Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal liability" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The Impact of Human Dignity on the Principles of Criminal Liability. The Example of Guilt
    Autorzy:
    Krzysztof, Szczucki,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902957.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    criminal law
    constitutional law
    human dignity
    guilt
    culpability
    criminal liability
    Opis:
    Human dignity is a well-known concept among Western countries since after World War II, when states, in an effort to create a new platform of cooperation with a view to guaranteeing peace, were looking for an axiological foundation of the new order. The findings described in the article may serve to underpin the following notions, which have to be the object of further research on relations between the human dignity principle and rules of criminal liability, guilt in particular. First, the “guilt standard” is obligatory, whenever a state intends to punish a person. Second, punishment can be meted out only to an offender with an ability to bear responsibility. In other words, only a person whose characteristic derived from the principle of dignity is fully actualized can be punished. Third, punishing should be preceded by an analysis of the degree of guilt. The more eager the perpetrator was to act against the legal system and against the values protected by it, the severer punishment should be meted out. Finally, law should provide for exclusion of culpability when the human dignity principle demands one to act in a manner that is outwardly criminal, but was committed due to a motivation that ought to be excused in the light of the dignity principle.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2016, 67; 11-31
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyłączenie odpowiedzialności karnej lekarza za wykonanie chirurgicznego zabiegu zmiany płci
    Exclusion of the criminal liability of a doctor in sex reassignment surgery
    Autorzy:
    Kozioł, Iga
    Łakomy, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499656.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    transseksualizm
    zabieg adaptacyjny
    zabieg leczniczy
    kontratyp
    odpowiedzialność karna lekarza
    transsexualism
    sex reassignment surgery
    medical treatment
    justification
    criminal liability of a doctor
    Opis:
    Artykuł porusza problematykę prawnej dopuszczalności chirurgicznego zabiegu „zmiany płci”, poprzez wyłączenie odpowiedzialności karnej lekarza. Tematyka zabiegu uzgodnienia płci budzi kontrowersje w obszarze prawa karnego z punktu widzenia wyłączenia bezprawności dokonania tego rodzaju zabiegu. Część badaczy stoi na stanowisku, że to zjawisko powinno być traktowane jako zabieg medyczny i w konsekwencji opowiada się za pierwotną legalnością chirurgicznej zmiany płci. Z drugiej strony, powyższe stanowisko jest niekoherentne z tendencją do zaprzestania klasyfikowania transseksualizmu jako choroby psychicznej, która ma na celu ograniczenie stygmatyzacji osób transpłciowych. Tym samym należy zaprezentować inne koncepcje uzasadniające wyłączenie bezprawności zabiegu adaptacyjnego wypracowane przez polską naukę prawa karnego, które są związane z tematyką kontratypów. Owe koncepcje obejmują przede wszystkim kwestie zgody dysponenta dobrem oraz stanu wyższej konieczności. Jednocześnie, rozwiązania prezentowane przez doktrynę nie wydają się być adekwatne dla praktyki w tym zakresie, co uzasadnia konieczność omówienia potencjalnych zmian legislacyjnych w analizowanym obszarze.
    This paper contains an analysis of the legality of the sex reassignment surgery by excluding criminal liability of a doctor. The issue of sex reassignment in the area of criminal law raises controversies due to the exclusion of the unlawfulness of doctor’s activity. Some scholars share the point of view that presented matter should be concerned as a medical treatment and thus be recognized as primarily legal. Nevertheless, such standpoint may be incoherent with the tendency to exclude transsexualism from the catalogue of mental diseases and to prevent transgender population from stigmatization. Therefore, Polish doctrine of criminal law aims at finding other potential solutions in order to exclude unlawfulness of doctor’s behavior. Consequently, the theories of justifications are presented, particularly with an analysis that concerns the consent of the owner of the good and the force majeure concept. However, presented solutions do not seem to be adequate and comprehensive enough, hence the authors concluded with the necessity of legislative activity in this sphere and eventually pointed out possible de lege ferenda postulates.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2019, 9; s. 131-145
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE THREAT OF CORRUPTION IN THE ACTIVITIES OF SECURITY FIRMS PEOPLE AND PROPERTY
    Autorzy:
    Andrzej, Czop,
    Jacek, Bil,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/891591.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-17
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    corruption
    security companies and individuals
    business
    free market
    criminal liability
    Opis:
    This study is devoted to the problems of corruption in the entities providing private personal security and property security. The authors indicate that incidents of corruption by companies that prosper in a free market environment show the danger zone of corruption in the aforementioned market environment.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2015, 20; 183-205
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice odpowiedzialności karnej za przestępstwo składania fałszywych zeznań w interpretacji Sądu Najwyższego
    Limits of criminal liability for perjury in the interpretation of the Supreme Court
    Autorzy:
    Kaczmar, Paulina
    Krzyżaniak, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499643.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    przestępstwo fałszywych zeznań
    prawo do obrony
    kontratypy pozaustawowe
    Opis:
    W niniejszym artykule analizie poddano problem zakresu kryminalizacji przestępstwa fałszywych zeznań z uwzględnieniem nowelizacji art. 233 Kodeksu karnego z dnia 11 marca 2016 r. oraz orzecznictwa Sądu Najwyższego. W opracowaniu skupiono się na interpretacji uchwał Sądu Najwyższego z lat 1991 i 2007 oraz postanowienia z 2020 r., które dotyczyły składania fałszywych zeznań w obawie przed odpowiedzialnością karną grożącą osobom te zeznania składającym oraz im najbliższym. Uchwała z 1991 r. oraz dwie uchwały z 2007 r. poprzez wprowadzenie do porządku prawnego kontratypów pozaustawowych, koncentrujących się wokół prawa do obrony, przesądzały o tym, kto nie ponosi odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań. Orzeczenia te wskazywały na okoliczności, w których może dojść do wyłączenia bezprawności czynu, począwszy od uchwały z roku 1991 r., w której podkreślono, że nie będzie ponosiła odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań osoba, która zeznania złożyła jako świadek we własnej sprawie, poprzez uchwałę z 26 kwietnia 2007 r., która potwierdzała taki stan rzeczy, aż do uchwały z 20 września 2007 r., zgodnie z którą za fałszywe zeznania nie będzie odpowiadała osoba, które złożyła je w celu realizacji prawa do obrony. Postanowienie z 15 stycznia 2020 r., stanowiące rekonstrukcję ratio legis ustawodawcy, który wprowadził nowelizację Kodeksu karnego z marca 2016 r., przesądziło, że funkcjonujące wcześniej kontratypy pozaustawowe wprowadzone przez wymienione powyżej uchwały, nie mają już racji bytu oraz, że aktualnie za składanie fałszywych zeznań co do zasady odpowiadał będzie każdy, nawet składający je w obawie przed odpowiedzialnością karną. Wydane ostatnio postanowienie nie wyjaśniło kontrowersji związanych ze stosowaniem art. 233 § 1a Kodeksu karnego, ale pogłębiło wątpliwości co do jego konstytucyjności.
    In the present article the issue of criminal liability for perjury was submitted for analysis in the context of amendment of article 233 of the penal code of 11 March 2016 and the judicature of the Supreme Court. The study was focused on the interpretation of the Supreme Court’s resolutions from years 1991 and 2007, as well as a decision of 2020, which considered the problem of giving false testimony because of possible penal liability for the person in question and their families. The resolution of 1991 and both decisions of 2007 by implementing the non-statutory justification – focusing on the right to defense - to the legal system, indicated who , and in which circumstances, could be held liable for false testimony. In the resolution of 1991 it was pointed out that the person who gave testimony as a witness in its own case, is not held liable. The said standpoint was confirmed in the resolution of 26 April 2007. In the same year, in the resolution of 20 September 2007, the Supreme Court went further and decided that the person is not held liable for false testimony if such were made in order to exercise its right to defense. However in the recent resolution of 15 January 2020, the Supreme Court, basing on the amendment of the penal code of March 2016, decided that previous justifications implemented to the legal system by way of the above resolutions can no longer function in the legal system, and at present every person giving false testimony shall be held liable, even if such were given in fear of criminal liability. Nevertheless, the issued ruling did not resolve doubts related with the application of article 233 § 1a of the penal code and raised even more questions about its constitutionality.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2020, 10; s. 193-206
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność karna za przestępne współdziałanie w prawie angielskim po wyroku R v. Jogee; Ruddock v. The Queen
    Autorzy:
    Piotr, Brzostek,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902731.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-17
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    English criminal law
    criminal complicity
    joint enterprise liability
    Jogee; Ruddock
    mens rea
    angielskie prawo karne
    przestępne współdziałanie
    orzeczenie w sprawie Jogee; Ruddock
    strona podmiotowa
    Opis:
    The combined decisions of the UK Supreme Court and Judicial Committee of the Privy Council in R v. Jogee; Ruddock v. The Queen caused upheaval in the English law on criminal complicity. The Supreme Court/Privy Council decided that the law on criminal complicity „took a wrong turn” 33 years ago in the Privy Council ruling in Chan Wing-Siu which concerned a controversial doctrine of parasitic joint enterprise liability. According to the said doctrine, if A and B set out to commit a crime X (e.g. robbery) and B foresees that A might commit crime Y (e.g. murder) in the course of committing crime X, B will be liable for crime Y, even if he does not intend that crime Y be committed. The mere fact of foresight on B’s part is enough for him to be criminally liable. Decision in Jogee; Ruddock is of seminal importance as it overturned the doctrine of parasitic joint enterprise liability. It is doubtful, however, to what extent the Supreme Court has resolved the problems that have bedeviled this area of law. This article presents in outline the English law on criminal complicity and attempts to assess the changes that were introduced in Jogee; Ruddock. A number of issues still call for further refinement and resolution. It appears, however, that the emphasis the Supreme Court put on intention as a required standard of fault, draws, at least superficially, the continental (Polish and German) and English criminal law closer together in terms of mens rea requirements for secondary liability.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2018, 76; 98-121
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies