Temat: museology - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wstęp do numeru
Introduction
Autorzy:: Redakcja, Czasopisma,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433656.pdf
Data publikacji:: 2017-09-22
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Muzealnictwo
Museology
Opis:: We are handing over to you the 58th issue of our periodical which documents over two hundred years of the history of Polish museums. Invariably, it analyses and comments on the processes that occur in Polish and world museums which undeniably prove that this area of global culture is constantly changing and developing. It reminds and shares lasting values inscribed in collections and preserved for the future generations. Also, it shares cultural heritage and its knowledge with the contemporary.
Dokumentujący ponad dwa stulecia historii polskich muzeów nasz periodyk, którego kolejny, już 58. tom oddajemy obecnie do rąk Czytelników, niezmiennie analizuje i komentuje procesy zachodzące w muzealnictwie polskim i światowym, niewątpliwie świadczące o permanentnym rozwoju oraz zmianach w tej dziedzinie globalnej kultury. Przypomina jednocześnie i popularyzuje nieprzemijające wartości wpisane w gromadzenie, trwałe zachowanie dla potomnych oraz udostępnianie współczesnym dziedzictwa kulturowego, a także wiedzy o nim.
Źródło:: Muzealnictwo; 2017, 58; 1-1
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: O POTRZEBIE POWSTANIA POLSKIEGO SŁOWNIKA MUZEALNIKÓW
ON THE NEED TO COMPILE A POLISH DICTIONARY OF MUSEUM CURATORS
Autorzy:: Agnieszka, Murawska,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433176.pdf
Data publikacji:: 2017-09-12
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: muzealnik
historia muzealnictwa
muzealnictwo
słownik
służba publiczna
museum curator
history of museology
museology
dictionary
public service
Opis:: The article documents all the actions which have already been undertaken to compile a Polish Dictionary of Museum Curators. The co-operation of the National Institute for Museums and Public Collections, the Adam Mickiewicz University in Poznań and the National Museum in Poznań, and the Association of Polish Museum Professionals, Wielkopolska branch, and the project’s public partner and initiator, which has contributed to two symposiums and a discussion panel. The opportunity to implement a long-term and nationwide project which serves to contribute to knowledge about the development of museology in Poland, consolidate the professional environment, and improve the ethos of a profession which is similar to a public service, will be the substantive result of the events.
Artykuł dokumentuje dotychczasowe działania mające na celu stworzenie Polskiego Słownika Muzealników. Współpraca instytucji: Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Muzeum Narodowego w Poznaniu z partnerem społecznym i inicjatorem projektu – Oddziałem Wielkopolskim Stowarzyszenia Muzealników Polskich doprowadziła do realizacji 2 sympozjów oraz panelu dyskusyjnego. Efekty merytoryczne tych wydarzeń stanowią trwałą bazę umożliwiającą realizację wieloletniego projektu o charakterze ogólnopolskim, służącego powstaniu zarówno podstaw wiedzy o osobach związanych z rozwojem muzealnictwa w Polsce, jak i konsolidacji środowiska oraz wzmocnieniu etosu zawodu o cechach służby publicznej.
Źródło:: Muzealnictwo; 2017, 58; 277-280
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: SZTUKA CZY ZUPA, SPOŁECZNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ EDUKACJI MUZEALNEJ
ART OR SOUP. SOCIAL RESPONSIBILITY OF MUSEUM EDUCATION
Autorzy:: Leszek, Karczewski,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433568.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: museum
education
participation
museology
modern art
constructivism.
Opis:: The author, practitioner and theoretician of museum education in the spirit of participation, develops a mission of social responsibility of museum education and is involved in discussions about the performative turn in the humanities. He analyses the agency of museum institutions, the effects of exhibits and exposition rhetoric, the effects in the public non-artistic sphere and finally distinctive effects in the symbolic sphere. He sees a museum as a mediator for arousing conflicts where mediation is supposed to lead to the emancipation of audience. Its embodiment would be a high-brow educator who, as an ‘unwanted outsider’ destroys the existing status quo. The author reinterprets speculative museum findings by presenting three sets of activity of the Department of Education of the Museum of Art in Łódź. The first project, Avant-garde in Szczekociny, deals with the cooperation of community art with urban and rural society of Szczekociny, a commune with less than 4000 residents. The second one is the Coco&Vinci Project, according to which the museum education has become a vehicle of documented social advancement of pupils of Łódź reformatory. The third project, Gallery of jeans, is a project of a creative common room, in which activities related to art for children who are brought up in the gates of tenement houses in the neglected downtown of Łódź give way to volunteer social work. For two last projects, the author outlines a broader, not only museum-related, interpretative context which he sees for example in the Situational International or in the radical pedagogy. The common point here is the pursuit of emancipation. The author proves that socially responsible museum education must take into account the openness of a museum institution on different but equally valuable world orders. He also argues that a museum educator who facilitates a subjective change of participants in activities should be ready for it themselves. The emphasis on educator’s ethics is thus the polemics with arguments of the Polish museum environment who insist on a systemic way of training educators.
Autor, praktyk i teoretyk edukacji muzealnej w duchu partycypacyjnym, projektuje misję społecznej odpowiedzialności edukacji muzealnej snując rozważania w ramach zwrotu performatywnego w naukach humanistycznych. Analizuje sprawczość instytucji muzealnej: oddziaływanie eksponatów i retoryki ekspozycyjnej, oddziaływanie w publicznej sferze pozaartystycznej, wreszcie – dystynktywne oddziaływanie w sferze symbolicznej. Widzi rolę muzeum spełniającego funkcję mediatora powstających konfliktów; mediacja ta ma prowadzić do emancypacji widza. Jej ucieleśnieniem byłby edukator-intelektualista, który, jako „niepożądany outsider” burzy zastane status quo. Autor reinterpretuje spekulatywne ustalenia muzeologiczne poprzez prezentowane trzy zespoły działań Działu Edukacji Muzeum Sztuki w Łodzi. Pierwszy to projekt Awangarda w Szczekocinach, działanie nurtu community art ze społecznością miejsko-wiejskiej gminy niespełna czterotysięcznego miasta Szczekociny. Drugi to projekt Coco&Vinci, w którym edukacja muzealna stała się wehikułem udokumentowanego, społecznego awansu podopiecznych łódzkiego poprawczaka. Trzeci to projekt świetlicy twórczej Galeria Dżinsów, w którym działania związane ze sztuką dla dzieci wychowujących się w bramach kamienic zaniedbanej ulicy łódzkiego Śródmieścia ustąpiły miejsca wolontaryjnej pracy socjalnej. Dla dwóch ostatnich działań autor zarysowuje szerszy, niż tylko muzealny, kontekst interpretacyjny, widząc go np. w Międzynarodówce Sytuacjonistycznej czy radykalnej pedagogice. Punkt wspólny stanowi tu dążenie emancypacyjne. Autor dowodzi, że społecznie odpowiedzialna edukacja muzealna musi uwzględniać otwartość instytucji muzeum na odmienne, a równie cenne porządki świata. Argumentuje także, że edukator muzealny, facylitujący podmiotowościową zmianę uczestników działań, sam powinien być na nią gotowy. Nacisk na etykę edukatora stanowi tym samym polemikę z głosami z polskiego środowiska muzealniczego, postulującymi systemowy sposób kształcenia edukatorów.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 159-168
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: FUNDACJA ERNSTA BARLACHA W GÜSTROW
THE ERNST BARLACH FOUNDATION IN GÜSTROW
Autorzy:: Volker, Probst,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433609.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Ernst Barlach (1870–1938)
Ernst Barlach Foundation
Güstrow
museology
exposition.
Opis:: It is rather unusual that as many as four German museums within the remit of three independent institutions are devoted to one artist – Ernst Barlach (1870–1938), a representative of modernist art, sculptor, graphic artist and writer, whose life and work significantly influenced 20th-century art history. His life and works have been commemorated in four places, two of which are museums in Wedel (the artist’s birthplace) and in Ratzenburg (where he spent his youth), managed by the Ernst Barlach Association in Hamburg. Meanwhile, the Ernst Barlach House in Hamburg preserves the collection once created by the manufacturer Hermann F. Reemtsma (1892–1961), which is exhibited in a museum in Jenisch Park (Hamburg– Nienstedten) designed by the architect Werner Kallmorgen (1902–1979). The Ernst Barlach Foundation stores the artist’s legacy, the world’s most comprehensive set of his works from the years 1888–1938, in Güstrow in Mecklenburg–Western Pomerania. The creation of the Foundation immortalised the artist’s history and creative development. He died in Rostock in September 1938 and Nikolaus Barlach (1906–2001), his son and only heir, inherited not only the artist’s estate but also his legacy. The son preserved the collection with the help of experts on Barlach’s work. He managed to keep it undamaged even during the Nazi period. After 1945, he delegated the task of preserving his father’s legacy to Friedrich Schult (1889–1978), a drawing teacher from Güstrow, whose major achievement was publishing the first catalogues of Barlach’s works between 1958 and 1971. However, in the East Germany formed in 1949, Barlach’s works were widely controversial. Once both German states had been united in 1990, the political order changed and after some negotiations, the whole legacy preserved in Güstrow together with the house–workshop was sold by the heirs to trustees from the Foundation of Culture of Federal States in 1993, who recommended at the same time that the goods form part of a foundation for the public benefit. The Federal Republic of Germany, the Foundation of Culture and the federal state of Mecklenburg-Western Pomerania were deeply involved in this purchase. The Foundation deals with Barlach’s life and work, but its main field of activity are museum works: storing, collecting, preserving, researching and promoting the artist’s output. It also functions as a research centre for Barlach’s work, arranges international cooperation in its projects with other museums and institutions, organises exhibitions and issues various publications.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 133-148
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: W STRONĘ MORZA. POLITYKA OCHRONY MORSKIEGO DZIEDZICTWA KULTUROWEGO W KRAJACH REJONU MORZA BAŁTYCKIEGO I PÓŁNOCNEGO
Towards the sea. Politics of protection of maritime cultural heritage in the countries of the Baltic and the North Sea region
Autorzy:: Robert, Domżał,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/432736.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Museums
Norwegian
cultural heritage
Polish museology
Baltic Strategy
Dziedzictwo kulturowe
muzealnictwo morskie
strategia bałtycka
Opis:: The article deals with issues concerning the protection of maritime cultural heritage in the countries bordering the Baltic and the North Sea. It presents the origins of the Monitoring Group on Cultural Heritage in the Baltic Sea States and of its two Working Groups, whose members include representatives of the National Maritime Museum in Gdańsk. Moreover, the Action Plan for the new Strategy for the Baltic Sea Region accepted by the European Commission is/was presented. For the first time, the strategy includes the Culture Priority Area as well as example flagship projects connected with cultural heritage. Two of them were submitted by the National Maritime Museum in Gdańsk. This elaboration also mentions example projects implemented thanks to EEA Grants. One of the last ‘soft’ projects carried out by the National Maritime Museum was the cooperation with the Norwegian Directorate for Cultural Heritage – Riksantikvaren from Oslo and the Hardanger & Voss Muzeum from Utne. The „Polish and Norwegian maritime cultural heritage” project consisted in exchanging experiences on dying maritime crafts of boatbuilding and cordage. During the meetings, an innovative educational programme was created which was implemented in both Polish and Norwegian museums. The broad range of issues discussed in the article shows the increasing importance of maritime cultural heritage which is playing an increasingly important role in the local development of the Northern Europe coastline.
Artykuł dotyczy zagadnień z dziedziny ochrony morskiego dziedzictwa kulturowego w krajach leżących nad Morzem Bałtyckim i Północnym. Przedstawioono w nim genezę powstania Grupy Roboczej ds. Dziedzictwa Kulturowego Krajów Bałtyckich oraz pracujące na jej rzecz dwie Grupy Robocze. W pracach tych ostatnich biorą udział przedstawiciele Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Ponadto zaprezentowano tzw. „Plan Działania” dla nowej Strategii Bałtykciej zatwierdzonej przez Komisję Europejską. W tej Strategii po raz pierwszy znalazł się Obszar Priorytetowy ”Kultura” i przykładowe projekty flagowe związane z dziedzictwem kulturowym. Dwa z tych projektów zostały zgłoszone przez Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku. W opracowaniu tym pokazano także przykładowe projekty realizowane ze środków pochodzących z tzw. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Jednym z ostatnich „miękkich” projektów realizowanych przez NMM była współpraca z Norweskim Dyrektoriatem ds. Dziedzictwa Kulturowego - Riksantikvaren z Oslo oraz Hardanger & Voss Muzeum z siedzibą Utne. Projekt „Morskie dziedzictwo kulturowe Polski i Norwegii” polegał na wymianie doświadczeń z zakresu ginących rzemiosł morskich szkutnictwa i powroźnictwa. W czasie wspólnych spotkań stworzono także innowacyjny program edukacyjny wdrażany w muzeach polskich i norweskich. Szerokie spektrum zagadnień poruszanych w artykule pokazuje rosnące znaczenie morskiego dziedzictwa kulturowego, które ma coraz większe znaczenie w rozwoju regionalnym terenów nadmorskich Europy Północnej.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 68-76
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: KONGRESY MUZEÓW I MUZEALNIKÓW
CONGRESSES OF MUSEUMS AND MUSEUM PROFESSIONALS
Autorzy:: Dorota, Folga-Januszewska,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/432849.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Museology
conference of museum professionals
museum professionals
congress
museum
muzeologia
konferencja muzealników
muzealnik
muzeum
Opis:: Studies on the history of museums from antiquity until the end of the 17th century indicate that museums were institutions of a research and educational nature. Thus, the natural forms of disputes were meetings, conferences, seminars and even congresses. At Croton – the Pythagoreanism centre in the 4th century BC – a ‘musaeum’ meant a place for the daily collective meals of young aspiring philosophers, and thus deliberations were a ‘statutory’ activity. In modern Europe, the Mannheim Conference of Museum Professionals organised in 1903 is considered to have been the first international Congress of European Museums organised under the title of ‘How can we enhance the effect of museums on society?’. It was a summit for experienced museum professionals, and for many years the topics discussed there were the starting point for numerous important issues, such as museum pedagogy, extra-curricular teaching or helping disabled children. At that time, Alfred Lichtwark gave a famous speech on museums as key places of public education. The Museum Journal Monthly, published by the British Museums Association, is where we find information on similar meetings and summits held at the end of the 19th century and organised by the British Museums Association, which was founded in 1889. The most important meeting in the first half of the 20th century was the founding of the International Museum Office (IMO) in 1926 by a decision of the International Committee on Intellectual Cooperation, which was part of the League of Nations. The IMO in turn created national branches, whereas the Greek branch of the IMO organised one of the most important international congresses, known as the Conference of Museum Offices in Athens, which was held from 21st to 30th October 1931. The fruit of this conference was the so-called Athens Charter. The IMO contributed to a big summit in 1934 in Madrid devoted to museology and trends in reforming museums. On the basis of this congress, after WWII the world’s biggest museum organisation was established – the International Council of Museums (UN, UNESCO) in November 1946 (Poland has been a member since 1949). The essence of ICOM’s activity is organising annual congresses and numerous conferences, which at present (2014) attract 33,000 museum professionals working in 172 committees, including 117 national ones, 31 specialised committees, 5 regional unions (committees of regions) and 20 affiliated organisations. In Poland each Polish Culture Congress (1910, 1936, 1966, 1981, 2000, 2009) has included a ‘chapter’ devoted to museums. Six years after the last Polish Culture Congress, the First Congress of Polish Museum Professionals is to be held on 23-25 April 2015, convened at the initiative of non-governmental organisations and associations: the Polish Association of Museum Professionals, the Polish National Committee of ICOM and the Association of Open-Air Museums, in association with and under the patronage of the Ministry of Culture and National Heritage.
Badania nad dziejami muzeów od starożytności do końca XVII w. wskazują, że muzea były instytucjami o charakterze ośrodków badawczo-edukacyjnych. Zatem spotkania, konferencje, seminaria, a nawet kongresy były naturalną formą dysput muzealnych. W Krotonie – ośrodku pitagoreizmu w IV wieku p.n.e. musaeum oznaczało codzienne miejsce wspólnych posiłków młodych adeptów filozofii, zatem konferowanie było czynnością „statutową”. W nowoczesnej Europie za pierwszy międzynarodowy kongres muzeów europejskich zorganizowany pod hasłem „Jak wzmacniać wpływ muzeów na społeczeństwo?” uznawana jest tzw. Mannheimska Konferencja Muzealników (niem. Museumstagung in Deutschland) zorganizowana w 1903 roku. Był to zjazd doświadczonych muzealników, a podejmowane tematy na wiele lat stały się punktem wyjścia dla dyskusji nad wielu ważnymi zagadnieniami, takimi jak pedagogika muzealna, nauczanie pozaszkolne, pomoc dzieciom niepełnosprawnym. Alfred Lichtwark wygłosił wówczas słynny referat poświęcony muzeom jako kluczowym miejscom publicznej edukacji. Miesięcznik „Museum Journal” wydawany przez brytyjskie Stowarzyszenie Muzeów jest miejscem, gdzie znajdujemy informacje o wielu podobnych spotkaniach i zjazdach, które odbyły się w końcu XIX w., zorganizowanych przez założone w 1889 r. brytyjskie Stowarzyszenie Muzeów (Museums Association). Najważniejszym spotkaniem pierwszej połowy XX w. było powołane w 1926 r. decyzją Międzynarodowego Instytutu [Komitetu] Współpracy Intelektualnej (ICIC - International Committee on Intellectual Cooperation), będącego częścią Ligi Narodów – Międzynarodowego Biura Muzeów (IMO – International Museum Office). Międzynarodowe Biuro Muzeów powołało z kolei krajowe lub narodowe oddziały, zaś grecki oddział IMO zorganizował jeden z najważniejszych międzynarodowych kongresów, trwający od 21 do 30 października 1931 r., znany jako Konferencja Biura Muzeów w Atenach. Rezultatem tej konferencji było uchwalenie tzw. Karty Ateńskiej. IMO przyczyniło się także do wielkiego zjazdu w 1934 r. w Madrycie poświęconego muzeologii i trendom w reformowaniu muzeów. Na bazie tego zaś kongresu, zawiązana została po II wojnie światowej największa muzealna organizacja na świecie – Międzynarodowa Rada Muzeów ICOM (ONZ, UNESCO) utworzona w listopadzie 1946 r. (Polska jest członkiem nieprzerwanie od 1949 r.). Istotą działania ICOM są coroczne kongresy i liczne konferencje skupiające obecnie (2014) 33 tysiące muzealników działających w 172 komitetach, w tym 117 komitetach narodowych, 31 międzynarodowych komitetach specjalistycznych, 5 związkach regionalnych (komitetach regionów) oraz 20 organizacjach afiliowanych. W Polsce wszystkie zorganizowane Kongresy Kultury Polskiej (1910, 1936, 1966, 1981, 2000, 2009) zawierały „rozdziały” poświęcone muzeom. Sześć lat po ostatnim Kongresie Kultury Polskiej, 23–25 kwietnia 2015 r. planowany jest I Kongres Muzealników Polskich, zwołany z inicjatywy organizacji i stowarzyszeń pozarządowych: Stowarzyszenia Muzealników Polskich, Polskiego Komitetu Narodowego ICOM oraz Stowarzyszenia Muzeów na Wolnym Powietrzu, przy współpracy i wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 36-40
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: BEATA PAWŁOWSKA-WILDE MUZEALNIK, REDAKTOR, SZEFOWA, PRZYJACIEL
BEATA PAWŁOWSKA-WILDE A MUSEUM PROFESSIONAL, AN EDITOR, A BOSS, A FRIEND
Autorzy:: Maria, Sołtysiak,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433626.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Museology
managing editor
museums’ register
museum professional
muzealnictwo
muzealnik
ewidencja muzeów
bibliografia wydawnictw
Opis:: Beata Pawłowska-Wilde passed away on Easter Saturday 2015. She graduated from the Department of Conservation and Historic Monuments Studies specialising in museology at the Copernicus University in Toruń. She was Head of the Museology Department of the Centre for Documentation of Monuments (ODZ) for many years, as well as the co-author of publications on museums, including „Muzealnictwo”, „Museum Events”, the „Bibliography of information contained in publications by museums in Poland” and others. She was born on 13th April 1932 into a family of scientists researching history and art history. Both her private and professional life were greatly influenced by her family home and her surroundings, imbued with a scientific approach towards all and any activities, humanities, patriotism and honour.Her childhood was marked by the war. At the beginning of the Warsaw Rising, at the age of 12, she and her younger brother Christopher were deported to forced labour in Germany. Her moving accounts from those tragic days may be found in the Oral History Archives of the Museum of the Warsaw Rising.She graduated from the Faculty of Fine Arts of Copernicus University in Toruń in 1954. She was engaged by Prof. Kazimierz Malinowski to work at ODZ in 1963. Her first task was to assemble and classify a bibliography of museology from Polish and foreign writings, as well as to edit subsequent volumes of the „Library of Museology and Monument Protection” Series. In 1976 she became Head of the Museology Department. While in that position she directed her own projects related to the history of museology; for example, she devised a comprehensive survey for the Index of Museum Registry in Poland and subsequent editions of the Inventory of Museums in Poland. From 1982 she worked as Managing Editor of „Muzealnictwo”, from 2000-2010 as Associate Editor, and from 1991 as editor-in-chief of the periodical „Museum Events”. She also co-authored successive volumes of the „Bibliography of information contained in publications issued by the museums in Poland. Non-serial and serial publications”. During 40 years in the Museology Department of the Centre for Documentation of Monuments, Beata Pawłowska-Wilde made an invaluable contribution to the systematisation of activities relating to Polish museums, recording them and promoting knowledge about Polish and international museology. She established a relationship with Polish museum professionals which resulted in close contacts between „Muzealnictwo’s” Editorial Board with this circle to this day. She co-operated conceptually with the Editorial Board, offering her advice and support when preparing each issue of the periodical. The editorial archives include: a film about „Muzealnictwo” made in 2012 on the occasion of the 60th anniversary of the annual, and footage shot by her son, Tomasz Wilde, which consists of priceless memories of Beata Pawłowska-Wilde, as well as of the long-time editor-in-chief of the „Muzealnictwo” Annual, Janusz Odrowąż-Pieniążek, in which both of them tell interesting and touching stories about the editors’ history, their associates and the fate of the periodical in the 1980s and 1990s.
W Wielką Sobotę poprzedzającą Wielkanoc 2015 r. zmarła Beata Pawłowska-Wilde – absolwentka konserwatorstwa i zabytkoznawstwa ze specjalizacją w zakresie muzealnictwa na Uniwersytecie im. M. Kopernika w Toruniu, wieloletnia szefowa Działu Muzealnictwa Ośrodka Dokumentacji Zabytków (ODZ), współtwórczyni wydawnictw dotyczących muzeów, m.in. „Muzealnictwa”, „Zdarzeń Muzealnych”, „Bibliografii zawartości wydawnictw muzeów w Polsce” i innych. Urodziła się 13 kwietnia1932 r. w Warszawie w rodzinie naukowców badających dzieje historii i sztuki. Dom rodzinny i otoczenie przepojone atmosferą naukowego podejścia do wszelkich działań, humanizmem, patriotyzmem i honorem – to wszystko wpłynęło na Jej życie prywatne i postawę zawodową. Jej dzieciństwo naznaczyła wojna – na początku Powstania Warszawskiego, w wieku 12 lat została wywieziona razem ze swoim młodszym bratem Krzysztofem na roboty do Niemiec. W Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego znajduje się przejmująca relacja Beaty Pawłowskiej-Wilde z tamtych tragicznych dni. W 1954 r. ukończyła Wydział Sztuk Pięknych na UM K w Toruniu. W 1963 r. została zaangażowana przez prof. Kazimierza Malinowskiego do pracy w ODZ i jej pierwszym zadaniem było gromadzenie i klasyfikowanie bibliografii muzealnictwa z piśmiennictwa polskiego i obcego oraz redagowanie poszczególnych tomów serii „Biblioteki Muzealnictwa i Ochrony Zabytków”. W 1967 r. została kierownikiem Działu Muzealnictwa – wykonując zadania związane z pełnieniem tej funkcji prowadziła jednocześnie projekty autorskie dotyczące historii muzealnictwa: opracowała obszerną ankietę do Kartoteki Ewidencji Muzeów w Polsce i kolejnych wydań Wykazu Muzeów w Polsce. Od 1982 r. pełniła obowiązki sekretarza redakcji „Muzealnictwa”, w l. 2000–2010 zastępcy red. naczelnego, od 1991 r. red. naczelnego biuletynu „Zdarzenia Muzealne”, współtworzyła również kolejne tomy „Bibliografii zawartości wydawnictw muzeów w Polsce. Druki zwarte i ciągłe”. Przez 40 lat pracy w Dziale Muzealnictwa ODZ Beata Pawłowska-Wilde wniosła nieoceniony wkład w usystematyzowanie działań dotyczących polskich muzeów, zewidencjonowania ich, a także w propagowanie wiedzy o muzealnictwie polskim i światowym. Zbudowała więź ze środowiskiem muzealników polskich, która do dziś owocuje bliskimi kontaktami redakcji „Muzealnictwa” z tym środowiskiem. Do ostatniej chwili życia współpracowała z redakcją koncepcyjnie, służąc jej radą i wsparciem merytorycznym przy tworzeniu każdego numeru periodyku. W archiwum redakcyjnym znajdują się: film o piśmie „Muzealnictwo” zrealizowany w 2012 r., w związku z jubileuszem 60-lecia jego istnienia oraz, nakręcony przez syna, Tomasza Wilde, materiał filmowy, który zawiera bezcenne wspomnienia Beaty Pawłowskiej-Wilde, a także wieloletniego redaktora naczelnego, Janusza Odrowąża-Pieniążka – obydwoje snują interesującą i wzruszającą opowieść o dziejach redakcji, jej współpracownikach i losach pisma w latach 80. i 90. XX wieku.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 98-103
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: ZWIĄZEK MUZEÓW W POLSCE W LATACH 1914–1939
THE MUSEUM ASSOCIATION IN POLAND 1914–1939
Autorzy:: Agnieszka, Murawska,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433006.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: The Museum Association in Poland
Museums
Museology
National Museum Council
Związek Muzeów w Polsce
muzealnictwo
Muzea
Państwowa Rada Muzealna
Opis:: The article presents basic information on the activity and changes of the organisation associating museums and their professionals in inter-war Poland. It recalls the personalities who influenced the development of museology, their opinions and the positions they held. It presents the organisation’s aims and tasks, as well as the problems which museum professionals had to face when rebuilding the Polish state after 123 years of occupation. 1914 marked the beginning of the organisation and foundation of the Polish Museum Professionals’ Delegation as a representation of Polish museums originating in the three partitions: Austrian, Russian and Prussian. In 1930 the name was changed to the Museum Association in Poland, and it was preserved until the end of the organisation’s existence in 1951. The 1930s saw a substantial development of organisations associating museums of various kinds: historical, artistic, natural, the Polish Geographical Society, specialist and ethnic.In 1939, the Association included 110 museums out of 125 in the country. The Museum Association in Poland co-authored legislative proposals related to museology, debated various general problems such as the role of museums in the state and society, relations with state authorities and local governments, the financing and development of museums, their aims and tasks, the level of museum offer as well as on training and paying museum professionals. Representatives of the Museum Association in Poland played a significant role in the National Museum Council, a consultative governmental body. One of the Museum Association’s achievements was the publication in 1947 of the Muzealnictwo handbook, as well as issuing periodicalsdevoted to museum matters.
Artykuł przybliża podstawowe informacje na temat działalności i przemian organizacji skupiającej muzea i muzealników w II Rzeczypospolitej. Wspomina osobistości, które miały wpływ na rozwój muzealnictwa, ich poglądy i zajmowane stanowiska. Przedstawia cele i zadania organizacji, a także główne problemy, z którymi muzealnicy musieli się zmierzyć w dobie odbudowy polskiego państwa po 123 latach zaborów. Początek organizacji przypada na rok 1914 i powstanie Delegacji Muzeologów Polskich, jako reprezentacji polskich muzeów z trzech zaborów: austriackiego, rosyjskiego i pruskiego. W 1930 r. dokonano zmiany nazwy na Związek Muzeów w Polsce (ZMwP), która przetrwała do końca istnienia organizacji, tj. do 1951 roku. W latach 30. XX w. nastąpił znaczący rozwój organizacji skupiającej muzea różnych typów: historyczne, artystyczne, przyrodnicze, Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, specjalistyczne oraz mniejszości narodowych. W 1939 r. do Związku należało 110 muzeów (na 125 ogółem). Związek Muzeów w Polsce współtworzył projekty legislacyjne związane z muzealnictwem, debatował nad rozwiązywaniem różnorakich problemów ogólnych – rolą muzeów w państwie i społeczeństwie, stosunków z władzami państwowymi i samorządami, finansowaniem i rozwojem muzeów, celów oraz zadań muzeów, a także poziomem oferty muzealnej oraz kształceniem i wynagradzaniem muzealników. Znacząca była rola przedstawicieli ZMwP w Państwowej Radzie Muzealnej, ciele opiniodawczym dla rządu. Osiągnięciem ZMwP było opracowanie podręcznika pt. Muzealnictwo, wydanego już w 1947 r. oraz wydawanie periodyków poświęconych sprawom muzealnictwa.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 115-125
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: 50. JUBILEUSZOWY TOM CZASOPISMA „SILESIA ANTIQUA”
“SILESIA ANTIQUA” JOURNAL – THE 50TH ANNIVERSARY ISSUE
Autorzy:: B, Kowalska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/432772.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: archeologia
muzealnictwo
archiwalia
historia
Śląsk
rocznik Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu
archaeology
museology
archives
history
Silesia
annual of the Archaeological Museum in Wrocław
Opis:: The museum and archaeology journal “Silesia Antiqua” is an annual publication by the Archaeological Museum in Wrocław, which was established in the 1950s. A 50th-anniversary issue was published in 2016, and in line with the convention adopted since the journal’s very inception, it is divided thematically. The most extensive article is devoted to the results of archaeological research and research methods. The history of the archaeology of Silesia, the analysis of archives, and the description of the archaeological and exhibition activity of the museum in Wrocław and similar smaller establishments in Silesia also occupies a lot of space. “Silesia Antiqua” is one of the journals which has not changed the standards it set for itself 60 years ago. The consistent graphics and the layout of regular columns, as well as the high academic level of its contents, testify to that.
Czasopismo archeologiczno-muzealne „Silesia Antiqua”, rocznik wydawany w Muzeum Archeologicznym we Wrocławiu, powołane zostało w latach 50. XX wieku. W 2016 r. ukazał się jubileuszowy 50. tom, w którym artykuły, zgodnie z przyjętą od początku konwencją, podzielone są na działy tematyczne. Najobszerniejszy z nich poświęcony jest wynikom badań archeologicznych i metodom badawczym. Sporo miejsca zajmuje również historia archeologii śląskiej i analiza archiwaliów, a także omówienie działalności archeologicznej i wystawienniczej muzeum wrocławskiego oraz mniejszych placówek tego typu na Śląsku. „Silesia Antiqua” jest jednym z tych czasopism, które nie zmieniają standardów wypracowanych 60 lat temu. Świadczy o tym nie tylko niezmienna szata graficzna i układ stałych rubryk ale również wysoki poziom merytoryczny publikowanych w nim materiałów.
Źródło:: Muzealnictwo; 2017, 58; 245-248
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: High school museums. Catalogue, Hubert Kowalski et al., Warsaw 2017, pp. 364, fig.
Muzea uczelniane. Katalog, Hubert Kowalski i in., Warszawa 2017, ss. 364, il.
Autorzy:: Miziołek, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/432948.pdf
Data publikacji:: 2018-10-01
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: high schools
high school collections
history of science
archival materials
museology
geology
medicine
zoology
arts
szkoły wyższe
zbiory i kolekcje uczelniane
historia nauki
archiwalia
muzealnictwo
geologia
medycyna
zoologia
sztuka
Opis:: A collective work titled Muzea uczelniane. Katalog [High School Museums. Catalogue] is a comprehensive, well illustrated book, whose proportions between a written word and an image are perfectly balanced. The publication was prepared by the Association of High School Museums, which at present counts over 20 members. There are more than 50 museums that operate within high schools in Poland and majority of them have been included in the catalogue. The knowledge about this truly valuable branch of Polish museology has not been promoted enough, thus the publication admirably fills this gap. Amassed by high schools rich collections of various kind: zoological, mineralogical, artistic or collections of scientific instruments and documents about history of a particular school are now – thanks to this publication – more accessible to general public. The book is organised in a very clear manner, ordered alphabetically by towns and cities, which together with its good quality photographs and professionally written descriptions make it a precious resource for the scholars and a treat for all who appreciate well edited publications. Undoubtedly, it is going to be a milestone in research on the history of Polish science, high school museology; and might as well inspire a return of the idea to create the National Museum of Natural History, which was planned back in 1930s.
Praca zbiorowa pt. Muzea uczelniane. Katalog to obszerna, znakomicie ilustrowana książka, w której proporcje między słowem a obrazem są doskonale wyważone. Publikacja jest dziełem Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych, w którym obecnie jest zrzeszonych przeszło 20 placówek. Na łamy katalogu trafiła ogromna większość z przeszło 50 muzeów związanych z polskimi uczelniami wyższymi. Publikacja wypełnia ogromną lukę w promowaniu wiedzy o mało znanym ale niezwykle cennym dziale polskiego muzealnictwa. Zgromadzone przez szkoły wyższe bogate kolekcje zoologiczne, mineralogiczne, artystyczne oraz zbiory instrumentów naukowych i dokumentów dotyczących historii uczelni stają się dzięki tej publikacji dostępne szerokim rzeszom odbiorców. Książka z jej klarownym, alfabetycznym układem wg nazw miast, znakomitej klasy fotografiami i niezwykle fachowo opracowanymi tekstami jest prawdziwym wydarzeniem naukowym i wydawniczym. Stanie się niewątpliwie krokiem milowym w badaniach dziejów nauki polskiej, muzeologii uczelnianej i być może będzie inspiracją do utworzenia Narodowego Muzeum Historii Naturalnej, co planowano już w latach 30. ubiegłego wieku.
Źródło:: Muzealnictwo; 2018, 59; 211-214
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "museology" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język