Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Kości"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 317
Tytuł:
Wydłużanie kości długich – metody i zastosowanie
Autorzy:
Grygier, Dominika
Słowiński, Jakub
Kowalewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146796.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Indygo Zahir Media
Tematy:
kości ludzkie
wydłużanie kości
skracanie kości
ortopedia
gwóźdź śródszpikowy
implant
Opis:
Jednym z głównych przejawów ludzkiej aktywności ruchowej jest lokomocja realizowana jako chód. Jego prawidłowość i stabilna postawa jest pochodną równej długości kończyn dolnych. Badania związane z postawą ciała dzieci prowadzone w latach 50. ubiegłego wieku wskazywały, że ponad 90% dzieci do 13 roku życia miało asymetrię ciała w płaszczyźnie czołowej [1]. Badania z udziałem osób dorosłych wykazują, według różnych źródeł, że nierówność kończyn (ang. limb length discrepancy) (Rys. 1) dotyczy tej populacji w przedziale 40-70% [2-3]. W większości jest to nieznaczna różnica, która kompensowana jest dyskretnymi odchyleniami w budowie anatomicznej w innych regionach ciała. Do skutków znacznej nierówności kończyn zaliczyć można nie tylko ogólne wady postawy, jak skrzywienia kręgosłupa, obniżenie miednicy czy występowanie garbu żebrowego [4]. Wada ta wiąże się także z dolegliwościami bólowymi – ze szczególnym uwzględnieniem odcinka L – S kręgosłupa [5].
Źródło:
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2020, 9, 6; 458--460
2300-1410
Pojawia się w:
Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nietypowe złamanie kości śródręcza III u konia - przypadek kliniczny
Non-typical metacarpal III fracture in horse - clinical case report
Autorzy:
Samsel, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/859334.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
konie
kosci srodrecza
zlamania kosci
zlamanie proksymalnej czesci kosci srodrecza III
zlamania zmeczeniowe
leczenie chirurgiczne
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 08
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jałowa martwica kości
Aseptic osteonecrosis
Autorzy:
Studziński, K.
Siermontowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366372.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
jałowa martwica kości
hiperbaria
choroba ciśnieniowa
osteonecrosis
hyperbary
decompression sickness
Opis:
Jałowa martwica kości (JMK) występująca u ludzi narażonych na ekspozycje hiperbaryczne jest poważnym problemem profilaktycznym, diagnostycznym, leczniczym i orzeczniczym. Zmiany o typie JMK lokalizują się najczęściej w okolicy nasad i przynasad dużych kości długich i wykrywane są badaniem radiologicznym, tomografią komputerową, lub rezonansem magnetycznym. Jeżeli zmiany nie dotyczą powierzchni stawowych, mogą pozostać bezobjawowe. Leczenie JMK opiera się na postępowaniu chirurgicznym i nie zawsze daje zadowalające wyniki.
Aseptic osteonecrosis occurrent at subject people on hyperbaric expositions is a serious problem preventive, diagnostic, medicamentosa and of jurisdiction. Changes about the type locate themselves most often in neighbourhood bases and metaphysises of large os longums and are detected an actinoscopy or with the computer scanning. If changes do not refer articular surfaces, can stay asymptomatic. The treatment is based on the surgical conduct and not always gives satisfactory results.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2008, 1(22); 41-50
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złamanie przezkrętarzowe kości udowej : numeryczna analiza stabilności
Autorzy:
Słowiński, J.
Kudłacik, K.
Ziółkowski, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/112457.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Indygo Zahir Media
Tematy:
kość udowa
ortopedia
złamania kości
stabilizacja złamania
Opis:
Złamanie kości udowej to jeden z cięższych i często występujących urazów u osób powyżej 70. roku życia. Złamanie to bywa u osób w starszym wieku przyczyną znacznej niepełnosprawności, pogorszenia komfortu życia, a w niektórych przypadkach nawet śmierci. Tym samym niesie za sobą poważne reperkusje zdrowotne, społeczne i finansowe. Obecnie powszechną metodą stabilizacji złamań przezkrętarzowych kości udowej jest zespolenie za pomocą gwoździa krętarzowego. Stosuje się przy tym wiele wariantów gwoździ wraz z różnymi metodami ich blokowania. Celem przedstawionej analizy była ocena stabilności zespolenia złamania przezkrętarzowego stabilnego kości udowej, zrealizowanego za pomocą gwoździa krętarzowego firmy ChM w dwóch wariantach: ze śrubą szyjkową i pinem derotacyjnym oraz z samą śrubą szyjkową. Motywacją do niniejszych działań było pytanie, jakie pojawia się w pracy klinicznej i które dotyczy faktycznego udziału pinu derotacyjnego w przenoszeniu obciążenia w układzie implant – kość. Analizowane w pracy złamanie przezkrętarzowe – typ I i II wg klasyfikacji Kyle’a to odpowiednio złamanie stabilne bez przemieszczeń i odłamów oraz złamanie stabilne z przemieszczeniem i odłamaniem krętarza mniejszego.
Źródło:
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2018, 7, 4; 278-280
2300-1410
Pojawia się w:
Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielka moc w małej cząsteczce : właściwości i zastosowania bisfosfonianów
Autorzy:
Kozicka, Dominika
Socha, Karolina
Szarek, Jarosław
Kuźnik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200427.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
bisfosfoniany
choroba kości
osteoporoza
obrazowanie kości
dostarczanie leków do kości
bisphosphonates
bone diseases
osteoporosis
bone imaging
bone drug delivery
Opis:
Great power in a small molecule : properties and applications of bisphosphonates
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2023, 77, 1-2; 55--73
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recent studies on the Dice Race Problem and its connections
Autorzy:
Louchard, Guy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/747324.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Matematyczne
Tematy:
dice game, threshold strategy
gra w kości, wyścigi kości, optymalne zatrzymywanie
Opis:
Następująca wersja gry w kości jest opisana w literaturze. Gracze na zmianę rzucają rzetelną kością sumując swoje wyniki do chwili wystąpienia jednego oczka. Z chwila wystąpienia jednego oczka kumulacja jest zerowana, kolejka kończy się i kostka jest przekazywana przeciwnikowi. W każdej chwili gracz może przerwać grę i odebrać wypłatę równą zebranej liczbie punktów. Zwycięża ten gracz który osiągnie ustaloną, założona wygraną n.W pracy pokazano nowe rezultaty wyznaczające strategie optymalną w grze jedno i dwu osobowej oraz wyliczone prawdopodobieństwa wygranej. W przypadku gry jednoosobowej, wobec braku konkurencji, celem jest osiągnięcie założonego rezultatu przy minimalnej liczbie rzutów w ramach dopuszczalnych strategii.
The following type of dice games has been mentioned and/or studied in the literature. Players take turns in rolling a fair die successively, each player accumulating his or her scores as long as the outcome 1 does not occur. If the result 1 turns up, the accumulated score is wiped out, and the turn ends, that is the player gives the die to the next player. At any stage after a roll, the player (she, say) can choose to end her turn and bank her accumulated score. The winner is the first player to reach some xed target n 2 N. We present some new results on optimal strategies and winning probability in a one or two players game. For just one player there is no competition of course, and in this case we suppose that the player simply wants to minimize her total expected number of tosses over all possible banking strategies.
Źródło:
Mathematica Applicanda; 2016, 44, 1
1730-2668
2299-4009
Pojawia się w:
Mathematica Applicanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A stem-group frog from the Early Triassic of Poland
Wczesnotriasowa pra-zaba z Polski
Autorzy:
Evans, S E
Borsuk-Bialynicka, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20581.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
plazy bezogonowe
kregi przedkrzyzowe
kregi krzyzowe
trias
Polska
Anura
kamieniolom Czatkowice
Salientia
kosci ramienne
kregi ogonowe
transgresja retu
ewolucja zwierzat
linie filogenetyczne
Czatkobatrachus polonicus
Triadobatrachus massinoti
filogeneza
kosci
paleontologia
kosci biodrowe
kosci kopalne
zaby
wczesny trias
Opis:
Described on the basis of disarticulated postcranial bones (vertebrae, humeri, ilia) from karst deposits of Scythian age at the locality of Czatkowice in the Kraków Upland, Poland, Czatkobatrachus polonicus gen. et sp. n. is the first salientian known from the Triassic of the Northern part of Pangea. It may be only slightly younger (about 5 MA) than Triadobatrachus massinoti (Piveteau, 1936) from Madagascar, the only Early Triassic salientian known hitherto. Czatkobatrachus resembles Triadobatrachus but is more derived in some features of the vertebrae and elbow joint. It provides evidence of a global distribution of stem-frogs at the very beginning of the Mesozoic, and suggests that the origin of the group must be sought in the Permian.
Czatkobatrachus polonicus gen. et sp. n. jest drugim w świecie, po Triadobatrachus massinoti (Piveteau, 1936), triasowym przedstawicielem linii filogenetycznej płazow bezogonowych (Anura). Jest on równocześnie pierwszym przedstawicielem tego odcinka filogenezy spoza Gondwany. Fragmenty szkieletu pozaczaszkowego zaliczone do Czatkobatrachus polonicus pochodzą z brekcji kostnej wypełniającej struktury krasowe rozwinięte w wapieniach karbońskich w kamieniołomie Czatkowice koło Krakowa. Brekcja ta tworzyła się w permsko-wczesnotriasowej fazie krasowienia wapieni, a końcem tej fazy była transgresja retu (Paszkowski & Wieczorek 1982). Zespół fauny, do którego należy Czatkobatrachus (Borsuk-Białynicka et al. w opracowaniu), jest więc najprawdopodobniej wieku scytyjskiego (wczesny trias). Materiał kostny zaliczony do Czatkobatrachus polonicus składa się z ok. 40 okazów. Wśród nich są liczne lecz niekompletne kości biodrowe (Fig. 2A), kości ramienne (Fig. 2B, C) i kręgi, w tym kręgi krzyżowe (Fig. 3B, E), przedkrzyżowe (Fig. 3A), ogonowe (Fig. 3C, D) i dźwigacz (Fig. 3F, G) oraz pojedynczy fragment proksymalnego zakończenia kości łokciowej (Fig. 2D). Kości te zostały wybrane spośród setek luźnych okazów uzyskanych drogą preparacji chemicznej i przemywania wielu kilogramów brekcji. Przynależność okazów do jednego gatunku opiera się na połączeniu w nich cech żabich (budowa kości biodrowych, ramiennych i dźwigacza, brak szwów między łukami a trzonami kręgów) z jednolitą budową i rozmiarami szcząków (trzony kręgów ektochordalne o podobnej długości i delikatnej budowie, różniące się od innych kregów tego zespołu faunistycznego) oraz podobieństwem względem rodzaju Triadobatrachus (np. rozmiary guzka grzbietowego Fig. 1). Grupa Salientia, do której rodzaj Czatkobatrachus został zaliczony, obejmuje płazy bezogonowe (Anura), znane od jury i ich prymitywnych krewniaków, reprezentowanych dotąd wyłącznie przez Triadobatrachus z wczesnego triasu Madagaskaru. Jako drugi przedstawiciel triasowych Salientia Czatkobatrachus uzupełnia wiadomości na temat tego bardzo słabo poznanego etapu filogenezy, rzacając światło na proces ewolucyjny powstawania samych Anura. W kladogramie ilustrującym stosunki pokrewieństwa wczesnych Salientia (wg Baez & Basso 1996) lokuje się on jako pierwsza grupa zewnętrzna w stosunku do Anura (Fig. 4). Podstawą takiej lokalizacji jest wykształcenie wyrostków poprzecznych kręgów przedkrzyżowych związane z redukcją żeber (a zatem i ruchów bocznych kręgosłupa) uznane za synapomorfię Czatkobatrachus i Anura. Pod względem wykształcenia stawu łokciowego Czatkobatrachus jest także bardziej nowoczesny niż Triadobatrachus, który lokuje się jako dalsza grupa zewnętrzna. Tak skonstruowany kladogram wskazuje, że wydłużenie kości biodrowej i redukcja ruchów bocznych kregosłupa nastąpiła w linii płazow bezogonowych wcześniej niż zrosty podramienia i podudzia oraz powstanie urostylu. Stanowi to wskazanie dla przyszłych rekonstrukcji procesu powstawania żabiego sposobu lokomocji. Laurazyjskie położenie stanowiska z Czatkobatrachus potwierdza światowy zasięg prymitywnych Salientia w triasie (ekstapolowany wcześniej na podstawie rozmieszczenia jurajskich żab), implikując równocześnie długą, może permską, wcześniejszą historię tej linii płazów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 4; 573-580
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępna ocena właściwości strukturalno-elektrycznych w zakresie niskich częstotliwości biomateriałowego modelu doświadczalnego kości długich w stanie patologicznym
Preliminary study of structural-electrical properties in the low frequency range of experimental biomaterial models of long bones in a pathological state
Autorzy:
Uklejewski, R.
Czapski, T.
Winiecki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285310.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
właściwości elektryczne kości długich
osteoporoza
osteomalacja
biomateriałowy model doświadczalny kości
odbiałczanie kości
odwapnianie kości
electrical properties of long bones
osteoporosis
osteomalacia
experimental biomaterial model of long bones
deproteinization
decalcification
Opis:
Przedstawiono wyniki doświadczalnych badań porównawczych dotyczących metod wytworzenia biomateriałowego modelu kości długich w stanie patologicznym, tj. nie w pełni zmineralizowanych (stan osteomalacji) oraz o obniżonym kościotworzeniu (stan osteoporotyczny), otrzymanego na bazie wołowych kości udowych, z wykorzystaniem stosowanych w inżynierii biomateriałów metod częściowego odbiałczania i częściowego odwapniania. Ten biomateriałowi model kości długich jest niezbędny do prowadzenia doświadczalnych badań właściwości strukturalno--elektrycznych kości długich w celu zbudowania prototypowego systemu pomiarowo-obliczeniowego do wyznaczania gęstości i parametrów porosprężystych kości długich prawidłowych i osteoporotycznych oryginalną nieinwazyjną metodą elektroosteodensytometrii (zgłoszenie patentowe krajowe i międzynarodowe). Proces odbiałczania prowadzono porównawczo z użyciem roztworów NaOCl, H2O2, KOH i NaOH, natomiast proces odwapniania próbek kości wołowych prowadzono porównawczo z użyciem roztworów HNO3, HCl i EDTA oraz w mieszaninie roztworów HNO3 i HCHO. Zbadano kinetykę przeprowadzonych procesów, monitorując stężenia białka oraz wapnia w zastosowanych roztworach w funkcji czasu. Na podstawie zbadanych przebiegów procesów możemy obecnie zarekomendować do wytworzenia biomateriałowych modeli doświadczalnych kości długich w stanie patologicznym: o obniżonym kościotworzeniu – odbiałczanie z użyciem 7% roztworu nadtlenku wodoru (H2O2), a dla nie w pełni zmineralizowanych – odwapnianie z użyciem 0,5 M roztworu kwasu solnego (HCl). Przedstawiono pilotażowe wyniki doświadczalnej analizy właściwości strukturalno-elektrycznych biomateriałowego modelu kości długiej w stanie obniżonego kościotworzenia (badano trzy częściowo odbiałczone kości udowe wołowe) z wypełnieniem porów modelu wieloelektrolitowym płynem fizjologicznym Ringera, w zakresie niskich częstotliwości (od 20 Hz do 10 kHz) i w zależności od lokalizacji badanej próbki wzdłuż trzonu kości długiej. Stwierdzono, że: 1) wartości modułu impedancji elektrycznej jednostkowej |Z1| [Ω/cm] trzonu modelowej kości długiej osteoporotycznej maleją bardzo wyraźnie w funkcji częstotliwości w zakresie od 20 Hz do 500 Hz; od częstotliwości 500 Hz do 2 kHz zmiany wartości |Z1| są niewielkie, a powyżej częstotliwości 2 kHz wartość modułu impedancji jednostkowej |Z1| praktycznie nie zależy od zmian częstotliwości; 2) średnia wartość modułu impedancji elektrycznej jednostkowej |Z1| trzonu modelowej kości długiej osteoporotycznej okazała się względnie stała wzdłuż długości trzonu kości i wynosiła ok. 670 Ω/cm dla częstotliwości 100 Hz oraz ok. 630 Ω/cm dla częstotliwości 10 kHz. Otrzymane pilotażowe wyniki pomiarów parametrów elektrycznych określających właściwości strukturalno-elektryczne kości długich osteoporotycznych wymagają potwierdzenia na większej liczbie próbek trzonowo-kostnych częściowo odbiałczanych; planujemy też poszerzenie analizy doświadczalnej właściwości strukturalno--elektrycznych kości długich o obniżonej mineralizacji (częściowo odwapnionych).
We present the results of a comparative experimental study on methods considered for the manufacture of a biomaterial model of long bones in a pathological state, i.e. insufficiently mineralized bone (osteomalacia) and reduced osteogenesis (osteoporosis), obtained from bovine femoral bone, using methods applied in the engineering of biomaterials such as partial deproteinization and partial demineralization. The biomaterial model is required for experimental research into the structural-electrical properties of long bones, which will be carried out to build a prototype for a measurement system for the evaluation of bone densitometry and poroelastic properties with the use of an original and non-invasive method of electroosseodensitometry (Polish and international patent applications). The kinetics of chemical bone deproteinization processes in NaOCl, H2O2, KOH and NaOH solutions and chemical bone demineralization processes in HNO3, HCl, EDTA solutions and in a mixture of HNO3 and HCHO were comparatively studied and the protein and calcium contents were monitored as a function of time. On the basis of the functional graphs obtained from the observed processes, we can currently recommend the following conditions for manufacturing a biomaterial model of long bones in a pathological state: deproteinization using a 7% solution of hydrogen peroxide (H2O2) to produce a model of bone in a state of reduced osteogenesis and decalcification with 0.5 M hydrochloric acid (HCl) to produce a model of insufficiently mineralized bone. The results of a pilot experimental analysis of the structural-electrical properties of the biomaterial model of long bones are presented for a state of reduced bone formation (osteoporotic; three partially deproteinized bovine femurs were examined). The bone pores of the model were filled with physiological multielectrolyte Ringer’s saline and assessed in a low frequency range (20 Hz to 10 kHz) as a function of the location of bone shaft samples along the diaphysis. It was found that: 1) values of the modulus of the unit electrical impedance |Z1| [Ω/cm] of the bone shaft of the model osteoporotic long bone decreased very clearly as a function of frequency in the range from 20 Hz to ca. 500 kHz; from a frequency of 500 Hz to 2 kHz, the changes in the |Z1| value were small, and above 2 kHz, the |Z1| value practically did not depend on frequency changes. 2) The mean value of the modulus of the unit electrical impedance |Z1| of the bone shaft of the model osteoporotic long bone was found to be relatively constant along the length of the bone shaft and was about 670 Ω/cm for a frequency of 100 Hz and about 630 Ω/cm for a frequency of 10 kHz. The results of the preliminary study on the structural-electrical properties of long bone shafts in a pathological (osteoporotic) state require confirmation in a full experimental study on a larger number of model osteoporotic long bones; we are also planning to extend the experimental analysis to the structural-electrical properties of long bones with impaired mineralization (partially decalcified).
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, 126; 12-22
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza numeryczna stabilności zespolenia złamania kłykcia kości piszczelowej
Autorzy:
Dziergowska, Katarzyna
Kudłacik, Konrad
Słowiński, Jakub J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146789.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Indygo Zahir Media
Tematy:
złamanie kości piszczelowej
kość piszczelowa
metoda elementów skończonych
analiza numeryczna
Opis:
Złamanie kłykcia kości piszczelowej jest poważnym urazem, który w obrębie złamań wszystkich kości długich stanowi 1% tego typu uszkodzeń [1], natomiast w obrębie samej kości piszczelowej już 9,2% przypadków [2]. Złamanie takie powstaje w efekcie superpozycji obciążeń działających pionowo wzdłuż osi kości w połączeniu z siłami działającymi ukośnie [3]. Tego rodzaju stan obciążeń jest możliwy do osiągnięcia podczas uprawiania sportu, ale też w efekcie wypadków komunikacyjnych. Liczba urazów i ich lokalizacja są pochodną wzrostu dynamiki życia, wydłużania się średniego wieku oraz aktywnego, nawet pośród seniorów, stylu życia [4]. Złamanie kłykcia zorientowane jest najczęściej po stronie bocznej kości. Znacznie rzadziej, zaledwie w 10-20% przypadków złamanie to przebiega po stronie przyśrodkowej, ale jego konsekwencje są poważniejsze [5]. Kłykieć przyśrodkowy pośredniczy w przeniesieniu 60% ciężaru ciała podczas normalnej aktywności, materiał kostny w jego obszarze charakteryzuje większa gęstość, jak również większy jest sam obszar tej części nasady bliższej kości względem strony bocznej [5]. Kłykieć boczny ze względu na jego umiejscowienie, tj. większą ekspozycję na zewnątrz ciała, znacznie łatwiej ulega uszkodzeniu. Z tego powodu złamania tego typu mogą częściej pochodzić od urazów o niskiej energii i w efekcie nie charakteryzują się dużą liczbą odłamów. Niezależnie od położenia, opisane złamanie bezpośrednio rzutuje na stabilność i ruchomość w stawie kolanowym, a dalej na mobilność pacjenta, w związku z czym jest kluczowe, aby jego stabilizacja mogła zapewnić prawidłowy zrost kostny i powrót do zdrowia [6]. W realizacji tego celu, szczególnie po stronie bocznej kości, najczęściej stosuje się śruby gąbczaste. Implant tego rodzaju stosowany jest powszechnie w wariancie o średnicy 6,5 mm o określonym skoku gwintu. Literatura fachowa porusza tematykę wpływu zastosowania dodatkowej śruby i sposobu jej umieszczenia względem pozostałych śrub [2], [4], [7] oraz dodatkowego użycia płytki [2], [5]-[8] na stabilność zespolenia odłamów kostnych. Brakuje natomiast źródeł, w których analizie poddano by wpływ wymiarów geometrycznych gwintu śruby na parametry istotne dla procesów zrostu kostnego. Postawiony cel obejmował oszacowanie stabilności izolowanego złamania kłykcia bocznego kości piszczelowej AO 4.1.B.1.1 zespolonego za pomocą dwóch śrub gąbczastych jako jednej z zalecanych technik operacyjnych.
Źródło:
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2019, 8, 6; 488--491
2300-1410
Pojawia się w:
Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypadek torbieli zatoki klinowej z destrukcją kości podstawy czaszki
Autorzy:
Paradowska-Opałka, Beata
Grochowska-Bohatyrewicz, Ewa
Kawczyński, Maciej
Jaworowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401745.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
śluzowiak zatoki klinowej
zniszczenie kości
ból głowy
Opis:
Celem pracy jest omówienie przypadku torbieli zatoki klinowej z destrukcją kości podstawy czaszki u 62-letniego mężczyzny leczonego w Klinice Otolaryngologii PUM. Pacjent zgłosił się do kliniki z powodu silnych dolegliwości bólowych głowy, zaburzeń widzenia, przewodzeniowego niedosłuchu ucha lewego oraz spadku masy ciała. Dolegliwości o charakterze narastającym trwały od 2 lat. Rozpoznanie mucocele zatoki klinowej lewej z destrukcją kości okolicy siodła tureckiego postawiono 2 lata wcześniej, jednak chory nie zgłosił się wówczas na leczenie. W wykonanej przy przyjęciu tomografii komputerowej stwierdzono patologiczną masę w zatoce klinowej po stronie lewej (o gęstości 48 j.H. i wymiarach ok. 33x25x25mm) powodującą rozległą destrukcję lewej i górnej ściany zatoki klinowej z wniknięciem do wnętrza czaszki. W NMR potwierdzono obecność torbieli wielkości 28x24mm, która przylegała bezpośrednio do dołu siodła tureckiego i nie penetrowała do mózgowia. Ponadto w badaniach obrazowych stwierdzono zmiany o charakterze przewlekłego zapalenie zatok przynosowych z polipami. Pacjent leczony był operacyjnie metodą endoskopową z użyciem nawigacji. Wykonano szeroką marsupializację przedniej ściany torbieli zatoki klinowej oraz usunięcie zmian polipowatych z pozostałych zatok. Po zabiegu dolegliwości bólowe ustąpiły. W kontrolnym badaniu NMR stwierdzono pogrubienie błony śluzowej sitowia, zatoki klinowej, zatok szczękowych oraz komórek sutkowatych po stronie lewej bez cech wgłobienia opon w obrębie operowanej okolicy.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 3; 38-42
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyrodnienie włókniste kości u kóz
Fibrous dystrophy in goats
Autorzy:
Mickiewicz, Marcin
Czopowicz, Michał
Warchulska, Karolina
Bonecka, Joanna
Moroz, Agata
Szaluś-Jordanow, Olga
Markowska-Daniel, Iwona
Kaba, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22003321.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
kozy
etiologia
patogeneza
objawy kliniczne
diagnostyka
zmiany anatomopatologiczne
leczenie
choroby zwierząt
choroby kości
zwyrodnienie włókniste kości
goats
fibrous ostheodystrophy
Polska
Opis:
This article presents the four, fibrous ostheodystrophy cases at a goat farm in northern Poland. This metabolic disorder is an example of secondary nutritional hyperparathyroidism arising from a chronic, persistent consumption of excessive dietary phosphorus. The disease is well known in goats worldwide. The initial symptoms can be nonspecific and include increasing lethargy, difficult swallowing, that is evidence of pharyngeal involvement, weight loss, and a tendency for recumbency. Although all bones may be affected, the mandible and jaw are predisposed to reveal visible defects as first. Clinical lesions can be reversed, but only if they are detected early, through dietary treatment, involving reduction of phosphorus levels and correction of the calcium to phosphorus ratio.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 05; 297-300
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapalenie kości skroniowej jako powikłanie wysiękowego zapalenia ucha środkowego – opis przypadku
Autorzy:
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Elżbieta
Karchier, Emilia
Niemczyk, Kazimierz
Sokołowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399973.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
wysiękowe zapalenie ucha
zapalenie kości skroniowej
postepowanie operacyjne
Opis:
Autorzy przedstawili przypadek 15-letniej pacjentki z zapaleniem kości skroniowej w przebiegu wysiękowego zapalenia ucha środkowego. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego jest rzadką przyczyną rozwoju zapalenia piramidy kości skroniowej. Zapalenie piramidy kości skroniowej sporadycznie występuje u dzieci, w większości w starszej grupie wiekowej. Podejrzenie zapalenia kości skroniowej wymaga wykonania badań radiologicznych: RM, TK. W przypadku rozwiniętych objawów zapalenia kości wyłącznie leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne. Niezbędne jest leczenie operacyjne z zastosowaniem różnych dostępów chirurgicznych, zapewniających radykalne usunięcie zmian zapalnych, w tym dojścia przez środkowy dół czaszki.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 55-59
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implant zakotwiczony w kości u dzieci i młodzieży. Zmiany skórne i powikłania
Autorzy:
Wolfovitz, Amit
Grobman, Ariel
Snapp, Hillary A
Telischi, Fred F
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398994.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
implant zakotwiczony w kości
młodzież
powikłania miejscowe
zmiany skórne
Opis:
Cel: Ocena czynników przyczyniających się do rozwoju zmian skórnych i powikłań miejscowych w populacji dzieci i młodzieży poddawanych zabiegom wszczepiania implantów słuchowych zakotwiczonych w kości (BAI). Metody: Retrospektywny przegląd dokumentacji pacjentów pediatrycznych i pacjentów w okresie dojrzewania (wiek 0–17 lat) poddanych zabiegowi BAI w związku z niedosłuchem mieszanym, niedosłuchem przewodzeniowym i jednostronną głuchotą w ośrodku akademickim trzeciego stopnia referencyjności. Zebrano dane demograficzne, dane kliniczne, informacje nt. rodzaju implantu oraz zmienne związane z zabiegiem operacyjnym, które następnie poddano analizie pod kątem związku z powstawaniem zmian skórnych i powikłań miejscowych. Wyniki: W badanym okresie wykonano 39 zabiegów BAI u 28 pacjentów. Średni wiek w momencie implantacji wynosił 10,5 ± 3,4 lat (5–16 lat). Do wystąpienia zmian skórnych i powikłań miejscowych doszło w przypadku 61,5% (24/39) zabiegów BAI. Ogółem, powikłania miejscowe odpowiadały za 75% (18/24) przypadków, zaś zmiany skórne za 25% (6/24). Operacja rewizyjna była wymagana w 41,0% (16/39) przypadków. Średnia wieku w momencie operacji rewizyjnej w związku ze zmianami skórnymi lub powikłaniami miejscowymi, samymi powikłaniami miejscowymi i samymi zmianami skórnymi wynosiła odpowiednio: 14,6 ± 3,3 lat (7,25–19), 13,4 ± 4,0 lat (7,3–17) i 16,1 ± 1,2 lat (13,8–17), bez różnic między grupami. Dla implantów związanych z wystąpieniem zmian skórnych i powikłań miejscowych przeżywalność łączników po okresie 6,75 lat od implantacji wyniosła 33,3%. Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie czynników demograficznych i klinicznych między pacjentami, u których doszło do wystąpienia zmian skórnych i powikłań miejscowych a pacjentami, u których zmiany i powikłania nie wystąpiły. Wyższe odsetki zmian skórnych i powikłań miejscowych odnotowano dla zabiegów wykonywanych z wykorzystaniem technik dwuetapowych, nacięć nieliniowych i szwów wchłanialnych. Wniosek: W przypadkach technik jednoetapowych, prowadzonych z użyciem nacięć liniowych/wycięć z zastosowaniem puncha i z wykorzystaniem szwów niewchłanialnych obserwowano mniejszy odsetek zmian skórnych/powikłań miejscowych. Czas przeżycia łącznika w przypadkach zmian skórnych i powikłań miejscowych sięga 6,75 lat od implantacji. Przed pierwszym wszczepieniem implantu u młodszych dzieci należy rozważyć ewentualną potrzebę wykonania operacji rewizyjnej i wymiany łącznika na dłuższy w okresie dojrzewania, prawdopodobnie w czasie, gdy tkanka miękka skóry głowy ulegnie zgrubieniu; o ewentualności tej należy poinformować opiekunów dziecka.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 1-8
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degree of mineralisation of bones in children with idiopathic scoliosis. Do these children show a reduced bone mineral density?
Stopień mineralizacji kości dzieci ze skoliozą idiopatyczną. Czy występuje u nich obniżona gęstość mineralna kości?
Autorzy:
Deja, Agata
Nowacka-Pikuła, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798804.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Scoliosis
bone mineral density
Osteoporosis
Densitometry
skolioza
gęstość mineralna kości
osteoporoza
densytometria
Opis:
Introduction: Idiopathic scoliosis constitutes a serious clinical problem due to the risk of progression, trunk deformation and possible respiratory disorders. The relation between the bone mineral density (BMD) and the risk of scoliosis developing in children is still unclear. However, confirmation of such a relation could result in both modifications of the current treatment and an earlier rehabilitation in children with decreased bone mineral density. Aim: The aim of the study was to assess the BMD in children with idiopathic scoliosis, in accordance with the guidelines of the International Society of Clinical Densitometry (ISCD). Materials and methods: a total of 57 children with idiopathic scoliosis aged 5.5 to 18.0 years took part in the study. Anteroposterior (AP) radiographs were taken to determine the Cobb angles. Also, the trunk axial rotation angles according to Bunnell were evaluated using Adam’s test with a scoliometer. The densitometric examinations of the L1-L4 spine were performed using a densitometer, based on Dual-energy X-ray absorptiometry (DEXA). Results: Among the 57 patients with scoliosis, a Z-score equal or below – 2.0 SD occurred in 5 of the examined children (9%). a statistically significant correlation between the BMD and the spine angle, and between the Z-score value and the spine angle, was not observed. Conclusions: Our study indicates that a decreased bone mineral density is not observed in the population of children with scoliosis. The densitometric examination of the children with scoliosis is difficult to interpret, due to their continuous skeletal grow and the great differences in bone size between individuals of the same age, as well as rotations of the analysed vertebrae, and the limited growth due to scoliosis.
Wstęp: Skolioza idiopatyczna jest trójpłaszczyznową deformacją kręgosłupa o nieznanej etiologii. Stanowi ona u dzieci poważny problem kliniczny z uwagi na możliwość jej progresji, deformacji tułowia oraz możliwych zaburzeń oddychania. Wciąż nie jest do końca jasny związek między mineralizacją kości a ryzykiem rozwoju skoliozy u dzieci. Potwierdzenie takiej korelacji mogłoby przyczynić się zarówno do zmiany dotychczasowego leczenia, jak również do wczesnej interwencji rehabilitacyjnej dzieci z obniżoną gęstością kości. Cel pracy: Celem pracy była ocena gęstości mineralnej kości u dzieci ze skoliozą idiopatyczną, zgodnie z wytycznymi Międzynarodowego Towarzystwa Densytometrii Klinicznej (ISCD). Materiał i metody: 57 dzieci ze skoliozą idiopatyczną w wieku od 5,5 do 18 lat. Kąt skoliozy wyznaczano na zdjęciu rtg kręgosłupa metodą Cobba. Kąt rotacji tułowia wg Bunnella oceniano w teście Adamsa za pomocą skoliometru. Badania densytometryczne kręgosłupa L1-L4 wykonano za pomocą densytometru, opartego o metodę absorpcjometrii promieniowania rentgenowskiego o podwójnej energii (DEXA). Wyniki: Spośród 57 pacjentów ze skoliozą Z-score równy lub poniżej – 2,0 SD występował u 5 badanych dzieci (9%). Nie zaobserwowano statystycznie istotnej korelacji między gęstością mineralną kości a skrzywieniem kręgosłupa, jak również między wartością Z-score a skrzywieniem kręgosłupa. Wnioski: Nasze badania wskazują, że u dzieci ze skoliozą nie obserwuje się obniżonej gęstości mineralnej kości. Badanie densytometryczne u dzieci ze skoliozą jest trudne do interpretacji, ponieważ obok czynników związanych z ciągłym procesem rośnięcia szkieletu i dużymi różnicami międzyosobniczymi w rozmiarze kości u dzieci w tym samym wieku, na wynik wpływają też czynniki związane ze skoliozą, tj. rotacja kręgu w miejscu pomiaru oraz deficyt wzrostu związany ze skrzywieniem kręgosłupa.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2015, 19(2); 5-9
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 317

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies