Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dobrowolski, Witold" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Witold Dobrowolski (1939–2019)
    Autorzy:
    Żelazowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933265.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-24
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Witold Dobrowolski
    National Museum in Warsaw
    Etruscology
    Greek vases
    Antiquity tradition
    Muzeum Narodowe w Warszawie
    etruskologia
    wazy greckie
    tradycja antyku
    Opis:
    The recollections of Prof. W. Dobrowolski focus mainly on his activity at the National Museum in Warsaw (1960–2011) and his scholarly accomplishments. The creator of modern Etruscology in Poland in the 1960s, he contributed greatly to promoting knowledge of Etruscan civilization among Polish society. He won his international fame with the documentation of Etruscan tombs and their painterly decoration in the modern period. Furthermore, W. Dobrowolski was an unquestioned expert in Greek pottery, particularly from the Vilnius and Gołuchów collections kept at the National Museum in Warsaw, and was capable of applying his deepened iconographic analyses to museum displays. His passion being Greek art as a universal and topical model for artistic and esthetical values, he was greatly committed to promoting ancient art in Poland as an organizer of several dozen exhibitions at local museums, author of numerous encyclopaedic entries and chapters in art history textbooks. Moreover, he authored and curated some big and important exhibitions at the National Museum in Warsaw, where he also had a significant impact on the permanent Ancient Art Gallery which existed until 2011. Dobrowolski’s studies in Polish collecting of ancient historical pieces in the 18th and 19th centuries paved him the way to important analyses of the presence of the Antiquity in European and Polish culture that were the academic focus in the last period of his life.
    Wspomnienie o prof. W. Dobrowolskim analizuje głównie jego działalność w Muzeum Narodowym w Warszawie (1960–2011) i osiągnięcia naukowe. Był twórcą współczesnej etruskologii w Polsce w latach 60. XX w., wydatnie przyczyniając się do upowszechnienia w polskim społeczeństwie wiedzy o cywilizacji etruskiej. Sławę międzynarodową przyniosły mu studia nad dokumentacją grobowców etruskich i ich dekoracji malarskiej w czasach nowożytnych. W. Dobrowolski był też niekwestionowanym ekspertem w zakresie greckiej ceramiki, szczególnie z kolekcji wilanowskiej i gołuchowskiej przechowywanej w Muzeum Narodowym w Warszawie, a swoje pogłębione analizy ikonograficzne umiał także przenosić do muzealnej ekspozycji. Pasjonowała go sztuka grecka jako uniwersalny i ciągle aktualny wzorzec wartości artystycznych i estetycznych, dlatego też z dużym zaangażowaniem zajmował się popularyzacją sztuki antycznej w Polsce jako organizator kilkudziesięciu wystaw w lokalnych muzeach, autor wielu haseł w encyklopediach i rozdziałów w podręcznikach historii sztuki. Był też autorem i kuratorem kilku dużych i ważnych wystaw w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym też bardzo mocno odcisnął swoje piętno przy aranżowaniu stałej ekspozycji Galerii Sztuki Starożytnej istniejącej do 2011 roku. Studia nad polskim kolekcjonerstwem zabytków antycznych w XVIII i XIX w. utorowały mu drogę do ważnych analiz obecności tradycji antyku w kulturze europejskiej i polskiej, które szczególnie go zajmowały w ostatnim okresie życia.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2020, 61; 90-95
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świątynia Diany w Arkadii koło Nieborowa Świątynią Natury
    Autorzy:
    Dobrowolski, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082077.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Opis:
    The ceiling of the Pantheon in Nieborów’s Temple of Diana, with its scene of Aurora riding Apollo’s horses, became the basis for the identification of Masonic elements in the iconographic program of the Temple and the whole Arcadian park. The scene acquired a symbolic meaning as the end of a period of darkness and the beginning of an era of Enlightenment and reason. As a result, the symbolism of the Temple and the park became strongly associated with the cult of Nature and reason, which underpin the Masonic ideology and more widely the Enlightenment. Yet linking the mythological figures of Aurora and Apollo with the light of reason and the worship of Nature, and thereby the promotion of equality, clashes with potential reasons for the naming of the Temple after Diana, Apollo’s sister and one of the twins who killed twelve or even fourteen of Niobe’s children. We know that Princess Helena Radziwiłł, the founder of Arcadia, had three daughters who died prematurely, and the tragedy of Niobe must have been felt as her own. So what reasons could there be to worship this goddess, the bearer of death, who was also a personification of the night, symbolizing, as we know, superstition and ignorance? In order to minimise this contradiction in the interpretation of the program, researchers concluded that the Temple and park’s symbolism was from the start infused with elements that were elegiac, serious and melancholy, with the sadness resulting from the Prin- cess’s obsession with death that had troubled her from the start. The Arcadian park would then be conceived as a cemetery, a mausoleum for her dead daughters and for her own tomb. The Baroque motto Et in Arcadia ego (death is even in Arcadia) was transformed into an affirmation of the omnipresence of death. Thus the Baroque memento mori has overshadowed the optimism of the Enlightenment. In order to combat this contradiction, the author invokes the eighteenth-century cult of Nature and the features associated with her personification, which since the Renaissance took the form of the multi-breasted Artemis of the Ephesians, a goddess quite unlike Apollo’s sister, who was hostile to men and a bearer of death. Ephesia was in fact the heiress to the Eastern Great Mother Goddess, who in the XVI–XVIII centuries was usually confused with Isis, the Lady of Ten Thousand Names and the Empress of the four elements, a loving sister and wife who restored life to the assassinated Osiris. She also embodied the loving and caring Nature, playing a fundamental role in eighteenth-century Masonic ideology. It was her embodiment of Nature that provided a source of beauty, wisdom and justice and above all love. Thus she represents a force that brings back life from the emptiness of death, a force granting men optimism, willpower and the gift of creation. Acceptance of her eternal laws bestows on men an inner balance and peace. Princess Helena’s wish that her final resting place be in the Arcadian park stemmed from the hope of rebirth by Nature-Isis and of overcoming the fatal irreversibility of death. She was drawing on a belief that hearkened back to the primordial times of Egyptian religion, according to Warsaw’s followers of royal art.
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2016, 41; 87-128
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Program ikonograficzny sali jadalnej Bialego domu w lazienkach krolewskich w warszawie. Wenus-Izyda-Masoneria
    The Iconographic program of the Dining Room at the White House in Royal lazienki Gardens in Warsaw. Venus – Isis – Freemasonry
    Autorzy:
    Dobrowolski, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/707092.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Łazienki Gardens
    freemasonry
    iconography
    Łazienki Królewskie
    masoneria
    ikonografia
    Opis:
    In her recently published work, Aleksandra Bernatowicz, after carefully examining the decoration in the Dining Room of the White House, which shows motifs personifying the continents and the seasons with relevant works, concluded that the decor of the room hides a propagandist program praising royal virtues as a guarantee of the universal order. In the present paper, the author proposes a different, Masonic reading of the content. The central point of the decoration is the antique statue of Venus set in a niche located in the middle of the west wall, but facing east. A statue of the same type was found in 1764 in the sanctuary of Isis in Pompeii. Based on this analogy, as well as on the popular in the 18th century texts by Plutarch and Apuleius on the universality of the cult of Isis worshipped by various nations under different names, and in Pompeii also synonymous with Venus, the author identifies Venus with Isis, the personification of the Supreme Being of the 18th-century deists. Venus-Isis is accompanied by paintings containing Masonic motifs (personifications of the sun and the moon showing the presence of duality and conflict in the world; bee hives, the symbols of the Masonic lodge’s work on self-improvement; five-pointed stars as symbols of the human intellect powered by perception and action; a rose as a symbol of rebirth through pure light). Combining these meanings, the author comes to the conclusion that Isis-Venus, the Masonic goddess of nature or Earth, is the embodiment of divine love, which relieves the contrasts and contradictions occurring in the world.
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2012, 37; 201-228
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A contribution to the topological classification of the spaces Ср(X)
    Autorzy:
    Cauty, Robert
    Dobrowolski, Tadeusz
    Marciszewski, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1208632.pdf
    Data publikacji:
    1993
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
    Tematy:
    function space
    pointwise convergence topology
    absorbing sets
    Borel and projective filters
    Opis:
    We prove that for each countably infinite, regular space X such that $C_p(X)$ is a $Z_σ$-space, the topology of $C_p(X)$ is determined by the class $F_0(C_p(X))$ of spaces embeddable onto closed subsets of $C_p(X)$. We show that $C_p(X)$, whenever Borel, is of an exact multiplicative class; it is homeomorphic to the absorbing set $Ω_α$ for the multiplicative Borel class $M_α$ if $F_0(C_p(X)) = M_α$. For each ordinal α ≥ 2, we provide an example $X_α$ such that $C_p(X_α)$ is homeomorphic to $Ω_α$.
    Źródło:
    Fundamenta Mathematicae; 1993, 142, 3; 269-301
    0016-2736
    Pojawia się w:
    Fundamenta Mathematicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies