Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Loneliness" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
,,Стерильное одиночество” голубого цвета в рассказах Евгения Харитонова
Queer ,,sterile loneliness” in short stories by Yevgeny Kharitonov
Autorzy:
Świetlik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915936.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
homosexuality
loneliness
Eduard Limonov
Yevgeny Kharitonov
Opis:
The main goal of this article was to examine the role of loneliness in the short stories by Yevgeny Kharitonov, whose pieces are considered to be representative for Russian gay literature (LGBT Literature) of the Soviet period. This article explores the reasons why loneliness and its subsequent stages became the main motif of Kharitonov's literary work. The term "sterile loneliness", brought to light by Eduard Limonov, perfectly reflects the deep sense of loneliness which is the worst struggle in the main character’s life. The author of this article attempts to show the psychological figure of a lonely and love-awaiting character in the short stories by Yevgeny Kharitonov.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2018, 8; 245-251
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Женская старость в творчестве Ивана Бунина разных лет
Autorzy:
Kubiak, Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826594.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
gedness
elderly woman
animalistic frazeologism
a zoomorphic image
Russian village
marriage
poverty
loneliness
Opis:
The article deals with such little-researched aspect of Ivan Bunin’s body of works as his treatment of old age in women, viewed in progress. The Nobel Prize winner’s attitude to old age in general and to old age in women in particular changed noticeably from his earliest short stories through the latest stage of his work when the writer himself had to cope with the problem of waning, diseases, and limitations intrinsic to senior age.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2017, 11; 375-394
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мотив одиночества в раннем творчестве Ирен Немировски
The motif of loneliness in the early works of Irène Némirovsky
Autorzy:
Bortnowski, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916219.pdf
Data publikacji:
2020-07-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Irène Némirovsky
L’Enfant génial
David Golder
Les Mouches d’automne
the motive of loneliness
alienation
Genialny chłopiec
Dawid Golder
Jesienne muchy
motyw samotności
wyobcowanie
Opis:
The subject of analysis in this paper is the motif of loneliness in the early works of Irène Némirovsky (1903–1942). A pessimistic view on human life, which is typical for Némirovsky, is shown by the author of this article on the example of three works: L’Enfant génial, David Golder and Les Mouches d’automne.  The main character of each of the works constantly feels misunderstood, alienated and eventually dies, convinced of the meaninglessness of his/her existence. These feelings become common for the characters, which at first glance seem completely different - a Jewish boy from the poor quarter of Odessa, a rich financier living in Paris, and an elderly Russian nanny, who emigrates with her masters. The problem of loneliness in Némirovsky’s writing is closely related to the issues of finding one’s own identity and attempts to overcome the past.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2019, 9; 23-36
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Готическая эстетика в рассказе Анатолия Козлова «I тады я памёр...»
Estetyka gotycka w opowiadaniu Anatola Kozlova „I tady ja pamior...”
Gothic aesthetics in the story by Anatoly Kozlov “And then I died...”
Autorzy:
Tarasowa, Jelena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118684.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
готическая литература
готическая эстетика
одиночество личности
белорусская литература
Анатолий Козлов
literatura gotycka
estetyka gotycka
samotność jednostki
literatura białoruska
Anatol Kozlov
gothic literature
gothic aesthetics
loneliness of an individual
Belarusian literature
Anatoly Kozlov
Opis:
Готическая литература проявляет большой интерес к природе человеческого страха, его воздействию на психику, на душевные и духовные сферы деятельности личности. Интерес белорусских писателей к необъяснимым явлениям всегда присутствовал в национальной литературе, с новой силой он проявился в конце ХХ века. В творчестве А. Козлова выявилась склонность к мистификации, обилию фольклорных мотивов и образов, к философской рассудительности. Рассказ писателя «I тады я памёр...» – это глубокое размышление о смерти, смысле жизни, о предназначении человека и о таинственном потустороннем мире. Автор показал глубину переживаний личности, ее антропологическое одиночество. Готические элементы в произведении стали тем важным акцентом, который помог писателю актуализировать свое мировидение.
Literaturę gotycką interesuje natura ludzkiego strachu i jej wpływ na psychikę, mentalne i duchowe sfery aktywności człowieka. Pisarze białoruscy od zawsze wykazywali zainteresowanie niewyjaśnionymi zjawiskami, które zintensyfikowało się w końcu XX wieku. Pisarz A. Kozlov stosuje szereg ludowych motywów i obrazów. W jego książkach obecny jest osąd filozoficzny. Opowiadanie „I tady ja pamior...” jest głebokim rozważaniem nad śmiercią, znaczeniem życia, przeznaczeniem człowieka i tajemniczością świata. Autor pokazuje głębiny ludzkiego doświadczenia, jego antropologiczną samotność. Elementy gotyckie obecne w opowiadaniu pomogły pisarzowi zaktualizować jego wizje świata.
Gothic literature is interested in the nature of human fear and its effects on the psyche, on the mental and spiritual sphere of individual activities. Belarusian writers have always shown interest to unexplained phenomena, and it has even become stronger in the late twentieth century. The writer A. Kozlov uses plenty of folk motifs and images. Philosophical judgment is present in his books. The story “And then I died ...” is a profound meditation on death, the meaning of life, the destiny of a man and mysterious world beyond. The author has shown the depth of experience of an individual, his anthropological solitude. Gothic elements in the story become an important focus that helped the writer to actualize his vision of the world.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 249-258
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет»
The Lyric Poetry of “Father Sun”: “What power, what inapprehensible great effort to carry light...”
Liryka „ojca Słoneczka”, „jaka moc, jaki niezmiernie duży wysiłek nieść światło...”
Autorzy:
Kološuk, Nadežda Georgievna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951919.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
prison-camp lyric poetry
Yaroslav Lesiv (1945-1991)
Y. Lesiv’s poetic legacy
religious world outlook
existential loneliness
Christian symbolism
liryka więzienia i obozu
Jarosław Lesiw (1945-1991)
dziedzictwo poetyckie Jarosława Lesiwa
światopogląd religijny
egzystencjalna samotność
symbolika chrześcijańska
тюремно-лагерная лирика
Ярослав Лесив (1945-1991)
поэтическое наследие Ярославa Лесива
религиозное мировоззрение экзистенциальное одиночество
христианская символика
Opis:
The article deals with the poetic legacy of the Soviet dissident and longstanding prisoner and later Uniat priest Yaroslav Lesiv (1945 – 1991). It presents the outlook on life and the world of the believer and religious symbolism used in his lyric poetry. A considerable part of this lyric poetry was published posthumously. It is simple but refined in form and it sounds like a collection of prayers. Y. Lesiv’s lyric poetry reveals indisputable human and Christian values and Christian ethical postulates it expresses form an organic whole and cannot be doubted. Unfortunately, it’s impossible to analyze the formation of this world outlook now as all the published collections of Y. Lesiv’s lyric poetry differ both in composition and in manner of arrangement of texts, none of them is dated and none points to the sources from which the texts had been taken; in different editions there are substantial discrepancies. Obviously, it is necessary to do textual research based on archives. Y. Lesiv’s poetic work is multidimensional and requires repeated reading and critical interpretation. The aim of the article is an analysis of religious problems and of the connections between the figurative poetics and the author’s religious outlook. The methodological basis of the research is the raditional approach of literary history and methods of hermeneutic interpretation. The basic results of the research are the following observations and conclusions. Y. Lesiv’s poems create an impression of light, loving outlook up[on the world. Not knowing the author’s biography, one can hardly believe that the poems were written not only in imprisonment but in the hard conditions of living in the dark cell, of exhaustion and starvation after the tortures. Being physically imprisoned, the lyrical- hero acquires unlimited spiritual freedom. In Lesiv’s poetry are very few details of prison-camp reality or even mentions concerning the prison, although when they appear, they are very meaningful. But unexpected associations of the objects or circumstances of the reality with symbols and signs of God’s presence in the world appear. In the poems. The motifs of existential loneliness sometimes sound stoical, but on other occasions they are permeated with aching grief. Y. Lesiv’s modest poetic legacy deserves comparison with the legacy of great Christian poets and there is nothing in the Ukrainian literature with which we can Y. Lesiv’s work can be compared, except the lyrical prayer poetry of the baroque epoch. In the 20th century this tradition was not recalled and it was basically ignored. At present, however, it is very important.
Niniejszy artykuł opowiada o dziedzictwie poetyckim sowieckiego dysydenta i więźnia, a później unickiego księdza Jarosława Lesiwa (1945-1991). W artykule się wciela światopogląd człowieka wierzącego i są używane symbole religijne. Wiele z tych wierszy zostały opublikowane pośmiertnie. Proste, ale eleganckie w formie, one brzmią jak zbiór modlitw. W poezji Jarosława Lesiwa są niepodważalnymi wartości chrześcijańskie a ludzkie, aksjomaty moralne Chrześcijan są organiczne a niezaprzeczalne. Niestety, nie możemy zanalizować powstanie takiego świata, ponieważ wszystkie opublikowane zbiory poezji Jarosława Lesiwa różnią się zarówno pod względem składu i kolejności rozmieszczenia tekstów, żaden ze zbiorów poezji nie zawiera dat i nie wyjaśnia źródło, z którego zostały one wydrukowane; w różnych publikacjach istnieją znaczne różnice tekstów. Oczywiście, ma jeszcze być zrobione zbadanie tekstu, w oparciu o archiwum. Poezja Jarosłava Lesiwa wielowymiarowa i wymaga wielokrotnego czytania i interpretacji krytycznej. Celem pracy jest analiza problemów, komunikacji figuratywnej poetyki a światopoglądu religijnego autora. Podstawą metodologiczną badań: tradycyjne historyczno-literackie podejście i metody interpretacji hermeneutycznej. Głównymi wynikami badania są następujące spostrzeżenia i wnioski. Wiersze Jarosława Lesiwa sprawiają wrażenie zaskakująco lekkiego miłosnego poglądu na świat. Nie znając biografię autora, trudno jest uwierzyć, że one mogły być tworzone nie tylko w więzieniu, ale w warunkach pobytu w karcerach, w czasie wyniszczającego głodu, po torturach. Jest oczywistym to, że, będąc ograniczony niewolą ciała, bohater liryczny Jarosława Lesiwa w wierszach otrzymuje nieskończona wolność duchową. W poezji Jarosława Lesiwa, pisanej w więzieniu, nie jest dużo opisywań realiów o więzieniu czyli obozie, a nawet wzmianek o więzieniu, chociaż są one dość wymowne. Ale jednak, tworzą się porównania nieprzewidziane, obiektów lub okoliczności, widocznej rzeczywistości z symbolami, znakami obecności Boga w świecie. Motywy samotności egzystencjalnej to brzmią tragicznie, to z przeciągającym żalem. Niewielkie poetyckie dziedzictwo Jarosława Lesiwa zasługuje na porównanie ze spuścizną wielkich poetów chrześcijańskich; a w literaturze ukraińskiej to dziedzictwo po prostu nie ma nic do porównania – chyba poza liryką modlitwy, poetów baroku. W XX wieku, tradycja ta nie została odświeżona i długo była ignorowana. Teraz jednak, ona brzmi tak, jak nigdy ważne.
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет». В статье идёт речь о поэтическом наследии советского диссидента и долголетнего заключённого, а позднее униатского священника Ярослава Лесива (1945-1991). В лирике воплощено мировоззрение верующего челове-ка и использована религиозная символика. Значительная часть наследия опубликована посмертно. Простая, но изысканная по форме, лирика звучит как собрание молитв. В поэзии Я. Лесива предстают несокрушимые общече- ловеческие и христианские ценности, органические и несомненные мораль-ные аксиомы христианина. К сожалению, на данном этапе изучения невоз-можно анализировать становление такого мировоззрения, поскольку все опубликованные собрания стихов Я. Лесива разнятся как по составу, так и порядком размещения текстов, ни одно не содержит их датировки и не объ-ясняет, из какого источника они опубликованы, в разных изданиях имеются существенные отличия текстов. Очевидно, должно быть сделано текстологи- ческое исследование, опираясь на архивы. Поэтическое творчество Я. Лесива многомерно и требует неоднократного прочтения и критической интерпре-тации. Целью исследования является анализ религиозной проблематики и связи образной поэтики с мировоззрением автора. Методологическая осно-ва исследования: традиционный историко-литературный поход и методы герменевтического истолкования. Основными результатами исследования являются следующие наблюдения и выводы. Стихи Я. Лесива производят впечатление удивительного светлого, любовного взгляда на мир. Не зная биографии автора, трудно поверить, что они могли быть созданы не просто в заключении, а в условиях содержания в карцере, во время истощающих голодовок, после истязаний. Будучи ограни-ченным физической несвободой, лирический герой в стихах приобретает бескрайнюю духовную свободу. В невольничьей поэзии Я. Лесива мало тюремно-лагерных реалий и даже упоминаний о тюрьме, хотя они и красно-речивы. Зато возникают неожиданные ассоциации предметов и условий видимой реальности с символами, знаками Божьего присутствия в мире. Мотивы экзистенциального одиночества звучат то стоически, то со щемящей горечью. Небольшое поэтическое наследие Я. Лесива заслуживает сравнения с наследием великих христианских поэтов, в украинской же литературе его просто не с чем сравнивать, разве что с молитвенной лирикой поэтов барок-ковой эпохи. В ХХ веке эта традиция долго не была актуализирована и за- малчивалась. Но сегодня звучит как никогда актуально.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 63-82
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies