Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Anton, S." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Knižná recenzia: JUDÁK, Viliam, KRUPA, Jozef, ŠURÁB, Marian. Archbishop ThDr. Eduard Nécsey (1892 – 1968). Shepherd – Teacher – Preacher. Dublin: ISBCRTI, 2022, 297 s. ISBN: 978-1-9989986-8-5
    Autorzy:
    Adam, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32867489.pdf
    Data publikacji:
    2023-06
    Wydawca:
    Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
    Źródło:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 1; 186-190
    1335-8081
    2644-6928
    Pojawia się w:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Božia spravodlivosť a milosrdenstvo z charitologickej perspektívy
    God’s justice and mercy from a charismatic perspective
    Autorzy:
    Adam, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32934058.pdf
    Data publikacji:
    2022-12
    Wydawca:
    Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
    Tematy:
    spravodlivosť
    milosrdenstvo
    zmierenie
    milosť
    láska
    justice
    mercy
    reconciliation
    grace
    love
    Opis:
    Spravodlivosť a milosrdenstvo sa v teologických súvislostiach často predstavujú ako Božie vlastnosti. V praxi sa neraz stretávame s (nekorektným) tvrdením, že Boh je viac milosrdný ako spravodlivý. V príspevku sa chceme zamerať na predmetné Božie vlastnosti v ich vzájomnej korelácii, pričom východiskom je striktná náuka Cirkvi, podľa ktorej Boh je absolútne dokonalý a z toho dôvodu nie je možné preferovať jednu vlastnosť pred druhou. Milosrdenstvo môže byť prejavené iba v plnosti spravodlivosti; milosrdný Boh miluje láskou, ktorá vychádza z plnosti spravodlivosti. Človek sa tak môže stať prijímateľom milosti – to je už konkretizované vyjadrenie Božích vlastností v kontexte náuky o milosti tak, ako ju učí Magistérium Katolíckej cirkvi. Pre dosiahnutie cieľa sa zameriame na teologickú náuku v predmetných témach v úzkom vzťahu k biblickým textom tak Starého, ako aj Nového zákona.
    Pope Francis points out the importance of mercy and the correct interpretation of justice in correlation with mercy. In the bull Misericordiae vultus points to the great gift of Jesus’ mercy, which seeks sinners, to offer them forgiveness and salvation. Mercy interpreted in this way comes to the fore before the understanding of justice, which stands for the observance of the law, according to which people are divided into righteous and sinners. Jesus’ attitude is expressed in the statement: „For I have not come to call the righteous, but sinners“ (Mattew 9:13). The merciful Jesus shows love to man, which is a gift of God’s grace. God loves us in the fullness of His righteous love, which accepts anyone who does not hinder the reception of that love.
    Źródło:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2022, 2; 16-27
    1335-8081
    2644-6928
    Pojawia się w:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Milosť v teológii Wincenta Granata v kontexte filozofie Tomáša Akvinského
    Gracein Vincent Granats theology in the context of the philosophy os St. Thomas
    Łaska w teologii Wincentego Granata w kontekście filozofii Tomasza z Akwinu
    Autorzy:
    Adam, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/452615.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Tomáš Akvinsky
    Wincent Granat
    Boža milosť
    Boža láska
    Krist Vykupiteľ
    charitológia
    dary Ducha Svätého
    Thomas Aquinas
    Vincent Granat
    God’s grace
    God’s love
    Christ the Redeemer
    „charytology“ (theological doctrine of grace)
    the gifts of the Holy Spirit
    Tomasz z Akwinu
    Wincenty Granat
    łaska Boża
    Boża miłość
    Chrystus Odkupiciel
    charytologia (teologiczna nauka o łasce)
    dary Ducha Świętego
    Opis:
    Since the Middle Ages after Vatican II theological doctrine of grace is essentially built on the teachings of Thomas Aquinas, who has distinguished between the natural (innate) human life ends and supernatural ends. A man realises the first one with natural forces of nature, while the second end, which is not only superior to the natural target, but also achieved more than our natural strength and capabilities, is achieved through the special help of God, which is called grace. In this regard, the doctrine of the grace of the Second Vatican Council is not significantly different from the teaching of Aquinas. Wincenty Granat performs traditional scholastic, division of grace. From the point of view of the wide distribution he discusses the relationship of nature and grace in man. Also he notes that even God respects and protects human free will. God’s grace does not destroy any of the possibilities of human nature, but supports and promotes it. Both nature and grace come from God, and so it is clear that between grace and nature there is can not be a conflict. What is more, the grace builds on nature as a foundation. This scholastic thesis in terms of W. Granat does not interfere with the truth that human nature is weakened by original sin, but it is not destroyed by it and, therefore, can be the foundation grace. Grace – in turn – coming reinforces the same nature preserves in man a foundation. In this way, a man living by God’s grace perfects his humanity, is expanding his personal individuality and personal integrity.
    Od czasów średniowiecza po Sobór Watykański II teologiczna doktryna łaski budowała się zasadniczo na nauczaniu Tomasza z Akwinu, który odróżnia naturalne (przyrodzone) cele życia człowieka i cele nadprzyrodzone. Pierwsze realizuje człowiek przyrodzonymi siłami natury, natomiast cel drugi, który nie tylko przewyższa cel naturalny, ale również jego osiągnięcie przekracza ludzkie naturalne siły i możliwości, osiągany jest dzięki specjalnej pomocy Boga, którą nazywa się łaską. W tym zakresie również doktryna o łasce ostatniego Soboru nie różni się istotnie od nauczania Akwinaty. Wincenty Granat dokonuje tradycyjnego, scholastycznego, podziału łaski: 1) łaska Boga i łaska Chrystusa Odkupiciela, 2) łaska stworzona i łaska niestworzona, 3) łaska zewnętrzna i wewnętrzna, 4) łaska jako dar i łaska przetwarzająca, 5) łaska habitualna i łaska uczynkowa, 6) łaska działająca i współdziałająca, 7) łaska pobudzająca i wspomagająca, 8) łaska uprzedzająca, towarzysząca i następcza, 9) łaska lecznicza i podnosząca, 10) łaska skuteczna i dostateczna. Z punktu widzenia tego podziału omawia szeroko relację natury i łaski w człowieku. Zauważa, że Bóg szanuje i nawet chroni wolną wolę człowieka. Łaska Boża nie niszczy żadnej z możliwości natury ludzkiej, ale je wspiera i wspomaga. Od Boga pochodzi zarówno natura, jak i łaska, a więc oczywiste jest, że między łaską a naturą nie może być konfliktu. Co więcej: to łaska buduje się na naturze jako fundamencie. Ta scholastyczna teza w ujęciu W. Granata nie koliduje z prawdą, że natura ludzka jest osłabiona przez grzech pierworodny, lecz nie jest przezeń zniszczona i wobec tego może stanowić fundament łaski. Łaska – z kolei – przychodząc wzmacnia samą naturę, utrwala więc swój w człowieku fundament. W ten sposób człowiek żyjąc łaską Bożą udoskonala swoje człowieczeństwo, rozwija swoją osobistą indywidualność i osobową integralność.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 49-63
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialóg v službe obnovy Cirkvi v kontexte dokumentu Medzinárodnej teologickej komisie Synodalita v živote a misii Cirkvi
    Dialogue in the service of the Church renewal in the context of the International Theological Commission’s document Synodality in the Life and Mission of the Church
    Autorzy:
    Adam, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32676402.pdf
    Data publikacji:
    2023-06
    Wydawca:
    Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
    Tematy:
    synoda
    synodalita
    služba
    dialóg
    Cirkev
    obnova
    synod
    synodality
    ministry
    dialogue
    Church
    renewal
    Opis:
    Dokument Medzinárodnej teologickej komisie z roku 2018 s názvom „Synodalita v živote a v misii Cirkvi“ venuje pozornosť synodalite v živote a v misii Cirkvi. Synodálny proces vytvára priestor pre osobitný druh stretnutia, vzájomného počúvania, všímavosti a dialógu. Vtelenie Ježiša Krista predstavuje mimoriadny spôsob otvorenia sa Boha pre trvalý dialóg s Bohom. Uskutočňuje sa v živote Cirkvi a jej stálom misijnom poslaní. Predmetný dokument zachytáva oblasti života viery a Cirkvi, v ktorých otvorený dialóg vo vnútri cirkevného spoločenstva napomáha komunitnému rozlišovaniu a má význam aj pre ekumenickú cestu. Zámerom príspevku je poukázať, ako sa otvorený dialóg v Cirkvi stáva prostriedkom v konkrétnom prehĺbení a obnove života veriaceho človeka a cirkevného spoločenstva.
    In the document Synodality in the Life and Mission of the Church, the International Theological Commission presents Pope Francis’ initiative as a continuation of efforts to renew the life of the Church according to the intentions of the Second Vatican Council and Pope Paul VI. The community of believers is in permanent relationship with the world; for this reason, a constant renewal of life according to the teaching handed down to the Church by her founder, Jesus Christ, is essential. Believers are to be faithful witnesses of the Gospel of Christ according to the plan of salvation. The Church fulfils her mission in a particular environment which is the stimulus for her growth and renewal, which consists in the growth of moral and spiritual excellence in contact with the transformations of the world around. Dialogue has an indispensable place in the renewal of the Church, which is based on a mature self-awareness of the Church in the history of the world. Hence the very nature of synodal dialogue, which depends more on the courage to listen than to speak. Dialogue in the service of the renewal of the Church requires specific attitudes for the fulfilment of the mission of the synodality: love, respect for the opinions of others, trust and discernment in judgment and word.
    Źródło:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 1; 63-75
    1335-8081
    2644-6928
    Pojawia się w:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies