Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "CH." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Kant vo filozofických štúdiách Ch. S. Peircea
Autorzy:
Mihina, František
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147475.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Kant
pragmatism
noetic pluralism
idealism
Opis:
What is of central importance in Kant ́s thought is the idea that sensory experience is permeated with the order. Idealism to which Kant refers is subjective. It holds that the world is constituted by an order which is mental in character but which is quite independent of the human mind. For Peirce, but not only for him, pragmatism is not a philosophical weltanschauung or metaphysics of truth and reality – rather it is a method of rendering ideas clear and distinct and ascertaining the meaning of words and concepts. Pragmatism is form of the monumental revolt against cartesianism – in this sense this project was influenced by congenial intellectual predecessors – namely by the I. Kant and his critical philosophy. Pragmatism accepts the hypothesis of the noetic pluralism, which is not strictly derivated from the kantian thought. Anyway, pragmatic noetic theory striktly defends hypothesis of noetic pluralism as a fundament for shaping of the conception of the world, which is different, when we compare its in different people. According to Peirce (and others pragmatists) among the German philosophers Kant especially seemed to him to have „possessed in a high degree all seven of the mental qualifications of a philosopher: to ability to discern what is before one ́s conciousness; inventive originality; generalizing power; subtlety; critical severity and sense of fact; systematic procedure; energy, diligence, persistency and exclusive devotion to philosophy“.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2008, 1(1); 81-94
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miesto nášho veku v histórii civilizácie (Ch.S. Peirce a jeho filozofická diagnóza súčasnosti)
The Place of Our Age in the History of Civilisation (Ch.S. Peirce and His Philosophical Diagnosis of the Contemporary)
Значение нашего столетия в истории цивилизации (Ч.С. Пирс и его философский диагноз современности)
Autorzy:
Mihina, František
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497594.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
European civilization
crisis of philosophy
pragmatism
materialism
idealism
cywilizacja europejska
kryzys filozofii
pragmatyzm
materializm
idealizm
Opis:
The author takes up the question of the forms of the development of our civilisation. He analyses Peirce‘s philosophic debut from 1863 – „The Place of Our Age in the History of Civilisation“. Here he argued for the need of scientific orientation toward philosophy that would overcome the deficiencies of idealism on the one hand and materialism on the other. Acording to Peirce, materialism and idealism both err but opposite ways. Materialism fails on the side of incompleteness, idealism always presents a systematic totality, but it must always have some vagueness and thus lead to error. But if materialism without idealism is blind, idealism without materialism is void.
Autor podejmuje kwestię form rozwoju cywilizacji europejskiej. Analizuje debiut filozoficzny Ch.S. Peirce’a z 1863 roku – The Place of Our Age in the History of Civilisation (Miejsce naszego wieku w historii cywilizacji). Ch.S. Peirce argumentował potrzebę unaukowienia filozofii, co mogłoby pozwolić na prze-zwyciężenie słabości idealizmu z jednej strony i materializmu z drugiej. Według Peirce’a, zarówno materializm, jak i idealizm błądzą lecz w odmienny sposób. Materializm grzęźnie w niekompletności, idealizm zaś zawsze prezentuje systema-tyczną całość lecz kosztem pewnej ogólnikowości, co również jest błędem. Skoro jednak materializm bez idealizmu jest ślepy, to idealizm bez materializmu jest pusty.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2012, 12; 21-34
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies