Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theory of architecture" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Osiem definicji architektury
Otto definizioni di architettura
Autorzy:
Monestiroli, A.
Pytlowany, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/96984.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
definiowanie architektury
znaczenie architektury
teoria architektury
defining architecture
importance of architecture
theory of architecture
Źródło:
Pretekst; 2004, 1; 9-16
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boullee, Wolter, Newton. Architektura i newtonianizm w dobie oświecenia
Boullee, Voltaire, Newton. Architecture and newtonianism in the age of Enlightment
Autorzy:
Świtek, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706994.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Boullee
Voltaire
Newton
theory of architecture
Enlightment
Wolter
teoria architektury
oświecenie
Opis:
This article presents selected aspects of the cult of Isaac Newton in France during the Age of the Enlightenment that appear both in Voltaire’s philosophical writings as well as in contemporary visual culture. These reflections feed into art historical interest in the affinity of “two cultures” (C.P. Snow), that is science and humanities, at the same raising questions on methods of research in the reception of scientific theories in art. The paper recalls earlier research on the phenomenon of Newtonianism in eighteenth century European culture (F. Wagner, J.B. Shank), as well as discussions on Newtonian iconography in literature and the visual arts (M.H. Nicholson, M. Keynes, F. Haskell, J. Gage, A.M. Vogt). The celebrated project by Étienne-Louis Boullée for Newton’s cenotaph serves as the main architectural example of Newtonianism in the Age of Enlightenment, but also contributes to analysis on the reception of scientific discoveries in visual arts. The description of Newton’s cenotaph, included in Architecture; Essai sur l’art by Boullée, is compared with selected excerpts from Letters on the English and Elements of Newton’s Philosophy by Voltaire, these being the main source of the popularization of his scientific discoveries in France. The design for Newton’s monument is interpreted in the context of a wider phenomenon, namely the cult of the genius and the cult of posterity in the Enlightenment era. Two aspects of Boullée’s project – the spherical shape and the symbolism of light – are subject to a more detailed analysis, since the decomposition of light and the law of gravity that encompasses the infinite space of the universe are the two main themes recurring in Newton’s iconography, in literature, painting and sculpture. The spherical shape of the cenotaph (as noted earlier by the architect’s monographer A.M. Vogt) is not an “illustration” of Newton’s discovery; the law of gravity assumes that the Earth is not a sphere, but a spheroid. The spherical form of the monument can, at most, be considered as an example of the quest for new formulations of iconography, referring to the attributes of the astronomer and Astronomy (Urania); as one example of the so-called fabriques astronomiques; as a reinterpretation of the shape of the Pantheon; or a reference to then contemporary hot air ballooning. The contrast of light and shadow, mentioned by Boullée in his description of the cenotaph, has little in common with the representation of the famous Newtonian experiment of the dispersive prism. Rather, it forms part of a new and persuasive symbolism of light and darkness, typical of the French Enlightenment, present for example in the depictions of the Apotheosis of Voltaire, as well as in the aesthetics of the sublime outlined by Edmund Burke. The importance of light in Newton’s cenotaph is interpreted in conjunction with the iconography of a small garden building in Ermenonville (Temple de la Philosophie Moderne), in which one column bearing the inscription “Newton – Lucem” was dedicated to the scientist. This context brings us to an earlier analysis of this rotunda (V. Klein), which emphasized that Newton’s achievements – known in France in the second half of the eighteenth century – included not just the decomposition of white light using a prism, but also an early hypothesis defining light as a kind of ether.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2014, 39; 73-96
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unheimlich: Struktury Pustki w berlińskim muzeum Libeskinda
Autorzy:
Kamczycki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630863.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Libeskind’s Jewish Museum in Berlin
theory of architecture
Unheimlich
Holocaust.
Opis:
The Museum of 2000 years of German-Jewish History in Berlin, designed in 1989 by Daniela Libeskind, an architect of Polish origins, was to make a powerful reference to the Holocaust as well. Using an underground passage, the architect connected the existing Baroque edifice of the Kollegienhaus in Kreuzberg’s Lindenstrasse, with the building created to his design (the so-called Abteilung). The external form of the buildings is a steel, flat-topped structure, composed of cubical blocks, irregular and marked by incisive edges. Inside, this zig-zagging building was intersected by a straight structure, 4.5 m wide, 27 m high and 150 long, which runs interruptedly along the main axis. The resulting empty spaces, extending from the ground floor to the roof, are tightly isolated from the remaining sections of the edifice. The analysis conducted by the author targets the comparison of that structure of the Void with the Freudian notion of the Unheimlich (uncanny). The comparison was made in a conversation with Libeskind by the originator of the theory of deconstruction, Jacques Derrida. Unheimlich is a psychological notion, which in this case denotes “secret”, “hidden” Jewishness, which instead of remaining an “internally closed” aspect is manifested as a characteristic, “negative” reflection. The term, entangled in the context of architectural theory as well as in the notion of anti-monument, represents a starting point in considering the contemporary condition of German culture, where that Void /unheimlich is a constant, “burdensome” echo of the Holocaust.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2014, 10; 333-357
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chętka mię napadła budować i pięknie mieszkać”. Stosunek Krzysztofa Opalińskiego (1611–1655) do architektury
“A craving urged me to build and live beautifully.” Krzysztof Opalińskis (1611-1655) attitude to architecture
Autorzy:
Stankiewicz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106674.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Krzysztof Opaliński
Constante Tencalla
polska architektura nowożytna
teoria architektury
, Constante Tencalla
polish early modern architecture
theory of architecture
Opis:
W artykule omówiono nieopracowany jak dotąd przez badaczy stosunek Krzysztofa Opalińskiego do architektury. Magnat zamawiał projekty swoich pałaców we Włoszakowicach oraz w Warszawie u Constantego Tencalli, który zapewne projektował też  kościół parafialny we Włoszakowicach. Swoje opinie na temat budownictwa Opaliński zawarł w pisanych przez siebie wierszach oraz w listach do swojego brata Łukasza, domniemanego autora pierwszego polskojęzycznego traktatu architektonicznego. Poglądy Opalińskiego, częściowo zbieżne z wyrażonymi w tym traktacie, były wynikiem lektury włoskich i  francuskich traktatów i wzorników architektonicznych, ale też dzieła Petera Paula Rubensa Palazzo di Genova, wydanego w 1622 roku.
The article discusses the attitude towards architecture of Krzysztof Opaliński, which has not been developed by researchers yet. The magnate ordered designs for his palaces in Włoszakowice and in Warsaw with Constante Tencalla, who probably also designed the parish church in Włoszakowice. Opaliński expressed his opinions on architecture in his own poems and in letters to his brother Łukasz, the alleged author of the first Polish-language architectural treatise. Opaliński's views, partly coincident with those expressed in this treatise, were the result of reading French and Italian treaties and architectural templates, but also the work of Peter Paul Rubens Palazzo di Genova, published in 1622.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, 28, 2; 141-156
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boston government service center jako przykład amerykańskiego brutalizmu
Boston government service center as an example of american brutalism
Autorzy:
Niebrzydowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398335.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
historia architektury
teoria architektoniczna
wiek XX
brutalizm
USA
Paul Rudolph
theory of architecture
history of architecture
20th century architecture
brutalism
Opis:
Paul Rudolph to jeden z twórców, którzy zapoczątkowali brutalizm w architekturze Stanów Zjednoczonych. Jego budynki stanowią doskonałe przykłady tego nurtu, a jednym z nich jest wzniesiony w latach sześćdziesiątych XX wieku. Boston Government Service Center. W artykule omówiono założenia projektowe Rudolpha i przedstawiono formę architektoniczną BGSC. W wyniku analizy rozwiązań architektonicznych wskazano szereg cech, dzięki którym ta realizacja może być uznana za jedno z najważniejszych osiągnięć amerykańskiego brutalizmu, jak m.in.: monumentalność, ekspresyjność, ciężkość i masywność, specyficzne podejście do problemu kontekstu, inspiracje architekturą historyczną, dążenie do indywidualizowania form, preferowanie układów dośrodkowych, podkreślanie roli ruchu i elementów komunikacyjnych, dążenie do ciągłości zabudowy, kształtowanie fasad przy pomocy rytmicznie powtarzanych elementów, podkreślanie elementów konstrukcyjnych, eksponowanie nadwieszonych brył, dążenie do wyrazistych efektów światłocieniowych, stosowanie różnorodnych faktur betonowych. BGSC jest obecnie jedynie częściowo użytkowane, a jego przyszłość jest niepewna.
Paul Rudolph was one of the architects, who introduced brutalism to the architecture of the United States of America. His buildings are excellent examples of this style, and one of them is the Boston Government Service Center which was built in the 1960s. Author of the article discusses Rudolph’s design criteria and presents architectural form of the BGSC. After analyzes he also specifies a number of features which confirm that the building can be considered one of the most important achievements of American brutalism, including: monumentality, expressiveness, heaviness and solidity, specific approach to the problem of context, references to historical architecture, striving for individual forms, preferring centripetal arrangements, highlighting the role of movement and elements of circulation, continuity, rhythmically repeated elements on facades, highlighting structural elements, use of overhanging solids, chiaroscuro effects, exposing textures of concrete. The BGSC is currently only partially used, and its future is uncertain.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2014, 6, 3; 32-44
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie pojęcia przestrzeni w teorii i praktyce a intencjonalność jej odczucia
Meaning of the space consept in theory and practice and intentionality of its sense. Idea and ideology in architecture
Autorzy:
Szymski, A. M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369651.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
teoria architektury
przestrzeń
przestrzeń w architekturze
idea
ideologia
psychologia twórczości
theory of architecture
space
space in the architecture
ideology
psychology of works of architecture
Opis:
Autor w syntetycznym ujęciu przestawia problem rozumienia czysto abstrakcyjnego pojęcia jaką jest pojecie „przestrzeni”. Następnie rozważa możliwe implikacje jakie wiążą się z użyciem tego pojęcia w rozumieniu tego czym jest architektury zarówno w teorii nauki o architekturze, teorii projektowania architektonicznego oraz w praktyce projektowej. W drugiej części artykułu autor porusza problem wpływu ideologii na sztukę i architekturę oraz znaczenia idei jako głównego wyznacznika twórczości architektonicznej tak współcześnie jak i w całej historii ludzkiej cywilizacji i kultury. W końcowej części artykułu autor precyzuje teoretyczne konsekwencje uwzględniania relacji przestrzennych formułowanych, ocenianych i wartościowanych przez człowieka w odniesieniu do obowiązujących standardów użytkowych i estetycznych wyrażonych w ideach uznanych za właściwe w ramach określonej ideologii. Paradoksalnie bowiem to właśnie artefakty architektury stanowią specyficzny zapis charakterystycznych norm (cech, kanonów) - właściwych dla określonego w czasie rozwoju cywilizacji i kultury - w których „przestrzeń egzystencjalna człowieka” uzyskuje swój formalny wyraz w kształcie materializujących tą przestrzeń budowli.
The author presents the problem of the meaning of the abstract space concept. Then, he considers possible implications of using this concept in the context of theory of architecture, theory of architectural design and design practice. In the second part of the article, the author raises a problem of the impact of ideology on art and architecture and the meaning of idea as a main indicator of works of architecture nowadays as well as during the entire history of human civilization and culture. At the final part of the article, the author specifies theoretical consequences of taking into consideration of space relations expressed, assessed and valuated by man with reference to usage and aesthetic standards that are expressed by ideas recognised as appropriate as part of specific ideology. Paradoxically, the artefact of architecture presents specific notations of typical rules suitable in certain time of civilization and culture development when existential space of man receives its regular expression in the shape of buildings.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2016, 25; 53-72
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podkowa nie rdzewieje : osiedle Britz w Berlinie jako przykład awangardowego zespołu mieszkaniowego wczesnego modernizmu
Horseshoe doesn’t rust : Britz estate in Berlin as an example of the avant-garde residential complex of early modernism
Autorzy:
Łodziński, P.
Niebrzydowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398393.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
urbanistyka
teoria architektury
historia architektury
wiek XX
modernizm
architektura mieszkaniowa
Berlin
Britz
town planning
theory of architecture
history of architecture
modernism
housing architecture
Opis:
Wielki zespół mieszkaniowy Britz, zwany też Osiedlem Podkową, powstał w latach 1925-1933 w Berlinie. Jego projektanci, z Bruno Tautem i M Martinem Wagnerem na czele, wprowadzili w nim wiele rozwiązań, które należy uznać za nowatorskie. Specyficzny układ urbanistyczny z dużym udziałem terenów zieleni, oryginalne rozwiązania dotyczące kształtowania form budynków, wyrazista kolorystyka i przejrzyste rzuty mieszkań sprawiły, że Hufeisensiedlung jest jednym z najbardziej awangardowych zespołów mieszkaniowych okresu międzywojennego na świecie. Jednocześnie jest to osiedle, które do dnia dzisiejszego dobrze pełni swoją rolę i wciąż stanowi doskonałe miejsce zamieszkania.
The great housing estate Britz, called the Horseshoe Estate, was built in the years 1925-1933 in Berlin. Its designers, Bruno Taut and Martin Wagner at the helm, developed there a number of solutions that should be considered highly innovative. The specific urban structure with a large proportion of green areas, original architectural forms of buildings, contrasting colors and zoned plans of homes made Hufeisensiedlung one of the most avant-garde housing complexes in the world of the interwar period. Moreover it is estate, which until now perfectly fulfills its role and is still a great place to live.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2014, 6, 2; 26-33
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traktat architektoniczny Bohdana Lacherta: summa mitów awangardy czy zapis doświadczeń?
Autorzy:
Wąs, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033749.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Bohdan Lachert
architektura nowoczesna
traktat architektoniczny
awangardowy modernizm
teoria architektury
modern architecture
avant-garde modernism
theory of architecture
architectural treatise
Opis:
Traktat architektoniczny Bohdana Lacherta jest podsumowaniem postaw przejawianych w środowisku architektów nurtu awangardowego modernizmu w Polsce. Architekt należał w okresie przedwojennym do grupy najwybitniejszych inicjatorów nowoczesnej architektury i znawców teorii sztuki nowoczesnej. Swoją twórczość uprawiał, przejawiając silne zaangażowanie emocjonalne, które uważał za decydujący czynnik dzieła architektonicznego. W okresie powojennym napotkał ograniczenia w swej działalności wynikające z doktryny socrealizmu. W końcu lat pięćdziesiątych XX wieku postanowił spisać swoje przekonania, uwzględniając ówczesną historiografię i filozofię. Sporządzony traktat nie odegrał dużej roli w dziejach polskiej architektury ze względu na małą rolę niezależnych postaw architektonicznych w systemie politycznym realnego socjalizmu. Obecna publikacja traktatu pozwala dostrzec w nim nie tylko dokument dwóch minionych epok, lecz także dzieło, które zawiera elementy zbieżne ze współczesnymi trendami intelektualnymi.
Bohdan Lachert’s architectural treatise is a summary of the attitudes manifested in the environment of architects of the avant-garde modernist trend in Poland. In the pre-war period, Lachert  belonged to the group of the most outstanding initiators of modern architecture and experts in the theory of modern art. He cultivated his creativity by displaying strong emotional commitment, which he considered a decisive factor in architectural work. In the post-war period, he encountered restrictions in his activities resulting from the doctrine of socialist realism. At the end of the 1950s, he decided to write down his beliefs taking into account contemporary historiography and philosophy. The prepared treatise did not play a major role in the history of Polish architecture due to the small role of independent architectural attitudes in the political system of real socialism. The current publication of the treatise makes it possible to see in it not only a document of two past eras, but also a work that contains elements coinciding with contemporary intellectual trends.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 35; 97-112
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Burzyć, mieszkać, produkować. Ideowe podstawy urbanistycznej teorii awangardy rosyjskiej lat 20. i 30. XX wieku w projekcie Socgorodu Nikołaja Milutina
Demolishing, dwelling, producing. Ideological foundations of Russian avant -garde urban planning theories in the 1920s and 1930s in Nikolay Milyutin’s project of Socgorod
Autorzy:
Juszkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/707073.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Milyutin
Sotsgorod
theory of architecture
theory of city planning
avant-garde
Russia
20th century
Milutin
Socgorod
teoria architektury
teoria urbanistyki
awangarda
Rosja
XX wiek
Opis:
The project of the socialist city devised by Nikolay Milyutin is presented in this article as the end point of Russian avant-garde urban planning in the 1920s and 1930s. Milyutin’s book Sotsgorod: The Problem of Building Socialist Cities, published in 1930, contains the main topics which the discussions and design practices of Russian urban planners centred on in those years. At the same time it was an attempt at a comprehensive formulation of the principles of designing contemporary forms of habitation, which according to Milyutin were to answer the needs and potential of a new revolutionary society. The essential demands that Milyutin formulated regarding required design practices that were in accordance with avant-garde ideas derived from ideological premises, related to a kind of structural formation of a settlement that effaced the differences between urban and rural areas and maximized its functionality. This meant having recourse to the concept of a linear city, with a functionally diverse system of building bands spaced along the main communication line. Like the avant-garde architects and planners, Milyutin argued that this would improve transport between the home and workplace, or areas with services or of recreation. The linear structure would also improve the condition of the dwellings, making them healthier to live in, and provide residents with equal access to all points of the settlement structure. Albeit less rigorously than members of the avant-garde, Milyutin also associated the nature of the linear socialist city with the project of anthropological revolution, on the strength of which, through dismantling of the family, the fundamental reconstruction of the social system was to take place. The functions fulfilled by the family were to be subjected to a strenuous process of socialization. However, Milyutin was more radical in terms of functionalization of the urban layout, choosing the process of continuous-flow manufacturing as a model of efficiency for the organization of the settlement, as well as emphasizing the need to recognize the temporary nature of new urban systems – both due to financial constraints (he advised putting up light wooden structures) and macroeconomic factors – related, for example, to the necessity of dismantling a city due to economic requirements (for example, the depletion of existing mineral deposits, or changes in the methods of production of certain goods).
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2014, 39; 143-155
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geumgang Nature Art Biennale 2017-2018 – studium przypadku
Geumgang Nature Art Biennale 2017-2018 – case study
Autorzy:
Wesołowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293703.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
sztuka przyrody
sztuka efemeryczna
kompozycja architektoniczna
teoria architektury
ekologia
nature art
ephemeral art
architectural composition
theory of architecture
ecology
Opis:
W artykule omówiono wystawę prac plastycznych zrealizowanych bądź opublikowanych w ramach biennale sztuki przyrody Geumgang Nature Art Biennale w latach 2017–2018 w Gongju (Korea Płd.). Celem opracowania jest zaprezentowanie wyników analizy form przestrzennych z pogranicza kreacji artystycznej i architektonicznej. Autor, który sam brał udział w tej wystawie, wyszedł z założenia, że taka analiza projektów i realizacji pozwoli ukazać możliwość twórczej konfrontacji różnych postaw artystów wobec problemu obecności człowieka w naturalnym środowisku. Przed architektami i artystami postawiono zadanie stworzenia schronienia-szałasu w środowisku przyrodniczym (las). Temat stał się pretekstem do poszukiwania formalnej, artystycznej i estetycznej odpowiedzi na pytanie o współczesne relacje człowieka i przyrody w kontekście rozwijającego się nurtu ekoestetyki. Analiza objęła 147 projektów oraz 11 zrealizowanych prac. Za materiał badawczy posłużyła dokumentacja fotograficzna oraz obszerny katalog. Badania metodą porównawczą dotyczyły formy, funkcji, konstrukcji oraz symboliki zawartej w zaproponowanych obiektach. Analiza ukazała przede wszystkim szerokie spektrum kształtów szałasów – od form abstrakcyjnych po biomorficzne, zoomorficzne, a nawet antropomorficzne – wpisanych w naturalne środowisko. Zdecydowana większość autorów zaproponowała naturalne i biodegradowalne tworzywa. Tym samym takie obiekty o założonej ograniczonej trwałości weszły w obszar sztuki efemerycznej. W podsumowaniu artykułu zostały sformułowane wnioski mówiące o twórczym przenikaniu się idei artystycznych i architektonicznych w eksperymentalnej formule biennale. Podkreślono również fakt podejmowania przez twórców w artystycznej konfrontacji ważnych współczesnych problemów dotyczących stanu naturalnego środowiska i obecności w nim człowieka.
In the article the exhibition of works of art realized or publish in the biennale of the art of nature Geumgang Nature Art Biennale in the years 2017–2018 in Gongju (South Korea) have been discussed. The aim of this work is the presentation of the results of the analysis of spatial forms on the border line of artistic and architectonic creation. The author, who took part in this exhibition assumed that such an analysis of projects and realization will allow presenting the possibility of creative confrontation of various attitudes of artists towards the problem of the presence of man in the natural environment. The task of creating a shelter-hut in the natural environment (forest) was set before the artists. The topic became an excuse for searching for a formal, artistic and aesthetic answer to the question about contemporary human and nature relations in the context of the developing trend of eco-aesthetics. The analysis of 147 submitted projects and 11 works that were completed in the 1st stage of the biennale concerned the form, function and symbolism contained in the proposed objects. The research material was composed of photographic documentation and comprehensive catalogue. What draws attention above all is the wide spectrum of shapes of shelters – from abstract forms to biomorphic, zoomorphic and even anthropomorphic ones being part of the natural environment. In the project descriptions artists declared simple functions – from the role of shelter protecting from atmospheric influences, through observatories, to places for meditation. Some artists emphasized the possible role of the shelter as a refuge for forest fauna as well. The vast majority of authors proposed natural and biodegradable materials. Thus, such objects with assumed limited durability have entered the field of ephemeral art. In the summing up part of the article, conclusions have been formulated regarding both the creative permeation of artistic and architectural ideas in such an experimental form, as well as the undertaking of important contemporary problems in the artistic confrontation, regarding the state of the natural environment and the presence of man in it.
Źródło:
Architectus; 2019, 3 (59); 113-126
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Janusz Ballenstedt i jego Teoria Minimum w Architekturze
Janusz Ballenstedt and his Theory of Minimum in Architecture
Autorzy:
Lenartowicz, J. K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/131746.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Ballenstedt Janusz
teoria architektury
historia architektury
ekonomia projektowania
architektura naturalnie ukształtowana
zasada minimum
theory of architecture
history of architecture
economy of design
Naturally Shaped Architecture
principle of minimum
Opis:
W artykule przedstawiona została postać Janusza Ballenstedta (1929-2005), krakowskiego architekta, którego przypadki losu przemieściły w środowisko francuskie. Był projektantem znaczących obiektów w Polsce, człowiekiem ogromnej wiedzy, sprawnie używającym pióra. Swoje przemyślenia dotyczące całościowego widzenia architektury przenosił na papier. Powstała książka pt.: Architektura – Teoria i Historia (PWN 2000). W artykule uwaga została skupiona na wcześniej niepublikowanej pracy J. Ballenstedta, jego szczególnym manifeście, zatytułowanym Teoria Minimum w Architekturze.
The article presents the person of Janusz Ballenstedt (1929-2005), a Cracow architect, whom twists of fate relocated to French circles. He was the designer of significant buildings in Poland, a man of great knowledge, skilful in his use of the pen. He transferred his thoughts regarding the all-encompassing viewing of architecture to paper. A valuable book, titled “Architecture – Theory and History” (PWN 2000) was written. The article is focused on J. Ballenstedt’s earlier unpublished work, a manifesto of the architect, titled Theory of Minimum in Architecture.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2018, 46; 41-59
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ brutalizmu na polską architekturę sakralną
Impact of brutalism on the Polish sacral architecture
Autorzy:
Niebrzydowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398221.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
historia architektury
teoria architektury
architektura XX w.
architektura brutalistyczna
architektura sakralna
architektura polska
history of architecture
theory of architecture
20th century architecture
brutalist architecture
Polish sacral architecture
Opis:
Celem badań przedstawionych w artykule było określenie wpływu brutalizmu na architekturę kościołów w Polsce. Przeanalizowano osiem budynków świątyń wznoszonych w latach 1960-1988, porównując je z tendencjami światowymi. Na tej podstawie wskazano najbardziej wyraziste cechy i elementy brutalistyczne charakterystyczne dla polskiej architektury sakralnej.
The aim of the research presented in the article was to determine the impact of brutalism on the architecture of churches in Poland. The author analyzed eight buildings built in the years 1960-1988, comparing them with global tendencies. On this basis, he identified the most distinctive brutalist features and elements characteristic of Polish sacral architecture.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2016, 8, 3; 137-150
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa budynki w Hansaviertel - modernistycznym "Mieście Przyszłości"
Two buildings in Hansaviertel - modernist "City of the Future"
Autorzy:
Łodziński, P.
Niebrzydowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398609.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
modernizm
wielorodzinne budynki mieszkalne
Berlin–Hansaviertel
historia architektury XX w.
teoria architektury XX w.
modernism
apartment buildings
theory of architecture of the 20th century
history of architecture of the 20th century
Opis:
Berlińska dzielnica Hansaviertel, określana mianem “Stadt von Morgen” (“Miasto Przyszłości”), stanowi swoisty manifest urbanistyczny i architektoniczny powojennego modernizmu. zabudowa zaprojektowana przez wybitnych architektów niemieckich i zagranicznych ukazuje tendencje dominujące w architekturze mieszkaniowej lat pięćdziesiątych. W artykule przedstawiono dwa, zbliżone gabarytowo i formalnie, wielorodzinne budynki mieszkalne zaprojektowane przez Egona Eiermanna i Pierra Vago. Zwrócono uwagę na dążenie obu architektów do stworzenia oryginalnych układów funkcjonalno-przestrzennych wnętrz budynków oraz niebanalnych form architektonicznych symbolizujących nowoczesność.
Hansaviertel in berlin is a district known as “Stadt von Morgen” (“City of the Future”). It’s a kind of urban and architectural manifesto of post-war modernism. buildings designed by famous architects from Germany and abroad show trends in residential architecture of 1950s. This paper presents two similar, in terms of overall dimensions and architectural form, multifamily residential buildings designed by Egon Eiermann and Pierre Vago. Attention was drawn to the idea of both of the architects to design a very original interior of the buildings and unusual architectural forms symbolizing modernity.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2012, 4, 4; 31-36
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architekt Maksymilian Goldberg (1895–1942)
The Architect Maksymilian Goldberg (1895–1942)
Autorzy:
Kiecko, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145664.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Maksymilian Goldberg
Hipolit Rutkowski
Polish architecture
Modernist architecture
architecture of the Second Republic
architecture of Warsaw
Modernism
theory of architecture
history of architecture
architektura polska
architektura modernistyczna
architektura II Rzeczypospolitej
architektura Warszawy
modernizm
teoria architektury
historia architektury
Opis:
Maksymilian Goldberg był jednym z najważniejszych międzywojennych architektów warszawskich. Wraz z Hipolitem Rutkowskim brał udział w licznych konkursach architektonicznych i realizował głównie projekty budynków mieszkalnych oraz wnętrz. Angażował się w działalność organizacyjną i społeczną środowiska architektów jako współorganizator i aktywny członek SAP i SARP oraz założonej przez architektów związanych z miesięcznikiem „Dom – Osiedle – Mieszkanie” Poradni Budowlanej świadczącej usługi mniej zamożnym klientom. Był również teoretykiem architektury, którego w większości nieopublikowane koncepcje teoretyczne stanowiły inspirację dla idei zawartych w traktacie Bohdana Lacherta Rozważania o niektórych cechach twórczości architektonicznej (1960). Artykuł zarysowuje obraz bogatej twórczości, przede wszystkim projektowej, ale też teoretycznej Goldberga, która wciąż jeszcze czeka na monograficzne opracowanie i właściwą ocenę.
Maksymilian Goldberg was one of most important interwar architects active in Warsaw. Together with Hipolit Rutkowski, he successfully participated in several architectural competitions, mainly concerning designs for residential buildings and interiors. He was involved in organisational and social activities in the architectural milieu as a co-organiser and active member of the Association of Polish Architects (SAP) and Association of Architects of the Republic of Poland (SARP), as well as the Building Advisory Service, a body that provided services to less affluent clients, instituted by architects associated with the monthly magazine “Dom – Osiedle – Mieszkanie”. He was also a theoretician of architecture, whose mostly unpublished theoretical concepts inspired the ideas contained in Bohdan Lachert’s treatise Rozważania o niektórych cechach twórczości architektonicznej (1960). The article outlines Goldberg’s oeuvre, primarily in design but also in theoretical concepts, which despite its richness still awaits monographic study and proper evaluation.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 1; 97-126
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola i znaczenie faktury materiału w architekturze brutalistycznej
Role and meaning of texture in brutalist architecture
Autorzy:
Niebrzydowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398506.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
historia architektury
wiek XX
brutalizm
faktura
theory and history of architecture
brutalism
texture
Opis:
Przedmiotem artykułu jest złożony problem materiału w architekturze brutalistycznej. Podstawowym celem jest przedstawienie najważniejszych zasad stosowanych przy doborze materiałów i kształtowaniu faktur, a także określenie roli i znaczenia faktury w brutalizmie. Zakres artykułu obejmuje analizy idei, postaw twórczych i realizacji architektów związanych z nurtem brutalistycznym. Przeprowadzone badania potwierdziły, że przywiązywali oni dużą wagę do rodzaju materiału budowlanego i sposobu jego użycia. Zafascynowani zwyczajnością i prawdziwym życiem stosowali pospolite materiały, takie jak drewno, kamień, cegła i beton. Tworzywa te były stosowane w stanie surowym, a powierzchnie z nich uzyskane nie podlegały wykończeniu. Materiał budowlany stanowił jednocześnie strukturę i fakturę budynku. Do łask wróciły rzemieślnicze metody budowlane, które wyparły estetykę maszyny. Chropowate, nie pozbawione niedokładności faktury były zaprzeczeniem gładkich modernistycznych powierzchni i symbolizowały szczerość oraz prawdę architektury brutalistycznej. W dojrzałej fazie brutalizmu najbardziej popularne stały się faktury betonowe. Podsumowanie artykułu stanowią szczegółowe wnioski zawarte w dwunastu punktach.
The author of this article presents complex problem of material in brutalist architecture. The main objective is to describe the most important rules of choice of materials and shaping of textures, as well as to present a role and a meaning of texture in brutalism. The scope of the article includes analyses of ideas and buildings of brutalist architects. The researches confirmed that they attached great importance to a kind of building material and a way of using it. Brutalist architects were fascinated by ordinariness and true life, and therefore they preferred common materials, as wood, stone, brick and concrete. These raw materials were used as found and textures were unfinished. Building material was both construction and texture. Craftman’s methods became popular again and replaced aesthetic of the machine. Rough and inaccurate textures were contradiction to smooth and precise surfaces of the International Style and symbolized sincerity and truth of brutalist architecture. The mature phase of brutalism was dominated by brick and especially by concrete, as the material with the best aesthetic character. In the end of this article the author presents detailed conclusions in twelve points.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2011, 3, no 1; 23-29
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies