Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dziedzictwo" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
,,Podlinnostʹarhitekturnogo naslediâ: k voprosu traktovki ponâtiâ (II častʹ)
“The authenticity of architectural heritage”: on the issue of interpretation of the concept (Part II)
Autorzy:
Goranskaa, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067605.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
authenticity
architectural heritage
autentyczność
dziedzictwo architektoniczne
Opis:
V nastoâŝee vremâ «podlinnostʹ arhitekturnogo naslediâ» âvlâetsâ odnim iz osnovnyh ponâtij restavracionnoj teorii i praktiki. V statʹe predstavleny sovremennye traktovki «podlinnosti»v gumanitarnyh naukah, každaâ iz kotoryh raskryvaet opredelennyj aspekt ponâtiâ. Pokazano, čto predstavleniâ o «podlinnosti» izmenâûtsâ s tečeniem vremeni, otličaûtsâ v različnyh kulʹturnyh tradiciâhi obuslovlenym irovozzreniem opredelennoj istoričeskoj èpohi. Vydeleny dva podhoda k tolkovaniû «podlinnosti arhitekturnogo naslediâ»: istoričeskij, osnovoj kotorogo âvlâetsâ ponimanie pamâtnika zodčestva kak dokumentalʹnogo svidetelʹstva prošlogo i svâzi vremen, i strukturnyj, kotoryj otvergaet preemstvennostʹ i dopuskaet vozmožnostʹ «zameny» častej celogo.
Currently, the “authenticity of architectural heritage” is one of the basic concepts of restoration theory and practice. The article presents modern interpretations of “authenticity” in the humanities, each of which reveals a certain aspect of the concept. It is shown that the idea of “authenticity” changes over time, differs in various cultural traditions and is determined by the world view of a particular historical era. Two approaches to the interpretation of the “authenticity of architectural heritage” are distinguished as follows: the historical approach, the basis of which is the understanding of the architectural monument as documentary evidence of the past and the connection of the times, and the structural approach, which rejects continuity and allows the possibility of “replacing” parts of the whole.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2020, 26 (176); 37-43
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Podlinnost arhitekturnogo naslediâ»: k voprosu traktovki ponâtiâ (1 častʹ)
The authenticity of the architectural heritage: on the issue of interpretation of the concept (Part 1)
Autorzy:
Goranskaa, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067669.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
authenticity
architectural heritage
autentyczność
dziedzictwo architektoniczne
Opis:
V nastoâŝee vremâ ≪podlinnostʹ≫âvlâetsâ odnim iz osnovnyh diskussionnyh voprosov restavracionnoj teorii i praktiki. V stat'e predstavlena dinamika traktovok ponâtiâ ≪podlinnost' архитектурного наследия≫ v istorii evropejskoj kul'tury (I čast') i opredeleny sovremennye napravleniâ v egointerpretacii v gumanitarnyh naukah (II čast'). Pokazano, čto predstavleniâ o ≪podlinnosti≫ izmenâûtsâ s tečeniem vremeni, otličaûtsâ v različnyh kulʹturnyh tradiciâh, obuslovleny mirovozzreniem opredelennoj istoričeskoj èpohi, a takže èvolûciej otnošeniâ čelovekak srede svoego obitaniâ. Vydeleny dva podhoda k tolkovaniû ≪podlinnosti arhitekturnogo naslediâ≫: istoričeskij, osnovoj kotorogo âvlâetsâ ponimanie pamâtnika zodčestva kak dokumentalʹnogo svidetelʹstva prošlogo i svâzi vremen, i strukturnyj, kotoryj otvergaet preemstvennostʹ i dopuskaet vozmožnostʹ ≪zameny≫ fragmentov celogo.
Now, „authenticity” is one of the main debate issues of restoration theory and practice. The article presents the dynamics of interpretations of this concept (hereinafter referred to as „authenticity") in the history of European culture (Part I) and defines modern directions in its interpretation in the humanities (Part II). It is shown that the concept of „authenticity” changes over time, differs in various cultural traditions, due to the worldview of a particular historical era, as well as the evolution of a person’s attitude to his environment. Two approaches to the interpretation of the „authenticity of the architectural heritage” are distinguished: the historical one, the basis of which is the understanding of the architectural monument as documentary evidence of the past and the connection of the times, and the structural one, which rejects the continuity and ... the possibility of „replacing” fragments of the whole.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2019, 25 (175); 33-39
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vliânie rekonstrukcii potsdamskogo gorodskogo dvorca na istoričeskij centrsovremennogo Potsdama
The influence of the Potsdam city palace reconstruction on the modern potsdam historical center
Autorzy:
Ceredina, I.S.
Rybakova, E.U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067664.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
historical heritage
Potsdam Palace
Berlin
architecture
critical reconstruction
dziedzictwo historyczne
Pałac Poczdamski
architektura
Opis:
Statʹâ posvâŝena vosstanovleniû glavnoj dostoprimečatelʹnosti Potsdama - gorodskomu dvorcu i ego roli v formirovanii istoričeskogo centra goroda. Vosstanovlennyj v granicah utračennogo sooruženiâ i v ego stilistike s vklûčeniem sohranivšihsâ detalej i skulʹptur, Potsdamskij dvorec prodemonstriroval vozmožnoe primenenie priemov berlinskoj ≪kritičeskoj rekonstrukcii≫ dlâ sohraneniâ oblika goroda, kak časti istoričeskogo naslediâ.
The article is devoted to the restoration of the city palace - one of the main attractions of Potsdam. Its role in the formation of the historic city center was considered. Restored within the borders of the lost structure and in its style with the inclusion of preserved details and sculptures, the Potsdam Palace demonstrated the possible application of Berlin's „critical reconstruction” techniques to preserve the city’s appearance as a part of the historical heritage.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2019, 25 (175); 21-26
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobennosti razvitia sel'skih poselenij Belarusi s cennym istoriko-kul'turnym naslediem ( na primere poselka Šorsy)
Features of rural settlements development with the rich historical past (on an settlement Shchorsy example)
Autorzy:
Nitijewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398514.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
turystyka
funkcje turystyczne
osadnictwo wiejskie
dziedzictwo historyczne
tourism
tourist functions
rural settlements
historical heritage
Opis:
Turystyka jest obecnie jedną z najbardziej masowych, dochodowych i intensywnie rozwijających się branż gospodarki światowej. Rozwój funkcji turystycznych w wiejskich jednostkach osadniczych o bogatej historii skutkuje głębokimi zmianami w ich organizacji przestrzennej: niezbędny jest rozwój systemu usług, zwiększenie zasobu miejsc parkingowych, powierzchnie, ukształtowanie stref ruchu pieszego w okolicy miejsc organizacji imprez masowych. Prócz kreowania warunków sprzyjających turystyce, nastawionej na poznanie historii oraz walorów dziedzictwa kulturowego i przyrody, ważne jest rozwijanie możliwości związanych z walorami etnicznymi. Rozwój funkcji turystycznej zaprezentowano na przykładzie miejscowości Szczorse w rejonie nowogródzkim.
Tourism in the modern world is one of the most mass, profitable and intensively developing branches of the world economy. Development of tourist functions in rural settlements (places) with valuable historical heritage causes in entering of essential changes into their town-planning organization: it is necessary to improve system of public services, to increase the area of parking places, to form pedestrian zones in places for the masses visiting. Besides creation of favorable conditions for thetourism aimed at acquaintance with a historical, cultural and natural heritage, development of the opportunities connected with ethnic features is important. Features of development of such settlements on an example of settlement Shchorsy of Novogrodek region are considered.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2011, 3, no 1; 39-41
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Византийское наследие как фундамент культурного взаимодействия Востока и Запада
Autorzy:
Горбацки, Андрей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167274.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
dziedzictwo Bizancjum
kultura bizantyjska
Wschód i Zachód
Byzantian Heritage
Byzantine Culture
East and West
Opis:
It is known that human spirituality is rooted in the values of past generations. Therefore, for any nation, its original development is extremely important to remember their spiritual and moral roots, traditions and holy sites. The memory of the people impregnated by values of generations, helps it to survive, keep life experience, the culture. Especially actual it becomes during critical period of historical development of various ethnic groups. At the present stage of East-West maintained a number of contradictions, at times acutely manifested spiritual crisis that requires us to address the sources of Byzantine spirituality. The initial stage of formation of any phenomenon of social and spiritual structure plan provides a constant, defining the vector (direction) of development, so and its specific contents. These constant structures should be the uniting factor in all directions of cooperation of the East and the West. The main factor of this relationship is spirituality. Spiritual experience of the past can give answers to present calls. Communication of modern man with previous generations through art, literature, religion, moral values system expands the boundaries of its practical and spiritually strengthens, brings love for their homeland.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2011, Kościół prawosławny na Bałkanach i w Polsce – wzajemne relacje oraz wspólna tradycja, 2; 125-134
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Centry nebolših gorodov Belarusi. Tradicii i novatorstvo razvitia
Central spaces of Belarusian boroughs: tradition and innovation of urban development
Autorzy:
Iodo, I.
Lagutenok, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398424.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
małe i średnie miasta
warunki rozwoju
dziedzictwo historyczne
przestrzenie centralne
small and middle towns
development features
historical heritage
central space
Opis:
Małe i średnie miasta przeważają w grupie miast Białorusi. Ich kształtowanie i rozwój uzależnione są od szeregu czynników, z których najważniejszymi wydają się być historyczne, przyrodnicze i geograficzno-ekonomiczne. Miasta te charakteryzują się dużym zróżnicowaniem charakteru architektonicznego a jednocześnie wiele ogólnych cech, mają wspólnych. Szczególne znaczenie ma ochrona dziedzictwa historycznego powiązanego z walorami środowiska naturalnego. Takie podejście zawiera zasadniczą odpowiedź na potrzeby związane z ich przekształceniami i rozwojem.
Small and middle towns prevail on the whole structure of urban settlements in Belarus. The basic factors that determine forming and evolution of investigated group of towns are historical, natural, economical and geographical conditions. These towns are remarkable for a wide variety of urban appearance, and at the same time they have definite common features. It special significance consists of preservation of theirs’ historical heritage in natural environment. This point of view assigns the main demands to their transformation and evolution.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2010, 2, 4; 40-44
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет»
The Lyric Poetry of “Father Sun”: “What power, what inapprehensible great effort to carry light...”
Liryka „ojca Słoneczka”, „jaka moc, jaki niezmiernie duży wysiłek nieść światło...”
Autorzy:
Kološuk, Nadežda Georgievna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951919.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
prison-camp lyric poetry
Yaroslav Lesiv (1945-1991)
Y. Lesiv’s poetic legacy
religious world outlook
existential loneliness
Christian symbolism
liryka więzienia i obozu
Jarosław Lesiw (1945-1991)
dziedzictwo poetyckie Jarosława Lesiwa
światopogląd religijny
egzystencjalna samotność
symbolika chrześcijańska
тюремно-лагерная лирика
Ярослав Лесив (1945-1991)
поэтическое наследие Ярославa Лесива
религиозное мировоззрение экзистенциальное одиночество
христианская символика
Opis:
The article deals with the poetic legacy of the Soviet dissident and longstanding prisoner and later Uniat priest Yaroslav Lesiv (1945 – 1991). It presents the outlook on life and the world of the believer and religious symbolism used in his lyric poetry. A considerable part of this lyric poetry was published posthumously. It is simple but refined in form and it sounds like a collection of prayers. Y. Lesiv’s lyric poetry reveals indisputable human and Christian values and Christian ethical postulates it expresses form an organic whole and cannot be doubted. Unfortunately, it’s impossible to analyze the formation of this world outlook now as all the published collections of Y. Lesiv’s lyric poetry differ both in composition and in manner of arrangement of texts, none of them is dated and none points to the sources from which the texts had been taken; in different editions there are substantial discrepancies. Obviously, it is necessary to do textual research based on archives. Y. Lesiv’s poetic work is multidimensional and requires repeated reading and critical interpretation. The aim of the article is an analysis of religious problems and of the connections between the figurative poetics and the author’s religious outlook. The methodological basis of the research is the raditional approach of literary history and methods of hermeneutic interpretation. The basic results of the research are the following observations and conclusions. Y. Lesiv’s poems create an impression of light, loving outlook up[on the world. Not knowing the author’s biography, one can hardly believe that the poems were written not only in imprisonment but in the hard conditions of living in the dark cell, of exhaustion and starvation after the tortures. Being physically imprisoned, the lyrical- hero acquires unlimited spiritual freedom. In Lesiv’s poetry are very few details of prison-camp reality or even mentions concerning the prison, although when they appear, they are very meaningful. But unexpected associations of the objects or circumstances of the reality with symbols and signs of God’s presence in the world appear. In the poems. The motifs of existential loneliness sometimes sound stoical, but on other occasions they are permeated with aching grief. Y. Lesiv’s modest poetic legacy deserves comparison with the legacy of great Christian poets and there is nothing in the Ukrainian literature with which we can Y. Lesiv’s work can be compared, except the lyrical prayer poetry of the baroque epoch. In the 20th century this tradition was not recalled and it was basically ignored. At present, however, it is very important.
Niniejszy artykuł opowiada o dziedzictwie poetyckim sowieckiego dysydenta i więźnia, a później unickiego księdza Jarosława Lesiwa (1945-1991). W artykule się wciela światopogląd człowieka wierzącego i są używane symbole religijne. Wiele z tych wierszy zostały opublikowane pośmiertnie. Proste, ale eleganckie w formie, one brzmią jak zbiór modlitw. W poezji Jarosława Lesiwa są niepodważalnymi wartości chrześcijańskie a ludzkie, aksjomaty moralne Chrześcijan są organiczne a niezaprzeczalne. Niestety, nie możemy zanalizować powstanie takiego świata, ponieważ wszystkie opublikowane zbiory poezji Jarosława Lesiwa różnią się zarówno pod względem składu i kolejności rozmieszczenia tekstów, żaden ze zbiorów poezji nie zawiera dat i nie wyjaśnia źródło, z którego zostały one wydrukowane; w różnych publikacjach istnieją znaczne różnice tekstów. Oczywiście, ma jeszcze być zrobione zbadanie tekstu, w oparciu o archiwum. Poezja Jarosłava Lesiwa wielowymiarowa i wymaga wielokrotnego czytania i interpretacji krytycznej. Celem pracy jest analiza problemów, komunikacji figuratywnej poetyki a światopoglądu religijnego autora. Podstawą metodologiczną badań: tradycyjne historyczno-literackie podejście i metody interpretacji hermeneutycznej. Głównymi wynikami badania są następujące spostrzeżenia i wnioski. Wiersze Jarosława Lesiwa sprawiają wrażenie zaskakująco lekkiego miłosnego poglądu na świat. Nie znając biografię autora, trudno jest uwierzyć, że one mogły być tworzone nie tylko w więzieniu, ale w warunkach pobytu w karcerach, w czasie wyniszczającego głodu, po torturach. Jest oczywistym to, że, będąc ograniczony niewolą ciała, bohater liryczny Jarosława Lesiwa w wierszach otrzymuje nieskończona wolność duchową. W poezji Jarosława Lesiwa, pisanej w więzieniu, nie jest dużo opisywań realiów o więzieniu czyli obozie, a nawet wzmianek o więzieniu, chociaż są one dość wymowne. Ale jednak, tworzą się porównania nieprzewidziane, obiektów lub okoliczności, widocznej rzeczywistości z symbolami, znakami obecności Boga w świecie. Motywy samotności egzystencjalnej to brzmią tragicznie, to z przeciągającym żalem. Niewielkie poetyckie dziedzictwo Jarosława Lesiwa zasługuje na porównanie ze spuścizną wielkich poetów chrześcijańskich; a w literaturze ukraińskiej to dziedzictwo po prostu nie ma nic do porównania – chyba poza liryką modlitwy, poetów baroku. W XX wieku, tradycja ta nie została odświeżona i długo była ignorowana. Teraz jednak, ona brzmi tak, jak nigdy ważne.
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет». В статье идёт речь о поэтическом наследии советского диссидента и долголетнего заключённого, а позднее униатского священника Ярослава Лесива (1945-1991). В лирике воплощено мировоззрение верующего челове-ка и использована религиозная символика. Значительная часть наследия опубликована посмертно. Простая, но изысканная по форме, лирика звучит как собрание молитв. В поэзии Я. Лесива предстают несокрушимые общече- ловеческие и христианские ценности, органические и несомненные мораль-ные аксиомы христианина. К сожалению, на данном этапе изучения невоз-можно анализировать становление такого мировоззрения, поскольку все опубликованные собрания стихов Я. Лесива разнятся как по составу, так и порядком размещения текстов, ни одно не содержит их датировки и не объ-ясняет, из какого источника они опубликованы, в разных изданиях имеются существенные отличия текстов. Очевидно, должно быть сделано текстологи- ческое исследование, опираясь на архивы. Поэтическое творчество Я. Лесива многомерно и требует неоднократного прочтения и критической интерпре-тации. Целью исследования является анализ религиозной проблематики и связи образной поэтики с мировоззрением автора. Методологическая осно-ва исследования: традиционный историко-литературный поход и методы герменевтического истолкования. Основными результатами исследования являются следующие наблюдения и выводы. Стихи Я. Лесива производят впечатление удивительного светлого, любовного взгляда на мир. Не зная биографии автора, трудно поверить, что они могли быть созданы не просто в заключении, а в условиях содержания в карцере, во время истощающих голодовок, после истязаний. Будучи ограни-ченным физической несвободой, лирический герой в стихах приобретает бескрайнюю духовную свободу. В невольничьей поэзии Я. Лесива мало тюремно-лагерных реалий и даже упоминаний о тюрьме, хотя они и красно-речивы. Зато возникают неожиданные ассоциации предметов и условий видимой реальности с символами, знаками Божьего присутствия в мире. Мотивы экзистенциального одиночества звучат то стоически, то со щемящей горечью. Небольшое поэтическое наследие Я. Лесива заслуживает сравнения с наследием великих христианских поэтов, в украинской же литературе его просто не с чем сравнивать, разве что с молитвенной лирикой поэтов барок-ковой эпохи. В ХХ веке эта традиция долго не была актуализирована и за- малчивалась. Но сегодня звучит как никогда актуально.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 63-82
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Русь и её святые в славянском учении Иоанна Павла II. Между историей и настоящим
Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszym
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376008.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
dziedzictwo średniowiecznej prawosławnej Rusi
święci bracia Cyryl i Metody
św. Benedykt
dawne dzieje i religia Białorusi
Ukrainy i Rosji
święci dawnej Rusi
Jan Paweł II
prawosławie
katolicyzm
ukraiński grekokatolicyzm
ekumenizm
wiara i kultura
heritage of medieval Orthodox Rus
the Saints Cyril and Methodius
St. Benedict
early
history of Belarus
Ukraine and Russia
the saints of early Russia
John Paul II
Orthodox
Christianity
Catholicism
Ukrainian Greek Catholics
ecumenism
faith and culture
“the
two lungs of Christianity”
Vyacheslav Ivanov
meeting between Pope Francis I and the Patriarch
of Moscow Cyril I in Cuba
наследие средневековой
православной Руси
святые братья Кирилл и Мефодий
св. Ве-
недикт
средневековая история и религия Беларуси
России и Украины
святые древней
Руси
Иоанн Павел II
православие
католичество
украинскиое грекокатоличество
экуменизм
вера и культура
«два лёгких христианства» Вячеслава Иванова
встреча
папы Франтиска I патриарха Кирилла I в Гаване (Куба)
Opis:
Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszymW tekście podjęto próbę syntetycznego opisu stosunku Jana Pawła II – „Papieża z Polski” – doreligijnej tradycji Rusi Kijowskiej, będącej dziś wspólnym dziedzictwem i przestrzenią duchowo-historyczną dla Rosji, Ukrainy i Białorusi. Jan Paweł II, przyznając się do duchowego dziedzictwajagiellońskiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, głosił w swoich dokumentach, wypowiedziach,pielgrzymkach i postawach życiowych „ekumenizm większej Europy”. Należą tutaj zarównokatolicki Zachód i Europa Środkowowschodnia, mające za duchowego patrona św. Benedykta,jak i prawosławna oraz greckokatolicka Europa Wschodnia, której patronują bracia Cyryl i Metody.Polski papież często nawiązywał w tym kontekście do zasady „dwóch płuc chrześcijaństwa”,sformułowanej w 1930 roku przez rosyjskiego poetę-symbolistę i myśliciela Wiaczesława Iwanowa.W tym szerokim ekumenizmie – będącym podstawą wizji „Europy od Atlantyku aż poUral” polskiego Papieża – swe miejsce mogą odnaleźć zarówno katolicy obrządku łacińskiegoi grekokatolicy obrządku bizantyńskiego jak i prawosławni wszystkich narodów Europy Południowej i Wschodniej. W artykule zostało podkreślone, że ekumeniczna postawa Papieża z Polskiw szczególności wobec rosyjskiego prawosławia przyczyniła się do epokowego, pierwszegow ogóle w dziejach spotkania papieża z moskiewskim patriarchą – stało się to 12 lutego 2016roku w Hawanie na Kubie za sprawą papieża Franciszka I i moskiewskiego patriarchy Cyryla I.
The article attempts a synthetic description of the attitude of John Paul II – “the Pope from Poland” – to the religious tradition of Kievan Rus, a territory of shared spiritual and historical heritage for Russia, Ukraine, and Belarus. Identifying himself with the heritage of the Jagiellonian Polish-Lithuanian Commonwealth, John Paul II preached the “ecumenism of a greater Europe” in his official documents and statements, during his pilgrimages, and through the example of his own life. His teaching encompassed both, the Catholic West and Central Europe, with their spiritual patron in the figure of St. Benedict, as well as the Orthodox and Greek Catholic Eastern Europe, patroned by the brother saints Cyril and Methodius. Speaking of European spirituality the Polish Pope often referred to the metaphor of “the two lungs of Christianity” coined by the Russian symbolist poet and thinker, Vyacheslav Ivanov, in 1930. This broad ecumenical concept, which stands at the basis of the Pope’s vision of “Europe from the Atlantic to the Ural Mountains,” brings together the Roman Catholics, the Greek Catholics of the Byzantine Rite, and the members of all the Orthodox churches functioning among the nations of southern and eastern Europe. The article underlines the importance of the ecumenical stance of the Polish Pope and shows how his openness towards the Russian Orthodox Church prepared ground for the first historical meeting of a pope and a patriarch of Moscow – this epochal event happened in Cuba on 12 February 2016 between Pope Francis I and the Patriarch of Moscow and all Rus’ Cyril I.
Автор предпринял попытку синтетического описания отношения Иоанна Павла II – «Папы из Польши» — к религиозному наследию Киевской Руси как части духовно-и- сторического пространства, общего для России, Украины и Беларуси. Иоанн Павел II, черпая из духовного наследия ягеллонской Речи Посполитой, одновременно в своих высказываниях, апостольских визитах, жизненной позиции и документах выступал за «экуменизм Европы побольше», включающей как католический Запад и Централь- но-восточную Европу, под духовным покровительством св. Бенедикта, так и Восточную Европу, покровителями которой являются братья Кирилл и Мефодий. В данном контексте польский Папа часто обращался к принципу «двух лёгких христианства», сформулированному в 1930 году российским поэтом-символистом и мыслителем Вяче- славом Ивановым. В этом широком экуменизме как идейном базисе папского видения «Европы от Атлантики до Урала» своё место могут найти как верующие Римско-ка- толической и Греко-католической, так и Православной церквей всех народов Южной и Восточной Европы. В статье подчёркивается, что экуменическая позиция польского Папы, в особенности по отношению к русскому православию, стала одним из важных факторов, благодаря чему стала возможна первая в истории встреча Папы – Франциска I с Патриархом Московским и всея Руси – Кириллом I – состоявшаяся 12 февраля 2016 года в Гаване на Кубе.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 49-74
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies