Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Partie polityczne"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 156
Tytuł:
Norweskie partie polityczne wobec problemu zmian klimatu i polityki klimatycznej
The Norwegian political parties’ attitudes towards the problem of climate change and climate policy
Autorzy:
Dośpiał-Borysiak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185387.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
Norway
climate policy
political parties
Norwegia
polityka klimatyczna
partie polityczne
Opis:
Problem zmian klimatu ze względu na koszty społeczne i ekonomiczne staje się w ostatnich latach jednym z czynników antagonizujących bądź scalających narodowe systemy polityczne i występujące tam podmioty. Casus Norwegii jako czołowego w Europie producenta oraz eksportera ropy i gazu wydaje się zasługiwać na szczególną uwagę. Główne podmioty polityczne w tym państwie, jak: Norweska Partia Pracy (DnA), Partia Konserwatywna (H), Socjalistyczna Partia Lewicy (SV), Chrześcijańska Partia Ludowa (Kr.F), Partia Centrum (S), Partia Liberalna (V) wyrażają w kwestii celów narodowej polityki klimatycznej dość istotną zbieżność, choć różnią się w kwestiach operacyjnych. Istotnym wyjątkiem w podejściu do omawianej problematyki jest stanowisko Partii Postępu (Fr.P).Celem artykułu jest analiza założeń programowych w obszarze polityki klimatycznej i ochrony klimatu wszystkich ugrupowań parlamentarnych oraz ocena ich praktycznej implementacji w minionej dekadzie.
Due to the social and economic costs the problem of climate change has recently become one of the factors which antagonizes or merges national political systems and their entities. The case of Norway as a leading European producer and exporter of oil and gas seems to deserve particular attention. Although the main political actors in the country, such as the Norwegian Labour Party (DnA), the Conservative Party of Norway (H), the Socialist Left Party (SV), the People’s Christian Party (Kr.F), the Centre Party (S) and the Liberal Party (V) have quite similar ideas about the major objectives of the national climate policy, their opinions differ in operational matters. The position of the Progress Party (Fr.P) is an important exception to the approach towards the discussed issue. This article aims to analyse the programme assumptions about the climate policy and climate protection of all parliamentary groups and assess their practical implementation in the past decade.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2015, 2, 4(8); 141-158
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podemos jako „partia-ruch”
Autorzy:
Sobolewska-Myślik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616090.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
hiszpańskie partie polityczne
ruchy społeczne
populizm
Opis:
W artykule przedstawiono genezę i sposób funkcjonowania hiszpańskiej partii politycznej Podemos, która powstała w roku 2014 i szybko uzyskała znaczącą pozycję w hiszpańskim systemie politycznym. Partia ta zazwyczaj określana jest jako ugrupowanie należące do nurtu populistycznego. W artykule przedstawione zostały argumenty na rzecz potraktowania Podemos jako emanacji hiszpańskiego ruchu społecznego znanego jako Ruch 15-M i tym samym zasadności analizowania jej również przy użyciu kategorii teoretycznej „partii-ruchu”, zaproponowanej przez Herberta Kitschelta. Zastosowanie tej kategorii nie oznacza negacji populistycznego charakteru Podemos, natomiast pozwala na bardziej precyzyjne uchwycenie specyfiki tego ugrupowania.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2018, 1; 163-170
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lech Nikolski, Partie polityczne w wyborach do sejmików województw 1988–2006 [Adam Marszałek, Toruń 2011].
Autorzy:
Janik, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527942.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2011, 4; 165-169
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcje rozwiązania kryzysu ekonomicznego przez dominujące polskie partie polityczne w latach 2008–2009
Autorzy:
Barszcz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489903.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Opis:
The subject of the article is the political concepts of the last global financial crisis, whichbegan in Poland in 2008. In the study of political party and government demands for theeconomic crisis, a comparative and quantitative approach was used in the form of statisticaldata on growth of Gross Domestic Product and the adopted budget deficit and its relation toGross domestic product. Research covers the years 2008–2009.Keywords: financial crisis, political programs, political declarations
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2017, 19, 254
2081-3333
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social Movements and Political Parties: Cooperation and Conflict
Ruchy społeczne a partie polityczne. Współpraca i konflikt
Autorzy:
Madej, Małgorzata
Drałus, Dorota
Wichłacz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806037.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
new social movements
political parties
institutionalization
contentious politics
movement party
anti-party
nowe ruchy społeczne
partie polityczne
instytucjonalizacja
polityka kontestacji
partia-ruch
antypartia
Opis:
New social movements, focused around values and sociocultural identities, shape new communities outside the traditional field of party politics. On one hand, in their institutionalization, social movements enter the political sphere, and on the other, political parties strive to attract voters and supporters by application of tools typical for social movements. The subject of this paper is the border area between new social movements and parties, understood primarily as modes of collective action. The study aims at delineating the field of their mutual influence and at identifying its mechanisms, and explores the problems of ambivalence and instability affecting the dynamics of change within political systems.
Nowe ruchy społeczne, które są oparte o wartości i tożsamości społeczno-kulturowe, tworzą nowe wspólnoty funkcjonujące poza tradycyjnym obszarem polityki. Relacje między nowymi ruchami społecznymi a partiami są złożone. Z jednej strony w procesie instytucjonalizacji ruchy społeczne wkraczają w sferę polityki, z drugiej zaś partie polityczne, starając się przyciągać wyborców i zwolenników, wdrażają w swojej działalności narzędzia typowe dla ruchów. Artykuł dotyczy obszaru pogranicza nowych ruchów społecznych i partii rozumianych jako formy zbiorowego działania. Celem badania jest demarkacja pola ich wzajemnego wpływu, a także identyfikacja mechanizmów tego wpływu oraz omówienie problematyki ambiwalencji i niestabilności, które oddziałują na dynamikę zmiany wewnątrz systemów politycznych.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 80; 95-116
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego w programach polskich partii politycznych po 1989 roku
Autorzy:
Polko, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519944.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
bezpieczeństwo wewnętrzne
polityka bezpieczeństwa
partie polityczne
Opis:
Although safety is a basic personal and institutional need, its presence in programmes of Polish political parties is not impressive. We can observe a change in the second decade of the 21st century, but there is no certainty how constant is it. The article aims to present internal security issues in programmes of Polish political parties during the period of the Third Republic and their qualitative analysis.
Źródło:
Historia i Polityka; 2018, 25 (32); 51-64
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rywalizacja wyborcza na Ukrainie w 2012 roku
Autorzy:
Baluk, Walenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647577.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political parties
election
political competition
partie polityczne
wybory
rywalizacja
Opis:
Amendment of electoral law and procedure to appoint government conduced to keep power by The Party of Regions. Parliamentary election of 2012 did not fill full democratic standards. Political parties had not equal access to the mass media, source of finance and electioneering. Counteract of changeover was observable especially in single-member districts. In spite of many infringements of electoral law, the Ukrainian parties system is still diverse. But Ukraine has made a step back in the path of strengthening democracy standards.
Zmiana prawa wyborczego i  procedury powołania rządu sprzyjały zachowaniu władzy przez Partię Regionów. Elekcja parlamentarna 2012 roku nie odpowiadała w  pełni standardom demokratycznym. Partie rządzące i  opozycyjne nie miały równego dostępu do środków masowego przekazu, takich samych możliwości finansowania kampanii wyborczej oraz prowadzenia agitacji politycznej. Przeciwdziałanie wymianie władzy było szczególnie widoczne w  okręgach jednomandatowych. Pomimo wielu naruszeń prawa wyborczego ukraiński system zachował względną rywalizacyjność. Jednak nastąpił wyraźny regres w  rozwoju demokratycznym, w  tym w  zakresie standardów wyborczych.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2013, 20, 2
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka reform systemów wyborczych do Zgromadzenia Narodowego w Bułgarii w latach 1990-2016
Autorzy:
Sokół, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687335.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bułgaria, wybory, systemy wyborcze, partie polityczne
Opis:
W Bułgarii w wyborach do Zgromadzenia Narodowego w okresie demokratyzacji systemu politycznego wykorzystywane były różne mechanizmy wyborcze. Pierwsze tranzycyjne wybory parlamentarne zostały przeprowadzone w oparciu o system mieszany. Następnie wykorzystywany był system proporcjonalny, z wyjątkiem wyborów w 2009 roku, w których zastosowano znów system mieszany. Formuła proporcjonalna w dalszym ciągu jest obowiązującym rozwiązaniem w bułgarskim kodeksie wyborczym pomimo kilkukrotnych prób jej zmiany, między innymi poprzez referendum. W polityce reform wyborczych główną rolę w tym państwie odgrywały partie polityczne.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2017, 2
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partie polityczne w Polsce wobec projektu budowy terminalu regazyfikacyjnego nad Morzem Bałtyckim w latach 2001–2011
Political Parties in Poland Towards Building LNG Terminal on the Baltic Sea from 2001 to 2011
Autorzy:
Paszkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139513.pdf
Data publikacji:
2022-05-27
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
myśl polityczna
terminal LNG
bezpieczeństwo energatyczne
partie polityczne
political thought
LNG terminal
energy security
political parties
Opis:
Uzależnienie Polski od dostaw gazu ziemnego z Federacji Rosyjskiej było w zróżnicowany sposób oceniane przez polskie ugrupowania polityczne. Politycy zarówno partii prawicowych, centrowych, jak i lewicowych proponowali różne rozwiązania, które nakierowane były na dywersyfikację źródeł i kierunków dostaw gazu ziemnego do Polski. Celem artykułu była zatem analiza myśli politycznej polskich ugrupowań politycznych na temat budowy terminalu regazyfikacyjnego nad Morzem Bałtyckim w latach 2001–2011 (tego typu infrastruktura powstała w 2015 r.). Zakres przedmiotowy obejmuje myśl polityczną, natomiast w sensie rzeczowym praca dotyczy poglądów przedstawicieli poszczególnych partii politycznych na kwestię importu gazu ziemnego do Polski. W pracy została wykorzystana metoda analizy źródeł oraz zastosowano techniki badawcze w postaci analizy treści oraz komparatystyczną. W artykule podzielono partie polityczne na dwie grupy – zwolenników oraz przeciwników powstania tego typu infrastruktury. Zwolennicy budowy terminalu (PiS, LPR, PO, Samoobrona) wskazywali na potrzebę kompleksowego zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego Polski, w tym poprzez budowę terminalu LNG, natomiast przeciwnicy (PSL i SLD) podważali ekonomiczny aspekt budowy terminalu.
Polish political parties assessed Poland's dependence on natural gas supplies from the Russian Federation in different ways. Politicians of both right-wing, center, and left-wing parties proposed various solutions aimed at diversifying the sources and directions of natural gas supplies to Poland. Therefore, the aim of the article was to analyze the political thought of Polish political parties in constructing a regasification terminal on the Baltic Sea in the years 2001-2011 (this type of infrastructure was commissioned in 2015). The subject covers political thought, while in the substantive sense, the work concerns the views of representatives of individual political parties on natural gas imports to Poland. In the paper, as the research techniques, the source analysis, content analysis, and comparative analysis methods were used. The article grouped political parties into two groups – supporters and opponents of the creation of this type of infrastructure. Supporters of the terminal’s construction (PiS, LPR, PO, Self-Defence) pointed to the need to comprehensively ensure Poland's energy security, including through the construction of an LNG terminal. At the same time, opponents (PSL and SLD) questioned the economic aspect of building the terminal.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2022, 16, 1; 152-163
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udostępnianie informacji publicznej przez partie polityczne
Act on Access to Public Information and transparency of political parties in Poland
Autorzy:
Szczęch, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046978.pdf
Data publikacji:
2017-03-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
informacja publiczna
zasada jawności
partie polityczne
finansowanie działalności partyjnej
dostęp do informacji
right to information
transparency
political parties
access to information
case law
administrative courts
Opis:
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej oraz Ustawa z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej gwarantują prawo dostępu do informacji dotyczącej działalności organów władzy publicznej oraz podmiotów wykonujących zadania publiczne. Partie polityczne są zobowiązane ustawą do udostępniania informacji dotyczących ich finansowania. Co więcej, jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny, nie ma wątpliwości, że każda partia polityczna spełnia funkcje publiczne (OSK 513/13). Rezultatem tego stanowiska jest zobowiązanie partii do udostępniania informacji dotyczących ich aktywności oraz finansów. Judykatura uzupełnia regulacje ustawowe o wiele dodatkowych reguł, m. in. definicja dokumentu urzędowego z Kodeksu Postępowania Cywilnego nie ma zastosowania na gruncie omawianej ustawy; sfera informacji publicznych obejmuje wszelkiego rodzaju dane dotyczących wydatkowania przez partię środków finansowych, w tym opłaconych przez nią faktur i zawartych umów cywilnoprawnych jak również informacje dotyczące sposobu ustalania wysokości składek członkowskich oraz dokumentów, na podstawie których ta składka jest ustalana. Partie są także zobowiązane do ujawniania uchwał zarządu oraz innych dokumentów wytworzonych przez struktury partyjne, chyba, że mają one charakter ogólny i nie zawierają żadnych dodatkowych informacji. Nie posiadają  natomiast takiego statusu informacje i dokumenty dotyczące spotkania liderów partii politycznych, jak również inne informacje o metodach i środkach działania danej partii.
The Constitution of the Republic of Poland and Act of 6 September 2001 on access to public information ensures the right to information about the activities of public authority organs as well as subjects performing public tasks. Political parties are obligated by the Act to provide information about their funding. Furthermore, according to the Supreme Administrative Court of Poland there is no doubt that a political party fulfils a public role (case no. I OSK 513/13), which results in an obligation to disclose information on their activity and finances to the public. The case law of administrative courts brings many additional rules: the definition of an official document of the Code of Civil Procedure does not apply under the Act; the sphere of public information contains all kinds of data on party finances, including paid invoices and contracts of civil law, as well as information and documents about how to determine the amount of membership fees. Parties are also obligated to disclose resolutions of the Management Board and other documents produced by the party organs, unless these documents are of a general organizational nature and they do not provide any additional information. Political parties do not however, have such obligation regarding information and documents relating to the meetings of their leaders, as well as other information on the methods and means of action of the party.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 1; 101-152
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formowanie się sceny politycznej Republiki Macedonii
Autorzy:
Wojnicki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687396.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
party system, democratisation, political parties, election, transformation
system partyjny, demokratyzacja, partie polityczne, wybory, transformacja
Opis:
In the formation of the party system in Macedonia one may distinguish some phases. The first phase lasted from 1990 to 1992 and the characteristic of it was the re-formation of the political arena. The next phase lasted to 1998 and it could be described as the period of dominance of social democrats. VMRO boycotted the second poll to the Assembly in October 1994. The candidate of VMRO was defeated in the presidential election. The period of 1998–2001 was the time of sustainable multiparty pluralism with two major parties – central-left-wing SDSM and central-right-wing VMRO. The next phase started after finishing the Alban conflict (July 2001) when the new Alban party was formed – DUI. The period of 2004–2005 led to divisions of two major parties on Macedonian political arena. There were divisions in SDSM (The party of New Social Democrats emerged) and in VMRO (New National Party emerged – VMRO). Still, they did not weaken Macedonian parties during the election to the Assembly in September 2006. After the election in 2008 the regress in the competition between main parties – SDSM and VMRO was visible. The win-lose game started in the Macedonian political arena and international organisations alarmed on the dangers of functioning democratic institutions.
W kształtowaniu się systemu partyjnego w Macedonii można wyróżnić kilka faz. Pierwsza faza trwała od 1990 do 1992 roku i charakteryzowała się kształtowaniem sceny politycznej na nowo. Następna faza trwała do 1998 roku i opisać ją można jako okres dominacji obozu socjaldemokratycznego. VMRO zbojkotowała drugą turę wyborów do Zgromadzenia w październiku 1994, jej kandydat przegrał powszechne wybory prezydenckie. Okres lat 1998 i 2001 to zrównoważony pluralizm wielopartyjny, z dwoma głównymi ugrupowaniami: centrolewicowym – SDSM oraz centroprawicowym – VMRO. Kolejny etap rozpoczął się po zakończeniu konfliktu albańskiego (lipiec 2001 roku), gdy uformowało się nowe ugrupowanie albańskie – DUI. Okres lat 2004/2005 zaowocował fragmentaryzacją dwóch głównych ugrupowań macedońskiej sceny politycznej. Nastąpiły wówczas rozłamy w SDSM (powstała Nowa Socjaldemokracja) oraz w VMRO (powstała Partia Narodowa – VMRO). Nie osłabiły one jednak znacząco dwóch wspomnianych partii macedońskich podczas wyborów do Zgromadzenia we wrześniu 2006 roku. Po kolejnej elekcji w 2008 roku można zaobserwować swoisty regres w rywalizacji między głównymi ugrupowaniami – SDSM i VMRO, przybrał on postać swoistej „gry o sumie zerowej”, a organizacje międzynarodowe alarmowały o zagrożeniach dla funkcjonowania instytucji demokratycznych.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łukasz Tomczak, Lewicowe partie polityczne w Polsce -programy, organizacja strategie, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2012, ss. 458.
Autorzy:
Kałużna, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619885.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
abstrakt
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2012, 4; 342-343
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partie polityczne jako czynnik zmian w katalogu zasad ustrojowych państwa demokratycznego i zasadniczy element konstrukcyjny zasady pluralizmu politycznego
Autorzy:
Kulig, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527554.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2001, 1; 109-122
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MARIA WINCŁAWSKA, BARBARA BRODZISKA-MIROWSKA: NIEWYKORZYSTANE SZANSE? POLSKIE PARTIE POLITYCZNE W DZIAŁANIU, WYDAWNICTWO NAUKOWE UNIWERSYTETU MIKOŁAJA KOPERNIKA, TORUŃ 2016, 230 ss.
Autorzy:
Kotarba, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513232.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2017, 15, 1; 191-197 (7)
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serbian elections: The path towards Europe?
Autorzy:
Lubik-Reczek, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615848.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Serbian elections
parties
European Union
Kosovo
wybory w Serbii
partie polityczne
Unia Europejska
Kosowo
Opis:
Republika Serbii powstała 5 czerwca 2006 r. jako spadkobierczyni państwa pod nazwą Serbia i Czarnogóra, które rozpadło się po ogłoszeniu niepodległości przez Czarnogórę 3 czerwca 2006 r. Serbia i Czarnogóra jako związek dwóch republik została proklamowana 4 lutego 2003 r. Zastąpił on utworzoną 27 kwietnia 1992 r. Federacyjną Republikę Jugosławii, w skład której wchodziły Republika Serbii i Republika Czarnogóry. Kluczowym celem niniejszych rozważań, jest udzielenie odpowiedzi na pytania: czy wybory w Serbii zapewnią kontynuację drogi do Europy oraz czy Serbia jest gotowa na to członkostwo? Integracja tego kraju z Unią Europejską zacieśniła się, kiedy do władzy doszedł po wyborach prezydenckich w 2004 roku proeuropejski prezydent Boris Tadić. Największymi przeszkodami w przystąpieniu Serbii do UE są, po pierwsze, sprawa niepodległości Kosowa, a po drugie, rozliczenie przed Trybunałem w Hadze osób odpowiedzialnych za zbrodnie wojenne popełnione w czasie wojny w byłej Jugosławii. Proces integracji Serbii z Unią Europejską trwa już dość długo. Serbowie chcą zakończyć negocjacje w 2019 r., by formalnie dołączyć do Unii Europejskiej w 2020 r. – Komisja Europejska ogłosiła bowiem moratorium na przyjmowanie nowych członków w trakcie obecnej kadencji swojej i Parlamentu Europejskiego, trwających właśnie do 2019 r.W kwietniu premierzy Serbii i Kosowa: Ivica Daczić i Hashim Thaci podpisali porozumienie, wynegocjowane pod auspicjami UE, w sprawie normalizacji stosunków między oboma państwami. Kosowo, dawna serbska prowincja zamieszkana w większości przez Albańczyków, ogłosiło niepodległość w 2008 roku, czego Belgrad nigdy nie uznał. Porozumienie to nie przewiduje formalnego uznania przez Serbię suwerenności Kosowa, reguluje natomiast sytuację w północnej części Kosowa, którą zamieszkuje 40-tysięczna mniejszość serbska. Obie strony zobowiązały się także w tym dokumencie do nieblokowania sobie nawzajem drogi do członkostwa w Unii Europejskiej.  
The Republic of Serbia was established on 5 June 2006 as a legal successor to the state of Serbia and Montenegro which dissolved after Montenegro had declared independence on 3 June 2006. Serbia and Montenegro were constituted as a union of two republics on 4 February 2003 and replaced the Federal Republic of Yugoslavia. The latter was created on 27 April 1992 and was composed of the Republic of Serbia and the Republic of Montenegro.This article has as its main goal to answer the following questions: Will Serbian elections ensure the country’s continued path toward Europe and is Serbia ready for EU membership? Serbia’s integration with the European Union strengthened after pro- European Boris Tadić was elected the country’s president in 2004. The largest hurdles to Serbia’s EU accession are, firstly, the issue of Kosovo’s independence, and, secondly, putting those responsible for war crimes in former Yugoslavia on trial before the Hague Tribunal. Serbia’s EU integration process has been quite protracted and the country would like to finish its negotiations by 2019 in order to join the European Union officially in 2020. The European Commission has declared a moratorium on accession of new members during the current term of both the Commission and the European Parliament, which will expire in 2019. In April, Ivica Daczić and Hashim Thaci signed a negotiated agreement under the EU auspices to normalize the relations between the two countries. Kosovo, a former Serbian province mostly populated by Albanians, declared independence in 2008, which Belgrade has never recognised. The agreement does not provide for Serbia’s formal recognition of Kosovo’s sovereignty, but it regulates the situation in northern Kosovo which has a 40,000-strong Serbian minority. Both parties have also agreed not to block each other on their path to EU membership.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2016, 4; 27-36
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 156

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies