Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Polityka zagraniczna"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Внешняя политика России и кадеты накануне первой мировой войны
Polityka zagraniczna Rosji a kadeci przed I wojną światową
Autorzy:
Wiśniewski, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647725.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Na początku XX w. głównym problemem, który decydował o światowej polityce, był narastający między mocarstwami konflikt, szczególnie pomiędzy Anglią i Niemcami. Te ostatnie zbyt późno przystąpiły do walki o podział świata i uzyskane kolonie ich nie zadowalały. Przygotowując się do przyszłych rozgrywek państwa europejskie podzieliły się na dwa bloki. Po nieudanej wojnie z Japonią doszło do zbliżenia Rosji z Anglią, co w rezultacie doprowadziło do powstania tzw. trójporozumienia. Partie rosyjskich liberałów popierały carską politykę zagraniczną. Początek wojen bałkańskich w 1912 r. partia konstytucyjno-demokratyczna powitała z zadowoleniem i była jednym z liderów organizujących powstanie komitetów słowiańskich w Rosji. Dopiero na początku 1914 r., kiedy wojna między mocarstwami zbliżała się nieuchronnie, a Rosja była wstrząsana konfliktami wewnętrznymi związanymi z wystąpieniami robotniczymi i chłopskimi, nastąpiło otrzeźwienie wśród kadetów. Zaczęli oni występować przeciwko polityce zagranicznej Mikołaja II prowadzącej do zbrojnych rozstrzygnięć. Obawiali się, że wybuch wojny i rosyjskie klęski w niej mogą doprowadzić do kolejnej rewolucji. Z tej przyczyny partia kadetów w czerwcu 1914 r. głosowała w IV Dumie Państwowej przeciwko uchwaleniu nowych kredytów dla armii. Natomiast po strzałach w Sarajewie kadeci usilnie poszukiwali pokojowego uregulowania konfliktu. Niestety, te działania były już spóźnione.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1994, 51; 61-69
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внешняя политика СССР накануне второй мировой войны
Polityka zagraniczna ZSRR w przededniu wybuchu 11 wojny światowej
Autorzy:
Kukuszkin, Jurij S.
Siełunska, Waleria М.
Szczietinow, Jurij S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647670.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Autorzy wychodzą ze znanej tezy, iż polityka zagraniczna państwa jest nierozdzielnie związana z jego polityką wewnętrzną, że wiele współczesnych problemów międzynarodowych sięga korzeniami przeszłości. Ten punkt wyjścia jest im potrzebny do stwierdzenia, iż deformacje stalinizmu w ZSRR musiały wpłynąć także na politykę zagraniczną państwa, pociągnąć za sobą poważne błędy tak w jej realizacji, jak i przede wszystkim w celach taktycznych i strategicznych. Nie odrzucając całkowicie dokonań dotychczasowej historiografii radzieckiej traktującej o genezie drugiej wojny światowej i stosunkach radziecko-niemieckich, usiłują godzić niektóre jej pozycje z historiografią powszechną, w szczególności pracą Hellera i Niekricza, a także ostro dotąd zwalczanego Krywickiego. Przytaczają dość obszerny rejestr faktów, świadczących o tym, że genezy paktu Ribbentrop-Mołotow i Traktatu o Przyjaźni i Granicy szukać należy nie w niepowodzeniu moskiewskich rokowań sztabowych ZSRR, Wielkiej Brytanii i Francji, ale w okresie bezpośrednio po Monachium. Przeprowadziwszy rachunek strat i zysków zbliżenia z Trzecią Rzeszą, stwierdzają jego niecelowość, wyciągnięcie zeń przez Stalina znacznie mniej korzyści i poniesienie znacznie większych strat, niż zakładano. W niewielkim stopniu zaznaczają także straty moralne, jakie poniósł ZSRR decydując się na tajną zmowę z Hitlerem.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1994, 51; 145-159
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внешняя политика России и венгерская политическяя общественность в 70-ые годы XIX в..
Polityka zagraniczna Rosji a społeczeństwo węgierskie w latach 1870-1880
Autorzy:
Meinhard, Lajosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647707.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Punktem wyjścia rozważań Autora jest stwierdzenie, że Rosja rozwiązując tzw. kwestię wschodnią i popierając narodowe ruchy słowiańskie na Bałkanach, stanowiła swą polityką „śmiertelne niebezpieczeństwo” dla węgierskich klas panujących w ramach Monarchii Austro-Węgierskiej. Zagrożenie ze strony Rosji postrzegano nie tylko w płaszczyźnie narodowej, ale również jako ograniczenie „życiowych interesów” węgierskich klas posiadających, atakowanych przez rosyjski panslawizm. Myśl tę autor udowadnia na podstawie analizy przemówień parlamentarzystów węgierskich i ówczesnej, rodzimej publicystyki, reagującej krytycznie na najważniejsze wydarzenia polityczne lat siedemdziesiątych XIX w. dotyczące tzw. kwestii wschodniej (np. „sojusz trzech cesarzy”, kolejna wojna rosyjsko-lurecka [1877-1878] w jej aspekcie bałkańskim) czy na politykę węgierskiego ministra spraw zagranicznych Juliusza Andrássy’ego.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1994, 51; 37-42
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внешняя политика Советского Союза в поддерживании мира и международной безопасности до начала II мировой войны
Polityka zagraniczna Związku Radzieckiego na rzecz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego do II wojny światowej
Autorzy:
Chmielewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647730.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Zdaniem autora, zdeklarowaną w dniach przewrotu bolszewickiego 1917 r. politykę na rzecz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego Rosja Radziecka mogła praktycznie podjąć dopiero od połowy lat dwudziestych, gdy po układzie w Rapallo i „roku uznań” (1924) stała się zauważalnym podmiotem polityki międzynarodowej. Tematem „numer 1" jej polityki zagranicznej stał się wówczas problem rozbrojenia. W końcu lat dwudziestych (1928-1929) Rosja Radziecka, widząc ograniczone możliwości uczestniczenia w międzynarodowym ruchu na rzecz rozbrojenia w ramach Ligi Narodów, podjęła działania poza prawnomiędzynarodową strukturą Ligi, których efektem było podpisanie w Moskwie protokołu w sprawie natychmiastowego wejścia w życie paktu Brianda-Kelloga. W latach trzydziestych ZSRR, będąc już członkiem Ligi, nie rezygnował z koncepcji stworzenia systemów regionalnych w Europie widząc w nich swego rodzaju alternatywę dla kreowania systemu globalnego bezpieczeństwa, które miało być zagwarantowane przez sam fakt istnienia Ligi. Wstąpienie do Ligi Narodów nie oznaczało żadnych zmian w zasadniczych podstawach radzieckiej polityki zagranicznej, a jedynie wskazywało na jej elastyczność w dążeniu do głównego celu - utworzenia w Europie systemu zbiorowego bezpieczeństwa jako gwarancji utrzymania pokoju. W dalszej części referatu autor rozważa przyczyny owego zwrotu w polityce zagranicznej ZSRR, który stał w swego rodzaju sprzeczności wobec stalinowskiej tezy o nieuchronności wojen.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1994, 51; 87-97
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies