Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the executive" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Prezydent i władza wykonawcza: poszukiwanie optymalnego modelu relacji instytucji
Autorzy:
Martynyuk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686986.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the head of the state, president, executive power, state machinery, the form of government
głowa państwa, prezydent, władza wykonawcza, mechanizm państwowy, forma rządów
глава государства
президент
исполнительная власть
государственный механизм
форма правления
Opis:
The history of the republican form of government is marked by the constant search for the ideal structural and functional correlation between the presidencies and the executive branch. The head of the state has wielded executive power since the beginnings of the separation of powers. This explains why some presidential authorities can be associated with or identified by the executive branch. At the same time, there are fundamental critical distinctions between the ways of jurisdictional and functional interrelationships between the presidency and the executive branch in the republican forms of government. This issue currently remains the matter of an academic discussion. The president is the head of the executive branch in the presidential form of government, whereas the head of the state does not have executive powers in parliamentary republics. In a semi-presidential republic, however, the position of the president is somewhere in between these two polar ones: the head of the state is functionally integrated into the executive branch but is not a part of it. The analysis of the functional weaknesses of the presidential and parliamentary republics leads to the conclusion that semipresidential republics ensure ideal interrelationship between the president and the executive power. As far as the above-mentioned aspect is concerned, semi-presidential republics have advantages over classical ones since they can ensure the realization of the president’s full institutional potential, to combine the executive branch efficiency with its parliamentary responsibilities, and to prevent the possibility of concentrating all executive power in the hands of one subject be it a president or prime minister.
История развития республиканской формы правления обозначена постоянными поисками оптимального структурного и функционального соотношения президента с исполнительной властью. Глава государства сохранял за собой исполнительную власть еще с тех времен, когда разделение властей только начало осуществляться. Это объясняет, почему всегда определенную часть полномочий президента по их содержанию возможно отождествить или ассоциировать с исполнительной властью. В то же время, способ компетенционного и функционального сочетания президента с исполнительной властью в республиканских формах правления обнаруживает существенные и принципиальные различия. И на текущий момент вопрос о соотношении президента с исполнительной властью остается предметом научной дискуссии. Если в президентской форме правления президент − глава исполнительной власти, то в парламентарной республике он максимально дистанцирован от нее. В смешанной республике президент занимает промежуточное положение между этими двумя “полярными” позициями. Здесь президент существенно интегрирован в исполнительную власть функционально, однако не является ее структурной составляющей. Анализ функциональных дефектов президентской и парламентарной республик позволяет сделать вывод о том, что организация государственной власти в смешанной республиканской форме правления обеспечивает оптимальное соотношение президента с исполнительной властью. Преимущества смешанной республики над классическими республиками в упомянутом аспекте – ее способность обеспечить полноценную реализацию функционального потенциала института президента, совместить эффективность исполнительной власти с ее парламентской ответственностью, предотвратить возможность сосредоточения исполнительной власти в руках одного властвующего субъекта – президента или премьер-министра.
Historia rozwoju republikańskiej formy rządów cechuje się nieustannymi poszukiwaniami optymalnej strukturalnej i funkcjonalnej relacji pomiędzy prezydentem a władzą wykonawczą. Głowa państwa zachowała przy sobie władzę wykonawczą jeszcze z czasów, kiedy dopiero zaczynało się rozdzielanie władzy. To tłumaczy fakt, dlaczego zawsze pewną część władzy prezydenta można identyfikować lub wiązać z władzą wykonawczą. Jednocześnie sposób kompetencjonalnego i funkcjonalnego połączenia władzy prezydenta z władzą wykonawczą w republikańskich formach rządów wykazuje istotne i zasadnicze różnice. Współcześnie pytanie o relacje prezydenta z władzą wykonawczą pozostaje przedmiotem dyskusji naukowej. Jeżeli w prezydenckiej formie rządów prezydent jest głową władzy wykonawczej, to w republice parlamentarnej jest on maksymalnie od niej zdystansowany. W mieszanej republice prezydent zajmuje pośrednie miejsce pomiędzy tymi dwiema skrajnymi pozycjami. W tej formie rządów prezydent jest istotnie zintegrowany funkcjonalnie z władzą wykonawczą, jednak nie jest jej jednostką strukturalną. Analiza wad funkcjonalnych prezydenckiej i parlamentarnej republikańskiej formy rządów zezwala na wyciągnięcie wniosku, iż organizacja władzy państwowej w mieszanej republikańskiej formie rządów zapewnia optymalną relację pomiędzy prezydentem i władzą wykonawczą. Korzyści republiki mieszanej w  stosunku do klasycznych republik w  wyżej wspomnianym aspekcie są następujące: jej zdolność zabezpieczania pełnoprawnej realizacji potencjału funkcjonalnego instytucji prezydenta, połączenie efektywności władzy wykonawczej z jej parlamentarną odpowiedzialnością, zapobieganie możliwości skupienia się władzy wykonawczej w rękach jednego podmiotu panującego – prezydenta lub premiera.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Стратегии борьбы политических партий в период выборов в Городское собраниe города Бремена с 1947 по 2011 гг.
Autorzy:
Wroniszewska, Bożena
Gwóźdź, Sandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568902.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the Judiciary
strategies to combat
Assembly of the City of Bremen political structure
constitution and regulations l
egislature
executive power
regional section
analysis of the City Council elections in Bremen
Стратегии борьбы
Городское собрание Бремена
Политическое устройство Конституция и нормативные акты
Законодательная власть
Исполнительная власть Судебная власть
Территориальный раздел
Анализ выборов в Городск е собрание Бремена
Opis:
The work Fri: “Strategies in competitive political parties in elections the Assembly of Citizens of Bremen in the years 1947–2011 “the authors analyze the voting behavior, the balance of power and the changes taking place in the Assembly of Citizens of Bremen on the sixty-four years. The hypothesis, which has been subjected to verification implies that the evolution and even late in the existing balance of power party Meeting in Bremen Citizens can speak after the election, which took place in May 2011. The work was divided into two parts, the first author addressed the analysis of the political system of the Free Hanseatic City of Bremen, and other strategies rywalizacyjnymi political parties in the elections to the Assembly of Citizens of Bremen. The first part will be devoted to the specifics, described the status of the region, the relationship between the government and the historical circumstances and constitutional Bremen. The second will focus on the analysis of the political scene, the results of ongoing since 1947 elections and the why in May 2011 can be considered as a breakthrough in this matter.
В работе под названием „Стратегии борьбы политических партий в период выборов в Городское собрание города Бремена с 1947 по 2011 гг.” Авторы анализируют поведения в период выборов, расстановку сил, а также изменения происходящие в Городском собрании на протяжении шестидесяти четырех лет. Гипотеза, которая была подвергнута проверке, предполагает, что об эволюции или даже переломе в существующей до сих пор расстановке партийных сил в Городском собрании Бремена, можно говорить после выборов, которые состоялись в мае 2011 г. Работа состоит из двух частей, в первой авторы занялись анализом политического устройства „Свободного Ганзейского города Бремена”, а во второй, стратегиями соперничества политических партий в период выборов в Городское собрание Бремена. Первая часть будет посвящена специфике, статусу данного региона, взаимоотношениям властей, а также историческим и конституционным нормам Бремена. Тогда как вторая часть будет сосредоточена на анализе политической сцены, результатах выборов с 1947 г. и на причинах по которым май 2011 г. считается переломным в выборной сфере.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2014, 2(7); 42-52
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies