Temat: wymowa - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wpływ zaburzeń słuchu u dzieci w wieku szkolnym na pracę aparatu artykulacyjnego
The influence of hearing impairment in school age children on the articulation pparatus
Autorzy:: Palińska-Kacprowicz, Iwona Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/951843.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:: dźwięk
głos
mowa
słuch
wymowa
sound
voice
speech
hearing
pronunciation
Opis:: Prawidłowe słyszenie warunkuje psychofizyczny rozwój dziecka; umożliwia poprawne nadawanie i rozumienie mowy, czyli satysfakcjonującą komunikację z otoczeniem. Właściwa higiena narządu słuchu, ochrona przed czynnikami atmosferycznymi pośrednio wpływają na stan narządów mowy, a te odpowiedzialne są za emisję głosu, jakość wymawianych dźwięków. W artykule uzasadniono potrzebę dbania i promowania zdrowia przez nauczycieli i uświadamiania jej dzieciom od najwcześniejszych lat edukacji.
Correct hearing determinates a child’s psycho-physical development; it enables correct speech transmission and comprehension’ in other words satisfactory communication with its surroundings. Correct hygiene of the hearing apparatus and protection from atmospheric factors indirectly influence the state of the speech apparatus, and these elements are responsible for voice emission, spoken sound quality. I justify the need of healthcare and its promotion by teachers and Healthcare education for children from the early school years.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne; 2015, 11; 41-55
1896-4087
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Recenzja książki: "Errando discimus?" – O pewnej gramatyce języka łacińskiego
Book Review: "Errando Discimus?" – About One Latin Grammar
Autorzy:: Pieczonka, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2028242.pdf
Data publikacji:: 2021-12-28
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: gramatyka łacińska
wymowa
części mowy
Latin grammar
pronunciation
parts of speech
Opis:: The article concerns the Latin Grammar by Emilia Kubicka, published in 2019. The book presents the rules of the Latin pronunciation, conjugation, declension of the nouns, adjectives, numerals, pronouns, and the indeclinable parts of speech such as adverbs and prepositions. However, the grammar does not present all the principles that govern the structure of Latin sentences, and the book has numerous errors.
Źródło:: Collectanea Philologica; 2021, 24; 235-244
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:: Collectanea Philologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wskazania homiletyczne zawarte w Listach o wymowie ojca Euzebiusza Statecznego
Autorzy:: Włodarczyk, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571509.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Euzebiusz Franciszek Stateczny OFM
letters
eloquence
homiletics
rhetoric
listy
wymowa
homiletyka
retoryka
Opis:: The letters regarding eloquence (written by father Euzebiusz Franciszek Stateczny) were published in 1920 AD. In this book, its author gathered all instructions which had been issued by him earlier in parts. They were given a form of five letters. Father Stateczny stressed that his work is neither a manual of rhetoric or homiletics nor a proper elaboration of the discussed subject. The book is focused on orator’s and his speech’s attributes mainly.The present article depicts person of Euzebiusz Stateczny, introduces reader to his work and ponders on actuality of indications given by the author of The letters...
W 1920 roku została wydana książka o. Euzebiusza Franciszka Statecznego Listy o wymowie. Autor zebrał w niej publikowane wcześniej w częściach wskazania dla mówców ujęte w formę pięciu listów. Zaznaczał, że jego dzieło nie ma charakteru podręcznika retoryki czy homiletyki ani nie jest pełnym opracowaniem zagadnienia. Swoją uwagę koncentruje na przymiotach mówcy oraz cechach jego dzieła. Artykuł niniejszy przybliża sylwetkę autora, prezentuje treść jego dzieła i podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie o aktualność zawartych w nim wskazówek.
Źródło:: Polonia Sacra; 2015, 19, 1
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Analiza wskaźników kompetencji fonologicznej w odniesieniu do propozycji zawartej w "CEFR Companion Volume" (2020)
Analysis of phonological control indicators in reference to the proposal contained in CEFR Companion Volume (2020)
Autorzy:: Prizel-Kania, Adriana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47045394.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: kompetencja fonologiczna
wskaźniki biegłości
wymowa
prozodia
phonological control
indicators
pronunciation
prosodic features
Opis:: W pierwszej części artykułu omówiono rolę sprawności fonologicznej w posługiwaniu się językiem obcym oraz propozycję jej opisu, która została rozwinięta w uzupełnionej wersji CEFR–CV (2020). W pierwszej wersji dokumentu (CEFR, 2001) kompetencja fonologiczna została zdefiniowana, ale kwestie związane z jej wpływem na opanowanie języka obcego nie doczekały się szerszej refleksji glottodydaktycznej. Brakowało także wskaźników dla poszczególnym poziomów zaawansowania językowego. W niniejszym artykule zamieszczono propozycję tłumaczenia na język polski skali biegłości kompetencji fonologicznej, na którą składają się: ogólna kontrola fonologiczna (overall phonological control), artykulacja dźwięków mowy (sound articulation) oraz umiejętne stosowanie cech prozodycznych mowy (prosodic features). W drugiej części artykułu wskaźniki te zostały poddane analizie, a ponadto podjęto dyskusję z nową propozycją opisu sprawności fonologicznej, odnosząc się do badań z zakresu psycholingwistyki i praktyki glottodydaktycznej. Główny nacisk położono na brak wytycznych w zakresie recepcji dźwięków mowy, która w dużej mierze warunkuje opanowanie poprawnej wymowy, a także umożliwia odbiór wypowiedzi mówionych, wpływając tym samym na działania produkcji i recepcji ustnej.
The first part of the article discusses the proposed description of phonological control which has been added and further developed in the updated version of CEFR Companion Volume (2020). In the first version of the document (CEFR 2001), phonological control was defined, but its development and impact on foreign language proficiency did not attract wider glottodidactic reflection. There was also a lack of indicators in relation to individual levels of language proficiency. This article proposes a Polish translation of the scale of phonological control proficiency set out in CEFR–CV, which consists of overall phonological control, sound articulation, and prosodic features. The second part of the article contains an analysis of these indicators and a polemic with the new proposal for describing phonological proficiency, with reference to psycholinguistic research and glottodidactic practice.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2023, 30; 105-116
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Regionalne odmienności fonetyczne w świadomości językowej użytkowników Internetu
Regional phonetic differences in the linguistic awareness of Internet users
Autorzy:: Kucharzyk, Renata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26731733.pdf
Data publikacji:: 2023-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: linguistic awareness
phonetic regionalisms
dialect pronunciation
Internet
świadomość językowa
regionalizmy fonetyczne
wymowa gwarowa
Opis:: The article attempts to show what place phonetic phenomena occupy in the linguistic awareness of Poles. One aspect of the issue is analysed, namely how people without linguistic education treat regional pronunciation peculiarities. It is shown which phonetic phenomena are present in the linguistic awareness of non‑philologists (e.g. intonation, accent, rate of speech, numerous features of dialectal pronunciation, hypercorrect realisations), how internauts write about phonetic regionalisms and dialectisms and how they evaluate these phenomena. The analysis makes use of the metalinguistic comments of Internet users published in various forums and blogs.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2023, 18; 205-219
2083-1765
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Nichil, michi, veementer – brzmienie głoski „h” w średniowiecznej łacinie liturgicznej. Analiza fonetyczna na bazie semiologii gregoriańskiej
Autorzy:: Sławecki, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/668863.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Gregorian chant
musical paleography
medieval liturgical Latin
Latin pronunciation
pronunciation of “h” in liturgical Latin
śpiew gregoriański
paleografia muzyczna
średniowieczna łacina liturgiczna
wymowa łaciny
wymowa głoski „h” w łacinie liturgicznej
Opis:: The primary objective of this research is to draw attention, by reference to the oldestmanuscript sources, to the phonetics of the letter “h” in the words in which the sound occursbetween two identical vowels. Medieval liturgical Latin was repeatedly the subject ofvarious studies. With reference to the letter “h”, it was determined that it does not causeany sound, so it remains silent. There are, however, exceptions to this rule – in the wordsnihil and mihi, which present spelling variants of nichil and michi caused by phoneticrequirements.The starting point for the research is the assumption that various manuscripts belongingto the authenticum fontium gregorianorum, each time when the letter “h” appearsbetween two identical vowels in the word, should, due to its soundlessness, combinetwo syllables and assign one undivided neum to them (like this happens for example inthe words tuum, meae, si iniquitatis). The same phenomenon should take place in thewords nihil and mihi. The analysis based on manuscripts from various neumatic families,namely Ein, Bab1, Gal1, Gal2, Gal3, Eli, Lan, Van2, Klo1, Cha1, Lav, Dij, Ben5, Yrx,Alb, Har1–2, proves that in the presence of two identical vowels and the letters “h”, differentscribes in most cases divide the word into two syllables and write two independentneums. In addition, in a large group of manuscripts from the above quoted, with greatregularity, there is a two-syllable writing of the words nichil and michi with the letter “ch”in place of “h”. This phenomenon, connected both with spelling and phonetics, provesthat there could exist the practice of pronouncing “ch + I” as “ki”. Conversely in the wordvehementer – most of the manuscripts attribute only one neum to the two initial syllables;none of the manuscripts writes vechementer, but some give the version of the word veementer(without the “h”). Also, the case of syneresis of ve-he- occurs regularly.All cases from the Graduale Romanum repertoire in which the words nihil or nichil (6 times), mihi or michi (70 times), vehementer (6 times), vehementis and comprehendam(2 times), apprehende (2 times), apprehendite (once), irreprehensibilis (2 times), have been examined in the light of the neumatic manuscripts. Particular attention was paid to the compositional contexts of neuma torculus initio debilis.As a result of the analysis, it was proved with a very high probability that the words nihil and mihi, even if writed using the letter “h”, were pronounced like nichil and michi.
Podstawowym celem niniejszych badań jest zwrócenie uwagi, poprzez odniesieniedo najstarszych źródeł rękopiśmiennych, na problematykę fonetyki litery „h” w słowach,w których głoska ta występuje pomiędzy dwoma takimi samymi samogłoskami.Wymowa średniowiecznej łaciny kościelnej wielokrotnie była tematyką różnych studiów.W odniesieniu do litery „h” ustalono, że nie powoduje ona żadnego dźwięku, a więcpozostaje niema. Są jednak wyjątki od tej zasady – w słowach nihil i mihi, które prezentująwarianty ortograficzne nichil i michi powodowane wymogami fonetycznymi.Punktem wyjścia dla badań jest założenie, że różne rękopisy należące do authenticumfontium gregorianorum za każdym razem, gdy pomiędzy dwoma takimi samymi samogłoskamiw słowie występuje litera „h”, z racji jej bezdźwięczności powinny łączyć dwiesylaby i przyporządkowywać im jedną niepodzielną neumę (jak to się dzieje dla przykładuw słowach tuum, meae, si iniquitatis). Ten sam fenomen powinien mieć miejscew słowach nihil i mihi. Analiza bazująca na rękopisach z różnych rodzin neumatycznych,a więc Ein, Bab1, Gal1, Gal2, Gal3, Eli, Lan, Van2, Klo1, Cha1, Lav, Dij, Ben5, Yrx, Alb,Har1–2, dowodzi, że przy obecności dwóch takich samych samogłosek oraz litery „h”różni skrybowie w większości wypadków dzielą słowo na dwie sylaby i zapisują dwie niezależneneumy. Poza tym w dużej grupie rękopisów spośród wyżej zacytowanych z wielkąregularnością pojawia się dwusylabowy zapis słów nichil i michi z głoską „ch” w miejsce„h”. Fenomen ten, związany zarówno z ortografią, jak i fonetyką, stanowi dowód na to,że mogła istnieć praktyka wymawiania „ch+i” jak „ki”. Odwrotnie w słowie vehementer– większość rękopisów dwóm początkowym sylabom przypisuje jedną tylko neumę;żaden z rękopisów nie pisze vechementer, za to niektóre podają wersję słowa veementer (bezgłoski „h”). Regularnie występuje również przypadek synerezy ve-he-.Wszystkie przypadki z repertuaru Graduale Romanum, w których występują słowanihil lub nichil (6 razy), mihi lub michi (70 razy), vehementer (6 razy), vehementis i comprehendam(2 razy), apprehende (2 razy), apprehendite (1 raz), irreprehensibilis (2 razy), zostałyprzebadane w świetle zapisu neumatycznego. Zwrócono szczególną uwagę na kontekstykompozycyjne neumy torculus initio debilis.W efekcie analizy z bardzo dużym prawdopodobieństwem dowiedziono, że słowanihil i mihi, nawet jeśli zapisane przy użyciu głoski „h”, wymawiano jak nichil i michi.
Źródło:: Pro Musica Sacra; 2019, 17
2083-4039
Pojawia się w:: Pro Musica Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Błąd wymowy czy wada wymowy? Rozważania na marginesie nauki języków obcych
Pronunciation mistake or speech impediment? Remarks on the margin of foreign language learning
Autorzy:: Kamper-Warejko, Joanna
Kaproń-Charzyńska, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/956374.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: mental linguistics
language awareness
pronunciation
glottodidactics
dyslalia
lingwistyka mentalna
świadomość językowa
wymowa
glottodydaktyka
Opis:: Problematyka podjęta w artykule wpisuje się w nurt badań lingwistyki mentalnej, dotyczących umysłowego wymiaru językowego funkcjonowania człowieka. Jego składową jest zdolność językowa obejmująca także zaburzoną zdolność językową. W tym aspekcie lingwistyki mentalnej bliskiej przedmiotowi badań logopedii, w tekście omówione zostały zależności między błędem wymowy a wadą wymowy w kontekście rozwoju mowy i przyswajania języka obcego. Między innymi została zwrócona uwaga na problem świadomości językowej użytkowników języka i roli języka jako narzędzia komunikacji. W związku z tym w rozważaniach uwzględniono także aspekt psycho- i socjolingwistyczny. Na podstawie analizy przeprowadzonych badań ankietowych (210 respondentów w wieku 13-22 lat) ustalono, jak pojęcia błędu i wady wymowy funkcjonują w świadomości użytkowników języka, co ich zdaniem leży u podstaw wymowy niemieszczącej się w normie oraz jak w świadomości respondentów postrzegane jest zagadnienie wad wymowy w kontekście uczenia się języków obcych. Zasygnalizowana została potrzeba badań skali wpływów różnych czynników zewnętrznych – w tym rozpoczętej w okresie kształtowania się mowy intensywnej nauki języków obcych – na zaburzenia mowy o charakterze dyslalii.
The problem addressed in the article constitutes part of the research within mental linguistics concerning the mental dimension of the linguistic functioning of the human being. It includes the language ability which also embraces the impaired language ability. In this aspect of mental linguistics, which is close to the research in the field of speech therapy, the author discusses the relations between a pronunciation mistake and a speech impediment in the context of the development of speech and foreign language learning. Special emphasis is given to the problem of the language awareness of language users and the role of language as a communication tool. The author takes into account the psycho- and sociolinguistic aspect. On the basis of the analysis of the surveys conducted among 210 responders aged between 13 and 22, it has been established how the terms pronunciation mistake and speech impediment function in the consciousness of language users; what, according to them, causes pronunciation which goes beyond the pronunciation norms; how language users perceive the problem of speech impediment in the context of foreign language learning. The author underlines the need to do research concerning the extent of influence of various external factors – including intensive foreign language learning started in the period of speech development – on speech impediments such as dyslalia.
Źródło:: Linguodidactica; 2015, 19; 105-121
1731-6332
Pojawia się w:: Linguodidactica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Ocena motoryki narządów mowy. Wskazówki dla logopedów
The Activity of the Organs Involved in Speaking. Tips for Speech Therapists for the Analysis
Autorzy:: Łuszczuk, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2190988.pdf
Data publikacji:: 2023-02-22
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:: wymowa
motoryka narządów mowy
czynności prymarne
speech
the activity of oral organs
primary functions
Opis:: Mowa jest czynnością sekundarną, ponieważ człowiek przystosował do realizacji tej czynności struktury przeznaczone pierwotnie do wykonywania innych – prymarnych – czynności. Rozwój mowy pozostaje więc w ścisłym związku z rozwojem i przebiegiem tych czynności, a motoryka narządów artykulacyjnych kształtuje się stopniowo wraz ze wzrostem i rozwojem dziecka dzięki realizacji i transformacji tych czynności. Niniejsze opracowanie zawiera wybrane wskazówki dla logopedów w zakresie oceny motoryki narządów wykorzystywanych podczas mówienia.
As a secondary function, speech is based on others. The progress of speech is therefore related to the development of the primary functions, and the activity of organs involved in speaking is related to their positions or movements during e.g. breathing or eating. The movements change as the child grows and develops. Moreover, the activity of the organs (proper or improper) affects the organs’ shape (proper or improper). The article was conceived as a tool to analyze the activity of organs involved in speaking to help speech therapists find grounds for their patients’ problems.
Źródło:: Logopedia; 2022, 51, 2; 315-334
0459-6935
Pojawia się w:: Logopedia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Rola nauczyciela jako przewodnika po wymowie polskiej
The role of the teacher as a guide through polish pronunciation
Autorzy:: Biernacka, Michalina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/966930.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: teacher
pronunciation
teaching Polish as a foreign language
nauczyciel
wymowa
nauczanie języka polskiego jako obcego
Opis:: Celem artykułu jest przyjrzenie się roli, którą odgrywa lektor języka polskiego jako obcego podczas nauczania wymowy polskiej. Poruszone zostały zagadnienia dotyczące podstawowych zasad nauczania fonetyki, reakcji na błędy uczących się, sposobów korekty czy normy językowej. Osobno uwydatnione zostały cechy, które powinien prezentować nauczyciel w trakcie dyskursu dydaktycznego, by zachęcać, a nie zniechęcać do ćwiczeń fonetycznych.
The aim of this paper is to look at the role of the Polish language teacher in the process of teaching Polish pronunciation. It addresses the problems involving the basic rules of teaching phonetics, reactions to learners’ errors, error correction, and the linguistic norm. Separately, it emphasizes the qualities which a teacher should possess to encourage rather than discourage the students to exercise phonetics.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2014, 21
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Afrykatyzacja palatalnego *r w nazwach miejscowych i terenowych Pomorza Zachodniego
Affricatization of the palatal *r in toponymy of West Pomerania
Autorzy:: Duma, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1992282.pdf
Data publikacji:: 2021-12-28
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:: afrykatyzacja *r′
silna wymowa sonantów
wymowa nieakomodująca
toponimy
zachodnie i wschodnie dialekty lechickie
typologia dialektów słowiańskich
affricatization of *r′
strong pronunciation of sonants
non-accomodating pronunciation
toponymy
Western and Eastern Lechitic dialects
typology of Slavic dialects
Opis:: W zapisach dawnych słowiańskich nazw miejscowych i terenowych Pomorza Zachodniego afrykatyzację *r' > ř, rz itp. obserwujemy na terenach sąsiadujących z gwarami kaszubsko-słowińskimi na wschód od rzeki Słupia oraz, rzadko, wzdłuż południowo-wschodniej granicy Pomorza. Na terenie niemieckiego Pomorza Przedniego, Meklemburgii i w dawnych słowiańskich gwarach Połabia afrykatyzacja *r' nie nastąpiła. Świadczy to o dawnym zróżnicowaniu dialektów lechickich na zachodnie, bez akomodacji *r' (a także częściowo bez zmian *t', *d' przed samogłoskami rzędu przedniego) oraz wschodnie, które cechowała afrykatyzacja *r' > ř, rz, š/ž (oraz *t' > ć, *d' > ȝ́ ). Brak akomodacji spowodowany był tendencją do utrzymania silniejszej wymowy sonantów. Rezultatem było częściowe stwardnienie systemu konsonantycznego, ograniczenie przegłosu pralechickiego, zachowanie bez metatezy grupy *tărt (typ karva 'krowa'), zlanie kontynuantów *l̥' i *l̥ > oł (typ vołk 'wilk'), zachowanie/zwokalizowanie w zanikłym dialekcie połabskim dawnych jerów słabych (typ blåxă 'pchła'). Stwierdzono liczne analogie do współczesnych gwar bułgarskich i macedońskich.
In the records of the old Slavic place and field names of West Pomerania, we can observe the affri- catization *r′ > ř, rz etc. in the areas adjacent to the Kashubian-Slavic dialects east of the Słupia River and, rarely, along the south-eastern border of Pomerania. Affricatization of *r′ did not take place in the territory of German Vorpommern, Mecklenburg or in the old Slavic dialects of Polabia. This proves the former differentiation of the Lechitic dialects into Western ones, without the accom- modation *r′ (and also partially without changes *t′, *d′ before the vowels of the front order) and the Eastern ones, characterized by affricatization *r′ > ř, rz, š/ž (and *t′ > ć, *d′ > ȝ́). The lack of accommodation was caused by the tendency to maintain a stronger pronunciation of sonorants. The result was a partial hardening of the consonant system, limitation of the pre-Lechic mutation (proto- Lechitic metaphony), the preservation without metathesis of the group *tărt (karva ‛cow’ type), the merging of continuants *l̥’ and *l̥ > oł (vołk ‛wolf’ type), the vocalization of old weak yers (in ini- tial syllables) in the Polabian dialect (blåxă ‛flea’ type). Numerous parallels with modern Bulgarian and Macedonian dialects have been found.
Źródło:: Onomastica; 2021, 65, 1; 123-135
0078-4648
Pojawia się w:: Onomastica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Jak mówił Cyprian Norwid? W poszukiwaniu głosu poety
How did Cyprian Norwid speak? In search of the poet’s voice
Autorzy:: Kozłowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31233736.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: fonetyka
wymowa
idiolekt Cypriana
język pisarza
życiorys językowy
phonetics
pronunciation
Cyprian Norwid’s idiolect
writer’s language
linguistic biography
Opis:: Artykuł omawia te elementy fonetyki Cypriana Norwida, które udało się zrekonstruować na podstawie graficznych cech jego rękopisów, a także na podstawie informacji o życiorysie językowym poety, przede wszystkim o czasie jego życia oraz mazowieckim pochodzeniu. Na wymowę Norwida składały się prawdopodobnie następujące cechy charakterystyczne dla polszczyzny XIX wieku: obecność samogłosek pochylonych é i ó, synchroniczna wymowa i inna niż dziś dystrybucja nosówek, przedniojęzykowa artykulacja ł, dźwięczność h, synchroniczna realizacja spółgłosek zmiękczonych wargowych, brak wyrównania dźwięczności w grupach typu kw, sw, św, cw, ćw, tw, chw oraz szerszy od współczesnego zakres proparoksytonezy. Do obecnych w idiolekcie Norwida mazowizmów brzmieniowych należały natomiast: formy bez przegłosu, stosowanie połączeń kie, gie w miejsce ogólnopolskich ke, ge oraz ubezdźwięczniająca fonetyka międzywyrazowa. Z kolei z wpływami kresowymi można powiązać częstsze niż w polszczyźnie ogólnej stosowanie o zamiast ó, jak również zastępowanie spółgłosek twardych miękkimi. Zaprezentowany obraz tworzą własności, które autor Vade-mecum dzielił z innymi użytkownikami polszczyzny swojego czasu i środowiska. O ściśle indywidualnych cechach jego wymowy, a także o charakterystycznych dla niego zachowaniach parajęzykowych można wnioskować jedynie pośrednio, odwołując się do relacji osób, które miały z nim kontakt. Z przeglądu takich świadectw wyłania się wizerunek rozmówcy obdarzonego pięknym tembrem głosu, posługującego się wyrazistą intonacją i gestami trafnie zespolonym z wypowiedzią.
This article discusses those elements of Cyprian Norwid’s pronunciation that could be reconstructed on the basis of the graphic features of his manuscripts, as well as on the basis of information about the poet’s linguistic biography, especially about the period of his lifetime and his Masovian origin. Norwid’s pronunciation probably had the following features characteristic of 19th-century Polish: the presence of the raised vowels é and ó, the synchronic pronunciation and different distribution of nasal sounds than today, the fronting of ł, the sonority of h, the synchronic realisation of palatalised labial consonants, the lack of alignment of sonority in clusters such as kw, sw, św, cw, ćw, tw, chw, and a wider distribution of proparoxytone stress than today. On the other hand, the Masovian influences in Norwid’s idiolect included: forms without apophony, the use of kie, gie in place of standard Polish ke, ge, and devoicing at the word boundaries. Furthermore, the Eastern Borderlands influence can be attributed to the more frequent use of o instead of ó, as well as the replacement of hard consonants with soft time, living in that environment. Strictly individual features of his pronunciation as well as para-linguistic behaviour characteristic of him can only be inferred indirectly by referring to the accounts of people who had contact with him. From a review of such testimonies, an image emerges of an interlocutor endowed with a beautiful timbre of voice, using expressive intonation and gestures aptly combined with speech.
Źródło:: Studia Norwidiana; 2023, 41; 29-44
0860-0562
Pojawia się w:: Studia Norwidiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Język w przestrzeni oralnej
The Tongue in the Oral Cavity
Autorzy:: Łuszczuk, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/892675.pdf
Data publikacji:: 2020-08-30
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:: pozycja spoczynkowa
pozycja śródwymawianiowa
podparcie językowe
wymowa
artykulacja
resting position (RP)
inter-speech posture (IsP)
tongue bracing (TB)
speech
Opis:: Opisano trzy zjawiska związane z położeniem języka w przestrzeni jamy ustnej: w spoczynku oraz podczas tworzenia wypowiedzi – w trakcie mówienia i w trakcie pojawiających się pauz. Wskazano powiązania opisanych zjawisk z fizjologicznymi prymarnymi czynnościami kompleksu orofacjalnego. Szczególną uwagę skierowano na zjawisko podparcia językowego, dotychczas nieopisywane w polskiej literaturze przedmiotu. W tym kontekście zamieszczono także wyniki badania instrumentalnego, dotyczącego języka polskiego.
The tongue in the oral cavity can be defined in various context. Three of its activities are described in this article: resting position, inter-speech posture and tongue bracing and their relations to primary functions of orofacial complex are indicated. The tongue bracing was a special subject due to the fact that it has not been described in the Polish linguistics literature yet. The results of the study concerning Polish speech with using the instrumental method were also included.
Źródło:: Logopedia; 2019, 48, 1; 91-106
0459-6935
Pojawia się w:: Logopedia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wymowa polska jako obca. Rozwiązywanie trudności artykulacyjnych w grupie międzynarodowej na rocznym kursie przygotowawczym
Polish pronunciation for Non-Polish speakers handling articulation difficulties in an international group during the one year preparatory course
Autorzy:: Majewska-Tworek, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/680387.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: wymowa polska jako obca
grupa międzynarodowa
indywidualne trudności artykulacyjne
nauczanie wymowy
Polish pronunciation as foreign pronunciation
international group
individual articulation difficulties
teaching pronunciation
Opis:: The article discusses the problem of Polish pronunciation for non-Polish speakers in an international group. The author describes the method of testing articulation skills of the students and presents an analysis of the main phonetic challenges. She concludes with some guidelines of how to organize the course of Polish pronunciation during the One Year Preparatory Course at the School of Polish Language and Culture for Foreigners in Wrocław.
Niniejszy tekst dotyczy pracy nad wymową polską jako obcą w grupie międzynarodowej podczas Rocznego Kursu Przygotowawczego w Szkole Języka Polskiego i Kultury dla Cudzoziemców we Wrocławiu. Porusza problem badania trudności artykulacyjnych, opisu wymowy studenta oraz doskonalenia jego sprawności w zakresie wymowy. Formułuje także ogólne wnioski dotyczące planowania zadań fonetycznych dla cudzoziemców.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2019, 26; 209-220
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Trudności w nauczaniu wymowy polskiej cudzoziemców w świetle wyników badań ankietowych
The difficulty in teaching Polish pronunciation to foreigners (a questionaire research)
Autorzy:: Biernacka, Michalina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/967048.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: teaching Polish as a foreign language
phonetics
pronunciation
phonetic errors
phonic interference
areas of potential difficulty
nauczanie języka polskiego jako obcego
fonetyka
wymowa
błędy w wymowie
interferencja foniczna
tzw. miejsca trudne
Opis:: Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, dlaczego nauczanie wymowy polskiej postrzegane jest przez lektorów jako trudne i czym według nich najczęściej jest to implikowane. Skorzystano z ankiet, którymi przebadano 56 nauczycieli pracujących w kraju lub za granicą. Analiza miała służyć sprecyzowaniu tzw. miejsc trudnych w nauczaniu wymowy i rozwijaniu słuchu mownego cudzoziemców uczących się języka polskiego jako obcego, uściśleniu najczęściej popełnianych (a przynajmniej przez lektorów wychwytywanych) błędów fonetycznych charakterystycznych dla konkretnych narodowości (elementów płaszczyzn segmentalnej lub suprasegmentalnej języka) oraz zebraniu opinii na temat skuteczności technik wykorzystywanych przez ankietowanych podczas prowadzenia zajęć.
In the article, the author addresses the question why teaching Polish pronunciation to foreigners is considered difficult by language teachers and what are the possible reasons of this difficulty. The research was based on 56 questionnaires completed by the teachers working in Poland and abroad. The analysis was aimed at specifying the areas of potential difficulty in teaching pronunciation to foreigners and itemizing the most frequent pronunciation errors distinctive for particular nationalities and language groups (the elements of both segmental and suprasegmental level of language). The author also intended to collect the teachers’ opinions on the effectiveness of particular teaching techniques that are being used in the process of teaching.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2015, 22
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: O wielogłosie w sprawie krótkiego wędzidełka języka
On Many Opinions Concerning the Short Frenulum of the Tongue
Autorzy:: Ostapiuk, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24325015.pdf
Data publikacji:: 2023-09-25
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:: krótkie wędzidełko języka
ankyloglosja
frenotomia języka
ankyloglosyjna
dysfunkcja języka
wada wymowy
wadliwa wymowa
dyslalia ankyloglosyjna
profilaktyka
short frenulum of the tongue
ankyloglossia
tongue frenotomy
tongue-tie dysfunction
speech defect
defective pronunciation
ankyloglossic dyslalia
prevention
Opis:: W opracowaniu omawiam krótkie wędzidełko języka jako wielodyscyplinarny problem badawczy oraz zmiany w podejściu do leczenia ankyloglosji w praktyce. Odnoszę się do wybranych zagadnień diagnostyczno-terapeutycznych związanych z następstwami ankyloglosji (także w aspekcie profilaktyki), zwłaszcza tymi, które stanowią przedmiot między- i wewnątrzdyscyplinarnych sporów między specjalistami. Uwagę skupiam na przedstawieniu różnic, które dotyczą podejścia do oceny jakości wymowy w odniesieniu do ankyloglosyjnej dysfunkcji języka, w nich upatrując główne źródło nieporozumień między specjalistami w ocenie wskazań do chirurgicznego leczenia ankyloglosji (frenotomia, frenectomia języka).
In the paper, I discuss the short frenulum of the tongue as a multidisciplinary research problem and changes in the approach to the treatment of ankyloglossia in practice. I refer to selected diagnostic and therapeutic issues related to the consequences of ankyloglossia (also in terms of prevention), especially those that are the subject of inter- and intradisciplinary disputes between specialists. Attention is focused on the presentation of the differences in the approach to assessing the quality of pronunciation in relation to ankyloglossic dysfunction of the tongue, seeing them as the main source of misunderstandings between specialists in the assessment of indications for the surgical treatment of ankyloglossia (frenotomy, frenectomy of the tongue).
Źródło:: Logopedia; 2023, 52, 1; 47-98
0459-6935
Pojawia się w:: Logopedia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "wymowa" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język