Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wspólne dobro" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 112
Tytuł:
Dobro wspólne a zaufanie w organizacjach na rzecz bezpieczeństwa
Autorzy:
Młodzik, Lilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056042.pdf
Data publikacji:
2018-12-21
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
dobro wspólne
dobro publiczne
zaufanie
kierowanie
Opis:
Współczesne organizacje będące obiektem badań nauk o bezpieczeństwie nie pozostają niezmienne w czasie. Są jednak kategorie stałe, takie jak dobro wspólne oraz zaufanie. W świecie bezpieczeństwa nie chodzi o to czy interesariusze są mniej lub bardziej skłonni do zaufania innym ludziom, ale o to czy członkowie organizacji opierają się na zaufaniu, tworząc relacje międzyludzkie, w prowadzonych przez siebie działaniach, budując kulturę bezpieczeństwa. Wówczas dobro wspólne staje się mniej narażone na efekt „tragedii wspólnej łąki”. Budowanie zaufania może zatem złagodzić ten efekt. Sprzyja temu stosowanie kooperatywnego stylu przywództwa, poprzez kształtowanie wartości, norm i wzorów kultywujących troskę o „dobro wspólne”. Rozwinięcie tego problemu stanowi przedmiot niniejszego tekstu.
Źródło:
Securitologia; 2018, 1 (27); 80-92
1898-4509
Pojawia się w:
Securitologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo jako dobro wspólne
Security as common good
Autorzy:
Czuryk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046396.pdf
Data publikacji:
2020-10-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
bezpieczeństwo
dobro wspólne
security
common good
Opis:
Jednym z ważniejszych pojęć o odcieniu aksjologicznym, którymi posługuje się prawodawca jest pojęcie dobra wspólnego. Aksjologia ta nie pozbawia jednak treści normatywnej dobra wspólnego jako wartości konstytucyjnej. Chociaż nie jest ono pozbawione treści normatywnej, to jednak istnieją pewne trudności jej dekodowania, co wynika z dużego stopnia uogólnienia tego pojęcia. W ramach dobra wspólnego można wyróżnić bezpieczeństwo, które jest wartością społeczną oraz publiczną, a nie wyłącznie indywidualną. Zapewnienie bezpieczeństwa jako cel działania państwa i jego organów można zatem postrzegać poprzez pryzmat dobra wspólnego.
One of the most important concepts of the axiological character used by the legislator is the concept of the common good. This axiology, however, does not deprive the common good of being a constitutional value for its normative content. Despite the fact it is not deprived of normative content, there are some difficulties in decoding it, which result from a large scope of generalization of the concept. Within the concept of the common good, we can distinguish security, which is of a social and public value, not just an individual one. Ensuring security presented as the mutual goal of the state and its authorities can therefore be seen through the lens of common good.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 3; 15-24
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo wychowawcą do dobra wspólnego
Autorzy:
Zamelski, Piotr Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198459.pdf
Data publikacji:
2017-01-23
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dobro wspólne
pedagogika prawa
ustrój państwa
wychowanie
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem opracowania jest wykazanie związku pomiędzy treścią prawa stanowionego oraz wychowaniem społeczeństwa do rozumienia dobra wspólnego i partycypacji w jego budowaniu. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy, którego rozwiązaniu służą rozważania, brzmi: w jaki sposób prawo stanowione wychowuje do dobra wspólnego i jakie warunki powinno w związku z tym spełniać? Jako metodę badawczą zastosowano analizę i syntezę systemową oraz badania literaturowe. PROCES WYWODU: W toku rozważań poruszono zagadnienia istoty wychowania do dobra wspólnego, cech prawa stanowionego niezbędnych do przekazywania konstruktywnych treści wychowawczych oraz moralnych aspektów wychowania do dobra wspólnego wynikających z osobowo‑społecznej natury ludzkiej. Rozważania zostały osadzone na gruncie pedagogiki prawa, która zajmuje się wychowawczym oddziaływaniem prawa w życiu społecznym. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Na podstawie przeprowadzonych wywodów sformułowano następujące wnioski: dobro wspólne jest wartością konieczną w życiu społecznym; wychowanie do dobra wspólnego obejmuje przekaz wartości i postaw; prawo stanowione wychowuje do dobra wspólnego pod warunkiem zgodności z prawem naturalnym.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z rozważań płynie wniosek wskazujący na konieczność stanowienia i stosowania prawa z poszanowaniem obiektywnych wartości moralnych, dzięki czemu prawo stanie się bardziej skutecznym środkiem wychowywania społeczeństwa do rozumienia i współdziałania na rzecz dobra wspólnego.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2016, 15, 36; 141-151
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KRYMINALIZACJA W IMIĘ DOBRA WSPÓLNEGO KILKA UWAG NA MARGINESIE KSIĄŻKI MARKA PIECHOWIAKA DOBRO WSPÓLNE JAKO FUNDAMENT POLSKIEGO PORZĄDKU KONSTYTUCYJNEGO
Autorzy:
Szczucki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693670.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dobro wspólne
porządek konstytucyjny
podstawy ustroju Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 289-294
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interes publiczny i dobro publiczne w prawie administracyjnym na tle konstytucyjnej zasady dobra wspólnego
Public interest and public good in administrative law against the background of the constitutional principle of the common good
Autorzy:
Woźniak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941067.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
interes publiczny
dobro publiczne
dobro wspólne
public interest
public good
common good
Opis:
Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest konstrukcja interesu publicznego i dobra publicznego w prawie administracyjnym przedstawiona na tle konstytucyjnej zasady dobra wspólnego. W artykule postawiono tezę badawczą: konstytucyjna zasada dobra wspólnego jest aksjologiczną podstawą kształtowania przez administrację interesu publicznego i przyznawania społeczeństwu określonych dóbr publicznych. Pojęcia ujęte w tytule opracowania są semantycznie bliskie, ale nie jest zasadne stawianie znaku równości pomiędzy nimi. Dobro wspólne jest nadbudową ideową wobec interesu publicznego, o czym świadczy obecność konstytucyjnej zasady dobra wspólnego w definicjach administracji publicznej. W konsekwencji należy przyjąć, że dobro wspólne jest swoistą klauzulą generalną wyznaczającą prawidłowe rozumienie interesu publicznego, jak i zakres dóbr publicznych w prawie administracyjnym.
The subject matter of this article is the construction of the public interest and the public good in the administrative law presented against the background of the constitutional principle of the common good. The article puts forward a research thesis: the constitutional principle of the common good is the axiological basis for shaping by the administration of the public interest and the granting of certain public goods to the public. Concepts included in the title of the study are semantically close, but it is not reasonable to put an equality sign between them. Common good is an ideological superstructure in the public interest, as evidenced by the presence of a constitutional principle of common good in the definitions of public administration. As a consequence, the common good must be assumed to be a general clause defining a correct understanding of the public interest as well as the scope of public goods in administrative law.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 4 (38); 151-173
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umiarkowane korzystanie z praw przysługujących wiernym (kan. 223 § 2)
Moderation in Exercising the Rights of the Faithful (can. 223 § 2)
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804609.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
moderari
common good
favor of freedom
dobro wspólne
przywilej wolnosci
Opis:
Ze względu na różnice w tłumaczeniu na język polski kan. 223 § 2 i wynikające z tego kontrowersje interpetacyjne, Autor opracowania przedstawia interpretację kanonu w oparciu o jego źródła oraz notę wyjaśniającą wydaną przez Papieską Radę Tekstów Prawnych. Wskazuje wątpliwości, które, jego zdaniem, dotyczą zawężenia znaczenia łacińskiego słowa moderari i ujmowania bonum commune jako klauzuli generalnej. Ponadto podtrzymuje wyrażoną w kanonistyce tezę o włączeniu do treści kanonu ostatniego zdania z nr 7 Dignitatis humanae.
On account of differences in  translation into Polish of can. 223 § 2 and interpretation controversies resulting from it, the author presents the interpretation of the canon based on its sources and an explanatory note issued by the Pontifical Council for Legislative Texts. He points out at the ambiguities, which in his opinion concern narrowing of the meaning of the Latin word moderari and presenting bonum commune as a general clause. Moreover, he abides by the thesis expressed in the science of canon law of including the last sentence from the 7th issue of Dignitatis humanae in the content of the canon.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 1; 63-79
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja ojczyzny i patriotyzmu w listach pasterskich biskupów chełmińskich okresu międzywojennego
The View on the Homeland and Patriotism in the Pomerania Region Present in the Pastoral Letters of the Bishops of Culm in the Interwar Period
Autorzy:
Wojtasiak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551410.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
dobro wspólne
dwudziestolecie międzywojenne
miłość bliźniego
niepodległość
ojczyzna
patriotyzm
Pomorze
Opis:
Zasadniczy cel powyższego artykułu to ukazanie relacji międzyludzkich, wyznawanych wartości oraz wynikających z nich postaw łączących mieszkańców Pomorza z odrodzoną po czasach zaborów ojczyzną. Materiał źródłowy artykułu stanowią listy pasterskie biskupów chełmińskich okresu międzywojennego, którymi byli biskup Augusty Rosentreter (1898-1926) oraz biskup Stanisław Wojciech Okoniewski (1926-1944). W świetle przeanalizowanych listów pasterskich, kwestie odnoszące się do ojczyzny i patriotyzmu zostały ujęte w artykule wokół czterech zasadniczych wątków: definicji ojczyzny (jej wartości), miłości do ojczyzny i jej zewnętrznych przejawów (patriotyzm), współpracy państwa z Kościołem dla dobra obywateli oraz miłości bliźniego i wynikającej z niej troski o dobro wspólne. Charakterystycznym rysem obserwacji hierarchów Kościoła jest podkreślenie znaczenia ludzkiej pracy, odpowiedzialności za tworzenie ojczyzny (także tej politycznej) z dostrzeżeniem Bożej opatrzności w realizowanym dziele.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 325-338
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek a religia i polityka
Man, religion and politics
Autorzy:
Filipkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480228.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Polityka
religia
wspólnota
dobro wspólne
Politics
religion
community
common good
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o właściwy sposób ułożenia wzajemnych relacji religii i polityki. Skoro właściwie rozumiana polityka nie jest niczym innym jak tylko rozumną troską o dobro wspólne, to religia nie tylko może, ale i powinna angażować się w sprawy polityki. Wynika to z właściwie rozpoznanej prawdy o naturze człowieka i społeczeństwa oraz świadomości roli polityki w realiach wspólnotowego życia zorganizowanego w ramach państwa. Domaganie się separacji dziedziny religii i polityki wynika bądź to z niewłaściwego rozumienia polityki, którą błędnie sprowadza się do działań mających na celu zdobycie i utrzymanie się przy władzy (często niemoralnych), bądź to z podejmowanych przez środowiska lewicowe prób krzewienia laicyzmu, maskowanych zazwyczaj postulatem neutralności światopoglądowej państwa.
What is the proper relationship between religion and politics? If politics is understood as prudent concern for the common good, it follows that religion can and should interplay with politics. This conclusion derives from the properly recognised truth about the nature of man and the nature of society, and from the awareness of the role of politics in the human communities, organised in political units (states). Demands to separate religion and politics stem from incorrect understanding of politics merely as means (often immoral ones) for obtaining power and keeping it, or from the promotion of laicisation by leftist groups, usually under the guise of state ideological neutrality.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 270-282
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uniwersytet jako wspólne dobro i wspólny interes
The university as a common good and a common interest
Autorzy:
Parysek, Jerzy J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692882.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
university
common good
common interest
uniwersytet
dobro wspólne
wspólny interes
Opis:
New legal regulations concerning the organization, structure and functioning of science and higher education, called the Constitution for Science 2.0 (Act of 20 July 2018 on Higher Education and Science), mean a revolutionary transformation of Polish scientific and educational institutions. The proposed changes, even though they were widely expected in academic circles awaiting asystemic reform, raise many objections and hopes at the same time. However, the changes are being gradually implemented and one must adapt to them (dura lex sed lex). Therefore, while adapting our activity to the new conditions of the functioning of the university, when co-creating its new structure, registering one’s own scientific and didactic activity as a new branch and discipline of science, and taking a particular position regarding the ongoing changes, it may be worth paying attention to the fact that the university as a whole is our common good and its effective functioning is a common interest of the academic community. The article aims to apply the ideas of the common good and the common interest to understanding the university and the functioning of its community. This is important when new legal regulations, being a new challenge, are probably also an opportunity for the further, successful development of the institution we all work in. These kinds of deliberations are preceded by a reconstruction of the state of Polish science and higher education in the years before the changes were implemented, together with the changes that were suggested over the years. The reflections contained in this text may be helpful in our thinking and our activity. This paper presents the subjective views and opinions of the author. It is dedicated to the late Professor Teresa Rabska, the Editor-in-Chief of the Ruch Prawniczy, Ekonomiczy i Socjologiczny (Journal of Law, Economics and Sociology) for many years, who, as a Vice-Rector of Adam Mickiewicz University in Poznań, in the difficult times of martial law encouraged her co-workers to defend this common good, which is the university, and to care about its prosperity.
Nowe regulacje prawne dotyczące organizacji, struktury i funkcjonowania nauki i szkolnictwa wyższego nazywane Konstytucją dla Nauki 2.0 (ustawa z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) oznaczają rewolucyjny charakter przekształceń polskich placówek nauki i szkolnictwa wyższego. Choć proponowane zmiany wpisują się w powszechne oczekiwania środowisk akademickich oczekujących reformy systemowej, to jednocześnie budzą wiele zastrzeżeń i wątpliwości, ale także i nadziei. Zmiany są jednak stopniowo wprowadzane w życie i trzeba się do nich dostosować (dura lex sed lex). Może więc warto, dostosowując swoje działania do nowych warunków funkcjonowania uniwersytetu, współtworząc nową jego strukturę, wpisując swoją działalność naukową i dydaktyczną w nowe dziedziny i dyscypliny naukowe, a także zajmując określone stanowisko w stosunku do dokonujących się zmian – mieć na uwadze także i to, że jako całość uniwersytet jest wspólnym naszym dobrem, a jego efektywne funkcjonowanie jest wspólnym interesem społeczności akademickiej. Celem niniejszego artykułu jest odniesienie idei wspólnego dobra i wspólnego interesu do pojmowania uniwersytetu i funkcjonowania jego społeczności. Jest to ważne w sytuacji, w jakiej nowe regulacje prawne, będąc nowym wyzwaniem, są prawdopodobnie także szansą na dalszy, pomyślny rozwój jednostki, w której wszyscy pracujemy. Tego rodzaju rozważania poprzedza rekonstrukcja stanu polskiej nauki i szkolnictwa wyższego w latach poprzedzających wprowadzane zmiany wraz z sugerowanymi przed laty kierunkami zmian. Może zawarta w tym tekście refleksja będzie pomocna w naszym myśleniu oraz działaniach. Niniejszy tekst jest oczywiście subiektywnym spojrzeniem autora tekstu i podobnego rodzaju oceną. Niniejszy artykuł jest dedykowany śp. prof. Teresie Rabskiej, wieloletniemu redaktorowi naczelnemu „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego”, która jako prorektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w trudnych latach stanu wojennego zachęcała swoich współpracowników do obrony tego wspólnego dobra, jakim jest Uniwersytet oraz troski o jego pomyślność.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 3; 5-21
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota w wychowaniu - jej miejsce i znaczenie
The place and the meaning of the community in upbringing
Autorzy:
Głowiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811420.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wspólnota
wychowanie
uczestnictwo
dobro wspólne
community
upbringing
participation
common good
Opis:
W artykule zaprezentowano miejsce wspólnoty w wychowaniu i jej znaczenie w rozwoju osoby. Została nakreślona problematyka wspólnoty, jej charakterystyka, określenie co nią jest, a co nią nie jest, określenie jej podstaw. W drugiej części artykułu dokonano refleksji nad tym, czym jest wychowanie i scharakteryzowano rozwój osoby w procesie wychowania. Wychowanie potrzebuje wspólnoty, ale także wspólnota potrzebuje wychowania. Wspólnota jest miejscem rozwoju wielu sfer aktywności osoby, ponieważ to właśnie w niej rozwija się człowiek w swoim człowieczeństwie. Obecnie kwestionuje się rolę wspólnoty w życiu osoby. Zmienia się wzorce rodziny, szkoły, społeczeństwa, gdzie dobro wspólne staje się dobrem pojedynczych osób i szuka się zamienników, które są płynne i nie stanowią oparcia dla rozwoju osoby. Artykuł ukazuje, że ważnym zadaniem pedagogiki jest obrona wspólnoty jako miejsca wychowania.
In the article there was presented the place of the community in the upbringing process and the meaning of the community in the development of a person. There was also depicted the issue of the community, its description, defining what is the community and what is not. In the article the basis of the community were also described. In the second part of the article there were considered the issue of upbringing and characterized the development of a person in the upbringing process. Upbringing needs the community, but also the community needs upbringing. The community is the place where many spheres of human activity is developed. In the community itself the human is developed in his humanity. At present the role of the community in a person's life is questioned. The role models and structures of a family, school, society in which the common good is an individual good are being changed. Some substitutes are being looked for and these substitutes are flexible and do not support the development of a person. The article shows that the important task of pedagogy is to protect the community as a place of upbringing.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2014, 6(42), 1; 53-67
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja państwa według św. Augustyna
The conception of state according to St. Augustine
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516509.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
państwo
osoba
dobro wspólne
sprawiedliwość
state
person
common good
justice
Opis:
Poglądy św. Augustyna na temat państwa wynikają z jego wizji człowieka, który jest dla niego drogą do zrozumienia świata i poznania Boga. Jego bardzo konsekwentny antropocentryzm był podstawą zajmowania się człowiekiem przede wszystkim jako jednostką, ale nie wyizolowaną ze społeczeństwa. Byt ludzki rozwija się i spełnia przez relacje do drugich osób, czego źródłem i wzorem są dla Augustyna relacje między Osobami Bożymi. „Psychologiczna koncepcja Trójcy Świętej”, której jest autorem, pozwala mu widzieć w Bogu nie tylko stwórcę człowieka, ale również społeczeństwa, którego zobowiązującym wszystkich jego członków i najwyższym uporządkowaniem jest państwo. Wypowiadając się na ten temat Augustyn mówi o „pakcie społecznym”, który nie powinien być tylko zewnętrzną konstrukcją. Tak jak zdanie składa się z liter, tak społeczeństwo składa się z jednostek. Tworzenie się państwa i jego rozwój Augustyn postrzega jako proces, posiadający naturalne i etyczne podstawy. Do tych pierwszych zalicza rodzinę oraz inne międzyosobowe relacje, takie jak przyjaźń. Z kolei te drugie to dobro wspólne i sprawiedliwość, rzutujące na problem władzy oraz obowiązków względem niej, zarówno poddanych jak i władcy, ponieważ – zdaniem Augustyna – każda władza ludzka pochodzi od Boga, podobnie jak i państwo. Celem tego ostatniego jest zapewnienie pokoju, choć nie za wszelką cenę. Poza tym przygotowanie człowieka, przez jego relację miłości do drugich – co Augustyn uznaje za największą wartość i najskuteczniejszą drogę do szczęścia – aby mógł być obywatelem „państwa Bożego”. Augustyn skrupulatnie rozdzielając wymiar doczesny i wieczny; religię i politykę, nie pozwala ich utożsamiać, ale i separować od siebie. Choć mówi o dwóch różnych poziomach, to wskazuje na różne sposoby przenikania się ich w każdym człowieku i społeczeństwie. Podobnie zatem jak dobre rodziny w społeczeństwie, tak i obecność Bożego prawa w polityce jest najlepszą gwarancją dobrego państwa.
The views of St. Augustine on the state arise from his vision of man who is for him a way to understand the world and to know God. His very consistent anthropocentrism has been the basis for dealing with man, primarily as an individual but not isolated from society. The human being develops and finds fulfilment through relations to other people, the source and the model of which is for St. Augustine the relation between the God’s Persons. The “psychological conception of the Holy Trinity”, of which he is the author, allows him to see in God not only a creator of man but also of society, with the state being a binding and the highest arrangement for all its members. When commenting on this topic, St. Augustine speaks about a “social pact” which should not be an external construction only. Just as a sentence consists of letters, so a society is composed of individuals. The formation of the state and its development are seen by St. Augustine as a process that has natural and ethical foundations. According to him, the former include a family and other interpersonal relations, such as friendship. On the other hand, the latter are common good and justice, affecting the problem of authority and obligations with regard to it, both of the subjects and the ruler, because – according to St. Augustine – all human authority comes from God, like the state. The purpose of the latter is to ensure peace, although not at any price. Apart from this, to prepare man, through his / her love relation to others – which St. Augustine considers the greatest value and the most effective way to happiness – so he / she could be a citizen of the “God’s state”. St. Augustine, meticulously separating temporal and the eternal dimensions, religion and politics, does not allow them to be equated or to be separated from each other either. Although he speaks about two different levels, he shows different ways they interpenetrate in each man and society. Thus, similarly as good families in society, the presence of the God’s law in politics is the best guarantee of good state.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2015, 25; 201-220
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie wspólnotowości dla przetrwania gatunków. Perspektywa socjobiologiczna
Autorzy:
Czykwin, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36783837.pdf
Data publikacji:
2022-05-09
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
dobro wspólne
przystosowanie
altruizm
współdziałanie
przyjaźń
język
samolubny gen
agresja
Opis:
Problem przetrwania społeczeństw ludzkich w obliczu globalnych kryzysów, skłania do postawienia pytania: jak z kryzysami radziły sobie społeczności innych istot żywych na przestrzeni setek tysięcy lat?. Analiza mechanizmów radzenia sobie z kryzysami przez społeczności słoni; wielorybów i płetwali sparmacetowatych oraz lisów syberyjskich - stanowią przykład na wspólne i istotne charakterystyki, które ukształtowały się w procesie ewolucji jako odpowiedź na warunki środowiska. Kierunek zmian tych charakterystyk ma charakter par excelance społeczny i ukierunkowany jest na dobro wspólne. Ma więc charakter prospołeczny i gloryfikujący altruizm. Także w odniesieniu do rozwoju człowieka w perspektywie socjobiologicznej - wskazać można na tożsame charakterystyki ujawniające ich znaczenie i rolę w procesie przystosowania. Przykład przetrwania homo sapiens oraz wyginięcia homo neanderthalensis (człowiek neandertalski) są tego spektakularnym przykładem. Takie charakterystyki jak: przyjazność, altruizm, solidarność, odpowiedzialność, troska o wspólne dobro, prospołeczność stały się gwarantami przetrwania w opozycji do agresji i egoizmu. W obszarze kultury wyraża się to tendencja do przenoszenia w obszar świadomości JA treści i standardów ważnych dla przetrwania MY. Wyżej wymienione charakterystyki mające wymiar antyautorytarny i prodemokratyczny, stają się tym samym standardami rozwoju cywilizacji ludzkich. Trwanie ponadczasowych wartości jakie niesie Dekalog a więc poświęcenia dla innych i „miłowania bliźniego swego jak siebie samego” są przykładem znaczenia rozumienia wspólnotowości. Charakterystyki ważne dla przystosowania są w jakiś sposób intuicyjnie wyczuwane i widoczne w kulturowych tendencjach prospołecznych społeczeństw demokratycznych, wyrażających się w tendencjach wspólnotowych. W tym kontekście znaczenie przyjaźni, wprost łączy się z długością i jakością zdrowia i życia ludzi.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2022, XIII(1(38)); 9-30
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro wspólne jako cel i kryterium życia społecznego – aspekt pedagogiczny
Common Good as the Aim and the Criterion of Social Life – the Pedagogical Aspect
Autorzy:
Kiereś, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835113.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dobro
dobro wspólne
pedagogika personalistyczna
antypedagogika
good
common good
personalistic pedagogy
anti-pedagogy
Opis:
In the light of the realist tradition, human life taken integrally, i.e. as a unity of three orders: vegetative, sensitive and rational, constitutes the common good and at the same time the aim and criterion of social life. The life of a hic et nunc man is a common property, as it is an individual aim of each and every individual man, and at the same time of all the people living in a given community. Educating one for implementing the common good is, firstly, transmitting to him, or to her, the knowledge about who a human being is, and about the fact that life of each man of the community is part of the common good of social life; and secondly, it is practicing virtues, or consolidating the disposition to implement the good, first of all the proper good (bonum honestum), but also taking care of the superior goods (bonum utile and bonum delectabile). Personalistic pedagogy points out that existence of the common good is a necessary condition of practicing pedagogy as the theory of education and as practical upbringing. This pedagogy is based on the truth about the human being, and it takes his life (understood integrally) as the common good.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2008, 36, 2; 127-134
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo jako dobro wspólne a wspólnota samorządowa – tożsamość czy kolizja wartości?
State as Common Good and Local Government Community – Identity or Collision of Values
Autorzy:
Dudek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524328.pdf
Data publikacji:
2020-02-29
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucja, dobro, dobro wspólne, wspólnota, państwo republikań-skie, samorząd terytorialny, zasada decentralizacji, zasada pomocniczości
Opis:
Konstytucja normuje szereg różnych dóbr i wartości związanych z życiem indywidualnym i zbiorowym. Dla konstytucyjnego ustroju republiki najważniejsze są dwa rodzaje wspólnot obywatelskich: państwo jako dobro wspólne oraz jednostki samorządu terytorialnego. Artykuł analizuje te wartości w świetle Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r., ustaleń historycznych i fi-lozoficznych, a zwłaszcza nauki prawa i orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego. Zdaniem autora, wspólnota samorządowa stanowi integralny element aksjologii konstytucyjnej, czyli idei dobra wspólnego, należącego do istoty państwowości polskiej. Zasada decentralizacji wła-dzy publicznej stanowi doniosłą konsekwencję techniczno-prawną koncepcji państwa republi-kańskiego i zasady pomocniczości, a nie samoistne uzasadnienie aksjologiczne relacji państwa i samorządu terytorialnego. Relacje te oraz ich społeczna akceptacja zależy nie tylko od regu-lacji prawnych, ale też od postaw i odpowiedzialności polityków oraz zwykłych obywateli.
The constitution regulates many different goods and values that relate to individual and collective life. In the constitution of the republic, two types of civic communities are most important: the state as a common good and local government units. Author of the article analyzes these two values in the light of the Polish Constitution of April 2, 1997, historical and philosophical foundations, and especially the science of law and case law of the Pol-ish Constitutional Tribunal. According to the author, the self-government community is an integral element of constitutional axiology, i.e. the idea of the common good that be-longs to the essence of polish state. The principle of decentralization of public authority is an important technical and legal consequence of the concept of the republican state and the principle of subsidiarity, and not an independent axiological justification of the rela-tionship between the state and local government. These relationships and their social ac-ceptance depends not only on legal regulations, but also on the attitudes and responsibil-ities of politicians and ordinary citizens. The actual relationship between the republican state and the local government community and their social acceptance depends, however, on legal regulations, but also on the attitudes and responsibilities of politicians and citizens.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 1 (53); 15-43
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
20 tez o obaleniu metropolii
Autorzy:
Tarì, Marcello
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011974.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
biowładza
dobro wspolne
komunizm
metropolia
potencja-nie-bycia-rządzonym
pojedynczość
strajk – subwersja
Opis:
Metropolia jako uogólniona forma biopolitycznej władzy i opresji ma się ku końcowi. Wielość form miejskiego oporu, heterogeniczne pojedynczości rzucające wyzwanie wertykalnym strukturom władzy przybliżają na do komunizmu, który nadchodzi. Współdzielenie przestrzeni, środków produkcji, afektów zrewolucjonizuje metropolitalny porządek. Czy miejskie bunty i formy biopolitycznego oporu przekształcą się w praktyki zmierzające do uwolnienia „potencji-nie-bycia-rządzonym”? Jak i gdzie? Odpowiedz na to pytanie jest już krokiem na tej drodze.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2011, 3; 141-148
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 112

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies