Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian tradition" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Метафоры утренней и вечерней зари в литовской и русской поэзии
Autorzy:
Коницкая [Konickaja], Елена [Jelena]
Ясюнайте [Jasiūnaitė], Бируте [Birutė]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676541.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
metaphors of dawn
Lithuanian poetic tradition
Russian poetic tradition
biomorphic metaphor
zoomorphic metaphor
metaphor anthropomorphic
poetic metaphor
linguistic metaphor
Opis:
Metaphors of Dawn in Lithuanian and Russian Poetry This article analyzes the realizations of certain basic metaphors of dawn/sunset in the works of twentieth-century Lithuanian and Russian poets. The first part of the article examines important discrepancies between biomorphic, zoomorphic and anthropomorphic metaphors, as well as mythological metaphors. In Lithuanian poetry, dawn/sunset is associated with different objects compared to Russian poetry (wild strawberries and cherry, birds, fish and snakes in Lithuanian poetry; cranberries, melons and apples, birds and animals in Russian poetry). There is a lack of anthropomorphic metaphors for girl or woman in Lithuanian poetry. The associations of dawn/sunset with mythic entities are also entirely different. In the realization of the metaphor of DAWN/SUNSET – JEWELS, DAWN/SUNSET – FABRIC/ITEM MADE of FABRIC, DAWN/SUNSET – METAL/ITEM MADE of METAL, both similarities and significant differences are registered.The second part of the article examines more closely the similarities between the realizations of three basic metaphors, in which the dawn/sunset is interpreted as: 1) fire or blaze; 2) a burning object; 3) liquid.The analyses embraces about 200 poetry texts excerpts: 95 excerpts from the poetry works by 28 Lithuanian authors and 105 excerpts from the works by 30 Russian authors. In both languages, the metaphoric expressions of the first group highlight the bright colors of dawn/sunset; intensity; impression of a burning object. The metaphorization of the dark hues of dawn is specific to the Russian poetry. Semantically close to this group are metaphors of the DAWN/SUNSET – BURNING OBJECT. Dawn/sunset is interpreted as fire, bonfire, holy fire, burning coals, a lantern or torch. The image of the sacrificial fire is more widespread in the Russian poetry than in Lithuanian. In both poetic systems, folkloric images are used to develop the basic metaphor. The realization of the common metaphor DAWN/SUNSET – LIQUID as DAWN/SUNSET – BLOOD is associated with the metaphor SUNSET – DEATH in the Lithuanian poetry, while in Russian poetry – with the metaphor SUNSET – WOUND. The metaphor DAWN/SUNSET – TEAR is equally rare. In the metaphor DAWN – WATER/WATER RESERVOIR, the overlap of the images and relation to the more general metaphor LIGHT – WATER is evident in the both groups. In the group DAWN/SUNSET – CHEMICAL LIQUID. The image of paint (including cosmetics) is widely used in the both poetical systems. In the latter group, one can notice the overlap of the metaphor DAWN – WINE. It is specific to the Russian metaphoric system the use of pickle, cod-liver oil images.The Lithuanian and Russian poetic systems are characterized by both specific and common metaphors of dawn and dusk. These metaphors reveal some differences in the frequency of using various models, as well as in their particular content. Metafory świtu w poezji litewskiej i rosyjskiej Artykuł analizuje realizację pewnych zasadniczych metafor świtu/zmierzchu w utworach dwudziestowiecznych poetów litewskich i rosyjskich. W pierwszej części artykułu omówiono istotne rozbieżności między metaforami biomorficznymi, zoomorficznymi, antropomorficznymi, jak też metaforami mitologicznymi. W poezji litewskiej świt/zmierzch kojarzy się z różnymi obiektami porównywanymi z poezją rosyjską (dzikie truskawki i jagody, ptaki, ryby i węże w poezji litewskiej; żurawina, arbuzy i jabłka, ptaki i zwierzęta w poezji rosyjskiej). W poezji litewskiej brak metafor antropomorficznych w odniesieniu do dziewczyny lub kobiety. Skojarzenia świt/zmierzch z hasłami mitycznymi są także całkowicie odmienne. W realizacji metafor ŚWIT/ZMIERZCH – KLEJNOTY, ŚWIT/ZMIERZCH – TKANINA/ ARTYKUŁ WYKONANY Z TKANINY, ŚWIT/ZMIERZCH – METAL/ ARTYKUŁ WYKONANY Z METALU, odnotowane zostały zarówno podobieństwa, jak i znaczące różnice.W drugiej części artykułu bliżej zbadane zostały podobieństwa w realizacji trzech podstawowych metafor, w których świt/zmierzch interpretowany jest jako: 1) ogień lub blask; 2) palący się przedmiot; 3) płyn.Analiza obejmuje ok. 200 wyjątków z tekstów poetyckich: 95 pochodzi z wierszy 28 autorów litewskich, zaś 105 z utworów 30 rosyjskich autorów. W obu językach wyrażenia metaforyczne z pierwszej grupy uwypuklają jaskrawe barwy świtu/zmierzchu; intensywność; wrażenie płonącego obiektu. Metaforyzacja ciemnych odcieni świtu właściwa jest poezji rosyjskiej. Semantycznie bliskie tej grupie są metafory ŚWIT/ZMIERZCH – PALĄCY SIĘ OBIEKT. Świt/zmierzch interpretowany jest jako ogień, fajerwerk, święty ogień, rozżarzony węgiel, lampion lub pochodnia. Obraz ognia sakryfikowanego bardziej rozpowszechnił się w poezji rosyjskiej niż litewskiej. W obu systemach poetyckich wyobrażenia folklorystyczne służą do wywołania podstawowych metafor. Realizacja powszechnej metafory ŚWIT/ZMIERZCH – PŁYN jako ŚWIT/ ZMIERZCH – KREW kojarzy się z metaforą ZMIERZCH – ŚMIERĆ w poezji litewskiej, podczas gdy w rosyjskiej – z metaforą ZMIERZCH – RANA. Metafora ŚWIT/ ZMIERZCH – ŁZA jest także rzadka. W metaforze ŚWIT – WODA/ ZASOBNIK WODY nałożenie się na siebie obrazów i relacji z ogólniejszą metaforą ŚWIATŁO – WODA jest oczywiste w obu tych grupach. W grupie ŚWIT/ZMIERZCH – PŁYN CHEMICZNY obraz farby (łącznie z kosmetykiem) jest używany szeroko w obu poetyckich systemach. W tej ostatniej grupie można zauważyć nakładanie się na siebie z metaforą ŚWIT – WINO. Właściwe rosyjskiemu systemowi metafor jest użycie obrazów pikle, olej z wątroby dorsza itd.Systemy poetyckie litewski i rosyjski cechują zarówno konkretne, jak i ogólne metafory świtu i zmierzchu. Te metafory zdradzają pewne różnice w częstotliwości używania różnych modeli, a zarazem ich szczególne treści.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2016, 40
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Русская современная политическая драма в отношении к традиции
Contemporary Russian political drama vis-à-vis tradition and continuity
Autorzy:
Olaszek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22593058.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary Russian drama
political theatre/drama
recent Russian drama vis-à-vis tradition
Opis:
Eminent Russian theatre makers, playwrights and theatre critics are not unanimous in their opinion on the matter of the indispensability of political drama. The majority of them maintain that there is a need for political drama in the times of excessive politicization of the mass media. However, they make it clear that theatre productions should not be a direct response to the events, actions and political activities of the governing authorities, individuals and organizations, but merely reflections on the human condition in the new social reality. The subject of our study is the issue of references in the recent Russian political drama to the the politicized Soviet plays of the 1970 with respect to the theme: an individual vs. government, the principles of exercising power, democracy and equal rights and the role of the mass media; and with respect to artistic means of expression: narrative and journalistic, a documentary and parodic manner, the poetics of the absurd and non-canonical genre stylization. From the point of view of the theme, the contemporary drama continues the tradition of the leading playwrights of the ‘new wave’, and as for the way of expression, new solutions are proposed, such as: irony, parody, and the idea of the absurd, with reference to theatre of the absurd.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2012, 5; 164-171
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблема христианской традиции в наследии А. Платонова в свете эволюции творческого сознания писателя
The Problem of the Christian Tradition in the Heritage of A. Platonov in the Light of the Evolution of the Writer’s Creative Consciousness
Autorzy:
Proskurina, Yelena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807250.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
twórczość A. Płatonowa; tradycja duchowa w literaturze rosyjskiej; motywy biblijne; neotradycjonalizm
works by A. Platonov; spiritual tradition in Russian literature; biblical motives; neotraditionalism
Opis:
Zagadnienie tradycji chrześcijańskiej w spuściźnie A. Płatonowa w świetle ewolucji świadomości twórczej pisarza Przedmiotem pracy jest kwestia tradycji chrześcijańskiej w twórczości Płatonowa. Celem działań badawczych jest pokazanie nieprzerwanego odniesienia pisarza, mimo bogoburczych nastrojów szczególnie widocznych we wczesnej twórczości, do prawosławia. O ile w owym wczesnym okresie oraz w latach 30. zagadnienie to może być ukazywane w kategoriach przyciągania i odrzucania, o tyle wojenna twórczość Płatonowa wykazuje bliskość tradycji ojców, nie tylko na poziomie pamięci gatunku, lecz także jako prawdziwe przeżycie autora. Teza ta zostaje postawiona na podstawie analizy opowiadania Взыскание погибших, przeprowadzonej w aspekcie autobiograficznym i duchowym. Badania pokazały, że twórczość pisarza może być uznana za wyrazisty przykład zjawiska, które we współczesnym literaturoznawstwie zyskało miano tradycjonalizmu. Проблема христианской традиции в наследии А. Платонова в свете эволюции творческого сознания писателя Предмет работы – проблема христианской традиции в творчестве Платонова. Цель работы – показать непрерванность отношения писателя с православием, несмотря на его богоборческие настроения, особенно активные в раннем творчестве. Если для раннего периода и периода 1930-х гг. данная проблема может быть проанализирована в аспекте притяжения-отталкивания, то творчество Платонова военного времени показывает близость к традиции отцов не только на уровне памяти жанра, но как активное авторское переживание. Данное положение проводится на материале рассказа Взыскание погибших, исследованного в духовном и автобиографическом контексте. Как показал анализ произведений Платонова разных периодов творчества, его наследие служит яркой иллюстрацией того явления, которое в современном литературоведении получило определение неотрадиционализма.
The subject of this article – the problem of the Christian tradition in the works by Platonov. The purpose is to demonstrate the continuity of the author's attitude to Orthodoxy despite his god-fighting frame of mind particularly active in the early period of the author's work. While for the early and 1930-s periods this issue can be analyzed through attraction-repulsion, Platonov’s work of the wartime period reveals his kinship to the fathers’ tradition not only on the genre memory level but also as the author’s active emotional experience. This view is based on the story The Seeker of the Lost studied in the spiritual and autobiographical context. As shown by the analysis of Plato's work from different periods of creativity, his work serves as a vivid illustration of the phenomenon that in modern literary criticism received the definition of neotraditionalism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 53-65
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Христианский похоронный обряд в романах Фёдора Достоевского и Льва Толстого
Christian Funeral Rite in the Novels of Fyodor Dostoevsky and Leo Tolstoy
Autorzy:
Kilar, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52423113.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
tradycja prawosławna
chrześcijaństwo
pogrzeb
rytuał
literatura rosyjska
śmierć
the Orthodox tradition
the Christian funeral rite
ritual
Russian literature
death
Opis:
Tematem referatu jest chrześcijański obrządek pogrzebowy omówiony na przykładzie dwóch powieści Lwa Tołstoja: Wojny i pokoju (śmierć starego hrabiego Biezuchowa) oraz Anny Kareniny (zgon Mikołaja Lewina), a także dzieła Fiodora Dostojewskiego Bracia Karamazow (śmierć starca Zosimy, pogrzeb Iljuszy). Przytoczone przykłady pokazują główne cechy obrzędu pogrzebowego praktykowanego w tradycji prawosławnej. W artykule główny nacisk został położony na ukazanie chrześcijańskich aspektów związanych z przygotowaniem zmarłego do jego ostatniej drogi, a także na to, jak ważne jest przestrzeganie tych rytuałów w tradycji chrześcijańskiej, w szczególności rosyjskiej. Aby w pełni ukazać specyfikę pogrzebowego obrzędu, autorka omówiła różne rodzaje pochówku: laika, mnicha i dziecka. Dzięki temu czytelnik zobaczy, że XIX-wieczna literatura rosyjska zaczerpnęła sposób przedstawiania śmierci i obrzędu pogrzebowego bezpośrednio z chrześcijaństwa, jednocześnie korzystając ze specyfiki literackiego języka rosyjskiego i tradycji prawosławnej. Czytelnik dowie się, że przypadki śmierci i związanych z nimi rytuałów są zdefiniowane przez tradycję i prawosławne pojmowanie śmierci.
The theme of the essay is the Christian funeral rite is discussed based on two novels by Leo Tolstoy: War and peace (the death of old count Bezuchow) and Anna Karenina (the death of Nikolai Levin), as well as works F. Dostoevsky, The Brothers Karamazov (the death of the old man Zosima, funeral of Iliusza). The arguments are intended to show the features of the funeral rites in the Orthodox tradition. In the presentation the main emphasis is to raise the visibility of Christian aspects related to the preparation of the deceased to his last path, but also pay attention to how important rituals in the Christian tradition, then the Russians. Account was taken of different types of burial: layman, monk and child, in order to fully show the specificity of the Orthodox funeral rite. The examples are intended to demonstrate that nineteenth-century Russian literature adopted the image of death and the funeral rites annually on Christian soil the Russian language combined with the traditions of the Orthodox. Show that cases of death and related rituals are predefined this tradition and affiliated with the Orthodox understanding of death.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2017, XIII; 211-222
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies