Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pedagog" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Praca socjalna wykonywana przez pedagoga szkolnego
Autorzy:
Katarzyna, Wasilewska-Ostrowska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893572.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
praca socjalna
pedagog szkolny
placówki oświatowe
pomoc społeczna
Opis:
W artykule skoncentrowano się na roli pedagoga szkolnego, a zwłaszcza udzielanej przez niego pomocy socjalnej. W Polsce nie zatrudnia się w placówkach oświatowych pracowników socjalnych, a zatem ich zadania przejmują pedagodzy szkolni. W tekście opisane zostały działania pedagogów w obszarze pomocy społecznej, a także przedstawiono propozycję oddzielenia pomocy pedagogicznej od socjalnej.
Źródło:
Praca Socjalna; 2017, 32(3); 65-74
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania pracy i zadania pedagogów szkolnych w świetle ich wypowiedzi
Autorzy:
Bogumiła, Bobik,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894131.pdf
Data publikacji:
2019-02-06
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
pedagog szkolny
zadania pedagoga
formy pomocy psychologiczno- pedagogicznej
uwarunkowania pracy
Opis:
Artykuł dotyczy profesji pedagoga szkolnego, jego zadań i czynników warunkujących ich realizację. Ma charakter badawczy, odwołuje się do wyników pilotażowych badań diagnostycznych. Prezentuje założenia badawcze oraz wyniki badań uporządkowane w następujące obszary: warunki pracy, obowiązki pedagoga szkolnego, formy pomocy pedagogicznej w pracy z uczniami, rodzicami i nauczycielami, czynniki warunkujące model pracy pedagoga szkolnego oraz cechy indywidualne ważne w profesji pedagoga. Opisane analizy stanowią podstawę do sformułowania wniosków w końcowej części artykułu.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2018, 575(10); 11-24
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesław Ścibiorek 1906–1945
Autorzy:
Gmitruk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617234.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Bolesław Ścibiorek
działacz ruchu ludowego
Polskie Stronnictwo Ludowe
Łódzki Związek Młodzieży Wiejskiej
pedagog
Opis:
Bolesław Ścibiorek was a member of the Union of Rural Youth and a peasant activist with distinctly left-wing views. Above all, he was an exceptional pedagogue and a youth educator. As a teacher in rural schools he left lasting recollections in the memory of his alumni. During the occupation Bolesław Ścibiorek was a soldier of the Peasants’ Battalions and the head of the Directorate of Civil Resistance in the Łódzkie voivodeship. After the end of the war he was rebuilding the free homeland as the Chairman of the Chief Provisional Board and then, a secretary of the Board of the Rural Youth Union of the Polish Republic “Wici”. Initially, he was an activist of the “Lublin” People’s Party, a member of its Supreme Council and a deputy to the State National Council. In November 1945 together with a group of Stanisław Bańczyk he joined the Polish People’s Party guided by Stanisław Mikołajczyk where he took up a role of deputy secretary- general. His involvement in the PPP’s political activity did not last long. Bolesław Ścibiorek was assassinated on December 5, 1945 in his private flat in Łódź.
Źródło:
Zeszyty Wiejskie; 2014, 20
1506-6541
Pojawia się w:
Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadek historii... w stulecie odzyskania Niepodległości... – z Ireną Wojnar rozmawia Adam Fijałkowski („Kwartalnik Pedagogiczny”)
Autorzy:
Irena, Wojnar,
Adam, Fijałkowski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892493.pdf
Data publikacji:
2019-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
History of Poland 1918–2018
University of Warsaw
Polish pedagogy 1918–2018
school books
humanistic pedagog
Opis:
Editor in Chief of “The Pedagogical Quarterly” discourses with Irena Wojnar, employed at the University of Warsaw since early post-war time. Her intellectual evolution (l’âge où l’on grandit) occurs in changing dramatic periods of our history, optimism of elementary school before the World War II, painful time of clandestine education during the Nazi occupation in Warsaw, hopes and illusions of the post-war epoch. In these periods, the essential inspirations for Irena Wojnar were successive books of Bogdan Suchodolski, with symbolic titles: Love life – be valiant (2nd ed. 1930), Whence and where are we going to? (1943) and Education for the future (1947). In the Polish school before the WWII, pupils were educated in the spirit of patriotism and civic duties, sensibility to the surrounding world and the service of humans. Tragic heroism of the WWII became the proof of those values. In the conditions of constant aggressive and permanent threat, quasi “against the night”, the fight with the occupant becomes the essential moral duty. For young people, pupils and students, when secondary and tertiary schools were closed by the Nazis, this duty signified participation in clandestine education supporting hope to preserve future order in the world and preparation of the future activity in the free Poland after the WWII. The end of the WWII created a chance for the future shape of the world in line with our humanistic values. It was the period of the reconstruction of Warsaw, destroyed during the WWII, becoming a city of “sorrow and dreams”. In the final part of the conversation there appears the general opinion that every individual life–story, beyond its individual aspects, reveals a more general educational idea. Human life runs across destiny and personal consciousness. Independently of our destiny, we have a chance to choose values important for us, to realise the “poetics of the self” (poétique du soi) based on our capacity to overcome own limitations and to increase goodness in the world.
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2018, 63(4(250)); 289-302
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PROFESOR ZDZISŁAW ŻYGULSKI JUNIOR – WSPANIAŁY CZŁOWIEK, WIELKA OSOBOWOŚĆ, MUZEOLOG, BADACZ DAWNEJ BRONI, SZTUKI ORIENTALNEJ I MALARSTWA EUROPEJSKIEGO (1921–2015)
PROFESSOR ZDZISŁAW ŻYGULSKI JR.: AN OUTSTANDING PERSON, A GREAT PERSONALITY, A MUSEUM PROFESSIONAL, A RESEARCHER ON ANTIQUE WEAPONS, ORIENTAL ART AND EUROPEAN PAINTING (1921–2015)
Autorzy:
Teresa, Grzybkowska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433427.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Zdzisław Żygulski jun. (1921–2015)
uczony
bronioznawca
muzeolog
pedagog
Zdzisław Żygulski Jr. (1921–2015)
scholar
expert on weapons
museum professional
educator
Opis:
Professor Zdzisław Żygulski Jr. (1921–2015) was one of the most prominent Polish art historians of the second half of the 20th century. He treated the history of art as a broadly understood science of mankind and his artistic achievements. His name was recognised in global research on antique weapons, and among experts on Rembrandt and Leonardo da Vinci. He studied museums and Oriental art. He wrote 35 books, about 200 articles, and numerous essays on art; he wrote for the daily press about his artistic journeys through Europe, Japan and the United States. He illustrated his publications with his own photographs, and had a large set of slides. Żygulski created many exhibitions both at home and abroad presenting Polish art in which armour and oriental elements played an important role. He spent his youth in Lvov, and was expatriated to Cracow in 1945 together with his wife, the pottery artist and painter Eva Voelpel. He studied English philology and history of art at the Jagiellonian University (UJ), and was a student under Adam Bochnak and Vojeslav Molè. He was linked to the Czartoryski Museum in Cracow for his whole life; he worked there from 1949 until 2010, for the great majority of time as curator of the Arms and Armour Section. He devoted his whole life to the world of this museum, and wrote about its history and collections. Together with Prof. Zbigniew Bocheński, he set up the Association of Lovers of Old Armour and Flags, over which he presided from 1972 to 1998. He set up the Polish school of the study of militaria. He was a renowned and charismatic member of the circle of international researchers and lovers of militaria. He wrote the key texts in this field: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu [Weapons in old Poland compared to armaments in Europe and the Near East], Stara broń w polskich zbiorach [Old weapons in Polish armouries], Polski mundur wojskowy [Polish military uniforms] (together with H. Wielecki). He was an outstanding researcher on Oriental art to which he dedicated several books: Sztuka turecka [Turkish art], Sztuka perska [Persian art], Sztuka mauretańska i jej echa w Polsce [Moorish art and its echoes in Poland]. Prof. Zdzisław Żygulski Jr. was a prominent educator who enjoyed great respect. He taught costume design and the history of art and interiors at the Academy of Fine Arts in Cracow, as well as Mediterranean culture at the Mediterranean Studies Department and at the Postgraduate Museum Studies at the UJ. His lectures attracted crowds of students, for whose needs he wrote a book Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa [Museums in the world. Introduction to museum studies]. He also lectured at the Florence Academy of Art and at the New York University. He was active in numerous Polish scientific organisations such as PAU, PAN and SHS, and in international associations such as ICOMAM and ICOM. He represented Polish art history at general ICOM congresses many times. He was also active on diverse museum councils all over Poland.
Profesor Zdzisław Żygulski jun. (1921–2015) należał do najwybitniejszych polskich historyków sztuki 2. poł. XX wieku. Historię sztuki pojmował jako szeroko pojętą naukę o człowieku i jego artystycznych dokonaniach. Jego nazwisko było rozpoznawalne w światowej nauce o dawnej broni oraz wśród badaczy malarstwa Rembrandta i Leonarda da Vinci. Zajmowała go muzeologia i sztuka orientalna. Napisał 35 książek, ok. 200 artykułów, liczne eseje o sztuce, pisał w prasie codziennej o swoich artystycznych podróżach po Europie, Japonii, Stanach Zjednoczonych. Publikacje ilustrował przeważnie własnymi zdjęciami, posiadał ogromny zbiór przeźroczy. Żygulski był autorem wielu wystaw w kraju i za granicą prezentujących polską sztukę, w której broń i elementy orientalne pełniły zawsze ważną rolę. Młodość spędził we Lwowie, do Krakowa został ekspatriowany wraz z żoną ceramiczką i malarką Ewą Voelpel w 1945 roku. Studiował anglistykę i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ), był uczniem Adama Bochnaka i Wojsława Molè. Całe życie związany był z Muzeum XX Czartoryskich w Krakowie, w którym pracował od 1949 do 2010 r., większość czasu jako kustosz Zbrojowni. Badania naukowe Profesora dotyczyły tego muzeum, pisał o jego historii i zbiorach. Wraz z prof. Zbigniewem Bocheńskim założył Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy, którego był prezesem w latach 1972–1998. Stworzył naukową polską szkołę bronioznawstwa, wśród światowych badaczy i miłośników broni był postacią znaną i charyzmatyczną. Napisał podstawowe książki z tego zakresu: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu, Stara broń w polskich zbiorach, Polski mundur wojskowy (wspólnie z H. Wieleckim). Był znakomitym badaczem sztuki orientalnej, której poświecił kilka książek: Sztuka turecka, Sztuka perska, Sztuka mauretańska i jej echa w Polsce. Profesor Zdzisław Żygulski jun. był znakomitym, cieszącym się wielkim autorytetem pedagogiem, wykładał kostiumologię, historię sztuki i historię wnętrz w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, kulturę śródziemnomorską na Mediteraneistyce i na Podyplomowym Studium Muzealniczym UJ – Jego zajęcia przyciągały tłumy słuchaczy. Na potrzeby studentów napisał książkę Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa. Wykładał także na Międzynarodowym Uniwersytecie Sztuki we Florencji oraz na Uniwersytecie w Nowym Yorku. Profesor czynny był w wielu polskich organizacjach naukowych: PAU, PAN i SHS, w międzynarodowych stowarzyszeniach, m.in. ICOMAM i ICOM – wielokrotnie reprezentował polską historię sztuki na kongresach generalnych ICOM. Działał także w różnych radach muzealnych w całej Polsce.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 2-13
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies