Temat: zapalenie ucha - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Ropień podokostnowy okolicy skroniowej - rzadkie powikłanie złośliwego zapalenia ucha zewnętrznego
Autorzy:: Amernik, Katarzyna
Paradowska-Opałka, Beata
Kawczyński, Maciej
Jaworowska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1401641.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
powikłanie
zapalenie ucha zewnętrznego
Opis:: Celem niniejszego badania było przedstawienie przypadku 59-letniego mężczyzny z zapaleniem ucha zewnętrznego powikłanego ropniem podokostnowym z destrukcją części łuskowej kości skroniowej. Mężczyzna lat 61, leczony od kilku dni z powodu zapalenia ucha zewnętrznego, został przyjęty do Kliniki Otolaryngologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu nasilonych dolegliwości bólowych okolicy skroniowej po stronie lewej. Pacjent skarżył się na silny ból ucha, upośledzenie słuchu oraz gorączkę wynoszącą 38°C. Przez okres tygodnia chory był leczony ciprofloksacyną doustnie oraz miejscowo, ale objawy uległy nasileniu. W dniu przyjęcia do szpitala stwierdzono obrzęk i tkliwość okolicy skroniowej po stronie lewej, szczękościsk oraz masywny obrzęk skóry przewodu słuchowego zewnętrznego lewego, z pogrubieniem i przekrwieniem błony bębenkowej, bez cech perforacji. Audiometria tonalna wykazała niedosłuch przewodzeniowy z rezerwą ślimakową wynoszącą 50-60 dB. W tomografii komputerowej uwidoczniono ropień tkanek miękkich okolicy skroniowej, z destrukcją części łuskowej kości skroniowej wielkości 18x10 mm. Wykonano zabieg chirurgiczny - nacięcie ropnia z mastoidektomią. Podczas operacji stwierdzono uszkodzenie tylno-górnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego, która komunikowała się z jamą ropnia. Ubytek kości oraz oponę pokryto fragmentem chrząstki. W okresie pooperacyjnym uzyskano szybką poprawę stanu ogólnego i miejscowego. Wyniki badań bakteriologicznych były ujemne. Pacjent był diagnozowany w kierunku cukrzycy lub innego rodzaju niedoborów odporności, ale odchyleń nie stwierdzono. W kontrolnej audiometrii tonalnej uzyskano całkowite zamknięcie rezerwy ślimakowej. Pacjent został wypisany ze szpitala w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. W toku obserwacji nie stwierdzono żadnych stanów zapalnych ucha.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 45-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego – opis przypadku
Malignant Otitis Externa – case report
Autorzy:: Lepka, Paulina
Katkowska, Anna
Barnaś, Szczepan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033526.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:: Pseudomonas aeruginosa
cukrzyca
zapalenie ucha zewnętrznego
złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
Opis:: Malignant Otitis Externa is a rare infection in the external auditory canal, involving the temporal bone, that can be life-threatening for the patient. Immunocompromised elderly patients with diabetes are especially prone to the condition. Mortality rate used to be nearly 50%, whereas nowadays, due to long-term antibiotic therapy including fluoroquinolones, third and fourthgeneration cephalosporins, gentamicin and topical therapy, it has been reduced to about 15%. Diagnosis is based on laboratory tests, imaging studies and microbiological testing. The main etiological factor inducing the development of malignant external otitis is Pseudomonas aeruginosa. The paper presents a case report of a 71-year-old man with uncontrolled diabetes and malignant otitis externa. We describe the way an accurate diagnosis was established, together with the process of treatment, which was completed with clinical improvement, both systemic and local. The patient remains under care of the ENT, endocrine and neurological department. This report summarises information about the malignant otitis externa.
„Złośliwe” zapalenie ucha zewnętrznego (malignant external otitis) jest rzadko występującym zakażeniem przewodu słuchowego zewnętrznego i kości podstawy czaszki mogącym zagrażać życiu chorego. Schorzenie to występuje głównie u osób starszych z zaburzeniami odporności oraz cukrzycą. Śmiertelność wynosiła niegdyś około 50%, aktualnie dzięki stosowaniu wła- ściwej, długotrwałej antybiotykoterapii m.in fluorochinolonów, cefalosporyn III i IV generacji, gentamycyny i dzięki leczeniu miejscowemu wynosi około 15%. Rozpoznanie opiera się na badaniach laboratoryjnych, obrazowych i mikrobiologicznych. Czynnikiem etiologicznym izolowanym najczęściej jest Pseudomonas aeruginosa. Przedstawiono przypadek procesu diagnostycznego u 71-letniego pacjenta z niewyrównaną cukrzycą, ze złośliwym zapaleniem ucha zewnętrznego oraz proces terapeutyczny u tego chorego, zakończony poprawą stanu ogólnego i miejscowego. Pacjent pozostaje pod kontrolą w poradniach ambulatoryjnych: laryngologicznej, endokrynologicznej, neurologicznej. Niniejsze opracowanie będzie podsumowaniem wiadomości o złośliwym zapaleniu ucha zewnętrznego.
Źródło:: Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 3; 118-123
1643-658X
Pojawia się w:: Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Otomykoza ucha zewnętrznego wywołana przez grzyby z rodzaju Aspergillus – opis 3 przypadków
Otomycosis caused by Aspergillus species – report of 3 cases
Autorzy:: Pajączkowska, Magdalena
Iciek, Witold Maciej
Iciek, Gabriela
Jermakow, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033396.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:: Aspergillus
otomykoza
zapalenie ucha zewnętrznego
Opis:: Otomycosis is a fungal infection of the ear canal, causing diagnostic and therapeutic problems. It often occurs in immunecompromised patients and in those who use local long-term antibiotic therapy in chronic otitis. The key to a precise diagnosis is a thorough otoscopic examination, confirming the presence of characteristic clinical features (residual mass in the ear canal), and the specimen collection. In all cases presented here, we collected samples from the external auditory meatus for bacteriological and mycological investigation. In two patients we identified Aspergillus niger infection, and in one patient – Aspargillus terreus. Those patients were successfully treated with the anti-fungal agents, clotrimazole and itraonazole, respectively
Otomykoza jest grzybiczą infekcją przewodu słuchowego, sprawiającą trudności diagnostyczne i lecznicze. Często występuje u pacjentów z obniżoną odpornością, oraz u osób stosujących miejscowo przez długi okres antybiotyki do przewodu słuchowego w przewlekłym zapaleniu ucha. Kluczowe w rozpoznaniu jest wnikliwe badanie otoskopowe, zaobserwowanie charakterystycznego obrazu klinicznego (masa zalegająca w przewodzie słuchowym) oraz wykonanie wymazu z ucha w kierunku grzybów pleśniowych. We wszystkich przedstawionych w pracy przypadkach grzybicy ucha pobrano zalegającą w przewodzie słuchowym wydzielinę i przesłano ją do oceny mikrobiologicznej (badanie bakteriologiczne i mikologiczne), dzięki czemu uzyskano potwierdzenie rozpoznania. Badania mikologiczne wykazały obecność u dwóch pacjentów Aspergillus niger, u jednego – Aspergillus terreus. Zastosowane leczenie klotrimazolem i itrakonazolem przyniosło oczekiwany efekt.
Źródło:: Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2017, 16, 2; 62-67
1643-658X
Pojawia się w:: Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wartość tympanometrii w diagnostyce wysiękowego zapalenia ucha środkowego u dzieci
The value of tympanometry in the diagnosis of otitis media with effusion in children
Autorzy:: Prauzińska, Magdalena
Pucher, Beata
Polski, Bartosz
Sroczyński, Jakub
Szydłowski, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/551647.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: wysiękowe zapalenie ucha środkowego
tympanometria
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 2; 150-152
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Zapalenie kości skroniowej jako powikłanie wysiękowego zapalenia ucha środkowego – opis przypadku
Autorzy:: Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Elżbieta
Karchier, Emilia
Niemczyk, Kazimierz
Sokołowski, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399973.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: wysiękowe zapalenie ucha
zapalenie kości skroniowej
postepowanie operacyjne
Opis:: Autorzy przedstawili przypadek 15-letniej pacjentki z zapaleniem kości skroniowej w przebiegu wysiękowego zapalenia ucha środkowego. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego jest rzadką przyczyną rozwoju zapalenia piramidy kości skroniowej. Zapalenie piramidy kości skroniowej sporadycznie występuje u dzieci, w większości w starszej grupie wiekowej. Podejrzenie zapalenia kości skroniowej wymaga wykonania badań radiologicznych: RM, TK. W przypadku rozwiniętych objawów zapalenia kości wyłącznie leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne. Niezbędne jest leczenie operacyjne z zastosowaniem różnych dostępów chirurgicznych, zapewniających radykalne usunięcie zmian zapalnych, w tym dojścia przez środkowy dół czaszki.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 55-59
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Efektywność zastosowania drenów wentylacyjnych w leczeniu wysiękowego zapalenia ucha środkowego u dzieci
Autorzy:: Prauzińska, Magdalena
Sroczyński, Jakub
Pucher, Beata
Szydłowski, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/551498.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: wysiękowe zapalenie ucha środkowego
drenaż wentylacyjny ucha środkowego
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 277-278
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Czynniki wpływające na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego przy zachowanym łańcuchu kosteczek słuchowych
Autorzy:: Wiatr, Maciej
Wiatr, Agnieszka
Kocoń, Sebastian
Składzień, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398531.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewodnictwo kostne
myryngoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
Opis:: Wstęp: Celem operacji ucha środkowego jest usunięcie nieprawidłowości, poprawa drenażu i wentylacji jamy pooperacyjnej oraz rekonstrukcja układu przewodzącego dźwięk w uchu środkowym, czego miarą jest poprawa przewodnictwa powietrznego i zamknięcie rezerwy ślimakowej. Liczne doniesienia wskazują na możliwe zmiany przewodnictwa kostnego jako konsekwencję operacji na uchu środkowym. Cel pracy: Celem pracy jest wskazanie czynników, które wpływają na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu perforacji błony bębenkowej przy zachowanym i prawidłowo ruchomym. łańcuchu kosteczek słuchowych. Materiał i metody: Przeprowadzono prospektywną analizę chorych operowanych po raz pierwszy z powodu schorzeń ucha środkowego w latach 2009–2012. Do badania włączono pacjentów, u których wykonano myryngoplastykę przy nieuszkodzonym łańcuchu kosteczek słuchowych. Ta grupa została dalej podzielona zależnie od obserwowanych prawidłowości wyściółki ucha środkowego. Niezależnie od poprawy słuchu – wyrażającej się zmianą przewodnictwa powietrznego – zwrócono uwagę na zachowanie krzywej progowej przewodnictwa kostnego u operowanych chorych. Wyniki: Istotną poprawę przewodnictwa kostnego obserwowano po leczeniu operacyjnym chorych z suchą perforacją błony bębenkowej, bez innych nieprawidłowości wyściólki ucha środkowego. Istotną pooperacyjną poprawę progowej krzywej kostnej obserwowano także u pacjentów z wyciekiem z ucha w wywiadzie przedoperacyjnym, u których przed zabiegiem zastosowano właściwe leczenie farmakologiczne. Stwierdzono także, iż usuniecie zmian ziarninowych z jamy bębenkowej wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego po przeprowadzonym leczeniu chirurgicznym. Wnioski: 1. Brak nieprawidłowości wyściółki ucha środkowego po przeprowadzonej myryngoplastyce wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego. 2. Wyciek z ucha – skutecznie leczony zachowawczo w okresie przedoperacyjnym – nie jest niekorzystnym czynnikiem prognostycznym co do poprawy słuchu po myringoplastyce. 3. Zrosty w jamie bębenkowej, a szczególnie w rejonie niszy okienka okrągłego, mają negatywny wpływ na poprawę przewodnictwa kostnego po myryngoplastyce.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 26-33
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Przewlekłe zapalenie ucha środkowego maskujące rozwój nowotworu – opis przypadku
Autorzy:: Wierzbicka, Małgorzata
Gawęcki, Wojciech
Leszczyńska, Małgorzata
Kopeć, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398709.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
rak ucha środkowego
epidemiologia
objawy
leczenie
Opis:: The authors would like to present a rare case of the middle ear cancer which has been developed in postoperative cave in 67 years old patient operated for cholesteatoma 50 years earlier. The patient was admitted to the ENT Department of Poznań University of Medical Sciences because of the ear suppuration and headache occurring for 3 months. CT and MR images suggested granulation tissue filling the postoperative spaces with bone destruction, infiltration of the dura and temporal lobe abscess formation. Intraoperative findings allowed excluding the preliminary diagnosis of intracranial complication in the course of chronic otitis media, revealing the tissue masses resembling neoplastic infiltration. The histopathology examination confirmed the final diagnosis of squamous cell cancer. The patient was directed to radiotherapy. The authors report a case of middle ear squamous cell carcinoma and discuss its diagnostic aspect.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 797-799
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wpływ zachowanej suprastruktury strzemiączka na poprawę słuchu
Autorzy:: Boroń, Aleksandra
Wiatr, Agnieszka
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397303.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
suprastruktura strzemiączka
tympanoplastyka
Opis:: Wprowadzenie: Zabiegi ossikuloplastyki mogą być wykonywane na różne sposoby, w zależności od warunków anatomicznych i czynnościowych napotykanych w trakcie operacji otochirurgicznych oraz doświadczenia danej placówki. C el: Celem badania było przeprowadzenie analizy wyników leczenia w zakresie pooperacyjnej poprawy słuchu u pacjentów z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, ze szczególnym uwzględnieniem zachowania suprastruktury strzemiączka. Metody: Przeanalizowano dokumentację 294 kolejnych pacjentów poddanych w latach 2009–2013 w Klinice Otolaryngologii w Krakowie pierwszej operacji ENT w związku z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego. Do dalszej analizy z uwzględnieniem oceny roli zachowania suprastruktury strzemiączka kwalifikowało się 96 osób. Wyniki: Analiza wykazała znaczną poprawę słyszenia u osób po zabiegu ossikuloplastyki z zachowaniem suprastruktury strzemiączka w porównaniu z pacjentami po zabiegu mobilizacji płytki strzemiączka. Z drugiej strony, wyniki badań wskazują na znacznie mniejszą poprawę słuchu u chorych, u których zachowano jedynie strzemiączko w porównaniu z tymi, u których możliwa była bardziej rozległa rekonstrukcja łańcucha kosteczek słuchowych. Wniosek: Wartość rezerwy ślimakowej mierzona przed operacją ucha często nie odzwierciedla skali anomalii, a tym samym, nie może być uznawana za jedyny prognostyk pooperacyjnej poprawy słuchu.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 1; 17-22
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Wyniki czynnościowe operacji tympanoplastycznych
Autorzy:: Matuszewska, Izabela
Burduk, Paweł
Kaźmierczak, Wojciech
Janiak-Kiszka, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398618.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
tympanoplastyki
audiometria tonalna
Opis:: Wstęp Tympanoplastyki stanowią obecnie podstawową metodę leczenia przewlekłego zapalenia ucha środkowego, ze względu na oszczędzający charakter i nacisk na rekonstrukcję, co przekłada się na dobre wyniki czynnościowe słuchu. Materiał i metoda Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i Laryngologii Onkologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy w latach 2004-2010. Dokonano analizy wyników audiometrii tonalnej w zależności od typu operacji tympanoplastycznej oraz czasu, jaki upłynął od jej przeprowadzenia. Wyniki Analizując wyniki średniej rezerwy ślimakowej odnotowano poprawę słuchu po operacji w każdym punkcie czasu dla wszystkich typów tympanoplastyk. Istotność statystyczną stwierdzono w grupach 1, 2 oraz 3. W ocenie wyników odległych (po trzech latach od zabiegu) stwierdzono istotne statystycznie pogorszenie wyników jedynie dla tympanoplastyki typu 2. W pozostałych grupach z upływem czasu wyniki nieco pogarszały się, ale nie odnotowano między nimi istotności statystycznej. Wnioski Najlepsze rezultaty funkcjonalne oparte o pomiar rezerwy ślimakowej uzyskujemy po tympanoplastyce typ 1, a najgorsze po tympanoplastyce typ 4. Średnia rezerwa ślimakowa po 3 latach od zabiegu (w obserwacji odległej) notowana po tympanoplastyce typ 2 i tympanoplastyce typ 3 jest podobna, natomiast w obserwacji krótkoterminowej (3 miesiące i 1 rok po zabiegu) jest mniejsza w przypadku tympanoplastyki typu 2. Biorąc po uwagę aspekt upływu czasu poprawa słuchu z użyciem materiału autogennego jest bardziej trwała w przypadku tympanoplastyki typ 3 niż tympanoplastyki typ 2.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2016, 70, 6; 12-19
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Nerwiak nerwu twarzowego imitujący przewlekłe zapalenie ucha
Autorzy:: Zwierzyńska, Klaudyna
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399088.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: nerwiak nerwu twarzowego
porażenie nerwu twarzowego
zapalenie ucha
Opis:: Praca przedstawia przypadek 44-letniego mężczyzny z nerwiakiem nerwu twarzowego szerzącym się do środkowego dołu czaszki i wyrostka sutkowego. Od 4 lat pozostawał pod stałą opieką laryngologiczną z powodu wysiękowego zapalenia ucha prawego. W audiometrii tonalnej opisano rezerwę 30-40db, bez cech niedosłuchu odbiorczego. W rezonansie magnetycznym opisano zmianę sugerującą nerwiaka nerwu twarzowego. Pacjenta zakwalifikowano do zabiegu usunięcia guza z dostępu przez środkowy dół czaszki z konwersją do dostępu zausznego, oraz wykonano ossikuloplastykę LC. Omówiono problemy diagnostyczne i metody leczenia.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 58-61
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wczesna ocena słuchu u chorych leczonych operacyjnie z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego
Autorzy:: Olszewski, Jurek
Konopka, Wiesław
Repetowski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398726.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: ocena słuchu
leczenie operacyjnie
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
Opis:: Intoduction. The aim of the study was the comparison of hearing before and after ear surgery in patients with chronic otitis media according to Fowler and Sabine criteria. Material. The study comprised 42 patients (42 ears), aged 19–72 (26 females and 16 males). The patients were divided into three groups, considering the type of surgery; Group I – 20 ears after myringoplasty, group II – 14 ears after mastoidectomy with canal up and myringoplasty and group III – 8 ears after the mastoidectomy with canal down. Methods. Audiologic examination was performed together with the evaluation of hearing loss according to the criteria of Fowler and Sabine (CPT), before and 3 months after the ear surgery. The difference of 20% (CPT) was considered improvement or deterioration of the hearing. Results. On the basis of the intraoperative examination, chronic otitis media with perforation was found in 18 patients, granulating otitis media in 16 patients and the chronic otitis with cholesteatoma in 8 patients. The myringoplasty was performed in 20 patients, the mastoidectomy with canal up and myringoplasty in 14 patients and the mastoidectomy with canal down in 8 patients. In 14 ears of group I (70%) hearing improvement was noticed, and in 6 (30%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 40,39% before ear surgery and 24,26% after. In group II in 6 ears (43%) hearing improvement was observed, whereas in 8 (57%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 71,40% before and 61,85% after surgical treatment. In group III, hearing improvement was noticed in 37% of ears and in 5 (63%)did not change after the ear operation. The mean hearing loss (CPT) in this group was 81,57% before treatment and 71,37% after. Conclusions. Considering early evaluation of hearing the best results were obtained in patients subjected to myringoplasty and conservative operations of the middle ear with canal up procedure.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 731-734
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zastosowanie petrosektomii w chirurgii implantów ślimakowych
Autorzy:: Amernik, Katarzyna
Niemczyk, Kazimierz
Twardowska, Renata
Jaworowska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399111.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: implant ślimakowy
niedosłuch
perlak
petrosektomia
przewlekłe zapalenie ucha
Opis:: Wstęp: Leczenie i rehabilitacja głębokich niedosłuchów przy pomocy implantów ślimakowych jest bezpieczną i efektywną metodą, którą można stosować zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. U chorych z perlakowym zapaleniem ucha lub u tych, którzy przebyli w przeszłości operację ucha techniką otwartą, stosuje się szczególną technikę chirurgiczną – petrosektomię boczną/subtotalną. Materiał i metody: Do badania włączono pacjentów z głębokim obustronnym niedosłuchem czuciowo-nerwowym, u których stwierdzono zapalenie ucha środkowego z perlakiem, bez perlaka lub po przebytym leczeniu operacyjnym ucha środkowego techniką otwartą. Przeprowadzono retrospektywną analizę danych pacjentów, wyników badań radiologicznych oraz audiologicznych. Wyniki: W Klinice Otolaryngologii Dorosłych i Dzieci i Onkologii Laryngologicznej PUM w latach 2008–2018 przeprowadzono 90 operacji wszczepienia implantu ślimakowego, w tym petrosektomię wykonano u 1 dziecka z perlakiem (5 lat) oraz u 2 dorosłych po przebytych operacjach techniką otwartą (62 i 73 lata). We wszystkich przypadkach zabieg był jednoetapowy. U chorych poddanych petrosektomii gojenie przebiegało prawidłowo. Okres obserwacji wynosił od 26 do 32 miesięcy. W kontrolnych badaniach tomografii komputerowej nie stwierdzono pośrednich cech wznowy perlaka. Chorzy pozostają pod stałą opieką laryngologiczną. Dziecko jest obciążone autyzmem i upośledzeniem umysłowym, obserwuje się u niego dobre reakcje słuchowe oraz rozumienie mowy, nie wykształciło mowy czynnej. U osób dorosłych w audiometrii wolnego pola słuch w implancie ślimakowym pozostaje na poziomie 35 i 40 dB, rozumienie mowy zaś na poziomie 80%. Dyskusja: Pacjenci z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego mogą być skutecznie i bezpiecznie leczeni metodą implantu ślimakowego przy zastosowaniu techniki petrosektomii bocznej. Petrosekomia boczna/subtotalna jest dostępem z wyboru, gdy głęboki niedosłuch czuciowo-nerwowy współistnieje z przewlekłymi zmianami zapalnymi ucha środkowego.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ubytki słuchu u chorych z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego zapalenia ucha środkowego
Autorzy:: Przewoźny, Tomasz
Kuczkowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398564.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe
upośledzone zapalenie ucha środkowego
powikłania pozaustrojowe
utrata słuchu
Opis:: Cel: Analiza wyników badania audiometrii tonalnej przeprowadzonej u pacjentów z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego (ECCSOM). Materiał i metody: Retrospektywnie oceniano dane audiometryczne uzyskane przed rozpoczęciem leczenia u 63 pacjentów z ECCSOM (56 powikłań pojedynczych i 7 powikłań mnogich), w odniesieniu do określonych grup częstotliwości. Wyniki: Najgłębsze poziomy niedosłuchu odnotowano dla częstotliwości 6 i 8 kHz (79,0 i 75,7 dB) oraz dla grupy częstotliwości HTA (76,1 dB). Powikłania zostały uporządkowane w zależności od głębokości ubytku słuchu w PTA: zapalenie błędnika (77,8±33,6 dB), porażenie nerwu twarzowego (57,1±14,3 dB), przetokę perylimfatyczną (53,9 ± 19,9 dB) i zapalenie wyrostka sutkowatego (42,2 ± 9,5 DBHL) (p=0,023). Wnioski: Dominującym typem ubytku słuchu w przebiegu ECCSOM jest umiarkowany niedosłuch mieszany dla tonów wysokich, najbardziej nasilony w przypadku zapalenia błędnika. U 11% pacjentów powikłania prowadzą do rozwoju całkowitej głuchoty.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 3; 31-41
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Ostre zapalenie wyrostka sutkowatego u dzieci
Autorzy:: Zonenberg, Mateusz
Hassmann-Poznańska, Elżbieta
Skotnicka, Bożena
Trzpis, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399628.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: ostre zapalenie wyrostka sutkowatego
dzieci
ostre zapalenie ucha śrokdowego
postępowanie
Opis:: Cel: Celem pracy była analiza retrospektywna dokumentacji chorych leczonych z powodu ostrego zapalenia wyrostka sutkowatego (OZWS) w Klinice Otolaryngologii Dziecięcej w Białymstoku, jak również dostępnego piśmiennictwa na ten temat, w celu określenia optymalnych zasad postępowania w OZWS. Materiał i metody: Analiza retrospektywna 40 pacjentów leczonych z powodu OZWS w latach 2001–2017. Kryteria włączenia pacjentów przyjęto za Anthonsenem i wsp.[15]. Wyniki: Średni wiek badanych wynosił 46 miesięcy, 37% dzieci miało mniej niż 2 lata, 2/3 przypadków nie było poprzedzonych wcześniejszymi epizodami OMA, a 69% pacjentów otrzymywało antybiotyk przed przyjęciem do szpitala. W badaniach laboratoryjnych u 95% dzieci stwierdzono podwyższone wykładniki stanu zapalnego (CRP, leukocytoza), ich wartość była wyższa wśród chorych zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego. Wskazaniami do tomografii komputerowej (TK) był brak poprawy po leczeniu zachowawczym przez 48 godzin lub objawy obecności ropnia podokostnowego. Badanie to wykonano u 35% chorych; 24 małych pacjentów (60%) leczono wyłącznie zachowawczo: myringotomią bez/z założeniem drenu wentylacyjnego oraz antybiotykoterapię dożylną. Najczęściej stosowanym antybiotykiem był ceftriakson – otrzymało go 75% dzieci. Szesnastu pacjentów (40%) wymagało wykonania mastoidektomii, w jednym przypadku obustronnie. Najczęstszym wskazaniem (30%) do mastoidektomii była obecność ropnia podokostnowego. Wnioski: W niepowikłanych przypadkach OZWS TK nie musi być wykonywana rutynowo, należy wykonać myringotomię z lub bez założenia drenów wentylacyjnych i rozpocząć empiryczną antybiotykoterapię dożylną. W przypadku obecności ropnia podokostnowego wskazane jest wykonanie TK z kontrastem i mastoidektomią. Przy braku poprawy lub pogorszeniu stanu pacjenta po 48 godzinach leczenia zachowawczego należy wykonać TK z kontrastem i na jej podstawie podjąć decyzję o mastoidektomii.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 27-32
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "zapalenie ucha" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język