Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Habsburgowie" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Idea jagiellońska a habsbursko-burgundzki ideorealizm
Autorzy:
Baczkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23202455.pdf
Data publikacji:
2015-12-21
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Jagiellonowie
Habsburgowie
Burgundia
Polska
Litwa
Źródło:
Historia. Memoria. Scriptum. Księga jubileuszowa z okazji osiemdziesięciolecia urodzin Profesora Edwarda Potkowskiego; 338-347
9788394002664
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksandra Barwicka-Makula, Od wrogości do przyjaźni. Habsburgowie austriaccy wobec polski w latach 1587–1592
Autorzy:
Jakubowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036081.pdf
Data publikacji:
2022-01-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Źródło:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2022, 5; 170-171
2545-1685
2545-1693
Pojawia się w:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt III wobec Habsburgów i Jana Zamoyskiego
Autorzy:
Opaliński, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602516.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Zygmunt III
Habsburgowie
Jan Zamoyski
arcyksiążę Ernest
Karol
książę sudermański
Opis:
Artykuł recenzyjny dotyczy monografii Przemysława Szpaczyńskiego o mocarstwowych dążeniach króla Zygmunta III. Monarcha ten był władcą Polski w okresie 1587–1632 oraz władał Szwecją od 1592 do 1599, kiedy został przez Szwedów zdetronizowany. Ocenie poddano przede wszystkim relacje króla z Habsburgami i opozycją wewnętrzną w latach 1587–1592.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2016, 123, 4
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ELŻBIETA AUSTRIACZKA – KRÓLOWA POLSKA I WIELKA KSIĘŻNA LITEWSKA (1526–1545).
Autorzy:
Jedrzejewski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436915.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Elżbieta Austriaczka
Jagiellonownie
Habsburgowie
historia dyplomacji
historia Polski w XVI w.
Opis:
June 15th 2015 is the 470th anniversary of Elizabeth of Austria’s death. The  story of the first wife of Sigismund August the Second is rather uncharted. There is neither her biography nor even an article considering her lot. Short life of the Queen of Poland and the Grand Duchess of Lithuania was very tragic and the queen herself was a victim of the dynastic plans of the Jagiellons and the Habsburgs as well as their international politics (considering the matter of Kingdom of Prussia or the reign of Jan Zapolya in Transylvania). All her life was she prepared to be the queen of Poland, however she found neither love nor even respect there. Due to brevity of her reign and “old queen” Bona Sforza’s dislike, she did not play any signicant political role, although the Habsburgs wanted her to be the main proponent of their interests on the Polish court. Her premature death and the conict with the powerful mother-in-law became a very popular theme in Polish literature, art and cinematography.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2015, 1; 107-127
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksandra Barwicka-Makula, "Od wrogości do przyjaźni. Habsburgowie austriaccy wobec Polski w latach 1587–1592", Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2019, ss. 368.
Autorzy:
Gałuszka, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042534.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2020, 19, 1; 291-301
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksandra Barwicka-Makula, Od wrogości do przyjaźni. Habsburgowie austriaccy wobec Polski w latach 1587-1592, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2019, ss. 366.
Autorzy:
Milewski, rec. Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449823.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2019, 26, 2; 190-191
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Habsburskie korzenie Baroku
The Habsburg sources of Baroque
Autorzy:
Klimas, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369383.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
kontrreformacja
barok
Habsburgowie
Zygmunt III
architektura sakralna
desornamentado
Counter reformation
Barock
Habsburgs
Sigmund III
sacred architecture
Opis:
Pierwsze dzieła barokowe w Polsce mają rodowód włoski nie tylko, dzięki architektom. Fundatorzy tych dzieł wywodzili się spośród elit związanych politycznie z dworem habsburskich cesarzy. Z kolei architektura cesarska z przełomu XVI i XVII wieku przez osoby fundatorów pozostawała pod wpływem hiszpańskiego estili desornamentado - wybitnie włoskiego nurtu sztuki hiszpańskiej. Można zatem przekornie wywnioskować, że krakowski kościół św. Piotra i Pawła przy ulicy Grodzkiej jest w stylu desornamentado.
The first architectural works in Poland has Italian genealogy. But by its founders there were direct also under influences of Habsburg emperors art. And the emperor's architecture around 1600 year were under Spanish estili desornamentado also by its founders. Therefore we can to conclude that church of św. Piotra i Pawła near Grodzka street in Cracow is projected in desornamentado.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2010, 13; 323-356
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Habsbursko-hybrydowy” sposób na życie: Galicyjsko – śląscy Habsburgowie na pograniczu czy ponad granicami?
Das „Habsburgisch-Hybride”: die Galizisch-schlesischen Habsburger an der Grenze oder über die Grenze heraus?
Autorzy:
Dudek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516723.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Cieszynie
Opis:
Als Grundlage für die Abfassung des Aufsatzes diente das schlesisch-galizische Treffen mit Herrn Dr. Karl-Johann Hartig, einem unmittelbaren Nachkommen der galizisch-schlesischen Habsburger, die oft als „polnische Habsburger“ bezeichnet werden. Das Treffen fand am 23. Jänner 2014 am Institut für Osteuropäische Geschichte (Universität Wien) statt. Der vorliegende Text konzentriert sich auf die wichtigsten Punkte des schlesisch-galizischen Treffens, während dessen zahlreiche historische und aktuelle Themen fokussiert wurden: die thematische Breite erstreckte sich von der habsburgischen Familiengeschichte über kulturhistorische und wirtschaftliche Themen Schlesiens und Galiziens bis hin zu alltäglichen kulinarischen Traditionen aus dem Familienhaus von Dr. Hartig.
Źródło:
Pamiętnik Cieszyński; 2017, 22; 213-223
0137-558X
Pojawia się w:
Pamiętnik Cieszyński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emperor’s recruitment in the Republic of Poland done by Maciej Arnoldin von Clarstein in 1635
Autorzy:
Nagielski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591022.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Arnoldin
Thirty Years’ War
the Habsburgs
Władysław IV
zaciągi
wojna trzydziestoletnia
Habsburgowie
Opis:
Podpisany rozejm przez Władysława IV ze Szwedami w Sztumskiej Wsi w 1635 r.spowodował konieczność rozpuszczenia zaciągów wojskowych złożonych z wyborowych oddziałów piechoty i jazdy. O te oddziały zabiegali tak Habsburgowie jak Francuzi wobec trwających działań wojny trzydziestoletniej. Do Rzeczpospolitej wysłano posła cesarskiego Arnoldina , który uzyskał od Władysława IV zgodę na werbunek żołnierzy. Udało się mu zwerbować ponad 5 tysięcy ludzi, którzy wzięli udział w walkach w Rzeszy nad Renem w służbie cesarza Ferdynanda II. Natomiast rozmowy z Samuelem Łaszczem komisarzy cesarskich nie powiodły się wobec wygórowanych żądań finansowych stawianych przez strażnika koronnego. Korpus polski walczył na terenie Lotaryngii, Szampanii, Pikardii i Burgundii pod komendą gen. Matthiasa Gallasa, oddając duże usługi Habsburgom.Drugi zaciąg na terenie Rzeczpospolitej przeprowadzono we wrześniu 1636 r. i był on dziełem dyplomacji hiszpańskiej. W sumie wyprowadzono ponad 15 tysięcy żołnierzy z granic Rzeczpospolitej a dyplomacja Habsburgów zdystansowała w tej kwestii dyplomację francuską Ludwika XIII.
Emperor’s Ties in the Republic of Poland by Maciej Arnoldin von Clarstein in 1635.The truce signed by Wladyslaw IV with the Swedes in Sztumska Wieś in 1635 made it necessary to dissolve the military enlistments consisting of selected infantry and driving units. The Habsburgs as well as the French were striving for these troops in the face of the ongoing Thirty Years’ War. An imperial deputy, Arnoldin, was sent to the Republic of Poland. He received permission from Władysław IV to recruit soldiers. He succeeded in recruiting more than 5,000 men who took part in the Rhine War in the service of Emperor Ferdinand II. On the other hand, talks with Samuel Łaszcz of the Imperial Commissioners failed in the face of excessive financial demands made by the Crown Guard. The Polish Corps fought in Lorraine, Champagne, Picardy and Burgundy under the command of Gen. Matthias Gallas, giving a large service to the Habsburgs. The second enlistment on the territory of the Republic was carried out in September 1636 and was the work of Spanish diplomacy. In total, more than 15 thousand soldiers were led out of the borders of the Republic of Poland and the Habsburg diplomacy distanced the French diplomacy of Louis XIII.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2019, 4; 83-100
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecenat muzyczny Habsburgów na jezuickim Śląsku
The Music Patronage of the House of Habsburg in the Jesuit Silesia
Autorzy:
Jeż, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036971.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jezuici
Habsburgowie
Śląsk
kultura muzyczna
Athanasius Kircher
polityka
Jesuits
Habsburgs
Silesia
music culture
politics
Opis:
W procesie rozpowszechniania w Europie nowego stylu barokowej muzyki włoskiej istotną rolę odegrał mecenat Habsburgów. Jego historyczne i kulturowe znaczenie spotęgowały związki tej rodziny z Towarzystwem Jezusowym. Bliskie relacje między władzą świecką a elitami duchownymi epoki potrydenckiej stworzyły specyficzny rodzaj symbiozy społecznej, która pozwala na lepsze rozumienie kultury nowożytnej. Zjawisko to można obserwować na obszarach intensywnej konfrontacji konfesyjnej i politycznej, np. takich jak Śląsk, który był przedmiotem zarówno świeckiej i religijnej rekonkwisty. Ważnym jej elementem była muzyka wykonywana przez uczniów jezuickich konwiktów, finansowanych przez Habsburgów. Muzyka służyła jako język reprezentacji społecznej i medium rekonstrukcji tożsamości społeczności lokalnych na poziomach: parafii, miast, księstw, państw i całego imperium. Stymulowany przez Habsburgów i jezuitów mecenat muzyczny nie ograniczał się do pałaców i kościołów; dotyczył także muzyki wykonywanej w przestrzeni publicznej. Muzyka służyła więc potrzebom pragmatycznym i reprezentacyjnym; miała też niemałą wartość artystyczną.
In the process of dissemination in Europe of the new, early-seventeenth-century Italianate style in music, an important role was played by the House of Habsburg. Its historic and cultural significance was increased by close contacts of the members of this family, ruling in many lands on our continent, with the Society of Jesus, one of the most important religious circles in this period. Long-term relationships between the secular authorities and the spiritual elites of the post-Tridentine era created a kind of social symbiosis of the highest importance for a proper understanding of the early modern culture. This phenomenon can easily be observed in areas of confessional and political confrontation, such as Silesia, which was the subject of both secular and religious reconquest. One of the weapons in this cultural war was the music performed by the students of the Jesuit boarding schools in this region and financed by the foundations established by the Habsburgs: by the successive emperors and their children, who played important political functions in the area. Both sides of this relationship regarded music as a language of social representation and a medium for the reconstructed identity of the local communities on various levels: parishes, cities, duchies, countries, the Empire and the university. The repeated efforts at music patronage, stimulated by the House of Habsburg and undertaken in the Jesuit circles, were not limited to their residences and churches. The new soundscape of this culture quickly gained dominance in the city councils, schools, streets and squares. The music performed in this context was to be first of all very pragmatic and answer the current needs, which was not favourable to its later preservation. Aware of the musical taste of Habsburg family members, one should not, however, underestimate its artistic value. The archival records that correspond to the preserved music sources from this environment seem to confirm the above claims.to its later preservation. Aware of the musical taste of Habsburg family members, one should not,
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 13; 23-43
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pszczyna w okresie wojen śląskich (1740-1763) – zarys dziejów
Pszczyna during the Silesian wars (1740—1763). An outline of history
Autorzy:
Grudniewski, Jakub
Grudniewska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25427768.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Pszczyna
wojny śląskie
Prusy
Habsburgowie
Silesian wars
Prussia
House of Habsburg
Opis:
W momencie wybuchu pierwszej wojny śląskiej (1740—1742) Pszczyna była siedzibą wolnego państwa stanowego rządzonego od XVI wieku przez ród Promnitzów, będącego częścią monarchii habsburskiej. Władający Pszczyną Erdmann II Promnitz, podobnie jak inni przedstawiciele lokalnej władzy na Górnym Śląsku, próbował na początku 1741 roku zachować lojalność względem Habsburgów. Wiosną 1741 roku wobec przewagi wojsk pruskich koalicja prohabsburska szybko się załamała. Pod koniec tego roku Prusacy zaczęli organizować na Górnym Śląsku, w tym w Pszczynie, garnizony wojskowe. Podczas drugiej wojny śląskiej (1744—1745) miała miejsce kontrofensywa wojsk habsburskich, które pod koniec 1744 roku odbiły prawie cały Górny Śląsk. W Pszczynie doszło wówczas do bitwy pomiędzy oddziałami węgierskimi a pruskimi. Konsekwencją wojen śląskich była m.in. reorganizacja administracji, w tym utworzenie powiatu pszczyńskiego.
At the outbreak of the First Silesian War (1740—1742), Pszczyna was the seat of the Free State, ruled since the 16th century by the Promnitz family, which was a part of the Habsburg Monarchy. At the beginning of 1741, Erdmann II Promnitz together with other representatives of the local government in Upper Silesia tried to remain loyal to the Habsburgs. In the spring of 1741, the pro-Habsburg coalition quickly collapsed in the face of the Prussian army’s superiority. At the end of 1741, the Prussians organised military garrisons in Upper Silesia, including Pszczyna. During the Second Silesian War (1744—1745), the Habsburg troops counterattacked, and at the end of 1744, they retook almost the whole Upper Silesia. At that time, a battle took place in Pszczyna between Hungarian and Prussian troops. The consequence of the Silesian Wars was, among others, the reorganization of the administration, including the creation of the Pszczyna County.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2022, 17, 22; 1-17
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The foreign administration of the Austro-Hungarian Empire (1867–1918)
Służba zagraniczna w monarchii austro-węgierskiej (1867–1918)
Autorzy:
Halasz, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965948.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
Austro-Hungarian Monarchy
consular service
diplomacy
Habsburgs
ministry
monarchia austro-węgierska
służba konsularna
dyplomacja
Habsburgowie
ministerstwo
Opis:
The Austrian Ministry of Foreign Affairs was established in 1848, during the heated months of the revolutions of the time and “the Spring of Nations.” Starting 1869, the ministry was called the Imperial and Royal Ministry of the Empire and Foreign Affairs. In line with the conservative character of the monarchy, most of its workforce was still drawn from the environment of aristocracy and gentry, and the system was organised in a way to ensure that the staff was suitably trained. The main institution responsible for the education of professionals was the Oriental Academy established in 1754. In 1898 the Oriental Academy was transformed into the Imperial and Royal Consular Academy. Despite regular reorganisations, the Vienna Ministry of Foreign Affairs maintained a relatively stable internal structure, whose individual components were later implemented by a number of successor states. The central administration was divided into four sections, or departments. At the ambassador level, the Habsburg Empire had representations in the German Empire, France, Great Britain, Italy, Russia, Turkey, and at the Holy See that year (1883). The other diplomatic missions were headed by legates and appointed ministers. Two bodies had a significant impact on the monarchy’s foreign policy decision- -making: the Joint Council of Ministers and the Military-Political Conference.
Austriackie ministerstwo spraw zagranicznych powstało w 1848 r., w okresie ówczesnych masowych rewolucji i tzw. Wiosny Ludów. Od roku 1869 ministerstwo funkcjonowało pod nazwą Cesarsko-Królewskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych. W myśl konserwatywnego charakteru monarchii, większość pracowników ministerstwa wywodziła się ze środowisk arystokracji i szlachty. Główną instytucją odpowiedzialną za kształcenie ówczesnej kadry dyplomatycznej była Akademia Orientalna powołana w 1754 r. W 1898 r. szkoła ta została przemianowana na Akademię Konsularną. Mimo dość regularnych reorganizacji kadrowych, struktura wewnętrzna wiedeńskiego ministerstwa spraw zagranicznych pozostawała stosunkowo niezmienna, a poszczególne rozwiązania przyjęte tam jako standard bywały później wdrażane przez kolejne kraje sukcesyjne. Na administrację centralną składały się cztery departamenty. Monarchia Habsburgów miała swoje przedstawicielstwa dyplomatyczne na poziomie ambasadorskim w Cesarstwie Niemiecki, we Francji, w Wielkiej Brytanii, we Włoszech, w Rosji, w Turcji, a także w Stolicy Apostolskiej. Pozostałymi misjami dyplomatycznymi kierowali legaci oraz wyznaczeni ministrowie. Na kształt polityki zagranicznej prowadzonej przez monarchię miały znaczący wpływ dwa organy: wspólna rada ministrów oraz kongres militarno-polityczny.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2019, 11, 1; 238-251
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Francesco Arcelli, włoski zakonnik na służbie burbońskiej Hiszpanii
Francesco Arcelli, an Italian monk at the service of Bourbon Spain
Autorzy:
Taraha, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560399.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Francesco Arcelli
zakonnik
Habsburgowie
Burbonowie
monarchia hiszpańska
katolicyzm
monk
the Habsburgs
the Bourbons
Spanish monarchy
Catholicism
Opis:
Stulecie XVIII to czas trudnych wyzwań tak dla życia zakonnego w ogóle, jak i dla konkretnych zgromadzeń. Przypomnijmy takie wydarzenia, jak likwidacja redukcji paragwajskich, wypędzenie jezuitów z Portugalii i Hiszpanii, rozwiązanie Towarzystwa Jezusowego, likwidacja setek domów zakonnych w ramach reform józefińskich czy okrutne represje wobec duchowieństwa z czasów rewolucji francuskiej. Mimo prób kwestionowania obecności zakonów w przestrzeni publicznej odgrywały one nadal istotną rolę w wielu obszarach życia społecznego, w świecie kultury i edukacji. Oprócz posługi właściwej zakonnym charyzmatom spotykamy zakonników na królewskich dworach, pełniących ważne funkcje w administracji państwowej, w dyplomacji, na uniwersytetach, w szkołach, w instytucjach dobroczynnych i kulturalnych. Francesco Arcelli należał do tej właśnie kategorii osób duchownych, które łączyły, z lepszym lub gorszym skutkiem, służbę Bożą z zaangażowaniem o charakterze świeckim, publicznym i państwowym. W epoce nowożytnej tego rodzaju aktywność osób duchownych nie była niczym nadzwyczajnym, zwłaszcza w katolickiej monarchii hiszpańskiej.
The 18th century was a time of considerable challenges for monastic life, both in general and for specific congregations. Let us recall such events as the abolition of Jesuit reductions in Paraguay, expelling Jesuits from Portugal and Spain, the dissolution of the Society of Jesus, the closure of hundreds of monastic houses as part of Josephine reforms or cruel repressive measures towards clergy during the French Revolution. Despite attempts at questioning the presence of orders in public space, they still played a significant role in many areas of social life, in the realm of culture and education. Despite service appropriate to monastic charismata, there were monks in royal courts, monks with important functions in state administration, in diplomacy, at universities, schools, charitable and cultural institutions. Francesco Arcelli was one of such monks, who combined, with better or worse results, serving God by their involvement in lay, public and state matters. In the early modern era such activity of religious orders was nothing extraordinary, especially among the Spanish Catholic monarchy.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 535-557
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne spojrzenie Komeńskiego na dziejowe losy Czech i jego kościoła (zwłaszcza Jednoty Braci Czeskich – Unitas Fratrum)
Autorzy:
Hampl, Lubomír
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194993.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Komeński i czeski naród
dziedzictwo kulturowe i historyczne
okres przed i po Białej Górze
Habsburgowie i losy Czechów
fakty historyczne
Opis:
Niniejszy artykuł koncentruje się na książce Jana Amosa Komeńskiego pt. Historie o těžkých protivenstvích církve české – v jazyce 21. století. Oryginalny, siedemnastowieczny tekst został uwspółcześniony, napisany językiem 21 wieku (zdecydowanie ułatwia to odbiór i lepsze zrozumienie staroczeskich tekstów literackich). Żeby lepiej poznać twórczość „nauczyciela narodów”, zdecydowałem się dla polskojęzycznego czytelnika przetłumaczyć wybiórczo dwa rozdziały. Skupiłem się na okresie przed- i pobiałogórskim, czyli chcę słowami Jana Amosa Komeńskiego jako naocznego świadka tamtych wydarzeń pokazać, jak żyło się w Czechach ewangelikom za Rudolfa i Maksymiliana II oraz jaki los spotkał naród czeski w początkowej fazie hegemonii Habsburgów podczas wojny trzydziestoletniej. Jest to próba ujęcia aspektów komeniologii z punktu widzenia historycznego postrzegania ważnych wydarzeń dziejów Czech w ujęciu i myśleniu koncepcyjnym Jana Amosa Komeńskiego. Tekst, oprócz wymiaru historycznego, ma również wymiar społeczny i teologiczny. Dzięki temu interdyscyplinarnemu tłumaczeniu, polski czytelnik ma lepszą możliwość zrozumienia trudnych czasami dylematów, jakie przeżywał naród czeski w tamtym okresie. W niektórych przypadkach konkretne wydarzenia mogą wydawać się dyskusyjne, a nawet kontrowersyjne, lecz takie świadectwo zostało spisane, by dalsze pokolenia wiedziały, jaki był prawdziwy los czeskich ewangelików.
Źródło:
Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika; 2019, 6; 365-383
2450-7245
2658-1973
Pojawia się w:
Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies