Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dynasty" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Храмоздательная деятельность династии Бахрушиных v
Bakhrushin Dynasty Construction of Churches
Autorzy:
Ростислав, Ярема
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494478.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
православие
строительство храмов
благотворительность
династия Бахрушиных
культурные трансформации к. XIX – нач. XX вв.
Orthodoxy
building churches
charity
Bakhrushin Dynasty
cultural transformations of the late 19th – early 20th centuries
Opis:
В статье дана панорама храмоздательной деятельности и различных видов церковной благотворительности представителей династии промышленников Бахрушиных. Тема освещена в контексте социокультурных трансформаций рубежного времени XIX-XX вв., где масштабы благотворительной и в частности храмоздательной деятельности представлены как ответ на вызовы XX столетия. Помимо отношения отечественной интеллигенции к православию как к охранительной системе, способной содействовать сохранению внутренних устоев русской жизни, на примере династии Бахрушиных рассмотрены причины расцвета строительства культовых сооружений, лежащие в сфере православных традиций и воспитания, а также свойства личности меценатов. Представленная ретроспектива церковной благотворительности представителей рода Бахрушиных раскрывает ее масштабы, озвучивает степень участия жертвователей в жизни взятых ими под опеку храмов, которые становились не только центрами духовного просвещения, но и прекрасными памятниками культовой архитектуры и обозначает храмоздательную деятельность как характерную тенденцию конца XIX – начала XX вв.
The article provides an overview of the church construction activity of the Bakhrushin Dynasty as well as their other charity work. The topic is presented through the lens of sociological and cultural transformations of the late 19th and early 20th centuries when charity work in general and the number of churches in particular constructed was a response to the challenges brought about by the 20th century. A study of the Bakhrushin Dynasty reveals the reasons why the construction of religious buildings flourished in the abovementioned time – these buildings were based in Orthodox tradition and upbringing and included the personal characteristics of the benefactors. The retrospective of the church-related charity work carried out by the Bakhrushins shows its size and reveals how much the benefactors were involved in the life of the churches they patronized. Such churches not only turned into centres of spiritual enlightenment for the people, but also appeared to become prominent architectural sites, which is a remarkable trend of the late 19th and early 20th centuries.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2018, 01; 7-25
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Еврейский вопрос в политике модернизации позднеимперской России
The Jewish question in the politics of modernization of late Tsarist Russia
Autorzy:
Безаров, Oлександр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116597.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
tsar
anti-Semitism
ghetto
Romanov dynasty
Alexander II
regime
car
antysemityzm
getto
dynastia Romanowów
Aleksander II
reżim
Opis:
Artykuł analizuje kwestię żydowską w polityce modernizacyjnej rządu carskiego w drugiej połowie XIX – początku XX wieku. Autor jest przekonany, że kwestia żydowska (kwestia równości Żydów) była tematem aktualnym na wszystkich trzech etapach polityki modernizacyjnej. Jeśli więc w okresie wielkich reform kwestia żydowska była rozpatrywana przez pryzmat politycznej lojalności Żydów wobec autokratycznego reżimu Aleksandra II, który skłaniał się do równouprawnienia, to w drugim i trzecim etapie (1881-1911 r.) problem rosyjskich Żydów został zaostrzony przez wzrost państwowego antysemityzmu, będącego integralną częścią ideologii imperialnego nacjonalizmu. Pewne próby rozwiązania kwestii żydowskiej podjęto na początku XX wieku w polityce V.K. Pleve, V.N. Kokovtseva, S.J. Witte i P.A. Stolypina. Jednak na tle sprzeczności polityki państwa carskiego wobec kwestii żydowskiej w ogóle, a w okresie modernizacji zwłaszcza, zniknęły nadzieje emancypacyjne Żydów rosyjskich. Wyciągnięto z tego wnioski, że polityka modernizacyjna ma charakter zasadniczo nieorganiczny, co nie mogło nie mieć odzwierciedlenia w ideologicznym i politycznym podejściu do kwestii żydowskiej. Mimo pewnych ustępstw, takich jak równouprawnienie Żydów w Królestwie Polskim w 1862 r., prawo wyborcze Żydów rosyjskich w latach 1905-1907 oraz próby zniesienia systemu kwot dla żydowskich akademików w latach 1907-1908, rząd nie odważył się zlikwidować instytucji strefy osadnictwa żydowskiego, która była zasadniczo formą średniowiecznego getta. Polityka państwowego antysemityzmu była nie tylko wynikiem umacniania się przez Romanowów carskiego patriotyzmu i mistycyzmu religijnego, lecz także reakcją autokracji na zauważalną działalność polityczną i rewolucyjną Żydów. Według autora autokracja ostatnich Romanowów okazała się zakładnikiem własnej polityki modernizacyjnej. Kraj przygotowywał się do głębokich zmian rewolucyjnych, w których kwestia żydowska odgrywała ważną rolę.
The article analyzes the Jewish question in the modernization policy of the Tsarist government in the second half of the 19th – early 20th century. The author is convinced that the Jewish question (the question of Jewish equality) was a topical issue at all three stages of the modernization policy. Thus, if in the period of the Great Reforms the Jewish question was considered through the prism of the political loyalty of the Jews to the autocratic regime of Alexander II, who was inclined to grant them equality, then in the second and third stages (1881-1911) the problem of Russian Jews was exacerbated by the rise of state anti-Semitism, which was an integral part of the ideology of imperial nationalism. Some attempts to solve the Jewish question were made at the beginning of the 20th century in the policies of V. K. Pleve, V. N. Kokovtsev, S. J. Witte, and P. A. Stolypin. However, against the background of the contradiction of the tsarist state policy towards the Jewish question in general and in the modernization period in particular, the hopes of Russian Jews for emancipation disappeared. Conclusions were drawn that the modernization policy was essentially inorganic, which could not fail to be reflected in ideological and political approaches to the Jewish question. Despite some concessions, such as granting equal rights to Jews in the Kingdom of Poland in 1862, to Russian Jews the right to vote in 1905-1907, and attempts to abolish quota system for Jewish academicians in 1907-1908, the government did not dare to abolish the institution of the Jewish settlement zone, which was essentially a form of medieval ghetto. The policy of state anti-Semitism was not only a result of the Romanovs' strengthening of tsarist patriotism and religious mysticism, but also a reaction of the autocracy to the noticeable political and revolutionary activities of the Jews. According to the author, the autocracy of the last Romanovs proved to be hostage to its own modernization policy. The country was preparing for deep revolutionary changes, in which the Jewish question played an important role.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 9-24
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies