Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "water current" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Propagacja ciepłych anomalii w Prądzie Zachodniospitsbergeńskim
    Warm anomalies propagation in the West Spitsbergen Current
    Autorzy:
    Walczowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260779.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Prąd Zachodniospitsbergeński
    Woda Atlantycka
    klimat
    Arktyka
    Arctic
    West Spitsbergen Current
    Atlantic Water
    climate
    Opis:
    Badania Prądu Zachodniospitsbergeńskiego prowadzone przez Instytut Oceanologii PAN wykazały skomplikowaną strukturę transportu Wody Atlantyckiej w stronę Oceanu Arktycznego. Od roku 2004 zauważalne było intensywne ocieplenie się prądu. Dzięki obserwacji adwekcji ciepłych anomalii, określono pręd-kość propagacji sygnału przez wschodnią i zachodnią gałąź Prądu Zachodniospitsbergeńskiego. Zarówno wzrost temperatury, jak struktura transportu Wody Atlantyckiej mają istotne znaczenie dla klimatu i warunków ekologicznych Arktyki.
    Progressive warming of the West Spitsbergen Current (WSC) has been observed by Institute of Oceanology Polish Academy of Science (IOPAS) since summer 2004. Northward shifting of the Atlantic Water tongue was considerable; between 2004 and 2006 isotherm 5°C at 100 m moved to the north mort than 2° of latitude. Comparing published results from the Svinoy Section with IOPAS data, rate of warm impulse propagation in the WSC eastern branch has been estimated as 3–35 cm/s. In the western branch observations of warm anomalies allowed to estimate warm signal propagation mean velocity as 1.9–2.1 cm/s.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2007, 17; 71-76
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Temperatura wód atlantyckich na głębokości 200 m w Prądzie Zachodniospitsbergeńskim (76.5°N, 9-12°E), a temperatura powierzchni morza w tym rejonie (1996-2011)
    Temperature of the Atlantic Water at a Depth of 200 m in the West Spitsbergen Current (76.5°N, 9-12°E) and the Sea Surface Temperature in this Region (1996-2011)
    Autorzy:
    Marsz, A. A.
    Styszyńska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260985.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Arktyka Atlantycka
    Prąd Zachodniospitsbergeński
    wody atlantyckie
    SST
    korelacje
    Atlantic Arctic
    West Spitsbergen Current
    Atlantic Water
    correlation
    Opis:
    Praca omawia rozkład w czasie i przestrzeni związków, jakie zachodzą między temperaturą Wód Atlantyckich w Prądzie Zachodniospitsbergeńskim i temperaturą powierzchni morza (SST) na wodach wokół-spitsbergeńskich. Wykorzystano pomiary temperatury Wód Atlantyckich prowadzone przez Instytut Oceanologii PAN na głębokości ~200 m na profilu 76,5°N, 9-12°E (oznaczenie TW200). Szereg TW200 jest krótki (1996-2011) i stanowi średnią z pomiarów wykonywanych w lipcu i sierpniu. Celem pracy jest określenie w jakiej mierze stosowane powszechnie zbiory danych SST charakteryzują na tych akwenach zasoby ciepła w głębszych warstwach wód. Stwierdzono, że zbiory te dobrze charakteryzują podpowierzchniowe zasoby ciepła Wód Atlantyckich w chłodnej porze roku – okresie zimowego wychładzania oceanu – od listopada do kwietnia-maja. Jest to związane z działaniem intensywnej konwekcji. W sezonie ciepłym (od czerwca do października) związki między TW200 i SST stają się słabe ze względu na tworzenie się w przypowierzchniowej warstwie oceanu warstwy wygrzanych wód, stabilnych hydrostatycznie. W wyniku tego kontakt wód powierzchniowych z wodami zalegającymi głębiej ustaje i zmiany SST kształtują się pod wpływem zmian bilansu cieplnego powierzchni oceanu, bez większego wpływu zasobów ciepła wód zalegających głębiej. W przekrojach miesięcznych najsilniejsze związki między TW200 i SST zachodzą w kwietniu tego samego roku (SST wyprzedza moment pomiaru TW200) i w grudniu tego samego roku (SST jest opóźnione względem TW200). W ujęciu sezonowym najsilniejsze związki TW200 zachodzą ze średnią SST z okresu styczeń-kwiecień (SST01-04). Z wartością TW200 z danego roku związki takie zachodzą dwukrotnie – w tym samym roku co pomiar TW200 i w roku następnym. Rozkład współczynników korelacji wartości TW200 z SST na obszarze północnej części Morza Norweskiego, zachodniej części Morza Barentsa i NE części Morza Grenlandzkiego wskazuje, że wartość TW200 stanowi jeden z najważniejszych wskaź-ników klimatycznych dla tej części Arktyki.
    The work discusses the distribution in time and space of relationships taking place between the temperature of the Atlantic Water in the West Spitsbergen Current and sea surface temperature of waters in the vicinity of Spitsbergen. Temperature of the Atlantic water is measured by the Institute of Oceanology of Polish Academy of Sciences at a depth of ~200 m along the profile 76.5°N, 9-12°E and is the average of the measurements taken in July and August along the profile (marked TW200). The measurement series TW200 is short (1996-2011; 16 years). The aim of this study is to determine the extent to which the commonly used SST data sets describe the resources of warm water in the deeper layers of the sea area. It was found that the SST data sets very well characterized subsurface warm water resources of the Atlantic in the cold season of the year – the winter cooling of the ocean – from November to April-May. It is connected with the action of intensive convection. In the period of warm season (June to October) the relationship between TW200 and SST becomes weak due to the formation of a hydrostatically stable layer of warm water in the surface layer of the ocean. As a result the contact of surface waters with deeper layers of water ceases and changes in SST are influenced by changes in ocean surface heat balance, without much impact of heat resources from deeper ocean. The strongest monthly correlations between the TW200 and SST occur in April of the same year (SST precedes time of measurement TW200) and in December of the same year (SST is delayed relatively to TW200). The strongest seasonal correlations between TW200 and mean SST occur from the period of January-April (SSTJFMA). Such correlations between the value of TW200 and SST in a given year occur twice – in the same year when TW200 was measured and the following year. The distribution of coefficients of correlation between TW200 and SST in the northern part of the Norwegian Sea, the western part of the Barents Sea and NE part of the Greenland Sea indicates that the value of the TW200 is one of the most important climatic factors for this part of the Arctic.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2012, 22; 43-56
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości modernizacji koagulacji i filtracji w układach oczyszczania wód powierzchniowych
    Modernization of Coagulation and Filtration Systems in Surface Water Treatment Plants
    Autorzy:
    Kłos, M.
    Tokarczyk, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237746.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    wody powierzchniowe
    oczyszczanie wody
    koagulacja
    filtracja
    analizator prądu strumieniowego
    drenaż blokowy
    surface water
    water treatment
    coagulation
    stream current analyzer
    filtration
    dual parallel lateral underdrains
    Opis:
    Poprawa skuteczności koagulacji powinna obejmować nie tylko modernizację konstrukcji i wyposażenia komór szybkiego i wolnego mieszania, ale przede wszystkim zapewnienie możliwości dawkowania koagulantu w sposób pozwalający na utrzymywanie dawek na poziomie dawki optymalnej. Sprawdzonym, łatwym do zastosowania i bardzo skutecznym rozwiązaniem tego problemu jest zastosowanie analizatora prądu strumieniowego (Stream Current Analyzer - SCA). W klasycznych układach oczyszczania wody powierzchniowej zadaniem filtrów pospiesznych jest usuniecie zawiesin pokoagulacyjnych pozostałych po sedymentacji bądź flotacji. Wprowadzenie zaostrzonych kryteriów jakości wody wodociągowej (mętność, obecność niektórych gatunków mikroorganizmów, np. Clostridium) sprawiło, że w skuteczność działania wielu układów filtracji pospiesznej jest niewystarczająca. Do uzyskania wymaganej skuteczności pracy filtrów pospiesznych potrzebna jest nie tylko zmiana uziarnienia złóż filtracyjnych, ale także zapewnienie odpowiedniej ich wysokości oraz skutecznego płukania. Dlatego też modernizacja procesu filtracji powinna w większości wypadków objąć także system drenażowy oraz przebudowę komór filtracyjnych, pozwalającą na zastosowanie dwuwarstwowych złóż filtracyjnych. W pracy przedstawiono możliwości modernizacji układów do koagulacji, w zakresie kontroli i sterowania dawkowaniem koagulantów, oraz możliwości unowocześnienia konstrukcji typowych filtrów pospiesznych przez zastosowanie drenaży blokowych.
    To meet the increased demands made on drinking water quality, water treatment plants need to upgrade the performance of the coagulation and filtration systems. This includes not only redesigning or refitting the slow-mix and rapid-mix tanks but also coagulant dose control in order to provide optimum dosage. The most promising solution to this problem is the use of a stream current analyzer. In conventional surface water treatment trains, rapid filters are used to remove suspended solids which persist in the water after sedimentation or flotation. After the regorous tap water quality criteria (pertaining to turbidity or the presence of some microorganisms, e.g. Clostridium) have been implemented, many rapid filtration systems fail to be efficient. To maintain the turbidity of tap water below 1 NTU, it is necessary to change the grain size distribution and determine the appropriate depth of the filter beds, as well as to have them fitted with an efficient backwash system. Existing nozzle drainages should be replaced. with dual parallel lateral underdrains, which offer a promising alternative solution. In the present paper, some methods of modernizing the coagulation system (with respect to coagulant dosage control) and the design of typical rapid filters are proposed.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 3, 3; 61-64
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ recyrkulacji osadu pokoagulacyjnego na skuteczność oczyszczania wody w procesie koagulacji
    Effect of post-coagulation sludge recirculation on the efficiency of water treatment involving coagulation
    Autorzy:
    Gumińska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236933.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie wody
    koagulacja wymiatająca
    osad pokoagulacyjny
    recyrkulacja
    koagulant wstępnie zhydrolizowany
    analizator prądu strumieniowego
    water treatment
    sweep coagulation
    post-coagulation sludge
    recirculation
    pre-hydrolyzed coagulant
    stream current analyzer
    Opis:
    W badaniach pilotowych wykazano, że wprowadzenie recyrkulacji osadu pokoagulacyjnego do układu koagulacji klasycznej poprawiło skuteczność procesu sedymentacji, zwłaszcza w zakresie usuwania drobnych cząstek zawiesin (ok. 1 žm). Określenie właściwego stopnia recyrkulacji pozwoliło na znaczne zmniejszenie liczby niezaglomerowanych cząstek zawiesin w wodzie odpływającej z osadnika, przy maksymalizacji stopnia usunięcia związków organicznych z wody. Nie zaobserwowano natomiast wpływu stopnia recyrkulacji na skuteczność usuwania rozpuszczonych związków organicznych z wody. Niezależnie od tego, czy proces oczyszczania prowadzono z zastosowaniem układu recyrkulacji, czy też bez niego, zmniejszenie absorbancji w nadfiolecie (254 nm) w przypadku próbek sączonych mieściło się w zakresie 55÷60%. W przypadku gdy proces oczyszczania wody prowadzi się zgodnie z mechanizmem koagulacji wymiatającej, sterowanie stopniem recyrkulacji powinno być uzależnione od liczby cząstek w wodzie odpływającej z osadnika i realizowane na zasadzie sprzężenia zwrotnego minimalizującego ich liczbę. W celu właściwej oceny skuteczności procesu koagulacji należy - oprócz kontroli mętności wody - prowadzić pomiar liczby cząstek w wodzie po sedymentacji.
    Pilot tests have produced the following findings. The inclusion of recirculation of post-coagulation sludge into the conventional coagulation system improved the efficiency of the sedimentation process, especially with respect to suspended fine particle (~1 žm) removal. Determination of the desired extent of recirculation made it possible to significantly reduce the number of non-agglomerated suspended particles in the effluent from the settling tank and, at the same time, maximize the efficiency of organic matter removal from the water being treated. No effect was observed of the extent of recirculation on the efficiency of dissolved organic matter removal from the water. Regardless of whether the treatment process was conducted with or without recirculation, the reduction in UV absorbance (254 nm) in the case of filtered samples averaged between 55% and 60%. When the water treatment process follows the mechanism of sweep coagulation, the extent of recirculation will require control based not only on the number of particles in the effluent from the settling tank, but also on the feedback principle minimizing their number. To reliably assess the efficiency of the coagulation process, it is necessary to measure the number of particles in the water after sedimentation - in addition to water turbidity control.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2012, 34, 3; 19-32
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie analizatora prądu strumieniowego do kontroli procesu koagulacji wymiatającej
    Use of the stream current analyzer for the control of sweep coagulation
    Autorzy:
    Kłos, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236868.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    koagulacja wymiatająca
    sterowanie dawką koagulantu
    koagulant wstępnie zhydrolizowany
    analizator prądu strumieniowego
    prognozowanie
    jakość wody
    sweep coagulation
    coagulant dose control
    pre-hydrolyzed coagulant
    stream current analyzer
    prediction
    water control
    Opis:
    Zwiększenie skuteczności oczyszczania wody metodą koagulacji wymaga prowadzenia tego procesu wg założeń koagulacji pogłębionej. Jej podstawowym warunkiem jest zmiana mechanizmu koagulacji z adsorpcji-destabilizacji zanieczyszczeń na koagulację wymiatającą. Skutkiem ubocznym zmiany mechanizmu koagulacji jest niebezpieczeństwo pojawienia się w odpływie z osadnika ponadnormatywnych ilości pozostałego koagulantu oraz zawiesin pokoagulacyjnych. W artykule przedstawiono wyniki badań nad procedurą sterowania dawką koagulantu w czasie rzeczywistym, zapewniającą uzyskanie wysokiej skuteczności procesu koagulacji przy minimalizacji ilości powstających drobnych cząstek zawiesin pokoagulacyjnych. Wykazano, że rozbudowa systemu sterowania dawką koagulantu w czasie rzeczywistym, opartego na analizatorze prądu strumieniowego, o pomiar zawartości związków organicznych (absorbancja w nadfiolecie przy długości fali 254 nm) oraz zawiesin, ze szczególnym uwzględnieniem cząstek o wymiarze ok. 1 žm, pozwoliła na znaczne rozszerzenie jego możliwości technologicznych, a zwłaszcza na zwiększenie dokładności prognozowania dawki koagulantu.
    Efforts at improving the coagulation effect during water treatment require that the coagulation process should be conducted according to the underlying assumptions of enhanced coagulation. A sine qua non condition for achieving this is the switch from the mechanism of adsorption-destabilization of the pollutants to the mechanism governing sweep coagulation. A side-effect of such a switch is the risk that excessive amounts of residual coagulant and post-coagulation suspended solids will appear in the effluent from the settling tank. In this paper presented are the results of investigations into a procedure of coagulant dose control in real time. In the procedure use is made of a stream current analyzer, which not only significantly improves the efficiency of the coagulation process, but also minimizes the proportion of fine particles in the post-coagulation suspended solids. The study has produced the following findings. The development of the procedure by including measurements of organic matter content (UV absorbance at 254 nm) and suspended solids (with major focus on particle size of ~1 žm) had a beneficial effect on the technological performance of the control system, as well as on the accuracy of predicting the coagulant dose.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2012, 34, 2; 15-18
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies