Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Socjalizm"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    ОТНОШЕНИЕ МИХАИЛА ПРИШВИНА К ИДЕОЛОГИИ
    STOSUNEK MICHAIŁA PRISZWINA DO IDEOLOGII
    THE ATTITUDE OF MIKHAIL PRISHVIN TO IDEOLOGY
    Autorzy:
    Szubin, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605142.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Михаил Пришвин, социализм, коллективизм, инфантилизм, Весь-человек, личность
    Michaił Prishvin, socjalizm, kolektywizm, infantylizm, „jeden człowiek”, osobowość
    Mikhail Prishvin, socialism, collectivism, infantilism, One-man, person
    Opis:
    The article deals with the problem of writer Mikhail Prishvin’s attitude to socialist ideology. The Diaries of Mikhail Prishvin from 1920 to 1954 are analyzed. The author proposes a periodization of creating the concept of the All-Man, which correlates with social phenomena. The dynamics of Prishvin’s attitude to ideology from total rejection to an attempt to understand socialism is shown. Especially distinguished motives of collectivism and infantilism as the main features of a socialist man. The author draws attention to the fact that for Prishvin socialism and fascism (nazism) has a deep similarity.
    Artykuł porusza problem stosunku rosyjskiego pisarza Michaiła Priszwina (1873–1954) do ideologii socjalistycznej. Analizowane są dzienniki Michaiła Priszwina z lat 1920–1954. Autor proponuje periodyzację tworzenia koncepcji „całego człowieka”, która koreluje ze zjawiskami społecznymi. Pokazano dynamikę nastawienia Priszwina do ideologii z całkowitego odrzucenia do próby opanowania socjalizmu. Szczególnie podkreślają się motywy kolektywizmu i infantylizmu jako podstawowych cech socjalistycznego człowieka. Autor zwraca uwagę na fakt, że dla Priszwina socjalizm i faszyzm (nazizm) mają głębokie podobieństwo.
    Статья затрагивает проблему отношения русского писателя Михаила Михайловича Пришвина (1873–1954) к социалистической идеологии. Анализируются дневники писателя за период с 1920 по 1954 год. Предлагается периодизация создания концепции «единого человека», коррелирующей с общественными явлениями. Показана динамика отношения Пришвина к идеологии от полного отрицания до попыток освоения социализма. Особо подчеркиваются мотивы коллективизации и инфантилизма в качестве основных черт советского человека. Автор обращает внимание на тот факт, что социализм и фашизм (нацизм) глубоко родственны.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2020, 172, 4
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    О некоторых актуальных аспектах интерпретации либеральной традиции в России
    W sprawie niektórych aktualnych aspektów interpretacji tradycji liberalnej w Rosji
    On some actual aspects of the interpretation of the liberal tradition in Russia
    Autorzy:
    Gutorov, Vladimir Aleksandrovich
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/620038.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    liberalism
    conservatism
    socialism
    post-communism
    political ideologies
    democracy
    capitalism
    liberalizm
    konserwatyzm
    socjalizm
    postkomunizm
    rewolucja
    ideologie polityczne
    demokracja
    kapitalizm
    Opis:
    The article examines the key moments of the transformation of the liberal tradition in Russia in the context of analysis of the main directions of the evolution of liberal ideological discourse and liberal culture in Western Europe and the United States. The need for such an analysis is determined, primarily, by the fact that since the early 1990s the Western liberal stereotypes became ideological basis for the new Russian political elite and the dominant trend of state propaganda. However, the main fact is often overlooked: in the XX century Russian liberalism has twice been compromised so that in the short-term the hopes for the revival of the liberal ideas are left. The crisis of the liberal tradition delineated also the West. Liberalism is undergoing there very significant transformation, with far-reaching cultural and political implications. In particular, at the end of XX – beginning of XXI cc. more active role in Western public discourse began to play the radical neo-conservative versions of an ideology that combined conservative program of political reforms with a strong libertarian (neoliberal) rhetoric, which is actively used by the ruling circles of the USA and Western Europe for ideological influence on the political elites of Russia as like as the Central and Eastern Europe during the so-called “velvet revolutions”. At the same time in the late twentieth century, more and more clearly and sharply came to the fore anti-liberal thought and criticism that has always evolved in parallel with liberalism itself and almost never stopped its existence.  
    W artykule rozpatruje się kluczowe momenty transformacji tradycji liberalnej w Rosji w kontekście analizy głównych kierunków ewolucji liberalnego dyskursu ideologicznego oraz kultury liberalnej w Europie i USA. Konieczność tejże analizy wynika przede wszystkim stąd, iż od początku lat 90-tych XX stulecia zachodnie stereotypy liberalne stały się podstawą ideologiczną dla nowej rosyjskiej elity politycznej oraz dominującą tendencją propagandy państwowej. Zarazem często traci się z pola widzenia główny fakt: w wieku XX liberalizm rosyjski uległ dwukrotnej kompromitacji, toteż nadzieje na odrodzenie idei liberalnych w perspektywie krótkookresowej praktycznie nie istnieją. Kryzys tradycji liberalnej zaznaczył się również na Zachodzie. Liberalizm przeżywa tam głęboko znaczące przemiany, posiadające daleko idące następstwa kulturowe i polityczne. W szczególności, w końcu XX i na początku XXI wieku bardziej aktywną rolę w zachodnim dyskursie publicznym zaczęły odgrywać radykalne, neokonserwatywne wersje ideologii, łączące konserwatywny program reform politycznych z silną retoryką libertariańską (neoliberalną), którą kręgi rządzące USA oraz Europą Zachodnią aktywnie wykorzystywały w celu ideologicznego oddziaływania zarówno na elity polityczne Rosji, jak i państw Europy Centralnej i Wschodniej w okresie tzw. aksamitnych rewolucji. Zarazem w końcówce XX wieku coraz jaśniej i wyraźniej na pierwszy plan wysunęły się idee antyliberalne i krytyka antyliberalna, które zawsze rozwijały się równolegle w stosunku do samego liberalizmu i których istnienie niemal nigdy nie uległo przerwaniu.
    В статье рассматриваются ключевые моменты трансформации либеральной традиции в России в контексте анализа основных направлений эволюции либерального идеологического дискурса и либеральной культуры в Западной Европе и США. Необходимость такого анализа определяется, прежде всего, тем, что с начала 1990-х годов западные либеральные стереотипы стали идеологической основой для новой российской политической элиты и доминирующей тенденцией государственной пропаганды. Однако часто упускается из виду главный факт: в XX веке российский либерализм был дважды скомпрометирован так, что в краткосрочной перспективе надежд на возрождение либеральных идей практически не остается. Кризис либеральной традиции обозначился и на Западе. Либерализм переживает там очень значительные трансформации, имеющие далеко идущие культурные и политические последствия. В частности, в конце XX – начале XXI вв. более активную роль в западном публичном дискурсе стали играть радикальные неоконсервативные версии идеологии, сочетающие консервативную программу политических реформ с сильной либертарианской (неолиберальной) риторикой, которая активно использовались правящими кругами США и Западной Европы для идеологического влияния на политические элиты как России, так и стран Центральной и Восточной Европы в период так называемых «бархатных революций». Одновременно в конце двадцатого века все яснее и определеннее выходили на передний план антилиберальные идеи и критика, которые всегда развивались параллельно с самим либерализмом и почти никогда не прекращали своего существования.  
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2019, 4; 93-113
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies