Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "monument," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Образ Мирского замка в произведениях белорусских художников
Obraz zamku mirskiego w dziełach białoruskich artystów
The image of Mir castle in the works of Belarussian artists
Autorzy:
Goranskaa, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2068522.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
architektura białoruska
zabytek
zamek
Białoruś
Belarusian architecture
monument
castle
Belarus
Opis:
W artykule przedstawiono przykłady wizerunku zamku mirskiego (Białoruś) w pracach artystów białoruskich. Wykazano, że wizerunki zabytku architektury w obrazach, rycinach, starych rysunkach są ważnym źródłem informacji o jego wyglądzie, pozwalają zbadać zarówno ewolucję obiektu w czasie, jak i jego percepcję artystyczną na różnych etapach historii. Obrazy zamku mirskiego wyrażają indywidualne i niepowtarzalne cechy architektoniczne obiektu, „ducha czasu”, materialną historię narodu.
The paper provides examples of image of Mir castle (Belarus) as the „Image of Place” in the works of the Belarussian artists. It is shown that the images of the monument of architecture in paintings, engravings, old drawings are an important source of information about its appearance, make it possible to trace the evolution of the object over time, as well as its artistic perception at different stages of history. Images of Mir castle, created by Belarussian and Polish artists, convey individual and unique architectural features of the object and the „Spirit of Time” with material tangible history of the nation.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2012, 18 (168); 41--49
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Народное деревянное зодчество Белорусов в трудах польских ученых
Białoruska architektura drewniana w publikacjach polskich naukowców
Belarusian wooden architecture in the proceedings of Polish scientists
Autorzy:
Lokotko, A. I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2068513.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
architektura drewniana
architektura białoruska
renowacja
rekonstrukcja
zabytek
wooden architecture
Belarusian architecture
restoration
reconstruction
monument
Opis:
W artykule przeanalizowano badania dotyczące drewnianej architektury białoruskiej, przeprowadzone przez polskich naukowców w XX wieku. Wykazano, że wykonane zdjęcia, pomiary oraz rysunki są nadal aktualne i poszukiwane dla celów naukowych z powodu braku autentycznych analogów. Materiały z ich badań dają możliwość przeprowadzenia modernizacji zabytków i rekonstrukcji zniszczonych obiektów.
This paper analyzed studies of wooden architecture, made by Polish scientists of the twentieth century. It as shown that, the pictures, measurements, drawings are still relevant today for scientific purposes due to the losses of the authentic analogues. These materials will allow to perform the restoration and reconstruction of lost monuments.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2013, 19 (169); 92--100
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Я не забуду своей колыбельной…» Петра Вегина: жанрологический анализ
Autorzy:
Иванюк, Борис
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034832.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
русская поэзия ХХ века
П. Вегин
«поэтический памятник»
«последнее стихотворение»
валета
визионерская поэзия
20th-century Russian poetry
Pyotr Vegin
“poetic monument”
“the last poem”
valediction
visionary poetry
Opis:
Текст П. Вегина «Я не забуду своей колыбельной…» соткан из разножанровых моти- вов. Его анализ убеждает в продолжении автором жанровой истории «последнего стихотворе- ния», валеты и визионерской поэзии и в полемическом отношении к горацианской традиции «поэтических памятников». В классических текстах, начиная с «Exegi monumentum…» Го- рация, риторических, открытых для публичного обсуждения и поэтического агона, по- смертная слава поэта сравнивается с сооружениями материальной памяти, умаляемыми для авторского самовозвеличения. «Памятник» П. Вегина – дендронический («тополь пи- рамидальный»), а его поэтический голос – тихий, безадресный и не ожидающий отклика. В сопоставлении же вегинского текста с пушкинским («Я памятник себе воздвиг неру- котворный…») очевидно опрощение романтического образа «лиры» («душа в заветной лире») как знака завещанного поэтическим потомкам творческого наследия, шире – как аллегории поэтической традиции. В отличие от преимущественно иронического переос- мысления этой традиции его современниками, П. Вегин ведет полемику с ней изнутри, с помощью метафорической пересемантизации ее стилевых формул, одновременно созда- вая свою оригинальную версию «поэтического памятника» с общей смысловой установ- кой не на бессмертие авторского наследия, а на индивидуальную реинкарнацию, на вос- крешение, исключающее смерть как таковую ценой собственной смерти поэта, ставшей событием стихотворного текста.
Pyotr Vegin’s text “Ya ne zabudu svoyei kolybelnoi…” [‘I won’t forget my lullaby’] is weaved of multi-genre motives. Its analysis in the paper substantiates the conclusion that the writer continues the genre history of “the last poem”, valediction and visionary poetry, and that he adopts a polemical stance toward the Horatian tradition of “poetic monuments”. In classical texts, starting with Horace’s “Exegi monumentum...”, which are rhetorical and open to public discussion and part of a poetic agon, the poet’s posthumous fame is compared with artifacts of material memory that are being belittled for the sake of the author’s self-aggrandisement. Vegin’s “monument” is, by contrast, dendronic (a ‘Lombardy poplar’) and his poetic voice soft, addressless, and not expecting response. In juxtaposing Vegin’s text with Pushkin’s “Ya pamyatnik sebe vozdvig nerukotvornyi” (‘I’ve raised myself a monument not built by human hands’), what is evident is a lowering down of the romantic image of the lyre (Pushkin’s ‘my soul in the sacred lyre’) as the sign of the creative legacy bequeathed to the scions, or, in a broader sense, as an allegory of the poetic tradition. As distinguished from the mainly ironic revaluation of this tradition by Vegin’s contemporaries, his polemic with it is undertaken, as it were, from inside, by means of a metaphoric resemantisation of its stylistic formulas, while at the same time leads to creating Vegin’s individual version of a “poetic monument”. His is semantically oriented not on the immortality of the author’s artistic legacy but on an individual reincarnation, a resurrection that excludes death as such by dint of the poet’s carnal death, which has served as the event around which the poetic text is build.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2021, 14; 203-213
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies