Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Soviet Union" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Формирование казахской советской бюрократии в 1920-е годы: большевизация или этнизация?
    Autorzy:
    Amanzholova, Dina A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632139.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Kazakhstan
    Soviet Union
    bolshevization
    bureaucracy
    politics
    Kazachstan
    Związek Sowiecki
    bolszewizacja
    biurokracja
    polityka
    Opis:
    Utworzenie państwa sowieckiego, jego transformacja oraz stabilizacja w latach 20. i 30. XX w. na przykładzie formowania się i restrukturyzacji elit politycznych Kazachskiej Autonomicznej Republiki Rad, stanowiącej organiczną część nomenklatury Związku Sowieckiego, obrazuje dynamikę kultury politycznej i ambiwalentny charakter etnopolityki sowieckiej. Personalizacja stosunków zarządu i podwładności, dynamika rozwoju aparatu biurokratycznego oraz jego kultura świadczą o wielowątkowym charakterze wzajemnych stosunków społeczeństwa tradycyjnego i o pojawiających się czynnikach modernizacyjnych. Ważnymi kwestiami były sposoby wzmocnienia kultury politycznej państwowości federacyjnej drogą konsolidacji elity rządzącej oraz wzmocnienia obopólnych relacji między władzami centralnymi Związku Sowieckiego a władzami republik wchodzących w jego skład. Autorka analizuje procesy zachodzące w formowaniu się biurokracji sowieckiej w Kazachstanie. Przedstawia stopień i płaszczyzny jej unifikacji lub modyfikacji pod wpływem czynników etnicznych i społecznych, a także osobliwości i procesy modernizacyjne zachodzące w jej obrębie.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 40
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Формирование казахской советской бюрократии в 1920-е годы: большевизация или этнизация?
    Autorzy:
    Amanzholova, Dina A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632352.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Kazakhstan
    Soviet Union
    bolshevization
    bureaucracy
    politics
    Kazachstan
    Związek Sowiecki
    bolszewizacja
    biurokracja
    polityka
    Opis:
    The formation of the Soviet state, its transformation and stabilization in the 1920s and 1930s on the example of how the political elite of Kazakh Soviet Socialist Republic was formed and restructured portrays the dynamic nature of political culture and ambivalent character of Soviet ethnopolitics. Personalization of the relationships of management and subordination, dynamic development of bureaucratic structure and its culture indicate the multi-threaded character of mutual relations between the traditional society and the emerging modernising factors. An important issue are also ways of strengthening the political culture of federative statehood through consolidation of the ruling elite and consolidating the mutual relations between the central authorities of the Soviet Union and authorities of the republics which the Union comprised. The author analyses processes occurring during the formation of Soviet bureaucracy in Kazakhstan. She portrays the degree and areas of its unification or modification under the influence of ethnic and social factors as well as peculiarities and modernising processes taking place within the bureaucratic system.
    Utworzenie państwa sowieckiego, jego transformacja oraz stabilizacja w latach 20. i 30. XX w. na przykładzie formowania się i restrukturyzacji elit politycznych Kazachskiej Autonomicznej Republiki Rad, stanowiącej organiczną część nomenklatury Związku Sowieckiego, obrazuje dynamikę kultury politycznej i ambiwalentny charakter etnopolityki sowieckiej. Personalizacja stosunków zarządu i podwładności, dynamika rozwoju aparatu biurokratycznego oraz jego kultura świadczą o wielowątkowym charakterze wzajemnych stosunków społeczeństwa tradycyjnego i o pojawiających się czynnikach modernizacyjnych. Ważnymi kwestiami były sposoby wzmocnienia kultury politycznej państwowości federacyjnej drogą konsolidacji elity rządzącej oraz wzmocnienia obopólnych relacji między władzami centralnymi Związku Sowieckiego a władzami republik wchodzących w jego skład. Autorka analizuje procesy zachodzące w formowaniu się biurokracji sowieckiej w Kazachstanie. Przedstawia stopień i płaszczyzny jej unifikacji lub modyfikacji pod wpływem czynników etnicznych i społecznych, a także osobliwości i procesy modernizacyjne zachodzące w jej obrębie.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 40
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Украинская местная демократия: от советского наследия к европейской модели
    Ukrainian Local Democracy: From the Soviet Heritage to European Model
    Ukraińska demokracja lokalna: Od radzieckiej spuścizny w stronę modelu europejskiego
    Autorzy:
    Круглашов, Анатолий
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691492.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Ukraina
    demokracja lokalna
    Związek Radziecki
    europeizacja
    Ukraine
    local democracy
    Soviet Union
    Europeanisation
    Opis:
    W artykule analizowane są wybrane węzłowe problemy i tendencje, odnoszące się do skomplikowanego procesu kształtowania się demokracji lokalnej na Ukrainie. Autor zwraca szczególną uwagę na jej genezę i początkowy etap rozwoju, tj. od momentu reform Michaiła Gorbaczowa w ZSRR, podnosi także kwestię zależności pomiędzy rozwojem demokracji lokalnej na Ukrainie a ewolucją ukraińskiego systemu wyborczego. W artykule odnotowuje się obecność zjawiska stagnacji rozwoju demokracji lokalnej w pewnych okresach po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości. Wiele uwagi poświęca się krytycznej ocenie treści i konsekwencjom dotychczasowych prób decentralizacji władzy na Ukrainie. Autor rozpatruje zasadnicze wady nowego modelu wyborów lokalnych, stosowanego na Ukrainie od październiku 2015 r. Wskazano także na zagrożenia stojące przed Ukrainą w trakcie dalszych reform politycznych.
    The article considers some leading tendencies, which are related to the process of Ukrainian local democracy formation. The key stages of the process are distinguished since the reforms of M. Gorbachev. Author points out at some connotations of electoral system evolution and the process of local democracy development. Some hardships and stagnation with regard to lowest level of democratic process are stated also. Main focus is made on recent reforms of decentralization and its characteristic are outlined. The newest model of local elections of 2015 is put under certain scrutiny and main errors of the models highlighted. Some challenges of delaying the reforms of Ukrainian political system have been analyzed too.
    Źródło:
    Eastern Review; 2016, 5; 25-38
    1427-9657
    2451-2567
    Pojawia się w:
    Eastern Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Университетская юбилейная культура на Востоке Европы
    Autorzy:
    Posokhov, Sergij
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631622.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    university
    jubilee
    Eastern Europe
    Soviet Union
    uniwersytet
    jubileusz
    Europa Wschodnia
    Związek Sowiecki
    Opis:
    The aim of the present article is to reflect upon various forms of self-presentation of universities in Eastern Europe, with special attention devoted to so-called “university jubilee culture”. It appears that this phenomenon came into being in Eastern Europe as a result of traditions present in renowned universities of Western Europe.  During the Soviet times the tradition of jubilees at universities changed to a great extent and the revival of a number of forms of self-presentation nowadays has been conditioned by a number of factors. These comprise many differentiating features, which may be a sign of crisis in university milieus.
    Artykuł został poświęcony różnym formom autoprezentacji uniwersytetów w Europie Wschodniej. Szczególna uwaga została skierowana na tzw. kulturę jubileuszy uniwersyteckich. Okazało się, że na wschodzie Europy zjawisko to pojawiło się pod wpływem tradycji istniejących na starych uniwersytetach zachodnioeuropejskich. W okresie sowieckim obchodzenie jubileuszy na uniwersytetach uległo poważnej transformacji. Odrodzenie wielu form autoprezentacji w czasach współczesnych uwarunkowane było wieloma czynnikami. Wśród nich można zauważyć wiele cech różnicujących, co może wskazywaćna kryzys w środowiskach uniwersyteckich.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 39
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Передача архивных материалов польского происхождения из БССР в Польшу в 1955 – начале 1960-х гг.
    Autorzy:
    Vialiki, Anatol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46137195.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    archives
    archival heritage
    transfer of archival records
    Soviet Union
    Polska
    Belarus
    history of Poland
    cultural values
    Opis:
    Wars, revolutions, and social conflicts always influence the cultural values of any state. From the occupied territories, cultural values, including archival documents, pass under the jurisdiction of the state in whose territory they are located. Archival documents of Polish origin were more than once under the jurisdiction of the Soviet Union. In the mid-1950s, the Polish government asked the USSR government to return to Poland documentary materials relating to the history of Poland. This issue was considered, and the government of the USSR allowed the partial transfer of archives to the Polish Republic. The transfer of archival documents was directly connected with Belarus since its western territory at various times was part of the Polish state. From 1955 to 1963, documents relating to the history of Poland were transferred to Poland from the archives of Belarus.
    Źródło:
    Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2022, 15; 3-18
    1898-4215
    Pojawia się w:
    Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Отражение ранних вариантов советских национальных языков в московских русско-иноязычных словарях
    Autorzy:
    Mędelska, Jolanta
    Cieszkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676972.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    German and Polish national minority in the Soviet Union
    sovietization of languages
    Russian bilingual dictionaries published in Moscow
    Opis:
    Reflection of early Soviet dialects of national languages in Russian bilingual dictionaries published in MoscowAfter the October Revolution, over half of the citizens of the new Russian state were non-Russians. The historical homeland of some of them was outside the Soviet Union. The experiences of two largest national minorities: the Germans (1 238 000) and the Poles (782 000) were similar in many respects. Members of both nations were persecuted, suffered massive repression, and were deported to Siberia and Kazakhstan. The new cultural and political reality (separation from the historical homeland and national languages, influence of Russian and other languages of Soviet Union nations, necessity to use new Soviet lexis and technical/scientific terminology on a daily basis) forced changes in German and Polish used in the Soviet Union. Soviet dialects of national languages were reinforced in books, handbooks, the press, and propaganda materials etc. published in German and Polish in huge number of copies. The Soviet dialects of German and Polish were reflected on the right side of Russian-German and Russian-Polish dictionaries published in the 1930s by “Sovetskaya Entsyklopedia”. The analysis and comparison of the language material excerpted from the dictionaries show that Soviet dialects of both languages were characterized by the presence of orientalisms (result of the constant contact with the nations and nationalities of the Soviet Union and their culture) and unique lexis related to the Russian way of life (Russian culinary lexis, names of musical instruments, names of garments) and Sovietisms (i.e. new political terminology and words related to the Soviet way of life). The Germans found it more difficult to adapt their native code to life in the Soviet Union.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2011, 35
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Национализация памяти о Великой Отечественной войне в исторической политике постсоветских государств
    Nacjonalizacja pamięci o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej w polityce historycznej państw postkomunistycznych
    Nationalization of Great Patriotic War remembrance in the historical policy of post-communist states
    Autorzy:
    Петровская, Оксана
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953418.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Советский Союз
    Россия
    Великая Отечественная война
    историческая память
    Związek Radziecki
    Rosja
    Wielka Wojna Ojczyźniana
    pamięć historyczna
    Soviet Union
    Russia
    Great Patriotic War
    historical memory
    Opis:
    Artykuł dotyczy zmieniającego się obrazu pamięci o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Jednolity jej obraz ukształtował się w czasach Związku Radzieckiego, natomiast po jego upadku zmienił się też obraz Wielkiej Wojny. Zdaniem autorki zniszczenie pamięci o wojnie szło wraz z zniszczeniem pamięci o ZSRR. Z drugiej strony, ogromne straty, jakie poniosły narody ZSRR nie zważając na politykę władz i apele opozycji uniemożliwiają eliminację pamięci o niej. W warunkach konstruowania tradycji narodowej, nacjonalizacji przeszłości, powstania nowych mitologii narodowych (rosyjskich, ukraińskich, kazachskich, etc.) w niepodległych państwach daje się zaobserwować swoistą „nacjonalizację” pamięci o Wielkiej Ojczyźnianej. Następuje ponowna ocena najważniejszych wydarzeń, aktorów i wyników wojny w celu kształtowania nowej tożsamości narodowej. Szczególny symboliczny sens Wielkiej Wojny Ojczyźnianej sprzyjał przekształceniu jej w mit polityczny, i pozwolił na rozmaitą interpretację jej doświadczeń.
    The article concerns a changing memory of Great Patriotic War. Its uniform pattern developed during the time of the Soviet Union whereas after its collapse the image of Great Patriotic War changed too. The author believes that the memory about the war and the memory about the USSR were destroyed together. On the other hand, regardless of the authorities policy and opposition’s appeals, enormous losses suffered by the USSR peoples make it impossible to eliminate the memory about the war. In the conditions of establishing national tradition, nationalization of the past and creation of new national mythologies (Russian, Ukrainian, Kazakh, etc.) in independent countries, we can observe a peculiar “nationalization” of the memory about Great Patriotic War. Renewed evaluation of the most important actors and results of the war is carried out in order to develop a new national identity. A special symbolic sense of Great PatrioticWar favored its transformation into a political myth and permitted various interpretations of its experiences.
    Статья посвящена меняющемуся образу памяти о Великой Отечественной войне. Ее целостный образ сформировался в период Советского Союза, в свою очередь, после его упадка изменился также и образ Великой войны. По мнению автора, уничтожение памяти о войне шло параллельно с уничтожением памяти о СССР. С другой стороны, огромные потери, которые потерпел народ СССР, независимо от политики власти и призывов оппозиции, не дают возможности стереть память о войне. В условиях формирования народных традиций, национализации прошлого, появления новой национальной мифологии (русской, украинской, казахской и т.д.) в независимых государствах замечается своеобразная «национализация» памяти о Великой войне. Появляется переоценка самых главных событий, участников и результатов войны с целью формирования нового национального сознания. Особенный символический смысл Великой Отечественной войны благоприятствовал ее преобразованию в политический миф и дал возможность появления разносторонней интерпретации ее последствий.
    Źródło:
    Studia Podlaskie; 2016, 24
    0867-1370
    Pojawia się w:
    Studia Podlaskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Сотрудничество СССР, украинской ССР и белорусской ССР в ООН в период советской перестройки
    Cooperation of the USSR, the Ukrainian SSR and the Belarusian SSR in the UN during the perestroika period
    Autorzy:
    Snapkouski, Uladzimir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1977117.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-01
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
    Tematy:
    Soviet Union
    Ukrainian SSR
    Belarusian SSR
    United Nations
    perestroika
    new thinking
    Ministry of foreign affairs
    foreign policy
    diplomacy
    foreign policy activity of the union republics
    Советский Союз
    Украинская ССР
    Белорусская ССР
    Организация Объединенных Наций
    перестройка
    новое мышление
    Министерство иностранных дел
    внешняя политика
    дипломатия
    внешнеполитическая деятельность союзных республик
    Opis:
    В статье исследуются основные направления деятельности и формы взаимодействия СССР, УССР и БССР в ООН и ее специализированных учреждениях в годы перестройки (1985–1991). Для раскрытия темы использованы материалы журнала «Международная жизнь» (обзоры МИД СССР о внешнеполитической деятельности СССР, статьи министров иностранных дел союзных республик, в первую очередь Украины и Беларуси), книжные и журнальные публикации союзных/российских, украинских и белорусских ученых, документы ООН и внешней политики СССР, УССР и БССР. Сознательный акцент автора на союзном уровне отражает реальную ситуацию во взаимоотношениях между союзным центром и республиками в СССР в перестроечный период, когда эти отношения быстро эволюционировали от внешнеполитического диктата центра к самостоятельности республик на международной арене, что в конечном счете привело к распаду СССР и провозглашению независимости всех союзных республик. В статье проанализированы такие вопросы, как новый подход Советского Союза к ООН в годы перестройки, формирование новых отношений между союзными республиками и центром, дипломатическое сотрудничество советских делегаций и представителей социалистических стран в ООН, белорусские инициативы на 45-й сессии Генеральной Ассамблеи ООН (1990). В годы перестройки советское руководство, союзный МИД проделали огромную работу по расчистке завалов «холодной войны», развитию широкого международного сотрудничества и интеграции СССР в мировую экономику. Свой немалый вклад в эту деятельность в рамках ООН и ее специализированных учреждений внесли белорусские и украинские дипломатические службы, получившие значительно более широкие возможности реализации национальных интересов и потребностей своих народов в рамках радикально обновляемых отношений между союзным центром и республиками. Статья является одной из первых попыток в постсоветской историографии исследовать деятельность СССР, УССР и БССР в ООН и ее специализированных учреждениях в период перестройки.
    The article examines the main directions of activity and forms of interaction between the USSR, the Ukrainian SSR and the Belarusian SSR in the UN and its specialized institutions during the years of perestroika (1985 - 1991). To disclose the topic, materials from the journal “International Affair” were used (reviews of the USSR Ministry of Foreign Affairs on the foreign policy of the USSR, articles by the foreign ministers of the Union republics, primarily Ukraine and Belarus), book and journal publications of Union / Russian, Ukrainian and Belarusian scientists, documents of the United Nations and foreign policy of the USSR, the Ukrainian SSR and the Belarusian SSR. The author’s conscious emphasis on the union level reflects the real situation in relations between the Union Center and the republics in the Soviet federation during the perestroika period, when these relations rapidly evolved from the foreign policy dictate of the Center to greater autonomy of the republics in the international arena, which ultimately has led to the collapse of the USSR and the proclamation of independence all union republics. The article analyzes such issues as the new approach of the Soviet Union to the UN in the years of perestroika, the formation of new relations between the Union republics and the Center, diplomatic cooperation of Soviet delegations and representatives of socialist countries in the UN, Belarusian initiatives at the 45th session of the UN General Assembly (1990). During the years of perestroika, the Soviet leadership and the union Foreign Ministry did a tremendous job of clearing the rubble of the Cold War, developing broad international cooperation and integration the USSR into the world economy. The Belarusian and Ukrainian diplomatic services have made a significant contribution to this activity within the framework of the UN and its specialized agencies and have received much broader opportunities for realizing the national interests and needs of their peoples within the framework of radically renewed relations between the Union Center and the republics. The article is one of the first attempts in post-Soviet historiography to investigate the activities of the USSR, the Ukrainian SSR and the BSSR in the UN and its specialized institutions during the period of perestroika
    Źródło:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 113-140
    2411-345X
    2415-7198
    Pojawia się w:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Второй Всебелорусский конгресс (июнь 1944): забытая страница истории наших восточных соседей
    The Second All-Byelorussian Congress (June 1944): a forgotten page of our eastern neighbors’ history
    Autorzy:
    Червонная (Czerwonnaja), Светлана (Swietłana)
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2189177.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    rezultaty II wojny światowej
    ruchy narodowe ludów Związku Radzieckiego w nadzwyczajnych warunkach wojny i okupacji
    kontrasty interpretacji historiograficznej wydarzeń lat 40. XX wieku
    Results of the II World War
    national movements of the Soviet Union peoples in the war’s and occupation’s extraordinary circumstances
    historiography’s contrasts in the events’ interpretation of the 1940s years
    Opis:
    The second All-Belarusian Congress (after the First Congress in 1917, which laid the foundations of the Belarusian national statehood) was held in Minsk on June 27, 1944 on the eve of Soviet Army invasion in the capital of Belarus (‘liberation’ of Minsk from Nazi occupation). In Soviet historiography, this Congress was treated unambiguously negative as a criminal ‘gathering’ of Hitler’s henchmen. Official historiography of Soviet Belarus ignored this event. Several generations of citizens grew up in the post-war decades who had no idea about the Second Congress, its decisions and speeches that were voiced from the tribune. The task of overcoming this ignorance is still relevant which, of course, does not exclude the development of modern critical thinking about political and ideological positions of the national movement leaders of that dramatic era. This problem is connected with concurrent need to revise the view at the Second All-Belarusian Congress, which was dominant in science and political journalism of Eastern European countries, particularly in Polish historical literature – until 1989 in Polish emigre circles and in the last decades in Polen itself. Here this Congress was well know (down to the smallest detail in the memory of eyewitnesses of what happened in June 1944) and discussed openly. Irreconcilable contradictions between Poland and Belarus and anti-Polish sentiment of the Congress were often emphasized. Allegedly, Congrees participants were more concerned about the imaginary ‘Polish threat’ rather than salvation of their country from the Nazi and Soviet occupation in those tragic days (the last days of their stay in the native land). Based on the sources found in archives and examined by the author, primarily the full transcript of the Congress, we can imagine that the content and emotional speeches of Congress delegates (chairman Yauhim Kipel, head of the Belarusian Central Rada Radoslav Austroysky / Ostrovsky, Archbishop of Mogilev and Minsk – Filafey, General Constance Ezavitov, Master M. Shkelionk and culture referent – Nadzeiya Mizkevich) were aimed at protecting the Belarusian national statehood and culture against the threat of degeneration in the USSR. Great moral value in the perspective of revival of the Belarusian state and political activities in the strategy of the Belarusian emigration in the postwar world had Declaration ‘On breakup with the Bolshevik Moscow’ passed by the Congress. The myth engrafted by communist propaganda that the Second All-Belarusian Congress was initiated by the Nazi occupants of Belarus should be dispelled in today’s public consciousness. In fact, the leaders of the Belarusian national movement managed to convene Congress in spite of resistance, prohibitions and unwillingness of the occupation authorities (which is why it only became possible in the last days before the entrance of the Soviet Army in Minsk). Belarussians were the only peoples of the former Soviet Union (who found themselves ‘between a rock and a hard place’ of rivaling forces during the Second World War – Nazi Germany and the Kremlin), who managed to articulate their national objectives and claims primarily related to public integrity and independence of Belarus at the level of the national congress. The very date of the Second All-Belarusian Congress (June 27th) signifies an important additional perspective, which should be considered in the history of the peoples of Eastern Europe of 1944. It turns out that you can do a lot in the last minute. The trail of All-Belarusian Congress, conducted in emergency circumstances, should not be erased from the memory of the Belarusian people and the international community. Comparative analysis of the Congress delegates’ speeches and those of leaders of Belarusian Popular Front ‘Adrazhenne / Renaissance’ that were made in Minsk at the turn of 1980–1990s (for example, at a rally in memory of victims of Stalin’s repression in Minsk on November 1, 1987) shows that there is a political relay race passing from the First to the Second All-Belarusian Congress, to the Belarusian emigration of 1940–1950s (especially to international ‘Promethean League of Atlantic Charta’, speaking also on behalf of the Belarusian people), to democratic forces of the country, entered the historical arena in the era of perestroika.
    Drugi Wszechbiałoruski Kongres (podczas Pierwszego Kongresu z 1917 r. ustalono podstawy białoruskiego państwowości narodowej) odbył się w Mińsku 27 czerwca 1944 r., dosłownie w przeddzień inwazji Armii Radzieckiej na stolicę Białorusi (jej „wyzwolenia” spod okupacji niemiecko-faszystowskiej). Radziecka historiografia oceniała go jednoznacznie negatywnie jako przestępcze zbiegowisko hitlerowskich wspólników a oficjalna białoruska nauka historyczna ignorowała to wydarzenie. W ciągu powojennych dziesięcioleci narodziło się już kilka generacji obywateli tego kraju, którzy nigdy nie słyszeli o tym kongresie i o treści przyjętych przez niego uchwał, deklaracji i wygłoszonych z jego trybuny mów. Przezwyciężenie tej „niewiedzy” pozostaje do dziś aktualnym zadaniem, co – rzecz jasna – nie wyklucza wypracowania w naszych czasach krytycznego stosunku do politycznej i ideologicznej pozycji liderów narodowego ruchu tej dramatycznej epoki. Jest ono związane z koniecznością ponownego rozpatrzenia punktu widzenia na Drugi Wszechbiałoruski Kongres, który ustalił się w nauce i publicystyce Europy Wschodniej, w tym w polskiej literaturze historycznej – do 1989 r. przede wszystkim na uchodźstwie, w środowisku emigracji politycznej, natomiast w ostatnich dekadach w samej Polsce. Tutaj ten kongres był znany (nawet w drobnych szczegółach, które pozostały w pamięci świadków tego, co zdarzyło się w czerwcu 1944 r.), pisano o nim często, ale zazwyczaj akcentowano jedynie trudne do pogodzenia białorusko-polskie animozje, antypolskie nastroje delegatów kongresu, w tych tragicznych czasach (ostatnie dni ich obecności w ojczyźnie) rzekomo bardziej zaniepokojonych „polskim zagrożeniem” niż zainteresowanych uratowaniem ojczyzny przed nazistowską i bolszewicką okupacją. Na podstawie zbadanych przez autorkę źródeł archiwalnych, przede wszystkim autentycznego stenogramu posiedzeń kongresu, udowodniono, że treść i patos emocjonalny wystąpień delegatów (przewodniczącego Jauchima Kapela, prezydenta Białoruskiej Centralnej Rady Radosława Ostrowskiego, arcybiskupa mohylewskiego i mińskiego Fiłafeja, generała Konstancyja Jezawitowa, magistra M. Szkielonka, referentki do spraw kultury Nadziei Mickiewicz) wynikały z konieczności obrony białoruskiej narodowej państwowości i kultury przed zagrożeniem ich zniszczenia przez ZSRR. Wielkie znaczenie moralne – w perspektywie przyszłości, odrodzenia państwa białoruskiego i w strategii działalności politycznej białoruskiej emigracji w powojennym świecie – miała jednogłośnie uchwalona przez kongres deklaracja „O zerwaniu stosunków z bolszewicką Moskwą”. Współcześnie należy obalić stworzony przez komunistyczną propagandę mit, jakoby inicjatorami Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu byli nazistowscy okupanci Białorusi. W rzeczywistości liderzy białoruskiego ruchu narodowego zorganizowali ten kongres wbrew oporowi, zakazom i niechęci władz okupacyjnych (i właśnie dlatego udało się zwołać go dosłownie kilka dni przed wejściem Armii Radzieckiej do Mińska). Przy tym Białorusini są jedynym narodem dawnego ZSRR, które znalazł się „między młotem a kowadłem” rywalizujących ze sobą sił hitlerowskich Niemiec i Kremla, narodem, któremu udało się sformułować narodowe zadania i cele, przede wszystkim dotyczące państwowej integralności i niezależności Białorusi, na poziomie uchwał ogólnonarodowego zjazdu. Już sama data przeprowadzenia Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu wskazuje na ważny aspekt, w którym musimy rozpatrywać 1944 r. w historii narodów Europy Wschodniej: nawet w ostatniej chwili można zrobić bardzo dużo, a ślad Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu, który odbył się w nadzwyczajnych i dramatycznych okolicznościach, nie powinien być zatarty w pamięci narodu białoruskiego i świata. Analiza porównawcza wystąpień delegatów tego kongresu z mowami liderów Białoruskiego Frontu Ludowego „Адражэньне” („Odrodzenie”), wygłoszonymi w Mińsku pod koniec lat 80. (na przykład na wiecu poświęconym pamięci ofiar represji stalinowskich w Mińsku 1 listopada 1987 r.), wskazuje, że w wielu kwestiach można dostrzec sztafetę polityczną od Pierwszego do Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu oraz do białoruskiej emigracji lat 40. i 50. (przede wszystkim do Prometejskiej Ligi Karty Atlantyckiej, która działała również w imieniu narodu białoruskiego), a także do tych demokratycznych sił Białorusi, które pojawiły się w czasach „pierestrojki”.
    Źródło:
    Studia Orientalne; 2014, 2(6); 215-240
    2299-1999
    Pojawia się w:
    Studia Orientalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Поздний» Советский Союз - «ранняя» Российская Федерация: две эпохи – две бюрократии
    „Późny” Związek Radziecki - „wczesna” Federacja Rosyjska: dwie epoki - dwie biurokracje
    Autorzy:
    Станкевич, Зигмунт
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969667.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    бюрократия
    государственный аппарат
    государственный служащий
    коммунистическая партия
    Михаил Горбачев
    Борис Ельцин
    Аппарат Президента СССР
    Администрация Президента России
    Советский Союз
    Российская Федерация
    bureaucracy
    state apparatus
    civil servant
    communist party
    Mikhail Gorbachev
    Boris Jeltcin
    Apparatus of the President of the USSR
    Administration of the President of Russia
    Soviet Union
    Russian Federation
    biurokracja
    aparat państwowy
    urzędnik
    partia komunistyczna
    Michaił Gorbaczow
    Borys Jelcyn
    prezydent ZSRR
    Prezydent Rosji
    ZSRR
    Federacja Rosyjska
    Opis:
    Artykuł jest próbą analizy porównawczej, historyczno-polityczno-prawnej, dwóch biurokracji, a raczej dwóch systemów biurokratycznych - radzieckiego, opartego na socjalistycznych zasadach systemu publicznego i państwowego, oraz rosyjskiego postsowieckiego, który głównie odzwierciedla przejście kraju do gospodarki rynkowej i demokracji politycznej. Autor główną uwagę przywiązuje do podstawowych cech danych dwóch biurokracji, ich specyficznych cech wyróżniających, warunków istnienia i możliwości wpływu na ogólny rozwój państwa odpowiednio Związku Radzieckiego i Federacji Rosyjskiej.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 4; 123-136
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies