Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "SACRUM" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Сакрализация обыденности в рассказе Андрея Битова „Летучий голландец”
Sacralization of the everyday life in Andrei Bitov’s short story „The Flying Dutchman”
Autorzy:
Radosz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915305.pdf
Data publikacji:
2018-09-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Andrei Bitov
sacrum
memoirs
speedway
Opis:
The Flying Dutchman (Letuchiy Gollandets) from the collection Wheel (Koleso) belongs to the forgotten part of Andrei Bitov’s memoir-like prose. This short story stands as an epitaph for a Soviet speedway rider Gennadiy Vyunov. In his story, Bitov adds some sacred value to both speedway and the particular rider, until the sport becomes  a supernatural phenomenon. The given article aims at analyzing the story and the means used to conduct the sacralization process on various levels: the plot, the language, the complex of intertextual relations, and therefore, presenting the unknown side of the well-known author of Pushkin House.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2016, 6; 219-226
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Там впереди не могила, а таинственной лестницы взлет”: мистическое sacrum в поэтике Анны Ахматовой
Sacrum mistyczne w poetyce Anny Achmatowej
Autorzy:
Mnich, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954416.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sacrum
symbolika biblijna
symbolika mistyczna
interpretacja utworu
Opis:
Artykuł został poświęcony interpretacji sacrum mistycznego w poezji Anny Achmatowej. Na przykładzie dwóch wierszy poetki (Słuchając śpiewu i Żona Lota) autor publikacji prezentuje rożne metodologie badania symboliki mistycznej w utworze literackim. Przedmiotem analizy jest biblijny symbol śmierci (drabina) i zawierające symboliczne odniesienia nowotestamentowe słowa Chrystusa Pamiętajcie o żonie Lota.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 7; 31-52
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Свидетельство правды в книге Бориса Ширяева Неугасимая лампада
Autorzy:
Kuca, Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826371.pdf
Data publikacji:
2019-09-16
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Shiryaev
Solovki
totalitarian regime
Gulag literature
prison camp
prisoner
sacrum – profane
Opis:
In the 20th century, all the periodicals and literary journals were con-trolled by the USSR Union of Writers (Union of Soviet Writers) and thus literary works dealing with everyday life of Soviet forced-labour camp prisoners could only be published abroad. Once released from the camps, many Russian authors emigrated to the West where they could produce their literary works about life in the Gulag without fear of the totalitarian regime and its censors. One Day in the Life of Ivan Denisovich – Alexandr Solzenitsyn’s literary contribution to Gulag writings – proved to be a milestone in the history of Russian literature. At that time Gulag literature had already developed its own plot structure and unique voice. Novels set in the Gulag offer grim portrayals of the enslaved people, of ap-palling realities of life in the camps, and the methods used to dehumanise people in the Soviet reality. The antithesis of a prison – the governor appears in every work set in the Gulag.Boris Shiryaev – a writer and poet; author of the novel on the Solovki prison camp, in which he provided a graphic account of the brutal reality of the camp life. However, unlike many other authors tackling the subject of Gulags, people depicted by Shiryaev remained unbroken despite the monstrous reality of the camp. Through their perseverance and patience they set an example for other inmates.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2016, 10; 331-344
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Духовное измерение романа Людмилы Улицкой "Казус Кукоцкого"
Spiritual Dimension in L. Ulitskaya’s Novel "The Kukotsky Enigma"
Autorzy:
Kuca, Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031455.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Ulitskaya
"The Kukotsky Enigma"
family
sacrum
profanum
locus
bordercrossing
characters
spiritual and moral values
Źródło:
Slavia Orientalis; 2020, LXIX, 2; 261-272
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Феномен святости в системе религиозно-философских воззрений
Fenomen świętości w systemie poglądów filozoficzno-religijnych
Phenomenon of Sanctity in the System of Religious and Philosophical Views
Autorzy:
Kuca, Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420379.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Церковь
святость
святой
Православие
аскетизм
сакральный
профанный
Cerkiew
świętość
święty
chrześcijaństwo
ascetyzm
sacrum
profanum
Christianity
holiness
holy
orthodox
asceticism
sacred
profane
Opis:
Świętość (άγιότης, sanctitas) jako przejaw życia religijnego stanowi fundamentalny koncept chrześcijaństwa. Jednakże jej istotowe rozpoznanie i uzmysłowienie możliwe jest na drodze zsyntetyzowania ujęć różnych nurtów i dyscyplin religioznawczych, fenomenologicznych, filozoficznych, socjologicznych i językowych. Teologia mistyczna Kościoła prawosławnego zgłębia sens świętości na podstawie Pisma Świętego, dzieł Ojców Kościoła i mistyków, pojmując go jako współudział człowieka w naturze boskiej, osiągnięcie przez człowieka stanu przebóstwienia (theosisu), czyli przemiany całego jego jestestwa przez łaskę Boga w sakramencie eucharystii. Święty Antoni wyznaczył ostateczny cel chrześcijanina jako „życie w Bogu” i określił to „szczytem doskonałości”. W tym traktowaniu świętości szczególną rolę odgrywa teologia apofatyczna i jej warsztat terminologiczny. Fenomenologiczne pojmowanie świętości odstępuje od tradycyjnego, teologicznego traktowania i skupia uwagę przede wszystkim na opisie wewnętrznych przeżyć psychologicznych podczas kontaktu z bóstwem. Za twórcę tego podejścia uważa się Rudolfa Otto, używającego pojęcia numinosum zamiast terminu „świętość”. Niemiecki fenomenolog wyodrębnia kluczowe formy przeżywania sacrum w doświadczeniu religijnym. W jego ujęciu doznania psychiki ludzkiej w kontakcie z numinosum są następujące: a) uczucie zależności stworzenia; b) mysterium tremendum – uczucie mistycznego przerażenia, składające się z czterech elementów (zgrozy, majestatu, mocy i tajemnicy); c) mysterium fascinans – uczucie zachwytu i fascynacji. Poglądem charakterystycznym dla filozofa jest przekonanie o racjonalnej i irracjonalnej obecności świętości, której najwyższym przejawem jest Chrystus. Otto definiuje nie tylko procesy zachodzące w psychice homo religiosus, ale również mechanizmy „przyciągania” jej do świętości. Mircea Eliade kontynuuje rozważania Otto, skupiając się nie tyle na świecie wewnętrznym osoby religijnej, ile na zewnętrznych przejawach sacrum w postaci zmysłowo dostępnych objawień – hierofanii. Źródłem hierofanii w filozofii religii Eliadego jest bezosobowa postać Absolutu, podczas gdy sacrum staje się absolutną, ontologicznie pierwotną rzeczywistością, pełnią bytu, przyczyną wszelkiego istnienia. Amerykański religioznawca William James określa stan świętości człowieka jako boskie opanowanie i odrodzenie duszy, przejawiające się w określonym stanie psychicznym. Wyodrębnia on cztery główne właściwości stanu duszy osoby świętej: ascetyzm, siłę wewnętrzną, czystość i miłosierdzie. Rosyjski filozof religii, Mikołaj Bierdiajew, traktuje świętość w kategoriach daru Bożego i powołania – gdy człowiek je realizuje, zbliża się ku wolności i pełni swojej osobowości. Uczony wprowadza nowe pojęcie w tym kontekście – świętości pojmowanej jako ofiara na drodze twórczości, na drodze ku genialności. Współczesna filozofia religii, której wybitnym przedstawicielem badającym fenomen świętości jest Lui Dupré, rozpatruje sacrum jako kategorię subiektywną, opisując ją w opozycji do kategorii profanum. Takie podejście, mimo znacznego uproszczenia i zawężenia, również uwzględnia obecność ontologicznej rzeczywistości, która – wedle Duprégo – dąży do wchłonięcia względnej rzeczywistości profanicznej. Dzięki temu sacrum odgrywa konstruktywną i konsolidacyjną rolę w społeczeństwie. Podejście socjologiczno-etyczne skupia uwagę na moralnym i duchowym doskonaleniu się człowieka oraz na tych namacalnych efektach jego świętości, które w sposób istotny wpłynęły na otoczenie. Podejście to charakterystyczne jest dla Starego Testamentu oraz większości słowników encyklopedycznych, traktujących o świętości jako właściwości konkretnej osobowości. Właśnie starobiblijne pojmowanie świętości utożsamiane jest z doskonałością moralną. Święty człowiek zawsze był obdarzony wysokim poziomem moralności, czystości duszy i ciała. Natomiast semantyka rdzenia свят sięga korzeni prasłowiańskich i posiada głęboki przedchrześcijański sens sakralny. W ten sposób fenomen świętości jako zjawisko można rozpatrywać na czterech płaszczyznach semantycznych: 1) świętość jako świętość, tzn. właściwość cechująca Boga i Jego wybrańców, której osiągnięcie jest dla nich możliwe w procesie theosisu (ubóstwienia); 2) świętość jako numinosum, czyli szczególny wymiar transcendencji, wywołujący w psychice ludzkiej określone przeżycia; 3) świętość jako sacrum, czyli wyższa sfera bytu, ontologiczna rzeczywistość, pierwotne realia objawiające się w hierofaniach; 4) świętość jako doskonałość, cnota moralna osiągana przez człowieka w trakcie osobistego rozwoju.
The analysis of the phenomenon of sanctity from the religious, philosophical, theological and Orthodox perspective is conducted by means of a semantic, etymological and structural examination of this concept. One of the work’s objectives is to highlight the different conceptual meanings of sanctity called for by the use of a comparative method. The point of departure was the biblical understanding of sanctity which substantially approaches the idea as the quality of deity, later developed in the Patristic teachings and supplemented by religion experts and philosophers. Based on that, the concept of sanctity is viewed in four semantic levels: 1) sanctity as sanctity, i.e. a quality typical of God and His chosen ones; its achievement is possible through the process of theosis [deification]; 2) sanctity as numinosum, or a particular dimension of transcendence leading to a unique experience in the human psyche; 3) sanctity as sacrum, or a higher level of being, ontological reality, the original reality manifested in hierophanies; and finally 4) sanctity as perfection, moral virtue achieved by a person through personal development.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 61-73
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies