Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zrosty" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Interdyscyplinarne leczenie powikłań operacyjnych w ginekologii onkologicznej
Interdisciplinary management of postoperative complications in gynecologic oncology
Autorzy:
Nowak, Anna
Suzin, Jacek
Szubert, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029247.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
peritonektomia
powikłania
radykalne wycięcie macicy
zrosty
Opis:
The growing incidence of cancer poses a diagnostic and therapeutic challenge for modern medicine. Surgical treatment remains the standard of care in gynecology, particularly in cancer patients. Proper selection of surgical technique is of key importance for optimal therapeutic outcomes with the lowest risk of postoperative complications. Thorough knowledge of these complications will enable not only proper treatment, but also providing patients with complete, reliable information on possible complications, pain or distant consequences of the chosen procedure. Age and comorbidities are well-known primary factors modifying the postoperative risk. The paper discusses prevention and interdisciplinary treatment of the most important and most common complications after major gynecologic surgeries. Due to the common location of the gastrointestinal, urinary and genital tracts in the abdominal cavity, the treatment of complications after extensive gynecologic surgeries often requires cooperation with a surgeon and an urologist. Proper pre-anesthetic assessment, hydration of the patient, assessment of preoperative nutritional status and an early onset of postoperative nutrition may reduce complications resulting from the clinical condition of the patient. It should be also noted that the proportions of different procedures have changed in recent years, with a gradual replacement of conventional laparotomies and transvaginal surgeries with increasingly popular endoscopic techniques. The paper discusses the most important postoperative complications, their symptoms and treatment strategies based on a literature review.
Rosnąca częstość chorób nowotworowych stanowi wyzwanie dla współczesnej medycyny – zarówno pod względem diagnostycznym, jak i terapeutycznym. Podstawową metodą postępowania w ginekologii, szczególnie onkologicznej, pozostaje leczenie chirurgiczne. Kluczową rolę odgrywa odpowiedni dobór techniki operacyjnej, co wynika z dążenia do osiągnięcia jak najlepszego efektu terapeutycznego przy jak najmniejszym ryzyku powikłań pooperacyjnych. Ich dokładna znajomość jest niezbędna zarówno do prawidłowego przeprowadzenia procesu leczniczego, jak i do przekazania pacjentce pełnych, rzetelnych informacji dotyczących ewentualnych komplikacji, dolegliwości bólowych czy odległych następstw wybranego postępowania. Do powszechnie uznanych, głównych czynników modyfikujących ryzyko pooperacyjne należą wiek i choroby współistniejące. W artykule scharakteryzowano najważniejsze i najczęstsze komplikacje dużych zabiegów ginekologicznych w kontekście zapobiegania im oraz interdyscyplinarnego ich leczenia. Ze względu na wspólne położenie układów pokarmowego, moczowego i rodnego w obrębie jamy brzusznej leczenie powikłań rozległych operacji ginekologicznych często wymaga współpracy z chirurgiem i urologiem. Prawidłowa ocena anestezjologiczna, nawodnienie chorej, ocena stanu odżywienia przedoperacyjnego i wczesne wprowadzenie żywienia po operacji umożliwiają redukcję liczby powikłań wynikających ze stanu klinicznego pacjentki. Należy również zauważyć, że na przestrzeni ostatnich lat zmieniają się proporcje wykonywanych zabiegów: odsetek klasycznych laparotomii i operacji przezpochwowych maleje, coraz powszechniej wykorzystywane są natomiast techniki endoskopowe. Na podstawie przeglądu piśmiennictwa omówiono najistotniejsze powikłania pooperacyjne, objawy im towarzyszące oraz sposoby postępowania.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 2; 101-108
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostra niedrożność przewodu pokarmowego. Ocena zapadalności na podstawie analizy materiału własnego
Acute intestinal obstruction. Incidence estimation based on own material analysis
Autorzy:
Kostecki, Jacek
Zaniewski, Maciej
Hadasik, Dawid
Smyła, Zbigniew
Majewski, Eugeniusz
Korzeniowski, Tomasz
Piekorz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034684.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
niedrożność przewodu pokarmowego
rak jelita grubego
zrosty otrzewnowe
intestinal obstruction
colorectal cancer
abdominal adhesions
Opis:
BACKGROUND Intestinal obstruction is cured in surgery department. Despite endoscopy, which is fast developing alternative method, classical surgery is still basic and most effective way of treatment. Except obstruction, mainly caused by cancer, incarcerated hernia and adhesions are the other main reasons of ileus. Abdominal adhesions develop mainly as an effect of previous operations. The aim of this study was to compare frequency of each type of ileus in two similar periods. MATERIAL AND METHODS Retrospective analysis was performed on 318 patients operated in two periods: 1980–1983 and 2006–2009 in Department of Surgery of District Specialist Hospital in Tychy. RESULTS Ileus caused by incancerated hernia and abdominal adhesions was found in 210 cases (66.1%). Obstruction was reason of 108 cases (33.9%). The most frequent reason of strangulation ileus was incancerated hernia (53.6%). The main reason of obstructive ileus was cancer (93%). There were significant differences between analised two periods. There were more cases of ileus in period 2006–2009 comparing to years 1980–1983 (200 vs 118). We observed significant more abdominal adhesions (67 vs 30) and obstructions as an eff ect of cancer (76 vs 25). There were no significant differences in frequency of incancerated hernias. CONCLUSIONS It’s urgent and still great problem to find effective way of preventing abdominal adhesions. Such big increase of colorectal cancer in advanced stage cannot be explained by longer mean length of live. Physician’s more effective training in oncology is urgent necessity. More effective diagnostic and prophylactic programs should be introduced.
WSTĘP Niedrożność mechaniczna przewodu pokarmowego jest chorobą leczoną w oddziałach chirurgii. Pomimo szybkiego rozwoju alternatywnych endoskopowych metod leczenia, klasyczna chirurgia jest nadal podstawowym i najskuteczniejszym sposobem postępowania w przypadku niedrożności. Poza zatkaniem, którego najczęstszą przyczyną są nowotwory, innymi głównymi powodami niedrożności są uwięźnięta przepuklina lub zrosty jelitowe (powstające głównie jako wynik poprzednich laparotomii). Celem pracy było porównanie częstości występowania poszczególnych typów ostrej niedrożności przewodu pokarmowego w dwóch odległych od siebie jednakowych okresach czasu. MATERIAŁ I METODY W latach 1980–1983 oraz 2006–2009 na Oddziale Chirurgii Ogólnej Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Tychach z powodu ostrej niedrożności jelit leczono operacyjnie 318 chorych. Dokonano retrospektywnej analizy historii chorób. WYNIKI Niedrożność z zadzierzgnięcia stwierdzono u 210 (66,1%), a z zatkania u 108 chorych (33,9%). U chorych z niedrożnością z zadzierzgnięcia dominowała niedrożność spowodowana uwięźnięciem przepukliny (53,6%). Główną przyczyną niedrożności z zatkania była zmiana nowotworowa (93%). Stwierdzono istotne różnice w częstości występowania ostrych niedrożności w obydwu okresach czasowych. Porównując lata 2006–2009 z okresem wcześniejszym stwierdzono istotny wzrost przypadków (200 vs 118) niedrożności. Analizując poszczególne typy niedrożności, poza znacząco większą liczbą niedrożności wywołanych nowotworami (76 vs 25), uwagę zwraca częstsze występowanie niedrożności spowodowanej przez zrosty jelitowe (67 vs 30). Nie zaobserwowano istotnych różnic w liczbie niedrożności wywołanych uwięźnięciem przepukliny. WNIOSKI Poszukiwanie skutecznego zapobiegania zrostom otrzewnowym pozostaje pilnym, nadal otwartym problemem. Znaczący wzrost liczby nowotworów jelita grubego nie może być tłumaczony starzeniem się społeczeństwa. Konieczne jest zwrócenie większej uwagi na szkolenie lekarzy w zakresie onkologii i wprowadzenie skutecznych programów diagnostycznych oraz profilaktycznych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 1-2; 20-24
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies