Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Teatr"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Transgresión en el “Teatro furioso” de Francisco Nieva
    Transgression in Francisco Nieva’s “Teatro furioso”
    Transgresja w „Teatro furioso” Franscisca Nievy
    Autorzy:
    Falska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1886902.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    transgresja
    teatr
    Francisco Nieva
    „Teatro furioso”
    transgression
    theatre
    “Teatro furioso”
    Opis:
    Francisco Nieva, który zadebiutował jako dramaturg w epoce frankistowskiej, w swoich utworach manifestuje postawę opozycyjną i kontestującą wobec rozmaitych zakazów wynikających z porządku politycznego, społecznego czy religijnego. Łamanie różnego rodzaju tabu związanych z przyzwoitością, poczuciem wstydu czy wrażliwością estetyczną jest stałym motywem jego dramatów. W niniejszym artykule starano się zbadać, w jaki sposób przejawia się i w jakich formach wyraża transgresywny charakter utworów Nievy. Analizie poddane zostały utwory należące, zgodnie z klasyfikacją samego autora, do grupy „Teatro furioso”. Analizowano formy naruszania tabu w sferze religijnej, erotycznej, tradycji narodowej, przyzwoitości i dobrego smaku wodniesieniu do elementów struktury dramatycznej utworów. Transgresión en el “Teatro furioso” de Francisco Nieva Francisco Nieva, cuyo teatro se inicia en plena época franquista, manifiesta en sus obras posturas contestatarias y de oposición a diferentes prohibiciones que surgen de acuerdo con un orden político, social o religioso. La transgresión de tabúes de varias índoles que atentan contra la decencia, el pudor o la delicadeza es un motivo constante de sus dramas. En nuestro artículo intentamos estudiar cómo surge, cómo se expresa o se manifiesta el carácter transgresivo de sus obras. El corpus de nuestro trabajo está centrado en los textos teatrales que pertenecen a las obras clasificadas por el autor mismo como su “Teatro furioso” y que revelan estas temáticas y exposiciones a través de diferentes elementos de la estructura dramática tales como: personaje, situación o lenguaje dramático.
    Francisco Nieva, a dramatist who makes his debut during Francoism, defies and contests in his works a variety of bans of political, social, and religious character. The transgression of various taboos of decency, modesty, and sensitivity is a recurring motif in his plays. This article examines the ways in which the transgressive character of Nieva’s works is expressed, and the forms of its manifestations. The analysis is focused on the texts the playwright himself classifies as“Teatro furioso.” This study focuses on different elements of the dramatic structure of the plays, such as: personae, spatial and temporal relations (setting,) action, situation, and the language of the dramas.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 191-201
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Algunas manifestaciones de violencia en el teatro venezolano de los 60: La muerte de Alfredo Gris, Algunos en el islote y El Ordenanza de Rodolfo Santana
    Some Manifestations of Violence in Venezuelan Theatre of the 1960s: La muerte de Alfredo Gris, Algunos en el islote and El Ordenanza by Rodolfo Santana
    Wybrane aspekty przemocy w teatrze wenezuelskim lat 60.: La muerte de Alfredo Gris, Algunos en el islote y El Ordenanza Rodolfa Santany
    Autorzy:
    Buczek, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1886942.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Rodolfo Santana
    przemoc werbalna
    przemoc niewerbalna
    teatr wenezuelski
    teatr latynoamerykański lat 60
    verbal violence
    nonverbal violence
    Venezuelan theatre
    Latin American theatre of the 1960s
    Opis:
    El presente artículo se propone estudiar el funcionamiento y el significado del recurso de la violencia en tres obras tempranas de Rodolfo Santana, uno de los dramaturgos venezolanos contemporáneos más reconocidos en América Latina. Apoyándonos en el método propuesto por Albuquerque (Violent Acts: a study of contemporary Latin American theatre, 1991), vamos a analizar el lenguaje verbal y no verbal de la violencia en las obras escritas por Santana en la década de los sesenta (La muerte de Alfredo Gris, 1965; Algunos en el islote, 1966; El Ordenanza, 1966) intentando, asimismo, profundizar en su dimensión ideológica.
    The aim of the study is to examine the functioning and significance of violence in the early works of Rodolfo Santana, a Venezuelan playwright. Using the method proposed by S.J. Albuquerque (Violent Acts: a study of contemporary Latin American theatre, 1991), we will analyze the verbal and nonverbal violence in the texts of Santana written during the 1960s (La muerte de Alfredo Gris, 1965; Algunos en el islote, 1966; El Ordenanza, 1966) with the view to examining its ideological level as well.
    Celem niniejszego artykułu jest analiza funkcjonowania i znaczenia zjawiska przemocy we wczesnych sztukach wenezuelskiego dramaturga Rodolfa Santany. Posługując się metodą zaproponowaną przez S.J. Albuquerque (Violent Acts: a study of contemporary Latin American theatre, 1991), uczynimy przedmiotem naszych dociekań przemoc werbalną i niewerbalną, obecną w tekstach Santany z lat 60. (La muerte de Alfredo Gris, 1965; Algunos en el islote, 1966; El Ordenanza, 1966), próbując jednocześnie zgłębić jej wymiar ideologiczny.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 155-164
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatro Evangelizador: memoria, repertorios y prácticas culturales en México hacia el siglo XVI. (Actos en/de transferencia)
    Evangelization theatre: memory, legacy and cultural practices of the 16th-century Mexico (Acts of conveyance)
    Teatr ewangelizacyjny: pamięć, spuścizna i praktyki kulturowe szesnastowiecznego Meksyku (Akty przeniesienia)
    Autorzy:
    Dimeo, Carlos
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2177059.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Opis:
    Theatricality, performance and religious experience are the foundations and origins of our historical memory as well as legacy and cultural practices dating back to the Colonial Period. Within a short time, an impressive corpus of theatre performances staged by the Jesuit fathers gained in importance and expanded range, which covered our whole continent. Theatre served here to describe and explain how these experiences were born and developed and to show how certain acts of conveyance occurred in the light of identity and cultural markers of the period. Specifying, we will deal with evangelization theatre and its influence on the American continent.
    Teatralność, spektakl i doświadczenie religijne są podwaliną i źródłem naszej pamięci historycznej, także spuścizny i praktyk kulturowych, pochodzących z czasów epoki kolonialnej. Pokaźny korpus sztuk teatralnych wystawionych przez zakonników jezuickich zyskał w krótkim czasie na znaczeniu i swoim zasięgiem objął cały nasz kontynent. Teatr posłużył tutaj do opowiedzenia i wytłumaczenia sposobu, w jaki zrodziły się i rozwinęły owe doświadczenia, a także pokazania, jak odbyły się niektóre akty przeniesienia w świetle markerów tożsamościowych i kulturowych epoki. Precyzując, zajmiemy się teatrem ewangelizacyjnym i jego wpływem na kontynent amerykański.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2014, 4; 97-121
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatro y posdictadura: La Organización Negra y sus modos de intervenir el espacio público en clave performática
    Theater and post-dictatorship: La Organizació n Negra (The Black Organization) and its ways of intervening in public space (performative key)
    Teatr i postdyktatura: Organización Negra i jej sposoby interweniowania w przestrzeni publicznej (klucz performatywny)
    Autorzy:
    González, María Laura (Malala)
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1839393.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Opis:
    This article investigates about two temporal space coordinates: Buenos Aires in the Postdictatorship. It dates from the Argentine democratic oncoming of December 1983, when that socio-cultural landscape of the city warned against changes and modifications respect to its previous period. Expanding into a multiplicity of artistic micropoetics, several theatre groups and collectives emerged in unconventional and peripheral areas of the city, attempting to reclaim the acceptance of stifled expression that existed during the previous years of the military dictatorship (1976-1983). The Organización Negra is one of these groups. In this article, we intend to address some aspects of its centripetal trajectory (1984-1992), which began in the margins of the theatrical field and culminated with the group’s admission into a space belonging to the official theatrical circuit. At each stage, we intend to investigate the different modes of production, circulation and consumption of their practices. In other words, we observe the procedural aspects that –in pursuit of strengthening and generating their own poetics– were kept (or not) even when the spaces of action have been modified; and we analyze the intersections between art, politics, and the city that were established depending upon each historical moment. Thus, this study aims to record The Organización Negra’s theatrical work, but also to establish its connections with contemporary poetics.
    Niniejszy artykuł omawia dwie współrzędne przestrzeni czasowej Buenos Aires w okresie postdyktatury. Wywodzi się od momentu nadejścia argentyńskiej demokracji w grudniu 1983 roku, kiedy to społeczno-kulturowy krajobraz miasta wykazywał nadejście zmian w stosunku do poprzedniego okresu. Rozwój wielu mikropoetyk artystycznych doprowadził do powstania w niekonwencjonalnych i peryferyjnych obszarach miasta kilku grup teatralnych i kolektywów próbujących odzyskać zdolność tendencyjnej ekspresji, która istniała w ostatnich latach dyktatury wojskowej (1976–1983). Jedną z tych grup jest Organización Negra. W artykule omówione zostały niektóre aspekty jej dośrodkowej trajektorii (1984–1992), która rozpoczęła się na marginesie działalności teatralnej i zakończyła się przyjęciem w ramy oficjalnych kręgów teatralnych. Zostały zaprezentowane różne metody tworzenia, obiegu i odbioru działalności tej organizacji na różnych etapach. Innymi słowy, działając zgodnie z aspektami proceduralnymi, które – z myślą o wzmocnieniu i generowaniu własnej poetyki – były zachowywane (lub nie) nawet wtedy, gdy obszary działania podlegały modyfikacjom. Przeanalizowano także punkty przecięcia sztuki, polityki i przestrzeni miasta, które zostały ukazane w zależności od konkretnej chwili historycznej. Artykuł ma na celu nie tylko opisanie działalności teatralnej Organización Negra, ale również ustalenie jej związków z poetyką współczesną.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2018, 8; 67-94
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    TRANSICIÓN Y DECADENCIA EN EL TEATRO ALTERNATIVO O VANGUARDISTA ESPAÑOL Y POLACO
    Transition to democracy and decadence in Spanish and Polish alternative/avant-garde theatre
    Transformacja i dekadencja w hiszpańskim i polskim teatrze alternatywnym/awangardowym
    Autorzy:
    Kacprzak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509308.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    teatro alternativo
    transición democrática
    decadencia
    alternative theatre
    transition to democracy
    decline
    teatr alternatywny
    transformacja
    przejście do demokracji
    upadek
    Opis:
    En el artículo, la autora resume tres casos de grupos de teatro vanguardista cuyas obras desempeñaron el papel de ritos de paso en los respectivos periodos de la transición democrática en Polonia y España. Se trata de las compañías: Teatr Ósmego Dnia, La Fura dels Baus y Els Joglars. Demuestra que dichos grupos no siempre disfrutaron de resultados positivos de su proyecto de “transición teatral”. Las compañías en cuestión, primero, introdujeron nuevos lenguajes escénicos, ajustaron cuentas con el pasado para abrir caminos al futuro, resumieron las consecuencias inmediatas de las transiciones, propusieron nuevos paradigmas o valores. Y después, siguieron funcionando en las nuevas estructuras, pero pagaron un precio importante. Las víctimas de los procesos de cierta decadencia en los tres casos han sido: el método de la creación colectiva, los valores de solidaridad y trabajo artístico compartido y la más alta calidad artística.
    The author shows how three avant-garde theater groups created works that played a notable role of rites of passage in their respective periods of transition to democracy. Troupes Teatr Ósmego Dnia of Poznań, Barcelona’s La Fura dels Baus and Els Joglars are analysed. The essay shows that transition brought a hefty price to pay. Initially, those groups introduced new performance codes, closed the past accounts and opened future ahead with new paradigms and values in view. Later, while they continued working within those new paradigms, they lost much of the drive. Collective creation, values of solidarity and group work suffered with quality, vigour and imagination all staled.
    W artykule autorka podsumowuje trzy przypadki awangardowych grup teatralnych, których prace odgrywały rolę rytuałów przejścia w okresach przemian demokratycznych w Polsce i Hiszpanii. Są to: Teatr Ósmego Dnia, La Fura dels Baus i Els Joglars. Tekst udowadnia, że grupy te nie zawsze cieszyły się pozytywnymi wynikami projektu „teatralnego przejścia do demokracji”. Najpierw wprowadziły nowe języki sceniczne, rozliczyły się z przeszłością, aby otworzyć drogi do przyszłości, podsumowały bezpośrednie konsekwencje zmian, zaproponowały nowe paradygmaty czy wartości. Potem pracowały w nowych strukturach, ale zapłaciły znaczną cenę. Ofiarami procesów dekadencji padły: metoda kreacji zbiorowej, wartości solidarności i grupowej pracy artystycznej oraz najwyższa jakość artystyczna.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2019, 65(2) Filologia; 46-56
    2353-2688
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La violencia de género en el teatro español de denuncia: Acercamiento al problema en cuatro textos contemporáneos
    Gender Violence in the Spanish Theater of Denunciation: An Approach to the Problem in Four Contemporary Texts
    Autorzy:
    Martínez-López, Maribel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806671.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wspólczesny teatr hiszpański; zaangażowanie etyczne; nowe paradygmaty społeczne; przemoc ze względu na płeć
    Current Spanish Theater; ethical commitment; new social paradigms; Gender-based violence
    Opis:
    Przemoc na tle płciowym w hiszpańskim teatrze denuncjacyjnym: Podejście do problemu w czterech tekstach współczesnych Dzisiejszy teatr hiszpański wykazuje wyraźne zaangażowanie w życie społeczeństwa, w którym się rodzi, i czyni to poprzez krytyczne odzwierciedlenie jego obrazu w sposób, który pomaga ustanowić nowe paradygmaty dotyczące kontrowersyjnych, najbardziej niepokojących kwestii. Jedną z nich jest przemoc, a zwłaszcza różne przejawy przemocy ze względu na płeć. Sztuki tego rodzaju zaświadczały o przemocy na tle płciowym od zawsze, na przykład już w teatrze barokowym XVII wieku. Społeczne oddziaływanie tego tematu na sztuki barokowe etapy mają w naszym społeczeństwie wielkie znaczenie, ponieważ przez stulecia odzwierciedlało nie tylko koncepcję całkowitego poddania się kobiety patriarchalnej władzy mężczyzny, ale także sprzyjało jego zakorzenieniu. Od połowy XX wieku do dzisiaj pojawiła się interesująca lista tytułów, które są próbą zwrócenia uwagi hiszpańskich dramaturgów na problem przemocy seksualnej i wszystkiego, co ją otacza: ustawodawstwa i raportów (sądowych, kryminalnych medycznych), przejawów specjalistycznej opieki socjologicznej, zdrowotnej i psychologicznej, działań pedagogicznych na rzecz nieletnich itp. La violencia de género en el teatro español de denuncia: Acercamiento al problema en cuatro textos contemporáneos El teatro español actual manifiesta claramente su compromiso ético con la sociedad en la que nace, y lo hace reflejando críticamente la sociedad contemporánea de manera que colabora en la fijación de nuevos paradigmas en lo concerniente a los temas polémicos y que más nos preocupan. En su faceta de visualización testimonial y denuncia, la violencia es uno de los ejes argumentales recurrentes, y las diversas manifestaciones de la de género tienen un lugar reseñable. Los escenarios testimonian violencia de género desde siempre, como los ejemplos del tratamiento del tema del honor y la honra en el teatro barroco del siglo XVII. La repercusión social que ese tópico de la honra subido a los escenarios barrocos sigue teniendo en nuestra sociedad es de gran importancia, pues durante siglos no solo ha reflejado la concepción de sumisión absoluta de la mujer a la figura patriarcal y la prevalencia del hombre sobre ella, sino que también ha ayudado a arraigarla. Frente a esa visión, otros textos han servido para comenzar a concienciar del problema. Desde mitad del siglo XX hasta hoy, una interesante relación de títulos sirve como muestra de la atención prestada por nuestros dramaturgos al maltrato de género y todo lo que le rodea: legislación, informes periciales médico forenses, atención de profesionales de la asistencia socio-sanitaria y psicológica, actuaciones pedagógicas con menores, etc.
    Current Spanish Theater clearly shows its ethical commitment to the society in which it is born, and it does so by critically reflecting contemporary society in a way that helps to set new paradigms regarding the controversial issues, and that we are most concerned about. In this line of testimonial viewing and complaint, violence is one of the recurring arguments, and the various manifestations of gender-based violence have a remarkable place. The stages bear witness to gender violence since always, as examples of the treatment of the theme of honor in the baroque theater of the seventeenth century. The social impact that this topic of honor risen to the baroque stages still have in our society is of great importance, because for centuries has not only reflected the conception of absolute submission of women to the patriarchal figure and the prevalence of the man over her, but has also helped it to take root. Faced with this vision, other texts have served to begin to raise awareness of the problem. From the mid-twentieth century until today, an interesting list of titles serves as a sample of the attention given by our playwrights to gender abuse and everything that surrounds them: legislation, forensic medical forensic reports, care of socio-health care professionals And psychological, pedagogical actions with minors, etc.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 37-58
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sobre la reescritura dramática en el Siglo de Oro: El caso de El bastardo de Castilla
    On the Dramatic Rewriting in the Golden Age: The Case of El Bastardo de Castilla
    Autorzy:
    Lázaro Niso, Rebeca
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806679.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przepisywanie; El bastardo de Castilla; Cubillo de Aragón; El conde de Saldaña; Złoty Wiek; teatr
    rewriting; El bastardo de Castilla; Cubillo de Aragón; El conde de Saldaña; Golden Age; theatre
    Opis:
    O zjawisku przepisywania literatury w Złotym Wieku: Przypadek El bastardo de Castilla W Złotym Wieku proces przekazywania literatury dostarcza wielu przykładów użycia przez pisarzy tematów, motywów lub argumentów, a także dosłownych tekstów zaczerpniętych od innych pisarzy. To zjawisko dramatycznego przepisywania zostało przedstawione w niniejszym artykule poprzez konkretny przypadek grenadyjskiego scenarzysty Álvaro Cubillo de Aragóna w dwu jego pracach, dla których wzorcami są dwie sztuki Lope de Vegi. Jedną z par stanowią El bastardo de Castilla i El conde de Saldaña, drugą zaś, odpowiednio, Las mocedades de Bernardo del Carpio i El casamiento en la muerte. Analiza kompozycji i technik pisania są wyraźnym przykładem nawyków kompozycyjnych Cubilla. Sobre la reescritura dramática en el Siglo de Oro: El caso de El bastardo de Castilla En el Siglo de Oro el proceso de transmisión de la literatura brinda innumerables ejemplos del aprovechamiento que los escritores hacían tanto de temas, motivos o argumentos como de textos literales tomados o entresacados de plumas ajenas o de su propia obra. Este fenómeno de la reescritura dramática se ejemplifica en este trabajo a través del caso concreto del ingenio granadino Álvaro Cubillo de Aragón mediante dos obras que toman como modelo dos de Lope de Vega. Se trata, por un lado, de El bastardo de Castilla y de El conde de Saldaña, y, por otro, de Las mocedades de Bernardo del Carpio y de El casamiento en la muerte, respectivamente. El análisis de su composición y sus técnicas de escritura son un ejemplo claro de los modos compositivos de Cubillo.
    In the Golden Age the process of transmitting literature provides lots of examples of the use that writers made in subjects, motives or arguments as well as literal texts taken from other writers or their own work. This phenomenon of dramatic rewriting is exemplified in this paper through the concrete case of the grenadian playwriter Álvaro Cubillo de Aragón through two works that take as model two plays of Lope de Vega. One is, on the one hand, El bastardo de Castilla and El conde de Saldaña, and, on the other hand, Las mocedades de Bernardo del Carpio and El casamiento en la muerte, respectively. The analysis of its composition and its writing techniques are a clear example of Cubillo’s compositional habits.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 59-73
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies