Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Weapons." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    PROPONOWANE ZMIANY W REGULACJACH PRAWNYCH ZMIERZAJĄCE DO PODNIESIENIA EFEKTYWNOŚCI DZIAŁANIA FIRM OCHRONY OSÓB I MIENIA
    Autorzy:
    Andrzej, Czop,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/891047.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-17
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    Public Safety
    Company Protection
    People and Property
    ArmedProtection
    Coercive Measures
    Use of Weapons
    Opis:
    This article demonstrates the difficulties present in the optimal utilization of ensuring public safety and protection in Poland’s commercial sector. The author conducted comprehensive theoretical and empirical research in this area diagnosing actively operating protection companies. The article contains courses of action that should be adopted to improve the current situation, in which the private security sector is not properly used. Indicated herein are detailed projects both legal, organizational and economic, to improve co-operation of all subsystems of public safety.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2015, 20; 164-182
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    MICH(A)EL MANN WIELKI MISTRZ MINIATUROWYCH DZIEŁ XVI–XVII WIEKU
    Mich(a)el Mann the great master of miniatures OF 16th AND 17th CENTURY
    Autorzy:
    K, Jagodziński, Zygmunt
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/432893.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    jewellery weapons
    love boxes
    Gold
    multipoint multiblock locks
    broń biżuteryjna
    złoto
    zamek rozporowy wieloryglowy
    Opis:
    Among many different kinds of works of art and artistic craft, one may also readily find one which concerns a group of classical objects from the 16th and 17th centuries, but in miniature versions, including military ones, namely handguns, long-gun firearms and cannons, the so-called „jewellery weapons” as well as miniature boxes. They are quaint relics, works of the highest value, very expensive and extremely rare. They were created as a result of the harmonic merging of gold, the precious ore, the greatest craftsmanship, extraordinary manual abilities and unique style. Thanks to their undeniable value, once they appeared they became sought-after, luxurious and unique products. At the turn of the 17th century, their main producer was Mich(a)el Mann, together with his brother Conrad, who were active on the territory of the Holy Roman Empire with a highly-specialised workshop, regardless of where they operated. Mich(a)el Mann, as indicated by two lexical sources, locksmith and gunsmith, was born in about 1560 in Augsburg and died after 1630, most probably in Wöhrd, then on the outskirts of Nuremberg. He married Ursula Rempf in 1589. At the same time he received civic privileges in Augsburg, and the gunsmith Michael Sattler was one of his guarantors. He received craftsman’s privileges on 19 February 1589 when his name was entered into the guild book as a gunsmith. He appears to have stopped working in Augsburg in 1616, and a few years later he started working in Fürth and Wöhrd. On 13 June 1623, the council of Nuremberg refused to grant him civic priviliges. Of the very small group of mannerist masters of miniatures, Mich(a)el Mann is considered to be one of the most prominent representatives active principally in Nuremberg and Augsburg. He was the creator of sophisticated luxurious objects, extremely difficult to manufacture, which may be divided into two categories: ‘jewellery weapons’ and miniature ‘love boxes’ (in German Minnekästchen). Thanks to them, Mich(a)el Mann, and to a lesser extent his brother Conrad, gained European renown. When admiring his miniature works of micro-mechanics, it is worth remembering that they were created during a period when adequate precise machinery or specialised equipment and tools were not available. These objects, skilful and meticulously executed with great attention to detail, often on a scale 1:10 with respect to their real counterparts, demonstrate their creators’ manual skills. These objects, now to be found in European museums, also deserve the attention of Polish museum professionals, to be treated as valuable and worth seeking, so that lovers of old artistic craft and sophisticated collectors may admire them in our museums.
    Wśród różnych rodzajów dzieł sztuki oraz wyrobów rzemiosła artystycznego bez trudu odnaleźć można również taki, który odnosi się do wykonanej w XVI i XVII w. grupy klasycznych obiektów, ale w wydaniu miniaturowym, w tym militarnych, czyli broni palnej długiej i krótkiej oraz armat, tzw. broni biżuteryjnej, a także miniaturowych skrzyneczek. Są to zabytki osobliwe, dzieła sztuki „zbytkownej” najwyższej klasy, bardzo kosztowne i rzadkie. Powstały w wyniku harmonijnego połączenia cennego kruszcu – złota, najwyższego rzemieślniczego kunsztu, niezwykłych zdolności manualnych wykonawcy oraz niepowtarzalnej stylistyki. Niemal od momentu pojawienia się, dzięki niezaprzeczalnym walorom przez blisko sto lat były poszukiwanymi, luksusowymi, niezwykłymi wyrobami. Na przełomie XVI i XVII w. głównym ich twórcą był czynny na terenie Rzeszy Niemieckiej Mich(a)el Mann dysponujący wysoko wyspecjalizowanym warsztatem – niezależnie od miejsca jego funkcjonowania – oraz współpracujący z nim brat Conrad. Mich(a)el Mann – jak podają dwa źródła leksykalne – artysta ślusarz i rusznikarz urodził się ok. 1560 r. w Augsburgu, zm. po 1630 r. prawdopodobnie w Word, wtedy przedmieściu Norymbergi. 29 stycznia 1589 r. zawarł związek małżeński z Ursulą Rempf. Jednocześnie przyjął prawa miejskie w Augsburgu, a jednym z jego poręczycieli był rusznikarz Michael Sattler. Prawa rzemieślnicze przyznano mu 19 lutego 1589 r. i wtedy wpisano do księgi cechowej, jako rusznikarza. Ślad jego funkcjonowania w Augsburgu urywa się w 1616 roku. Po kilku latach ponownie podjął pracę w Fürth i w Wöhrd. Rada Norymbergi 13 czerwca 1623 r. odmówiła mu wtedy przyznania praw miejskich (?).Z bardzo nielicznej grupy manierystycznych mistrzów – miniaturzystów Mich(a)el Mann zaliczany jest do najwybitniejszych przedstawicieli działających głównie w Norymberdze i Augsburgu. Był twórcą wyrafinowanych w formie „zbytkownych”, niezwykle trudnych do wykonania przedmiotów, które można podzielić na dwie grupy: „broń biżuteryjną” i miniaturowe „miłosne skrzyneczki” (niem. Minnekästchen). To właśnie dzięki nim Mich(a)el Mann, a w nieco mniejszym stopniu także jego brat Conrad, zyskali europejską sławę. Oglądając jego miniaturowe dzieła mikro-mechaniki pamiętać należy, że powstawały w okresie kiedy nie dysponowano odpowiednimi precyzyjnymi maszynami i specjalistycznymi urządzeniami oraz narzędziami. Te kunsztownie, z ogromną pieczołowitością i dbałością o szczegóły wykonane przedmioty, często w skali 1:10 w stosunku do używanych odpowiedników, są dowodem manualnego kunsztu ich twórców. Obecne w europejskich muzeach, zasługują także na uwagę polskich muzealników, jako cenne obiekty, o które warto zabiegać, aby mogli je w naszych muzeach podziwiać miłośnicy dawnego rzemiosła artystycznego i wytrawni kolekcjonerzy.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2015, 56; 52-67
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapewnienie bezpieczeństwa w lotniskowym obszarze kontrolowanych skażeń ładunków jako element działań pododdziałów chemicznych
    Operation of chemical subdivisions in ensuring safety in contaminated payload control areas
    Autorzy:
    Kucharek, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/473102.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
    Tematy:
    bezpieczeństwo, Obszar Kontrolowanych Skażeń Ładunków, broń
    chemiczna, likwidacja skażeń.
    afety, Contaminated Payload Control Area, chemical weapons, decon
    -
    tamination.
    Opis:
    Likwidacja skażeń ładunków przewożonych wojskowymi samolotami transportowymi jest jednym z elementów realizowanych w ramach zabezpieczenia działań bojowych. Obecnie istnieje niewielkie zagrożenie dla bezpieczeństwa ładunków przewożonych dro - gą powietrzną, jednak działalność grup terrorystycznych, operowanie polskiego lotnictwa wojskowego w strefach konfliktów zbrojnych, a szczególnie możliwość rozszczelnienia się pojemników z substancjami niebezpiecznymi na pokładzie statku powietrznego mogą doprowadzić do zaistnienia skażeń, szczególnie środkami chemicznymi. Z tej przyczyny konieczne jest przygotowanie pododdziałów wojsk chemicznych, a także opracowanie procedur postępowania w sytuacji zaistnienia zdarzeń z niebezpiecznymi substancjami.
    The riddance of contagion of the air transported cargo is one of the elements ensuring the security of airports. Nowadays, there exists a minor risk of contagion of air cargo, however, the activity of terrorist organizations, the use of aircraft in war zones, and what is of most importance, the possibility of existence of random events, including dangerous substances on board of a plane, might quickly make this danger real. That is why, it is necessary to prepare the procedures and systematically improve the principles of operation in case of dangerous situations.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2014, 3, 12
    1896-8333
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PROFESOR ZDZISŁAW ŻYGULSKI JUNIOR – WSPANIAŁY CZŁOWIEK, WIELKA OSOBOWOŚĆ, MUZEOLOG, BADACZ DAWNEJ BRONI, SZTUKI ORIENTALNEJ I MALARSTWA EUROPEJSKIEGO (1921–2015)
    PROFESSOR ZDZISŁAW ŻYGULSKI JR.: AN OUTSTANDING PERSON, A GREAT PERSONALITY, A MUSEUM PROFESSIONAL, A RESEARCHER ON ANTIQUE WEAPONS, ORIENTAL ART AND EUROPEAN PAINTING (1921–2015)
    Autorzy:
    Teresa, Grzybkowska,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433427.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Zdzisław Żygulski jun. (1921–2015)
    uczony
    bronioznawca
    muzeolog
    pedagog
    Zdzisław Żygulski Jr. (1921–2015)
    scholar
    expert on weapons
    museum professional
    educator
    Opis:
    Professor Zdzisław Żygulski Jr. (1921–2015) was one of the most prominent Polish art historians of the second half of the 20th century. He treated the history of art as a broadly understood science of mankind and his artistic achievements. His name was recognised in global research on antique weapons, and among experts on Rembrandt and Leonardo da Vinci. He studied museums and Oriental art. He wrote 35 books, about 200 articles, and numerous essays on art; he wrote for the daily press about his artistic journeys through Europe, Japan and the United States. He illustrated his publications with his own photographs, and had a large set of slides. Żygulski created many exhibitions both at home and abroad presenting Polish art in which armour and oriental elements played an important role. He spent his youth in Lvov, and was expatriated to Cracow in 1945 together with his wife, the pottery artist and painter Eva Voelpel. He studied English philology and history of art at the Jagiellonian University (UJ), and was a student under Adam Bochnak and Vojeslav Molè. He was linked to the Czartoryski Museum in Cracow for his whole life; he worked there from 1949 until 2010, for the great majority of time as curator of the Arms and Armour Section. He devoted his whole life to the world of this museum, and wrote about its history and collections. Together with Prof. Zbigniew Bocheński, he set up the Association of Lovers of Old Armour and Flags, over which he presided from 1972 to 1998. He set up the Polish school of the study of militaria. He was a renowned and charismatic member of the circle of international researchers and lovers of militaria. He wrote the key texts in this field: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu [Weapons in old Poland compared to armaments in Europe and the Near East], Stara broń w polskich zbiorach [Old weapons in Polish armouries], Polski mundur wojskowy [Polish military uniforms] (together with H. Wielecki). He was an outstanding researcher on Oriental art to which he dedicated several books: Sztuka turecka [Turkish art], Sztuka perska [Persian art], Sztuka mauretańska i jej echa w Polsce [Moorish art and its echoes in Poland]. Prof. Zdzisław Żygulski Jr. was a prominent educator who enjoyed great respect. He taught costume design and the history of art and interiors at the Academy of Fine Arts in Cracow, as well as Mediterranean culture at the Mediterranean Studies Department and at the Postgraduate Museum Studies at the UJ. His lectures attracted crowds of students, for whose needs he wrote a book Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa [Museums in the world. Introduction to museum studies]. He also lectured at the Florence Academy of Art and at the New York University. He was active in numerous Polish scientific organisations such as PAU, PAN and SHS, and in international associations such as ICOMAM and ICOM. He represented Polish art history at general ICOM congresses many times. He was also active on diverse museum councils all over Poland.
    Profesor Zdzisław Żygulski jun. (1921–2015) należał do najwybitniejszych polskich historyków sztuki 2. poł. XX wieku. Historię sztuki pojmował jako szeroko pojętą naukę o człowieku i jego artystycznych dokonaniach. Jego nazwisko było rozpoznawalne w światowej nauce o dawnej broni oraz wśród badaczy malarstwa Rembrandta i Leonarda da Vinci. Zajmowała go muzeologia i sztuka orientalna. Napisał 35 książek, ok. 200 artykułów, liczne eseje o sztuce, pisał w prasie codziennej o swoich artystycznych podróżach po Europie, Japonii, Stanach Zjednoczonych. Publikacje ilustrował przeważnie własnymi zdjęciami, posiadał ogromny zbiór przeźroczy. Żygulski był autorem wielu wystaw w kraju i za granicą prezentujących polską sztukę, w której broń i elementy orientalne pełniły zawsze ważną rolę. Młodość spędził we Lwowie, do Krakowa został ekspatriowany wraz z żoną ceramiczką i malarką Ewą Voelpel w 1945 roku. Studiował anglistykę i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ), był uczniem Adama Bochnaka i Wojsława Molè. Całe życie związany był z Muzeum XX Czartoryskich w Krakowie, w którym pracował od 1949 do 2010 r., większość czasu jako kustosz Zbrojowni. Badania naukowe Profesora dotyczyły tego muzeum, pisał o jego historii i zbiorach. Wraz z prof. Zbigniewem Bocheńskim założył Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy, którego był prezesem w latach 1972–1998. Stworzył naukową polską szkołę bronioznawstwa, wśród światowych badaczy i miłośników broni był postacią znaną i charyzmatyczną. Napisał podstawowe książki z tego zakresu: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu, Stara broń w polskich zbiorach, Polski mundur wojskowy (wspólnie z H. Wieleckim). Był znakomitym badaczem sztuki orientalnej, której poświecił kilka książek: Sztuka turecka, Sztuka perska, Sztuka mauretańska i jej echa w Polsce. Profesor Zdzisław Żygulski jun. był znakomitym, cieszącym się wielkim autorytetem pedagogiem, wykładał kostiumologię, historię sztuki i historię wnętrz w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, kulturę śródziemnomorską na Mediteraneistyce i na Podyplomowym Studium Muzealniczym UJ – Jego zajęcia przyciągały tłumy słuchaczy. Na potrzeby studentów napisał książkę Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa. Wykładał także na Międzynarodowym Uniwersytecie Sztuki we Florencji oraz na Uniwersytecie w Nowym Yorku. Profesor czynny był w wielu polskich organizacjach naukowych: PAU, PAN i SHS, w międzynarodowych stowarzyszeniach, m.in. ICOMAM i ICOM – wielokrotnie reprezentował polską historię sztuki na kongresach generalnych ICOM. Działał także w różnych radach muzealnych w całej Polsce.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2017, 58; 2-13
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies