Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kaczmarek, Wojciech" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 53
Tytuł:
Dramatyczna parabola Norwida
Norwid’s Dramatic Parabole
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117176.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Studia Norwidiana; 1992, 9-10; 242-248
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Metoda” Maciejewskiego
Maciejewski’s ‘Method’
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961493.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Marian Maciejewski
Opis:
The article analyses kerygmatic method of interpretation that was first employed in literary studies by professor Marian Maciejewski. Thanks to this method one can verify a text and its relation to Christianity. Kerygmatic method calls for objective preciseness in defining the level of religiosity of a given text, regardless of whether it was inspired by Christianity or natural religiosity. Maciejewski’s research, mainly his works on Mickiewicz’s poems, is still governed by the directives of historical-literary analysis, nevertheless he considers his observations within the dynamics of Christian life and not in a perspective of vaguely undefined religiosity.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2014, 16, 1; 83-92
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MACIEJEWSKI'S 'METHOD'
Autorzy:
KACZMAREK, WOJCIECH
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/623933.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
MARIAN MACIEJEWSKI
KERYGMATIC METHOD OF INTERPRETATION
Opis:
The article analyses kerygmatic method of interpretation that was first employed in literary studies by professor Marian Maciejewski. Thanks to this method one can verify a text and its relation to Christianity. Kerygmatic method calls for objective preciseness in defining the level of religiosity of a given text, regardless of whether it was inspired by Christianity or natural religiosity. Maciejewski’s research, mainly his works on Mickiewicz’s poems, is still governed by the directives of historical-literary analysis, nevertheless he considers his observations within the dynamics of Christian life and not in a perspective of vaguely undefined religiosity.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2018, 3; 87-97
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijny teatr Nô Claudela
Le théâtre biblique Nô de Claudel
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964311.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
La Bible était pour Claudel le plus grande inspiration poetique et dramaturgique, mais il ne transferait le contenu biblique d'une manière mécanique à ses oeuvres, en cherchant une nouvelle forme artistique que pouvait exprimer ses buts. Le Festin de la Segesse était une exemple de la soumission de la „forme” au „contenu”. Dans cette pièce Claudel remonta au drame liturgique et rituel du théâtre japonais Nô. Conformément au plan structural du théâtre Nô le poète introduisit trois motifs dans le texte du drame: le motif de la Sagesse du Livre des Proverbes de l'Ancien Testament; le parable des noces dans les Évangiles selon Matthieu et Luc; la vision des noces de la pâque del'Agneau dans l'Apocalypse. C'était pour dire à la fin que le but qui nous poursuivons est le Festin de la Sagesse, parce que celui qui trouvera la Sagesse, il trouvera la vie.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1994, 42, 1; 15-23
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki Ryszarda Strzeleckiego pt. Homo ludens kultury współczesnej, Bydgoszcz 2019
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956956.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Opis:
Tekst jest recenzją naukową książki Ryszarda Strzeleckiego pt. Homo ludens kultury współczesnej.
Źródło:
Dydaktyka Polonistyczna; 2019, 5 (14); 256-259
2451-0939
Pojawia się w:
Dydaktyka Polonistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nacinanie sykomory" - czyli jak badać chrześcijański wymiar dramatu i teatru XX wieku
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624303.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dramat
teatr
chrześcijaństwo
Opis:
The paper approaches the problem of a research of a Christian dimension of literature and theatre in the period of the crisis of Christian anthropology, which has been deeply felt at the end of the 20th century. Destructive elements have appeared in the understanding of the history and the role which Christianity has played in the construction of the world. The fruits of the contemporary culture have become sour; they contradict achievements of humanism and create an entity which has been named by Pope John Paul II as the “culture of death”. A researcher of the 20th century literature and theatre in his/her attempt to reach to the source of these processes and reveal real roots of the European culture must make an “incision” with Logos or with “the Light of the Gospel” on the body of the work created by this culture. So, that, as a result of this “incision” the elements which poison it might be eliminated. In this way a transcendental dimension of the European culture could be revealed and a proper description could start; proper because it could undertake the type of anthropology which had been revealed in the Bible and later developed by Judaism and Christianity.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2016, 21, 2; 11-28
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profesor Irena Sławińska (1913-2004). Osoba i dzieło
Professor Irena Sławińska (1913-2004). Her person and her work
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17919406.pdf
Data publikacji:
2020-05-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Studia Norwidiana; 2005, 22-23; 405-414
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr i „atrium spraw niebieskich”. Ireny Sławińskiej odczytywanie dramatów Norwida
Theatre and the „atrium of heavenly things”. Irena Sławińska's Reading of Norwid's Plays
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109862.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Norwid, and his dramatic output in particular, hold a particularly important place in the scholarly work of Irena Sławińska. The present writer tries to capture the main strands of Professor Sławińska's research into Norwid's drama since 1935. Against the background of the Norwid studies of the 1930s one can notice at once the innovative quality of Sławińska's proposals in the areas of methodology and interpretation: she combined an immanent analysis of the text with sensitivity to its context. Her publications which appeared while she worked at the University of Toruń (such as the 1947 study on Słodycz) show further innovations regarding such concepts as dialogue, action, conflict, motivation and the tragic. Her research into Norwid flourished during her years at the Catholic University of Lublin (1950-1986) and she continues to pursue it actively in her retirement. Her most important achievements regarding method and interpretation were published in two books which are discussed in the present article, O komediach Norwida (1953) and Reżyserska ręka Norwida (1971). The books deal with the theatrical form of Norwid's plays and with innovations of form and genre in the structure of his dramatic texts. The two books make an original contribution to Polish research on Norwid. The author of Kleopatra is also fascinating to Sławińska as a deeply religious artist, and this dimension of his work has been a constant topic of reflection on her part. The present article seeks to answer the question: who is the Norwid that emerges from the many studies Sławińska has devoted to his work? We point out two principles of Norwid's poetics which she has discovered: the theatric mode in the formation of his poetic world and the Christian vision of man and history which is inherent in his works. In the first phase of her research, Professor Sławińska focused more readily on that theatric stigma, while her more recent publications (Chrześcijańska drama Norwida, 1991, Europa przeciw-chrześcijańska i bękarcia, 1992) dwell rather on religious, anthropological and axiological problems.
Źródło:
Studia Norwidiana; 1998, 15-16; 35-52
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła – teatr osoby
Karol Wojtyła – the Theatre of the Person
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731879.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba; personalizm
tomizm
fenomenologia
theatrum Dei
person
personalism
Thomism
phenomenology
Theatrum Dei
Opis:
W koncepcji personalizmu Karola Wojtyły osoba rozumiana jest jako podmiot i relacja. Człowiek jest więc istotą relacyjną, jego ciało jest predysponowane, by angażował się w dialog z drugą osobą. Spotkanie osób i ich wzajemne relacje tworzą w efekcie podstawę teatru i na tej przesłance Wojtyła stworzył swój teatr personalistyczny, w którym połączył mostem tomizm i fenomenologię przedstawiając człowieka jako aktora na scenie w relacji do drugiego. W Bracie naszego Boga Wojtyła próbował „przeniknąć” człowieka, by dotrzeć do źródeł jego człowieczeństwa. Kluczem była relacja „ja”, rozumianego jako podmiot poznający, do „ja” drugiego człowieka. Oryginalność dramatów Wojtyły polega na tym, że autor odwołując się do natury osoby, ukazuje jej pełnię w perspektywie theatrum Dei. Najmocniej jest ona wyrażona w trylogii: Brat naszego Boga, Przed sklepem jubilera i Promieniowanie ojcostwa. Analiza wnętrza osoby, jaka jest tam przeprowadzona, pozwala określić te dramaty jako teatr osoby.
According to Karol Wojtyła’s personalism, a person is both a subject and a relationship. A person is a relational being whose body predisposes him or her to engage in dialogue. The meeting of people, and their relationships as a result of this event, lie at the core of theatre. In his personalistic theatre, Wojtyła created a bridge between Thomism and Phenomenology, exploring the human person as an actor. In Our God’s Brother (Brat naszego Boga, 1945–1950), Wojtyła attempts to “penetrate man,” so as to be able to arrive at the sources of his humanity. What allows one to penetrate man’s nature is the revelation of the relationship between his “I,” understood as the subject which comes to know, and the “you” of the other, recognised in personal experience as a second “I.” The originality of Wojtyła’s drama is contained in its literary and theatrical nature, but its full sense is only revealed in the perspective of Theatrum Dei (especially in Wojtyła’s dramatic trilogy: Our God’s Brother – Brat naszego Boga; In front of the Jeweller’s Shop – Przed sklepem jubilera, 1960; The Radiance of Fatherhood – Promieniowanie ojcostwa, 1967). We could call Wojtyła’s drama of the inner Self the Theatre of the Person.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 123-136
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza kerygmatyczna wobec aksjologii współczesnego literaturoznawstwa
The Kerygmatic Analysis Against the Axiology of Modern Study of Literature
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882484.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kerygmat
chrześcijaństwo
sacrum
badania literaturoznawcze
kerygma
Christianity
studies of literature
Opis:
W artykule próbowano zestawić analizę kerygmatyczną, jaką posługiwał się Marian Maciejewski, z badaniami nad relacją religii i literatury, którą stosowano dotąd w badaniach literaturoznawczych. KUL-owska szkoła, do której odwoływał się Badacz, reprezentowana przez naukowców tej miary, co Czesław Zgorzelski, Irena Sławińska, Maria Jasińska-Wojtkowska, Stefan Sawicki, wniosła bardzo ważny wkład w wypracowanie metodologii badań sacrum w literaturze. Na tym tle propozycja Maciejewskiego idzie dalej, wnika nie tylko w strukturę tekstu, w którym obecny jest badany element religijny, ale stara się go interpretować w konfrontacji z kerygmatem apostolskim, by odsłonić jego istotne cechy chrześcijańskie, bądź niechrześcijańskie (np. religijność naturalną). Analiza kerygmatyczna, nazwana tu „metodą Maciejewskiego”, polega na rzetelnej refleksji nad wszystkimi aspektami utworu literackiego i wpisaną weń koncepcją antropologiczną, w szczególności zaś nad „kondycją duchową” człowieka, będącego podmiotem utworu.
The article attempts to compare the kerygmatic analysis as it was used by Marian Maciejewski, with the studies of the relation between religion and literature that had been used in studies of literature earlier. The school developed at the Catholic University of Lublin, to which the Professor referred, represented by scholars of such a caliber as Czesław Zgorzelski, Irena Sławińska, Maria Jasińska-Wojtkowska or Stefan Sawicki, made a very important contribution to developing a methodology of research on the sacrum in literature. Against this background Maciejewski's suggestion goes further; it not only probes into the structure of the text, in which the studied religious element is present, but tries to interpret it as confronted with the apostolic kerygma, in order to reveal its important Christian, or non-Christian features (e.g. natural religiousness). The kerygmatic analysis, called here “Maciejewski's method”, consists in diligent reflection on all the aspects of a literary work and on the anthropological conception inscribed in it, especially on the “spiritual condition” of the man who is the subject of the work.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 1; 57-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O Ewangelii ukrytej. Jakuba Malika kerygmatyczna interpretacja twórczości pozytywistów
On hidden Gospel. Jakub Malik’s kerygmatic interpration of positivist literature
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046382.pdf
Data publikacji:
2020-10-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pozytywizm
analiza kerygmatyczna
Biblia
chrześcijaństwo
positivism
kerygmatic analysis
the Bible
Christianity
Opis:
Podejmowane przez Jakuba Malika (1970-2017) analizy tekstów pozytywistycznych miały kilka zasadniczych cech. Najpierw badacz ten zainteresowany był uzupełnianiem pewnych miejsc, które nie były dotąd dostatecznie oświetlone w pracach szczegółowych. W ostatnich latach swoich badań skupił się przede wszystkim na odkrywaniu odniesień polskich pozytywistów do Biblii i do chrześcijaństwa. Szczególnie w pracach z lat 2008-2017 widać wyraźny zwrot związany z zastosowaniem analizy kerygmatycznej, pozwalającej na mocniejsze podkreślenie związków życia bohaterów literackich, zwłaszcza z Lalki Bolesława Prusa, z antropologią chrześcijańską.
Jakub Malik’s (1970-2017) analyses of positivist texts have a few characteristic features. At first Malik showed interest in fulfilling gaps in literary studies, throwing light on the issues that were insufficiently explored by other scholars. In recent years his studies focused on the references to the Bible and Christianity in Polish positivist works. Especially the years 2008-2017 saw a significant turn towards the kerygmatic analysis, which helps to underline the relationship between the lives of characters, in particular those from Bolesław Prus’ Lalka, and Christian anthropology.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 2; 205-215
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota teatru
The Essence of the Theatre
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807434.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatr
dramat
antropologia teatru
relacja
teodramatyka
persona
personalizm
osoba
aktor
rola
scena
theatre
drama
theatre anthropology
relationship
theo-drama
personalism
person
actor
role
scene
Opis:
Autor artykułu wychodząc z założenia, że teatr już w starożytnej Grecji był związany ze współuczestnictwem osób tworzących społeczność polis, postuluje by także we współczesnym spojrzeniu na teatr uwzględnić koncepcję człowieka, który tworzy teatr i który do niego przychodzi. Relacyjny wymiar teatru istnieje od starożytności, gdy był on związany z polityczną i religijną funkcją jednoczącą społeczeństwo,  aż do współczesnej koncepcji teatru,  jako sztuki autonomicznej. Najważniejsza konsekwencja wynikającą z tego zestawienia (teatr i antropologia) ukazuje sztukę teatru jako miejsce formowania się koncepcji świata jako spektaklu (propozycje H. U. von Balthasara i H. Gouhier’a, J. Tischnera, A. Krąpca). Widz może odnaleźć na scenie metaforyczny obraz własnego życia, ogólny los człowieka jako istoty tragicznej, rozpiętej między życiem a śmiercią. Niezależnie od rodzaju realizowanego na scenie dzieła (komedia, tragedia, farsa) istotą teatru jest zawsze relacja między aktorem i widzem. Autor wskazuje także na genezę powstania teatru, pojęcie aktora, gry, roli, sceny oraz udziału widza. Ponieważ teatr jako sztuka nie ma utrwalonej formy, realizuje się w konkretnym czasie realizacji spektaklu (in statu nascendi), wymaga dlatego obecności odbiorcy w całym procesie swego trwania. Jest z tego powodu sztuką w swej istocie personalistyczną. Spektakl, o ile nie jest odbierany w kategoriach osobowych, przestaje być teatrem, a staje się widowiskiem pozbawionym relacji osobowych.
The author of the article, assuming that the theatre, already in Ancient Greece, was connected with co-participation of persons constituting the community of polis, calls for equal recognition of the idea of man, who creates the theatre and who visits it, in the contemporary outlook upon the theatre.     The relational dimension of the theatre has existed since antiquity when it was strictly connected with a political and religious function uniting the community and reached the point of contemporary perception of the theatre as an independent art. The most crucial outcome resulting from the combination (theatre and anthropology) shows the art of theatre as a place of forming the conception of the world as a performance (suggestions of H.U. von Balthasar and of H. Gouhier, of J. Tischner, of A. Krąpiec). On the stage, theatre audience can find a metaphorical image of his or her life, of general fate of a man portrayed as a tragic being, suspended between life and death. Independently of the kind of performance given on the stage (comedy, tragedy, farce), a relation between the actor and theatre audience is a clue issue of the theatre. The author also shows the genesis of theatre formation, outlines the notion of the actor, stage acting, theatre roles, scenes and of theatre audience participation. Because the theatre as an art form does not have a stiff pattern, it acquires its shape at a concrete point of time during the stage performance (in statu nascendi). Therefore it requires the presence of theatre audience throughout the whole time of its duration. Because of that aspect, it is fundamentally personalistic at its roots. If a stage performance is not viewed on the grounds of personalistic categories, it stops being called the theatre and turns into a show devoid of personalistic relationships.  
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 89-107
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 53

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies