Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hearing impairment" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Гуманистическая воспитательная концепция в обеспечении потенциала социальной инклюзии на Беларуси школьников с нарушением слуха
Humanistic Educational Concept in Providing Social Inclusion of Pupils with Hearing Impairment in Belarus
Humanistyczna koncepcja edukacyjna zmierzająca do zapewnienia integracji społecznej uczniów z wadą słuchu na Białorusi
Autorzy:
Evchik Semenova, Nadezhda
Rakhmanova Vladimirovna, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811212.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
edukacja włączająca
uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
niesłyszący
postawy
cechy osobowości
komunikacja
współpraca
inclusive education
pupils with special educational needs
persons with hearing loss
attitudes
characteristics of personality
communication
cooperation
Opis:
The trend of inclusive education in Belarus inspired a series of studies on the possibilities of social integration of pupils with special educational needs. The purpose of the following article is to describe the activities implementing humanistic holistic approach, which aims at social activation of pupils with hearing loss. The participants of the project were pupils from Special School with Hard of Hearing Student's Dormitory No 13 in Minsk. The undertaken actions were aimed at changing the attitudes of passive consumers, socially immature, apathetic, with no initiative men into active participants in the social life. For this reason, it was essential to develop in a young person's personality characteristics such as: inner freedom and independence, self-discipline, self-control, self-management, and the ability of self-reflection. The project was designed to achieve these goals through a specially planned series of cultural and entertainment events participated in by the deaf, their hearing friends, parents, teachers, and representatives of the state and non-governmental organizations. This active model of education consisted of five, associated with each other, phases: diagnostic, implementing special cultural and sport actions, and finally those evaluating and modifying ones. The model assumed 2 basic directions of pupils' development: education in communication and action, as well as cooperation between hearing impaired students with hearing children and adults. Some competitions, festivals, meetings, intellectual games were organized using different technologies and interactive methods, e.g.: volunteering. Analysis of the above-mentioned actions shows that preparing pupils with hearing loss to social integration is a process requiring proper emotional contact and effective communication. Only then do different actions help not only to overcome passivity, lack of self-confidence, but also to arouse interests and develop creativity. Positive effects of the implemented project can be seen, since the graduates of this experimental school went on to study at numerous Belarusian universities.
Nurt edukacji włączającej na Białorusi zainspirował serię badań nad możliwościami integracji społecznej uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Celem artykułu jest opis działań wdrażających humanistyczną koncepcję holistyczną, mającą na celu zaktywizowanie społeczne uczniów z uszkodzeniami słuchu. W projekcie wzięli udział uczniowie Szkoły Specjalnej z internatem dla Dzieci Niedosłyszących nr 13 w Mińsku. Podjęte działania miały przekształcać postawy biernych konsumentów, niedojrzałych społecznie, apatycznych, bez inicjatywy – w twórczych, aktywnych uczestników życia społecznego. W tym celu należało wykształcić w młodym człowieku takie cechy osobowości, jak: wewnętrzna wolność i niezależność, samodyscyplina, samokontrola, samorządność, zdolność do refleksji. W projekcie zaplanowano osiągnięcie owych celów poprzez odpowiednio zaplanowany szereg imprez kulturalno-rozrywkowych, w których uczestniczyli niesłyszący, ich słyszący koledzy, rodzice, nauczyciele oraz przedstawiciele organizacji państwowych i pozarządowych. Ten aktywny model edukacji składał się z pięciu powiązanych ze sobą etapów: diagnostycznych, wdrażających konkretne działania kulturalne i sportowe oraz ewaluacyjnych i modyfikujących. Model zakładał dwa podstawowe kierunki rozwoju uczniów: kształcenie w komunikacji i w działaniu oraz współpraca uczniów z uszkodzeniami słuchu ze słyszącymi dziećmi i dorosłymi. Organizowano konkursy, festiwale, wystawy, spotkania, gry i zabawy intelektualne, wykorzystując różne technologie informatyczne oraz metody interaktywne, np. wolontariat. Analiza powyższych działań pokazuje, że przygotowanie uczniów z uszkodzeniami słuchu do integracji społecznej to proces, którego podstawą jest dobry kontakt emocjonalny i skuteczna komunikacja. Dopiero wtedy różne działania pomagają przezwyciężyć bierność, brak wiary we własne siły, rozbudzić zainteresowania, rozwijać kreatywność. Pozytywne efekty wdrożonego projektu są widoczne, gdyż absolwenci tej eksperymentalnej szkoły podjęli studia na wielu białoruskich uczelniach wyższych.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2013, 5(41), 3; 151-160
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
СИСТЕМА СПЕЦИАЛЬНОГО ОБРАЗОВАНИЯ ДЛЯ ДЕТЕЙ С СЕНСОРНЫМИ НАРУШЕНИЯМИ В УКРАИНЕ И ПОЛЬШЕ (XIX – НАЧАЛО XXI ВЕКА)
FORMATION AND DEVELOPMENT OF EDUCATION FOR CHILDREN WITH SENSORY DISORDERS IN UKRAINE AND POLAND
TWORZENIE I ROZWÓJ EDUKACJI DLA DZIECI Z ZABURZENIAMI CZUCIA NA UKRAINIE I W POLSCE
Autorzy:
Shevchenko, Wladimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/479799.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
children with sensory impairments,
children with hearing impairment,
children with visual impairment,
surdopedagogy,
tyflopedagogy,
reforming the education system
dzieci z zaburzeniami czucia,
dzieci z wadą słuchu,
dzieci z zaburzeniami wzroku,
surdopedagogika,
tyflopedagogika,
reforma systemu edukacji
Opis:
In the article, the author analyzes the formation and development of the education system for children with sensory impairments. The author gives a concise comparative description of the development of the education system for children with hearing impairment and vision in Ukraine and Poland. In the article, the author draws attention to the fact that surdopedagogy in two countries originated at the beginning of the nineteenth century, and typhlopedagogy – in the second half of the nineteenth century. Both systems have gone a long way in their development: from the care of such children to an understanding of their training and education, from differentiation to integration and inclusion in the general environment, that is, inclusiveness. The author notes that in the nineteenth and early twentieth centuries, special educational institutions for hearing impaired and sighted children were not included in the state education system. Only at the beginning of the 20th century, the situation began to change gradually. Until the Second World War, the number of special educational institutions for hearing impaired and sighted children was insignificant. They could not cover all school-age children. In the second half of the twentieth century, the rapid development of special education began. She covered the training of all children with hearing and vision impairment. At the end of the twentieth – early XXI century, significant modernization of the education system for children with special needs began in Ukraine and Poland. It aims to democratize and improve its quality. This causes the need for the innovative development of all its parts. At the present stage, the process of integration/inclusion of people with hearing impairments and eyesight into the educational space takes place in order to ensure their maximum development and socialization.
W artykule autor analizuje tworzenie i rozwój systemu edukacji dla dzieci z zaburzeniami czucia. Autor w zwięzły i porównawczy sposób opisuje rozwój systemu edukacji dzieci z wadą słuchu i wzroku na Ukrainie i w Polsce. Zwraca uwagę na fakt, że surdopedagogika w tych dwóch krajach powstała na początku XIX wieku, a tyflopedagogika – w drugiej połowie XIX wieku. Obydwa systemy przeszły długą drogę w swoim rozwoju: od opieki nad takimi dziećmi po zrozumienie ich specyficznych potrzeb, od różnicowania do integracji i włączenia w ogólne środowisko, to znaczy inkluzywności. Autor zauważa, że w XIX i na początku XX wieku specjalne placówki oświatowe dla dzieci niedosłyszących i niedowidzących nie były objęte systemem edukacji publicznej. Dopiero na początku XX wieku sytuacja zaczęła się stopniowo zmieniać. Do drugiej wojny światowej liczba specjalnych placówek oświatowych dla dzieci niedosłyszących i widzących była niewielka. Nie mogły one objąć swym oddziaływaniem wszystkich dzieci w wieku szkolnym. W drugiej połowie XX wieku rozpoczął się szybki rozwój edukacji specjalnej. W XXI wieku rozpoczęła się znacząca modernizacja systemu edukacji dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi na Ukrainie i w Polsce. Ma ona na celu demokratyzację i poprawę jego jakości. Powoduje to konieczność innowacyjnego rozwoju wszystkich jego części. Na obecnym etapie następuje proces włączenia osób z uszkodzeniem słuchu i wzroku w przestrzeń edukacyjną w celu zapewnienia im maksymalnego rozwoju i socjalizacji.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2018, 18; 167-175
1896-4591
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies