Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Paschal Mystery" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
DZIEŃ PAŃSKI JAKO DETERMINANTA PRZEPOWIADANIA HOMILIJNEGO
LORDʼS DAY AS A DETERMINANT OF PREACHING A HOMILY
Autorzy:
Wiszowaty, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512612.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Lordʼs Day
a homily
the paschal mystery
community
joy
Opis:
For many priests the requirement of preaching a homily it remains a chal-lenge. This happens for many reasons. Older priests – trained on the traditional schema of preaching – believe that the most important thing is to teach the truths of faith and morals, the younger ones – often do not understand the es-sence of the homily. For them it is also hard to break habits and clichés. In the light of the teaching of Vatican Council II the homily is an integral part of the liturgy, and thus, by its very nature, is subject to the dynamics and character of the Lordʼs day – Sunday – when it first of all should be preached. Therefore, the submitted paper an attempt was taken up to make the paschal, community-friendly, joyful and eschatological dimension of the homily closer to readers. These are also important signs of the weekly memorial of the Lord. Taking into account the paschal dimension in the homily will allow the participants the Mass to recognize that they really take part in the mystery of the death and resurrection of Christ, leading the faithful to participate more fully in the Eucharist. This in turn enables them to true brotherhood among themselves, that is why the homily should also be an encouragement, especially for small communities (families) to live the day together. Homilies preach the good news of salvation, which takes place today, hence its joyful character. Every Sunday is also the time of joyful expectation of the coming of the Lord, so the homily must focus the minds of the gathered to the mystery of His second coming.
Źródło:
Studia Ełckie; 2016, 18, 4; 407 - 417
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja powszechnego zbawienia jako postać Bożego Miłosierdzia
Hope of Universal Salvation as a Form of Divine Mercy
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038137.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nadzieja
zbawienie
misterium paschalne
Miłosierdzie Boże
niebo
piekło
hope
salvation
the paschal mystery
the mercy of God
heaven
hell
Opis:
Artykuł podnosi kwestię nadziei powszechnego zbawienia. Zagadnienie to podejmował szwajcarski teolog katolicki Hars Uns von Balthasar (1905-1988). Lubelski ekumenista Wacław Hryniewicz (urodzony w 1936) zajmował się tym tematem przez wiele lat w Polsce. Artykuł syntetycznie omawia spojrzenia obu teologów, ujmując je we wzajemnej zależności. Obaj odnoszą się do Biblii ujmującej Boga jako miłość. Taki obraz Boga nie jest zbieżny z wizją kary wiecznego piekła. Argumentacja odnosi się do filozoficznej i teologicznej natury człowieka jako bytu wolności, jak też do świadectwa mistyków chrześcijańskich i świętych. Idea jest umiejscowiona w koncepcji i rzeczywistości Bożego Miłosierdzia i zbiega się z nią.
The article raises the issue of hope of universal salvation, which is not knowledge, certainty about the ultimate faith of man after death, but only hope based on God’s revelation contained in the Holy Bible. A Swiss Catholic theologian, Hans Urs von Balthasar (1905-1988), undertook in the twentieth century the matter of hope for salvation. A Lublin ecumenist Wacław Hryniewicz (born in 1936) has been dealing with this issue in Poland for many years. This article discusses synthetically the views of both theologians in a mutual relationship. Both of them refer to the Bible talking about God as love. Such an image of God is incompatible with the vision of eternal hell as a punishment without prospects for improvement and conversion of man. The argumentations concern the philosophical and theological nature of man as a being of freedom. It also refers to the testimonies of Christian mystics and saints in favour of hope of universal salvation. This idea is located in the concept and reality of God’s mercy and converges with it.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 27-45
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antydemoniczny charakter sakramentu Eucharystii
Autorzy:
Ficoń, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669585.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Eucharist
Jesus Christ
the Paschal Mystery
liberation
Satan
exorcism
possession
Eucharystia
Jezus Chrystus
Tajemnica Paschalna
wyzwolenie
Szatan
egzorcyzm
opętanie
Opis:
The life and work of Jesus Christ are salvific and liberating from the power of the evil spirit. From this perspective, the institution of the Eucharist and giving Himself to the faithful as Nourishment are remarkably antidemonic deeds that free from the power of the spirits of darkness and are an indispensable aid for both Christians in the daily spiritual struggle and for the possessed on the path to liberation.Also liturgical feature of the Sacrament contains many references to the glorious victory of Christ over Satan and incessant begging to keep people away from his influence. However, the Eucharist is not a tool for the liberation of the possessed from the power of the demon but constitutes a fundamental element of the process of liberation through exorcism.
Życie i dzieło Jezusa Chrystusa ma charakter zbawczy i wyzwalający z mocy złego ducha. Z tej perspektywy ustanowienie Eucharystii i dawanie się wiernym jako Pokarm to dzieła wybitnie antydemoniczne, które uwalniają spod władzy duchów ciemności i stanowią niezbędną pomoc zarówno dla chrześcijan w codziennej walce duchowej, jak i dla opętanych na drodze do uwolnienia.Również warstwa liturgiczna tego sakramentu zawiera wiele odniesień do chwalebnego zwycięstwa Chrystusa nad Szatanem i nieustanne błaganie o zachowanie ludzi od jego wpływu. Eucharystia nie stanowi jednak narzędzia do wyzwolenia opętanych z mocy demona, lecz jest fundamentalnym elementem procesu wyzwolenia poprzez egzorcyzm.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2017, 49
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antydemoniczny charakter sakramentu pokuty i pojednania
Autorzy:
Ficoń, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669577.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Sacrament of Penance and Reconciliation
the Paschal Mystery
sin
temptation
Satan
sakrament pokuty i pojednania
Tajemnica Paschalna
grzech
pokusa
Szatan
Opis:
The Sacrament of Penance and Reconciliation is the continuation of the saving power of the Paschal Mystery of Christ as a great work of reconciliation of man with God, with other people, with himself and with the whole created world. It unites in this way what has been separated by human sin, committed at the instigation of the devil. The forgiveness and grace received from God in this sacrament allows to overcome the disruption and divisions that are the hallmark of the evil spirit and to participate in the victory of Christ over sin, death and Satan. The very structure of confession allows to discover the antidemonic dimension of this sacrament and the true freedom of God’s children in Christ.
Sakrament pokuty i pojednania to kontynuacja zbawczej mocy Tajemnicy Paschalnej Chrystusa jako wielkiego dzieła pojednania człowieka z Bogiem, z bliźnimi, z samym sobą i z całym światem stworzonym. Jednoczy w ten sposób to, co zostało rozdzielone przez ludzki grzech, popełniony za podszeptem diabła. Przebaczenie i łaska otrzymane od Boga w tym sakramencie pozwala pokonać rozłam i podziały, które są znakiem rozpoznawczym działania złego ducha oraz wziąć udział w zwycięstwie Chrystusa nad grzechem, śmiercią i Szatanem. Sama struktura spowiedzi pozwala odkryć antydemoniczny charakter tego sakramentu oraz prawdziwą wolność dzieci Bożych w Chrystusie.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2018, 50
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kim jest Jezus Chrystus dla ruskich i rosyjskich Świętych? Teologiczna analiza Żywotów Świętych św. Dymitra Rostowskiego
Who is Jesus Christ for the Ruthenian and Russian Saints? A Theological Exploration of St Dimitry Rostovsky’s The Lives of the Saints
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420189.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Jesus Christ
The Lives of the Saints
St Dimitry Rostovsky
Russian Orthodox Hagiography
The Paschal Mystery
Jezus Chrystus
Żywoty Świętych
św. Dymitr Rostowski
prawosławna hagiografia rosyjska
misterium paschalne
Opis:
Christian hagiography reveals not only the facts of life of individual saints, but first of all, it is a description of the experience of God loving mankind. From the beginning of Christianity, of great importance in building faith, hope andl ove had had stories about those believers who responded with a particular radicalism for the prevenient love of God in the Trinity of Persons. These stories have been written in various forms of literature. Author in the introductory part of the article introduces into the lives of the saints and their role in the Ruthenian and Russian Orthodoxy. Essentially he focuses on presenting The Menaia edited by St Dimitry Rostovski. This book was published in the years 1711 to 1718 in Old Church Slavonic. At the beginning of the twentieth century, it has been rewritten and translated into Russian. This monumental work appeared in the years 1903-1911 under the title The Lives of the Saints. It has been a rich source of information for researchers from many disciplines. From a theological point of view, the author studied The Lives of the Saints in order to find direct references to the person and teaching of Jesus Christ. For this purpose, he analyzed quotations from the New Testament, especially from the Gospel, referring directly to the Person and teaching of Jesus Christ, as well as the prayers addressed to Him. In his analysis, he searched for answers to the questions: Who is Jesus Christ for the Ruthenian and Russian saints, and what kind of His images predominate in The Lives of the Saints. The first part of the article, on the basis of source texts, indicates personal qualities of Jesus Christ. The Savior has been experienced by the Ruthenian and Russian saints as God who is close to man, the blessed King, the best Lord, the Comforter of the crying, the Light, the merciful God, and the Foundation of all good. The image of Christ as sinless, innocent suffering and merciful shines especially in the devotion of Saints Passion-Bearers Boris and Gleb. In the consciousness of the Ruthenians Christ is not God who condemns the sinners, but God who wants to bring them to a change of heart and holiness. Christ is also the true Physician of souls and bodies. In the second part of the article were shown images of Christ that occur while reading The Lives of the Saints. Some of these images relate to the Gospels, and others have as their bases an existential expression of faith in Jesus Christ. The Saints refer to Earthly life of Jesus by recalling images of Jesus in various situations (the image of Jesus tempted the desert; the image of the merciful Christ, who wants to lead a mind of man mired in spiritual disease to change and salvation; the image of Christ suffering voluntarily for the salvation of man). An important element of the image of Jesus Christ, typified in The Lives of the Saints is a reference to His suffering and death on the cross, which is supplemented by a triumphant image of the Risen Lord, who won the death by His death and gave us eternal life. An interesting part of The Lives of the Saints (attributable to the month of April) is a description of the appearances of Jesus Christ after His resurrection. It shows the primordial light infinitely brighter than sunlight. In the mystical experience of the saints Christ is revealed as the glorious Light radiating with passionate love. It is characteristic for the spiritual experience of Ruthenian and Russian Saints that their Saviour is God who desires for the salvation of all.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 69-77
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia jako pieśń nowa ku czci Pana
Liturgia come un canto nuovo in onore del Signore
Autorzy:
Nowak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062613.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pieśń chwały
liturgia
sakramenty
misterium paschalne
życie chrześcijanina
song of the glory
liturgy
sacraments
paschal mystery
life of the Christian
Opis:
Figlio di Dio che nell’eternità pronunciò il canto di lode in onore del Padre nei cieli, tramite l’incarnazione ha portato questo canto sulla terra. Tutta la sua vita e tutte le sue opere erano un unico inno di lode in onore di Dio Padre. Il sacrificio della croce e la risurrezione erano un culmine di questa adorazione. Gesù Cristo, assumendo la natura umana ha introdotto in questo esilio terrestre questo inno che risona nella dimora celeste del Regno di Dio per tutti i secoli. La Chiesa, insieme al suo fondatore Gesù Cristo, come il suo Corpo Mistico, unita mediante lo Spirito Santo, celebra la liturgia e benedice Dio Padre per tutti i suoi doni. Nella liturgia terrestre proclamiamo, insieme alla schiera degli spiriti celesti, davanti al cospetto del Signore, l’inno di lode, il nuovo canto di lode. Nel mistero del Cristo «Canto nuovo» elogia la sua morte e la sua risurrezione e nello stesso tempo proclama al mondo intero l’opera di Dio. Un canto nuovo di lode in onore del Signore è la liturgia, in particolare l’Eucaristia, i sacramenti, l’anno liturgico, i sacramentali, insieme all’attività del cristiano di cui la vita è una sequela del mistero pasquale del Cristo. Là dove l’uomo glorifica Dio una parola sola non basta. Il dialogo con Dio trascende i limiti del linguaggio umano, per questo nella sua essenza ha bisogno dell’aiuto della musica, del canto e delle voci della creatura espresse dai suoni degli strumenti. La musica e il canto nella liturgia sono un segno che annuncia un canto nuovo in onore del Signore proclamato dalla Chiesa fino alla parusia del Signore.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 309-321
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziewictwo jako dar i zadanie dla dziewicy konsekrowanej
Virginity as a gift and a task for a consecrated virgin
Autorzy:
Stypułkowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30150507.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ordo virginum
virginity
Christ the Bridegroom
bride
sacrament od baptism
paschal mystery
Chrystus-Oblubieniec
chrzest święty
dziewictwo
misterium paschalne
oblubienica
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest zagadnieniu dziewictwa konsekrowanego. Dziewica konsekrowana jest znakiem miłości Kościoła do Chrystusa, co sytuuje dziewicę konsekrowaną przede wszystkim we wspólnocie Kościoła jako osobę profetyczną i pewien przykład dla innych wierzących. Jej dziewictwo, będące cechą charakterystyczną, jest dla niej darem od Boga i jednocześnie zadaniem do realizacji w powołaniu. Konsekracja dziewicy oznacza zaślubienie jej z Chrystusem. Dlatego też w paragrafie pierwszym uwaga została skierowana na Chrystusa jako Oblubieńca Kościoła, każdego chrześcijanina i dziewicy konsekrowanej. W paragrafie drugim omówione zostało zagadnienie daru dziewictwa dla Maryi i Kościoła oraz dziewicy konsekrowanej. W paragrafie trzecim podjęty został temat zadań dziewicy konsekrowanej wynikających z jej dziewictwa. Obecny artykuł jest dziewiątą publikacją autorki dotyczącą indywidualnych form życia konsekrowanego. Przedstawiony punkt widzenia stanowi propozycję formacyjną dla dziewic konsekrowanych i kandydatek do tego stanu.
The present paper is focused on the problem of consecrated virginity. A consecrated virgin is a sign of Church’s love for Christ, what situates the consecrated virgin in the community of the Church essentially as a prophetic person and a kind of example for other faithful. Her virginity, which is her characteristic feature, is for her both a gift from God and a task to realize within her vocation. Consecration of a virgin means the establishment of a spousal covenant between her and Christ. Therefore the first paragraph focuses the attention on Christ as a Bridegroom both of the Church and of every Christian, and finally of every consecrated virgin. The second paragraph discusses the virginity as a gift both to Mary and to the Church, as well as to the consecrated virgin. The third paragraph deals with the tasks of the consecrated virgin resulting from her virginity. The present paper is the ninth Author’s publication concerning the individual forms of consecrated life. The presented viewpoint is a formational proposition for both consecrated virgins and candidates for consecration.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2023, 55; 149-192
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieło uobecnienia zbawczych tajemnic Chrystusa w ujęciu Wacława Hryniewicza OMI
The actualization of the Christ’s redemptive mysteries according to Wacław Hryniewicz OMI
Autorzy:
Lekka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950332.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
misterium paschalne
uobecnienie zbawczych tajemnic
słowo Boże
wiara
sakramenty
doczesna aktywność
paschal mystery
actualization of the redemptive mysteries
faith
sacraments
human activity
the word of God
Opis:
The article is an attempt to systematize the Wacław Hryniewicz’s interpretation of the Christ’s redemptive mysteries. That is why the article demonstrates the importance of the Holy Spirit thanks to whom the paschal mystery is continued in the Church – the glorious Body of Christ. In that way, people of the all times can participate in the mystery of Christ to unite with Him. The Christ’s redemptive mysteries are actualized in a mysterious, but real way by the word of God, faith, sacraments and human activity. The author of the paschal trilogy gives weight to the thought, that there is one, the same and undivided presence of Christ and the Holy Spirit. Thanks to them all the redemptive means, that is preaching, cult, service become the area of spiritual revival and resurrection for the human. The article tries to answer how the Christ’s redemptive mysteries are actualized. It emphasize that all redemptive means of the Church overcome and complete each other.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych i dobór czytań mszalnych
Commemoration of All the Faithful Departed and Choice of Mass Readings
Autorzy:
Lijka, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037227.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych
lekcjonarz
czytania mszalne
misterium paschalne
rok liturgiczny
Commemoration of All the Faithful Departed
lectionary
Mass readings
Paschal mystery
liturgical year
Opis:
Modlitwy za zmarłych rozpowszechniły się w Kościele w okresie patrystycznym i łączyły się z Eucharystią sprawowaną w określone dni. Najstarsze formularze mszalne związane ze zmarłymi pochodzą z V wieku. Natomiast znacznie później, bo pod koniec X lub na początku XI wieku, zaczęto celebrować oficjum i Eucharystię za wszystkich wiernych zmarłych. Dniem celebracji stał się 2 listopada, i najpierw miało to miejsce w benedyktyńskim opactwie w Cluny. Przed Soborem Trydenckim we Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych można było wybierać perykopy spośród kilku proponowanych. W Mszale Piusa V z 1570 roku są już ustalone stałe czytania. Od 1915 roku każdy kapłan może w tym dniu sprawować trzy Msze Święte. Lekcjonarz łaciński wydany po Soborze Watykańskim II proponuje dobrać czytania spośród ponad czterdziestu perykop przeznaczonych dla Mszy za zmarłych. W Lekcjonarzu języka polskiego podano dziewięć stałych czytań dla trzech Mszy. W innych krajach istnieją duże różnice w doborze czytań. Tematem głównym czytań jest misterium paschalne, które obejmuje śmierć, zmartwychwstanie i życie wieczne Chrystusa i wszystkich wiernych.
Prayers for the dead were widespread in the Church in the patristic period and were united with the Eucharist celebrated on particular days. At the end of 10th century or at the beginning of the 11th century, they began to celebrate the Divine Office and the Eucharist for All the Faithful Departed. First, it was in the Benedictine Abbey of Cluny—the celebration was established on November 2. Before the Council of Trent they could choose the readings of Mass from several that were proposed. In the Missal of Pius V, there were established readings. Since 1915, every priest may celebrate three Masses on this day. The Latin Lectionary promulgated after Vatican II proposes the choice of readings from more than forty of the Masses for the dead. The Lectionary in the Polish language has a stable nine readings for three Masses. In other countries, there are large differences in the choice of readings. The principal theme of the biblical texts is the Paschal mystery surrounding the death, resurrection and eternal life of Christ and all the faithful.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 55-66
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
»Temu, który nas miłuje« (Ap 1,5). Miłość Chrystusa do Kościoła w świetle wybranych tekstów z Apokalipsy św. Jana
»To him who loves us« (Revelation 1:5) Christ’s Love to the Church in the Light of selected Texts from the Apocalypse of John
Autorzy:
Podeszwa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018322.pdf
Data publikacji:
2015-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Apocalypse
ecclesiology
love
Lamb
paschal mystery
beloved city
the camp of the saints
battle against evil
victory
Apokalipsa
eklezjologia
miłość
Baranek
misterium paschalne
miasto umiłowane
obóz świętych
walka ze złem
zwycięstwo
Opis:
Autor niniejszego artykułu proponuje refleksję nad tajemnicą Bożej miłości, objawionej i urzeczywistnionej w Jezusie Chrystusie, która bezpośrednio odnosi się do wspólnoty Kościoła. Analizowane teksty zostały zaczerpnięte z ostatniej księgi Nowego Testamentu, jaką jest Apokalipsa św. Jana, określana niekiedy jako synteza całego Pisma Świętego. Będąc księgą napisaną w Kościele i dla Kościoła, opisuje wspólnotę w jej różnorodnych wymiarach. Jednym z istotnych rysów eklezjologii Apokalipsy jest przekonanie, że Kościół to wspólnota zrodzona z miłości Jezusa, podtrzymywana, umacniana i prowadzoną ciągle tą samą Chrystusową miłością. Wskazują na to przede wszystkim te teksty Apokalipsy, które wprost mówią o miłości Jezusa do Kościoła, a ideę te wyrażają przy pomocy dwóch charakterystycznych czasowników tradycji Janowej, jakim są agapao i fileo.
I propose in the present article a reflection upon the mystery of God’s love, revealed and materialized in Jesus Christ, which directly relates to the community of the Church. The analyzed texts have been taken from the last book of the New Testament. One of the essential features of ecclesiology in the Apocalypse is a conviction that the Church is a community begotten from Jesus’ love, invariably upheld, enhanced and led through Christ’s love. I have chosen texts from the Apoca-lypse which explicitly refer to Jesus’ love to the Church and express this idea by means of two characteristic verbs of John’s tradition, namely agapao and fileo. Although the said verbs are not often employed in the Apocalypse (four times: 1:5; 3:9; 12:11; 20:9 and two times: 3:19; 22:15 respectively), they are, however, mostly used in passages which describe a relationship between Christ and the community of the Church (1:5; 3:9-19; 20:9). During the liturgy, the Church worships Jesus, whose love is the foundation for everything (1:5): it is expressed through deliverance from sin, a sacrifice of one’s own life and man’s participation in Christ’s victory and reign. The Church is obliged to show the world a clear testimony to love (3:9). It is being incessantly admon-ished and brought up by Christ, called up to renew zeal and conversion (3:19). As “the camp of the saints and beloved city” (20:9), the Church actively participates in the battle against evil and, sup-ported by the loving God and Lamb, it lives on assured of Christ’s ultimate victory.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2015, 16; 95-110
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkupieńcza moc Chrystusa Ukrzyżowanego w euchologii mniejszej w podwójnej celebracji roku liturgicznego Mszału rzymskiego Pawła VI
Redemptive power of Christ Crucified in lesser euchology in double celebration of liturgical year of Paul VI’s Roman Missal
Autorzy:
Pakuła, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502710.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
liturgia
euchologia
celebracja liturgiczna
ofiara
życie wieczne
Niedziela Palmowa
Podwyższenie Krzyża Świętego
krzyż
Misterium Paschalne
liturgy
euchology
liturgical celebration
sacrifice
eternal life
Palm Sunday
Exaltation of the Holy Cross
cross
Paschal Mystery
Opis:
The analysis of euchological texts drawn from two different liturgical celebrations, namely the Palm Sunday and the Feast of the Exaltation of the Holy Cross, focuses the theological thought on Christ’s passion, death and resurrection. The fundamental fruit of this Paschal Mystery is the eternal life for every believer. A spectrum of every euchology is related to eschatological thought for the great number of texts from the currently used Roman Missal refer to the eternal life with God. Although these two celebrations share common theology and reveal the truth about redemption of human soul from sin and damnation, they differ from each other in totally different moments of their celebration as well as circumstances when they were introduced to the Liturgical Calendar. Nevertheless, the role of those texts is to reveal the unquestionable truth: Christ’s Cross is the altar, on which Christ, being obedient to his Father’s will, sacrificed himself for our sins. All these thoughts lead to one common aim – the eternal life with God. The liturgical reform of the Second Vatican Council assumes a return to original texts which were used to celebrate the Eucharist. Therefore, the analysis presents the juxtaposition of the current euchologies and the oldest Roman sacramentaries: Gelasianum and Gregorianum-Hadrianum which are juxtaposed with the Missal of St. Pius V and the Latin-Polish Missal, in which some modifications can be observed as well as differences in the selection of the Eucharistic texts.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2019, 28, 4; 227-242
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anamnetyczny wymiar liturgii Triduum Paschalnego w tekstach Mszału Rzymskiego
The anamnetic dimension of the liturgy of the Holy Triduum in the texts of the Roman Missal
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1550380.pdf
Data publikacji:
2021-07-07
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Anamneza
misterium paschalne
liturgia
Msza Wieczerzy Pańskiej
Liturgia Męki Pańskiej
Wigilia Paschalna
Niedziela Zmartwychwstania
zbawienie
życie
światło
Anamnesis
paschal mystery
liturgy
Mass of the Lord's Supper
Liturgy of the Friday of the Lord's Passion
Easter Vigil
Easter Sunday of the Lord's Resurrection
salvation
life
light
Opis:
Artykuł przedstawia anamnetyczny wymiar liturgii misterium paschalnego Chrystusa, które uobecnia się w czasie Triduum Paschalnego. W celu zrealizowania postawionego celu badawczego posłużono się metodą hermeneutyki liturgicznej oraz metodą krytyczno-praktyczną. Podstawowym źródłem opracowania są formuły modlitewne zawarte w Mszale Rzymskim. Odwołując się do tekstów liturgicznych zawartych w Mszale Rzymskim, artykuł ukazuje liturgiczne: hic, nunc i hodie wydarzeń paschalnych. Liturgiczna anamneza jest spoiwem łączącym wszystkie celebracje Triduum Paschalnego. W tym przypadku można mówić o jednej celebracji rozłożonej w czasie. Triduum Sacrum  przedstawia swego rodzaju tryptyk, czyli trzy różne obrazy. By jednak zobaczyć i zrozumieć sens tegoż tryptyku każdy obraz należy oglądać razem z dwoma pozostałymi. Liturgia Triduum Paschalnego uobecnia najpierw Ostatnią Wieczerzę, gdzie Chrystus ustanowił sakramenty Kapłaństwa i Eucharystii, następnie mękę i śmierć na krzyżu, spoczynek w grobie i w końcu zmartwychwstanie Jezusa. Artykuł pokazuje, że Pascha Chrystusa, czyli Jego przejście ze śmierci do życia nie jest tylko pobożnym wspominaniem faktów z historii zbawienia, ale ich rzeczywistym uobecnieniem w formie sakramentalnej. Dzięki temu człowiek każdej epoki może zanurzyć się w tajemnicy misterium paschalnego Chrystusa i korzystać z jego zbawczych owoców.
This article presents the anametic dimension of the liturgy of the paschal mystery of Christ, which takes place during the Holy Triduum. In order to achieve the main goal, the author was using the method of liturgical hermeneutics and the critical-practical method. The most important source of the study are the prayer formulas contained in the Roman Missal. Referring to the liturgical texts contained in the Roman Missal, this article presents the liturgical: hic, nunc and hodie of the paschal mysteries. The liturgical anamnesis unites all the celebrations of the Paschal Triduum. In this case, we can speak of one celebration, which is spread over time. The Triduum Sacrum is a kind of triptych, that is to say, three different paintings. To see and understand the meaning of this triptych, each painting should be viewed together with the other two. The Liturgy of the Easter Triduum presents the Last Supper, where Christ instituted the sacraments of the priesthood and the Eucharist. Then the passion and death on the cross, resting in the tomb, and finally, the resurrection of Christ. This article shows that the Passover o f Jesus, that is, His passage from death to life, is not only a pious recall of the facts of salvation history, but their actual sacramental presentation. Therefore, everyone can always immerse themselves in the mystery of Christ's paschal mystery and enjoy its saving fruits.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 57-73
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rok liturgiczny aktualizacją misterium Chrystusa
The Liturgical Year Actualises the Mystery of Christ
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062599.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rok liturgiczny
misterium Chrystusa
misteria Chrystusa
misterium paschalne
Eucharystia
Triduum sacrum
niedziela
przepowiadanie zbawienia
aktualizacja sakramentalna zbawienia
the liturgical year
mystery (mysterium) of Christ
mysteria of Christ
paschal mysterium
the Eucharist
Sunday
salvific preaching
sacramental actualization of salvation
Opis:
Rok liturgiczny jest aktualizacją misterium Chrystusa. Wynika to z bosko-ludzkiej natury Jezusa Chrystusa, a tym samym z Jego misteryjnego bytu. Jezus Chrystus jest bowiem misterium Boga. W Nim, począwszy od misterium wcielenia poprzez poszczególne misteria jego ziemskiego życia aż po misterium paschalne, Bóg dokonał zbawienia rodzaju ludzkiego i objawił swą jedność w Trójcy. Misterium zbawiania, które włącza w wewnętrzne życie Trójcy Świętej, jest kontynuowane w Kościele i dla Kościoła. Kontynuacja ta odbywa się na dwa sposoby: głoszenie – przepowiadanie misterium Chrystusa oraz jego sakramentalna aktualizacja. Rok liturgiczny jest kontekstem konkretnej celebracji, ale też sam jest celebracją całości misterium Chrystusa (sakrament czy też sakramentale roku liturgicznego) w odniesieniu do dłuższego okresu życia człowieka. Jego centrum stanowi obchód misterium paschalnego Chrystusa. Ważnym spoiwem roku liturgicznego jest Eucharystia, która nie tylko stanowi centrum każdego obchodu w roku liturgicznym, ale też jej teologiczne treści są niejako powielane w całym roku liturgicznym. Rok liturgiczny łączy w sobie przepowiadanie misterium Chrystusa (Ewangelii) i jego sakramentalną aktualizację. Nadaje on przy tym przepowiadaniu słowa Bożego głębszy wymiar sakramentalny – aktualizację wydarzeń zbawczych.
The Liturgical year actualises the mystery of Christ. This follows from the divine and human nature of Jesus Christ, and at the same time from His mysterious being. Jesus Christ is the mysterium of God. In His, starting from the mysterium of incarnation, through particular mysteria of his life on earth up to the paschal mysterium, God saved humankind and revealed His unity in the Trinity. The mysterium of salvation that is combined with the internal life of the Holy Trinity. It is continued in the Church and for the Church. This continuation takes place in two ways: preaching – preaching the mysterium of Christ and its sacramental actualisation. The Liturgical year is a concrete context of celebration, and it is itself a celebration of the whole of the mysterium of Christ (the sacrament or else the sacramentale of the liturgical year) in reference to the longer period of man’s life. Its centre is the paschal mysterium of Christ. The Eucharist is an important tie of the liturgical year. It constitutes not only the centre of celebrations in the liturgical year, but its theological contents are, so to say, repeated all over the liturgical year. The liturgical year combines in itself preaching the mysterium of Christ (the Gospel) and its sacramental actualisation. It confers on the preaching of the word of God a more profound sacramental dimension – the actualisation of salvific events.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 271-296
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystyczno-paschalna tożsamość roku liturgicznego
The Eucharistic-Paschal Identity of the Liturgical Year
Autorzy:
Rutkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062623.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Misterium paschalne
anamneza roku liturgicznego
cykl roku liturgicznego
okresy liturgiczne
Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego
Kalendarz liturgiczny
mariologia liturgiczna
hagiologia
Paschal mystery
anamnesis of the liturgical year
cycle of the liturgical year
liturgical seasons
General Instruction of the Roman Missal
liturgical calendar
liturgical Mariology
hagiology
Opis:
The issue of the Eucharistic-Paschal identity of the liturgical year is first of all concerned with the focusing and propagating role of the Easter Triduum in the liturgical year, the message about the mystery of the Lord’s Birth, the message of Mariology and hagiology in the liturgical year and with the cycle of the liturgical year. (1) The focusing and propagating role of the Easter Triduum touches the very foundations of the identity of the liturgical year. This means that the Easter Triduum concentrates on itself the periods, celebrations, feasts, remembrances and ordinary days of the liturgical year. However, at the same time the seasons, celebrations and feasts, remembrances, and ordinary days propagate the mystery of Redemption in the cycle of the liturgical year. This role is rendered by the terms contained in the General Instruction of the Roman Missal, like: making the mysteries of Redemption present, or the cycle of the year. It seems that in the perspective of the liturgical year first of all celebrations like: the feast of the Most Holy Trinity, of Christ’s Most Holy Body and Blood, of the Sacred Heart of Jesus, of Jesus Christ King of the Universe, etc. receive their identity. (2) The mystery of the Lord’s Birth in the whole of the liturgical year is referred to first of all by the celebrations, feasts and remembrances of Blessed Virgin Mary. For many of them the celebrations of the Immaculate Conception of Blessed Virgin Mary or of the Annunciation of the Lord become a kind of bridge to the mystery of the Lord’s Birth, or indeed to the Easter Triduum. This especially concerns the remembrances connected with the spirituality of religious orders or the appearances of Blessed Virgin Mary. Among celebrations, feasts and remembrances of the Lord’s Saints the feast of the Holy Archangels, the celebration and remembrance of St Joseph, the feast of the Saint Evangelists, the Doctors of the Church, order-founders, and others, based on their spirituality and teaching, refer to the Lord’s Birth. (3) In the transmission of the Eucharistic-Paschal Mariology and hagiology attention should be first of all paid to the remembrance of Our Lady of the Sorrows, Our Lady the Queen, Our Lady of the Holy Rosary, the feast of the Mother of the Church, as well as to feasts and remembrances of the Saints who were particularly connected to the Paschal Mystery. The proper perspective is also given to Mariology and hagiology by the celebration of the Ascension of Our Lord and of Pentecost. With respect to other groups of Saints, the adequate context may be noticed by the celebrations, feasts and remembrances of the Worshippers of the Holy Eucharist, the Founders of charities, the Mystics of the Lord’s Passion, the Martyrs, the Educationists, the Missionaries, the Worshippers of the Sacred Heart of Jesus, Kings. It is celebrations, feasts and remembrances of Saints that join experiencing the mystery of the Lord’s Birth and the Paschal Mystery. (4) The cycle of the liturgical year is not only a chronological cycle, but also a Paschal one. The cycle is first of all the succession of the Easter Triduum, experiencing the mystery of the Lord’s Birth, and respective periods of deepening and preparation. The mutual succession of celebrations, feasts, and remembrances is first of all concerned with the Paschal mystery, with the Lord’s birth, with Blessed Virgin Mary and with the Apostles. Particular celebrations, feasts and remembrances enrich the cycle of the liturgical year and in a peculiar way reach to the depth of the past of the work of Salvation, and at the same time they look ahead of this work. They reach the creation of the world, go beyond the time of the world, and at the same time they look ahead of eschatology.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 227-240
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia sercem pisana! Ks. prof. dr hab. Jan Józef Janicki i jego Mistrzowie
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669109.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgy as the font and summit of Church life
Rev. Jan Janicki
Paschal Mystery
o. Burkhard Neunheuser
o. Odo Casel
Passion
Death and Resurrection
and Ascension of Christ
liturgy
mystagogy
liturgia źródłem i szczytem życia Kościoła
ks. Jan Józef Janicki
misterium paschalne
o. Burkhard Neunheuser
o. Odo Casel
Męka
Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa
liturgia
mystagogia
Opis:
According to the teaching of Vatican Council II: “liturgy is the summit toward which the activity of the Church is directed […] and the font from which all her power flows” (SC 10). This meaning of “a particle” of Church life is what Rev. Prof. Jan Józef Janicki, celebrating now his jubilee, is so much convinced that he has devoted to liturgy, this beautiful Church attire, his entire scientific and life pursuits, writing about it with all his heart! The scientific research of Rev. Prof. Janicki has focused on the following issues: theology of liturgy (basic liturgical realities, theology of euchological texts of the new liturgical books of the Church, Paschal Mystery and its expression in the Eucharist and in liturgical year); history of liturgy (the influence of the Hebrew, Hellenistic and Roman cultures on the Christian liturgy, the liturgy of the first centuries of the Church, history of liturgical books); history of holy and jubilee years (history of liturgical movement, history of liturgical congresses, the role of Saints in the Church life in the light of Mass formulas); liturgical ministry (liturgy as exercising the ministry of sanctification in the Church community, the ministry of a sacristan, liturgy of the Holy Land). It appears that the entire way of “writing liturgy with his heart” was implanted in Rev. Prof. Janicki by one of the most acclaimed theologians and historians of post Vatican Council II period, the Benedictine monk from Maria Laach Abbey, Professor Burkhard Neunheuser. This remarkable man, the professor of Pontificio Istituto Liturgico in Rome, became Rev. Prof. Janicki’s mentor guiding him and showing the path for his academic growth. The key idea in Fr. Neunheuser’s post‑Council teachings about liturgy was emphasizing the role of the Paschal Mystery which is the very centre of liturgical year and of each Church activity. Therefore, Passion, Death and Resurrection as well as the Ascension of Christ are these events through which the most important “miracles” are done, namely, adoration of God and redemption of man (cf. SC 5,6). These are the pivotal moments in the history of salvation, as God’s plan is realized in Christ, and the centre of Christianity is Pascha, the sacrifice. The Mother Church takes an active part in His sacrifice, making His sacrifice her own, and by Him she is raised from this world up to God and praised. This participation in Christ’s sacrifice is the act of grace, so there must be belief, and everything is accomplished through the mystery of worship. Everything to which the greatest advocates of liturgy, such as, Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini and Burkhard Neunheuser amongst them devoted throughout the entire history of liturgy revival has been crucial to engrain the Paschal Mystery in man’s life. Here we can find this thread which links all those magnificent liturgists with our honourable Rev. Professor Janicki who has been proclaiming so successfuly the Paschal Mystery.
Skoro „liturgia jest źródłem i szczytem życia Kościoła” (KL 10), jak naucza nas Sobór Watykański II, to z niej wszystko wypływa i do niej wszystko zdąża. O takim właśnie rozumieniu tej „cząstki” życia Kościoła niezwykle przekonany jest Jubilat, który dla piękna tej szaty Kościoła, jaką jest liturgia, poświęcił swoje naukowe i życiowe dociekania, dlatego można powiedzieć o nim, że liturgię sercem pisał! Kierunki badań naukowych Księdza Profesora Jana Józefa Janickiego koncentrują się wokół następujących zagadnień: teologii liturgii (podstawowe rzeczywistości liturgiczne, teologia tekstów euchologijnych nowych ksiąg liturgicznych Kościoła, misterium paschalne i jego uobecnienie w Eucharystii i w roku liturgicznym); historii liturgii (wpływy kultury hebrajskiej, helleńskiej i rzymskiej na liturgię chrześcijańską, liturgia pierwszych wieków Kościoła, dzieje ksiąg liturgicznych); historii lat świętych – jubileuszowych (historia ruchu liturgicznego, historia kongresów eucharystycznych, rola świętych w życiu Kościoła w świetle formularzy mszalnych); duszpasterstwa liturgicznego (liturgia wypełnianiem posługi uświęcania we wspólnocie Kościoła, posługa zakrystiana, liturgia w Ziemi Świętej). Wydaje się, że całkowitą drogę „pisania sercem liturgii” zaszczepił mu jeden z najważniejszych teologów i historyków liturgii po Vaticanum II, a był nim benedyktyński mnich z opactwa Maria Laach o prof. Burkhard Neunheuser. Ten wyjątkowy człowiek, profesor Pontificio Istituto Liturgico w Rzymie, stał się mentorem i wskazującym kierunek dla rozwoju naukowego naszego Jubilata.Kluczowe dla nauczania o soborowej liturgii przez o. Neunheusera było zwrócenie uwagi na misterium paschalne, które jest centrum roku liturgicznego i każdej czynności Kościoła. To bowiem Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa, przez które właśnie dokonują się najważniejsze „cuda”, a są to uwielbienie Boga i odkupienie człowieka (zob. KL 5, 6). To jest wydarzenie centralne w historii zbawienia. Skoro Boży plan zbawienia urzeczywistnia się w Chrystusie, to w centrum chrześcijaństwa znajduje się Pascha, czyli ofiara. Kościół bierze aktywny udział w Jego ofierze, Jego ofiarę czyni swoją ofiarą i przez niego zostaje podniesiony z tego świata do Boga oraz uwielbiony. To zaś uczestnictwo w ofierze jest dziełem łaski, potrzebna jest więc wiara, a dokonuje się to w misterium kultu. Wszystko to, czemu służyli przez całą historię odnowy liturgii wielcy jej piewcy tej miary co dom Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini i inni, a także Burkhard Neunheuser, było niezwykle ważne dla tego, aby misterium paschalne wkorzenić w życie człowieka. I dlatego wydaje się, że tu znajduje się owa nić, która łączy tych wielkich i wspaniałych liturgistów z naszym Jubilatem, który głosi z dużym powodzeniem misterium paschalne.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies