Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "women's writing" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Czy popularna powieść kobieca może być powieścią społecznie zaangażowaną? Kilka refleksji o tematach, gatunkach i stereotypach
Can a popular women’s novel be socially committed? A few remarks on themes, genres and stereotypes
Autorzy:
Darska, Bernadetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511207.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
women’s writing
commitment
promotion
media image
Opis:
The article aims to present the themes of popular contemporary women’s novels. The contexts for the analyses are stereotypes of sex and commercial expectations. The marketing strategy of the publishers and authors is important as well as the changing rules about creating the image of an author by the media. Pretending social involvement in popular women’s novels is connected with marketing strategies and the need to refer to popular subjects is of secondary importance. What is important, however, is the literary awareness of the authors and the capacity of recognizing the place of one’s own creativity on the map of pop culture.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2017, 2 (20) Oblicza kobiecości; 43-62
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasto jako wrażenie wzrokowe – doświadczenia polskich emigrantów
City as a Visual Impression: Experiences of Polish Emigrants
Autorzy:
Karwowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951570.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
city
visual experience
women’s writing
Polish literature
Opis:
This article discusses visual experiences of new immigrants as recorded in literary works by Polish writers. Arrival in a new country was often connected with life in a city built according to unfamiliar plans and principles. This, in turn, resulted in confusion, loss, and longing for the home country.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2014, 5
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Esej, kobieta, autobiografia – hipotezy na marginesie analizy Przeźroczy Marii Kuncewiczowej
Essay, women, autobiography – hypotheses on margins of Maria Kuncewiczowa’s Przeźrocza
Autorzy:
Lisak-Gębala, Dobrawa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1386032.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
essay
autobiography
women essay
women writing
Kuncewiczowa Maria
Italian journey
esej
autobiografia
eseistyka kobiet
literatura kobiet
podróże do Włoch
Opis:
Artykuł stanowi próbę rozpatrzenia późnego tomu eseistycznego Marii Kuncewiczowej pod tytułem Przeźrocza w kontekście pisarstwa eseistycznego widzianego przez pryzmat gender studies oraz w kontekście związków eseistyki z autobiograficznością. Projekt eseistyczny zaproponowany przez Kuncewiczową powiązany jest z rezygnacją z autobiograficzności na rzecz własnej wersji senilnego eseju kobiecego, czyli tekstu migawkowego, antyerudycyjnego, w którym dominuje specyficzna formuła metaforyzmu jako kodowania sensów metafizycznych w ramach opisywania codziennych konkretów.
The article describes the late essays by Maria Kuncewiczowa entitled Przeźrocza (Slides) in the context of the essay regarded through the prism of gender studies and in the context of the relations between essay and autobiography. The essayistic project by Kuncewiczowa is connected with abandoning the autobiographical aspect and choosing her original version of senile feminine essay understood as the sketchy, anty-erudite text, which is dominated by specific formula of metaphorism as encoding the metaphysical senses within the description of quotidian details.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2018, 10, 1; 103-114
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimiera Iłłakowiczówna mniej więcej znana
Kazimiera Iłłakowiczówna – known more or less
Autorzy:
Marzec, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041638.pdf
Data publikacji:
2018-10-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
literary legend
literary canon
polemic
melancholia
borderland discourse
tonism
New Women
women’s writing
Opis:
The article is the analysis of the place of Kazimiera Iłłakowiczówna in contemporary literary discourse. The author of the article claims – using Pierre Bayard’s theory – that the poetess is known “more or less”: she is remembered as someone who got prizes and recognition but at the same time she is impossible to read nowadays. There is political ambiguity and antiquity in her texts that keep her in the past. Marzec points at four areas of literary studies, where Iłłakowiczówna is still present: 1. Poetics: Iłłakowiczówna uses an original and unusual type of the Polish tonic verse. The author of this article analyses it using tools of psychoanalysis. 2. Religious discourse: Iłłakowicz.wna is interpreted as the author of religious poetry but Marzec argues with such interpretations. 3. Post-dependence studies: Iłłakowiczówna has not been analysed in terms of post-dependence studies yet but she is mentioned in the Polish borderlines discourse. 4. Feminist literary criticism: Iłłakowiczówna used to be studied as the author of androgynous poetry, but Marzec points out other motifs such as miscarriage, infanticide or problems of the new woman, like work at government institution, contestation of vitalism and bureaucracy. The aimof this article is to show that writing of Kazimiera Iłłakowiczówna needs to be read in terms of the history of literature which is devoid of evaluation and judging. Such analysis means going back in terms of modern literary studies which have undergone multiple turns that changed the tools accessible to contemporary critics.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2018, 32; 75-94
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak badać literaturę dokumentu osobistego, czyli bliskie spotkania z Bronisławą Waligórską
How to research personal texts – a close meeting with Bronisława Waligórska
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040912.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
letters
personal literature
women’s writing
inconspicuous work
document’s material value
Opis:
The author of 19th-century letters, Bronisława Waligórska – a socialist activist – was arrested and imprisoned in the Warsaw Citadel in July 1886.She sent letters from prison to her sister Jadwiga, who visited her in an attempt to satisfy the prisoner’s most pressing needs. The surviving correspondenceis a testimony of the living conditions of the Citadel’s prisoners and the internal life of Bronisława, who was gradually losing her spirit and the will to fight. On December 31, 1886, she swallowed sulphur from matches and died a few days later. Waligórska’s letters are a testimony of the time spent in prison, but not only. In the letters to her sister, she discussed such topics as the conditions of everyday existence, life in prison and organisation, but also included her reflections on culture, literature and art. She tried to fill her time in prison with translation work. The surviving letters have been published in an innovative graphic form and their edition is a breakthrough in editorial work on archival documents. The print meticulously keeps all the corrections and crosses of the original. Monika Rudaś-Grodzka treated Bronisława Waligórska’s letters with great respect; she approached them with a passion and sensitivity of an archivist who not only analyses the content of the remaining documents, but is always aware that they are a testimony of the life of a particular person. Thanks to thepeculiar attitude of the researcher, Waligórska, while being the protagonist of the book, never stopped being its author. The edition of letters from prison are accompanied by an editor’s note, a description of the terms of publications, a timeline, the main protagonist’s prison biography and a selection of documents concerning the investigation.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2019, 36; 330-340
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Płeć i wygnanie
Gender and exile
Autorzy:
Czerska, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375070.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
women’s writing
exile
migration
feminism
postcolonial studies
pisarstwo kobiece
wygnanie
migracja
feminizm
studia postkolonialne
Opis:
Przedmiotem artykułu jest praca Bożeny Karwowskiej Druga płeć na wygnaniu. Doświadczenie migracyjne w opowieści powojennych pisarek polskich, która powstała jako rezultat dłuższych studiów nad różnymi odmianami i dziełami kobiecego pisarstwa emigracyjnego i stanowi udaną próbę usystematyzowania problematyki wygnania w twórczości kobiet. Wskazano, że punktem wyjścia dla omówienia przez badaczkę doświadczenia migracyjnego w twórczości powojennych pisarek polskich jest teza o wyraźnych różnicach między wygnańczymi opowieściami kobiet i mężczyzn. Zauważono ponadto, że książka Bożeny Karwowskiej jest naznaczona silnym rysem indywidualnym, została bowiem napisana z perspektywy emigrantki. Wypełnia ważną lukę w badaniach nad literaturą emigracyjną, wskazuje na nowe perspektywy jej odczytań, korzysta z najnowszych osiągnięć badawczych feminizmu i studiów postkolonialnych.
The subject of the article is work by Bożena Karwowska The Second Sex in Exile. Experience the Story of Migration in the Postwar Polish Writers, established as a result of long study of the different variations and works of women’s writing in exile and is a successful attempt to systematize the problems of exile in the work of women. The article indicated that the starting point for discussion by the researcher of the migration experience in the work of postwar Polish writers is the thesis with clear differences between exile stories of men and women. The article noted that the book by Bożena Karwowska is marked by a strong feature of the individual, for it is written from the perspective of an immigrant. The work fills an important gap in the research literature of exile, points to new perspectives of its reading, using the latest research achievements of feminism and postcolonial studies.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2013, 1, 1; 161-170
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobiety w literackiej przestrzeni „rosyjskiego Izraela”
Women in the literary space of “Russian-speaking Israel”
Женщины в литературном пространстве «русского Израиля»
Autorzy:
Lenart, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920882.pdf
Data publikacji:
2017-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
русскоязычный Израиль
женская литература
Дора Штурман
Лидия Яновская
rosyjski Izrael
literatura kobieca
Dora Szturman
Lidia Janowska
„Russian-speaking Israel
women's writing
Dora Shturman
Lydia Yanovska
Opis:
This article discusses the role of women in the life of „Russian-speaking Israel”. The author gives the names of outstanding women — writers, poets, literary critics, representatives of Russian aliyah in Israel, the seventies and nineties. Among them are: Dora Shturman, Lydia Yanovska, Nina Voronel, Elena Axelrod, Maya Kaganskaya. It turns out that women are a significant part of the cultural space of Israel and the Russian literature of emigration.
В статье рассматривается роль женщин в жизни русскоязычного Израиля. Автор приводит имена выдающихся женщин — писателей, поэтов, литературоведов, представителей русской алии в Израиле 70-х и 90-х годов XX века. Среди них: Дора Штурман, Лидия Яновская, Нина Воронель, Елена Аксельрод, Майя Каганская. Женщины значительно обогатили культурный облик Израиля и литературы русского зарубежья.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2017, 27; 44-58
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie ma nic lepszego niż teoria.” Kilka uwag o praktyce teoretycznej współczesnych awangardowych pisarek amerykańskich (Lyn Hejinian, Leslie Scalapino, Carla Harryman)
“There is nothing better than a theory”: A few remarks on the theoretical practice of contemporary avantgarde women writers (Lyn Hejinian, Leslie Scalapino, Carla Harryman)
Autorzy:
Myk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1016179.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
politics of representation
women’s experimental writing
non/narrative
hybridity
cyborg writing
polityka reprezentacji
pisarstwo eksperymentalne kobiet
utwór nie/narracyjny
hybrydyczność
pisarstwo cyborgiczne
Opis:
Artykuł poświęcony jest praktykom teoretycznym trzech czołowych autorek nurtu amerykańskiej twórczości eksperymentalnej kojarzonych z kręgiem poetów L=A=N=G=U=A=G=E: Lyn Hejinian, Leslie Scalapinoi Carla Harryman. Odegrały one fundamentalną rolę w ukształtowaniu ciągle otwartej i toczącej się debaty krytyczno-teoretyczno-literackiej dotyczącej statusu formalnie radykalnej literatury tworzonej przez kobiety zaangażowanejw kwestie epistemologii feministycznej. Praktyka ta, skupiająca się na procesach i mechanizmach dyskursu, nie ogranicza się do wymiaru poetyckiego i artystycznego, lecz zakłada, że twórczość poetycka jest społecznie zaangażowaną „strategią interwencji” (Harryman), a jako taka funkcjonuje jako skoncentrowana na języku epistemologia feministyczna. Hejinian, Scalapino i Harryman stworzyły imponujący dorobek literacko-teoretyczny, na który składają się gatunkowo złożone teksty hybrydyczne mocno osadzone we współczesnych dyskursach feministycznych,  skupiające się na problematyce produkcji wiedzy, znaczenia, tożsamości, płci i seksualności, ukrytych mechanizmów ideologicznych tradycyjnie pojmowanego utworu narracyjnego, a także imperatywu przekraczania tych mechanizmów. Artykuł jest próbą umiejscowienia ich twórczości w szerszym kontekście współczesnej myśli feministycznej począwszy od écriture féminine, poprzez krytykę polityki tożsamościowej Judith Butler oraz Denise Riley, po  horyzont posthumanistyczny cyborgicznego pisarstwa Donny Haraway.
The essay discusses theoretical practices of three major American experimental women writers associated with L=A=N=G=U=A=G=E poets Lyn Hejinian, Leslie Scalapino, and Carla Harryman, who played a crucial role in shaping the present-day critical and theoretical literary debate regarding the status of formally radical literature engaged in questions of feminist epistemology and written bywomen. Devoted to language and its ideological dimension, their work is based ona wager that poetic practice is a socially engaged strategy of intervention (Harryman),and as such functions as a language-oriented feminist epistemology. Hejinian, Scalapino, and Harryman created a significant literary and theoretical body of work that includes complex genre-bending hybrid texts deeply rooted in contemporary feminist discourses and preoccupied with such issues as production of knowledge, meaning, identity, gender, and sexuality, hidden ideological mechanisms of the conventional narrative, and the imperative of its constant refiguration. The article is also an attempt to see their work in a broader context of feminist thought, ranging from écriture féminine, through Judith Butler’s and Denise Riley’s critiques of identity politics, to the posthumanist horizon of Donna Haraway’s cyborg writing.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2013, 10, 4; 161-182
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trylogia Eugenii Żmijewskiej jako przykład powieści psychologicznej
Eugenia Żmijewska’s trilogy as an example of a psychological novel
Autorzy:
Banot, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828619.pdf
Data publikacji:
2020-07-14
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Eugenia Żmijewska
pisarstwo kobiet początku XX wieku
powieść psychologiczna
Bildungsroman
women’s writing at the beginning of the 20th century
psychological novel Bildungsroman
Opis:
Eugenii Żmijewskiej, żyjącej na przełomie XIX i XX wieku pisarki i publicystki, próżno szukać w wielotomowych słownikach biograficznych. Polski Słownik Biograficzny nie zawiera tomu z ostatnią literą polskiego alfabetu, hasła „Eugenia Żmijewska” nie ma także w żadnym z tomów Bibliografii Literatury Polskiej (tzw. Nowym Korbucie) ani w serii Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku. Niewielkie wpisy znajduję jednak w Starym Korbucie1 z 1931 roku oraz w drugim tomie encyklopedycznej Literatury Polskiej2 i w przewodniku Pisarski współczesne3 – publikacjach wydanych pod koniec XX wieku. Dwa pierwsze hasła informują o datach i miejscach urodzenia i śmierci pisarki (ur. ok. 1865, Ukraina – zm. 1923, Warszawa), wymieniają jej najważniejsze utwory (m.in. trylogię: Płomyk, Dola, Serduszko) i zaznaczają główny obszar zainteresowań (problemy emancypacji kobiet), a także opisują jej działalność dziennikarską, związaną z pracą redakcyjną i publicystyczną m. in. w „Słowie”, „Kurierze Polskim”, „Bluszczu”. Spełniając swoją funkcję informacyjną, nie przedstawiają szczegółowo tematyki poruszanej przez Żmijewską ani nie dokonują oceny jej twórczości. Taką próbę podejmuje Grażyna Borkowska w krótkim omówieniu wymienionej trylogii. Badaczka zauważyła, że proza Żmijewskiej wpisuje się w popularny na początku XX wieku nurt powieści o dojrzewaniu kobiety, a autorka Młodych akcentuje także wątki dotyczące dojrzewania psychoseksualnego. Wyeksponowanie tego aspektu dojrzewania stanowi o oryginalności Żmijewskiej i jej wyczuciu modernistycznych konwencji, choć pisarka nie używa takich określeń, jak erotyczne, seksualne, cielesne, intymne4. Nie zmienia to faktu, że jej talent literacki postrzegany był w niejednoznaczny sposób. W ocenie wartości artystycznej trylogii Żmijewskiej Borkowska posługuje się wypowiedzią Elizy Orzeszkowej, która w liście do Tadeusza Bochwica przyznała, że na autorkę Płomyka szkoda „czasu i atłasu”5. Co ciekawe, Orzeszkowa w Przedmowie do drugiego wydania Doli z 1910 roku zaprzecza swojej wypowiedzi, pisząc o Żmijewskiej jako o „utalentowanej autorce”6. Podobną opinię wyraziła kilka lat wcześniej, oceniając Płomyka. W liście do Żmijewskiej z 25 maja 1904 roku pisała o rzadkim wyrazie artystycznym, który został nadany historii Doli7. Być może te rozbieżności w postrzeganiu talentu młodszej koleżanki po piórze wynikały z ostrożności doświadczonej pisarki, jej kultury i taktu – nie chciała urazić Żmijewskiej ani zrazić jej do dalszych prób literackich. Być może jednak Orzeszkowa uznała, że Dola jest słabszą powieścią niż pierwsza część trylogii.
Źródło:
Świat i Słowo; 2020, 34, 1; 269-286
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józefa Sawicka (Ostoja) – prekursorka ideału Nowej Kobiety w literaturze polskiej końca XIX wieku. Próba portretu zapomnianej nowelistki
Józefa Sawicka (Ostoja) – Precursor of the Ideal ot the New Woman in Polish Literature of the End of the XIX Century. Attempt of a Portrait of a Forgotten Novelist
Autorzy:
Banot, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520275.pdf
Data publikacji:
2022-12-20
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
Józefa Sawicka-Ostoja
pisarstwo kobiet końca XIX wieku
Nowa Kobieta
realizm
naturalizm
modernizm
women’s writing at the ending of 19th century
New Woman
realism
naturalism
modernism
Opis:
Józefa Sawicka (Ostoja) is one of the many woman writers of the second half of the 19th century who were inspired by the works of Eliza Orzeszkowa. In correspondence with Sawicka, the author of Marta [Martha] expressed her talent with great serenity, as did the critics (including Piotr Chmielowski). What made the almost brilliant writer of 1881 a forgotten literary woman shortly after her death in 1920? Edmund Jankowski, commenting on Orzeszkowa’s correspondence with Ostoja, claims that Chmielowski simply overestimated the talent of the author of the debut Ulicznik. Is not such a declaration a simplification? Definitely yes. In my article I deal with Sawicka and her selected works – an author who deals with the problems of women’s emancipation and uses the feminocentric literary tradition, a naturalist (or perhaps a realist?), a woman forced by her circumstances to earn a living. I wonder if the figures of the heroines created by Ostoja can be regarded as one of the first realisations of the pattern of the New Woman in Polish literature. In addition, I am interested in the question of why the person and the work of Sawicka have been forgotten so quickly and permanently.
Źródło:
Świat i Słowo; 2022, 38, 1; 217-232
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piśmienne przejawy Strajku Kobiet w świetle koncepcji wydarzenia piśmiennego Béatrice Fraenkel
The Written Manifestations of the Women’s Strike in the Light of Béatrice Fraenkel’s Concept of the Writing Event
Autorzy:
Ucherek, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014901.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
writing event
anthropology of writing
Béatrice Fraenkel
Women’s Strike
humanities of protest
Opis:
Béatrice Fraenkel proposes her own understanding of the concept of a writing event, in opposition to the approach of New Literacy Studies, which perceives such an event as an element of everyday life, repetitive, routine and not worthy of attention, like reading a bedtime story to a child. The French anthropologist, on the other hand, calls writing events completely different activities: uncommon, subversive acts of performative power, revealing and releasing social energy, the need to contest reality or the desire for expression. According to Fraenkel, such events have a collective and historical meaning; they imply a break with the existing order, a change in the fate of society. As such events, the researcher recognises Zola’s open letter J’accuse, expressions of protest against the occupant appearing on the walls of Warsaw during World War II, especially the Fighting Poland anchor, or altars of remembrance spontaneously built after the attack on the World Trade Center. This is also how the Chilean action “NO+”, analysed by Pedro Araya, can be seen. The aim of the paper is to show in this perspective the written manifestations of the Women’s Strike of autumn 2020 and to examine, from this point of view, the traces it left behind in the urban space and network folklore. The notion of the humanities of protest, proposed by Filip Mazurkiewicz in relation to the protests in Hong Kong, provides the context for the discussion.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2021, 12; 207-218
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dotykanie minionego. Fortepian Jane Campion jako przykład adaptacji auratycznej
Touching the Past: Jane Campion’s The Piano as an Example of an Auratic Adaptation
Autorzy:
Jauksz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395611.pdf
Data publikacji:
2021-07-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
adaptation
aura
materiality
intertextuality
19th century
fetish
women’s film and writing
adaptacja
materialność
intertekstualność
wiek XIX
fetysz
film i pisarstwo kobiece
Opis:
Artykuł jest próbą zdefiniowania zjawiska w światowym kinie współczesnym, które wykorzystując nowe sposoby komunikacji w obrębie sztuk wizualnych i ich haptyczności, stara się rekreować nastroje i wrażliwości konotowane z kulturą minionych czasów. Fortepian Jane Campion, jako świadectwo zaangażowanej lektury przede wszystkim poezji Emily Dickinson, ale też Wichrowych Wzgórz Emily Brontë, staje się tu przykładem fabuły z jednej strony nasyconej perspektywami, motywami i sytuacjami zaczerpniętymi z tych utworów, z drugiej wykorzystuje stylistyczną multisensoryczność kina, by w przedstawionych bohaterach i przedmiotach ich otaczających odtwarzać dynamikę relacji i nastroje znane z przekazów o kulturze połowy XIX wieku. Dzięki temu staje się auraptacją (adaptacją auratyczną; ang. auraptation – auratic adaptation), adaptacją aury wyczytanej spomiędzy literackich świadectw epoki, przeniesieniem w dzisiejsze czasy i właściwe im media niepowstałej w wieku XIX opowieści.
In this article, I attempt to define a new phenomenon in world contemporary cinema. Thanks to new visual means of expression, with a focus on their haptic nature, film tries to recreate moods and sensitivities associated with the past. As an informed reading of Emily Dickinson’s poetry and Emily Brontë’s Wuthering Heights, Jane Campion’s The Piano becomes an example of a plot that is, on the one hand, filled with perspectives, motifs and situations from these works and, on the other hand, thanks to the stylistic multisensory nature of cinema, recreates the nineteenth-century dynamics of relations and moods recorded in historical sources in specific characters and objects. Thus, it becomes an auraptation (auraptation: auratic adaptation), an adaptation of the aura found in the literary testimonies of a given epoch. It translates a story that was not created in the nineteenth century into the present and the contemporary media.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 23; 174-189
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samozniszczenie i samoocalenie w powieściach Emmy Jeleńskiej-Dmochowskiej
Self-destruction and self-salvation in Emma Jeleńska-Dmochowska’s novels
Autorzy:
Banot, Aleksanra E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828451.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Emma Jeleńska-Dmochowska
pisarstwo kobiet przełomu XIX i XX wieku
samozniszczenie
samoocalenie
powieść popularna
women’s writing at the turn of the 19th and 20th century
self-destruction self-salvation popular novel
Opis:
Emma Jeleńska-Dmochowska’s novels: Young Lady (1899), The Ring (1907), Woman, Miserable Fluff... (1909) seem to be an insightful, though probably unintentional, study of female self-destruction. At the root of this self-destruction is always the male element – the character of a father or brother, cousin, husband. A man who – through a relationship of kinship or affinity – gives the female heroin her status and defines her identity, and who is (or was) the owner or co-owner of the landed property located in the Polesian borderlands. Such story patterns and creations of the heroines are already implemented by the works of Eliza Orzeszkowa (e.g. Two Poles, 1893) and Maria Rodziewiczówna (e.g. Dewajtis, 1889). In my article, I want to trace the similarities (and differences) between the narratives of Jeleńska-Dmochowska and Orzeszkowa. I am also interested in reflecting on whether the analyzed novels of the Rose and Fly author really have such a pessimistic tone. It seems that in these stories of self-destruction one can find their reverses – stories of self-salvation. Finally – I would like to think about the consequences of this double interpretation for the reception of Jeleńska-Dmochowska’s work.
Źródło:
Świat i Słowo; 2020, 35, 2; 225-238
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meduza na strychu. O teorii i praktyce procesu twórczego
Jellyfish in the Attic. On the Theory and Practice of the Creative Process
Autorzy:
Chutnik, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027807.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
teoria pisania
twórczość kobiet
pisarki
feminizm
creative writing
kulturoznawstwo
artystki
theory of writing
women’s creativity
writers
feminism
cultural studies
female artists
Opis:
Manifest Hélène Cixous Śmiech Meduzy po raz pierwszy został opublikowany w 1975 roku i od razu stał się jednym z najczęściej przywoływanych tekstów dotyczących écriture féminine – pisarstwa kobiecego. Jak można odbierać esej współcześnie i czy twórczość literacka kobiet stała się elementem emancypacyjnym, czy raczej wpadła w pułapkę esencjalizmu? Na przykładzie tekstów teoretycznych oraz własnej twórczości i wieloletniego doświadczenia prowadzenia zajęć z creative writing omawiam krytycznie spojrzenie Cixous. Sięgam do tekstów teoretycznych Marguerite Duras, Izabeli Filipiak (Morskiej), Katarzyny Bondy czy Julii Cameron, kreśląc wskazówki dla piszących kobiet i zderzając je z przykładami tworzonej przez nie literatury. Sięgam również do własnego warsztatu pisarskiego i zastanawiam się, czy model „wariatki na strychu” („A Madwoman in The Attic”) Sandry Gilbert i Susan Gubar obowiązuje w XXI wieku.
Hélène Cixous’s Manifesto The Laughter of Medusa was first published in 1975 and immediately became one of the most frequently quoted texts on écriture féminine – women’s writing. How can the essay be perceived today and has the literary work of women become an emancipatory element or rather fell into a trap of an essentialism? Using the example of theoretical texts, my own work, and many years of experience in conducting creative writing classes, I critically discuss Cixous’s view. I refer to the theoretical works of Marguerite Duras, Izabela Filipiak (Morska), Katarzyna Bonda or Julia Cameron, trying to draw guidelines for women writers mentioned above and juxtapose them with the examples of their literature. I also reach for my own writing workshop and check, if the model of “a madwoman in the attic” by Sandra Gilbert and Susan Gubar is still valid in the 21st century.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 11-22
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Służba i milczenie
On Service and Silences
Autorzy:
Steedman, Carolyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012948.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
social history
women history
domestic servant
life writing
historia społeczna
historia kobiet
służba domowa
dokument osobisty
Opis:
Tekst jest wstępnym rozdziałem z książki Carolyn Steedman „Służąca i jej pan. Miłość i praca w Anglii wieku industrialnego” (Master and Servant. Love and Labour in the English Industrial Age). Tytułowa służąca to Phoebe Beatson, której losy Steedman rekonstruuje na podstawie dziennika jej pracodawcy – pastora Johna Murgatroyda. Zestawiając to świadectwo z innymi dokumentami życia społecznego epoki, Steedman pisze historię klasy pominiętą w tradycyjnych marksistowskich historiografiach – historię kobiecej służby domowej.
A translated chapter of Carolyn Steedman’s book Master and Servant. Love and Labour in the English Industrial Age. This text reconstructs the experience of a 18th-century servant, Phoebe Beatson, on the basis of a diary of John Murgatroyd, her employer. Confronting this testimony with other documents of social life, Steedman constructs a history of a class overlooked by traditional Marxist historiography – female domestic servants.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2017, 23, 1; 64-83
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies