorosłych katolików w Polsce w latach 1965–2020 na tle przemian cywilizacyjnych i społecznych. Studium socjograficzne, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2023, ss. 324
Autorzy:
Mariański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28832937.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Viae Educationis; 2023, 1; 57-60
2956-2856
Pojawia się w:
Viae Educationis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A REVIEW OF THE BOOK: KAROLINA J. HELNARSKA, CULTURAL FACTOR IN FRENCH FOREIGN AFFAIRS, ADAM MARSZAŁEK PUBLISHING HOUSE, TORUŃ 2013, P. 410
Autorzy:
Fiszer, Józef M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594486.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
book review
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2013, 42; 350-355
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profesor Józef Dobosz jako Uczony
Professor Józef Dobosz as a Scholar
Autorzy:
Jasiński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761651.pdf
Data publikacji:
2024-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Józef Dobosz
historian
medievalist
Institute of History
Faculty of History
Adam Mickiewicz University in Poznań
historyk
mediewista
Instytut Historii
Wydział Historii
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
The author presents the academic achievements of Professor Józef Dobosz, a medieval historian from Adam Mickiewicz University in Poznań, formerly a student of Professor Brygida Kürbis. He also presents the successive stages of his academic career, the main directions of his research, his most important publications and organisational activity. Professor Dobosz’s contribution to the development of relations between Polish and Czech historical milieus is also highlighted.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2024, 1(40); 15-32
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procedura nadania stopnia Pierwszego Marszałka Polski lub Marszałka Polski w XX wieku
Procedure for conferring the rank of First Marshal of Poland or Marshal of Poland in the 20th century
Autorzy:
Bojarski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1931238.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Pierwszy Marszałek Polski
Marszałek Polski
Wojsko Polskie
Józef Piłsudski
Ferdinand Foch
Edward Śmigły-Rydz
Michał Żymierski
Konstanty Rokossowski
Marian Spychalski
First Marshal of Poland
Marshal of Poland
Polish Army
Opis:
W historii oręża polskiego w XX w. tylko sześć osób otrzymało buławę marszałkowską. Celem artykułu jest analiza postępowań przyznania stopnia Pierwszego Marszałka Polski Józefowi Piłsudskiemu oraz stopnia Marszałka Polski: Ferdinandowi Fochowi, Edwardowi Śmigłemu-Rydzowi, Michałowi Żymierskiemu, Konstantemu Rokossowskiemu oraz Marianowi Spychalskiemu pod kątem ich zgodności z obowiązującymi ówcześnie przepisami. Z ustaleń autora wynika, że jedynie Edward Śmigły-Rydz oraz Marian Spychalski otrzymali stopnie wojskowe Marszałka Polski zgodnie z przepisami prawa.
In the history of Polish Army in the 20th century only six persons received a marshal’s rank. The purpose of the article is the analysis of the legal provisions of the proceedings of granting the rank of First Marshal of Poland to Józef Piłsudski and the ranks of Marshal of Poland to Ferdinand Foch, Edward Śmigły-Rydz, Michał Żymierski, Konstanty Rokossowski and Marian Spychalski from the point of view of their compliance with the regulations in force at that time. The author’s findings show that only Edward Śmigły-Rydz and Marian Spychalski received the military ranks of the Marshal of Poland in accordance with the legal regulations.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2021, XXIV, 24; 131-152
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies