Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "venous thromboembolism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Przygotowanie chorego do operacji alloplastyki stawu biodrowego lub kolanowego jako istotny element zapobiegania zakażeniu okołoprotezowemu
Preparation of patients for hip or knee replacement surgery as an important element in preventing periprosthetic joint infection
Autorzy:
Białecki, Jerzy
Brychcy, Adrian
Marczyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033895.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bacterial infections
hip replacement
primary prevention
surgical wound infections
venous thromboembolism
plastyka rekonstrukcyjna stawu biodrowego
zakażenia bakteryjne
zakażenia ran chirurgicznych
prewencja
pierwotna
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
Opis:
Replacement of large joints in the lower limbs is a commonly accepted and used method for the treatment of osteoarthritis. Like any other intervention, this treatment method also involves the risk of complications. Periprosthetic joint infection is one of the most serious ones. It qualifies patients for further procedures, which significantly impairs their daily activity and the comfort of life. Osteoarticular infections represent a major therapeutic challenge. This is associated with both, poor penetration of antibiotics into the osteoarticular compartment (system) as well as with the increasing drug resistance of pathogens. Osteoarticular infections require several weeks of antibiotic therapy, as an adjunct treatment, which is an additional financial burden. The implementation of primary prevention scheme in periprosthetic joint infection allows for a significant reduction in the risk of this complication. The article discusses the different nature of the infection within joints and orthopaedic implants. We have presented the key principles for the prevention of septic complications associated with total hip and knee replacement, by discussing the most common sources of primary infection. We have proposed a treatment algorithm based on diagnostic tests reducing the risk of infectious complications and increasing the safety of surgical intervention (surgical procedure) as well as the chances for good long-term treatment outcomes.
Protezoplastyka dużych stawów kończyny dolnej jest powszechnie akceptowaną i stosowaną metodą leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów. Jak każda interwencyjna metoda leczenia obarczona jest ryzykiem powikłań. Do najbardziej obciążających chorego należy zakażenie okołoprotezowe. Wystąpienie tego typu komplikacji kwalifikuje chorego do kolejnych operacji, w znacznym stopniu upośledzających codzienną aktywność i komfort życiowy. Infekcje w obrębie układu kostno- -stawowego stanowią duże wyzwanie lecznicze. Ma to związek zarówno z ubogą penetracją antybiotyków do przedziału (układu) kostno-stawowego, jak i ze zwiększającą się lekoopornością patogenów. Konieczność wielotygodniowej antybiotykoterapii, jako uzupełnienie leczenia operacyjnego, stanowi dodatkowe obciążenie finansowe. Wdrożenie schematu profilaktyki pierwotnej zakażenia okołoprotezowego pozwala w istotnym stopniu zredukować ryzyko wystąpienia tego powikłania. W artykule omówiono odmienność charakteru infekcji w obrębie narządu ruchu oraz wokół implantów ortopedycznych. Przedstawiono najistotniejsze zasady zapobiegania septycznym powikłaniom całkowitej endoprotezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego, poprzez omówienie najczęstszych źródeł infekcji pierwotnej. Zaproponowano algorytm postępowania oparty na badaniach diagnostycznych redukujących ryzyko powikłań infekcyjnych i zwiększających bezpieczeństwo przeprowadzenia interwencji chirurgicznej (zabiegu chirurgicznego), jak również szanse na dobry wynik odległy.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 205-209
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność kliniczna i diagnostyczna oznaczeń D–dimeru w różnych stanach chorobowych
Clinical and diagnostic usefulness of D–dimer measurement in various illnesses
Autorzy:
Rośniak–Bąk, Kinga
Łobos, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032611.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
diagnostyka laboratoryjna
d–dimer (d–d)
osocze krwi
metoda immunoturbidymetryczna
żylna choroba zatorowo–zakrzepowa
(żchzz)
zator tętnicy płucnej (zp)
zakrzepica żył głębokich (zżg)
laboratory diagnostics
blood plasma
immunoturbidimetric method
venous thromboembolism
pulmonary embolism
deep vein thrombosis
Opis:
Dostępnych jest wiele różnorodnych metod oznaczenia D–dimeru. Metody te są podzielone na dwie kategorie – jakościowe i ilościowe. Wszystkie oparte są na reakcji immunochemicznej z wykorzystaniem monoklonalnych przeciwciał skierowanych przeciwko D–dimerowi. Jednak wyniki otrzymywane różnymi metodami nie są porównywalne. Oznaczenie D–dimeru ma zastosowanie w diagnostyce wielu chorób. Jednakże, interpretując wynik nie można jednoznacznie określić jednostki chorobowej bez dodatkowych badań. Wynika to z braku swoistości tego oznaczenia dla konkretnych schorzeń. Wyniki podwyższone uzyskujemy zarówno w ciąży, nadczynności tarczycy, zapaleniach, nowotworach i u pacjentów w podeszłym wieku, ale także w stanach zagrażających życiu takich, jak zawał serca, zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego, pęknięcie tętniaka aorty czy zatorowość. Aby wynik oznaczania stężenia D–dimeru był wiarygodny i klinicznie użyteczny, konieczne jest stosowanie się do zasad zarządzania jakością.
There are many methods dedicated to assessing D–dimer. They are divided into two categories: qualitative and quantitative methods. All the methods are based on immunochemical reaction with the use of monoclonal antibodies against D–dimer. Nevertheless, the results obtained with use of various methods are not comparable. However detection of D–dimer is used in the diagnosis of many diseases, the disease cannot be defined unambiguously without additional testing. The reason is insufficient specificity of this assay for specific diseases. Elevated D–dimer level is observed in conditions such as: pregnancy, hyperthyroidism, inflammations, tumors, and in elderly patients, but also in a life–threatening conditions like heart attack, disseminated intravascular coagulation, the rupture of the aorta or embolism. It is necessary to adhere to the principles of quality management to ensure reliable and clinically useful results of D–dimer testing.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2016, 43, 1; 69-91
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies