Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Antoni" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Św. Antoni Supraski
St. Anthony of Suprasl
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420292.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
św. Antoni
monaster supraski
St. Anthony
monastery of Suprasl
Opis:
Św. Antoni był Rusinem i otrzymał na chrzcie imię Onufry. Jego powiązania z pierwszym ihumenem supraskim Pafnucym Sieheniem i rodziną Sieheniów sugerują, że pochodził z Bielska. Z tekstu żywotu męczennika wynika, że Onufry nie zawsze żył pobożnie. Onufry chciał odbyć pokutę. Onufry, zdecydował się pójść do Ojca Pafnucego, który był ihumenem monasteru supraskiego. Młodzieniec został przyjęty do monasteru Zwiastowania Najświętszej Marii Panny po 1508 r. Po kilku latach pobytu w klasztorze Onufry udał się do Turcji by umrzeć tam za Chrystusa. Kraje bałkańskie były okupowane przez Imperium Osmańskie. Onufry prosił ihumena Pafnucego o zgodę na podróż na św. Górę Athos. Pafnucy Sieheń podstrzygł Onufrego w wielką schimę, nadał mu imię Antoni. Antoni, po otrzymaniu schimy i błogosławieństwa od ihumena Pafnucego, udał się na św. Górę Athos. Tam zamieszkał w wieży św. Sawy Serbskiego. Po kilku latach pobytu Antoniego na Athosie do kielii św. Sawy dotarły informacje o męczeństwie Jerzego z Kratowa. Mnich Antoni, słysząc o męczeńskiej śmierci młodzieńca Jerzego, zamęczonego przez Turków, podjął decyzję pójścia jego śladami. W tym celu mnich opuścił św. Górę Athos i udał się do Salonik. Po przybyciu do Salonik mnich Antoni wszedł do cerkwi Bogurodzicy Acheiropoietos, zamienionej na meczet. Antoni Supraski zaczął się modlić, wykonał znak krzyża i stanął na kolanach. Taką postawę mnicha muzułmanie uznali za obrazę ich religii, schwytali Antoniego i poddali torturom. Kadis chciał zmusić Antoniego do wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej. Antoni nie zgodził się na to. Turecki sędzia polecił zakonnika supraskiego spalić a popiół rozrzucić w powietrzu. W ten sposób Turcy chcieli uniknąć sytuacji, w której ciało Antoniego mogło się stać obiektem kultu wśród chrześcijan. Dokładną datę męczeństwa św. Antoniego można ustalić na podstawie danych pośrednich. Wyznaczenie daty śmierci Antoniego według kalendarze juliańskiego na dzień 4 (14) lutego 1516 r. Dzień 4 lutego według kalendarza juliańskiego, obecnie odpowiada dacie 17 lutego, według kalendarza gregoriańskiego. 17 luty został przyjęty jako dzień pamięci św. Antoniego w Cerkwi prawosławnej.
St. Anthony was Ruthenian and received at baptism the name of Onuphry. His relationship with the first abbot of the monastery of Suprasl Pafnucy Siehen and family Siehen suggest that he came from Bielsk. Life of a martyr from the text that is not always Onuphry lived piously. Onuphry wanted to do penance. He decided to go to the Father Pafnucy, who was abbot of the monastery of Suprasl. The young man was admitted to the monastery of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary after 1508. After a few years in the monastery Onuphry went to Turkey to die there for Christ. Balkan countries were occupied by the Ottoman Empire. Onuphry asked abbot Pafnucy to travel to St. Mount Athos. Pafnucy ordained Onuphry in schima, gave him the new name Anthony. Anthony, after receiving schimy and blessings from Pafnucy, went to St. Mount Athos. There lived in the tower of St. Sava Serbian. Monk Anthony lived at the tower of St. Sava a few years. There he reached information about the martyrdom of George of Kratovo. Monk Anthony, upon hearing of the martyrdom of the young George, martyred by the Turks, decided to follow in his footsteps. To this end, the monk left St. Mount Athos and went to Thessaloniki. Upon arrival at Thessaloniki monk Anthony came to the church of the Theotokos Acheiropoietos, converted into a mosque. Antoni began to pray, made the sign of the cross and stood on his knees. This attitude of the Muslims monk found it insulting their religion, captured and subjected to torture Anthony. Kadis wanted Anthony to renounce the Christian faith. Anthony did not agree to it. Turkish judge ordered Suprasl monk burned and the ashes be scattered in the air. In this way, the Turks wanted to avoid a situation in which the body of Anthony could become an object of worship among Christians. The exact date of the martyrdom of Saint Anthony can be determined on the basis of the indirect data. Appointment of Anthony’s date of death of the Julian calendar at 4 (14) February 1516 r. Day 4 February according to the Julian calendar currently corresponds to the date of February 17, according to the Gregorian calendar. February 17 was adopted as a day of remembrance of St. Anthony in the Orthodox Church.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 11-24
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryptonimy
Autorzy:
Tyc, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972230.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Źródło:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 1972, 17, 5 (69)
0029-389X
Pojawia się w:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZJAWISKO TERRORYZMU WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE
Autorzy:
Antoni, Olak,
Antoni, Krauz,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/891643.pdf
Data publikacji:
2018-08-22
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
terrorism
terror
conflict
terrorist activities
Opis:
Terrorism is a phenomenon historically variable, multi-faceted and dynamic occurring in various forms. It is difficult at present to define a uniform definition of terrorism, which is changing under the influence of civilization, especially the rapid scientific and technical progress. Terrorists perfectly use the latest means of communication, mass media, modern communication technology and computers. The purpose of this article is therefore an approximation of the phenomenon and ways to combat it.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2014, 15; 188-202
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZJAWISKO TERRORYZMU WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE
Autorzy:
Antoni, Olak,
Antoni, Krauz,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/891942.pdf
Data publikacji:
2018-08-22
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
terrorism
terror
conflict
terrorist activities
Opis:
Terrorism is a phenomenon historically variable, multi-faceted and dynamic occurring in various forms. It is difficult at present to define a uniform definition of terrorism, which is changing under the influence of civilization, especially the rapid scientific and technical progress. Terrorists perfectly use the latest means of communication, mass media, modern communication technology and computers. The purpose of this article is therefore an approximation of the phenomenon and ways to combat it.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2014, 15; 188-202
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niewspółmierność Transmedialne zbliżenia materii medium (Antoni Tàpies, Jean Dubuffet, Jeff Wall)
Incommensurability Transmedial Rapprochement of Medium Matter (Antoni Tàpies, Jean Dubuffet, Jeff Wall)
Autorzy:
Kałuża, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534764.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
transmediality
incommensurability
materials
Jeff Wall
Jean Dubuffet
Antoni Tàpies
Antoni Tapies
Opis:
The text is devoted to the problem of materiality in the perspective of transmedial artistic practices. The object of special interest is the principle of rapprochement between the medium and non-artistic matter, shown on examples of art that intentionally strengthen its relationship with various materials (so-called matter painting), and on the example of art that to a greater extent is subjected to the processes of dematerialization (hyperrealism, conceptualism). In the works of such painters as Antoni Tàpies, Jean Dubuffet, Lucio Fontana turning to non-literary materials leads to an interesting tension / rapprochement between the materials and the medium. It brings a retreat from the idealistic aesthetics and ahistorically treated matter, and opens up to non-antropocentrically captured objects. In the case of Jeff Wall’s post-conceptual photography, the principle of closeness draws attention to the ability of photography to annex various media. Transmediality, as it manifests itself in both Wall’s paintings of matter and his photographs, may be called, after Jacques Rancière, incommensurability. 
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2018, 12, 2; 97-117
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstęp
Autorzy:
Roman, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2168612.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
Leczenie i usprawnianie osób chorych, niepełnosprawnych, niesamodzielnych lub niedostosowanych społecznie może być farmakologiczne i (lub) bezlekowe tj. za pomocą terapii zajęciowej. Prowadzenie zajęć terapeutycznych przekłada się na ograniczenie negatywnych postaw i zachowań społecznych, zmniejszenie stopnia kalectwa i liczby osób niezdolnych do pracy oraz przyspiesza ich powrót do zdrowia i aktywności społecznej, w tym zawodowej. Podnosi sprawność zatrudnionych, inaczej wydajność pracy, co jest ważne nie tylko z punktu widzenia jednostki ludzkiej, lecz także gospodarki. Terapia zajęciowa wywodzi się od słów: grec. therapeuéin – opiekować się kimś, troszczyć się o kogoś oraz leczyć i ang. therapy – postępowanie lecznicze wpływające na samopoczucie jako jeden ze wskaźników zdrowia bez użycia środków farmakologicznych lub ingerencji chirurgicznej wobec osób, które źle się czują pod względem fizycznym, psychicznym i są niedostosowane (nieprzystosowane) społecznie. To specjalistyczne i zorganizowane działania i czynności, prowadzone przez terapeutę zajęciowego mają na celu osiągnięcie pełnej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej oraz ogólnej aktywności, zadowolenia, satysfakcji oraz radości z życia. Dotyczy ona stosowania różnego rodzaju zajęć opartych na pracy fizycznej i wysiłku intelektualnym jako elementów leczenia i usprawniania organicznego (fizycznego, biologicznego), psychicznego i społecznego, a także zapobieganie bezczynności i nudzie przez zachęcanie do aktywności oraz umożliwienie korzystnego, aktywnego i przyjemnego spędzenia czasu wolnego. Zajęcia tego typu powinny być dostosowane do zainteresowań, możliwości, wieku i potrzeb osoby podopiecznej. Pojęcie terapii zajęciowej jest szersze w stosunku do rewalidacji i resocjalizacji. Wcześniej terapia zajęciowa była stosowana w lecznictwie psychiatrycznym. Obecnie stanowi ona jeden z działów rehabilitacji leczniczej w szpitalach, sanatoriach, prewentoriach i ośrodkach rehabilitacyjnych. Prowadzi się ją w różnych formach, przy zastosowaniu określonych metod, technik i środków w domach pomocy społecznej, warsztatach terapii zajęciowej, dziennych domach pobytu osób niepełnosprawnych, w żłobkach i przedszkolach, dziennych oddziałach psychiatrycznych, oddziałach odwykowych w zakresie terapii uzależnień, domach opieki osób starszych, klubach seniora, domach dziecka, środowiskowych świetlicach socjoterapeutycznych, zakładach opieki leczniczej, szkolnych ośrodkach wychowawczych i szkolnych gabinetach terapii pedagogicznej oraz w hospicjach. Jak dotąd przedmiotem zainteresowania są głównie osoby chore, niepełnosprawne i niesamodzielne, które dzięki terapii zajęciowej usprawnia się pod względem fizycznym i psychicznym oraz stwarza się im możliwości dostosowania społecznego, powrotu do pracy zawodowej lub wyboru zawodu. Zbyt mało uwagi poświęca się usprawnianiu ludzi zdrowych, w tym sportowców oraz osób z „wypaleniem zawodowym” np. nauczycieli, menedżerów i robotników, a także jednostek silnie znerwicowanych wśród takich grup zawodowych jak policjanci, strażacy, ratownicy wodni i medyczni czy pracownicy służby więziennej. Należy zauważyć, że terapię zajęciową można również realizować w obrębie turystyki zdrowotnej na wsi. Wypoczynek w ciszy, spokoju i w naturalnym otoczeniu człowieka, połączony z uszlachetnianiem zdrowia przez terapię zajęciową może stanowić innowacyjną ofertę pobytu w środowisku wiejskim. Obecnie jest on oparty na zasadach 3S (słońce, morze, piasek), wzbogacony o inne wartości i atrakcje w postaci 3E (rozrywka, przeżywanie i emocje, a także kształcenie, wychowanie i opieka). W programie pobytowym brakuje aspektów zdrowotnych, poprawy zdrowia podczas choroby, rekonwalescencji, niepełnosprawności lub niesamodzielności oraz podnoszenia sprawności organizmu osoby zdrowej. Leczenie i usprawnianie ludzi w obiektach turystycznych na wsi może odbywać się miedzy innymi podczas turnusów rehabilitacyjnych. Terapia zajęciowa wykorzystuje różne metody i odpowiadające im techniki terapeutyczne. Jej rozwój i innowacyjny charakter oraz sprawność, skuteczność i popularność działań terapeutycznych jest możliwy dzięki kreatywności (pomysłowości) i przedsiębiorczości ergoterapii i kulturoterapii. Ich analiza była przedmiotem konferencji naukowo- praktycznej. Ergoterapia - (z grec. ergo oznacza czynie, robię) to metoda terapii zajęciowej przez pracę fizyczną (prace ręczne)i umysłową (intelektualną), wykorzystująca na bazie zasad ergonomii różnego rodzaju zajęcia i czynności manualne (zajęcia praktyczno-techniczne, majsterkowanie) oraz usprawniania umysłowego (intelektualnego, psychicznego) w toku pracy jako środka terapeutycznego w zorganizowanych różnego rodzaju pracowniach lub w terenie. Z kolei kulturoterapia pochodzi od łacińskiego słowa „cultura” - co oznacza uprawa roli. Cyceron przyjął określenie „cultura animi” - uprawa umysłu. W tej metodzie wykorzystuje się do celów leczniczych terapeutyczne formy artystyczne (plastyczne, muzyczne, literackie i teatralne) oraz idee i wytwory kultury w celu symbolicznego wyrażania trudnych przeżyć, doświadczeń i stanów emocjonalnych w warunkach bezpiecznych. Głównym zadaniem terapeuty jest oderwanie myśli podopiecznego od trosk i zmartwień, które stanowią istotę wszelkich dolegliwości. Biorąc pod uwagę integralne powiązania duszy i ciała człowieka w relacjach ze środowiskiem przyrodniczo-kulturowym trzeba organizować różnego rodzaju innowacyjne, nowatorskie i ciekawe zajęcia, oparte na pracy fizycznej i intelektualnej, które wyzwolą emocje oraz będą lekarstwem i siłą przezwyciężającą cielesny ból, nostalgię, a także niepokój wewnętrzny.
Źródło:
Kreatywność i przedsiębiorczość w ergoterapii i kulturoterapii a turystyka zdrowotna na wsi; 5-7
9788394480110
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup Antoni Adamiuk we wspomnieniach sióstr szkolnych de Notre Dame
Bishop Antoni Adamiuk in the memories of the School Sisters de Notre Dame
Autorzy:
Maziarz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595665.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
biskup Antoni Adamiuk
Siostry Szkolne de Notre Dame
diecezja opolska
katecheza
Bishop Antoni Adamiuk
School Sisters de Notre Dame
the Diocese of Opole
Catechesis
Opis:
Opolski biskup pomocniczy Antoni Adamiuk blisko współpracował z siostrami szkolnymi de Notre Dame, które przed 2000 r. pracowały w kurii diecezji opolskiej i Wydawnictwie św. Krzyża. W pamięci sióstr bp Adamiuk to wzorowy kapłan, znakomity katecheta i odważny kaznodzieja, dobry, skromny i prosty człowiek, strażnik pamięci polskich Kresów Wschodnich oraz obrońca prawdy i sprawiedliwości (związku zawodowego „Solidarność”). W ramach pomocy opozycji antykomunistycznej u boku biskupa działała s. Angela Orłowska SSND. Siostry mogły liczyć na pomoc biskupa w trudnych latach Polski komunistycznej. Organizował wtedy kursy katechetyczne, przygotowujące siostry szkolne do pracy z dziećmi i młodzieżą. Uczył je nie tylko, jak prowadzić lekcje religii, ale także historii Polski. Był dla nich wzorem patrioty. W opinii wszystkich sióstr bp Adamiuk to „ciepły, dobry ojciec”, zawsze życzliwy Zgromadzeniu Sióstr Szkolnych de Notre Dame. Z powodu skromności spuścizny autobiograficznej po sufraganie opolskim, wspomnienia sióstr to ważne źródło historyczne do jego życiorysu.
Bishop Antoni Adamiuk worked closely together with the School Sisters de Notre Dame who, before 2000, worked in the diocesan Curia in Opole and in the Holy Cross Publishing House. Bishop Adamiuk is remembered by the sisters as an exemplary priest, an excellent catechist and a courageous preacher, a good, modest and upright man, a guardian of memories about the Polish eastern frontier, and a defender of truth and justice (of the trade union “Solidarity”). Within the framework of providing help to the anticommunistic opposition, Sister Angela Orłowska SSND, acted at the side of the Bishop. The sisters could count on the Bishop’s help in the difficult years of communism in Poland. At that time he organized catechetical courses, preparing the School Sisters to work with children and youth. He taught the sisters not only how to conduct classes in religion, but also in the history of Poland. To them he was an example of a patriot. In the opinion of all sisters, Bishop Adamiuk was a “warm, good father”, always kind-hearted towards the Congregation of the School Sisters de Notre Dame. Due to a meager autobiographical legacy, left after that auxiliary bishop of Opole, the sisters’ reminiscences are an important historical source for his curriculum vitae.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 209-230
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antoni Stefan Kąsinowski (1931–2017)
Autorzy:
Kondziela, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217602.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Kąsinowski Antoni Stefan
architektura
urbanistyka zabytkowa
architecture
historic urbanism
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 52; 149-150
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jerzy Antoni Kłossowski (1893 –1979), oficer Marynarki Wojennej, działacz społeczny, dyplomata
Jerzy Antoni Kłossowski (1893–1979), oficer of the Navy, social activist, diplomat
Antoni Kłossowski (1893–1979), Marineoffizier, Aktivist im öffentlichen Leben, Diplomat
Autorzy:
Welker, Lesław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529356.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
Toruń
Jerzy Antoni Kłossowski
Źródło:
Rocznik Toruński; 2016, 43; 317-324
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antoni Mironowicz, Marcin Mironowicz, Św. Antoni Supraski, Białystok 2014, Wyd. Orthdruk, ss. 44
Autorzy:
Pawluczuk, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432548.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Opis:
recenzja
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2015, 13
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Muzeum motywów i cytatów”. Antoni Lange Wenedzi
The „Museum of Motives and Quotations” in Antoni Langes Wenedzi
Autorzy:
Iwanicka-Przybysz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944040.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wenedzi
Antoni Lange
Lilla Weneda
Juliusz Słowacki
Opis:
This paper analyses the drama of the prominent journalist of the period of modernism. Antoni Lange's writing includes mainly poetic works, numerous translations, and critical-literary texts. Playwriting consists a small part in the writing of the author of Shelley's Funeral, and it has not been discussed up to now. This text seeks to discuss in detail a work that is little known and not easily available. The author depicts dramatic events, analyses figure constructions, composition, and the style of the work. Wenedzi is a drama that corresponds to Slavonic antiquity; it is full of allusions to legendary and historical events from the history of the Polish nation. In its stylistic aspect, it is exceptionally rich with literary references, hence it is defined as “the museum of motives and quotations.” This study shows Lange's attitude towards the literary tradition, specific imitation of romanticism and syncretism in the approach to the history of the nation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 1; 115-140
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma liturgiczna
Autorzy:
Naumczyk, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/675592.pdf
Data publikacji:
1952
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Opis:
-
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 1952, 5, 5–6
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies