- Tytuł:
-
Poéticas oblicuas. Edgardo Antonio Vigo en la Diagonal Cero
Oblique poetics. Edgardo Antonio Vigo and the Diagonal Cero
Poetyka dwuznaczności. Edgardo Antonio Vigo i Diagonal Cero - Autorzy:
- Davis, Fernando
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1839338.pdf
- Data publikacji:
- 2017-12-31
- Wydawca:
- Wydawnictwo Adam Marszałek
- Opis:
-
The purpose of this work is to present the experimental journal Diagonal Cero, published by Edgardo Antonio Vigo in the city of La Plata from 1962 to 1969. Vigo perceived his journal as a device of multiple functions, a mobile platform on which he could expose the Latinamerican poetry, manifiestos and essays, chronicles of the art of La Plata and editions of xylographic pieces. In December of 1966, with the publication of the number 20, Vigo oriented his journal towards promotion and conceptualization of the experimental poetry practice, which for that moment formed part of a wider concept of the “new poetry”. The presentation of this new poetry coincided with the formation of the group of experimental poets, Diagonal Cero Movement, to which belonged Vigo, Jorge de Luján Gutiérrez, Omar Gancedo, Carlos Ginzburg and Luis Pazos. Vigo, as well as other artists of his generation perceived the experimental poetry as a strategy of influencing and changing the world.
Celem artykułu jest analiza experymentalnego czasopism a Diagonal Cero wydawanego przez Edgarda Antonia Vigo w mieście La Plata w latach 1962–1969. Vigo postrzegał swoje czasopismo jako narzędzie wielozadaniowe, przenośną platformę, na której mógł przedstawiać poezję latynoamerykańską, manifiesty i eseje, kroniki sztuki regionu La Platy, a także reprodukcje drzeworytów. W grudniu 1966 roku, wraz z publikacją numeru 20, Vigo ukierunkował swoje czasopismo w stronę rozpowszechniania i konceptualizacji praktyk poezji eksperymentalnej, która w tamtym momencie wchodziła w skład szeroko pojętej „nowej poezji”. Prezentacja tej nowej poezji zbiegła się w czasie z powstaniem grupy poetów eksperymentalnych, Ruchu Diagonal Cero, w skład której oprócz samego Vigo wchodzili też: Jorge de Luján Gutiérrez, Omar Gancedo, Carlos Ginzburg i Luis Pazos. Vigo, tak jak pozostali artyści z jego pokolenia, postrzegał poezję eksperymentalną jako strategię wpływania na rzeczywistość i przemieniania jej. - Źródło:
-
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2017, 7; 105-135
2299-260X - Pojawia się w:
- Sztuka Ameryki Łacińskiej
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł