- Tytuł:
-
Nieokreśloność gatunkowa i rozbieżność interpretacji: postmodernistyczne spojrzenie na Salome Oscara Wilde’a
Generic indeterminacy and divergence of interpretation: post-modernist look at Oscar Wilde’s Salomé - Autorzy:
- Słowik, Agata
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/459606.pdf
- Data publikacji:
- 2013
- Wydawca:
- Fundacja Pro Scientia Publica
- Tematy:
-
fi n de siècle
dekadentyzm
Wilde
dramat
parodia
postmodernizm
fin de siècle
Decadence
drama
parody
post-modernism - Opis:
-
Oscar Wilde. Mistrz ciętej riposty i błyskotliwego aforyzmu a jednocześnie przenikliwy obserwator
wyższej klasy społeczeństwa wiktoriańskiego. W swojej twórczości wielokrotnie krytykuje
społeczeństwo brytyjskiego dekadentyzmu, jednak nigdy w sposób oczywisty. Najlep-szym tego przykładem jest sztuka Salomé, przez wielu krytyków traktowana jako dramat czy też
klasyczna tragedia, będąca jednak zawoalowaną drwiną a nawet metaforą zdegenerowanych
wyższych sfer brytyjskiego fi n de siècle. Autor celowo defamiliaryzuje sztukę poprzez osadzenie
akcji w czasach biblij nych w celu nie tylko spotęgowania jej odbioru, ale także zapobiegnięcia
automatyzacji percypowania. Dzięki temu Salomé jest nie tylko głównym obrazem archetypu
femme fatale czyli kobiety fatalnej, ale staje się także samoświadomym i samorefl eksyjnym satyrycznym
krytycyzmem. Jednakże taka interpretacja możliwa jest tylko przy postmodernistycznym
spojrzeniu na teorię parodii i autoironii reprezentowaną m.in. przez Lindę Hutcheon czy
Michele Hannoosh
In his play Salomé, Oscar Wilde provides readers with the veiled commentary on the vices of nineteenth century bourgeois society. He sets the action in Biblical times in order to point out the characteristic qualities of the Victorian man by means of defamiliarization. Wilde manages to heighten the awareness of his reading public, not only by the use of such a ploy, but also - most importantly - by skilful deployment of parody, which once again allows him to delude his contemporaries with a ‘knife in the pillow’ device. Indeed, even though the reading of Salomé in terms of its parodic quality at fi rst might seem as atypical, it reinforces the play’s deeply ironic and critical overtone and allows multi-layered interpretation. Therefore, it is due only to such a post-modernist analysis that the play can be understood as both a self-conscious and self-refl exive criticism, and an extended metaphor of the fi n de siècle upper class society. - Źródło:
-
Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426 - Pojawia się w:
- Ogrody Nauk i Sztuk
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł