Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "exile," wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Экзистенциализм Витольда Гомбровича и Георгия Иванова
    Existentialism of Witold Gombrowich and Georgij Ivanov
    Autorzy:
    Malcew, Leonid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/481377.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Gombrowich
    Ivanov
    existentialism
    exile literature
    Opis:
    In the present article a comporative analysis of the novel Ferdidurke by Gombrowich and the story Disintegration of Atom by George Ivanov that were published at the same time and that were interpreted as an artistic realization of the existential ideals is offered. An analysis of philosophic sense of these works is based on aesthetic antinomism of Berdayev who told the difference between an synthetic and an analytic types in modernist art of the XXth century.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2015, 1, XX; 75-81
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Учасники польського повстання 1863–1864 років в засланні на Катеринославщині
    Members of the Polish uprising of 1863 - 1864 years in exile Ekaterinoslav
    Autorzy:
    MOSIJUKOVA, Natalija
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/517679.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    History of Poland
    Dnipropetrovsk archive
    insurrection
    Opis:
    One of the most heroic and tragic history of Poland, the period when most of the Polish and Ukrainian lands belonged to the Russian empire is January Uprising (1863 - 1864 years). Consequently, some participants in the January Uprising 70 - 80 years of the nineteenth century. were in exile under police surveillance in the territory Ekaterinoslav province (modern name Ekaterinoslav - Dnipropetrovsk).
    Źródło:
    Historia i Świat; 2016, 5; 309-323
    2299-2464
    Pojawia się w:
    Historia i Świat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Другие берега» Владимира Набокова в перспективе геопоэтики первой волны эмиграции
    Vladimir Nabokov’s Other shores in perspective of the first wave of emigration
    Autorzy:
    Garziano, Svetlana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/482490.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    В. Набоков
    Другие берега
    геопоэтика
    автобиографическая поэтика
    изгнани
    русская эмиграция
    Vladimir Nabokov
    Other Shores
    geopoetics
    autobiographical poetics
    exile
    Russian emigration
    Opis:
    В данной статье изучаются некоторые принципы автобиографизма набоковской геопоэтики, которые заложены не только в семантике названия про-изведения, но также прослеживаются в структуре текста и его структурирующих тематических мотивах (воображаемое путешествие в прошлое, образ заснеженной России эпохи Серебряного века, эмиграция как послание в изгнании). Текстоло-гический анализ автобиографии Другие берега показывает важность концептов пространства, времени и памяти, персонифицированного в образе персонажа Мне-мозины, для осмысления географической жизнетворческой поэтики эмиграции. Исторический ход времени, разрушенный Русской революцией, создает независимые блоки памяти в процессе творческой работы автобиографа. Парадокс литературной памяти заключается в том, чтобы сохранить непрерывность времени и в то же время обеспечить его исторически-эпохальную разрывность и делимость. Биографиче-ский и поэтический путь представлен у В. Набокова как восхождение от прошлого к настоящему-будущему, от прожитого к воображаемому, от биографического к поэтическому, пространство жизни превращается в художественное пространство.
    Vladimir Nabokov’s autobiography Other Shores written in Russian and edited in 1954 by an émigré publishing house serves as a good example for considering the concept of geopoetics based on the example of the cultural and historical phenome-non of the first wave of emigration. The paper intends to study the poetics of Nabokov’s autobiography, which is not only laid down in the semantic meanings of the title of the work but also can be traced in the structure of the text and its structuring thematic motifs (travels in childhood, the image of Russia, emigration, exile, etc.).
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2020, 1, XXV; 47-60
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Поэзия Галины Кузнецовой в контексте творчества Ивана Бунина (тематический аспект)
    The Poetry of Galina Kuznetsova in the Context of Ivan Bunin’s Writing (the Thematic Aspect)
    Autorzy:
    Witczak, Patryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/651201.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Иван Бунин
    литература русского зарубежья
    поэзия русской эмиграции
    Галина Кузнецова
    Galina Kuznetsova
    Ivan Bunin
    Russian literature in exile
    poetry of the émigrés
    Opis:
    Galina Kuznetsova was a Russian writer, poet and memorialist who belonged to the younger generation of the Russian Emigration (the first wave). Her most famous work is the so-called “Grasse Diary”. Kuznetsova’s place in the literature of the Russian emigration was determined by her liaison with Ivan Bunin. The present paper brings an analysis of certain motifs in Kuznetsova’s poetry (homeland, death, love) precisely in the context of Bunin’s poetry.
    Галина Кузнецова – русская писательница, поэтесса, мемуаристка. Ее самым большим литературным достижением является Грасский дневник, в котором описывает жизнь с Иваном Буниным, который оказал сильное влияние на формирование художественной личности эмигрантки. В статье анализируются мотивы поэзии Кузнецовой (смерть, родина, любовь) в контексте лирики Бунина.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2019, 12; 109-120
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Шляхта западного края в политике российской империи во второй половине XIX века: Леопольд Валицкий и его имение Озёры
    Autorzy:
    Mulina, Svetlana
    Radiuk, Aleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787953.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zesłanie syberyjskie
    powstanie styczniowe
    szlachta
    Leopold Walicki
    polityka rosyjska na terenie ziem zabranych
    majątek Jeziory
    Siberian exile
    uprising of 1863
    gentry
    Leopold Valitski
    Russian policy in Western region
    estate Oziory
    Opis:
    Szlachta zachodniego kraju w polityce imperium rosyjskiego w drugiej połowie XIX wieku: Leopold Walicki i jego majątek Jeziory W artykule analizowana jest polityka caratu wobec uprzywilejowanej grupy społecznej ziem zabranych na przykładzie biografii ziemianina Leopolda Walickiego z guberni grodzieńskiej. Jego życiowa droga była zdeterminowana przez sytuację polityczną w kraju i złączona z losem jego majątku Jeziory. Podobnie jak większość drobnego ziemiaństwa, Walicki na początku swojej kariery realizował się w służbie państwowej i dopiero po otrzymaniu spadku znacząco zmienił się jego status bytowy. Rozlegle dobra, rodzinne skarby, wpływ na lokalną społeczność – wszystko złożyło się na to, że jego osobą szczególnie interesowały się władze rosyjskie. Mimo że był osobą apolityczną, Leopold został skazany za udział w powstaniu styczniowym i zesłany do guberni irkuckiej, a jego majątek skonfiskowano. Proces przejęcia Jezior przez skarb państwa świadczył o tym, że zmiana formy własności łączyła się ze wzrostem korupcji i różnych nadużyć ze strony cywilnej i wojskowej administracji carskiej. W wyniku konfiskaty i sekwestracji majątków uczestników powstania wiele tych gospodarstw zostało zrujnowanych. Шляхта западного края в политике российской империи во второй половине XIX века: Леопольд Валицкий и его имение Озёры В статье рассматривается политика царизма по отношению к привилегированному сословию Западного края на примере биографии помещика Гродненской губернии Леопольда Валицкого. Его судьба формировалась под влиянием политической обстановки в регионе и была тесно связана с судьбой имения Озёры. Сначала Валицкий реализовывал жизненный путь типичного безземельного шляхтича, зарабатывающего канцелярской работой, и только после получения наследства стал влиятельной личностью в Гродненской губернии. Большое имение, обширные родственные связи, влияние на местное население – все это способствовало повышенному вниманию властей к фигуре Валицкого. Будучи далеким от политики, он был осужден за участие в восстании 1863 г. и сослан на поселение в Иркутскую губернию. Судьба конфискованного у Валицкого имения Озеры показывает, что передел земельной собственности в Западном крае в пользу русского землевладения сопровождался ростом злоупотреблений чиновничества и хищнических амбиций местной бюрократической верхушки. В результате масштабной акции по секвестированию и конфискации имений местной шляхты, многие земельные владения пришли в упадок.
    В статье рассматривается политика царизма по отношению к привилегированному сословию Западного края на примере биографии помещика Гродненской губернии Леопольда Валицкого. Его судьба формировалась под влиянием политической обстановки в регионе и была тесно связана с судьбой имения Озёры. Сначала Валицкий реализовывал жизненный путь типичного безземельного шляхтича, зарабатывающего канцелярской работой, и только после получения наследства стал влиятельной личностью в Гродненской губернии. Большое имение, обширные родственные связи, влияние на местное население – все это способствовало повышенному вниманию властей к фигуре Валицкого. Будучи далеким от политики, он был осужден за участие в восстании 1863 г. и сослан на поселение в Иркутскую губернию. Судьба конфискованного у Валицкого имения Озеры показывает, что передел земельной собственности в Западном крае в пользу русского землевладения сопровождался ростом злоупотреблений чиновничества и хищнических амбиций местной бюрократической верхушки. В результате масштабной акции по секвестированию и конфискации имений местной шляхты, многие земельные владения пришли в упадок.
    The article deals with the tsarist’s policy towards nobility of Empire’s Western region on the example of the landlord Leopold Valitski from Grodno governorate. His fate was determined by the political situation in the region and closely intermingled with the fate of his estate Oziory. Valitski, as the majority of landless nobility, started his career as a clerk and only after coming into fortune had become an authoritative person in Grodno governorate. Large estate, broad circle of kin relations, high position in local society – all these factors made Leopold an object of particular attention of Russian authorities. Being absolutely apolitical he has been convicted of participating in uprising of 1863 and exiled into Siberia. The authors in slightly details investigate Oziory confiscation process and come to the conclusion that private property seizure by the government was followed by corruption and robbing of many estates by civil and military administration. In the result of wide scale sequestration and confiscation local gentry property lots of estates fell into decline.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 79-103
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Две малые литературные формы Флориана Чарнышевича как явление литературной жизни аргентинской полонии
    Two small literary forms of Florian Czarnyszewicz as a phenomenon in the literary life of the Argentine Polonia
    Autorzy:
    Янишевский, Александр
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832495.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-22
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    литература
    эмиграция
    война
    аргентинская полония
    общественная деятельность
    родная земля
    малая литературная форма
    literature
    exile
    war
    Argentine Polonia
    social activity
    homeland
    small literary form
    Opis:
    The article is about two stories by Florian Czarnyszewicz, written to them at the end of their lives on the subject of Argentine Polonia, to which he devoted his entire social activity. Biblical themes have been invented in the small literary forms of the writer. A short comparison was made with the works of other writers, in particular with Mikhail Sholohov. Reflections on the usefulness of exploring the small literary forms of the writer before the great ones were quoted.
    Źródło:
    Studia Wschodniosłowiańskie; 2019, 19; 75-87
    1642-557X
    Pojawia się w:
    Studia Wschodniosłowiańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ссыльные поляки в Вологодской губернии в 19 веке: российская историография и перспективы исследования
    Polish deportation in the Vologda province (Vologodskaya gubernia) in the XIXth century: Russian historiography and research perspectives
    Polscy zesłańcy w guberni wołogodzkiej w XIX wieku. Rosyjska historiografia i perspektywy badawcze
    Autorzy:
    Liutynski, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687693.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    wołogodzka gubernia
    Polacy zesłańcy
    rosyjska historiografia
    perspektywy badawcze
    Vologda province
    Polish exile
    Russian historiography
    research perspectives
    Opis:
    Gubernia wołogodzka, region Imperium Rosyjskiego (w latach 1796–1917), był wykorzystywany przez rząd carski w XIX – początkach XX wieku, jako miejsce zsyłek politycznych. Pewna liczba uczestników ruchu rewolucyjnego w Królestwie Polskim w XIX wieku została zesłana na tę prowincję. Rosyjska historiografia polskich zesłańców odnosi się głównie do regionów syberyjskich, gdzie wygnańców było znacznie więcej. Istnieją interesujące i szczegółowe opracowania dotyczące polskich zesłańców w sąsiednich guberniach archangielska, wiatska i nowogrodzka. O zesłanych do Wołogdy uczestnikach powstań w Królestwie Polskim powstało kilku wydawnictw lokalnych naukowców (Бонфельд, Голикова и др.): o wysokiej rangi dowódcach wojskowych powstania listopadowego, o zesłańcach konspiracji Konarskiego i o ponad 80 uczestnikach powstania styczniowego. Na podstawie danych archiwalnych badane są epizody z życia codziennego, dane biograficzne, uogólnienia. Tematami istotnymi badawczo pozostają następujące obszary: szczegółowa analiza biografii, publikacja źródeł archiwalnych, badanie źródeł osobowych: wspomnienia zesłańców i mieszkańców.
    Vologda Province, the region of the Russian Empire (1796–1917), was used in the XIX – early XX century by the tsarist government as a place of political exile. A certain number of participants in the revolutionary movement in the Kingdom of Poland in the 19th century was exiled to the province. The Russian historiography of the Polish exile mainly refers to the Siberian regions, where exiles were much larger. There are interesting and detailed studies of Polish exiles in the neighboring Arkhangelsk, Vyatka and Novgorod provinces. Several publications of local researchers (Bonfeld, Golikova, etc.) about the exiled Poles in Vologda from the Kingdom of Poland have been made: about high-ranking commanders of the November uprising, about exiles after Konarsky case and more than 80 participants of the January uprising. On the basis of archival data, episodes of everyday life, biographical data, generalizations are studied. The topic remains relevant for research in the following areas: detailed analysis of biographies, publication of archival sources, study of personal sources: memories of exiles and local residents
    Źródło:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2017, 17; 91-102
    2450-6796
    Pojawia się w:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trzy spotkania z Andriejem Siniawskim
    Three Meetings with Andrei Sinyavsky
    Autorzy:
    Przebinda, Grzegorz Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085205.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-14
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Абрам Терц
    контакты краковского подпольного журнала «Арка» с русскими писателями в изгнании в Париже
    Наталья Горбаневская
    Ирина Иловайская-Альберти
    Владимир Максимов
    Анджей Дроич
    три встречи Пшебинды с Синявским - в Париже
    Женеве и Краков
    интервью Пшебинды и Романовского с Синявским и Розановой в Кракове в 1993 году
    Andriej Siniawski
    Abram Terc
    kontakty krakowskiej podziemnej „Arki” z rosyjskimi pisarzami emigracyjnymi w Paryżu
    Natalia Gorbaniewska
    Irina Iłowajska-Alberti
    Władimir Makismow
    Andrzej Drawicz
    trzy spotkania Przebindy z Siniawskim w Paryżu
    w Genewie i Krakowie
    wywiad Grzegorza Przebindy i Andrzeja Romanowskiego z Siniawskim i Marią Rozanową w Krakowie w 1993
    Andrei Sinyavsky
    Abram Tertz
    contacts of the Krakow underground journal “Arka” with the Russian writers in exile in Paris
    Natalya Gorbanevskaya
    Irina Ilovajska-Alberti
    Vladimir Maksimov
    Przebinda’s three meetings with Sinyavsky – in Paris
    Geneva and Krakow
    Przebinda and Romanowski’s interview with Sinyavsky and Rozanova in Cracow in 1993
    Opis:
    В статье рассказывается о трех моих встречах с Андреем Донатовичем Синявским (1927–1997), русским писателем и литературным критиком, широко известным в 1970–1990 годах. Первоначально Синявский публиковался в СССР под своим именем, но с 1959 года его произведения нелегально появлялись на Западе под псевдонимом «Абрам Терц». Синявский-Терц оставался в эмиграции во Франции с 1973 до конца своей жизни. В первой части текста обсуждаются контакты, которые краковский подпольный журнал «Арка» и Анджей Дравич, великий польский знаток России, установили с русскими писателями в изгнании, жившими в Париже во времена железного занавеса (прежде всего Ириной Иловайской-Альберти, Натальей Горбаневской, Владимиром Максимовым и Андреем Синявским). Я восстанавливаю по памяти свою первую встречу с Синявским и Марией Розановой, его женой, в Фонтене-о-Роз под Парижем в 1987 году. Розанова, еще при жизни писателя, помогала мужу в его редакционной деятельности. Во второй части эссе я рассказываю о своей второй встрече с писателем в Женеве в 1988 году во время международной конференции «Тысячелетие крещения Киевской Руси», организованной профессором Жоржем Нива. В третьей и заключительной части я пишу о своей третьей встрече с Синявским и Розановой, которая произошла в Кракове в ноябре 1993 года, через два года после распада СССР. Результатом этой последней встречи стало интервью с Синявским и Розановой, подготовленное мной и Анджеем Романовским для еженедельника «Тыгодник повшехны» тридцать лет назад и опубликованное ниже с моими актуальными комментариями в виде сносок.
    The above memoirs and literary essay talk about my three meetings with Andrei Donatovich Sinyavsky (1927–1997), Russian writer and literary critic, who was widely known in the 1970s–1990s. Originally, Sinyavsky published under his own name in the USSR, but from 1959 his writings appeared illegally in the West under the pen name “Abram Tertz.” Sinyavsky-Tertz remained in exile in France from 1973 until the end of his life. The first part of my text discusses the contacts that the Krakow underground journal “Arka” and Andrzej Drawicz, the great Polish expert on Russia, established with Russian writers in exile living in Paris during the times of the iron curtain (primarily Irina Ilovayska-Alberti, Natalya Gorbanevskaya, Vladimir Maksimov and Andrei Sinyavsky). I reconstruct from memory my first meeting with Sinyavsky and Maria Rozanova, his wife, at Fontenay-aux-Roses near Paris in 1987. During the writer’s lifetime, Rozanova assisted her husband in his editorial activities. In the second part of the essay I talk about my second meeting with the writer in Geneva in 1988, during the international conference on the Millennium of the Baptism of Kievan Rus’ organized by professor Georges Nivat. In the third and final part, I write about my third meeting with Sinyavsky and Rozanova which took place in Krakow in November 1993, two years after the collapse of the USSR. The result of this last meeting was an interview with Sinyavsky and Rozanova prepared by me and Andrzej Romanowski for the weekly “Tygodnik Powszechny” thirty years ago, and published below with my current commentary in the form of footnotes. keywords Andrei Sinyavsky, Abram Tertz, contacts of the Krakow underground journal “Arka” with the Russian writers in exile in Paris, Natalya Gorbanevskaya, Irina Ilovajska-Alberti, Vladimir Maksimov, Andrzej Drawicz, Przebinda’s three meetings with Sinyavsky – in Paris, Geneva and Krakow, Przebinda and Romanowski’s interview with Sinyavsky and Rozanova in Cracow in 1993.
    Powyższy esej wspomnieniowo-literacki opowiada o moich trzech spotkaniach z Andriejem Siniawskim (1927–1997), znanym szeroko w swoim czasie pisarzem i krytykiem literackim, najpierw tworzącym oficjalnie w ZSRR pod własnym nazwiskiem, a następnie, od 1959, nielegalnie na Zachodzie pod pseudonimem „Abram Terc”. Od 1973 Siniawski-Terc przebywał nieodwołalnie na emigracji we Francji. W pierwszej części swego tekstu opowiadam o transgranicznych – zza komunistycznej „żelaznej kurtyny” na Zachód – kontaktach krakowskiej „podziemnej” „Arki i odrębnie wielkiego polskiego rusycysty Andrzeja Drawicza (1932–1997) z rosyjskimi pisarzami na emigracji w Paryżu (przede wszystkim z Iriną Iłowajską-Alberti, Natalią Gorbaniewską, Władimirem Maksimowem i właśnie Andriejem Siniawskim). W tejże pierwszej części rekonstruuję z żywej jeszcze, na szczęście, pamięci własnej moje pierwsze spotkanie – w 1987 w Fontenay-aux-Roses pod Paryżem – z Andriejem Siniawskim i Marią Rozanową, jego żyjącą do dziś, żoną i współpracowniczką. W części drugiej eseju opowiadam o moim następnym spotkaniu z pisarzem w 1988 w Genewie, podczas międzynarodowej konferencji poświęconej Milenium Chrztu Rusi Kijowskiej. W części zaś trzeciej piszę o spotkaniu, które miało miejsce już w Krakowie w listopadzie 1993, dwa lata po upadku ZSRR. Owocem tego ostatniego spotkania stał się wywiad z Siniawskim i Rozanową dla „Tygodnika Powszechnego”, przygotowany prawie trzydzieści lat temu wespół z Andrzejem Romanowskim, a publikowany poniżej z moim współczesnym komentarzem.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2022, 1(177); 224-248
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies