Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "anthropology;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Мать Мария. Богословские аспекты религиозно-философского творчества
Autorzy:
Romanowski, Dymitr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032791.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
creativity
asceticism
love
theology
anthropology
Źródło:
Slavia Orientalis; 2017, LXVI, 3; 449-469
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Поэтическая антроподицея Леонида Мартынова
The Poetic Anthropodicy of Leonid Martynov
Autorzy:
Rybalczenko, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481947.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
L. Martynov
philosophical poetry
cosmism
anthropology
the concept of civilization
Opis:
The article reveals the picture of the world in poetry L. Martynov, to identify the concept of man as a demiurge-generation of evolution of space development as a tool of self-nature. The article accented the originality of the poetic philosophy and its proximity leading natural-philosophical and cultural concepts in the philosophy of the twentieth century: а noosphere idea in the philosophy of Russian cosmists, a sinergetics development model and the ecophilosophy the second half of the twentieth century. It installed here stability and correction of natural philosophy and anthropology of Martynov in his poetry from the 1920s to the 1970s.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2017, 1, XXII; 31-49
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Личные черты человека в зеркале «Oбщеславянского лингвистического атласа»
Personal Characteristics in the Mirror of “Slavic Linguistic Atlas”
Autorzy:
Вендина, Татьяна И.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084477.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
“Slavic Linguistic Atlas (OLA)”
Slavic dialects
linguistic geography
linguistic anthropology
Opis:
The article presents another volume “Slavic Linguistic Atlas”, “Personal Characteristics”. The majority of works on this topic have often been atomic – both in the reflection of some aspects and in terms of linguistic geography. In contrast to them the Atlas materials allow to expand its research and to come into cultural dialectology which aims at the reconstruction of the Slavic “living antiquity”. The author pays attention to the fact that the Atlas maps reflect lexical synonymy in various ways: some of them show unity in comprehension of these or those nominated features whereas others demonstrate the high grade of variability. As a result the semantic density of maps is different. Using the criteria of word number per meaning item, the author reveals the areas of “high language voltage” and proves that they have come from different cultural development of the concrete meanings in different Slavic dialects. The author thinks that the difference in map lexical density proves different cultural socialization of human being in different Slavic dialects which has leaded to their differentiation. Thus the maps of “Slavic Linguistic Atlas” along with dialect differentiation illustrate cultural differentiation of the Slavic dialects.
Źródło:
Rocznik Slawistyczny; 2020, 69; 199-211
0080-3588
Pojawia się w:
Rocznik Slawistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Корифеи и их спутники: к проблеме художественной антропологии писателя «второго ряда»
The coryphaei and their satellites: on the problem of artistic anthropology of the “second-class” writer
Autorzy:
Вершинина, Наталья
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651280.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
художественная антропология
«второстепенный писатель»
подражательство
писатель-классик
литературная иерархия
artistic anthropology
“second-class” writer
imitation
classic writer
literary hierarchy
Opis:
The paper discusses the underresearched issue of the artistic anthropology of a “second-class” writer as a typological phenomenon, i.e. one which possesses semiotic characteristics independent of particular historical circumstances. Taking as examples Faddei Bulgarin, Mikhail Voskresensky, Alexander Yakhontov and others, the author shows that what they have in common is the kind of artistic reflection, typical of “second-class” writers. This reflection encompasses the following: defining their own place “on the Parnassus” as compared with the classics, interpreting the well-known verbal clichés and the way they construct their image as authors, taking into account certain literary benchmarks. The author of the paper reflects on the ambiguous nature of imitation and on its consequences, which might include an unjustified treatment of the “secondary” cultural phenomena as mere talentless epigonism. The author concludes by defining the position of the “second-class” writers as vulnerable, regardless if they aspire to a high status in the literary hierarchy or just assume the modest role of stewards of the cultural heritage and faithful satellites of the writers perceived as the coryphaei.
В статье рассматривается малоисследованный вопрос о художественной антропологии литератора «второго ряда» как явления типологического, обладающего семиотическими признаками, не зависящими от конкретного исторического времени. На примерах Ф. В. Булгарина, М. И. Воскресенского, А. Н. Яхонтова и других показано, что их сходство обусловлено свойственным «второстепенным писателям» общим характером литературно-творческой рефлексии. В основании ее лежат определение места таких писателей «на Парнасе» в соотношении с классиками; интерпретация ими признанных словесных образчиков; подход к формированию собственного писательского образа с учетом преломления в нем избранных литературных ориентиров. Развивается мысль о неоднозначной природе подражательства и его следствиях, которые могут состоять в неправомерной трактовке культуры «второстепенного» как бездарного эпигонства. Делается вывод об уязвимом положении писателей «второго ряда» вне зависимости от того, претендуют ли они на высокий статус в литературной иерархии или признают за собой роль скромных «проводников» культурного наследия и неизменных верных «спутников» писателей-«корифеев».
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2018, 11; 9-20
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aнтpoпoлoгiя простору в українській дилогії Mикoли Гоголя (Вечера на хуторе близ диканьки, Миргород)
Antropologia przestrzeni w ukraińskiej dylogii Mikołaja Gogola (Wieczory na chutorze koło dikańki, Mirgorod)
Autorzy:
Andrusiw, Stefania
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945037.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia przestrzeni
identyczność przestrzenna
przestrzenie zwykle
profanne
demoniczne
sakralne
fantastyczne
anthropology of space
spatial
identity
spaces ordinary
profane
deminic
sacred
fantastical
Opis:
Na często zadawane pytanie o przynależność narodową Gogola można spojrzeć przez pryzmat kompleksu identyczności przestrzennych. Podstawową przestrzenną identycznością świadomości twórczej Gogola była identyczność ukraińska: ukraińskie przestrzenno-duchowe toposy chrześcijańskie, tradycja literacka (barok, Iwan Kotlarewski, Wasyl Gogol, preromantycy itp.), historia, natomiast na poziomie archetypowym - mentalno-językowy obraz świata, mity, folklor i inne czynniki składające się na genotyp mentalno-narodowy. Następna identyczność Gogola to Rosja i „ruskość”, imperialność, wraz z jej „wszechstowiańskim”, „władczym” językiem. Trzecią przestrzenną identycznością Gogola byt caty świat - ponadczasowy i ponadnarodowościowy, którego metaforą w ujęciu pisarza stały się Wiochy, przede wszystkim Rzym. Jednak podstawową identycznością w twórczości Gogola, zwłaszcza w jego „ukraińskiej dylogii”, była identyczność ukraińska: nie jako tematyka czy egzotyka „matorosyjska” na tle rosyjskim, a jako sedno osobistości twórczej pisarza. Obrazy przestrzenne w prozie Gogola, w tym i w „ukraińskiej dylogii”, są wyraźnie zantropologizowane. Tak powstaje „żywa Ukraina” - realna i mityczna, zwykła i dziwna, magiczna i zmienna, jak sam Gogol, człowiek i tekst.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 7; 41-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Литература и человек в цифровую эпоху: стилизация vs. гибридизация литературного творчества
Literature and people in the digital age: the styling vs hybridization of literary creativity
Autorzy:
Наталья, Кнэхт
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832501.pdf
Data publikacji:
2019-11-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
постструктурализм
концептуализм
антропология повседневности
текстовая фотография
автоэтнография
литература нон-фикшн
poststructuralism
conceptualism
anthropology of everyday life
text photography
auto-Ethnography
non-fiction literature
Opis:
The author examines the work of two of the most famous writers of the Russian underground – V. Pelevin and V. Sorokin, who expressed the crisis of the great humanistic tradition. The author analyzes the reasons why V. Sorokin refuses “his” author’s style and writes through recognizable literary discourses from the XIX century to socialist realism, and in later prose – through modern media dialects. In contrast to the “male” letter, the article presents a new “female” prose – a work that carries the message of the writer’s, scientific and cultural project-book B. Orlova “Anthropology of everyday life, non-fiction”. The material of the observation is oral history of the indigenous inhabitants of the Angara region (genre of anthropological, sociological, modern historical, ethnographic studies), and the method of their arrangement is collage. This explains the genre borderline of the work, which combines everyday mythology and cultural geography of the people (man).
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2019, 19; 101-114
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Политическая философия справедливости Отфрида Хеффе
Otfried Hoeffe’s philosophy of political justice
Autorzy:
Ситниченко (Sitniczenko), Людмила А. (Ludmiła A. )
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2183741.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
sprawiedliwość społeczna
rozpoznawanie
solidarność
zasady
moralne
wolność
społeczność
wymiana transcendentalna
antropologia polityczna
social justice
recognition
solidarity
moral principles
freedom
community
transcendental exchange
political anthropology
Opis:
The paper covers an issue of justice in the light of a new paradigm in political philosophy proposed by Otfried Hoeffe’s theory of the exchange of justice. The author analyses the impact of this approach to justice upon understanding of how could contemporary society develop its fair moral and legal grounds. It is proved that for an adequate understanding of justice is its understanding as a personal responsibility, organically related to guidance on solidarity and recognition. Their interpretations of as well attempts to join moral and material grounds of social life to overcome of injustice are in the author’s focus. It is showed that freedom and justice are enrooted in a lifeword, as well relay upon formal norms and procedures of moral and justice. It gives a methodology for understanding of O. Hoeffe’s philosophy of political justice that states freedom and justice as basic conditions of human being.
Artykuł analizuje jeden z kluczowych problemów współczesnej filozofii politycznej – problem sprawiedliwości w świetle „nowego paradygmatu”, teorii wymiany transcendentalnej zaproponowanej przez Otfrieda Hoeffego. Autor tekstu bada wpływ tej koncepcji na zrozumienie kształtowania porządku moralnego i prawnego w nowoczesnym społeczeństwie. Aby móc właściwie zinterpretować teorię Hoeffego, należy spojrzeć na sprawiedliwość w kategoriach odpowiedzialności osobistej. Szczególne znaczenie autor tekstu przypisuje organicznej jedności moralnych i materialnych podstaw życia społecznego w przezwyciężaniu niesprawiedliwości społecznej. Stwierdza, że wolność i sprawiedliwość są zakorzenione w świecie i oparte na normach moralności i prawa. Artykuł stanowi podstawę metodologiczną dla zrozumienia filozofii politycznej sprawiedliwości O. Heffego, który uznaje wolność i sprawiedliwość za podstawowe warunki ludzkiej egzystencji.
Źródło:
Studia Orientalne; 2015, 1(7); 147-158
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Феномен молчания в современной русской прозе (романы Евгения Водолазкина, Людмилы Улицкой и Гузель Яхиной)
Autorzy:
Szabó, Tünde
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034846.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
антропология молчания
трансцендентное
отказ от постмодернизма
Дети мои
Лавр
Казус Кукоцкого
the anthropology of silence
transcendence
rejection of the postmodern
Laurus
The Kukotsky Enigma
Deti moi
Opis:
Характерная для классической русской литературы тема молчания играет важную роль и в современной русской прозе. В романах Е. Водолазкина Лавр, Л. Улицкой Казус Кукоцкого и Г. Яхиной Дети мои, при всей разнице сюжетов, различии эпох и судеб героев в изображе- нии и осмыслении феномена молчания много общего. В первой части статьи рассматриваются общие моменты, связанные с интригой, хро- нотопом и с проблемой коммуникации. В основе сюжета каждого романа – история вели- кой, но обреченной любви. В трагичности любви виновен сам герой, который впоследствии пытается искупить свою вину и, таким образом, сохранить любовь в себе. Причиной, по- влекшей за собой молчание героев – средневекового лекаря Арсения, жены московского ги- неколога Елены Кукоцкой и поволжского немца учителя Баха – во всех трех произведениях служит пережитое ими насилие. Пространственным атрибутом молчания является пери- ферийное место, имеющее символическую окраску. Особую мифопоэтическую функцию выполняет при этом один из главных пространственных элементов трех сюжетов – вода. Каждый из молчащих героев переживет определенный мистический опыт, в котором нару- шается линейность времени, доминирующая в изложении их жизненного пути. Молчащие герои характеризуются и своим особым отношением к языку и культуре. Устную речь они заменяют жестами и письменным языком, а их приобщенность к культуре служит, как пра- вило, исходной точкой для параллелей с литературной традицией. Все эти общие особенности трех сюжетов во второй части статьи осмысляются с точ- ки зрения антропологии молчания и с позиции постмодернизма. На основе этого делается вывод, что в изображении феномена молчания все три автора далеки от положений постмо- дернизма, как в антропологическом, так и в эстетическом плане. С одной стороны, в образах молчащих героев возобновляется чуждое для постмодернизма представление о человеке, характерное для христианской и картезианской традиции. С другой стороны, в противовес постмодернистским высказываниям о роли автора литературных произведений, в каждом из трех романов авторская позиция – всезнающая, автор берет на себя задачу смыслопорож- дающего и языкового центра.
Silence, a characteristic theme in Russian literature, also plays a significant role in contemporary Russian fiction. Yevgeny Vodolazkin’s Laurus, Lyudmila Ulitskaya’s The Kukotsky Enigma and Guzel Yakhina’s Deti moi [‘My Children’] share several features in their representation of the phenomenon of silence, despite the manifold differences in the plots, the periods in which they are set and in the characters. The first part of the paper explores the components of the three works that establish connections between silence and the conflict, the chronotope and the issue of communication. In each case the plot focuses on the story of a deep but doomed love. It is the protagonist that is responsible for the love’s tragic end and will later try to redeem his or her sin and thereby preserve love in themselves. In all the three works, the reason for the silence of the protagonist – Arseniy, a mediaeval healer, Yelena Kukotskaya, the wife of a gynaecologist from Moscow, and the teacher Bach, a Volga German – is the violence they have had to endure. The spatial attribute of silence is a place on the periphery, which assumes a certain symbolic meaning. In each of the plots, water becomes a very significant spatial element, and it assumes a distinctive mythopoetic function. All three protagonists partake in some mystical experience in which linear time, which plays a dominant role in the depiction of their progression through life, is eliminated. The silent characters also stand out from their environment because of their special connection with language and culture. They replace speech with gestures and writing, and their connection with culture becomes a starting point for certain parallels with the literary tradition. In the second part of the study the common features of the three plots are examined from the point of view of the anthropology of silence and in the perspective of postmodernism. On the basis of this, the author of the paper concludes that none of the three writers are postmodern in the way they describe silence, in terms of either anthropology or aesthetics. Firstly, the image of the human which they revive is characteristic of the Christian and the Cartesian tradition, and alien to the postmodern. Secondly, contrary to the way the function of a literary author is conceptualised in postmodernism, in all the three novels the writers adopt an omniscient position, that is, they embrace the role and responsibility of a centre of sense-making and language.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2021, 14; 231-246
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Восточная экспедиция Вацлава Серошевского и Бронислава Пилсудского 1903 года
Autorzy:
Beliaeva-Sachuk, Veronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074617.pdf
Data publikacji:
2021-09-29
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Eastern Expedition 1903
Imperial Russian Geographical Society
Peter the Great Museum of Anthropology and Ethnography (Kunstkamera) of the Russian Academy of Sciences
Ainu
Solona
Barguta
Daura
Wacław Sieroszewski
Bronisław Piłsudski
Opis:
The article presents the history of the Eastern Expedition of 1903, which was organized by the Imperial Russian Geographical Society. It was organized with the assistance of well-known Russian scientists and public figures. The purpose of the expedition was to conduct basic research in East Asia on the territory of north-eastern Manchuria (Dauria), in Japan, Korea and China. On the ground, the members of the expedition Sieroszewski and Piłsudski were actively supported by Russian officials and official representatives of the authorities. Due to the deterioration of Russian-Japanese relations, as well as the high cost of living in Hokkaido, the expedition ended in the autumn of 1903, having passed only two stages – research in Manchuria and Hokkaido. Three collections were collected during the expedition – on the culture of Barguts, Solons, Ainu and Japanese – which are kept in Kunstkamera.
Źródło:
Historia i Świat; 2021, 10; 317-330
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
В.Б. Аксëнов. Слухи, образы, эмоции. Массовые настроения россиян в годы войны и революции (1914–1918). Монография, Новое литературное обозрение, Москва 2020. 992 с. с ил.
Wiaczesław B. Aksionow. Plotki, obrazy, emocje. Masowe nastroje Rosjan w czasie wojny i rewolucji (1914–1918)]. Novoye literaturnoye obozreniye, Moscow 2020. 992 p., ill.
Vyacheslav B. Aksyonov. Rumours, Images, Emotions. The Mass Sentiment of Russians during the Years of the War and the Revolution (1914–1918). Novoye literaturnoye obozreniye, Moscow 2020. 992 p., ill.
Autorzy:
Leskinen, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085359.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Российская империя
Первая мировая война
революция 1917 г.
общественное сознание
массовые настроения
слухи
историческая антропология
Imperium Rosyjskie
I Wojna Światowa
Rewolucje Rosyjskie 1917
świadomość społeczna
nastroje masowe
plotki
antropologia historyczna
the Russian Empire
the Great War
Russian Revolutions 1917
public consciousness
mass sentiment
rumours
historical anthropology
Opis:
Рецензия представляет книгу, посвященную исследованию массового сознания Российской империи в период накануне и во время Первой мировой войны и революции 1917 г. Вячеслав Аксенов анализирует роль и функции слухов в настроениях различных социокультурных групп российского общества. Он описывает ситуацю трагического непонимания, отражающую конфликт между традиционной культуры и культуры модерна. Массовые настроения россиян реконструированы на обширной источнковой базе методами социально- исторической антропологии.
The review presents the study of mass consciousness in Russian Empire before and during World War I and the 1917 Revolution. Vyacheslav B. Aksyonov analyses the role and functions of rumours in various groups of Russian society at this period. He describes the situation of dramatic misunderstanding, signifying the conflict between traditional culture and culture of modern. The mass sentiment of Russians are reconstructed on a numerous sources by methods of historical anthropology.
W recenzji przedstawiono badanie świadomości masowej w Imperium Rosyjskim przed i podczas I Wojny światowej oraz rewolucji 1917 roku. Autor książki Wiaczesław B. Aksionow analizuje rolę i funkcje plotek w różnych grupach społeczeństwa rosyjskiego w tym okresie. Historyk opisuje sytuację dramatycznego nieporozumienia, który świadczy o konflikcie między kulturą tradycyjną a kulturą moderna. Masowe nastroje Rosjan są rekonstruowane na licznych źródłach metodami antropologii historycznej.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 239-245
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies