Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jagiełło, W." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 97
Tytuł:
Potencjał wojskowych instytutów badawczych w kształtowaniu zdolności operacyjnych Sił Zbrojnych RP
Capacities of military technical research institutes involved in operational capabilities of the Polish Armed Forces
Autorzy:
Jagiełło, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/235484.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia
Tematy:
instytuty badawcze
prace rozwojowe
prace wdrożeniowe
modernizacja techniczna
zdolności operacyjne
research institutes
development work
implementation work
technical modernization
operational capabilities
Opis:
Charakter i uwarunkowania współpracy instytutów badawczych, prowadzących działalność w dziedzinie obronności i bezpieczeństwa z krajowym przemysłem obronnym stanowią istotne kwestie w tworzeniu warunków do zwiększenia możliwości realizacji potrzeb sfery bezpieczeństwa państwa, przy skupieniu działań na priorytetowych kierunkach badawczych i rozwoju pożądanych technologii. Artykuł wskazuje potencjał naukowo-badawczy wojskowych technicznych instytutów badawczych oraz czynniki stymulujące ich działalność naukowo-badawczą ukierunkowaną na wykorzystanie wyników prac do urzeczywistnienia potrzeb sił zbrojnych w zakresie modernizacji technicznej.
Character and conditions for cooperation of country defence industry with military technical research institutes, involved in defence and security activities, are essential to circumstances encouraging for a better fulfilment of demands in the state security sector and for concentration of researches on priorities and development of preferred technologies. The paper illustrates the scientific-research capacities of the military technical research institutes and the factors motivating their scientific-research activities focused on the deployment of results into the realisation of demands of armed forces technical upgrading.
Źródło:
Problemy Techniki Uzbrojenia; 2018, 47, 146; 7-37
1230-3801
Pojawia się w:
Problemy Techniki Uzbrojenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika nadzoru bezpieczeństwa środków bojowych w okresie pokoju i w warunkach wojny hybrydowej
Specificity of ordnance safety supervision in times of peace and hybrid warfare
Autorzy:
Jagiełło, W.
Terenowski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236321.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia
Tematy:
środki bojowe
system nadzoru
strefa bezpieczeństwa
ładunki improwizowane
munitions
ordnance
supervision system
safety zone
improvised explosive devices
Opis:
Artykuł o problemach bezpieczeństwa środków bojowych (ŚB) w różnych warunkach ich eksploatacji. Bezpieczeństwo ŚB, w czasie pokoju, rozpatrywane jest jako bezpieczna, systemowo nadzorowana eksploatacja, czyli eliminowanie przyczyn niezamierzonego ich zadziałania, a w czasie konfliktów zbrojnych, stanu wojny hybrydowej w rozważaniach bezpieczeństwa użytkowania środków bojowych zwrócono uwagę na czynniki odnoszące się do zmiennych warunków użytkowania, zamierzonego oddziaływania na miejsca gromadzenia środków bojowych i takiego ich rozmieszczania, które zminimalizuje szkodliwe działanie produktów wybuchu na otoczenie. Zasygnalizowano problematykę dotyczącą wojskowych środków bojowych pozostałych po działaniach wojennych. Poruszono kwestię zagrożenia bezpieczeństwa spowodowaną wykorzystywaniem wojskowych środków bojowych do wytwarzania improwizowanych urządzeń wybuchowych.
The article presents an issue of security of munitions (combat assets, explosive ordnance) in different conditions of their use. The safety of the ordnance during peacetime is considered as safe and systematically surveyed use and elimination of factors causing its unintentional activation, and during the military conflicts and hybrid warfare the safety of using the ordnance is considered through the aspects of changeable conditions of use, intentional actions against the sites the ordnance is placed and such its distribution which can minimize the harmful impact of products of explosion to the environment. A question of ordnance left in the result of combat actions is signaled. Questions of safety threatened by using the ordnance for preparing improvised explosive devices are also presented.
Źródło:
Problemy Techniki Uzbrojenia; 2017, 46, 141; 25-39
1230-3801
Pojawia się w:
Problemy Techniki Uzbrojenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optimal body balance disturbance tolerance skills as a methodological basis for selection of firefighters to solve difficult rescue tasks
Autorzy:
Jagiello, W.
Wojcicki, Z.
Barczynski, B.J.
Litwiniuk, A.
Kalina, R.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51612.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2014, 21, 1
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomaci Władysława Jagiełły w Stolicy Apostolskiej
Diplomats of king Ladislaus Jagiello in the Holy See
Autorzy:
Dudka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545223.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
dyplomacja polska
Stolica Apostolska
Władysław Jagiełło
Zakon Krzyżacki
Polish diplomacy
the Holy See
Ladislaus Jagiello
the Teutonic Order
Opis:
W czasie panowania Władysława Jagiełły monarchia polsko-litewska stała się ważnym podmiotem polityki europejskiej. Władca prowadził intensywną politykę zagraniczną, a polskie poselstwa docierały na najważniejsze dwory średniowiecznej Europy. Istotną rolę w tym czasie odgrywały stosunki monarchii jagiellońskiej ze Stolicą Apostolską, z uwagi na to, że panowanie pierwszego Jagiellona zbiegło się w czasie z wydarzeniami kluczowymi dla całego Kościoła Powszechnego. To właśnie w kurii papieskiej, najważniejszym dworze średniowiecznej Europy, znajdowały rozwiązanie wszystkie kwestie, które zdominowały politykę zagraniczną państwa tego okresu, a więc sprawy krzyżackie, husyckie, czy luksemburskie. Częstotliwość kontaktów, a także ranga załatwianych w Rzymie spraw, skłania do zastanowienia się nad osobami królewskich dyplomatów. Wśród nich znalazły się osoby należące do kościelnej i prawniczej elity ówczesnego państwa polskiego, takie jak Mikołaj Trąba, Piotr Wysz, Paweł Włodkowic, czy Mikołaj Lasocki. Ich działalność obejmowała przede wszystkim zabiegi mające na celu zatwierdzenie przez papieża chrystianizacji Litwy, zmagania z dyplomacją Zakonu Krzyżackiego, utrzymującego w Rzymie stałego prokuratora oraz uzyskiwanie prowizji na wyższe godności w Kościele polskim. W artykule zostały omówione działalność posłów, ich pochodzenie, wykształcenie, kariera i sprawowane funkcje publiczne. Artykuł podejmuje także próbę charakterystyki środowiska królewskich dyplomatów oraz dróg ich rekrutacji do służby dyplomatycznej.
During the rule of Ladislaus Jagiello, the Polish-Lithuanian monarchy became an important subject of European politics. The king conducted an intensive foreign policy and Polish legations were present at the most important courts of Medieval Europe. Because the reign of the first Jagiellonian coincided in time with key events for the Catholic Church, the relationships of the Jagiellonian monarchy with the Holy See played an important role at that time. It was in the Roman Curia, the most important court of Medieval Europe, that all problems dominating in foreign policy of that time found their solution: problems with the Teutonic Knights, Hussites or Luxembourg. Frequency of contacts as well as the rank of problems solved in Rome puts a focus on the royal diplomats. Among them one can find members of the contemporary church and judicial elite of Poland, such as Mikołaj Trąba, Piotr Wysz, Paweł Włodkowic, or Mikołaj Lasocki. Their activity comprised mostly endeavours to obtain papal confirmation of the Christianisation of Lithuania, struggles with the diplomacy of the Teutonic Order, which had a special attorney in Rome, as well as obtaining provisions for higher ranks in the Polish Church. The article presents the activity of the legates, their descent, education, career and public functions. It also attemps to characterise the background of the royal legates and the means of their recruitment for the diplomatic service.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 5-39
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruskie tropy w średniowiecznym Lublinie
Old russian traces in mediewal Lublin
Руські сліди в Любліні
Autorzy:
Chachaj, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887704.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lublin
Ruś
Władysław Jagiełło
książę Daniel
relikwie Drzewa Krzyża Świętego
Ruthenia
Władysław Jagiełło (Wladislaw Jagiello)
duke Daniel
relics of the Holy Cross
Opis:
Artykuł dotyczy trzech, spośród wielu kwestii średniowiecznej historii Lublina, które mają związek z problematyką ruską. W treści zostały dokładniej omówione sprawy sprowadzenia do Lublina relikwii Drzewa Krzyża Świętego, wzniesienia w Lublinie wieży przez księcia halicko-włodzimierskiego Daniela, oraz genezy zamkowej kaplicy pod wezwaniem Świętej Trójcy. Tekst jest próbą przedstawienia dotychczasowych poglądów w omawianych sprawach, począwszy od zaprezentowania bazy źródłowej, poprzez zarysowanie stanu badań, skończywszy na hipotezach dotyczących wyjaśnienia związanych z nimi wątpliwości.
The article concerns three out of many issues connected with the medieval history of Lublin, which are closely intertwined with the Ruthenian matters. The text, among other things, focuses on bringing to Lublin the relics of the True Cross, erecting in the city the tower by Daniel, the Prince of Galicia-Volhynia, as well as tracing the Chapel of the Holy Trinity’s origins. As an attempt to present the current views on the matter in question, the article begins with the presentation of the sources, then provides the outline of the state of research, and finally concludes with the hypotheses suggesting the clarification of any doubts concerning the subject of the article
Стаття відноситься до трьох проблем із середньовічної історії Любліна, пов’язаних із руською квестією. У статті обговорено справу спровадження до Любліна мощей Дерева Святого Хреста, будову вежі князем Данило Галицьким а також генезу каплиці Святої Трійці. Стаття це спроба зібрати і показати різні концепції і гіпотези, що стосуються вижче названих проблем.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 29-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hetyckie rytuały budowlane. Wprowadzenie, charakterystyka i obecność w innych kulturach
Autorzy:
Jagiełło, Mieszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26917573.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Opis:
The following paper examines Hittite building rituals in a broad context by summarizing scholarship on the topic, defining different aspects of building rituals, considering their political and religious teleology, as well as searching for possible connections outside the Hittite culture. The text contains summaries of selected rituals mentioned in Hittite sources. Moreover, the author puts forward a hypothesis, according to which the Theban founding myth about Cadmus might derive from Hittite festivities connected to building rituals.
Źródło:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2020, 5; 6-22
2544-4379
Pojawia się w:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja przedszkolna w koncepcji Jana Amosa Komeńskiego
Autorzy:
Klim-Klimaszewska, Anna
Jagiełło, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194755.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Opis:
Jan Amos Komeński (28.III.1592-15.XI.1670), wielki, czeski pedagog, pierwszy pisarz w nowożytnej Europie, który całe życie i wszystkie wysiłki poświęcił zagadnieniom wychowawczym. Był encyklopedystą i erudytą w wielu dziedzinach, piszącym dzieła filozoficzne, pedagogiczne, teologiczne, polityczne, historyczne i baśniowe. Wiele uwagi poświęcił wychowaniu dzieci w wieku przedszkolnym.
Źródło:
Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika; 2014, 1; 175-187
2450-7245
2658-1973
Pojawia się w:
Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otoczenie króla Władysława Jagiełły w końcowym etapie wielkiej wojny (listopad 1410 - styczeń 1411)
Entourage of the King Władysław Jagiełło during Negotiations with the Teutonic Knights in January 1411
Autorzy:
Szybkowski, Sobiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792662.pdf
Data publikacji:
2012-11-27
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Władysław Jagiełło
Krzyżacy
Opis:
W otoczeniu królewskim jesienią 1410 r. oraz w styczniu 1411 r. znajdowali się wysocy duchowni, urzędnicy centralni, ziemscy i dworscy, którzy w ogromnej większości byli nominowaniu już w trakcie ćwierćwiecza panowania w Polsce Władysława Jagiełły. Wszyscy z najwyższych urzędników centralnych, ziemskich i nadwornych znajdujących się u boku monarchy można z większą lub mniejszą pewnością powiązać z ugrupowaniem dworskim. Olgierdowicz tworzył je począwszy od początków swojego panowania, wykorzystując wyłączną prerogatywę polskich władców dotyczącą nominowania na urzędy centralne, ziemskie i nadworne. Proces wzrastania stronnictwa królewskiego opóźniała polska zasada dożywotniości urzędów ziemskich, co skutkowało tym, że ugrupowanie dworskie uzyskało przewagę na polskiej scenie politycznej dopiero kilka lat przed wybuchem wojny z zakonem w 1409 r. (począwszy od 1405 r.). Zdominowanie rady koronnej, w tym tej „polowej” obecnej przy Jagielle podczas działań zbrojnych z jesieni 1410 i stycznia 1411 r. przez „jego ludzi” zdecydowanie ułatwiało królowi przeprowadzanie własnych koncepcji w zakresie kontynuowania bądź przerwania wojny z zakonem. Król i jego najbliższe otoczenie obecne u jego boku od października 1410 r. oraz w styczniu 1411 r. byli świadomi skomplikowanej sytuacji militarnej strony polskiej, która utraciła większość zdobyczy z lata 1410 r. oraz pokonania przez Henryka von Plauen pogrunwaldzkiego kryzysu w pruskiej korporacji zakonnej oraz ponownego zaakceptowania jej władzy przez ogromną większość pruskich wspólnot terytorialnych. Nadto Królestwu, o czym także wiedział król i jego najbliższe otoczenie zagrażał realnie sojusznik krzyżaków: król węgierski Zygmunt Luksemburski. Wszystko to razem zaważyło na podjęciu przez króla i jego najbliższych współpracowników decyzji o rozpoczęciu rozmów rozejmowych, zawarciu kolejnych rozejmów i zawarciu pokoju. Wszystkie te decyzje były bez wątpienia konsultowane na forum „polowej” rady królewskiej. Jagiełło jednak zasięgał także rady swoich nie przebywających u jego boku prominentnych współpracowników, o czym świadczy jego podróż w drugiej połowie października do Poznania, gdzie niewątpliwie spotkał się z biskupem poznańskim Wojciechem Jastrzębcem a także spotkanie na terenie północnej Małopolski na przełomie 1410/1411 r. z arcybiskup gnieźnieńskim i namiestnikiem Królestwa Mikołajem Kurowskim oraz królową Anną Cylejską. Zarówno w okresie jesiennym 1410 r. jak i w styczniu 1411 r. w otoczeniu królewskim występowała lekka przewaga mieszkańców Szerokiej Wielkopolski. Statystyka wystąpień pozwala sądzić, że najdłużej i najczęściej źródła potwierdzają przy Władysławie Jagielle oraz jako realizatorów jego polityki krzyżackiej w wymienionym czasokresie wojewodę poznańskiego Sędziwoja z Ostroroga, wojewodę inowrocławskiego Macieja z Łabiszyna (obaj z Szerokiej Wielkopolski) oraz podkomorzego krakowskiego Piotra Szafrańca. Jeśli zaś chodzi o personalia osób negocjujących polsko-krzyżackie rozejmy i pokój toruński należy zwrócić uwagę, że także w ich wypadku widać to, że stronnictwo dworskie uzyskało przewagę na polskiej scenie politycznej, ponieważ ogromna większość polskich negocjatorów z jesieni 1410 i stycznia 1411 r. da się z tym ugrupowaniem powiązać, a znani negocjatorzy pokoju toruńskiego byli związani z nim w całości. Znany źródłowo skład polskiej delegacji na rokowania toruńskie odzwierciedla także pokoleniową zmianę wśród polskich dyplomatów z otoczenia królewskiego. Żaden z nich nie miał „stażu” dyplomatycznego w międzypaństwowych kontaktach polsko-pruskich dłuższego niż dekada. Podobny wniosek należy wyciągnąć w zakresie osób zaangażowanych lub prawdopodobnie zaangażowanych w rozmowy rozejmowe, ponieważ negocjatorzy o podobnym stażu stanowili większość w tej grupie, choć widać wśród nich i bardziej doświadczone jednostki: kasztelana łęczyckiego Jana z Łąkoszyna oraz kasztelana sądeckiego Krystyna z Koziegłów. W ich jednak przypadku mowa może być wyłącznie o dłuższej działalności publicznej, ponieważ Jan uzyskał urząd przed 1383 r. a Krystyn sprawował go od 1386 r., żaden z nich jednak nie był przez Jagiełłę żywiej angażowany w działalność dyplomatyczną nakierowaną na zakonne Prusy. W przeciwieństwie do nich dwóch młodszych negocjatorów traktatu toruńskiego, Sędziwoj z Ostroroga oraz Maciej z Łabiszyna stali się dożywotnimi ekspertami od polityki krzyżackiej. Wytrawnym dyplomatą Jagiełły po 1411 r. był także kasztelan kaliski Janusz z Tuliszkowa.
The king’s entourage in autumn 1410 and January 1411 was composed of high-ranked clerics, central, district and court officials, who in the vast majority acceded during the quarter-century when King of Poland, Władysław Jagiełło, ruled. All of the highest central, district and court officials being in the entourage of monarch were more or less definitely associated with the royal party. Jagiełło had been creating it from the beginning of his rule, using the exclusive prerogative of Polish kings to nominate the central , districts and court authorities. Development of the royal party was delayed by the rule that district offices were granted for life (of permanent nature) , thus, the royal party dominated the Polish political scene only a few years before the outbreak of war with the Teutonic Order in 1409 (from 1405).Domination of his people in the crown council, including the "field council" which was present at Jagiełło’s side during the military action in the autumn of 1410 and January of 1411, made it far easier for the king to carry out the concept of continuation or discontinuation of the war with the Order. The king and his inner circle present at his side since October 1410 and in January 1411, were aware of the complicated military situation of the Polish side which had lost most of the gains of the summer of 1410, and knew that Heinrich von Plauen managed to overcome in the Prussian religious corporation crisis after the Grunwald battle, and reassure the power of the Order in the vast majority of the Prussian territorial communities. Moreover, the Kingdom of Poland was really threatened by the Order’s ally, the Hungarian King Sigismund of Luxemburg, what knew the king and his inner circle. All this had an impact on the adoption by the king and his entourage, the decision to launch a cease-fire talks, conclude ceasefires agreements and finally sign the peace.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2012, 19; 43-68
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kraków w polityce księcia Władysława Opolczyka.
Autorzy:
Sperka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436065.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Kraków
ks. Władysław Opolczyk
król Władysław Jagiełło
Opis:
Vladislaus of Opole (1326/1330-1401), a representative of the Upper Silesian line of the Piast dynasty, played an important role in the history of a few countries in the central and eastern Europe. He was certainly one of the most skillful monarchs in the second half of tcentury. He owed his career not only to his skills but also to the protection of the HungarEurope. He was certainly one of the most skillful monarchs in the second half of the 14th century. He owed his career not only to his skills but also to the protection of  theHungarian court. On all lands that he ruled, starting from Hungary, through Red Ruthenia, the land of Wieluń, the land of Dobrzyń, Kujawy, to the inherited Duchy of Opole, he was known as a great landlord and organizer. Due to the fact that he was assigned numerous tasks by the king’s court and he ruled on lands that were part of the Kingdom of Poland, and for a short period of time also in the kingdom itself as a regent (1377/1378), Vladislaus of Opole remained in contact with Krakow. During the 30 years (1363–1393), his itineranium mentions his presence in the city seven times. His visits wer connected to political matters and economic affairs. When it comes to the former, the most important visits include his presence on the Krakow convention (1364), participation in the funeral of Casimir the Great and the coronation of his successor Louis I of Hungary in 1370 (then he was granted Wieluń as a fief), meetings with the regent Elizabeth Piast (1374, 1379) and Queen Jadwiga (1385). Vladislausof Opole could not work out proper relations with the King Vladislaus Jagiello and in May 1389 (after meeting with the Polish monarch) he was accused of an attempt of taking over the Krakow castle. For a long time, Duke carried out financial operations with Krakow city councilors, borrowing money from them. There are a couple of records in the city bills that notify about sending money to Vladislaus of Opole and maintaining the messengers of the Duke that were sent to collect that money. Contacts of Vladislaus of Opole with Krakow stopped with  the outburst of wars with the Kingdom of Poland (1391–1396).
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2013, 13; 167-180
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
IDENTYFIKACJA MARMURU UŻYTEGO W SARKOFAGU WŁADYSŁAWA JAGIEŁŁY W KATEDRZE WAWELSKIEJ
ORIGIN OF THE MARBLE OF THE TOMB OF KING JAGIELLO IN THE WAWEL CATHEDRAL IN KRAKOW
Autorzy:
Bromowicz, Jan
Magiera, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537890.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
TOMB OF KING JAGIELLO (MARBLE ANALYSIS)
WAWEL CATHEDRAL
Opis:
In an attempt to identify the marble of the tomb of King Jagiello, three kinds of marbles were used as a refernce material, i.e.: Italian Ammonitico Rosso, Austrian Roter Knollenkalk and Hungarian red. Structure, texture and mineral composition were examined and SEM-EDAX analysis was done. Very limited size of the sample available disabled the use of the optical microscope. Generally, the tomb is made of red limestone with a nodular structure and sound, non porous texture. The nodules are 1 to 5 cm in diameter. This kind of a decorative limestone being succeptible to carving and polishing is traditionally called a 'marble'. Four varieties were identified in the tomb: Variety 1. Colour is red-brownish, nodules are slightly lighter than a matrix. Indistinct parallel bedding, stylolites and ammonites can also be seen. Variety 2. Generally, red-brownish in colouring, with stronger contrast between nodules (yellow-pinkish) and matrix (brown-reddish). Variety 3. Dark red-brownish. Nodules do not contrast strongly from the matrix. Variety 4. Colour is intermediate between varieties 1 and 2. Structure, texture and colour point to the Ammonitico Rosso marble as a stone applied in the tomb. Size, shape and colour of the nodules as well as colouring of the matrix make it similar to a variety that occurs in the vicinity of Verona and is called Rosso di Verona. Hungarian marbles obviously differ from that used in the tomb. Their colouring is generally darker and more brownish. Nodules are less pronounced and less contrasted from the matrix. SEM and SEM-EDAX analyses did not appear particularly diagnostic. The sample from the tomb was generally more fine grained than the reference samples thus disabling comparison of further structural and textural features. However, similarities were detected between the tomb marble and the Rosso di Verona marble, e.g. in the texture and number of genarations of the micrite, presence of clay minerals and iron oxides. Noticeable is a presence of Al, Si and K in the tomb marble, being apparently connected with clay minerals and with products of chemical weathering. All this point to the Rosso di Verona as the most probable stone applied in the tomb. Chemical composition of the marbles form the Verona area is following: Si - 5.90% CaO - 51.31% MgO - 0.14% CO2 - 40.48% Fe2O3 - 0.66 % FeO - traces Al2O3 - 0.84% Mn - traces Average porosity is less than 0.5%, and water sorption is less than 0.1% (W. D. Grimm, R. Snethlage, 1984).
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2006, 3; 87-96
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ugoda biskupa przemyskiego Macieja z miejscową szlachtą w sprawie dziesięcin z ostatniego dziesięciolecia XIV wieku
Autorzy:
Wolski, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954979.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ladislaus Jagiello
bishop Maciej
Przemyśl diocese
nobility
tithe
Władysław Jagiełło
biskup przemyski Maciej
diecezja przemyska
szlachta
dziesięciny
Opis:
Na początku lat 90. XIV w. po nominacji na biskupstwo przemyskie Macieja, dotychczasowego kanclerza królowej Jadwigi, doszło do konfliktu z miejscową szlachtą na tle świadczeń dziesięcinnych. Nowy biskup powoływał się na otrzymane od papieża prawo pobierania dziesięciny snopowej, tymczasem od czasów Kazimierza Wielkiego na terenach Rusi Czerwonej stosowano dziesięcinę pieniężną i to w znacznie niższym wymiarze niż w pozostałych częściach monarchii. Do ugody doszło dopiero za pośrednictwem króla Władysława najpewniej latem 1394 r. Mimo to, część szlachty nadal sprzeciwiała się wprowadzeniu nowych wyższych stawek. Groźba przysądzenia realnych, snopowych dziesięcin spowodowała zakończenie konfliktu, którego ostatnim akordem było potwierdzenie w 1406 r. przez biskupa przemyskiego pobierania dziesięciny w pieniądzu oraz swobodnego charakteru dziesięciny z łanów folwarcznych.
At the beginning of the last decade of the 14th century a conflict was started with the local nobility concerning the payment of tithe. The new bishop Maciej claimed the right received from the Pope to levy the sheaf tithe, while from the times of Casimir the Great in Red Ruthenia a lower rate of tithe was in effect. The settlement was reached only through the mediation of King Ladislaus, probably in the summer of 1394. Nevertheless, some noblemen still opposed the new rates. It was only the threat of enforcing sheaf tithe that stopped the conflict, the last stage of which was the confirmation by the bishop in 1406 that tithe in the Przemyśl diocese had to be paid in coin, while the form of that from the grange fields might be freely decided.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2020, 86; 99-115
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykonawstwo muzyczne w cyberprzestrzeni. Między wirtualnością a rzeczywistością
Autorzy:
Jagiełło, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095889.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
cyberspace
music
musical performance
the Internet
Opis:
The history of musical performances is also the history of space in which they take place. This space is associated with the development of digital technologies. The article presents situations in which musicians perform or take other artistic actions relying on these technologies. This is an attempt at drawing attention to the fact that cyberspace does not replace traditional performance space (like concert halls, opera houses etc.) but rather, leads to cooperation of musicians in that space.
Źródło:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2020, 9; 55-59
2299-4645
Pojawia się w:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 97

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies