Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę " Other" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Бюрократии глазами друг друга. Травелоги XVII века о России
Autorzy:
Прохоров, Георгий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826680.pdf
Data publikacji:
2019-07-02
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
travelogue
diplomatic literature
court
bureaucracy
Russia and the West
cultural ‘other’
cultural transfer
Opis:
The article is focused on Sir Thomas Smythe’s Voiage and Enterteinment in Rushia (London, 1605, 4to) - an example of a ‘diplomatic travelogue’ which mainly covers the official part of the mission. Using the principles of discourse analysis, the author focuses on ideological and cultural prejudices which, though hidden, shape the ambassador’s perception of Muscovite court, bureaucracy, the country as such as well as the ultimate goals and limits of the diplomacy. According the travelogue, while equipped with practical knowledge English bureaucracy searches for new partners to bolster its economy, the art of husbandry, while the Muscovite one is still on the medieval level and remains 'theatrical', i.e. to impress the foreigners with the might and glory of the Russian tzar.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2019, 13; 65-73
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Другие берега» Владимира Набокова в перспективе геопоэтики первой волны эмиграции
Vladimir Nabokov’s Other shores in perspective of the first wave of emigration
Autorzy:
Garziano, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482490.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
В. Набоков
Другие берега
геопоэтика
автобиографическая поэтика
изгнани
русская эмиграция
Vladimir Nabokov
Other Shores
geopoetics
autobiographical poetics
exile
Russian emigration
Opis:
В данной статье изучаются некоторые принципы автобиографизма набоковской геопоэтики, которые заложены не только в семантике названия про-изведения, но также прослеживаются в структуре текста и его структурирующих тематических мотивах (воображаемое путешествие в прошлое, образ заснеженной России эпохи Серебряного века, эмиграция как послание в изгнании). Текстоло-гический анализ автобиографии Другие берега показывает важность концептов пространства, времени и памяти, персонифицированного в образе персонажа Мне-мозины, для осмысления географической жизнетворческой поэтики эмиграции. Исторический ход времени, разрушенный Русской революцией, создает независимые блоки памяти в процессе творческой работы автобиографа. Парадокс литературной памяти заключается в том, чтобы сохранить непрерывность времени и в то же время обеспечить его исторически-эпохальную разрывность и делимость. Биографиче-ский и поэтический путь представлен у В. Набокова как восхождение от прошлого к настоящему-будущему, от прожитого к воображаемому, от биографического к поэтическому, пространство жизни превращается в художественное пространство.
Vladimir Nabokov’s autobiography Other Shores written in Russian and edited in 1954 by an émigré publishing house serves as a good example for considering the concept of geopoetics based on the example of the cultural and historical phenome-non of the first wave of emigration. The paper intends to study the poetics of Nabokov’s autobiography, which is not only laid down in the semantic meanings of the title of the work but also can be traced in the structure of the text and its structuring thematic motifs (travels in childhood, the image of Russia, emigration, exile, etc.).
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2020, 1, XXV; 47-60
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Глазами „другого” (заметки о прозе Е.Г. Эткинда)
Through the Eyes „of the Other” [Notes on E.G. Etkind’s Prose]
Autorzy:
Кривонос, Владислав
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636108.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Etkind
dissidents
human rights activist
„other”
emigration
anti-Semitism
the Jewish theme
Vladislav Krivonos
Volga Region State Socio-Humanitarian Academy
Samara-Russia
Opis:
In the article E.G. Etkind’s prose is discussed from the point of view of its place and role in the dissident movement in the Soviet Russia. The particular attention is paid of Etkind’s ideological differences with the political regime and of the Jewish theme which was very important to his selfconsciousness. The article shows how Etkind’s position defined the angle of the narrative in his prose, and especially his view of the events.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2014, 6
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Философия как палимпсест. Левинас и Достоевский
Philosophy as a palimpsest. Emmanuel Lévinas and Dostoevsky
Filozofia jako palimpsest. Emmanuel Lévinas i Dostojewski
Autorzy:
Cymborska-Leboda, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311810.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Палимпсест
Достоевский
Библия
ценностная иерархия
Другой
«Я» в аккузативе
этический субъект
этика ответственности
palimpsest
Lévinas
Dostojewski
Biblia
hierarchia wartości
Inny
„ja” w akkuzativie
podmiot etyczny
etyka odpowiedzialności
Dostoevsky
The Bible
a hierarchy of values
the Other
“I” in the accusative
the ethical subject
ethics of the responsibility
Opis:
The aim of the present article is to examine Levinas’ texts with the intention of showing and verifying the realization of his idea of philosophizing as “deciphering of what has been hidden in palimpsest writing” (écriture). I discuss Dostoevsky’s verbal and semantic layer (“word-sense”) present in Levinas’ palimpsest discourse. I offer an insight into the function of many of Dostoevsky’s concepts, such as the notion of “insatiable co-suffering” with another human being, the dogma about the accountability of “everything and everybody”, negative (see the many aspects of the “Cain’s answer” connected with the question of human reliance on himself only and a total lack of restraint) and positive formulas in relation with the Other, resulting in defining one’s personality (by means of communion with Thou, love for one’s neighbor and the effort to make one’s image beautiful in the moral sense) that have been found in the pages of Levinas’ writings. I show the means by which Dostoevsky’s polyvalent formulas, correlated with The Bible and its heavily charged with meaning position (The Book of Genesis, The Book of Isaiah, The Gospel of St. Matthew, and others), get semantically enriched and absorbed, as key components, by Levinas’ philosophical thinking and his hierarchy of values. I discuss the extent to which they determine his conceptualization of “subjectivity of ethical subject”: the concept of “I” in the accusative (“me voici”), the “I” summoned to be responsible “for everything and for all men”, to be a “guardian of one’s brother” on one’s way to “being-in-God”. In the article I also focus on the productivity and significance of Levinas’ methodological stance, which determines his philosophical hermeneutics and the palimpsest character of his discourse, i.e. their being orientated towards: 1) continuation and preservation of the “ancient”, original sense and its creative growth in a new “ideological environment”, 2) disclosing interrelation between “truth” and the philosophical method of emphasis and sublimation; this allows one to explain an important role of rhetorical figures and the increasing repetitiveness of topoi of thought in Levinas’ discourse, which come from/send one thinking of Dostoevsky (as well as of myth, Shakespeare and others), but approach a new level of knowledge and understanding.
В статье исследуется корпус текстов Левинаса с целью указать и верифицировать осуществление его «авторской» идеи о философствовании как «дешифровке запрятанного в палимпсесте писания» [écriture]. Рассматривается функция словесного и смыслового слоя («словосмысла») Достоевского в палимпсестном дискурсе философа — многократные примеры присутствия формул/идеологем писателя: понятия «ненасытимого сострадания» к другому человеку, догмата о виновности «всех за все и за всех», отрицательных (многоаспектная интерпретация «Каинова ответа», связанного с вопросом о человеческой самодостаточности и дерзком своеволии) и положительных формул отношения к Другому, и, тем самым, самоопределения личности (через причастность к Ты, любовь к ближнему и усилие сделать свой образ «благолепным»). Указывается, каким образом поливалентные формулы Достоевского, соотносимые с Библией и ее смысловой позицией (с книгой Бытия, Исаи, Евангелием от Матвея и др.), семантически обогащенные, в качестве ключевых составляющих, встраиваются в философское мышление Левинаса и его ценностную иерархию; в какой степени они определяют его концептуализацию «субъективности этического субъекта»: концепт «я» в аккузативе («me voici»), «я» призванного к ответственности «за все и за всех», — к тому, чтобы быть сторожем брата своего, в своем «к-Богу-бытии». Выявляется продуктивность и значимость методологической установки Левинаса, определяющей его философскую герменевтику и палимпсестность дискурса, т.е. ориентацию на 1) преемственность и сохранность «древнего», изначального смысла и его творческое взращивание в новой «идеологической среде»; 2) обнаружение взаимосвязи «истины» и философского метода, каким полагается эмфаз и сублимация; это объясняет значимую роль риторических фигур и возвышающей повторности топосов мысли в дискурсе Левинаса, восходящих/отсылающих к Достоевскому (также к мифу, Шекспиру и др.), но возводимых на новую ступень познания и понимания.
Przedmiotem badań w prezentowanym studium uczyniono korpus tekstów Lévinasa, by poddać namysłowi i weryfikacji jego koncept filozofowania jako „deszyfrowania tego, co zostało ukryte w palimpseście Pisma (écriture)”. Rozważania miały na celu udowodnienie, że konstytutywną warstwę palimpsestowej struktury dzieł Lévinasa stanowi „tekst Dostojewskiego”: powtarzające się i eksplikowane cytaty, jawne i ukryte odniesienia do „myślisłów”/formuł pisarza. Są to między innymi: pojęcie „nienasyconego współczucia” wobec Drugiego, dogmat o „winie każdego za wszystko i wszystkich”, negatywne i pozytywne formuły relacji z Innym (wielokrotnie ponawiana interpretacja sensu „odpowiedzi Kaina”, koncept miłości bliźniego i in.) i samookreślenia osoby ludzkiej. Przeprowadzona analiza wykazała, że uobecnione i kluczowe u Lévinasa koncepty Dostojewskiego, skonfrontowane z Biblią (Księga Rodzaju, Izajasza, Ewangelia według św. Mateusza) i poddane „uwznioślającej” transformacji stają się istotnym składnikiem aksjologicznego i etycznego myślenia filozofa, określając jego pojmowanie podmiotowości człowieka – podmiotu etycznego (koncepcję „ja” w akkuzatiwie, me voici) w jego powołaniu do odpowiedzialności za bliźniego; do tego, by być „stróżem brata swego” w swoim „byciu-ku-Bogu”. Ujawniono produktywność metodologicznej strategii Lévinasa, odzwierciedlonej w jego hermeneutyce filozoficznej i palimpsestowości dyskursu, a więc orientacji: 1) na przenoszenie sensu źródłowego, „pradawnego” i jego twórcze rozkrzewianie w nowej sytuacji ideologicznej; 2) na współdziałanie „prawdy” i „metody”, wyrażanej za pomocą pojęć sublimacji i emfazy; wyjaśniono tym samym rolę i znaczenie figur retorycznych oraz hiperbolicznych powtórzeń w dyskursie filozofa, zwłaszcza tych, które odsyłając do formuł Dostojewskiego (także do mitu, Szekspira i in.) i poszerzając ich pole semantyczne, wznoszą ich sens na wyższy poziom poznania i rozumienia.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 29-52
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Откуда есть пошла «беременная вдова»? Древнерусский источник очерков А. Герцена „С того берега”
Wherefrom Comes the ‘Pregnant Widow’? An Old Russian Source for the Author of “From the Other Shore”
Autorzy:
Gonneau, Pierre
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968429.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
пародия
имитация
"Евгений Онегин" А. С. Пушкина
"Евгений Вельский" М. И. Воскресенского
«беременная вдова»
очерк
а. герцен
с того берега
пoвecть врeмeнныx лeт
‘pregnant widow’
herzen
‘from the other shore’
‘the russian primary chronicle
Opis:
В статье на материале стихотворного романа М. И. Воскресенского “Евгений Вельский” (1828–1832) прослеживается типология движения литературы «второго ряда» к освоению классической словесности – средствами пародии и подражания, с одной стороны, и лирической переработки материала – с другой. Развивается мысль о закономерности неоднозначной рецепции “Евгения Онегина” А. С. Пушкина в его «двойнике» – “Евгении Вельском” М. И. Воскресенского. Показано, что таким образом получает развитие концепция проф. Э. Малэк о «контрапунктном» движении литературы XVII–XVIII вв. «от пользы к забаве и утехе». «Разделение» писательских предпочтений на области «серьезной» и «развлекательной» словесности оказывается «затруднительным» в рамках процесса развития классики и беллетристики в их постоянном взаимодействии.
On the material of the novel in verse “Eugene Velsky” (1828 – 1832) by Mikhail Voskresensky the author of the paper traces the dynamics of how ‘second-rate’ literature assimilates the achievements of the classics – by means of parody and imitation on the one hand, and by lyrical processing of the material – on the other. The author puts forward the idea that the ambiguous reception of Pushkin’s “Eugene Onegin” in its ‘double’ “Eugene Velsky”, is a regular phenomenon. In his transposition of “Onegin” Voskresensky applied techniques of writing typical of the ‘easy reading’ literature, but he could not reconcile them with the universal humanist reflection which he also included. Aware of the imperfection of his poetic experiments, Voskresensky sought to support his endeavours with the authority of the great poet himself, by referring to the human right to leave behind an ‘inconspicuous trail’, mentioned in “Onegin”. Thus, the case in hand corroborates Eliza Małek’s thesis about the ‘counterpoint’ character of the development of literature, ‘from the beneficial to the amusement and fun.’ The differentiation in writers’ preferences between the fields of ‘serious’ and ‘entertaining’ literature proves ‘difficult’ within the framework of the dual process of the development of the classics and low-brow fiction in their constant interaction.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 235-241
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies